صبح فرج
حکومت جهانی
روزی که ز ره بیآید آن روح حیات
زیبا پسر فاطمه کشتی نجات
عالم همه گلشن شود از روز فرج
بر صبح فرج مدام بفرس صلوات
#السلام_علیک_یا_اباصالح_المهدی_عج
واسطه ی فیضِ الهی بیا
نقطه ی پایانِ تباهی بیا
چند بماند رخ تو در حجاب
خیز و نما یکسره پا در رکاب
خسته ز مهجوریِ داغ توأم
بلبلِ سرگشته ی باغِ توأم
این من و این جان و دلِ بیقرار
از سفر دور نیامد سوار
دل به سرِ کوی تو افکنده ام
از دم عشق تو فقط زنده ام
در پی دیدارِ تو گم می شوم
در به درِ کوچه ی قم می شوم
تا که بیایم به درِ جمکران
پُر شوَم از بوی زلالِ اذان
این لبِ من زمزمه پردازِ توست
سوخته جان از غمِ آواز توست
باز خبر، باز خبر می رسد
بوی تو در وقتِ سحر می رسد
مانده برایم همه دلواپسی
من که به غیرِ تو ندارم کسی
بس که دلم رفت به دنبالِ تو
هست دلِ عاشقِ م
شب‌قدر
با مهدی آل فاطمه
صاحب قدر کجایی که همه قدر تویی
در شب تیره هستی بخدا بدر تویی
یا اباصالح زهرا به رهت منتظرم
معنی صبر تو و آن‌سعه‌ی صدر تویی
یاصاحب‌الزمان ادرکنی
لیله قدر که قدرش همه نام زهراست
مطلع‌الفجر گل روی عزیز طاهاست
کاش این جمعه بیاید ز سفر آن یارم
همه مجنون شده تنها گل زهرا لیلاست
ای قبله ی امید همه مایوسان
بازآ وامید را به آنها برسان
هر منتظری شوق لقایت دارد
رخ رابنما که سخت گردد آسان
تو مظهر حسنی وتمام حسنات
ظاهر شو وبرخلق جهان کن احسان
تو حجت آخرین حق بر مایی
باشی تو امام جنیان وانسان
مظلوم به شوق منتظر تا آیی
ظالم زظهور تو غمین وترسان
پیوسته دعای ما به درگاه خداست
آن یار سفر کرده به ما باز رسان
شاعر :اسماعیل تقوایی
صاحب نفسا وقت سحر ياد ز ما کن
در بين قنوتت من آلوده دعا کن
در هم بخر اين باربهم ريخته ام را
کمتر گل زيباى خود از خار جدا کن
کشکول گداى سر راه تو گرفتم
که گاه کريمانه نگاهى به گدا کن
از دست گنهکارى خود خسته شدم من
اين مرغک پر بسته ز هر دام رها کن
دل مرده ام اى يارمسيحا نفس من
هوئى بکش و حاجت اين خسته روا کن
آخر بشود دورى تو قاتل جانم
با يک نظرى درد نفس گير دوا کن
جامانده ام از قافله ى سرخ شهيدان
راهى دل ما را به مسير شهدا کن
اى زائر شش گوشه بيا يک سحرى را
ما را ز کرم در به در کرببلا کن
از دل، چلّه‌نشین حرمِ راز شده‌ست
مرغ شب، با نفس صبح هم‌آواز شده‌ست
باز با دست سحر، پنجره‌ها باز شده‌ست
باز فصلِ سفرِ چلچله آغاز شده‌ست
با نسیمی که به دل‌جویی من می‌آید
باز عطر گل نرگس ز چمن می‌آید
این گل لاله، که زیبایی بی‌حدّ دارد
در چمن تازگی و لطف مجدّد دارد
نکهت فاطمه و عطر محمّد دارد
آفرینش به لبش، ذکر خوش‌آمد دارد
این گل سرخ، که از گلبن توحید شکفت
هر که دیدش، «زَهَقَ الباطِلُ و جاءَ الحَق» گفت
جلوۀ «وَالقمر» و آیت «وَالعصر» آمد
رحمت واسعۀ بی‌حد و بی‌حصر آمد
فتح نزدیک شد و، زمزمۀ نصر آمد
کارفرمای دوعالم، ولیِ عصر آمد
گرچه در خوشدلی فاطمه، تردیدی نیست
زادروز پسرش هست، ولی عیدی نیست
با روزه مرا صبور کن ، بسم الله
از خاطر من عبور کن ، بسم الله
افطار و سحر تو را تبسم کردم
ای جانِ جهان ! ظهور کن ، بسم الله
از شما دوریم آقا، غرق بارانی چرا
ما تو را می‌خواستیم توضیح عرفانی چرا
جمعه‌هایی که دل ما تنگ رویت میشود
سینه‌ی ما خانه‌ی تو، در بیابانی چرا
می‌رسیّ و می‌روی، بی آنکه ما آگه شویم
صاحبِ ما، در کنار ما نمی‌مانی چرا
راستی آن نامه‌هایی که نوشتم با دلم...
