مدایح و مراثی امام حسین

بند اول:
تموم امیدم نگاه توئه ، دلم تا ابد سر به راه توئه
چیزی که منو می سوزونه حسین، گناه من و سوز آه توئه
بدم و خوبی در عوض تو
آقا من شرمنده ام از تو
اسم تو رو لبای منه آقا
قلبم برای تو میزنه آقا
تو پشت نوکرت یک تنه هستی
هستم فدای تو یک تنه آقا
(حسین ارباب)(4)
بند دوم:
با اسمت حماسه رقم میزنم
زمین و زمان و به هم میزنم
برا این که اسمت بمونه حسین
روی کل اسما قلم میزنم
جون میدم پات با یک اشاره
یا ثاراللهِ و ابن ثاره
باعز و آبرو خوبه بمیرم
با خنجر عدو خوبه بمیرم
اشک چشای من آب وضومه
من دائم الوضو خوبه بمیرم
(حسین ارباب)(4)
بند سوم:
تو معشوق که باشی می ارزه جنون
بگو یا حسین و به طرز جنون
پریدم من

• دوشنبه
• 12
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من که از صبح ازل تا به ابد از تو میخون/ آقاجونم
داغ کربلات حسین آتیش زده به همه جونم/ آقاجونم
من که میدونم/ نوکر بدت بودم ولی پشیمونم
ای آب و نونم/ بابت لطفی که داری از تو ممنونم

رو دل عاشقات نوشته حسین
نوشته حسین نوشته حسین
ضریح شیش گوشه تو شیش گوشه از
بهشته حسین بهشته حسین
اگه نیام کرب و بلا برا تو زشته حسین

ثارالله ابی عبدالله حسین ثارالله

*******************

یه کاری کن تو محرم عقده ی دلامون وا شه/ بگو باشه
یه شبی از این شبا برات کربلا امضا شه/ بگو باشه
شوری برپا شه/ نوکرت توی حرم غرق تماشاشه
دلا دریا شه/ سینه زن ببینه صحنت جلو چشماشه

جان و تن و مال و عیالم فدات
فدای چشات فدای چشات
کی

• دوشنبه
• 12
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هرچی که از بچگیام میاد به یادم
غیر خودت به هیچکسی دل نمیدادم
تو که هزار دفه به داد من رسیدی
لحظه سخت جون دادن برس به دادم

برس به دادم/ که هیچکسی رو غیر تو ندارم
برس به دادم/ تا سر به روی زانوهات بذارم
برس به دادم/ تا مثل عابس و حبیب بمیرم
برس به دادم/ تورو خدا نذار غریب بمیرم

یه لحظه بی آقام حسین نمیشه
هیچکی واسم امام حسین نمیشه

*************

درسته نالایق صددرصدم آقا
ولی غذای روضتو هم زدم آقا
به خاطر همین ارادتی که دارم
بذار ببینم روبرو گنبدم آقا

بذار بیام چون/ میخوام یه گوشه از حرم بمیرم
بذار بیام چون/ میخوام ضریحتو بغل بگیرم
بذار بیام چون/ میخوام مثه ابر بهار ببارم
بذار بیام چون/ یه دنی

• دوشنبه
• 12
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نشسته بر لب خورشید از غم آه

به گریه نوحه سرا گردیده ماه

بابی انت و امی ثارالله

به درگه تو من آوردم پناه

ردم مکن منم و بار گناه

بابی انت و امی ثارالله

دل خالی ز غیر است

مجذوب چون زهیر است

هر کسی عاشقت شد او عاقبت به خیر است

سیدی حسین جان

******

درس وفا شده به هر دل آگاه

رخ تو و روی غلام سیاه

بابی انت و امی ثارالله

ز تیغ و خنجر و ز تیر جانکاه

چه بر سرت رسیده در قتلگاه

به ابی انت و امی ثارالله

هر روز ما محرم

مصیبت تو اعظم

اشک عزای تو شد برات از جهنم

سیدی حسین جان

شاعر : میثم مومنی نژاد

دانلود سبک

• سه شنبه
• 13
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ما برای حسینیم نوکرای حسینیم

