اشعار محرم

یا در فراق کرب و بلا می کُشی مرا
یا با غم امام رضا می کُشی مرا

بالای سر اگر نکشی ام بدون شک
پایین پای خود به خدا می کُشی مرا

پایین پا و روی تل و پیش قتلگاه
در کربلای خویش سه جا می کُشی مرا

با روضه ی کشیده ی قاسم اگر نشد
با روضه ی حصیر و عبا می کُشی مرا

بیمار روضه ات منم ای بهترین طبیب
اما تو در ازای شفا می کُشی مرا

حا سین و یا و نون مقطع،به وقت ذکر
با اسم خود هجا به هجا می کُشی مرا

در بین اسم های خودت آخرش حسین
با اسم سیدالشهدا می کُشی مرا

دائم مرا به روضه ی گودال می بری
یا می کِشی به روضه و یا می کُشی مرا

شاعر : مهدی رحیمی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هر آنچه غیر غمت را کنار باید زد
شبانه روز دم از زلف یار باید زد

هر آنچه هست به راه تو خرج باید کرد
تمام نیروی خود را به کار باید زد

تنی که خرج نشد را به گور باید برد
سری که خرج نشد را به دار باید زد

برای آنکه به ما غمزه ای نشان بدهی
درِ سرای تو را چند بار باید زد؟

بنا نبود که عاشقی کنی محل ندهی
ز کم محلی معشوق زار باید زد

جبین شکستن ما التیام زخم دل است
که سر به خاک تو بی اختیار باید زد

برای مثل تویی آبشار باید شد
ز گریه طعنه به ابر بهار باید زد

ببند حلقۀ قلادۀ مرا به درت
به پای عبد فرار ی حصار باید زد

از این به بعد برای تو ناز خواهم کرد
که گاه پیش تو زیر قرار باید زد

سر مرا بستان و پ

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

قبله نمای اهل ولا کربلای تو
دارد همیشه بوی خدا نینوای تو

تا تو دلیل راه منی گم نمی شوم
راه بهشت می رود از روضه های تو

عشق شما خوش است "من المهد الی اللحد"
خوشبخت آنکه پیر شد آقا به پای تو

پهلو زند به کوثر و تسنیم و سلسبیل
ته مانده ای ز چایی داغ عزای تو

حسن ختام بهتر از این میشود مگر ؟
شد روسفید " جون" سیاه از دعای تو

از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام
شد پرچم خدا سر از تن جدای تو

از حنجر بریده ی خشکیده ات هنوز
آید به گوش عالم هستی صدای تو

در شعله ی محرم تو کائنات سوخت
سنگ است آن دلی که نسوزد برای تو

"هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق"
فانی است کل عالم و باقی بقای تو

شاعر : کمیل کاش

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:35
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عاشق غمزده را ياد تو جانان کافيست
سينه ی سوخته را ناله ی سوزان کافيست

