شهادت امیرالمومنین علی (ع)

صدای قدمهاش شنیده نمی شه
دو چشمش رو بسته برای همیشه
سراغش رو امشب گداها می گیرن
میخوان که برای آقاشون بمیرن
امیر غریبم امیر غریبم 4

اون آقای خسته که خیلی کریمه
همش ذکر لبهاش فَأَمَّا الْيَتيمه
راحت میشه امشب ز وادی غربت
ز زخم زبون و ز دشنام و تهمت
امیر غریبم امیر غریبم 4

چهل سال گذشته که خونه نشینه
داره روی قلبش عزای مدینه
تو مردم سلامش بدون جواب بود
هنوزم رو دستش یه رد طناب بود
امیر غریبم امیر غریبم 4

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:59
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قرآن به سر گرفته زینب به حال مضطر 2
عزم سفر نموده سردار بدر و خیبر 2
آه در کوچه ها یتیمان با دیده های گریان در ناله ی پدرجان 2
ای اهل جهان مرتضی را کشتند
با زخم زبان مرتضی را کشتند 2

امشب برای طفلان نان و رطب نبرده 2
گل کرده بر سر او خون دلی که خورده 2
آه از زخم بر سر او پر لاله بستر او بیچاره دختر او 2
واویلا علی رنگ و رویش زرد است
اینها غصه نیست، قلب او پر درد است 2

تا کرده او وصیت زینب عزا گرفته 2
در زیر لب نوای واغربتا گرفته 2
آه گوید ز آه طفلان آن خیمه های سوزان لبخند نیزه داران 2
در کرببلا می شوی بی یاور
در شام بلا می شوی بی معجر 2

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 18:06
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آقای بدر و خیبر افتاده بین بستر 2
یا حیدر 4
علی 3
نخلا همه اشک ماتم بریزید چون شاخه های شکوفه شکستند
ارکان ولایت تو کوچه شکست و ارکان هدایت تو کوفه شکستند
علی علی ذکر علی عبادت علی علی منم برا تو قنبر
تو که می گی فزت و رب الکعبه منم می گم فزت بحب الحیدر 2
علی علی یا علی حیدر حیدر 4

یتیما غم می گیرن با کاسه های شیرن 2
میگن که بی مولا بی بابا می میرن
علی 3
من بمیرم خون می ریزه ز فرقش من بمیرم رنگ به چهرش نمونده
روضه های مدینه و داغ زهرا جون آقای ما رو بر لب رسونده 2
علی علی همنشین فقیرا علی علی جانشین پیمبر
تو که می گی فزت و رب الکعبه منم می گم فزت بحب الحیدر 2
علی علی یا علی حیدر حیدر 4

غمی ت

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 18:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اعتلا کن بر دو چشمان تر من بیشتر
بر نگاه و التماس آخر من بیشتر

التماست کرد آن شب، پای در، وقت وداع
از پر مرغابیان بال و پر من بیشتر

کاش می شد تا که برگردانمت چون مادرم
کاش می کرد التماست معجر من بیشتر

لااقل نگذاشتی بوسه زنم پیشانیت
کاش می شد تا بمانی در بر من بیشتر

زخم بر سر داری اما دست بر پهلو شدی
تو شکستی زیر داغ مادر من بیشتر

چشمهایت کاسه خون شد میان حرفهات
گفته هایت بوده حول محور من بیشتر

گریه کن شاید بلا برگردد از این دخترت
گریه کن بر قصه بغض آور من بیشتر

من از این تقسیم کوفی راضیم جان حسین
سهم تو یک ضربه و سهم سر من بیشتر

شاعر : محسن حنیفی

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 18:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا علی تا ابد دربه در تو هستم/ خونجگر تو هستم
تو پدر امتی من پسر تو هستم
یا علی ایشاالله وقت عنایت بشه/ دل پره رحمت بشه
تموم زندگیمون خرج زیارت بشه
کم ما و کرم تو کی میام به حرم تو
حیدر...

