اشعار محرم

آنچنان که بارش باران نم نم دیدنی است

چشم خیس گریه کن های شماهم دیدنی است

هم نزول حضرت جبریل سوی روضه ها

هم گدایی کردن امثال حاتم دیدنی است

اکثر ایام گرچه خالی از زیبایی است

چهره این شهر در ماه محرم دیدنی است

ظاهر آراسته خوب است اما این دهه

صورت زخمی و موی نامنظم دیدنی است

می شود معشوق با لبخند زیباتر ولی

چهره ی هرعاشقی همراه با غم دیدنی است

صحنه ای از مرقدت نقش است در اندیشه ها

کربلا بالای گنبد موج پرچم دیدنی است

مثل آن روزی که یک عاشق به دلبر میرسد

لحظه پیوستن شاه و گدا هم دیدنی است

عشق بازی از نگاه مسلم و حر و حبیب

باغریبی، سر به زیری، قامت خم دیدنی است

یا غیاث المستغیثین منی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:49
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ماه عزا آمد دل عالم گرفته

زهرا بُنَیَّ یا بُنَیَّ دم گرفته

هرکس به هرنحوی عزادار شما هست

حتی خدا در عرش خود ماتم گرفته

کوچه به کوچه تا ابد شرمنده ی توست

در "مُلک ری" هر خانه رنگ غم گرفته

دیدم که از عشق شما لات محله

رفته برای روضه ات پرچم گرفته

راه نجات ما گنه کاران شمائید

با گریه بر تو، توبه ی آدم گرفته

حتما پشیمان میشود در روز محشر

لطف تو را هرکس که دست کم گرفته

شاهان عالم ریزه خواران تو هستند

دست گدایی سوی تو حاتم گرفته

بالا سرت هرکس که آمد دست پُر رفت

این "پیروهن" ، آن دیگری "خاتم" گرفته

برخیز دور خیمه ی زینب شلوغ است

دور و برش را چند نامحرم گرفته

اهل و عیالت بعد تو آقا اس

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

رنگ عالم شد سیاه

درجهان عاطفه پیراهن غم شد سیاه

تکیه تکیه یاحسین

درغمت پیراهن این شهر کم کم شد سیاه

چونکه بالاتر نداشت

درمیان ماه ها ماه محرم شد سیاه

در مِنا امسال آه

علقمه شد روسپید و روی زمزم شد سیاه

جلد مانند لباس

بر اَمالی و لهوف و بر مُقرّم شد سیاه

پوست درسینه زنی

سرخ شد، شد نیلگون و آخرش هم شد سیاه

بین این رنگین کمان

دل سپید و چشم سرخ و رنگ پرچم شد سیاه

برتن مسلم هم آه

رد تیر و تیغ ها قدر مُسلّم شد سیاه

شاعر : مهدی رحیمی

دانلود سبک

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 16:56
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بسم الکریم... مَن هوَ إحسانُه قَدیم

ما را نگار، کرد به میخانه اش مقیم

بوی لباس خونی ارباب می رسد

صوت حزین مادر سادات.... بگذریم

من آمدم که با همه ی روسیاهی ام

راهم دهید با همه ی پرگناهی ام

اصلا خودت بگو که چه خاکی بسر کنم؟!

یک روز اگر برانی و من را نخواهی ام

اشکم چکید و سنگ دلم را لطیف کرد

نام حسین شغل مرا هم شریف کرد

غفلت زده به ماه عزا آمدم ولی...

... زهرا رسید و کار مرا هم ردیف کرد

از سوی فاطمه که به سائل نظر شود

چشمش میان روضه ی ارباب تر شود

عاشق اگر که گشنه بخوابد عجیب نیست

هیهات بی حسین شب ما سحر شود

ازخاک قتلگاه برایم بیاورید

در روضه اشک و آه برایم بیاورید

پرچم بیاورید

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:17
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

برپا شده است در دل من خیمه ی غمی

جانم چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی

عمری است دلخوشم به همین غم که در جهان

غیر از غمت نداشته ام یار و همدمی

بر سیل اشک خانه بناکرده ام ولی

این بیت سُست را نفروشم به عالمی

گفتی شکار آتش دوزخ نمی شود

چشمی که در عزای تو لب تر کند نمی

دستی به زلف دسته ی زنجیرزن بکش

آشفته ام میان صفوف منظّمی

می خوانی ام به حُکم روایات روشنی

می خواهمت مطابق آیات محکمی

ذی الحجّه اش درست به پایان نمی رسد

تقویم اگر نداشته باشد مُحرّمی ...