محضرت حتماً رسیده، پس نمی‌خوانی چرا
در غریبیِ خودت می‌سوزی و آواره‌ای
دیده‌ات گریان نباشد، دیده گریانی چرا
باید به که گوییم پریشانی خود را
جوییم کجا یوسف کنعانی خود را
در پای تو لب تشنه زیاد است ولیکن
دریا مکن این دیده‌ی بارانی خود را
ما منتظر واقعیت بوده‌ایم آیا؟
خرج که نمودیم غزلخوانی خود را؟
در غیبت کبرایِ تو گم کرده‌ایم آقا
راه و روش و رسم مسلمانی خود را
ما را بطلب لایق دیدار تو باشیم
پنهان مکن آن چهره‌ی نورانی خود را
دولت یار
ای نام تو آرامش دلها مهدی
ای پشت و پناه اهل معنا مهدی
ای کاش که در دولت تو باشم من
ای منتظرت حضرت زهرا مهدی
حالا که قرار است سرانجام بمیرم
خوب است که با مستی از این جام بمیرم
یک عمر رد پای تو را گشتم و ای کاش
هر جا که نهادی به زمین گام بمیرم
تنها به امیدی که بیفتد به تو چشمم
هر صبح به پا خیزم و هر شام بمیرم
میترسم از آن روز که از دوری رویت
در حسرت دیدار تو ناکام بمیرم
ای کاش که مثل همه خوبان تو یک دم
در سجده خود راحت و آرام بمیرم
اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان
شاعر امیرفرخنده
کی‌به‌پایان می‌رسد آشوب‌این‌نیرنگ ها
جنگ‌ِبعد ازخنده‌ها وبغض‌بعد از جنگ ها
من نمی فهمم چه سودی دارد آقا بی شما
این چراغانی برای کوچه‌ی دلتنگ ها
می روم سوی مزار عده ای چشم انتظار
سمت من آیینه می گیرند اینجا سنگ ها
هرچه نزدیک‌آمدم دیدم‌که‌دور افتاده ام
از خودم‌یک‌عمر و از چشم‌شما فرسنگ ها
ما‌برایت‌جشن می‌گیریم‌و‌یادت‌نیستیم
ریسه می بندیم و سرگرمیم بین رنگ ها
بعدها تاریخ از ما سرخوشان بی خیال
یاد خواهد کرد با تعبیر بی فرهنگ ها
اللهم عجل لولیک الفرج
جمعه آمد ز ره و باز ببین چشم ترم
نرسیده ز سفر یار سفر کرده برم
کی شود از سفر آید برهش جان بدهم
یوسف فاطمه آنکس که بود بال وپرم
یا صاحب الزمان
این جمعه هم گذشت وتودر پرده ای هنوز
من در فراق روی توام غرق ساز وسوز
بی تو چو ظلمتست همه آدینه های من
محتاج تابشم ز تو ای مهر دلفروز
آیا شود گذر کنی از کوی انتظار
ای دیدن رخت شده آمال شام وروز
محروم این زمانه ام ای صاحب الزمان
مولای بیکسان چه زمانی کنی بروز
آقا بس است هجر تو بر شیعیان تو
دیگر تو بیش ازاین دل عشاق خود نسوز
شاعر:اسماعیل تقوایی
ای کاش برگردد
شب آمد و آسمان من بی ماه هست
کنعان همه چشم و یوسفم در راه هست
بر دامن من ستاره ریزد از اشک