عمریه زیر دین کربلای حسینیم

کربلا عرش اعلای دنیاست

کربلا قبله ی سینه زنهاست

کربلا قطعه ای از بهشته

کربلا خونه ی آخر ماست

ما گرفتار و دلداه های حبیبیم

ماهمه گریه کنهای شیب الخضیبیم

آه برا دیدن کربلا بی شکیبیم

یا حسین ما مبتلاییم

عاشقای کربلاییم

ای حسین جان

******

ای که شور آفرینی ذکر اهل یقینی

جان زهرا بیا و ما رو کن اربعینی

ما بدون تو چیزی نداریم

تا که روز قیامت بیاریم

هر چه داریم حسین از تو داریم

ما بهشت و ز لطف تو داریم

تو همه آبروی گدا هستی آقا

تو امیر دل شیعه ها هستی آقا

تو شهنشاه کرببلا هستی آقا

ذوب در ذات خدایی

ای امیر کربلایی

ای حسین

• سه شنبه
• 13
• مهر
• 1395
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زیبایی ایام جمال حسنین است
دشمن خجل از جاه و جلال حسنین است

فرمود که سرخیل جوانان بهشت اند
این ذکر دل انگیز مدال حسنین است

حکم و سند بخشش سینه زن عاشق
در روز جزا در پر شال حسنین است

دادند به آن پیر چه خوش درس وضو را
این اندکی از اوج کمال حسنین است

آنجا که ببخشند عطا غیر خودی را
غفلت ز خودی کار محال حسنین است

اندیشه مکن از غم هجران شب مرگ
آندم به خدا صبح وصال حسنین است

کردند شفاعت چو ز وحشی عجبی نیست
احسان به گنهکار روال حسنین است

شاعر : سید محمد میرهاشمی

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هوای قلب حسینی ؛ دو چشم بارانی است
هوای میکده از نام دوست رحمانی است

گرفته شور محبت همه وجودم را
جدایی من و عشق حسین ویرانی است

برای روزی خود رو به هیچ کس نزدم
همیشه روزی نوکر ، قدیم الاحسانی است

اسیر موی حسینم چرا که عاقبتِ ...
... جدایی از سر زلف حسین حیرانی است

به جز حسین ندارم کسی و می دانم
کنارش از صفِ بهتر ز من ، فراوانی است

شبیه " کُن فَیَکون " دیده ام به سوی گدا
دو دست رحمت آقا رسیدنش آنی است

ملائک و شهدا هم به روضه می آیند
چرا که فاطمه در مجلس عزا بانی است

کسی که پای عَلَم ماند و آخرش جان داد
به لطف فاطمه در روز حشر تنها نیست

خدا کند که دمِ مردنم میان عزا
فقط حسین بگویم ... چه

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ما گریه کنِ قتل قتیل العبراتیم

همواره اسیران اسیر الکرباتیم

ما مایل آنیم که نزدش بنشینیم

کی تشنه ی نوشیدنِ از آب فراتیم؟

حاجیِ ندیده عرفه کس نشنیده!

در روضه ی ارباب مقیم عرفاتیم

ایمن ز بلاهای جهان است غلامت

در سایه ی الطاف تو غرقِ برکاتیم

انگشتری ات را مده بر غیر به ما ده

جانا به تو سوگند که محتاج زکاتیم

شاعر : مجتبی روشن روان

• شنبه
• 17
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دادیـم قـسـم باز به نام تـو خـدا را

تا ایـنـکـه اجـابـت بنـمایند دعـا را

عمریست همه سائل الطاف حسینیم

بد نیست که تحویل بگیرند گدا را

صد شکر که قسمت شده هر روز ببوسیم

ما سجده کنان تربت اعلای شما را

ما حاجت خود را فقط از روضه گرفتیم

جز روضه ی ارباب بجوییم کجا را؟

ای کاش مقدّر بشود تا که ببینیم

در یک شب جمعه حرم کرب و بلا را

شاعر : محسن زعفرانیه

• یکشنبه
• 18
• مهر
• 1395
• ساعت
• 08:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کاری به دشت لاله و گلشن ندارم
آواره ام، جز روضه ات مأمن ندارم