شاعر : سعید بیابانکی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:26
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به اذن حضرت مولا شدم کبوتر تو

که بال و پر بزنم پای روضه ی سر تو

ببخش با پر زخمی ، به زحمت افتاده

لباس نوکریم را بریده مادر تو

چه طور خرج غمت جور شد؟ کسی میگفت

رسیده رزق حسینیه از برادر تو

شبیه حضرت زینب به سینه می کوبم

که مقتدای عزادارهاست خواهر تو

به چشم من همه جا روضه شما بر پاست

تمام عالم آدم شدند مضطر تو

اگر کویر ترک روی هر ترک دارد

کشیده خشکی لبهای زخم پرپر تو

خزان و ریزش برگ از درخت در همه جا

شد است در دل من روضه خوان اکبر تو

طلوع ، بردن بالای طفل شش ماهه است

غروب ، خون گلوی علی اصغر تو

زمان بارش باران همیشه میبارم

برای بارش تیر و امیر لشگر تو

من از خرابه و شام و رقیه ف

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:29
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اشعار سرخ دلشکنش را بیاورید

دم‌نوحه‌های سینه‌زنش را بیاورید

دارد صدای قافله از دور می‌رسد

اسفند وقت آمدنش را بیاورید

بعد از کتیبه‌های حسینیه زودتر

سینیِ چای ریختنش را بیاورید

دادم لباس مشکی خود را به مادرم

آری بساط دوختنش را بیاورید

دلشوره های خواهر او بیشتر شده

اسباب غم‌نداشتنش را بیاورید

سر نیزه های کوفه صدا میزدند تو را:

«ما تشنه‌ایم؛ پس بدنش را بیاورید»

دارد به قتلگاه چه نزدیک میشود

زینب - رباب، پیرهنش را بیاورید

حالا رسیده عصر دهم، گفت خواهرش:

اموال غارتیِ تنش را بیاورید

شاعر : محمد جواد پرچمی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

همین که در محرم تو روضه خوانده می شود

دل همه به کربلای تو کشانده می شود

فقط به مجلس حسین می شود به چشم دید

که پادشاه پهلوی گدا نشانده می شود

جهنم است نسبتِ بهشت با حریم تو

کسی خطا کند سوی بهشت رانده می شود!

به مشی نوکری همیشه مشق فرق می کند

که «عشق» می نویسم و «حسین» خوانده می شود

محرّم از میان عرش با مصیبت حسین

سبوی اشک بر روی زمین چکانده می شود

تو را ز اصل نه ولی ز اسب بر زمین زدند

...که اسبها چنین به پیکرت دوانده می شود

رسیدنی ست آن زمان که با نوای منتقم

بهای قطره های خون تو ستانده می شود

شاعر : مظاهر کثیری نژاد

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

باید به محله رنگ ماتم بزنم

بر سر در خانه چوب پرچم بزنم

ایام غم و سیاه پوشان شماست

بگذار سیاهیه محرم بزنم

با چادر مادرم سر کوچه ی عشق

رخصت بده تا تکیه ای از غم بزنم

من را برسانی به شب تاسوعا

من قول دهم که سینه محکم بزنم

آقا نگهم دار که در عاشورا

من دیگ خورشت قیمه را هم بزنم

اینگونه که تو جیب مرا پر کردی

باید که به روی دست حاتم بزنم

حالا که دوای زخم تو اشک من است

اشکی بده تا چشمه ی مرهم بزنم

خاموش شود آتش دوزخ بخدا

با گریه اگر سر به جهنم بزنم

عالم به فدات یا قتیل العبرات

کشتی نجات یا قتیل العبرات

شاعر : رضا قربانی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:54
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