بهر راضى شدن مادر زارت زهرا
لحظه اى زمزمه ی ذکر حسين جان کافيست

کربلائى شدن ما به خدا آسان است
روضه اى کوته و يک ديده ی گريان کافيست

گريه شيرازه ی خون باشد و تسکين قلوب
قطره اش بهر دواى غم دوران کافيست

چون که سر چشمه ی اشک از دل پر درد بُود
به تسلاى غمِ قلب پريشان کافيست

گر که با لطف تو از دل حُجب نور رَود
صحنه ی داغ تو بر دادن هرجان کافيست

هر کسى ديده خودش صحنه ی يک قتلى را
روضه نه بهر غمش ياد عزيزان کافيست

دختر از دور اگر بوسه فرستد بر نى
بهر تکريم لب قارى قرآن کافيست

بهر زخمى شدن آبله پاى نهيف
يک اشاره ز سوى خار م

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

صد شکر ميکنم که گرفتار تو شدم
منت نهاده اى و عزادار تو شدم

احرام عشق بسته به ميقات آمدم
حيران کوى وصل به ديدار تو شدم

يک عمر روسياهى من را حلال کن
کردم گناه و باعث آزار تو شدم

تا خويش را عزيز کنم نذر مادرت
يا ايها الغريب طرفدار تو شدم

سر بند نوکرى تو بستم به اين اميد
تو ميخرى مرا سوى بازار تو شدم

اين اشگ را که راه گرفته ز چشم تر
دارد نشان که محرم اسرار تو شدم

تا گم شدم ميان ره غفلت و گناه
راهى به راه عشق ز انوار تو شدم

بر جان خريده ام همه زخم زبان خلق
بر نام تو قسم همه جا يار تو شدم

تا خواستم به نوکريت کم بياورم
ناخواسته دخيل علمدار تو شدم

ما راهيان کرببلائيم تا ابد
سينه زنان خون خداي

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بگذرید از گنهم من خجل اربابم
هر چه باشد نمی از خاک و گل اربابم

بین ما گرچه زمین تا به سما فاصله است
نیستم دور،که من متصل اربابم

حور و قلمان جنان هم دل من را نبرند
من فقط مشتری روی گل اربابم

هر کسی روز جزا همره ارباب خود است
من کی ام ،منتسب و مشتمل اربابم

گرمی مهر حسین است انیس دل من
با وجودی که بدم مشتعل اربابم

شب جمعه ست گدا سوی حرم آمده است
راستش مست و خمارم کسل اربابم

با غم روضه ی شهزاده ی او میسوزم
سخت میسوزم و خود معتدل اربابم

ارباً اربا که شنیدید خدا میداند
من مصیبت زده ی داغ دل اربابم

خویش را با سر زانو به تن پاره رساند
لشگری خندد و من منفعل اربابم

شاعر : محمود ژولیده

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

روضه شروع شد ؛ همه پر در بياوريد
از اين بهشت ميوه ی نوبر بياوريد

حالا كه حوض كوثر ما گريه بر شماست
يك كاسه اشك ناب ،از آن ور بياوريد

ما گریه می کنیم که دل شستشو کنیم
پس از گلاب جاریِ قمصر بیاورید

در هیئتی که حال و هوای حرم پُر است
یکشب مرا به شکل کبوتر بیاورید

ای مردمان حاجت! از اینجا گذر کنید
حاجت هر آنچه هست،بر این در بیاورید

با "اشکِ گرم" ، خاطر ایمان خنک تر است
ما گریه می کنیم که باور بیاورید...

شاعر : رحمان نوازنی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در گنهکاری ز بس مشهور هستم
هر کجایی می روم مقهور هستم

طعنه ی مردم به من، دردی ندارد
درد من این است از تو دور هستم

بال پرواز مرا غفلت شکسته
در حصار جهل خود محصور هستم

غافل از سرمایه ی عمرم که طی شد
در سراشیبی تند گور هستم

معصیت های زیادم را ندیدم
بر عبادات کمم مغرور هستم

ذره ای سختی صدایم را درآورد
این همه نعمت، ولی من کور هستم

حق من عریانی و بی آبرویی است
با بزرگی خودت مستور هستم

سر پرستم باش در بازار دنیا
کودکی ناپخته و محجور هستم

سائلم، دور و بر باب الجوادم
در شعاع انتشار نور هستم

وقت جان کندن به دنبال رضایم
مثل سلمانی نیشابور هستم

خادم زوار اربابم حسینم
از تبار فُطرس و منصور¹ هستم

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تا از می و باده ی تو مستم...هستم
تا رشته ی دل را به تو بستم...هستم

من زندگی ام بسته به این نوکری است
تا نوکر مادر تو هستم...هستم

شاعر : سید مجتبی شجاع

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اي آنكه نظر به نيمه ي پُر داري
يك سنگ، ميانِ اينهمه دُر داري،

ناخالصي ام را به عنايت بردار!
آنگونه عنايتي كه با حُر داري

شاعر : عارفه دهقانی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:56
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آن شب که باغ حال و هوای دعا گرفت
هر شاخه‌ای قنوت برای خدا گرفت

شعر علیل و واژه‌ی بی‌اشتهای آن
با اشک‌های شوق تشرف شفا گرفت

در گرگ و میش صبح، در انبوه خیر و شر
دل بیدلانه حالت خوف و رجا گرفت

امّا پس از طلوع فراگیر آفتاب
بی‌اختیار دامن مهر تو را گرفت!