من دوستت دارم، بخوان از اشک هایم
از روسیاهی جرأت گفتن ندارم

این لطف زهرا مادرت بوده و گرنه
ظرفیت این عشق را قطعا ندارم

پیش خدای خود به یاد نوکرت باش
تو آبرو داری و اما من ندارم

دردسرت هستم ولی از خود مرانم
من که کسی را غیر تو اصلا ندارم

بر من به نورانیت "جون" ات نظر کن
حالا که پیشت چهره ای روشن ندارم

از آن شبی که آمدم کرب و بلایت
میلی به جنت، یک سر سوزن ندارم

درس بزرگی را من از عابس گرفتم
مجنون که باشم حاجت جوشن ندارم

عریان شدم تا که بدانی با تو هستم
حالا ببین مثل تو پیراهن ندارم

دیشب برایت تا سحر روضه گرفتم
من را ببخش امرو

• یکشنبه
• 18
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

گفتیم یاحسین و خدا هم خریدمان

امسال هم نکرده خدا نا امیدمان

با پای خویش مجلس روضه نیامدیم

زهرا خودش به ماه محرم کشیدمان

یاد تمام گریه کنان حرم بخیر

پیر غلام های محاسن سپیدمان

آرام تا نوای حسین جان بلند شد

آمد صدای چند رفیق شهیدمان

اجداد ما برای حسین تکیه میزدن

پرچم به دوش روضه خدا آفریدمان

خاصیت حسین جدایی ز غیر اوست

یک جلوه کرد و از همه عالم بریدمان

با این همه گناه چه تحویلمان گرفت

گویا به وقت معصیت اصلا ندیدمان

جا مانده ایم از سفر کربلا چه قدر

آمد شمیم سیب و به اینجا کشیدمان

هرکس که خوب گریه کند یار فاطمه است

زهرا برای یاری خود برگزیدمان

مادر بنی گفت و همه عالم ریخت به هم

• یکشنبه
• 18
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من گدایی درت را دوست می‌دارم حسین
سائلان محضرت را دوست می‌دارم حسین

دست‌بوس نوکرت‌بودن برای من بس است
نوکری نوکرت را دوست می‌دارم حسین

بارالها، گریه‌کن‌های حسینم را ببخش
این دعای مادرت را دوست می‌دارم حسین

من برای ماندن اسلام بعد از کربلا
دست زینب‌پرورت را دوست می‌دارم حسین

در میان آن شهیدانی که دورت خفته‌اند
زیر پایت... اکبرت را دوست می‌دارم حسین

در کنار علقمه، با دیدن آب فرات
هیبت آب آورت را دوست می‌دارم حسین

شاعر : امیر عظیمی

• سه شنبه
• 20
• مهر
• 1395
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

وقتی که نان فقر را دندان گرفتم
از دست او بوسه به جای نان گرفتم

گفته اند کفر است نخواهد شد ولی من
حاجات را از این خداوندان گرفتم

هر چند رعیت زاده ام اما زرنگم
با گریه هایم مزد از سلطان گرفتم

با ابروی بُرنده اش خون مرا ریخت
با خون پامالش حنابندان گرفتم

وقتی زلیخا کور شد میگفت یوسف
دیدی چگونه از خودم تاوان گرفتم

تنها برای صاحب خود پارس میکرد
درس بزرگی از سگ دربان گرفتم

میخواستم بازار یارم گرم باشد
اما کنار حجره اش دکان گرفتم

دردم فراقش است و درمانم وصالش
از اربعینش درد بی درمان گرفتم

نگذاشت پشتم تا شود چون تا شدم من
سینی چای روضه و قندان گرفتم

قربانی ام اما ده ذالحجه ام را
از اشتیاقم سوم

• سه شنبه
• 20
• مهر
• 1395
• ساعت
• 08:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شرم از شیون و از گریه ی ما کن بس کن

پشت و رویش نکن اینقدر حیا کن بس کن

با وضو مادر من شانه به مویش میزد

موی سلطان مرا شمر رها کن بس کن

ذبح کردن به خدا حکم و شرایط دارد

اینقدر ضربه نزن زود جدا کن بس کن

شمر فریاد نکش دخترکش میترسد

حرمله را کمی آرام صدا کن بس کن

خون در شیشه ی او را که ملائک بردند

لااقل رحم به این رخت و عبا کن بس کن

تو خودت نامه نوشتی که بیا کوفه حسین

پس به عهد و قسم خویش وفا کن بس کن

کشتن او به خدا حربه نمیخواهد که

به زمین خورده دگر ضربه نمیخواهد که

شاعر : رضا قربانی

• چهارشنبه
• 21
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در معرض گرما به تماشا بدنش را

حتی ز تنش برد کسی پیروهنش را

بر نِی سر او جالس و بر تیرهٔ صحرا

کردند رها، از سرِ تحقیر تنش را

بر باد رود کون و مکان آه اگر که..

از باد بگیرند سراغ کفنش را

جا دارد اگر از نگهش سیل ببارد

آن دیده که کردند پر از خون دهنش را

گودال مجالِ سخن از شاه گرفت و...

