بسوز ای شمعِ غم امشب بساطِ غم مهیا است
بسوز امّا تو با حسرت شبِ هجران زهرا است
بسوز ای شمعِ غم امشب، کمی آرام و آهسته
علی را درد زهرا و عدو را درد دنیا است
#شهادت_حضرت_مادر_تسلیت_باد
#هستی_محرابی
من فقط از قلعۂ خیبر «دری» کندم ولی...
او لگد زد بر «در» و دار و ندارم را گرفت!
اگه این سینه می‌سوزه اگه دل خونِ حق داره
نگام کن که دلم میگه هنوز پلکات رمق داره
سه ماهی هست بی حالی تو این خونه تبسم نیست
رویِ لبها فقط آهِ تو این دستاس گندم نیست
دوباره بوی نون اومد دوباره وقتِ پختن شد
چی شد بعد سه ماه امروز تنور خونه روشن شد
نمی‌چسبه به ما نونِ کسی غیر از تو خانومم
اگه پختی مواظب باش تو این بازو رو خانومم
خدا رو شکر می‌بینم بازم این خونه جارو خورد
چرا خوابیدی اما باز مگه دستت به پهلو خورد
تماشا کن شده یکبار تو این چشمای مایوسو
الهی بعد من مَردی نبینه درد ناموسو
نبینه هرچی که داره فقط آتیش پناهش بود
چهل تا رد پا بدجور روی چادر سیاهش بود
می دونم هرچی که داشتی تو کوچه خ
فاطمیه شد ،موسم غم- آسمان گشته،غرق ماتم
دخت پیغمبرتنهای تنها
همچو یک لشگرشدیارمولا
در ره حیدر افتاده از پا
مدد یازهرا
پشت دردیدم،بیقراری-بادلی پرغم،ناله داری
دیدمت زهرا نقش زمینی
باتنی خونین زاروحزینی
می زنی ناله فضه خذینی
مدد یازهرا
آتش از هرسو،شعله ورشد-قاتل مادر،میخ درشد
آتش افتاده در پیکرتو
چه بلایی آمدبرسرتو
میچکد خون ازبال وپرتو
مددیازهرا
انقلاب ما سرفرازاست-گفته آقا چاره سازاست
رهبر ما چون پیرخمین است
صاحب عزت در عالمین است
تکیه گاه این نهضت حسین است
مدد یازهرا
وداع و شهادت
الوداع زهرا،ای حبیبم-می روی بی تو،من غریبم
مهربان یارم ترک سفرکن
حال زارم را زهرا نظر کن
گ
در فراق فاطمه(س)
نیستی ونمی رود یاد تو از خیال من
فاطمه درد هجر تو کرده خراب حال من
با تو همیشه زندگی وفق مراد بوده است
بی تو چگونه سر کنم ای گل بی مثال من
صاحب ذوالفقارم وراست همیشه قامتم
خیز وببین زداغ خود،قامت چون هلال من
بوده شکست حیدرت حسرت جمله دشمنان
شاد شده عدوی من، می نگرد زوال من
شهپر مرتضای خود بهر عروج بوده ای
چیده شدست در غمت فاطمه شاه بال من
پشت در اوفتادی وقدرت یاری ام نبود
هستم وخجلتم زتو هست مرا وبال من
ای گل هیجده بهار،زود ترا خزان گرفت
با تو اجل زمن گرفت،غنچه ی پایمال من
بانوی خانه علی،رفته صفا زخانه ام
خانه اداره می کند،زینب خردسال من
روز وشب ای عزیرجان ،گشته دعای ح
وقتی به قبر تو نگهی ای قمر کنم
با اشک بهر تو،شب خود را سحر کنم
گاهی نظر به چادر خاکیت افکنم
گاهی نگه به خون روی میخ ِ در کنم
از بهر نبش قبر تو یک عده آمدند
اما دگر ز قبر تو، دفع خطر کنم
گفتم به آن جماعت بی دین خدا گواست
از بهر قبر فاطمه سینه سپر کنم