مهر تو شرح روشن اشراق ناب بود
خورشید با تبسّم تو روشنا گرفت

عالم قرار بود پس از تو شود خراب
مهرت قدم نهاد که عالم بقا گرفت

با فطرت اویس دل آمد به سوی تو
از عطر مصطفای وجودت صفا گرفت

باغ از شکوفه هر سحر احرام شوق بست
اذن طواف در حرم کربلا گرفت

بی شک سراغ رایحه‌ی گیسوی تو را
حافظ هزار بار ز باد صبا گرفت!

با شوق تو مشارق الهام جلوه کرد
با عطر

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 13:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای که گره ز کار دلم باز میکنی
جانم به لب رسیده چرا ناز میکنی

مثل همیشه تا که ز تو دور می شوم
با یک نگاه عاشقی آغاز میکنی

در انتظار سیصد و سیزده نفر
عمری بود که صحبت سرباز میکنی

صاحب نفس بیا و به داد دلم برس
ای آنکه با دعای خود اعجاز میکنی

تاکه به روی بال و پرم دست می کشی
دل را زعشق لایق پرواز میکنی

در بین گریه کردنم احساس می کنم
داری محبتت به من ابرازمی کنی

تا که در عاشقی به در بسته می خورم
با یک سلام در به رویم باز میکنی

دل چون شکست نی لبک یارمی شود
آهی کشی و سوز دلم سازمیکنی

در وقت مرگ بر دلم افتاده ای حبیب
این رو سیاه را تو سر افراز میکنی

با یک نگاه تا به خدا می بری مرا
کی یک غروب

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آخر امام شیعیان می آیی از راه
ای ماهِ از دیده نهان می آیی از راه

از این سفر محض دعای بی قراران
ای مهدیِ صاحب زمان می آیی از راه

تا که بخوانی بر فرازِ بام کعبه
نام علی را در اذان می آیی از راه

در هیبتت از حیدر و در چهره ی خود
از مادرت داری نشان می آیی از راه

تا که بگیری انتقام عمه ات را
از کوفیان و شامیان می آیی از راه

با ذوالفقار از پای کعبه سمتِ شامات
پای ضریح عمه جان می آیی از راه

تو وعده دادی که بیایی حتم دارم
روزِ قرارِ عاشقان می آیی از راه

آقا کجایی تا کمی روضه بخوانی؟
یک صبح جمعه روضه خوان می آیی از راه

حس می کنم با نوحۀ معروفِ عباس : ...
" ای ساقیِ لب تشنگان " می آیی از راه

مهد

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 13:19
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سحر که ناله ی پر درد در گلوی من است
زجا بلند شوم وقت گفتگوی من است

مرور می کنم ایام عمر می بینم
هزار راه نرفته است رو بروی من است

همین یکی دو سه قطره ز اشک هم دارم
قسم به چشم تو ته مانده سبوی من است

تو ناز می کنی و من پی تو سرگردان
چه بی اثر همه اوقات جستجوی من است

چه گویم از غم هجران همین بس ای اقا
برای نافله با خون دل وضوی من است

به خاک چادر زهرا قسم که اشک حسین
تمام ثروت عمر است و آبروی من است

میان روضه خدا شاهد است من می فهمم
نگاه مرحمت مادرت به سوی من است

به این دو دیده ی گریان خویش می نازم
نَمی ز چشمه ی کوثر میان جوی من است

به هر چه عشق قسم می خورم شب جمعه
زیارت حرم جدت آرزوی من

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 13:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ما هم پياله ايم به شرط سبوى اشک
هم ناله ايم لحظه ی هر گفتگوى اشک