خنجر ز جفا ذبح نموده سخنش را

ای وای اگر مادر آن کشته ببیند

در لُجهٔ خون حالت پرپر زدنش را

مجید نجفی

• چهارشنبه
• 21
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک

لَم تَقُل شیئا سِوا: قُم یا اخا! أدرِک اخاک !

مشک دور از دست گریان است و قدری دورتر

مانده بر صحرا لبی خندان و جسمی چاک چاک

عِندَما کُلُ یَرَونَ المَوتَ اَحلی مِن عَسَل

خاک گلگون را نمی شویند جز با خون پاک

کلُّ مَن فِی الموکبِ قالَ خُذینی یا سُیوف

تشنگان عشق را از جان فدا کردن چه باک؟

یَلمَعُ النُّور الذی سَمّاهُ مصباحَ الهُدی

تا قیامت می درخشد این چراغ تابناک

داوری عادل تر از تاریخ در تاریخ نیست

نور هرگز در شب ظلمت نمی گردد هلاک …

شاعر : فاضل نظری

• چهارشنبه
• 21
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

وای از این روضه که از آن شده دفتر خونین

روضه خوان خون به دل و مسجد و منبر خونین

مستمع جامه ی خود چاک زد از این ماتم

مادری لطمه به صورت زد و منبر خونین

روضه اینست که مابین دو تا نهر حسین

با لب تشنه زمین خورده و پیکر خونین

یک نظر کرد به خیمه، نظری کرد به آب

جگرش خون شده، پیکر شده یکسر خونین

نیزه ها بر تنش از هر طرفی می آیند

بسملی می شود این مرغ تن و پر خونین

یادش آمد که چطور اصغر او پرپر شد

صورتش هم شده با صورت اکبر خونین

در همین حول و لا شمر به گودال رسید

دشنه آورد برون، شد دل خواهر خونین

تیغ از سمت گلویش نبرید -اما شمر-

دید از حنجر مولا نشده سر خونین؛

عصبانی شد و با پا بدنش را

• چهارشنبه
• 21
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

لطف حسین بوده که اهل سحر شدم
شکر خدا که شیعه ی اثنی عشر شدم

مدیون لطف حضرت زهرا و حیدرم
سینه زنه امام شهیدان اگر شدم

در روضه اش همين كه شبى پا گذاشتم
قيمت گرفتم و ديدم كه زر شدم

فورأ رسيد و دست نوازش سرم كشيد
وقتى كه ديد زخمى و بشكسته پر شدم

آنقدر گریه کردم و گفتم فقط حسين
زهرا شبی خرید مرا، معتبر شدم

از داغ کربلا و نجف بوده این چنین
شوریده حال گشته ام و خونجگر شدم

یک گوشه ای نشستم و گفتم که وای وای
وقتی ز ماجرای غمش با خبر شدم

آهى كشيد زينب و ميگفت يا اخا
از عشق توست اگر در به در شدم

در شام و كوفه و در كوچه ى يهود
ديدى براى تك تك زن ها سپر شدم

شاعر : ابراهیم لالی

• جمعه
• 23
• مهر
• 1395
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در بند کسی باش که در بند حسین است

گلواژه ی لبهاش شکرخند حسین است

آنکس که گلت را به یکی "فاطمه" گفتن

آدم بنموده است هنرمند حسین است

ای دوست، از آن دم که سر از عقل بریدند

بر گردن عشاق گلوبند حسین است

زوار حسین بن علی زائر حقند

پیوند به حق بسته به پیوند حسین است

وقتی که رسل جمله عزادار حسین اند

در واقع عزادار، خداوند حسین است

دل کند از او اکبر و آن کس که به دنبال

خون خورده و جان داده و دل کنده حسین است

شاعر : امیر عظیمی

• جمعه
• 23
• مهر
• 1395
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بعد از سه روز جسم عزیزش کفن نداشت
یوسف‌ترین شهید خدا پیرهن نداشت

او رفت تا که زنده کند رسم عشق را
از خود گذشته بود، غم ما و من نداشت

آنقدر عاشقانه به معراج رفته بود
آنقدر عاشقانه که سر در بدن نداشت

خورشیدِ شعله‌ور شده بر روی نیزه‌ها
کنج تنور رفتن و افروختن نداشت

هر کس شنید غربت او را سؤال کرد
بعد از سه روز جسم عزیزش کفن نداشت؟!

