#سحاب_سیاه_ستم_را_طلوع_نزدیک_است
پاییز و دلم هاله ای از خون دارد
از عشقِ تو سر به کوه و هامون دارد
جان پُر شده از شعرِ غریبی ای یار
لیلی به سرش هوای مجنون دارد!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
ای وعده ی پیغمبرِ مختار، برگرد
با ذوالفقارِ حیدرِ کرّار، برگرد
چشم انتظارِ تو نشستیم و نوشتیم
با اشک های حسرت دیدار؛ "برگرد"
آقا ببین این روزهای سردِ بی تو
ما می کشیم از روزگار آزار، برگرد
دارد امیدم می رود از دست کم کم
درمانِ درد این دلِ بیمار، برگرد
هجران رسانده تیغ را بر استخوانم
شد ناله و آه دلم بسیار، برگرد
آقا به حق مادرِ مظلومه ات که
خوانده تو را بین در و دیوار، برگرد
#اَلسّلام_عَلَیْکَ_اَیُهَاالْعَلَمُ_الْمَنصوب
بیا که بی تو احساسم غریب است
دوایش مِهرِ چشمانِ طبیب است
هزار آدینه رفت و ندبه هایم
چه شیدا در فِراقِ بوی سیب است!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
برای دیدن
روی یار
تو آن سرچشمه‌ی ماءمعینی
تو ماه آسمان شاه زمینی
شراب از تو سبو از تو به عالم
به چشم اهل دل حق الیقینی
تفاّل تا زدم بر شعر حافظ
بگفتا از چه رو اینسان غمینی
(که‌ای‌صوفی شراب آنگه شودصاف
که در شیشه بماند اربعینی)
من از این اربعین فهمیدم ای دوست
برای کربلا چله نشینی....
که شاید بعد از این چله نشینی
جمال یار بی پرده ببینی
بی نگاهت بی پناهم,نگرانم آقا
سر به زیر و روسیاهم , نگرانم آقا
غصه ها خوردی برایم همه عمرم اما
من به دنبال گناهم , نگرانم آقا
خمس مالم را ندادم که گرفتار هستم
دائما در فکر جاهم , نگرانم آقا
با تمام این بدی ها به شما روکردم
میدهی آیا تو راهم , نگرانم آقا
سایه ات را گر ز روی سر من برداری
میکند دنیا تباهم , نگرانم آقا
ای تمام دلخوشی ام نکند این شبها
نگْذری از اشتباهم , نگرانم آقا
بین روضه ناله هایی زدم اما دیدم
مانده بی تاثیر آهم , نگرانم آقا
التماست میکنم این دل من را نشکن
کربلایی کن مراهم , نگرانم آقا
تا کی ز پشت پرده نظر بر گدا کنی
پس کی مرا ز قید همه غم رها کنی
دردم ز حد گذشته بیا ای طبیب من
دل منتظر نشسته که دردش دوا کنی
چشمم به راه توست بیایی به یاریم
دستم بگیری و ز بدانم سوا کنی
چشم انتظارم ای گل زهرا به یک نظر
آقا مرا تو راهی کرب و بلا کنی
یک اربعین کنار تو تا کربلا روم
در بین زائران تو مرا هم صدا کنی
گر دست پر ز مهر خودت را به من دهی
من را بدل به عبد مطیع خدا کنی
وحید زحمت کش شهری
گناه چشم مرا كور كرده سويی نيست
براي اينكه بيايم حـرمْ نَه... رويی نيست
اگر چه آمـده ام پایِ بيـرق عشـقت
اگرچه هست غلامَت نَه... آن كه گويی نيست
برایِ مـَست شدن از خـُمِ وصال تو
نَه احتياج به ميخانه و سَبویی نيست
همين كه پای شما می زنم نفس عشق است
اگرچه در منِ بد ، رویی از نـِكـويی نيست
سـَراب عشق نديده نمـی شود سيـراب
عطش نديـده سـزاوارِ آرزويی نيست
بيا عـزيزِدل فاطـمه كه اين دنيا
بدون آمـدنت جای آبرويی نيست
#سلام_علی_آل_یاسین
ای عشقِ ندیده ی من، ای یار سلام
ای ماهِ بلند در شبِ تار سلام
از من به تو ای عزیز در هر شب و روز
یک بار نه، صد بار نه، بسیار سلام!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