نامى براى صورت عاشق نهاده اند
دولت سراى گريه ميان دو کوى اشک

تطهير دل به خون جگر مى کنم ولى
تطهير ديده مى کنم از هر وضوى اشک

فرياد الفراق شنيدم به گوش دل
از ناله ی شکسته و بى هاى و هوى اشک

بوى بهار مى وزد از دامن سحر
سجاده ام ببين شده خوشبو ز بوى اشک

خواهى اگر که خوب بخوانى دل مرا
بنشين شبى ز رسم وفا روبروى اشک

تير گناه عصمت آيينه ام شکست
سنگ گناه گشته چنان سد جوى اشک

يا سيدالبکا سرى هم به ما بزن
روى مرا بگير تو بر آبروى اشک

شاعر : قاسم نعمتی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یک کاروان دل، همره دلبر رسیده
زینب بیا که منزل آخر رسیده

یاران فرود آئید این وادی طور است
وعده ز سوی حضرت داور رسیده

اینجا زیارت‌خانه‌ی پیغمبران است
هر مُرسلی اینجا مقرّب‌تر رسیده

قبل از تمام کاروان هاشمی‌ها
کرب و بلا شاهد بُود مادر رسیده

اینجا فرات از چهار جانب موج دارد
از چه جواب العطش خنجر رسیده

کودک که می‌گرید جوابش کعب‌نی نیست
اینجا تمام حوصله‌ها سر رسیده

هرکس که عقده داشت از صفین و خیبر
بر قطعه‌قطعه کردنِ اکبر رسیده

آهنگران شهر را آرام سازید
تازه به خواب ناز علی‌اصغر رسیده

زن‌های کوفه خود مگر پوشش ندارند
که بانوان را غصه‌ی معجر رسیده

هرکس به اهلش وعده‌ی سوغات داده
اینجا برای برد

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در سکوت شکسته‌ی صحرا
کاروانی ز دور شد پیدا

کاروان عشیره‌ی سادات
کاروان قبیله‌ی طاها

کاروان سلاله‌های رسول
کاروان امام عاشورا

کاروان عزیزِ حضرت حق
پنجمین آفتاب اهل کسا

دشت در زیر پایشان لرزان
دشت نه! بلکه هفت سقفِ سما

همگی نور چشم پیغمبر
همه مجنون‌صفت همه لیلا

همه‌شان لاله‌روی، چون یوسف
همگی مستجاب، چون عیسی

یاد تیغ و ترنج می‌افتد
هر که بیند جمال آن‌ها را

یک‌طرف روح آیه‌ی تطهیر
یک‌طرف معنی "ذوی القربی"

پور زهرا و ساقی و اکبر
در مثل، کعبه و صفا و منا

این طرف یادگارهای حسن
به نهایت مؤدّب و شیدا

علم کاروان به همراهِ
مشک، بر دوش حضرت سقا

خیل ناموس حضرت حیدر
"همه در پرده‌های حجب و حیا"

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امین حضرت یکتا چرا نمی‌آیی
چراغ دیده‌ی زهرا چرا نمی‌آیی

پیمبر است که با گریه‌ی هر سحر گوید
اَلا سُلاله‌ی طاها چرا نمی‌آیی

علی به ناله صدا می‌زند بیا مهدی
صفای خانه‌ی مولا چرا نمی‌آیی

حسن هنوز هم از کوچه‌ای تو را خواند
غریب کوچه‌ی غم‌ها چرا نمی‌آیی

حسین منتظرِ منتقم به گودال است
امید زینب کبری چرا نمی‌آیی

تو ریسمانِ اسارت ز دست عمه بگیر
امیر قافله! جانا! چرا نمی‌آیی

هنوز پاسخ این درد را نمی‌دانیم
که اهل بیت و تماشا! چرا نمی‌آیی

بیا که آه یتیمان کربلا گویند:
جواب خون دل ما چرا نمی‌آیی

به آن یتیم که اشکش ز ترس بند آمد
پناه هر دل تنها چرا نمی‌آیی

به خونِ دیده‌ی عطشان کربلا برگرد
دوای غصه‌

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حج‌ات قبول... نوبت قربانی تو شد
وقت سماع و سلسله‌جنبانی تو شد

