از شما دوریم آقا، غرق بارانی چرا
ما تو را می‌خواستیم توضیح عرفانی چرا
جمعه‌هایی که دل ما تنگ رویت میشود
سینه‌ی ما خانه‌ی تو، در بیابانی چرا
می‌رسیّ و می‌روی، بی آنکه ما آگه شویم
صاحبِ ما، در کنار ما نمی‌مانی چرا
راستی آن نامه‌هایی که نوشتم با دلم...
محضرت حتماً رسیده، پس نمی‌خوانی چرا
در غریبیِ خودت می‌سوزی و آواره‌ای
دیده‌ات گریان نباشد، دیده گریانی چرا
باید به که گوییم پریشانی خود را
جوییم کجا یوسف کنعانی خود را
در پای تو لب تشنه زیاد است ولیکن
دریا مکن این دیده‌ی بارانی خود را
ما منتظر واقعیت بوده‌ایم آیا؟
خرج که نمودیم غزلخوانی خود را؟
در غیبت کبرایِ تو گم کرده‌ایم آقا
راه و روش و رسم مسلمانی خود را
ما را بطلب لایق دیدار تو باشیم
پنهان مکن آن چهره‌ی نورانی خود را
دولت یار
ای نام تو آرامش دلها مهدی
ای پشت و پناه اهل معنا مهدی
ای کاش که در دولت تو باشم من
ای منتظرت حضرت زهرا مهدی
حالا که قرار است سرانجام بمیرم
خوب است که با مستی از این جام بمیرم
یک عمر رد پای تو را گشتم و ای کاش
هر جا که نهادی به زمین گام بمیرم
تنها به امیدی که بیفتد به تو چشمم
هر صبح به پا خیزم و هر شام بمیرم
میترسم از آن روز که از دوری رویت
در حسرت دیدار تو ناکام بمیرم
ای کاش که مثل همه خوبان تو یک دم
در سجده خود راحت و آرام بمیرم
اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان
شاعر امیرفرخنده
کی‌به‌پایان می‌رسد آشوب‌این‌نیرنگ ها
جنگ‌ِبعد ازخنده‌ها وبغض‌بعد از جنگ ها
من نمی فهمم چه سودی دارد آقا بی شما
این چراغانی برای کوچه‌ی دلتنگ ها
می روم سوی مزار عده ای چشم انتظار
سمت من آیینه می گیرند اینجا سنگ ها
هرچه نزدیک‌آمدم دیدم‌که‌دور افتاده ام
از خودم‌یک‌عمر و از چشم‌شما فرسنگ ها
ما‌برایت‌جشن می‌گیریم‌و‌یادت‌نیستیم
ریسه می بندیم و سرگرمیم بین رنگ ها
بعدها تاریخ از ما سرخوشان بی خیال
یاد خواهد کرد با تعبیر بی فرهنگ ها
اللهم عجل لولیک الفرج
جمعه آمد ز ره و باز ببین چشم ترم
نرسیده ز سفر یار سفر کرده برم
کی شود از سفر آید برهش جان بدهم
یوسف فاطمه آنکس که بود بال وپرم
یا صاحب الزمان
این جمعه هم گذشت وتودر پرده ای هنوز
من در فراق روی توام غرق ساز وسوز
بی تو چو ظلمتست همه آدینه های من
محتاج تابشم ز تو ای مهر دلفروز
آیا شود گذر کنی از کوی انتظار
ای دیدن رخت شده آمال شام وروز
محروم این زمانه ام ای صاحب الزمان
مولای بیکسان چه زمانی کنی بروز
آقا بس است هجر تو بر شیعیان تو
دیگر تو بیش ازاین دل عشاق خود نسوز
شاعر:اسماعیل تقوایی
ای کاش برگردد
شب آمد و آسمان من بی ماه هست
کنعان همه چشم و یوسفم در راه هست