تنهاترین غریب، کجایی؟ ظهور کن
ای بهترین حبیب، کجایی؟ ظهور کن
آقا بیا، دوباره حوالی قتلگاه
پیچیده بوی سیب، کجایی؟ ظهور کن
بر سینه حسین نشسته هنوز هم
این شمر نانجیب، کجایی؟ ظهور کن
داری شبیه فاطمه ها گریه می کنی
بر گونه ی تریب، کجایی؟ ظهور کن
بر شانه های باد سوار است روی نی
زلفی که شد خضیب، کجایی؟ ظهور کن
با جامه های پاره به بازار می رود
این عترت غریب، کجایی؟ ظهور کن
این خاک کربلاست، وَ هر روز جاری است
این قصّه ی عجیب، کجایی؟ ظهور کن
روزگار دلم به سامان نیست
من کویرم خبر ز باران نیست
سخت با خود کنار می آیم
ساختن با فراق آسان نیست
غم کوری نمیخورد یعقوب
یوسفش تا میان کنعان نیست
در جوانی تو سربه راهم کن
دم پیری زمان جبران نیست
آدمیّت گدایی از در توست
آدمت هرکه نیست سلطان نیست
بی تو یا با تو گریه خواهم کرد
فکر عاشق وصال و هجران نیست
هیچ جایی برای ما مردم
مثل قم نیست! چون خراسان نیست!
آخر کار میرسم به حسین
آخر کار غیر جانان نیست
روزگارم خوش است پای غمش
بر سرم مانده سایه علمش..
غائب از دیده ها کجایی تو؟
گل خیرالنساء کجایی تو؟
قوت قلب ما کجایی تو؟
ای ولی خدا کجایی تو؟
نائب مرتضی کجایی تو؟
دست ما جملگی به دامانت،
میرسد ازکرامتت نانم،
همه عشقم توراحت جانم،
نوکرم من تو شاه سلطانم،
سفره داری ومن چو مهمانم،
داده ای دلبرا تو سامانم،
جان ناقابلم به قربانت،
ای دل آرا ترین دل آرایم،
بی تو من خسته ام چه تنهایم،
زخمیه تیغ تیز غمهایم،
پوچ محض ست تمام دنیایم،
تو کجایی امیر والایم،
حضرت حق بود نگهبانت،
به امید تو دل توان دارد،
وزلطفت جهان امان دارد،
عاشق ازدوریت فغان دارد،
عزم دیدارجمکران دارد،
نغمه ی صاحب الزمان دارد،
من فدایی برق چشمانت،
ذوالکرم هستی و سخاداری،
چقدر دور خود گدا د
چو شمع، آب، ز شب تا سحرشدن کافی ست
ز رفت و آمدِ تو بی خبرشدن کافی ست
عزیزِ فاطمه تا کِی به هر دری بزنم؟
بیا بیا، که دگر دربِدرشدن کافی ست
چقدر گریه کنم تا به من نگاه کنی؟
بس است! این همه دور از نظرشدن کافی ست
تو رحم کن به کسی که، فقط تو را دارد!
سری بزن به من، این خونجگرشدن کافی ست
زِ نانِ شُبهه ببین تَحبِسُ الدُّعا شده ام
دعای روز و شبم بی اثرشدن کافی ست
خودت به ترکِ گناهان، مرا مدد فرما
که غصّه های دلت بیشترشدن کافی ست
بیا که مادرت از پشتِ دَر تو را خوانَد
قسم به فاطمه این منتظرشدن کافی ست
ای دوای درد عالم خسته ام از این جدایی
درد من از حد گذشته ای طبیب من کجایی
جمعه های بی تو آقا پر ز اندوه و ملال است
پس بیا ای آنکه برمن چشمه ی عشق وصفایی
دل برایت بی قرار است جز تو درمانی ندارد
مرهم زخم دلی تو درد عالم را دوایی
ای پرستوی مهاجر مانده ام چشم انتظارت
شوق دیدار تو دارم کی شود آقا بیایی
کی شود ای ماه عالم روی زیبایت ببینم
کی شود با گوش جانم بشنوم از تو صدایی
کی می آیی تا بگیری انتقام خون جدت
چون تو تنها منتقم بر خون شاه کربلایی
وحید زحمت کش شهری
در هوای وصال دربه درم
شاهدم گریه زاریِ سحرم
جگرت خون شده ز غفلت من
من هم از غصه ی تو خون جگرم
اذن داخل شدن که نیست مرا
از درِ خیمه تو میگذرم
خبرت آنقدر نمی آید
تا به دیوار میخورد خبرم!