یا علی یا علی تو شه رویین تنی/ فاتح و بنیان کنی
جهان به پایت اسیر تو مرد شیرافکنی
یا علی یا علی امیر عشق عرب/ ای شه طوفان نسب
ای پدر زینبین حضرت یاللعجب
شده ام من مست نامت همه جوره می خوامت
حیدر...

یا علی چی می شد مهمون افلاک بشم/ تو حرمت پاک بشم
تو صحن تو بمیرم تو کربلا خاک بشم
یا علی شاه عشق! درد من و دوا کن/ بیا به من عطا کن
با نظرت دلم رو راهی کربلا کن
اسدالله ولی الله حرم تو حرم الله
حیدر...

شاعر : ر

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 18:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شب شب آخر علی/ شب عزا و ماتمه
آسمونا خون می بارن/ کوفه پر از درد و غمه
ساقی کوثر دلاور خیبر
داره میره امشب کنار پیمبر
یا حیدر مولا علی الاعلی علی الاعظم علی ولی الله

به روی سر یه رد تیغ/ ز نفرت و کینه داره
چادر خاکی شده ای/ علی روی سینه داره
سردار تنها می بینه تو رویا
عزیز دلش رو رو دستای زهرا
یا حیدر مولا علی الاعلی علی الاعظم علی ولی الله

نفس نفس آه علی/ داره میاد روی لبش
تو این شب غصه خدا/ صبری بده به زینبش
محزون و خسته یه قلب گرفتار
چه بارشی داره چشای علمدار
یا حیدر مولا علی الاعلی علی الاعظم علی ولی الله

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 18:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

منم که نیست کسی با خبر ز غم هایم

به غیر چاه که با اوست همیشه سودایم

همیشه یار همه بودم وخدا داند

همیشه بین همه خود غریب و تنهایم

نیاورید طبیب از برای من دیگر

که جز اجل نکند هیچ کس مداوایم

ز داغ یار جوانم سیاه شد روزم

به یاد فاطمه ام صبح گشته شبهایم

به یاد فاطمه افتادم وپس از عمری

دوباره در نظرم تازه گشت غم هایم

دوباره خاطرم آمد که پیش طفلانم

چگونه دشمنم از کینه بست دستهایم

دوباره خاطرم آمد به پیش چشم همه

میان کوچه چگونه شکست طوبایم

دوباره خاطرم آمد چگونه در کوچه

چهل نفر حرامی زدند به زهرایم

کنون مراست به دل شوق وصل دلدارم

که بهر دیدن زهرای خود مهیایم

بگو به همسر پهلو شکسته ام

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 06:34
• نوشته شده توسط
• حیدریم

که دیده در دل محراب پیکری خونین؟
میان شور و شرر سجده با سری خونین
برای وسعت هفت آسمان تداعی شد
دوباره قصه ی پرواز با پری خونین

و رفت باغ به تاراج نهروانی ها
نشست زخم تبر بر صنوبری خونین
زبان روزه نماز پر از جراحت را
سلام داد از اعماق حنجری خونین
بدون شک متولد شده ست این فتنه
از آتشی که زد ابلیس بر دری خونین