• شنبه
• 24
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من اشک های تو روضمو قطره قطره سَر می کشم
با اِذنِ سقای حرم تا کربلا پَر می کشم
باز تو اشک و آهم دادی
باز تو ظلمت ماهم دادی
باز تو هیئت راهم دادی
آه (کربلا ۵ )

ما با اشکِ با معرفت میشم هر جایی یارِ تو
صبح ِ محشر امّید ماست دستای علمدارِ تو
آه امیدِ دل ها عباس
آه عزیز زهرا ، عباس
آه شبیه مولا ، عباس
آه (کربلا ۵)

یادِ اون جوونایی که تو جبهه ها بی واهمه
جون می دادن تو راهِ تو با سربندِ یا فاطمه
ما محبّ حیدر هستیم
ما غلام قنبر هستیم
ما مطیع رهبر هستیم
آه ( کربلا ۵ )

شاعر : محمد بختیاری

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 5
• آبان
• 1395
• ساعت
• 11:23
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

با هر طلوعِ خورشیدِ عالم ذکرِ سلامِ تو میده حالم
بی تو جهانم رنگی نداره بی تو فقیرم، رو به زوالم 2
خوشبختی یعنی، غلامت باشم
در این خونه، اسیرت باشم، به نامت باشم
خوشبختی یعنی، تو شاهم باشی
تو این دنیای، ریا کاری ها، پناهم باشی
ثارالله، ابی عبدالله ۳

معنیِ ایثار ای روح ایمان جونم فدای اسمت حسین جان
می باره چشمام از رو سیاهیم حالم رو دریاب از روی احسان
احسانت آقا، جهان افروزه
چشایی که واسه تو باریده، مگه میسوزه
بهت مدیونم، همیشه هر دم
به جز تو آقا، همه دنیا رو، ببین ول کردم

ثارالله، ابی عبدالله

شاعر : مهران امیری

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 5
• آبان
• 1395
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

با همه بدیم من تو رو میخوام تو به روم نیار گرچه رو سیام
حیفه آخرش کربلا نیام
روزگار من با تو طی میشه گریه های من مثل خواهشه
حال من فقط تو حرم خوشه
لحظه های خوش، وقتیه / توو حرم باشی، یک لحظه
بوسه های بر، شیش گوشه / ولله عالمی، می ارزه
حسرت دلم، این شبها / یک زیارت و، پابوسه
این گدا فقط، با اسم / کربلای تو، مانوسه
جان آقام آقام ثارالله 4

دلخوشم به این اشک و ناله ها با تو میشه رفت تا خودِ خدا
دستمو بگیر شاه با وفا
سفره ی پدر، شیر مادرم حاصلش شده اینکه نوکرم
نوکر تو و عبد حیدرم
غرق رحمته، هرکس که / عمرش و برات، میذاره
هر کسی جدا، شد از تو / آخرش میشه، آواره
با تو سرفرازم آقا / بی تو تا ابد، حیرو

• چهارشنبه
• 5
• آبان
• 1395
• ساعت
• 11:33
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