بر دامن من ستاره ریزد از اشک
ذکرم همه شب تا به سپیده آه است
◽گل نرگس◽
بهاران طی شد و یارم کجایی
تو ای یارِ وفادارم کجایی
کجایی لاله ی دامانِ نرگس
نسیمِ عطرِ گلزارم کجایی
تو را می خواهم ای گل در کنارم
دلی خون از زمان دارم کجایی
نَمی باران بزن بر انتظارم
که بی تو اشکِ خون بارم کجایی
بیا ای رازِ شور انگیزِ هستی
کلیدِ مشکلِ کارم کجایی
منو جمعه منو بوی فراقت
طبیبِ جانِ بیمارم کجایی
شبِ بی حاصلِ ما را سحر کن
طلوعِ فجرِ دیدارم کجایی
نسیم صبح از بوی تن توست
سحرها کرده بیدارم کجایی
تو مثل عطر باران دلربایی
نشاط رنگ رخسارم کجایی
بیا از چشم تو حاجت بگیرم
ببین این اشک تکرارم کجایی
تویی حاتم من مسکین به پایت
اسیر کوچه بازارم کجایی
مرا آه فراق سینه سوزت
ز عالم کرده بیزارم کجایی
بیا آرامِ جانِ بی قرارم
به هجرِ تو گرفتارم کجایی
میان صحن‌ها و هر رواقی
به دنبال رخ یارم کجایی؟
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
بِه‌ماصَبَرتُم فَنِعم‌َ عُقب‌َالّدار
در جمکران یار......
در مسجد جمکران نگاهم کردی
سرباز در این خیل سپاهم کردی
با سر به سراپرده‌ی تو آمده‌ام
من ستاره بوده‌ام تو ماهم کردی
.................
من آمده‌ام از دمت آدم گردم
یک جرعه ز سرچشمه‌ی زمزم گردم
من گریه کن جد غریبت هستم
شاید که مدافع در محرم گردم
..................
دستم به قبای سبز زهرائیت
چشم به عطا و لطف مولائیت
آقا بخدا غیر توام یاری نیست
من مست دو دیدگان شیدائیت
.....................
یاصاحب‌الزمان ادرکنی
تو منتقم دشت بلایی مهدی
کی میشود از پرده درآیی مهدی
ما منتظران چشم به راهت هستیم
فریاد رس کرب‌وبلایی مهدی
وعده‌ی دیدار
ای کاش رخ ماه ترا میدیدم
ای کاش که بوسه از لبت میچیدیم
ای وارث ذوالفقار حیدر الغوث
تنها تویی آن ستاره‌ی امیّدم
#السلام_علیک_یا_حجة_الله_فی_ارض
کویرِ تشنه ام باران ندارم
دلی شاد و لبی خندان ندارم
کجا رفتی گلِ آدینه برگرد
که دیگر طاقتِ هجران ندارم!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
ذکر زمزمه‌ی امام زمان(عج)
درفراز دعای ندبه
لیت شعری این استقرت بک النوی
بنداول
کجایی....
گریه کن فاطمه کجایی
کجایی....
سینه زن علقمه کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
عزیزعَلَّیَ عَلَی الخَلقِ و لاتری
بنددوم
کجایی.....
ای به علی نور دوعین کجایی
کجایی....
منتقم خون حسین کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بندسوم
کجایی....
حافظ خون شهدا کجایی
کجایی....
زائر دشت کربلا کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بندچهارم
کجایی...
ای به غم و غصه قرین کجایی
کجایی....