دلم ز روز ازل گشته مبتلای حسیـــــن

سلام من به حسین و به کربلای حسین

وجودِ عاشق و معشوق وقف یکدگر است

حسین برای خدا و خدا برای حســــین

ثواب سعی و صفا کی رسد به یک لحظه

قدم زدن وسط مروه و صفای حســـین

رضای حضرت حق در رضایت زهـــراست

رضای حضرت زهرا در رضــای حســــین

اگر معلم توحیــــد من شود زینــــب

به چشم خویش تماشا کنم خدای حسین

دوباره زد به سر عــــاشقم نوای جنون

که پرده ای کشم امشب ز ماجرای حسین

زمین کرببلا تا به عرش غوغا بود

زمان جلوه ی پایانی لقای حسین

نهاده دست به سینه تمام خیل ملک

همه مطیع فرامین چشم های حسین

خلیل آمده تا ذبح اعظمش بیند

چه محشریست مگر وادی منای حسین

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:57
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

با گریه ام عزای تو تکریم میکنم

دارو ندار خود به تو تسلیم می کنم

خالص ترین عصاره ی جان را شبیه اشک

بر روی دست دل به تو تقدیم میکنم

یک سال تا به ماه محرم رسانیم

هر صبحدم نگاه به تقویم میکنم

با بوسه ای زخاک در هر حسینیه ای

بر پیشگاه فاطمه تعظیم میکنم

هر تکیه ی عزای تو بیت الحرام ماست

بر خویش هر چه غیر تو تحریم میکنم

از کودکی تمام پس انداز سال را

با سفره ی عزای تو تقدیم میکنم

در هیئت تو با تن احرام بسته ام

یاد شکوه مسجد تنعیم میکنم

با ذکر یا حسین که توحید مطلق است

حبل المتین عشق تو ، تحکیم میکنم

هربار با سلام به تو آب می خورم

غوغای تشنگی تو تفهیم میکنم

گفتا رقیه با دهن ضربه خورده

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 20:59
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

از ازل پرچم به دوش ماه ماتم گشته ایم

با نوای مادری محزونه همدم گشته ایم

ما همه انصار زهرائیم مردِ گریه ایم

محرم غمخانه ی ماه محرم گشته ایم

این لباس مشکی ما دست دوز فاطمه است

زین سبب عمریست با این خانه محرم گشته ایم

رد مکن ما را که اشک ما به دردت میخورد

گریه ها کردیم و بر زخم تو مرهم گشته ایم

روز محشر یکدگر را زود پیدا میکنیم

سالها مانند کعبه دور پرچم گشته ایم

گریه ی ما باعث تسکین قلب زینب است

خاک بوسِ عمه ی ساداتِ عالم گشته ایم

صبح ، مغرب ، شب ، سحر ، بزم عزا آماده است

این دهه همسفره ی فیضی دمادم گشته ایم

تا که فرصت هست باید گریه کرد و گریه کرد

چونکه مهمان اجل ما نیز کم کم گشته

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:01
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

فصل اشک و سوز و آه از پرده ی دل میشود

باز چشمانم به رنگ سرخ مایل میشود

باز هم روح الامین مرثیه خوانی میکند

کاف و هاء و یا و عین و صاد نازل میشود

با لباس مشکی ام احرام گریه بسته ام

یک زیارت با هزاران حج معادل میشود

سعی ما پای پیاده از نجف تا کربلاست

شاهراه وصل ما این حد فاصل میشود

نیت گریه نمودم در نماز نیمه شب

چون که روضه بهتر از درک نوافل میشود

رکعت اول به یاد تشنه لبها سوختم

رکعت بعدی من گودال کامل میشود

مادری پهلو شکسته میرسد از سمت عرش

روضه از اینجا به بعدش سخت و مشکل میشود

لحظه ای که سینه ی ارباب سنگین میشود

روضه سنگین ارباب مقاتل میشود

نیزه ها نامهربان هستند اما لحظه ای

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:04
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بسم رب الفاطمه آغاز کردم گریه را