گر زیر و رو شود کمی از خاک قبر او
این خاک را ز خون شما لیک شما،تر کنم
دیدند این علی،علی ِبین کوچه نیست
تا که زنند سیلی و من هم نظر کنم
دیدند این علی، علی ِبدر و خیبر است
دیگر نه آنکه صبر به خون جگر کنم
این خاک زیر و رو نشد اما به قتلگاه
از ماتم حسین چه خاکی به سر کنم
در زیر پای اسب تنی زیر و رو شود
ماندم چگونه از بر آن تن گذر کنم
*****
شائق
شمعم که با شرار خودم گریه میکنم
دریایم و کنار خودم گریه میکنم
بی اختیار جای نفس آه میکشم
با آه بی شمار خودم گریه میکنم
روز مرا کبودی رویی سیاه کرد
هر شب به روزگار خودم گریه میکنم
بی تاب میشود حسن از یاد کوچه ها
با طفل بی قرار خودم گریه میکنم
بر جان خویش نیمه ی شب چیده ام لحد
حالا سر مزار خودم گریه میکنم
رنگ رخسار ما پریده
غم ما را کسی ندیده
شهر پیغمبر ای مدینه
مادر ما شده شهیده
خانۀ ما دگر شده ماتم سرا
ای خدا یک نظر ببین حال مرا
مادرم را شبانه بردند
هستی ما ز خانه بردند
نیمه شب محور کسا را
پیش ما مخفیانه بردند
دل شب بود و غربت وآوای ما
تک و تنها شده دگر بابای ما
اهل عالم این و بدونید
تاکه در راه خود نمونید
فاطمه بضعَةُ الرّسولم
سرگذشت مرا بخونید
صورتم در ره علی نیلی شده
مزد پیغمبرشما سیلی شده
همه عالم عزا گرفته
غم ما را فضا گرفته
دیگه «امّن یُجیب» نخونید
مادر ما شفا گرفته
مردم شهر ما خدا، خیلی بدند
مادرم را به پیش بابایم زدند
ای نور دل پیغمبر
تفسیر سوره ی کوثر
همسر ساقی کوثر
مام زینب و حسین
محبوبه ی حی ذات یکتایی
ممدوحه ی حیدری و طاهایی
ای گل حیدرای گل حیدرای گل حیدرمدد
تو دردانه ی طاهایی
همه هستی مولایی
ما قطره توچودریایی
هل عطا و کوثری
مظهر الطاف کبریایی تو
سرتا به پایت حجب و حیایی تو
ای گل حیدر ای گل حیدرای گل حیدرمدد
مظهرحی سبحانی
بر جسم شیعیان جانی
بر درد همه درمانی
یا زهرا گل علی
حق الیقینی نورمبینی تو
بر شیعیانت حبل متینی تو
ای گل حیدرای گل حیدرای گل حیدرمدد
امشب مهمان تو هستم
غرق احسان تو هستم
دست بر دامان تو هستم
بر من یک نظری کن
منم چو ذره تو ماه تابانم
دست تهی مادر برمگردانم
ای گل حیدرای گل حیدرای گل
دل من امروزز سینه پر زده سوی مدینه
یاد زهرای حزینه آن عزیز بی قرینه
بهشتم کوی تو دودستم سوی تو
مشام جان پراست زعطرو بوی تو
مدد یا فاطمه(۴)
تو گل باغ ولایی نور چشم مصطفایی
مظهرحی تعالی همنشین مرتضایی
گل پیغمبری تو جان حیدری
کنار مرتضی شفیع محشری
مدد یا فاطمه
گرچه پست و بی بهایم برسرکویت گدایم
حق نموده از کرامت مهر وحبت را عطایم
تو برمن تکیه گاه منم بر تو پناه
امید عالمین نمابر من نگاه
مددیا فاطمه
ای امید اهل عالم یاد تو هستم همیشه
بی ولایت فاطمه جان زندگی ممکن نمیشه
عزیز بی حرم گدای این درم
خدا باشد گواه تویی چون مادرم