سید محمد بابا میری

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:43
• نوشته شده توسط
• علی

از تو سر و زمادر من سینه ای شکست

تا صبح حشر بر سر بر سینه میزنم

جدم که نیست در بر تو مادرم که نیست

دارم برای چند نفر سینه میزنم

من در مدینه یاد گرفتم که هیچ وقت

زخمی که شد عمیق مداوا نمیشود

گر چند ضربه هم زده بودن باز هم

پیشانی تو بیش از این وا نمیشود

گفتند گفته ای که مرا کوچه میبرند

می خواهم از بیان خودت بشنوم بگو

گفتند گفته ای که تماشام میکنند

میخواهم از زبان خودت بشنوم بگو

بابا خودت بگو سر بازار میروم

بابا خودت بگو که گرفتار میشوم

بابا خودت بگو به سرم سنگ میزنند

بابا بگو بدون علمدار میشوم

شاعرعلی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• علی

امیرالمؤمنین حیدر یا حیدر

یامظهر العجائب حیدر یا حیدر

یا صراط المستقیم حیدر یا حیدر

یا علی نباءالعظیم حیدر یا حیدر

یا علی حبل المتین حیدر یا حیدر

یا امام المتقین حیدر یا حیدر

یا مولی الموحدین حیدر یا حیدر

امیرالمؤمنین حیدر یا حیدر

دلم عمریه در دام علی ِ

لبم مستانه ی نام علی ِ

گلم را روز اول چو سرشتند

به روی سینه ام حیدر نوشتند

دل دیوانه ام در بند حیدر

بود یا فاطمه سربند حیدر

دلیل خلق افلاكُ زمین است

فقط حیدر امیرالمؤمنین است

امیرالمؤمنین حیدر یا حیدر

یا علی حجةالله حیدر یا حیدر

یا علیٌ نورالله حیدر یا حیدر

یا علیٌ یدالله حیدر یا حیدر

یا علیٌ سیف الله حیدر یا حیدر

یا علیٌ ع

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• جواد

حیدر حیدر،عشق حیدر تو قلبم ازلی ِ

حیدر حیدر،ذكرش مخصوص دیوونه دلی ِ

حیدر حیدر،آقا یه دونست اونم علی ِ

من كه دلم دلبری مثل حیدر داره

به غم بگو دست از سر دلم برداره

آقام آقام آقام آقام حیدر

حیدر حیدر، با ذكرت بی بی فاطمه میخنده

حیدر حیدر،با تو بودن یعنی برگ برنده

حیدر حیدر،اسمی كه درب دوزخ رو می بنده

من كه دلم دلبری مثل حیدر داره

به غم بگو دست از سر دلم برداره

اولین استاد جنگ نامنظمه

شاگرد خصوصیش ابوفاضل یل علقمه

علی علی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• جواد

به مناسبت شهادت امام علی (ع)

خسته ام از مردم بی بند و بار این دیار

گشته نامردی فقط واللهه کار این دیار

مردم کوفه همه راضی به مرگ من شدند

من بمیرم می رسد گویا بهار این دیار

بعد من ای مردم کوفه به واقع می شود

غصه و درد و الم هر لحظه یار این دیار

انقَدَر خون دل از چشم من بی دل برفت

خون دل باشد فقط در چشمه سار این دیار

صبح ها درد و الم، شب ها دگر افسرده ام

وه ، یکی گشته دگر شام و نهار این دیار

شب به شب بار غذا بر دوش من بود ای خدا

شد غنی از من خدایا هر ندار این دیار

ربنا انی سَمِعتُ صوت قرآن رسول

کرده روشن این دعا شبهای تار این دیار

سروده جعفر ابوالفتحی

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 07:56
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