از گلوی بغض هایم باز کردم گریه را

مثل یک مادر که فرزندش ز دستش می رود

اقتدا کردم به او ابراز کردم گریه را

این سیاهی های هیئت چادر خاکی او است

با غم پنهانی اش همراز کردم گریه را

تا که از ذکر غریب مادر افتادم ز پا

با نگاه او پر پرواز کردم گریه را

سایه ای را بر سرم حس می کنم در روضه ها

در پناه فاطمه آغاز کردم گریه را

گفته اند , اذن دخول ماه غم یا فاطمه است

روزی اشک محرم های ما با فاطمه است

شال غم بر روی دوشم پیرهن مشکی به تن

آرزو دارم شود این جامه بر جسمم کفن

محتشم دم می دهد باز این چه شور و ماتم است

گویی آویزان شده از عرش کهنه پیرهن

تا که از خانه

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:09
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هست در چشمِ عاشقان تا اشک

روضه آغـاز می شود بـا اشک

دست انـداخت و به نام عـلی

آمـد از پشتِ پـلک بـالا اشک

نـام اربـاب آمده کـه گذاشت

بعدِ یـک سـال پـا به دنیا اشک

نـام اربـاب آمـد و نـشنـاخت

بـاز در چشمِ مـن سـرا پـا اشک

پـس بـه نـامِ حسین مـی ارزد

دو سـه تـا قطره اش به دریا اشک

بـه امـیـدِ شـفـاعتـت هـم نـه!

از شـمـا ذکـرِ روضـه، از مـا اشک

جــمـع گـردیـده آتــشِ دوزخ

تـا شد از جـمـع چشـم، منـها اشک

تا کـه از گـونـه خـورد روی زمیـن

گـشـت در روضـه اربـاً اربـاً اشـک

پـس بـه نـام لبـانِ خـشـک عـمـو

بـنـویـسـد مـشـک، بـابـا، اشـک

کــاروانــی رسـیـده اسـت از راه

کـه گـرفتـه است

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:21
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آید نوای زمزمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

بشنو صدای فاطمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

همراه آل فاطمه ، آوای جبرئیل

با اضطراب و واهمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

عالم گرفته نغمة ، قد قامت العزا

این است نوحۀ همه ، حَیِّ عَلَی الحسین

از کاتبان وحیِ خدا تا پیمبران

گویند بی مقدمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

ای اهل عالم این نفس پاک مصطفاست

با ما کند مکالمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

گویند در حسینیة عرش ، خادمان

با بانوان خادمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

اهل بهشت اهل زمین اهل آسمان

این را کنند ترجمه ، حَیِّ عَلَی الحسین

پرچم ، علم ، کتیبه ، کُتل ، خیمه ، نوحه خوان

خوانند نوحه با همه ، حَیِّ عَلَی الحسین

زینب ، سکینه ، نجمه

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:25
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

باز هم فصل عزای تو شده یا مظلوم

دیده خونبار برای تو شده یا مظلوم

هر چه خوبی شده خلق ای ز همه خوبترین

همه اش وقف عزای تو شده یا مظلوم

آفرید آنچه خدا بهر تجلی تو بود

عشق حق خرج به پای تو شده یا مظلوم

کربلا صاحب یک وسعت نا محدود است

همه جا صحن و سرای تو شده یا مظلوم

انبیا گریه کن بزم عزایت هستند

که خدا نوحه سرای تو شده یا مظلوم

ارمنی ، گبر ، یهودی ، ز تو حاجت گیرند

همه مشمول عطای تو شده یا مظلوم

کیستی که همه گلها ز غمت پژمردند

بلبلان نوحه سرای تو شده یا مظلوم

کیستی که دل عشاق به نامت لرزد

اشکشان رمز بقای تو شده یا مظلوم

ناله ها سر زد و فرزند شهیدی می گفت :

پدرم آه ، فدای تو شده ی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:27
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

باز هنگامه ماتم شده ای شاه غریب

دل دیوانه پر از غم شده ای شاه غریب

چند روزی است که راه نفس ام می گیرد

نکند باز محرم شده ای شاه غریب

باز در عرش خدا مشکی ماتم زده اند

موسم بیرق و پرچم شده ای شاه غریب

کربلا گفتم و اوضاع دلم ریخت به هم

کربلا قبلۀ عالم شده ای شاه غریب

آه سقا چه کند با عطش اهل حرم

آب در خیمه تان کم شده ای شاه غریب

بابی انت و امی ...چه شده در گودال

کمر خواهرتان خم شده ای شاه غریب

خواهرت آمد و آن مرد تو را برگرداند...