مدد یا فاطمه
فاطمیه دل فتاده یاد زهرا پشت آن در
لگد و مسمار و سینه گریه
مظهر داوری دخت پیغمبری
فاطمه فاطمه هستی حیدری
گل پیغمبر مادر عصمت
شیعیانت را داده ای عزت
فاطمه جانم(۴)
گل باغ ولا همسر مرتضی
ای همه هستی خاتم الانبیا
حضرت داور بر تو می نازد
شخص پیغمبر بر تو می نازد
فاطمه جانم
ما همه ذره و آفتابی شما
چه شود از کرم تو بتابی بما
بر دل شیعه نور خورشیدی
توز لطف حق رمز توحیدی
فاطمه جانم
مادر بی حرم اصل جود و کرم
از طفولیتم سائل این درم
آمدم امشب در پناه تو
مستمند نیم نگاه تو
فاطمه جانم
من شدم فاطمه غرق احسان تو
از کرامات تو شده مهمان تو
آمدم سویت با همه حاجات
نظری فرما مادر سادات
فاطمه جانم
امشب ای فاطمه در پناه توام
مستمند توو یک نگاه توام
تو گل یاسی من چنان
عالم بود مهمان زهرا
شرمنده ی احسان زهرا
ای مظهر خلاق داور
ای دختر پاک پیمبر
شافعه ی صحرای محشر
یا فاطمه یا فاطمه جان(۳)
توفاطمه خیرالنسایی
هستی و جان مصطفایی
آیینه ی ایزد نمایی
نور دل اهل ولایی
توبانوی مشکل گشایی
یا فاطمه یا فاطمه جان
ای کفوحیدر فاطمه جان
هست پیمبر فاطمه جان
تو عطر قرآن مبینی
جان امیرالمومنینی
با بذل جان حامی دینی
یا فاطمه یا فاطمه جان
تو زینت عرش و زمینی
حبل المتین حصن حصینی
خلاق داور بر تو نازد
شخص پیمبر بر تو نازد
حضرت حیدر بر تو نازد
یا فاطمه یا فاطمه جان
هستم همیشه در پناهت
محتاج بر نیم نگاهت
از کودکی هستم گدایت
جانم شود زهرا فدایت
سوزم برای غصه هایت
یا فاطمه یا فاطمه
◾نوحه سینه‌زنی
◾ایام فاطمیه
◾بنداول
زهرا در این خانه چون سرو آزادی
از پا فتادم تا در کوچه جان دادی
ذکر شب و روزم در کوه و در صحرا
همراه طفلانت گردیده یا زهرا
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
◾بنددوم
با صورت نیلی پشت در افتادی
درپیش‌چشمانم‌دیدم‌که‌جان‌دادی
دست مرا بستند از بعد تو زهرا
در شهر پیغمبر حیدر شده تنها
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
◾بندسوم
زینب پرستارت گردیده در شبها
برخیز و بنگر باز حال مرا زهرا
یکسو حسینم از دیده گریان
یکسو حسن گوید مظلوم بابا
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
یاد آن سوز دل و قامت خم
همه در سوز و غم و آواییم
لطف حق شامل ما شده که ما
سینه زن های غم زهراییم
کدوم زهرا
همون که در راه دین حق فدا شد
فدایی راهِ عشق مرتضی شد
همون که پرپر به خاک کوچه ها شد
مدد زهرا مدد زهرا
مدد یا زهرا یا زهرا یا زهرا...
بین دیوار و در خانه شده
محشری از شرر فتنه به پا
تا فداییِ ولایت بشود
فاطمه گشت در آن لحظه فدا
امان ای دل
امان از آن لحظه ای که بی بهانه
بزد بر او دست دشمنِ زمانه
در اوج کینه سیلی و تازیانه
مدد زهرا مدد زهرا
مدد یا زهرا یا زهرا یا زهرا...