ازشـرار دل من چشـم ترم مي سوزد

دل من بيشتراز زخـم سرم مي سوزد

مثل نخلي كه فتـاده است كنـاردريـا

دل گرفته شرر وچشم ترم مي سوزد

برغريبي حسين وحسن وزينب خـويش

همچنان شمع دل شعلـه ورم مي سوزد

تابه رخسارة عبـاس نگــاهـم افتـاد

ديدم ازغصه وجـودپسـرم مي سوزد

چون به زينب نگــرم يـادكنم اززهرا

گوئيا فـاطمه پيش نظـرم مي سوزد

اينقـدراشك نريزيـد عـزيــزان دلم

كه من ازآتش اين غـم جگرم مي سوزد

قدري ازبسترمن فـاصلـه گيـريدهمه

هريتيمي كـه بـود دوروبرم مي سوزد

بسته ام بار سفـرليك خــدامي دانـد

نگـرم چـون به شمابال وپرم مي سوزد

اي« وفائي» به خدا تاابديت همه شب

همچنان ماه چراغ سحـرم مي سوزد

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• علی

نسيم مغفرت

آمدم يكبار ديگر، باز هم راهم بده

بهرتأثير دعايم شعلة آهم بده

اي كريم آفرينش سائلي درمانده ام

درحريم رحمت وغفران خودراهم بده

آمدم گويم به چاه معصيت افتاده ام

ناجي عالم نجات ازقعراين چاهم بده

بي نسيم مغفرت درخواب غفلت مانده ام

ديده اي بيداروجان وقلب آگاهم بده

دردل شب بسته ام قامت به محراب نماز

يك سحر پروانة سير الي اللهم بده

جذبة عفوت كشانده سوي اين درگه مرا

ازغبار درگه خود عزّت وجاهم بده

چون «وفائي» تاكنم ابراز دردخويش را

درحضورت فرصتي هرجند كوتاهم بده

شاعر:عسگری داداش

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• علی

بیا ای دوست تا باهم بسوزیم

چو شمع محفل ماتم بسوزیم

من و تو سوگوار یک عزیزیم

بیا تا هردو در یک غم بسوزیم

بیا چون شمع و چون پروانه باشیم

به گرد هم بررای هم بسوزیم

بیا با محرمان دمساز گردیم

چرا از طعن نامحرم بسوزیم

چو می خواهی در ان عالم نسوزی

همان بهتر در این عالم بسوزیم

به خورشید محبت ره توان برد

اگر یک صبح چون شبنم بسوزیم

چو می باید بسوزد سینه بگذار

بیاد عترت خاتم بسوزیم

کمال سوختن عشق علی است

مبادا در عزایش کم بسوزیم

نسوزد آفتاب حشر مارا

اگر از داغ او یکدم بسوزیم

(محمد)باز از سوز جگر گفت

بیا ای دوست تا باهم بسوزیم

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• علی

علی امـــــشب چه خوش با ما مدارا می کنی
شد شب قـدر و تو خود دردم مداوا می کنی

درکـنار ذکـر حـقّ و جـــوشن و احیای شب
با نــمازآخرت دل را مــصـفا مـی کـنی

عـدل و احـسان شما حتی ز قاتل کم نگـشت
کاسه شیری هم برای قاتلت مــولامهیامی کنی

امشـب آقا با همین فرق شکسته، روی زرد
یاد آن میخ در و پـهلوی زهـرا(س) می کنی

از شمار فضل تو حدر قلم ها عاجــز است
در رکـوع خود زکــات عشـق اهدا می کنی

مـردم نا اهـل کـوفه با تو بد کردند علـی(ع)
ازخدای خود تو استغفارآنها را تمـنا می کنی

شاعر:محسن زعفرانیه

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 11:14
• نوشته شده توسط
• علی

دیگر علی ز بستر خود پا نمی شود

زخمِ سرِ شکسته مداوا می شود

دربی که تا کنون به کسی "نه" نگفته بود

این چند روز روی کسی وا نمی شود

دیگر طبیب زحمتِ بیخود نکش، برو!

دردِ علی که بهتر ازینها نمی شود

از بس که تب نموده و رنگش پریده است

زردیِ دستمال هویدا نمی شود

رخسار زرد و ریش سفید و هنای سرخ

آخر چنین خضاب که زیبا نمی شود!

زینب به کاسه های پر از شیر دل نبند

این چیزها برای تو بابا نمی شود!

حرفی بزن علی، به حسینت نگاه کن

دارد ز غصه های تو دیوانه می شود

حالِ تو را فقط حسنت درک می کند

دردی حریف ماتم زهرا نمی شود!

سی سالِ پیش جان علی را گرفته اند...

خنجر که مردِ کشتن مولا نمی شود!

قبری در

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 11:18
• نوشته شده توسط
• علی

چشم هايِ به رنگِ خونت را

بر پرستار خود كمي وا كن

دل من شور مي زند بابا

گريه هاي مرا تماشا كن

گرچه بستم شكاف زخمت را

خون تازه دوباره مي ريزد

گرچه بر معجرم گره زده ام

لخته خون پاره پاره مي ريزد

بعد لبخند قاتلت بر من

تو چرا خنده مي كني بابا؟!