آخر روضه چه مبهم شده ای شاه غریب

رفت و برگشت ولی کاش نمی دید اصلا

چقدر از بدن ات کم شده ای شاه غریب

گفته بودند که تو ذبح عظیمی اما

ذبح تو واقعا اعظم شده

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:30
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بچه ها بازم محرم اومده

عید ما با بهار غم اومده

بچه ها خیمۀ ماتم بزنید

همگی به سینه محکم بزنید

بچه ها پارچۀ مشکی بیارید

بچه ها ز دیده ها اشک ببارید

سر کوچه تکیه ای به پا کنید

پسر فاطمه رو صدا کنید

همه طبل و سنج و زنجیر بیارید

کربلا رو خوب به تصویر بیارید

پشت پا به هر تباهی بزنین

در هر خونه سیاهی بزنین

دسته های سینه زن غم بگیرین

غنچه ها ز دیده شبنم بگیرین

توی هیئت به همه سلام کنین

بچه سیدارو احترام کنین

اهل کوفه آخه بی حیا بودن

اهل زشتی ، اهل ناسزا بودن

برا دنیا دل ز کوثر بریدن

بچه های زهرا رو سر بریدن

مادرم می گه که نور عین من

تا توان داری بگو : حسین من

این حسین کیه که دل

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:32
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

سلام ای علمدار ماتم محرم

بهار غم یاس خاتم محرم

تو دیباچۀ محنتی سینه سوزی

تو هم معنی دردی و غم محرم

خروشی رثاء ، جوشش ناله هایی

سفیر عزایی در عالم محرم

تو گلزار اندوه و بستان اشکی

بگیر از گل دیده شبنم محرم

کند کعبه با آه تو همنوایی

کند زمزمه با تو زمزم محرم

بساط ولایت پرستی دلها

شود با طلوعت فراهم محرم

به سوز دل فاطمیان تسلی

به زخم دل شیعه مرهم محرم

تو شهرالله عاشقان ولایی

تو شهرالحسینی مسلم محرم

سیاهی ، کتیبه ، کتل ، سنج ، بیرق

بگوید تو را خیر مقدم محرم

امام زمان عاشق بیقرارت

تویی با دل یار همدم محرم

ز دل خستگان ولا تسلیت گو

به مهدی ولی معظم محرم

شاعر : سید محمد میرهاشمی

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:40
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ذکر دل شکسته ، ذکر وجود خسته

حسین واحسینا ، حسین واحسینا

عاشق غم کشیده ، ماه عزا رسیده ، بگو به اشک دیده

حسین واحسینا

ماه محرم آمد ، بهار ماتم آمد ، شکوفۀ غم آمد

حسین واحسینا

سینه زنان بیایید ، نسل جوان کجایید ، عاشق کربلایید

حسین واحسینا

عزای شاه عشق است ، جلوه ی ماه عشق است ، ذکر سپاه عشق است

حسین واحسینا

بگو به قلب شیدا ، اذن بده تو زهرا ، کنم ز سینه آوا

حسین واحسینا

ای گل ناز خلقت ، آئینۀ محبت ، حسین شوم فدایت

حسین واحسینا

ای که خدا صفاتی ، تو نور کائناتی ، سفینة النجاتی

حسین واحسینا

بر لب حق رثایت ، خداست خون بهایت ، سلام بر عزایت

حسین واحسینا

مصدر آفرینش ، نگار اهل بینش

• جمعه
• 2
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:44
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

از ازل پرچم به دوش ماه ماتم گشته ایم

با نوای مادری محزونه همدم گشته ایم

ما همه انصار زهرائیم مردِ گریه ایم

محرم غمخانه ی ماه محرم گشته ایم

این لباس مشکی ما دست دوز فاطمه است

زین سبب عمریست با این خانه محرم گشته ایم

رد مکن ما را که اشک ما به دردت میخورد

گریه ها کردیم و بر زخم تو مرهم گشته ایم

روز محشر یکدگر را زود پیدا میکنیم

سالها مانند کعبه دور پرچم گشته ایم

گریه ی ما باعث تسکین قلب زینب است

خاک بوسِ عمه ی ساداتِ عالم گشته ایم

صبح ، مغرب ، شب ، سحر ، بزم عزا آماده است

این دهه همسفره ی فیضی دمادم گشته ایم

تا که فرصت هست باید گریه کرد و گریه کرد

چونکه مهمان اجل ما نیز کم کم گشته

• شنبه
• 3
• مهر
• 1395
• ساعت
• 05:22
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