ای خوشا آنکه شود فاطمی و
روشن از نورِ هدایت بشود
هستی اش وقف کُنَد در رَهِ دین
وَ فداییِ ولایت بشود
الهی که
شَویم لاله
شمع در باور گل، مایه ی افروختن است
بالِ پروانه فقط منتظر سوختن است
شمع وپروانه وگل جمع ،ولی در این بین
میخ هم درصددِ سینه به در دوختن است
گل باغ ولاام الائمه
عزیز مصطفی ام الائمه
مه عصمت گل باغ کمالی
امید مرتضی ام الائمه
به قرآن وصف تو گفته خدایت
به کوثر، هل اتی ام الائمه
بودشهرمدینه خانه ی تو
حریم کبریا ام الائمه
تویی اسطوره ی صبر و شهامت
مه ایزدنما ام الائمه
سپهر دین حق از تو منور
مه دین خدا ام الائمه
تویی محبوبه ی خلاق داور
تویی شمس هداام الائمه
بودحیران یارب یارب تو
تمام ماسوا ام الائمه
نه تنها تو امید عالمینی
شفیعه در جزا ام الائمه
بودفخر همه عالم حسینت
شهید کربلا ام الائمه
به اذن کردگارحی یکتا
به درد ما دوا ام الائمه
شدم از کودکی از لطف داور
به درگاهت گداام الائمه
به درگاه تو هستم تا به محشر
گدایی بی بهاام الائمه
دعایم کن
یا فاطمه الزهرا(ع)
بستری پهن گشته در خانه
مادری آرمیده دربستر
کودکانش به دور او نگران
اشک ریزان برای این مادر
گاه گاهی ضعیف ناله کند
گاه گاهی می رود از هوش
دست اودست مرتضی باشد
می شود شمع عمر او خاموش
التماسش کند علی(ع)،زهرا(س)
جان حیدر دو چشم خود وا کن
درد دلهای کودکان ومرا
با گل خنده ات مداوا کن
حرف رفتن مزن تو فاطمه جان
مزن آتش به جسم وجان علی
شده حیدر غریب،خیز ازجا
یاریم کن تو،مهربان علی
وصیتها نمود وچشمش بست
اسدا... گشت بیچاره
دید باچشم اشکبار شده
رشته ی عمر کوثرش پاره
شعر:اسماعیل تقوایی
یاسم ولیک، برگ و برم درد می کند
از غصه ات علی جگرم درد می کند
هر شب برای غربت تو گریه می کنم
با آنکه چشم های ترم درد می کند
از درد خویش با تو نگفتم سخن ولی
هر لحظه قلب شعله ورم درد می کند
یک دو قدم نرفته زمین می خورم علی
از ضربت لگد،کمرم درد می کند
خون جای شیر می چکد از زخم سینه ام
وین سینه از غم پسرم درد می کند
از لحظه ای که خورد به دیوار صورتم
گوشم کبود گشته،سرم درد می کند
********
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج
رسید لحظه ی آخر خدا به خیر کند
رمق نمانده به پیکر خدا به خیر کند
به زینبش چقدر زیر لب سفارش کرد
وداع و بوسه به حنجر خدا به خیر کند
کمک گرفت ز فضه که رو بگرداند
مگر شکسته شده سر خدا به خیر کند
میان کوچه گمانم شکسته شد سر او
ز ضربه های مکرر خدا به خیر کند
غلاف رفت به بالا،سر علی پایین
رسید قند کافر خدا به خیر کند
مغیره می زد و یک تن نگفت در کوچه
مزن مقابل دختر خدا به خیر کند
یکی نگفت که آبستن است مادر ما
میان شعله ی آذر خدا به خیر کند
ز یک لگد،به دو پهلو رسید آسیبش
یکی به پهلوی مادر خدا به خیر کند
امان ز پهلوی دوم که محسنش له شد
دو دست بسته ی حیدر خدا به خیر کند
شکست پهلویش اما،دلیل خون
ای روی تو بهشت من،ای آسمان من
این بی کسی تو زده آتش به جان من
تنها غریبی تو مرا پیر کرده است
مویم سپید گشته امام زمان من
خواهی اگر که پرسش احوال من کنی
باید بگیری از در خونین نشان من
تا راه می روم به زمین میخورم علی
ضرب لگد گرفته تمام توان من
رفتم همین که در پس در،دومی چنان
در را فشار داد و شکست استخوان من
یا مرتضی به شائق دلسوخته بگو
این سینه ی شکسته ربوده امان من
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج
ظلم و کینه به حق فاطمه ام بی حد شد
راه او در وسط کوچه ی تنگی سد شد
پیش چشمان حسن دست عدو بالا رفت
صورت کعبه ی حیدر،حجرالاسود شد
ضربه ی سیلی آن دست به گوشم آمد
همسرم خورد به دیوار،برایم بد شد
نه فقط بین گذر،بلکه به خانه دیدم
لگد خصم به پهلوی گلم ممتد شد
زیر در ماندن یارم چقدر طول کشید
در روی فاطمه و دشمن از آن در،رد شد
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج
بند اول::::
مرغ قلبم دوباره داره بهونه،
میخواد این بار برا مادرم بخونه،
میگه بی بی دل من به پات اسیره،
عزیز علی سائلت بی تو میمیره،
تونگارمی بی بی یارمی همه زندگیم فدایت،
اعتبار من افتخار من اینه که شدم گدایت،
مادر جان هستی تو دار و ندارم،
تو رو دارم دیگه هیچ غمی ندارم،
دلبر من تویی تو شکوه هستی،
شکر حق که شما بر دلم نشستی،
ای جان و ای جانان،
ای روح و ای ریحان،
یازهرا مادرجان،
بند دوم:
شهرت من همه از نام تو بی بی،
جای من شد گوشه ی بام تو بی بی،
پروریده منو مادرم براتون،
خود من هیچ همه زندگیم فداتون،
ای قرار من ای بهار من شده ام اسیر دامت،
دیگه بی غمم حل ماتمم وقتی دم زنم ز نامت،
میبرم من نام
هر دیده گریان می شود در فاطمیه
دلها پریشان میشود در فاطمیه
با یاداشک زینب و سوز حسینش
پر اشک چشمان می شود در فاطمیه
برحیدرو زهرا و فرزندان پاکش
ظلم فراوان میشود در فاطمیه
از سوی آن نامردمان پست بی دین
هنگام جولان می شود در فاطمیه
در پشت در یک آیه از تفسیر کوثر
جدا ز قرآن میشود در فاطمیه
پهلو شکسته از لگد در پشت آن در
آن روح و ریحان میشود در فاطمیه
اندر کنار قبر بابای غریبش
زهرا درافشان میشود در فاطمیه
با دیدن روی کبود مادر خود
زینب پریشان میشود در فاطمیه
یاس کبود مرتضی از ظلم وکینه
پرپر به بستان می شود در فاطمیه
ازبسکه خون گشته دلش ازدشمن ودوست
عمرش به پایان می شود در فاطمیه
جان علی مرتضی
یا فاطمه ای نور خدایی جلوات
مهر تو بود مایه ی خیر و برکات
هستی تو گل گلشن آل عصمت
بر روح مقدست درود و صلوات
ای نور خدای حی داور زهرا
دخت نبی و همسر حیدر زهرا
بر من ز کرامتت نگاهی فرما
ای شافعه ی صحنه ی محشر زهرا
تو دختر ختم الانبیایی زهرا
هم کفو علی مرتضایی زهرا
همچون پدروهمسروفرزندانت
از کار همه گره‌گشایی زهرا
تو دختر ختم مرسلینی زهرا
تو جان امیرمومنینی زهرا
ای کعبه ی دلهای خلایق تاحشر
تو معنی عصمت و یقینی زهرا
ای نور خداوند مبین ادرکنی
ای دختر ختم مرسلین ادرکنی
هستی تو امید خلق عالم تاحشر
ای جان امیرمومنین ادرکنی
دلسوختگان غم زهرا هستیم
ازکودکی خویش به اودل بستیم
از لطف و عنایت خداوند ک
من به ختم المرسلین دردانه ام
مرتضی شمع است ومن پروانه ام
جای عرض تسلیت بعد از نبی
دشمنان آتش زده بر خانه ام
من که هستم دخت ختم المرسلین
بعد باباگشته ام نقش زمین
غصب کرده دشمن دین حق او
گشته مولای جهان خانه نشین
منم در بحر دین در یگانه
شده خون قلبم از جور زمانه
به پیش دیده ی مظلوم عالم
مرا می زدعدو با تازیانه
بعد بابا دشمن از حیدر گسست
دست مظلوم دو عالم را ببست
پشت در از کینه،با ضرب لگد
پهلوی من راعدوی او شکست
دشمنان آتش به خانه می زدند
بر روی گل، بی بهانه می زدند
پیش چشمان من وطفلان من
همسرم را تازیانه میزدند
الا ای گلبن باغ ولایت
تویی سرمنشاء نور هدایت
تویی زهرا گل باغ پیمبر