شده گودال، اگر آخر مهمانی ها
به سرِ نیزه کشد حرف پریشانی ها

سجده بر تربت تو میکنم اما باشرم!
کاشکی بشکند از داغ تو پیشانی ها

تا به ناموس خدا قصد جسارت نکنند
منت سنگ کشد شیشه ی ایرانی ها

پی ذبح تو به فتوای شریح آمده اند
آبرو می برد اینگونه مسلمانی ها

اهل افغان شدم آقا چو به میدان دیدم
رخ نهادی به رخ خونی افغانی ها

خطبه ی خواهرت امید به ما داده حسین!
میرسد خصم تو را وقت پشیمانی ها

بوریا پیر شد از تازگی زخم تنت
چشم پوشیده مگر نعل، ز عریانی ها

شاعر: احمد بابایی

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

روح دعا ذات شفایی حسین

فوقِ همه جاذبه هایی حسین

بیمۀ تو فوق همه بیمه هاست

ذکر خوشِ رفع بلایی حسین

شیفته ات شیر خدا بود و تو

شیفتۀ شیر خدایی حسین

هم فقها هم علما عبد تو

سیر سلوک عرفایی حسین

شکر خدا در صف اربابها

بین همه قسمت مایی حسین

کعبه خودش سمت تو خواند نماز

قبله ای و قبله نمایی حسین

با گُهری قابل تعویض نیست

لذت این شعرسرایی حسین

وصف تو صد جلد غزل می شود

طعم غزل با تو عسل می شود

کیست که از فیض تو سیراب نیست

غیر شما هیچ کس ارباب نیست

جاذبه ات جذبِ تو کرده مرا

زندگیِ بی تو که جذاب نیست

لذتی از زندگیِ خود نبرد

هرکه به صحن تو شرفیاب نیست

بین گدایان تو زانو زدن

پیش کسی غیر

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

وقتی دلی شکست، یقینأ بها گرفت

در سرسرای عرش معلا سرا گرفت

قربان عاشقی که دلش بیقرار شد

بعد از نماز شب ز خدا کربلا گرفت

یادم نمی رود که به اعجاز تربتت

وقت اذان صبح ،مریضی شفا گرفت

حال و هوای هیئتتان خوشتر از بهشت

با چای روضه بود که دل ها جلا گرفت

بال مگس کلید معمای چشم ماست

چشمی که اعتبار ز آب بقا گرفت

"صد مرده زنده میشود از ذکر یا حسین"

ارباب ما شِفای مسیح از خدا گرفت

زهرا نوشت نامه، خدا هم قبول کرد

باید وجود گریه کنان را طلا گرفت

بال ملک به زیر قدم های زائرش

اما خودش ز دار جهان بوریا گرفت

تفسیر سوره ای که به نیزه نشسته است

باید فقط ز دختر شیر خدا گرفت

تن های کشتگان همه در زی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بیا اجازه نده عاشقت عذاب ببیند

چرا همیشه حرم را فقط به خواب ببیند ?!

به خواب دیدم از اینجا نمای گنبدتان را

عجیب نیست اگر تشنه ای سراب ببیند

مرا به پشت در عادت بده به خرده طعامی

همین بس است تو را "دیده" در نقاب ببیند

گدا نمی رود از پشت درب خانه ی مولا

اگر دوباره امیدی به فتح باب ببیند

نگاه چپ بکند دشمنی به سمت حریمت

جهان دوباره به خود باید انقلاب ببیند

مدافع حرمت گفته بود قبل شهادت

مگر بمیرد و این صحن را خراب ببیند

حمید رضا محسنات

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:37
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اگر چه فاصله ها تا حریم و حائر توست

دل شکستۀ ما تا ابد مجاور توست

فقط نه قلب جهان بی قرار کرببلاست

بهشت هم همه ی جمعه ها مسافر توست

بهشت قیمت این عشق آسمانی نیست

بهشت باغچه ای زیر پای زائر توست

بهشت و حور و قصورش برای زاهد ها

تمام تاب و تب من فقط به خاطر توست

به سجده های بلند شب تهجّد نیست

شرار عشق که در خلسه های شاعر توست

به هیچ خلعت دنیا عوض نخواهد کرد

عبای نور که بر شانه های ذاکر توست

تو آبروی خدایی که در دم رفتن

خدا"رضأ به رضائك" كلام آخر توست

شاعر : حسن کردی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:39
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

فطرس رسیده جا به کبوتر نمی رسد

حتی فرشته پیش تو با پر نمی رسد

پس با وجود این همه شعبان که رفته است

دیگر گناهکار به محشر نمی رسد

با یاحسین مست ترینیم به مقصدش

هر قدر کاه گشت سبک تر،نمی رسد

گاهی برای ما نرسیدن رسیدن است

آن جا که دست شاه به نوکر نمی رسد

دنیای بی حسین اگر آخر غم است

دنیای با حسین به آخر نمی رسد

کوهی به کوه نه که در این روزگار پَست

دست برادری به برادر نمی رسد

در هیچ لحظه ای به جز از لحظه ی اَخا

در نقشه ها فرات به کوثر نمی رسد

ارث پدر گلوی بریده ست لاجَرَم

وقتی که اکبر است به اصغر نمی رسد

وقتی که نیستند علی های کربلا

انگشترت مگر که به دختر نمی رسد؟؟

در آخرین دقیقه

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:07
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اصلا حسین جنس تنش فرق میکند

ارباب بی کفن کفنش فرق میکند

بوسیدنی است قاری قرآن لبش ولی

ارباب ما لب و دهنش فرق میکند

زینب علم به دوش و ابالفضل غرق خون

اردوی عشق مرد و زنش فرق میکند

حر و حبیب و عابس بی دل، زهیر و جون

اصحاب عشق پنج تنش فرق میکند

در زیر قبه هیچ نمازی شکسته نیست

مهمان کربلا وطنش فرق میکند

با عمه گفت دخترک زجر دیده ای

این زجر سنگدل زدنش فرق میکند

سید روح االه موید

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ح.فیض