شب بي مادري ما را باز

اين چنين زنده مي كني بابا

واژه هايي كه خاطرات من است

باز تكرار مي كني هر بار

كوچه ي تنگ ، خنده و هيزم

ميخ در ، دود ، آتش و ديوار

مُردم از روضه خواني ات امشب

سـوخـتـم پـاي هر وصيت تو

سر شب از شكاف در ديدم

حال عباس را ز نيت تو

دست او را گرفتي و گفتي

رو سپيدم كن اي رشيد علي

پيش زهرا كن آبروداري

آبرويم بخر اميد علي

ج

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• علی

رحمی کن ای پدر تو بر این اضطراب ها

آتش مزن به جانم با این شتاب ها

از وقتی آمدی دل من شور می زند

آرام باش خاطر ما دل کباب ها

بر آسمان نگاه مکن ای عزیز من

وا می کنی برای چه بغض سحاب ها ؟

امشب که قصد کرده ، که ویران کند دلم ؟

ای مرگتان رسد ، همه خانه خراب ها !

بعد از تو روزگار که روشن نمی شود

تاریک می شوند دگر آفتاب ها

امشب برای زخم تو مرهم نهم پدر

با یاد زخم سینه و آن التهاب ها

چشم تو گفت : صبر کنم که فقط همین ...

...یک بار نیست دیدن صورت خضاب ها

بعد از رسول و فاطمه حالا تو می روی

تعبیر می شوند یکایک چو خواب ها

بعد از حسن ، حسین نباشد چه می شود ؟!

من هستم و تحمل رنج و عذاب ها

م

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• علی

گرفته مه همه ی جاده را ـ مشخص نیست
که صاف می شود آیا هوا ؟ـ مشخص نیست

چطور باید از این راه مه گرفته گذشت
از این مسیر که یک ردّ پا مشخص نیست

و من چقدر در این مه به گریه محتاجم
نمی شود که ببارم... چرا؟ مشخص نیست

چه حسّ خوبِ غریبی ؛ به جستجوی خودت
شبانه راه بیفتی ... کجا؟ مشخص نیست

و تا همیشه از این شهر مرده کوچ کنی
و دورِ دور شوی ... دور... تا ... مشخص نیست

درست می روی آیا ؟ و یا ... نمی دانی
صحیح می رسی آیا ؟ و یا ... مشخص نیست

... کسی شبیه نسیم از کنار من رد شد
غریبه بود ؟ وَ یا آشنا ؟ مشخص نیست

صدای روشن او از ورای مه پیداست:
نگاه کن به افق! راه نامشخص نیست
...
تو پشت ابری و این قدر تا

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• علی

زینب کنار لاله ی پرپر صبور باش

در داغ بال های کبوتر صبور باش

من می روم شبانه ، غریبانه دخترم

بر سوز این غریبی حیدر صبور باش

اینجا هنوز اوّل راه است دخترم

زینب کنار تشت برادر صبور باش

مانند کوه باش و کنار حسین خود

در اضطراب لحظه ی آخر صبور باش

تو عزّت قبیله ای ای دخت فاطمه

دختر کنار پیکر اکبر صبور باش

تقدیرِ هر چه نام ِ علی تیغ در گلوست

آرام باش و با دل اصغر صبور باش

ای خواهر دلاور سردار علقمه

بر داغ دست های دلاور صبور باش

تنها توئی و دشت پر از درد بی کسی

در چشم بی حیائی لشکر صبور باش

بر نیزه می شود سر هفتاد و چند عشق

زینب به زیر سایه ی یک سر صبور باش

دستان اهل شام سبک نیست دخ

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 15:12
• نوشته شده توسط
• vahid

«بدر» يادش مانده آن روزي که مي‌لرزاندي‌اَش
آن رجزهايي که مي‌خواندي و مي‌ترساندي‌اَش