احرام بسته‌اند ملائک به دیدنت
برخیز وقت آینه‌گردانی تو شد

چشم انتظار مانده طلوعی همیشه را
صبحی كه وقف مشرق پیشانی تو شد

ذرات كائنات همه محو در تواند
هستی هرآن‌چه هست همه فانی تو شد

با تو تمام عرش به جریان درآمده‌ست
عالم مطیع لهجه‌ی قرآنی تو شد

احرام عشق بستی و از آن زمان به بعد
چشمم چقدر آینه بارانی تو شد

سرمست تا به بزم جهان پا گذاشتی
هر گوشه، اشك، ساقی مهمانی تو شد

قربانی تو چیست؟ چه آورده‌ای؟ بگو؟
از هر چه هست و نیست، كه ارزانی تو شد؟

قربانی تو هیچ‌كسی نیست جز خودت
حج‌ات قبول... نوبت قربانی تو شد

شاعر : امیر اکبرزاده

شا

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دلم برای تو تنگ است چاره‌ای آقا
به سوی گوشه‌نشینان نظاره‌ای آقا

تمام عمر به خود گفته‌ام به خواب مرو
مباد بر تو کند یک اشاره‌ای آقا

برای آمدنِ تو چه کار کردم من
چه گویَمَت چو بپرسی چه کاره‌ای آقا

چرا هنوز ترا شاعرانه می‌خوانم
هنوز در غزلم استعاره‌ای آقا

هنوز بودن تو بین ما معمایی است
اگر چه عترت و دین را اشاره‌ای آقا

تویی به شهر مدینه هنوز آواره
به شهر خویش نشستن اجاره‌ای آقا!

هنوز حرف تقاص شکسته‌پهلویی است
مدینه مانده و یک تخته‌پاره‌ای آقا

شبانه‌روز تمام موذنان با تو
ندا دهند سر هر مناره‌ای آقا

تو را به کعبه قسم فارس‌الحجاز بیا
که هست منتظر یک سواره‌ای آقا

تو نور فاطمه در هر میانه‌ای

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آن‌چنان که بارش باران ِ نم‌نم دیدنی است
چشم خیس گریه‌کن‌های شما هم دیدنی است

هم نزول حضرت جبریل سوی روضه‌ها
هم گدایی‌کردن امثال حاتم دیدنی است

اکثر ایام گر چه خالی از زیبایی است
چهره‌ی این شهر در ماه ِ محرم دیدنی است

ظاهر آراسته خوب است اما این دهه
صورت زخمی و موی نامنظم دیدنی است

می‌شود معشوق با لبخند زیباتر ولی
چهره‌ی هر عاشقی همراه با غم دیدنی است

صحنه‌ای از مرقدت نقش است در اندیشه‌ها
کربلا بالای گنبد موج پرچم دیدنی است

مثل آن روزی که یک‌عاشق به دلبر می‌رسد
لحظه‌ی پیوستن شاه و گدا هم دیدنی است

عشق‌بازی از نگاه مسلم و حر و حبیب
باغریبی، سر به زیری، قامت خم دیدنی است

یا غیاث المستغیثی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:22
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در جهان دیگر غریبی نیست بعد از کربلا
زندگی جز ناشکیبی نیست بعد از کربلا