گریه کن خون جبین کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بازهم جمعه وچشمان به ره مانده ی ما
باز هم حسرت دیدار رخت بر دلها
بازهم ندبه و اشکی که زچشمان ریزد
همره ناله که ای یوسف زهرا باز آ
باز هم مصلحت غیبت از انظارت
صبر تا جمعه ی دیگر که چه آید برما
همه یعقوب صفت منتظریم ای یوسف
لطف کن از پس آن پرده غیبت بدر آ
دشمنانت همه براهل ولا طعنه زنند
چشم دشمن به ظهورت صنما کور نما
آخرین حجت حق روی زمینی مولا
تو بیا تا که شود عدل الهی بر پا
شاعر:اسماعیل تقوایی
وعده‌گاه دوستان امام زمان
سه شنبه‌ها در جمکران
بار سفر بسته‌ام به جمکران میروم
من ز جهنم کنون سوی جنان میروم
صاحب این بارگاه حضرت صاحب زمان
من به سوی صاحب عصر و زمان میروم
سحر جمعه بود ندبه کنان ندبه بخوانم
قسمتم کاش شودسیر لقای دل وجانم
گر نبینم به همین جمعه دگر صبر ندارم
بهترین راه بود فاصله بین تن وجانم
خدا کند که بیایی و سدّ شر باشی
مُحَلِّل همه ی مشکل بشر باشی
خدا کند که ببینم طلوع صبحت را
که با درخشش خود پشت یک"سحر"باشی
"سحر"که سر زند از ان دم مسیحایی
و بعد از ان تو هما!منجی بشر باشی
در این دنیای بی رحمی!فقط اصرارمان مانده...
که لبخند ژکوندی در ته اسرارمان مانده
اگر که این ستون بر پاست از خون شهیدان است
فقط در قاب عکس هر مزار ایثارمان مانده
دلم خوش بود امام این خانه ی ویرانه خواهد ساخت
ولی ویرانه در ویرانه از معمارمان مانده
دلم میخواست این پرچم رود تا اوج خوشبختی
و حیف این ارزو در گوشه ی پندارمان مانده
تبرها در کمین! اما که میترسند از سرو بلند...آری!
و میدانند همت ها به جان ملت هشیارمان مانده
عجیبا...! ترس ها افتاده بر اندام هر طاغوت
چه وحشت ها به جان هاشان...! گُل اخبارمان مانده
ستاره در ستاره، نور در نور است مهدی جان!
"فرج" بر قامت خورشیدیِ دلدارمان مانده...
سلام صبح،واجب بر همه عشاق درگاهت
و پاسخ هایتان بر قلب های خسته، واجب تر!
نمیدانم ولیکن گوش دل شاید کر است، اقا...!
که هر روزِ خدا، دل بر سلامت هست راغب تر
جمعه شد و دل به تمنای توست
گوشه ی چشمم به تماشای توست
ای گل نرگس...!دل رنجیده ام
منتظر قامت رعنای توست
دنیای ما اگرچه جهنم نداشته ...
این انتظار چیزی از آن کم نداشته
در گیر لرزه های پس از رفتن تو ام
پس لرزه ای که زلزله ی بم نداشته
مثل مترسکی که به گنجشک دل سپرد
عشقم به تو همیشه بجز غم نداشته
عمری هواشناسیِ اخبار چشم من
چیزی به غیر بارش نم نم نداشته
در بین ازدحامم و درگیر خلوتم
آن خلوتی که حضرت آدم نداشته
با هیچ چیز , من دگر آدم نمیشوم
وقتی نبودنِ تو برآنم نداشته
بوی نرگس میدهد هر صبح انگاری که یار
هر سحر از کوچه ی دلتنگی ام رد میشود
هر که میخواند"فرج"را تا سر اید انتظار
شامل الطاف بی پایان ایزد میشود
توسل
به امام زمان(عج)
نفس شهر بی تو بند آمد
زود زود از سفر بیا برگرد
بی‌تو متروکه‌ای شده عالم
وای از دست مردم بیدرد
ای کهنسال فاطمه برگرد
بیشتر از هزار ساله شدی
زاده‌ی نرگسی ولی از داغ
تو به گلزار مثل لاله شدی
غم زهرا برای تو کم نیست؟
داغدار غریبی مایی!