فصل اشک و سوز و آه از پرده ی دل میشود

باز چشمانم به رنگ سرخ مایل میشود

باز هم روح الامین مرثیه خوانی میکند

کاف و هاء و یا و عین و صاد نازل میشود

با لباس مشکی ام احرام گریه بسته ام

یک زیارت با هزاران حج معادل میشود

سعی ما پای پیاده از نجف تا کربلاست

شاهراه وصل ما این حد فاصل میشود

نیت گریه نمودم در نماز نیمه شب

چون که روضه بهتر از درک نوافل میشود

رکعت اول به یاد تشنه لبها سوختم

رکعت بعدی من گودال کامل میشود

مادری پهلو شکسته میرسد از سمت عرش

روضه از اینجا به بعدش سخت و مشکل میشود

لحظه ای که سینه ی ارباب سنگین میشود

روضه سنگین ارباب مقاتل میشود

نیزه ها نامهربان هستند اما لحظه ای

• شنبه
• 3
• مهر
• 1395
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

سالار کاروان پر از یاسمن، حسین

جمع صفات و خاتمه ی پنج تن، حسین

دلدار مصطفی و علی و حسن، حسین

برگرد و سوی کوفه نیا جان من حسین

کم در میان کوفه عذابم نداده اند

با کام تشنه گشتم و آبم نداده اند

از بس که بین کوچه جوابم نداده اند

دل خوش شدم به یاری یک پیرزن حسین

با تیغ و نیزه بال و پرم را شکسته اند

دندان و کام شعله ورم را شکسته اند

از پشت بام فرق سرم را شکسته اند

نامردی است مسلک شان غالبا حسین

شام بلند غفلت شان سر نمی شود

چیزی برایشان زر و زیور نمی شود

این جا دلی برای تو مضطر نمی شود

برگرد و سر به وادی این ها نزن حسین

دیگر بریدم از دل تاریک کوفیان

از کوچه های خاکی و باریک کوفیان

ج

• شنبه
• 3
• مهر
• 1395
• ساعت
• 05:59
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نسیم محرم دوباره زده توی قلبم شراره
دلم میره با یک اشاره میریزه ز چشمام ستاره
آتیش افتاده به جونم
یه ساله که نگرونم
آقا تا محرمت زنده بمونم
کاروون غم تو میرسه از راه//حال و هوای حرم داری تو بسم الله
السلام علیک یا أباعبدالله
آه محرم اومد از راه 3

دوباره هوای محرم هوای روضه ها و ماتم
در هر خونه نصب پرچم دوباره کتیبه ی محتشم
برا من چیزی نمونده
عشق تو منو کشونده
منو مادر تو نوکر تو خونده
میزنم برای تو ناله ها هرگاه// می شوم زائر کوی تو با هر آه
السلام علیک یا اباعبدالله
آه محرم اومد از راه 3

شاعر : حسن سرمست

دانلود سبک

• یکشنبه
• 4
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• feiz

ای امیر الحاج قلبم بی قراری می کند

تا که از غصه نمیرم گریه یاری می کند

جان من کم تر بگو ، کرب و بلا ، کرب و بلا

نام این صحرا ز دیده اشک جاری می کند

گوئیا می بینم اینجا صبح تا قبل غروب

هر طرف یک بانوئی را سوگواری می کند

اولین تصویر جسم ارباً اربای علی ست

دشت را دشمن از او آئینه کاری می کند

گوئیا می مبینم اینجا دور تو بگرفته اند

زان میانه رأس تو نیزه سواری می کند

دشمنت سر تا به پایت را به غارت می برد

بهر یک پیراهن کهنه چه کاری می کند

هر که بهر غارت آمد دست خالی برنگشت

موی بین پنجه ها را یاد گاری می کند

شاعر : قاسم نعمتی

• یکشنبه
• 4
• مهر
• 1395
• ساعت
• 21:04
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ساربان ای ساربان