ذوالفقارت شکل «لا» با دسته‌اي کوتاه بود
«لا اله» آن روز در دستان «الا الله» بود

«لا اله» آن روز جز سوداي «الا هو» نداشت
رويِ حق ـ بي تيغِ تو ـ بالاي چشم، ابرو نداشت

تيغ را بالا که بردي، آسمان رنگش پريد
تا فرود آمد، زمين خود را کمي پايين کشيد

«حمزه» يک چشمش به ميدان چشم ديگر سوي تو
تيغ را گم کرده است از سرعت بازوي تو

ذوالفقار آنگونه با سرعت به هر کس خورده است
مدتي مبهوت مانده تا بفهمد مرده است

خشمِ تو از رعدِ «يا قهّار» و «يا جبّار» بود
بعد از آن بارانِ «يا ستّار» و «يا غفّار» بود

بعد از آن باران، عجب رنگ

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• علی

ای سجود باشکوه و ای نماز بی نظیر

ای رکوع سر بلند و ای قیام سر به زیر

در هجوم بغض ها، ای صبور استوار

در میان تیرها، ای شکست ناپذیر

شرع را تو رهنما عقل را تو ره گشا

عشق را تو سر پناه، مرگ را تو دستگیر

فرش آستانه ات بوریایی از کرم

تخت پادشاهی ات دست بافی از حصیر

کاش قدر سال بود آن شب سیاه و تلخ

آسمان تو غافلی زآن طلوع ناگزیر

بعد از او نه من نه عشق از تو خواهم ای فلک :

یا ببندی ام به سنگ یا بدوزی ام به تیر

دست بی وضو مزن بر ستیغ آفتاب

آی تیغ بی حیا شرم کن وضو بگیر

لَختی ای پدر درنگ پشت در نشسته اند

رشته های سرد اشک، کاسه های گرم شیر ...

سعید بیابانکی

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• علی

امام، رو به پریدن... عمامه روی زمین!

قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین

خطوط آخر نهج‌البلاغه ریخت به خاک

چکید هر طرفی صد چکامه روی زمین...

خودت بگو به که دل خوش کنند بعد از تو

گرسنگان «حجاز» و «یمامه» روی زمین؟!

زمان به خواب ببیند که باز امیرانی

رقم زنند به رسم تو نامه روی زمین:

«مرا بس است همین یک دو قرص نان ز جهان

مرا بس است همین یک دو جامه روی زمین...»

... تو رفته‌ای و زمین مانده است و ما ماندیم

و میزهای پر از بخش نامه؛ روی زمین!

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• علی

صبرم تمام شد کفنم را بیاورید

رخت رهایی از بدنم را بیاورید

روحم میان این قفس تنگ خسته است

ازعرش نور پیرهنم را بیاورید

هر جا که هست فاطمه آنجاست خانه ام

من را برید یا وطنم رابیاورید

با یاد چادرش نفسم تنگ می شود

آن یاردگاری کهنم را بیاورید

دنیا جهنمی شد از آتش فراق

تابوت من، بهشت تنم را بیاورید

باید حسین را به علمدار بسپرم

عباس کاشف محنم را بیاورید

شاعر: موسي عليمرادي

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:06
• نوشته شده توسط
• علی

همینکه خون ز سر مرتضی برون میزد

دل شکسته ی زینب ز جا برون می زد

همینکه حضرت حیدر به هر طرف می رفت

ز فرق پاره ی حیدر هوا برون می زد

تمام درد دلش را به زینبش می گفت

خدا رو شکر ز لبها صدا برون می زد

و گفت زینب کبری به حیدرش، خوناب

پدر ز سینه ی مادر چرا برون می زد

به پیشگاه دو چشم بهاری زینب

ببین که اشک ولی خدا برون میزد

دعای هر سحرش را درون خود می ریخت

ز چشم های عجیبش دعا برون می زد

اگر نبود دو دست کرامت حیدر

ز جای جای مدینه گدا برون می زد

شاعر: جعفر ابوالفتحی

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• علی

کسی که نان بیار سفرۀ فقیر می شود...