یک سلام علیک هم کافیست
حالی از ما بپرس ای پدرم
بی کسم ای کس همه عالم
بخدا خالی است دور و برم
نده دست کسی مرا آقا
که دخیل تواند بال و پرم
به همان‌روضه های ناحیه ات
یک سفر پیش جد خود ببرم
تو که هرشب مسافر حرمی
برسان این حقیر را به حرم
بین مقتل چهارده قرن است
مادرت داد میزند پسرم..
زمان داره از دست میره امام زمان
میدونم که توو عمق چشمت هنوزم شبه
ولی مطمئن باش که این منم یار تو
قسم میخورم سیصد و سیزده مرتبه
چطوری گذشت این همه سال و من جاهلم؟
هنوزم گرفتار چشم و لب و خالتم
نشد که بفهمم سر رات من مانعم
هنوزم هنوزه ته چاه دنبالتم
همه رفتن از اینجا و آسمونی شدن
چقدر التماست کنم تا زمینی بشی
چقد با خودم فکر کردم توو این روزها
که شاید تو هم انتظار منو میکشی
کمک کن کمی دستای شعر من رو بگیر
به دادم برس کم میارم توو این قافیه
همین که ازت مینویسم دلم روشنه
همین که میدونم تو هستی واسم کافیه
در_انتظارم ...
زخمی ام , دورم , مگر دیدار آرامم کند
یا خدا شخصا خودش این بار آرامم کند
چند جلدی شعر غمگین دارم و این روزها
نا امیدم دفتر و خودکار آرامم کند
در سکوتی مرگبار از خانه بیرون میروم
ازدحام کوچه و بازار آرامم کند ...
زخمی از کرب و بلای خویشم و امیدوار
انتقام لشکر مختار آرامم کند ...
روزنامه میخرم , در انتظارم آخرش
روزی از این روزها اخبار آرامم کند
دوباره این دلم کرده هوایت
شود جانم گل زهرا فدایت
بحقّ جدّ مظلوم و غریبت
نما بر جمع ما مهدی عنایت
الا ای یوسف زهرا کجایی؟
که سوزم از غم و درد جدایی
به یاد مادر پهلو شکسته
شود مهدی در این محفل بیایی؟
الا صبح سپید شام زهرا
الا ای داروی آلام زهرا
بیا ای منتقم با نام زهرا
بیا شیرین نما تو کام زهرا
بیا مهدی محرم شد دوباره
بریزد اشک چشمم چون ستاره
بیا ای منتقم ،مولای عالم
نما درد دل شیعه تو چاره
آخرین گل از گلستان ولا
سفره دار بزم شاه کربلا
ای صفا بخش قلوب شیعیان
شیعه گردیده غریب، آقا بیا
ماه صفر آمده در کجایی؟
نجف مدینه یا به کربلایی؟
لحظه به لحظه چشم من بردر است
منتظرم تا ز سفر بیایی
ای فدای اشک چشمانت بیا
گرچه هستم خار بستانت بیا
لحظه ای در محفل جدت حسین
بهر دیدار محبانت بیا
شده ماه محرم یا بن زهرا
رسیده موسم غم یا بن زهرا
عزای جد مظلومت حسین است
بیا در بزم ماتم ،یا بن زهرا
تو نور دیدۀ اهل ولایی
تو گریان شهید کربلایی
محرم آمده ای یوسف دل
در این ماه عزا مهدی کجایی؟
همه عالم بود چشم انتظارت
همه دلهای عاشق بیقرارت
دراین ماه عزا، اذن فرج را
بگیر از حضرت پروردگارت
محبّ درگه آل عبائیم
همه از عاشقان مرتضائیم
بیا مهدی نگر بر عاشقانت
همه گریان شاه کربلائیم
همه از لطف حق اهل ولائیم
عزادار شه کرب و بلائیم
در این بزم عزا ،ماه محرم
همه مشتاق دیدار شمائیم
بیابنگر تو بر حال و هوایم
گل زهرا ببین شور و نوایم
نگاهی کن به اشک و آهم ای دوست
که گریان شهید سر جدایم
منم بیمار هجران ،تو طبیبم
ز هجر روی تو من بی شکیبم
شده ذکر لبم ماه محرم
بیا ای مهربان یار غریبم