ذکرم همه شب تا به سپیده آه است
◽گل نرگس◽
بهاران طی شد و یارم کجایی
تو ای یارِ وفادارم کجایی
کجایی لاله ی دامانِ نرگس
نسیمِ عطرِ گلزارم کجایی
تو را می خواهم ای گل در کنارم
دلی خون از زمان دارم کجایی
نَمی باران بزن بر انتظارم
که بی تو اشکِ خون بارم کجایی
بیا ای رازِ شور انگیزِ هستی
کلیدِ مشکلِ کارم کجایی
منو جمعه منو بوی فراقت
طبیبِ جانِ بیمارم کجایی
شبِ بی حاصلِ ما را سحر کن
طلوعِ فجرِ دیدارم کجایی
نسیم صبح از بوی تن توست
سحرها کرده بیدارم کجایی
تو مثل عطر باران دلربایی
نشاط رنگ رخسارم کجایی
بیا از چشم تو حاجت بگیرم
ببین این اشک تکرارم کجایی
تویی حاتم من مسکین به پایت
اسیر کوچه بازارم کجایی
مرا آه فراق سینه سوزت
ز عالم کرده بیزارم کجایی
بیا آرامِ جانِ بی قرارم
به هجرِ تو گرفتارم کجایی
میان صحن‌ها و هر رواقی
به دنبال رخ یارم کجایی؟
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
بِه‌ماصَبَرتُم فَنِعم‌َ عُقب‌َالّدار
در جمکران یار......
در مسجد جمکران نگاهم کردی
سرباز در این خیل سپاهم کردی
با سر به سراپرده‌ی تو آمده‌ام
من ستاره بوده‌ام تو ماهم کردی
.................
من آمده‌ام از دمت آدم گردم
یک جرعه ز سرچشمه‌ی زمزم گردم
من گریه کن جد غریبت هستم
شاید که مدافع در محرم گردم
..................
دستم به قبای سبز زهرائیت
چشم به عطا و لطف مولائیت
آقا بخدا غیر توام یاری نیست
من مست دو دیدگان شیدائیت
.....................
یاصاحب‌الزمان ادرکنی
تو منتقم دشت بلایی مهدی
کی میشود از پرده درآیی مهدی
ما منتظران چشم به راهت هستیم
فریاد رس کرب‌وبلایی مهدی
وعده‌ی دیدار
ای کاش رخ ماه ترا میدیدم
ای کاش که بوسه از لبت میچیدیم
ای وارث ذوالفقار حیدر الغوث
تنها تویی آن ستاره‌ی امیّدم
#السلام_علیک_یا_حجة_الله_فی_ارض
کویرِ تشنه ام باران ندارم
دلی شاد و لبی خندان ندارم
کجا رفتی گلِ آدینه برگرد
که دیگر طاقتِ هجران ندارم!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#هستی_محرابی
ذکر زمزمه‌ی امام زمان(عج)
درفراز دعای ندبه
لیت شعری این استقرت بک النوی
بنداول
کجایی....
گریه کن فاطمه کجایی
کجایی....
سینه زن علقمه کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
عزیزعَلَّیَ عَلَی الخَلقِ و لاتری
بنددوم
کجایی.....
ای به علی نور دوعین کجایی
کجایی....