زندگی تکرار دیروز است و امروزی که نیست
چون که در فردا نصیبی نیست بعد از کربلا

گر که معیار طبابت تربت کرب و بلاست
هرچه می‌گردم طبیبی نیست بعد از کربلا

دوستی‌ها دشمنی‌های به ظاهر دوستی‌ست
واقعا دیگر «حبیبی» نیست بعد از کربلا

بر مشامم می‌رسد... هر هفته در هیأت ولی
در حقیقت بوی سیبی نیست بعد از کربلا

از گلوی کوچک شش‌ماهه وقتی که گذشت
ظلم هم چیز عجیبی نیست بعد از کربلا

روضه‌ی گودال هم تنها همین یک‌جمله است
اسب حیوان نجیبی نیست بعد از کربلا

شاعر : مهدی رحیمی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای یادگار آل زهرا یابن زهرا
برگرد از دامان صحرا یابن زهرا

برگرد تا این سختی غربت سر آید
برگرد ای جانان طاها یابن زهرا

غم‌های این عالم نفس‌گیر است آقا
بالا نمی‌آید نفس‌ها یابن زهرا

هر روز عاشورا و هر جا کربلا شد
دنیایمان غوغاست، غوغا یابن زهرا

کوه مصیبت را برای ما نوشتند
دستی بکش روی سر ما یابن زهرا

شیعه‌کشی امروز عالم‌گیر گشته
شد شیعه مانند تو تنها یابن زهرا

حب علی در سینه‌ها انگار جرم است
کن یاریِ یاران مولا یابن زهرا

باز آی تا عدل علی هم باز گردد
در انتظار توست دنیا یابن زهرا

اَلصَّبر مفتاح الفرج، درمان غم‌هاست
بنمای مفتاح‌الفرج را یابن زهرا

تنها میان روضه‌ها آرام گیریم
شد اشک ما جا

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بی حیایی پیکر دین مرا فرسوده است
غفلت از صاحب زمان بر درد من افزوده است

از دل زهرایی آقا خجالت می کشم
آن قدر از معصیت کردن دلم آلوده است

چون توسل می کنم مادر مرا هم می خرد
بی توسل کردنم این توبه ها بیهوده است

من دلم گرم همین بازار عشق و عاشقی است
چون پیمبر بارها این جمله را فرموده است:

هر کسی غافل شد از قرآن و راه اهل بیت
راه را گم کرده و بی راهه را پیموده است

جان فدای شاه عطشانی که از روز ازل
وسعت رحمت میان روضه هایش بوده است

در عزایش هر کسی اندازه ی بال مگس
اشک ریزد، در قیامت راحت و آسوده است

شاعر : محمد جواد شیرازی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نام حسین را که نوشتم قلم گریست
اول قلم گریست سپس دفترم گریست

هرچند باعث همه ی گریه ها است
اما همین که داغ تو را دید غم ، گریست

با ارزش است پیش تو و مادرت حسین
آن چشم ها که از غم تو دم به دم گریست

اشکی نداشت چشم من از کثرت گناه
آن را به حق فاطمه دادم قسم ، گریست

خوشبخت آن که بین حسینیه گریه کرد
خوشبخت تر کسی که میان حرم گریست

گوشه به گوشه کرببلا روضه های توست
اینگونه بود زائر تو هر قدم گریست

یک قطره اش شفاعت یوم الورود ماست
چشمان ما برای تو با این رقم گریست

در روز حشر حسرت بسیار می خورد
هر کس که در مصیبت ارباب کم گریست

شاعر : مجتبی خرسندی

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 18:34
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حسین آیینه دار جمال توحید است
حسین جلوه نمای جلال توحید است