چه زودتر همیشه از بقیه سیر می شود...!

کسی که دست شسته از تمام نام و کام ها...

امیر سیر سفرۀ بخور نمیر می شود...

غریبه... پشت آن زنان که آرد می کنند و لعن...

ز اشک آن غریبه آردها خمیر می شود

صدای ذق ذق اش... به هر تنور... شعله می شود...

و پا به پای مادران بیوه پیر می شود...

برای رزق بیوگان چو چاه وقف می کند...

به رایگان به آب آوری اجیر می شود

به اشتهای روزه اش... به وصله های موزه اش..

یکی فقیر می شود... یکی اسیر می شود...

و هرکه به بهانه ای... مگر نماز خواند او...

به پاش بوسه می زند... شبیه تیر می شود...

حصیر کهنه... مرد... هم غبار از زمین بلند.

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• علی

میان قبلۀ محراب ناله ها کردم

به هر قنوت برای همه دعا کردم

برای این که به وصل حبیبه ام برسم

به قلب سوخته هر شب خدا خدا کردم

گرفته مسجد کوفه شمیم تو زهرا

ببین چه محشری از عاشقی به پا کردم

میان گودی محراب تا زمین خوردم

عجیب یاد تو و داغ کوچه را کردم

تو گیر کردی و نام مرا صدا کردی

ببین به صورت خونین تو را صدا کردم

عزیز من به تو گفتم که بی تو می میرم

ببین به عهد چهل ساله ام وفا کردم

دلم ز بس نگران نگاه زینب بود

دو شانه حسنین خودم رها کردم

محارمند کنون دور دخترم اما

اشاره جانب گودال کربلا کردم

تمام شاخه گلانش به نیزه چیده شود

به پیش دیده زینب گلو بریده شود

شاعر : قاسم نعمتی

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• علی

من کیستم گدای تو یا مرتضی علی

احیای من ثنای تو یا مرتضی علی

عمری بود ز لطف خداوند زنده ام

در سایه ی لوای تو یا مرتضی علی

ما را خدا شبیه نجف پر بها نمود

در سینه ها ولای تو یا مرتضی علی

باید به دست آتش دوزخ حواله داد

آن دل که نیست جای تو یا مرتضی علی

تا روز حشر تشنه ی جام ولایتم

سرمستم از ولای تو یا مرتضی علی

امشب نه اهل فرش تمامی عرش حق

باشد به اقتدای تو یا مرتضی علی

از حب حیدر است که خاکم حسینی است

ممنونم از عطای تو یا مرتضی علی

عالم همه طفیلی ذات مقدّست

هستی ترابِ پای تو یا مرتضی علی

هستند اولیای اولوالعزم مفتخر

بر خدمت سرای تو یا مرتضی علی

شرط قبولی همه طاعات روز حشر

باشد

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• علی

ديشب كه ميهمان به سرايم قدم گذاشت

از سفره غير نان و نمك هيچ بر نداشت

از خانه ام كه رفت دلم تاب و تب گرفت

مي رفت و همچو اين دل من ماه شب گرفت

گفتم بيا تو اين سحري را بمان مرو

سوزانده است قلب مرا اين اذان مرو

جانسوز تو نگاه بر اين آسمان مكن

خاك عزا بيا و سر خاندان مكن

مي رفت و گفت موعد ديدار آمده

وقت زيارت رخ دلدار آمده

مي رفت و گفت گشته دلش تنگ فاطمه

مي برد با خودش دل پر خون ما همه

خالي ست جاي فاطمه تا ديده تر كند

يا ناله اي كشد همه را خون جگر كند

خالي ست جاي فاطمه يار پدر شود

در كوچه هاي كوفه برايش سپر شود

آتش دگر به شهپر روح الامين نشست

فرق علي شكافت و روي زمين نشست

محراب مس

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:19
• نوشته شده توسط
• علی