منتقم خون حسین کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بندسوم
کجایی....
حافظ خون شهدا کجایی
کجایی....
زائر دشت کربلا کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بندچهارم
کجایی...
ای به غم و غصه قرین کجایی
کجایی....
گریه کن خون جبین کجایی
کجایی،کجایی،کجایی،کجایی(۲)
بازهم جمعه وچشمان به ره مانده ی ما
باز هم حسرت دیدار رخت بر دلها
بازهم ندبه و اشکی که زچشمان ریزد
همره ناله که ای یوسف زهرا باز آ
باز هم مصلحت غیبت از انظارت
صبر تا جمعه ی دیگر که چه آید برما
همه یعقوب صفت منتظریم ای یوسف
لطف کن از پس آن پرده غیبت بدر آ
دشمنانت همه براهل ولا طعنه زنند
چشم دشمن به ظهورت صنما کور نما
آخرین حجت حق روی زمینی مولا
تو بیا تا که شود عدل الهی بر پا
شاعر:اسماعیل تقوایی
وعده‌گاه دوستان امام زمان
سه شنبه‌ها در جمکران
بار سفر بسته‌ام به جمکران میروم
من ز جهنم کنون سوی جنان میروم
صاحب این بارگاه حضرت صاحب زمان
من به سوی صاحب عصر و زمان میروم
سحر جمعه بود ندبه کنان ندبه بخوانم
قسمتم کاش شودسیر لقای دل وجانم
گر نبینم به همین جمعه دگر صبر ندارم
بهترین راه بود فاصله بین تن وجانم
خدا کند که بیایی و سدّ شر باشی
مُحَلِّل همه ی مشکل بشر باشی
خدا کند که ببینم طلوع صبحت را
که با درخشش خود پشت یک"سحر"باشی
"سحر"که سر زند از ان دم مسیحایی
و بعد از ان تو هما!منجی بشر باشی
در این دنیای بی رحمی!فقط اصرارمان مانده...
که لبخند ژکوندی در ته اسرارمان مانده
اگر که این ستون بر پاست از خون شهیدان است
فقط در قاب عکس هر مزار ایثارمان مانده
دلم خوش بود امام این خانه ی ویرانه خواهد ساخت
ولی ویرانه در ویرانه از معمارمان مانده
دلم میخواست این پرچم رود تا اوج خوشبختی
و حیف این ارزو در گوشه ی پندارمان مانده
تبرها در کمین! اما که میترسند از سرو بلند...آری!
و میدانند همت ها به جان ملت هشیارمان مانده
عجیبا...! ترس ها افتاده بر اندام هر طاغوت
چه وحشت ها به جان هاشان...! گُل اخبارمان مانده
ستاره در ستاره، نور در نور است مهدی جان!
"فرج" بر قامت خورشیدیِ دلدارمان مانده...
سلام صبح،واجب بر همه عشاق درگاهت
و پاسخ هایتان بر قلب های خسته، واجب تر!
نمیدانم ولیکن گوش دل شاید کر است، اقا...!
که هر روزِ خدا، دل بر سلامت هست راغب تر
جمعه شد و دل به تمنای توست
گوشه ی چشمم به تماشای توست
ای گل نرگس...!دل رنجیده ام
منتظر قامت رعنای توست
دنیای ما اگرچه جهنم نداشته ...
این انتظار چیزی از آن کم نداشته
در گیر لرزه های پس از رفتن تو ام
پس لرزه ای که زلزله ی بم نداشته
مثل مترسکی که به گنجشک دل سپرد
عشقم به تو همیشه بجز غم نداشته
عمری هواشناسیِ اخبار چشم من
چیزی به غیر بارش نم نم نداشته
در بین ازدحامم و درگیر خلوتم
آن خلوتی که حضرت آدم نداشته
با هیچ چیز , من دگر آدم نمیشوم
وقتی نبودنِ تو برآنم نداشته