حسین منحصرا واصل الی الحق است
حسین مظهر تام کمال توحید است

خدا برای خودش حجت موجه ساخت
حسین معجزه ی بی مثال توحید است

مقام اول خلقت به حضرت حق داد
طلای سینۀ خالق مدال توحید است

اساس مکتب يكتاپرستی عالم
چه مستند، سندی در قبال توحید است

شنیده ام دم هیئت! مریض داری گفت:
اگر حسین نباشد زوال توحید است

به راه غیر مرو! کعبه گم نکن حاجی
ره حسین، ره اتصال توحید است

شعور هر که ندارد! بما چه مربوط است
که شور سینه زنی اوج حال توحید است

حرام زاده سرش را چه بد جدا میکرد
حسين ذبح عظیم حلال توحید است

هزارپاره شد او! تا احد به جا ماند
چه شرحه

• شنبه
• 10
• مهر
• 1395
• ساعت
• 19:37
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باز چشمان دو عالم شده گریان حسین
سینه ی ارض و سما گشته پریشان حسین

باز بر گوش فلک روضه ی او می خوانند
آتشی هست به دل از غم سوزان حسین

پرچم بزم عزا ، سینه زنی گشته به پا
باز دنیا شده یکسر همه از آن حسین

باز عالم همگی بر سر خوان کرمند
ریزه خوارند دو دنیا همه از خوان حسین

دردمندان دو عالم همه در جوش و خروش
همگی دربه در دارو و درمان حسین

روز محشر بخدا بی سر و سامان نشود
هر دلی را که بود بی سر و سامان حسین

زیر این خیمه ی ماتم ز خدا می خواهیم
دست ما را برسانید به دامان حسین
***
خواهری گفت به صد ناله و افغان که مزن
خیزران را تو دگر بر لب و دندان حسین

شاعر : ناصر شهریاری

• یکشنبه
• 11
• مهر
• 1395
• ساعت
• 06:11
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

گرچه تلخ است غم عشق ولی می چسبد
شهد عرفانی عهد ازلی می چسبد

رو به شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح
بردن نام "حسین بن علی ع " می چسبد

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• یکشنبه
• 11
• مهر
• 1395
• ساعت
• 06:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

«والشّمس» چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین
«واللّیل» آیتی‌ست ز موی تو یا حسین

سرچشمهٔ بقاست به فتوای عاشقان
یک جرعه از زلالِ سبوی تو یا حسین

تو تشنهٔ جمالِ خدایی و دوخته‌ست
آب فرات، چشم به سوی تو یا حسین

محراب شاهد است، که وقت نماز عشق
خون گلوست، آب وضوی تو یا حسین

کرده‌ست لاله‌زار، بیابان و دشت را
«باغ کرامت است گلوی تو یا حسین»

وقتی که داد بوسه به رگ‌هایِ حنجرت
زینب شنید، راز مگوی تو یا حسین

ای بهترین شقایقِ پرپر، هنوز هم
آزادگی‌ست، زنده به بوی تو یا حسین

همچون دمِ مسیح، شفابخش عالم است
گرد و غبار و تربتِ کوی تو یا حسین

از ابتدا ضریح تو شش گوشه داشته‌ست
هر گوشه کعبه را به تماشا گذاشته‌ست

• یکشنبه
• 11
• مهر
• 1395
• ساعت
• 06:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دوباره می رسداز ره محرمت آقا
وبوی روضه و شبهای ماتمت آقا
کتیبه ها و علم نقش پرچمت آقا
همیشه در دل مابوده این غمت آقا

فدای نام تو و بچه هایتان آقا
که روضه ام شده کرب وبلایتان آقا

سلام ماه غریبی،سلام ماه عزا
دوباره برکت یکسال مابه دست شما
چه عزتی که عطا کرده ای به نوکرها
نشسته اندسر سفره ی تو خون خدا

به پا شود نوحه ها در عزایتان آقا
که روضه ام شده کرب وبلایتان آقا

دوباره روضه ی مشک وصدای طفل رباب
دوباره یک حرمی مانده بی عمو بی آب
دوباره غارت و سیلی دوباره رد طناب
دوباره کوچه و بازار، ازدحام و عذاب

شروع میشود این روضه هایتان آقا
که روضه ام شده کرب و بلایتان آقا

شروع میکنم اینبار از لب گودال

• یکشنبه
• 11
• مهر
• 1395
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• ایدافیض