که در قرآن خدا گفته ثنایت
ز بس از عشق تو سرشار گشته
بفرموده نبی روحی فدایت
نه شیعه کل عالم تا به محشر
بود شرمنده ی جود و سخایت
عزیز مصطفی، هستی حیدر
بود لطفت به عالم بی نهایت
اگرچه در مدینه خفته ای تو
بود در سینه ی هر شیعه جایت
بودمهر وولایت در دل ما
بود کحل بصرها خاک پایت
تو در جود و کرم چون مصطفایی
که داری بر همه عالم عنایت
امید حیدرکرار زهرا
نگاهی کن براین خیل گدایت
بود این آرزویم تا دم مرگ
بیایم در حریم با صفایت
بود لطفت همیشه شامل من
فدای این همه لطف و عطایت
چو سائل ای امید اهل عالم
نشینم تا ابد تحت لوایت
رضاشوازمن مسکین
امشب دل من پر زده تا شهر مدینه
سوزم زغم حیدر و بانوی حزینه
یا فاطمه جانم(۳)
ای پاره ی قلب نبی و حیدر کرار
روزت شده ازکینه ی دشمن چوشب تار
یا فاطمه جانم
بعدازنبی دست علی از کینه ببستند
پهلوی تو را پشت در خانه شکستند
یا فاطمه جانم
بر زخم علی دشمن دیرینه نمک زد
نامرد تو را از ستم و ظلم کتک زد
یا فاطمه جانم
می سوخت ازاین صحنه حسن نوردوعینت
میزد به سر و سینه از این داغ حسینت
یا فاطمه جانم
آن دم نگه زینب تو بود به حیدر
بابا بنگر پشت در و ناله ی مادر
یا فاطمه جانم
آتش زده این ظلم همه حاصل زینب
می سوخت ازاین داغ ومصیبت دل زینب
یا فاطمه جانم
جان پیغمبری همسر حیدری
در کتاب خدا معنی کوثری
دخت خاتم المرسلینی تو
شیعیان را حبل المتینی تو
فاطمه جانم فاطمه جانم(۳)
ما همه ذره و آفتابی شما
چه شود از کرم تو بتابی به ما
بر دل شیعه نور خورشیدی
توزلطف حق رمز توحیدی
فاطمه جانم فاطمه جانم
من شدم فاطمه غرق احسان تو
از کرامات توشد همه مهمان تو
آمدم سویت با همه حاجات
نظری فرما مادر سادات
فاطمه جانم فاطمه جانم
امشب ای فاطمه در پناه توام
مستمند تو و یک نگاه توام
تو گل یاسی من چنان خارم
بر تو و لطف تو امیدوارم
فاطمه جانم فاطمه جانم
معنی کوثر و هل اتی فاطمه
بر من از لطف خود کن دعا فاطمه
من کجا وجود وسخای تو
شامل من لطف و عطای تو
فاطمه جانم فاطمه جا
هستی تو زهرا پرتو نور خدای سرمد
محبوبه ی حق ای نور مطلق جان محمد
یا فاطمه جان(۳)
ای نور چشم و پاره قلب حضرت طاها
مادر زینب ام الحسینی همسر مولا
یا فاطمه جان
یافاطمه جان سوز غمت را دارم به سینه
بمیرم از چه قتلگه تو گشته مدینه
ای نور دیده گشتی شهیده از ظلم وکینه
یا فاطمه جان
امشب بیادت شیعه ی مولا درغم نشسته گریدبرایت با قلب خسته
هر دل شکسته دیدی تو زهرا در خانه حیدر بادست بسته
یا فاطمه جان
بنشسته ام من در ماتم تو غمهای حیدر افتاده ام یاد محسن تو
در پشت آن در ذکر حسین بود همراه زینب مادر مادر
یا فاطمه جان
با دست دشمن از خانه میزد آتش زبانه مانده خدایا
در بین آتش بانوی خانه دشمن زحیدر دستش ج
بعد از نبی چهاگذشته بر حیدر
نانجیبان آتش کین زدند بر در
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
با ضرب لگد خانه ی حیدر وا شد
گل پرپر شد،غنچه از شاخه جدا شد
واویلا واویلا واویلا واویلا
خانه ی مرتضی غوغای محشر شد
گل حیدر از ظلم عدو پرپر شد
واویلا واویلا واویلا واویلا
به جای عرض تسلیت وحشیانه
بر بازوی زهرا زد با تازیانه
واویلا واویلا واویلا واویلا
رخساره ی فاطمه گردیده نیلی
از ظلم و جور و ستم با ضرب سیلی
واویلا واویلا واویلا واویلا
پاره ی قلب نبی نقش زمین شد
مولای عالم علی، خانه‌نشین شد
واویلا واویلا واویلا واویلا