شیعه در غربت است آقاجان
میشود از سفر تو بازآیی؟
باز در سر هوای تو دارم
دیدن روی تو شده مشکل
مشکل از چشمهای من باشد
ورنه دیدار تو شود حاصل
ای همه هست فاطمه برگرد
چشم در راه تو نشسته حسین
تا بیایی تو از مسیر عبور
راه عشقت به اشک بسته حسین
من بی‌پا و سر کجا تو کجا
تو سراپا تمامی نوری
جمکران،سهله یا....نمیدانم
میکشدی عاشقانت
#السلام_علیک_یا_ابا_صالح_المهدی_عج
آندم که روی ماهت از پرده بر ملا است
ما را از این سعادت کی دیده ی جلا است
بر فیضِ تو رسیدند آن خیلِ نازنینان
جانا عنایتی کن کی نوبتی ز ما است
روی خِجل از آنم این خواهشت نمایم
زیرا جمالِ ماهت در چشمِ بی خطا است
ای کوکبِ فروزان بر ما بشارتی ده
آن صبرِ بی قرارت در پرده تا کجا است؟
هر چند دل بنالد در انتظارِ رویت
این ناله در فراقت خود موجبِ رضا است
دستِ توسل ما آن ساحتِ مقدّس
در کارِ حضرت حق صد حکمت و قضا است
در لاله های زهرا یک لاله ای بجا است
آن بوی خوش به جانها هر لحظه آشنا است
خوش باشد آن زبانی در مدحت تو باشد
هر کس تو را ستاید در طاعتِ خدا است
فرخنده
بالاترین ذکر
در روز جمعه
بر قائم دین آل احمد صلوات
بر وارث ذات حی سرمد صلوات
از بهر فرج دست دعا بالا کن
بفرست تو مدام بر محمد صلوات
غروب جمعه رسیده به یادتان باشم
به یاد غربت آقای این جهان باشم
بهار من نرسیدی به داد باغ دلم
نیامدی و نشد خالی از خزان باشم
بگو به شوق قنوت نماز جمعه ی وصل
چقدر منتظر لحظه ی اذان باشم
خدا کند که به رسم محبّت زهرا س
همیشه در به در صاحب الزّمان باشم
اگر چه جمعه نشد حاجتم ولی این است
سه شنبه های تو در صحن جمکران باشم
تویی تو صاحب دنیا که صاحبم باشی
امام من شده ای تا مراقبم باشی
اسماعیل شبرنگ
انتظار انتظار شیرینی است،گرچه که بیقرارمان کرده
گرچه مانند گریه های غروب،سخت بی اختیارمان کرده
آخر هفته های بیخبری،طبق عادت به یادت افتادیم
ظلم یعنی همینکه‌دنیابا،ما و این‌انتظارمان کرده
بین گرداب غفلت از چشمت ٬ غرق خواهیم شد یقین دارم
گرچه دنیا به روی امواجش ،چند روزی سوارمان کرده
خسته از گوشه های تاریکیم، در میان غبار گم شده ایم
چاره این روزها فقط مرگ است،زندگی سوگوارمان کرده
سالها رنگ رنگ می آیند،بی تو آقا بهار بی معناست
آه از دستهای سرد گناه،داغدار بهارمان کرده
درد دوری از شما در دل،نور چشمی غصه ها شده است
سجده شکر دارد اینکه خدا، به غم تودچارمان کرده
#عاطفه_سادات_موسوی
جوشید دوباره ذوق شاعر از صبح
تا از قلمش چکه کند عشق شما
ای انکه نگاهت شده حسرت هایم
من عاشق گفتن از تو هستم،آقاا...!
باز امد بر مشامم بوی جمعه...عطر یاس
باز قلبم دید خود را بی همایش ،آس و پاس
در خلال ندبه ها سوگند بر زینب که رب
با "فرج" شادی بده بر قلب ها از ظلم شب