این کاروان آهسته ران

کاروانی از گلستان گل باغ نبی

در رکاب زینت دوش نبی

می بری با خود چرا

سوی صحرای بلا

پسر شیر خدا سرکاروان

همرهش دارد تمام خاندان

می بری با خود به دشت کربلا

می شود از پیکر او سر جدا

و برای یاریِ دین خدا

نه که یک سر، هیجده سر میشود از تن جدا

ساربان محمل مران

عطر یاس آید میان کاروان

آری یک یاس جوان

قد او گردیده چون رنگین کمان

چادر خاکیو او،گریه کنان

دست بر پهلو دوان

صورت نیلیو او، برسر زنان

وا حسینم نوحه دارد بر زبان

می کند همراهیِ این کاروان

ساربان آهسته ران

ساربان شش ماهه اصغر می بری

بر حسین سرباز آخر می بری

تک یلِ ام البنین

زادۀ حیدر

• سه شنبه
• 6
• مهر
• 1395
• ساعت
• 17:59
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در جان جریان گرفت طوفانِ غمت
شد کشتی کائنات ، مهمان غمت

برپا شده خیمۀ تو در کوچۀ دل
بر تاقچه ، تکیه داده گلدان غمت

گردیده خلاصه در تو توحید و شدند
مجموعۀ عارفان ، پریشان غمت

نام تو شُکوه رستخیزی ست عظیم
ای محتشمان عشق، حیران غمت

جان رقص کنان در هیجانی روشن
از خویش گذشته زیر باران غمت

ای سرخ ترین حقیقت، ای هستیِ ناب
این جانِ به لب رسیده، قربان غمت

بگذار بماند این خرابه - دل من -
تا شام ابد، دچار زندان غمت

شاعر : حسن یعقوبی

• سه شنبه
• 6
• مهر
• 1395
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

باز هم شور می زند دل ما
باز بوی محرّمت آمد

یازده ماه منتظر بودیم
فصل اندوه و ماتمت آمد

نوحه خوان تو باد و بارانند
در هوا رقص پرچمت آمد

تپش قلب ما زیاد شده
ماه دلتنگیِ غمت آمد

*

باز بوی محرمت آمد
مجلس شعر محتشم برپاست

شورشی در جهان و جان افتاد
ناله از خاک و آسمان برخاست
*
باز بوی محرمت آمد
باز دل های ما هوایی شد

ای خوشا حاجیِ غریبی که
در مِنا تشنه، کربلایی شد
*
از غم و داغِ حاجیان غریب
آتشی در دلِ وطن افتاد

هرکسی دید این مصیبت را
یادِ ارباب بی کفن افتاد
*
نفَس ما به دوست وصل شده
در غمش عاشقانه می باریم

هیچ ما را غمِ دو دنیا نیست
ما همه سرسپردۀ یاریم
*
هستی ما به اشک وابسته ست
ما به این

• سه شنبه
• 6
• مهر
• 1395
• ساعت
• 19:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای گل که داغ داری و سرخ و معطری!
آیا چه دیده ای که به اشکت شناوری؟

قدت چرا خمیده گل مهربان؟ چقدر
با اینکه قد خمیده ای از آسمان سری!

لطفاً بگو حکایت خود را که بشنویم
راوی تو باش، تا نشود قصه سر سری

گل اینچنین رشید ندیدم به عمر خود
فرزند کیستی که بدین سان دلاوری؟

چون ذوالفقار حرف تو برنده و رساست
دیگر چه جای شک و گمان؟دخت حیدری!

ام المصائبی و کنارِ برادرت
چون کوه ایستاده ای و مثل مادری

پاک و صبور و آینه وار و پر از شکوه
حقا که از سلاله ی پاکِ پیمبری

پرچم به دست توست، برو تا کرانه ها
پرواز کن! برای حسینت کبوتری

از ما درود، خطبه بخوان! خطبه خوانِ عشق!
تو زینبی و از همه آفاق برتری

شاعر : م

• چهارشنبه
• 7
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار