شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

درد دل فاطمه(س)برمزار پدر

نمی دانی چه دیدم ای پدرجان
شماتت ها شنیدم ای پدرجان

رهم را بست آن نامرد،کوچه
دوید او و دویدم ای پدرجان

رسید ویاس تو نیلوفری شد
زآن سیلی خمیدم ای پدر جان

به پیش چشمهای مجتبایم
بزد خصم پلیدم ای پدرجان

عصایم شد حسن خود را بسختی
سوی خانه کشیدم ای پدر جان

زبعد تو مرا آزار دادند
و روز خوش ندیدم ای پدر جان

به راه اخذ حق همسر خود
همه بر جان خریدم ای پدر جان

به پشت در به ضرب پای دشمن
میان خون تپیدم ای پدر جان

گلت را غنچه اش چیدند وکردند
امیدم نا امیدم ای پدر جان

جوان بودم ولی از جور دوران
شدم پیر وتکیدم ای پدرجان

به خاک قبر تو هر شام وهر روز
شدم اشک وچکیدم ای پدر جا

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 02:14
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

گردبادی میان کوچه وزید
پسری بین کوچه هُل کرده
مادرش مانده است و نامحرم
و رگ غیرتش که گل کرده

جلو آمد جلوتر از مادر
های یارو بگو چه می خواهی
مادرش را کمی کنار کشید
آی بی آبرو چه می خواهی

لکّه ابری سیاه باعث شد
نور خورشید بر سرش گم شد
کوچه انگار تنگ تر شده بود
ناگهان دید مادرش گم شد

وسط بحث بود یکدفعه
سیلی محکمی به مادر زد
مقتلی هم نوشته بود آنجا
با دو دستش به روی مادر زد

کوچه انگار تنگ تر شده بود
که سرش خورد بر سر دیوار
گوشواره شکسته افتاده
رد خون ماند و معبر و دیوار

فدک آنجا بهانه بود فقط
نامه را پاره کرد بر رویش
بی حیا باز پوزخندی زد
لگدی زد به کنج پهلویش

مشت های پسر به هم گره خورد
بغض

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عوض شانه ی تو زهرا جان
دیده گریان کنار تابوتم
خیره ام بر مزار خاکی تو
خسته و غصه دار و مبهوتم

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلی سوز صدایت را نفهمید
مسلمانی، خدایت را نفهمید
تمام غصه‌ات اشک علی بود
مدینه گریه‌هایت را نفهمید

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 13:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اورا که پیغمبر نوازش کرده باشد،
یک عمر در حقش سفارش کرده باشد،

آیا سزاوار است پشت در بسوزد؟
همراه با او باغ پیغمبر بسوزد؟

ای چاه، زهرای مرا از من گرفتند
ای ماه، دنیای مرا از من گرفتند

من مانده ام تنهای تنها چون بگریم؟
باید به جای آب دیده خون بگریم

من دردمندم، موج اشک و آه دارم
طوفانم! اما سر درون چاه دارم.

از گریه ام روح صبوری میگدازد
سوز دلم هفت آسمان را مینوازد

شب آمد و چشم علی بیدارتر شد
گوش زمین از گریه ام خونبارتر شد

شب آمد و آرامش اما رو گرفته
ای وای زهرا دست بر پهلو گرفته

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زهرای من، آسوده یکشب را نخفتی
با شوهرت حتی غم خود را نگفتی

ای وسعت هفت آسمان در بستر خاک
ای رازدار دردهای شاه لولاک

بعد از تو مانده استخوانی در گلویم
درد و غم دیرین خود را با که گویم؟

زندانی شب های یلدای فراقم
بعد از تو جز مردن نباشد اشتیاقم

ایکاش جای فاطمه ، من مرده بودم
قربانی زهرای سیلی خورده بودم

زهرا نباشد، زندگی معنا ندارد
افسوس دیگر مرتضی زهرا ندارد

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

درد داری، دست بر بازو بگیر اما بمان
پیش چشمم دست بر پهلو بگیر اما بمان

من که می دانم برایت راه رفتن مشکل است
باشد اصلا دست بر زانو بگیر اما بمان

گرچه سختی می کشی در خانه، باشد کار کن
فضه را بنشان و خود جارو بگیر اما بمان

با غروبت خانه ام تاریک شد، لطفا نرو
مثل شمعی نیمه جان سوسو بگیر اما بمان

غربت من گرچه سنگین است روی شانه ات
با غم تنهایی من خو بگیر اما بمان

چهره می پوشانی از من، گرچه دلخونم ولی
جان حیدر! هر شب از من رو بگیر اما بمان

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

براي شستن تو از كجا شروع كنم
ز گيسُوانِ سرت يا ز پا شروع كنم
ز جاي سيليِ آن بي حيا شروع كنم ؟
وَ يا ز پهلوي تو بي هوا شروع كنم

كنار پيكر تو دست روي دست زنم
كسي كه خانه شده بر سرش خراب منم

چه خوب شد كه خودت رويِ سوخته شستي
شكافِ گوشة ابروي سوخته شستي
به احتياط دو پهلوي سوخته شستي
گره به روي گرهِ مويِ سوخته شستي

ولي هنوز عجب كار دارد اين بدنت
چه گريه دار شده در تن تو پيرُهنت

شبيه كعبه كنم ، فاطمه ، تنِ تو طواف
ز شعله مويِ سرت تاب خورده مثل كلاف
چگونه چينِ تنِ سوخته نمايم صاف
رسيده دست علي عاقبت به جاي غلاف

ز دستهاي يدالله ظرف آب افتاد
به ياد چادر خاكي ابوتراب افتاد

به پيش چشم يتيمان تنِ تو

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بار دگر اشک علی در چاه جاریست
هنگامه ی بزم عزا و سوگواریست

بار دگر زخم درونم سرگشاده
مرغ دلم در نیمه ی شب پر گشاده

مردم به خواب و چشم من بیدار مانده
از بس که در حلقوم و چشمم خار مانده

غم با دل من الفتی دیرینه دارد
بی فاطمه، آرامش از من کینه دارد

زنجیر بر پای دل مجروح دارم
دلخسته بر دامان شب سر میگذارم،

ذکر لبم بی تاب کرده نخلها را
اشک شبم بیخواب کرده نخلها را

ای کوچه های آشنا با درد حیدر
ای شاهدان اشک و آه سرد حیدر

زخم دل خونین من اینجا نمک خورد
روزی که زهرا پیش چشمانم کتک خورد

خورشید من بر روی خاک افتاد اینجا
محسن کنار فاطمه جان داد اینجا

در پشت در غوغای محشر آفرین بود
دیدم که حتی آس

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

راحت شدی ، از غم هاتو
پرکشیدی و بستی، چشماتو

بمیرم ، نبینم
که رو به قبله ایی تومادر
بلندشو، نگا کن
داره می میره بابا حیدر
نگاکن ، که زینب
می خونه با دو دیده ی تر

دیشب دعا کردی اجل جانت بگیرد
امشب دعا کن دخترت زینب بمیرد

واویلا واویلا واویلا واویلا

از پیش ما ، رفتی آخر
ماموندیم و خونه ی،بی مادر

بمیرم ، که غسلت
داره میده بابا شبونه
بمیرم ،که دیدم
داری به صورتت نشونه
بمیرم ، هنوزم
از پهلوی تو خون روونه

مادر چرا رنگ از رخ ماهت پریده
مادر چرا خون از گریبا نت چکیده
واویلا....

غسل تنت ، شد دردسر
بابا شد از رازت ،باخبر

بمیرم ، برای
زخم عمیق روی پهلوت
بمیرم ، رسیده
دست بابا زخم بازوت
بمیرم ، که

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو نیستی و بی تو روز من سیاهه
حال مردم شهر حالا روبه راهه

تویی که برا من تموم وجودی
برا مردم انگار که اصلا نبودی

منم و یه خونه که غمباره هر شب
منم و صدای یا امای زینب

تو رفتی و دنیا شده سرد و تاریک
دعا کن که مرگ منم باشه نزدیک
۲
چقد سخته یارت بره جا بمونی
یا با خاطراتش تو تنها بمونی

چقد سخته قلبت باشه بی قرارش
توی روز نتونی بری تا مزارش

از اون سخت تر اینکه لحد روش بچینی
ولی قاتلش رو سلامت ببینی

دیگه قلب حیدر مداوا نمیشه
تو نیستی و با من مدارا نمیشه
۳
نرفته ز یادم نگاهای زخمی ت
اشکام و گرفتی با دستای زخمی ت

یه لحظه تو از من گلایه نداشتی
توی عشق و ایثار برام کم نزاشتی

سه ماه توی خونه ازم

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا زهرا(س)
از خون تن فاطمه این خاک گل است
دیوار خجالت زده و در خجل است

آنکس که لگد بر در آتش زده کوفت
حیوان سقیفه است در کوی ول است

دستان علی بسته وچشمش گریان
شرمنده ز روی همسر و منفعل است

اینست نخست ظلم بر آل ا...
این واقعه تا کرببلا متصل است

زینب که در این غائله گریان باشد
درصحنه قتلگاه هم خون به دل است

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

◾زمزمه‌ی فاطمیه دوم

◾بنداول
در دل این خانه مادر منتظرت بودم
دیده‌ی محزون بر در منتظرت بودم
منتظرت بودم منتظرت بودم
دیشب حسینم تا سحر میگفت و ای مادر
چشمش ز هجران تو مادر مانده بر این در
ببین دلم خون است
چو لاله گلگون است(۲)

◾بنددوم
ز بعد تو این خانه به مثل ویرانه‌ست
نیمه‌ی شب ما شمع و پدرچو پروانه‌است
پدر چو پروانه‌ست(۲)
رفته ز بعدت از دو چشمان کودکانت خواب
جای تو خالی داده‌ام دست حسینت آب
ببین دلم خون است
چو لاله گلگون است(۲)

◾بندسوم
بگو چه رخ داده در میان این خانه
که خانه‌ام گردیده همیشه غمخانه
همیشه غمخانه(۲)
لکنت گرفته طفلکت بعد تو از سیلی
گوید بمیرم صورت مادر شده نیلی
ببین دلم خون است

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

طراوتش بارون ، زیباییش حریره
توی خونواده ، مادر بی‌نظیره
حرف موندن زدن ، دیگه خیلی دیره
مادرم از دنیا ، خیلی وقته سیره

ای تنها ستاره
توی آسمونم ، یار مهربونم
وقتی‌تو نباشی
انگیزه‌ندارم ، که‌زنده بمونم

تنها رفتی‌ به‌سفر، شد حسن‌ از غم خون ‌به‌ جگر
دق میکنه از غصه اگر، مادر نباشه
اشک چشمای پسر، میزنه شعله مثل شرر
دق میکنه از غصه اگر، مادر نباشه

«مرو مادر ، مرو مادر»
‌

نمیره از یادم ، این لطف و کَرَم رو
زیر پای مادر ، میزارم سرم رو
خدا میدونه که ، هیچ چیزی تو دنیا
نمیگیره جای ، مِهر مادرم رو

مادرم‌صبوره
پر از عشق‌و شوره ، سرچشمه‌ی‌ نوره
اول تا به آخر
پابوسی مادر ، افضل‌الاموره

دل از غصه میک

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سرت رو میندازی پایین
چرا حبل المتین من
نبینم اشکو تو چشمات
امیرالمومنین من

ببخش اگه پیشت
نمیتونم پاشم از جام
نمونده جون تو زانوهام

سرت رو باز بگیر بالا
فدای غربتت زهرا

علی جانم علی جانم

علی جونه من از اول
به جون تو گره خورده
دلم خونه که میبینم
شدی از غم دل آزرده

فدات بشم علی
توکه آقای دنیایی
چقدمظلوم و تنهایی

حلالم کن دارم میرم
برا عشق تو میمیرم

حلالم کن نمیخواستم
رفیق نیمه راهت شم
دیگه دردام نمیذاره
بمونم تکیه گاهت شم

ضرب در و کتک
منو از پا درآورده
چقد پهلوم لگدخورده

میخوام باشم نمیتونم
رسیده روی لب جونم

علی جانم علی جانم

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای قد کمانِ غم نصیب زهرا یا زهرا
رفتی و حیدر شد غریب زهرا یا زهرا
واویلتا واویلتا آه و واویلا...

داغ دل جاوِدانه شد زهرا یا زهرا
خانه بی تو غمخانه شد زهرا یا زهرا
واویلتا واویلتا آه و واویلا...

زینب دو چشمانش تر است زهرا یا زهرا
ذکرِ او مادر مادر است زهرا یا زهرا
واویلتا واویلتا آه و واویلا...

دارد جان‌ میدهد حسن زهرا یا زهرا
با گریه میگوید نَزن زهرا یا زهرا
واویلتا واویلتا آه و واویلا...

از دوری ات ای نور عین زهرا یا زهرا
بهانه‌ میگیرد حسین زهرا یا زهرا
واویلتا واویلتا آه و واویلا...

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دنیای بی وفا گل یاس تورا شکست
آنجا که ساقه های تورا بی هوا شکست
هیزم نبود!کینه و بغض و کنایه بود
آندم که قلب حضرت خیرالنسا شکست
میترسم از ادامه ی شعرم خدا ببخش
آیابه پشت آتش در،دست وپا شکست؟
پهلو شکست و فاطمه افتاد بر زمین!
عرش خدا به پای دل مرتضی شکست
عمری به پای روضه به پاسخ نمیرسم
اصلاً بگو دری ز کجا تا کجا شکست؟!
از ناله‌های نیمه شبی تا به رد خون
قلب تمام سینه زنان شما شکست
عالم به پای درد علی غصه میخورد
پای غم شما دل شاه و گدا شکست
مولا شنیده ام سر زینب پس از شما
در کربلا به پای غم سرجدا شکست
از کوچه های غمزده تا پای قتلگاه
پهلوی مادری به خدا بی هوا شکست!

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

اومدم نوکری کنم
یه دهه واستون بی بی
اومدم تا که دق کنم
توی روضت جوون بی بی

تویی که مادر منی
من پسری ناخلفم
میبینی تو روضتم
با مهربونیت طرفم

الحمدلله دوباره
به فاطمیه رسیدم
عزای مادر رو دیدم
پیرهن سیامو پوشیدم

الحمدلله دوباره
رزقم و از تو گرفتم
گریه کنه روضه های
مادر قامت خمیدم

(مادرم ای وای یا زهرا)

?بند دوم

اومدم باز در خونت
یه دهه عاشقی کنم
اومدم زیر پرچمت
به سرو سینم بزنم

داری همیشه هوام و
کم نمیذاری تو برام
کربلا رفتم با دعات
ممنونتم کردی دعام

مادرمی و همیشه
حرف دلم رو شنیدی
گناه من رو ندیدی
روی سرم دست کشیدی

مادرمی و همیشه
غصه ی من رو تو خوردی
قابل نبودم ولی تو
منو به قی

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 14:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مادر
میدونی خیلی دوست دارم
اشک چشمامو جای مرحم
روی زخمای تو میزارم

صورت نیلی
بال و پر زخمی
شکسته پری مثه کبوتر زخمی
اون که با اتیش
خونتو سوزونده
جای دست سنگینش رو صورتت مونده

توی شعله ها
میسوزوندنت
توی کوچه ها
میکشوندنت

صدا نالتو
مدینه شنید
یه نفر نگفت
چرا میزنید?

مادر مادر مادر مادر
_______________________________
مادر
داری زخم سینه و بازو
حتی تو بستر نمیتونی
بشی این پهلو به اون پهلو

تو برا زینب
امید حیاتی
میمیرم وقتی میخونی اجل وفاتی

شبیه شمعی
که داری میسوزی
با این حالت پیراهن برا کی میدوزی?

واسه زینبت
غصه میخوری
بگو پس منو
به کی میسپری

زیر لب میگی
غرق اشک و اه
وعدمون باشه
توی قتلگاه

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بازم غوغا بر پاشد
پشت در پاشون وا شد
آتیش بالا می گیره
با یک ضربه در واشد

سوخت مادرم، میون آتیش ای خدا
سوخت مادرم، توی جوونیش ای خدا
سوخت مادرم، چادر مشکیش ای خدا

مسمار خونی ، دیوار خونی
آتیش مادر ، دلدار خونی

ای وای مادر ...

آتیش از در می باره
پا رو چادر می ذاره
آروم تر نامسلمون
مادر ما بارداره

وای محسنم، فضه به فریادم برس
ای وای علی، من دیگه افتادم ... برس
مهدی بیا، بیا و به دادم برس

بازو خونی ، ابرو خونی
محسن مسمار ، پهلو خونی

ای وای مادر ...

این آتیشِ دنیا رو
که سوزونده زهرا رو
می گیره آخر یک روز
دومن خیمه ها رو

این روضه ها، روضه ی هر ساله ببین
این کوچه ها، اول گوداله ببین
تو قتلگ

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دادی تو نجاتمون از ظلمت
گرفتیم ز حرمت تو حرمت
بی بی به زحمت توست اگر که ما عزت داریم
بی بی به همت توست اگر بصیر و بیداریم
به ما رسیده شرافت از تو
سعادت از تو ولایت از تو
یا زهرا بانوی ولایتمدار
غمخوار و قرار مولا بودی
تا آخر کنار مولا بودی
بی بی شکستی اما گرفتی راه اعدا رو
حتی میون شعله نذاشتی تنها مولا رو
گذشتی بی بی ز هر چی داشتی
برا امامت تو کم نذاشتی
یا زهرا بانوی ولایتمدار

غوغا کن دلامون و دریا کن
محتاجیم دعا برای ما کن
خانوم همه به نور نجابت تو محتاجیم
خانوم تو زندگیمون به عفت تو محتاجیم
همه گدای شفاعت هستیم
پی عطای شهادت هستیم
یا زهرا بانوی ولایتمدار

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#السلام_علیک_ایتها_الصدیقه_الشهیده

بندِ کفَنم را کمی آهسته ببندید
هر جای تنم کوفته از ضربتِ کین است
بر سینه ام انگار هنوز میخ نشسته
بعد از منِ مظلومه علی خانه نشین است!

#هستی_محرابی

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 23:28
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

بی تو چسان بسر کنم همسر مهربان من
گشته زداغ مرگ تو غم زده آشیان من
زهرای من زهرای من۲ ای یار بی همتای من۲
__________________________
زود نصیب من شده درد فراق فاطمه(س)
خون شده دل زهجر تو تازه گل جوان من

ای تو پناه مرتضی حامی بی قرینه ام
بی تو غریب مانده ام رفته زکف توان من

شیر خدای بوده ام در صف جنگ با عدو
حیرت دیگران شده قامت چون کمان من

زاری کودکان تو در غم چون تو مادری
درد گران وخون دل می کند ارمغان من

چادرخاکی تو را زینب تو بسر کند
دختر پنج ساله شد بانوی آشیان من

دور زچشم کودکان سر به مزار می زنم
خاک غمت بسرکنم مه شده نوحه خوان من

زیاد من نمی رود ضرب در وفغان تو
خاطره اش همی زند لطمه

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:33
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

◾نوحه‌ی سینه زنی فاطمیه‌دوم
◾سبک سنتی

◾بنداول
پشت در فاطمه نقش زمین شد
امیرالمومنین خانه نشین شده
غریب و تنها
ام ابیها
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)

◾بنددوم
فضه بیا ببین محسن فدا شد
شهید اول راه ولا شد
آتش شرر زد
بر بال و پر زد
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)

◾بندسوم
بین دیوار و در در شور و شینم
گه یاد زینب و یاد حسینم
با کام عطشان
گوید مادر جان
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:53
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

یا فاطمه الزهرا(س)

نشان مرگ در رویش عیان است
بمیرم همسرم زهرا جوان است

عنان چشمهایم دست من نیست
نگاهش می کنم اشکم روان است

زمانه روی بد برما نشان داد
بهار زندگانی ام خزان است

تمام خاطرات خوب من اوست
مرا سنگ صبوری مهربان است

برای حق من جانباز گشته
در این ره زخم پهلو ارمغان است

کنار بسترش بنشسته ام من
کنون ذکر مدامم الامان است

دگر تاب وتوان از دست داده
به آرامی مرا نجوا کنان است

علی،جان تو و اطفال خردم
که مادر بهرشان دل ناگران است

شبانه پیکرم در خاک بگذار
تمنایم زتو قبری نهان است

وصیتهای او جان ودلم سوخت
دلم خونین وچشمم خون فشان است

بمیرم، از علی تابوت خواهد
تمنایش مرا آزار جان است

ز

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

انیس و مونسِ خدا فاطمه(س) است
امینِ راز مصطفی فاطمه است

به رتبه اش کجا گمان می بریم
دلیل خلقت خدا فاطمه است

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ¹
منجیِ آن حول و وَلا فاطمه است

سفرهٔ مهرش به خرد نگنجد
شفیعهٔ روز جزا فاطمه است

غدیر را فاطمه پاینده کرد
شهیدهٔ راهِ وِلا فاطمه است

رفته به پیش کور هم پشتِ ابر
چه خوانمش کنز حیا فاطمه است

بدونِ اذنش نشود دیده تر
جواز گریه های ما فاطمه است

نزن به بارِ شیشه اش ، سنگ دل
نزن که جانِ مرتضی فاطمه است

به قتلگه ندای آن تشنه لب
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه است

¹(یوم یفر المرء من اخیه ):(روزی که هر کس از برادرش هم فرار می کند)

آیه۳۴ سوره عبس : که اشاره به

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای محرم اسرار مادر؛ فضه خانم
دراوج غم ؛غمخوارمادر؛فضه خانم

جای خدیجه مادری کردی برایش
گشتی در آتش یار مادر؛فضه خانم

بین درودیوار دیدی که چگونه
خورده گره در کار مادر؛فضه خانم

ازپشت در بیرون کشیدی باچه زحمت
هم مادر و هم بارمادر؛فضه خانم

تنها تو دیدی گیسوی آتش گرفته
پیشانی تب دار مادر ؛فضه خانم

دیدی شیار انداخته در باشتابش
برنیمی از رخسار مادر؛فضه خانم

چادر گرفتی دور او تاکه نبیند
زینب تن خونبار مادر؛فضه خانم

تاچندهفته پاک میکردی به گریه
خون در و دیوار مادر؛فضه خانم

در کربلا هم دور زینب را گرفتند
گودال شد تکرار مادر ؛فضه خانم

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شاهد کوچه

من شاهد سیلی آن نامرد بودم
چون مادرم منهم سراپا درد بودم

در کودکی بودم، توانم بود اندک
بود آرزویم کاش آندم مرد بودم

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 01:09
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

هم درد و دل دارم برايت بيش از اينها
هم با تو هستم پا به پايت بيش از اينها

من محرم تو بودم و تو محرم من
پس بوده زهرا آشنايت بيش از اينها

راضي ندارم پيش من شرمنده باشي
با جان خريدارم بلايت بيش از اينها

سخت است،اما چاره جز رفتن ندارم
با اينكه هستم مبتلايت بيش از اينها

قرآن بخوان حتي پس از اين بر مزارم
چون خو گرفتم با صدايت بيش از اينها

من از خدايت صبر ميخواهم برايت
من هم كه محتاج دعايت بيش از اينها

بگذار يك بار دگر دورت بگردم
چون دوستت دارد خدايت بيش از اينها

اين كمترين كار است،جان دادن برايت
اي كاش ميشد،شد فدايت بيش از اينها

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا بتول از هجر بابا در بغل زانو گرفت
از دل مولا قرار و صبر، آن بانو گرفت

روز روشن پیش چشمانش چو شب تاریک شد
بس که او را در میان، درد و غم از هر سو گرفت

خانه‌ی ایمان و دین از آتش بیداد سوخت
رَخت ماتم کعبه در بر، در عزاى او گرفت

آن چنان بین در و دیوار بفشردش عدو
دختر پاک پیمبر صدمه از پهلو گرفت

پهلویش از ضرب در آزرد و محسن شد شهید
آن گل نشکفته را دست ستم از او گرفت

سوخت بازویش ز سوز تازیانه آن چنان
ناله از دل بر کشید و دست بر بازو گرفت

روز و شب از دیده همچون ابر، اشک غم فشاند
اشک، راه دیده را مانند آب جو گرفت

دائم از درد فراق مصطفى نالان گریست
کاه شد تا با غم جانکاه هجران خو گرفت

تا خسوف

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور