#السلام_علیک_ایتها_الصدیقة_الشهیدة
چه کوتاه است دستِ عاشقانت از مزارِ تو
که پاییزیست حالِ زندگی دور از بهارِ تو
کنارِ تربتت امشب نه شمعی و نه زوّاری
یقیناً زینبت تنها نشسته سوگوارِ تو!
#هستی_محرابی
#نذر_غربت_حضرت_زهرا_س
خدا حافظ ای روزگارِ مدینه
تو ای زخمِ دل یادگارِ مدینه
خدا حافظ ای این غریبانه تشیع
سکوتِ غمِ شام تارِ مدینه!
#هستی_محرابی
آن شب علی از هجر زهرا ناله می زد
بر گِرد روی ماه او غم هاله می زد
رُخسار زينب را سِرشک ديده می شُست
آنسان كه بوسه بر رُخ گُل ، ژاله می زد
كلثوم از بس لطمه بر رُخ زد تو گویی
بر چهره اش مانند لب تبخاله می زد
دیده تن نيلی رُخش را هم ز سیلی
صِيحه به وقت شُستنش غَساله می زد
رخسار مولا با زبان بی زبانی
فرياد طاقت سوز چندين ساله می زد
میرفت عِماری از جلو از پی علی هم
مانند سلمان و اباذر ناله می زد
تنها نه امسال اين غزل پرداخت «رونق»
ابيات حزن انگيز را هر ساله می زد
علی(ع)بی فاطمه(س)
دگر همسایه ها راحت بخوابید
نمی گرید دگر زهرای حیدر
سخن دیگر ندارد با مدینه
زدستم رفت بانوی سخنور
به روی نیلی وپهلو شکسته
به جنت رفت دیدار پیمبر
مدینه پاسخ اهلت چه باشد
رسول دین حق را روز محشر
خدا لعنت کند اهل سقیفه
که رنجاندند زهرا را مکرر
به کوچه سیلی اش زد نا نجیبی
بر آن رویی که بوسیدش پیمبر
به ضرب کینه ی آتش فروزان
گل من پشت در گردید پرپر
گل من غنچه ای را با خودش داشت
که له شد بین آن دیوار وآن در
نمی دانم چه بوده این مصیبت
که اهل مصطفی را شد مقدر
زدستم رفت یار وحامی من
علی بی فاطمه گردید ابتر
نموده هجر او خانه خرابم
یتیمانش عزاداران مادر
به دستم غسل دادم گوهرم ر
کوچه چه کوچه ای
مردم چه مردمی
اتش چه اتشی
هیزم چه هیزمی
خانه چه خانه ای
همسر چه همسری
دختر چه دختری
مادر چه مادری
زد زبانه
شعله ها از درب
خانه
میسوزد بال پروانه
ای وای ای وای
مادر مادر مادر مادر مادر
_______________________________
اتش زبانه زد
از خانهء علی
در بین شعله سوخت
پروانه ء علی
شد خاک چادرش
بر شانه کوه درد
از میخ در بپرس
با مادرم چه کرد
معجر خونین
دست و پهلوی مادر
خونین
ای وای ای وای میخ در خونین
ای وای ای وای
مادر مادر مادر مادر مادر
_______________________________
زینب به سر زنان
سوی که میدود
از پای در چرا
خون ابه میرود
هر چه مقیره خواست
با هر بهانه زد
هم با غلاف تیغ
هم تازیا
پدر جان دست حیدر را که بستند
ز هم آیات کوثر را گسستند
سفارش کرده بودی دخترت را
نمک خورها نمکدان را شکستند
ای خونجگر از غمها زهرا
مظلومهٔ من زهرا زهرا
با پهلوی بشکسته،تو یاورِ من بودی
در اوج مصیبت ها،همسنگرِ من بودی
گویم این را،با زَمزَمه
حلالم کن یا فاطمه
یا زهرا یا زهرا...
دلبستگی ام زهرا زهرا
ای زندگی ام زهرا زهرا
شد رشتهٔ صبرِ من،در ماتمِ تو پاره
در کوچهٔ اشک و غم،حیدر شده آواره
واویلا از،روی نیلی
از کوچه و،ضربِ سیلی
یا زهرا یا زهرا...
یا زهرا
ای کاش من در پشت در آزرده بودم
ای کاش من در کوچه سیلی خورده بودم
هنگام دفنت بارها با ناله گفتم
ای کاش من جای تو زهرا مرده بودم
◾نوحه زمینه سینه زنی
◾و شور ایام فاطمیه
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا
أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (۲)
به همان کبودیِ صورتِ تو
محسنِ پرپرِ آغشته بخون
آه ای بدرِ تمام
ای امام اِبنِ امام
فاطمه منتظر است
تا بگیری انتقام (۲)
روی مادر شده همچون مهتاب
در سرا پاش همه زخمِ بی حساب
ای دریغ از غربت و بی‌کسی اش
گشته نیلی گونه های آفتاب
وَسَیعلم الذین ظلموا
أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (۲)
به علی و دلِ سوزانِ علی
به خودِ کوثرِ قرآنِ علی
آتشِ سینه ی طفلانِ علی
زینبِ زار و پریشان علی
آه ای بدرِ تمام
ای امام اِبن امام
فاطمه منتظر است
تا بگیری انتقام
کی شود مهدی از راه بیاد بیاد
که همان منتقم آن شاه
◾ایام فاطمیه
واقعه آتش درب و خانه
ناگهان همهمه‌ای برپاشد
بالگدخانه‌ی زهرا وا شد
آسمان تیره زمین میلرزید
کشتن‌فاطمه‌چون‌امضاشد
زیر پا کوثر قرآن افتاد
زآسمان کوکب تابان افتاد
بین آتش گل یاس حیدر
از نفس با دل سوزان افتاد
گفت‌فضه‌تو بیا یارم باش
پشت‌درمونس‌وغمخوارم‌باش
محسنم کشته‌شده یا فضه
در کنارم تو پرستارم باش
دیگر از زندگی خودسیرم
باخبر باش که من میمیرم
وای بر حال دل زار علی
فضه از مردم شهر دلگیرم
زینبم را تو پرستاری کن
اشک‌ازدیده‌ی‌خودجاری‌کن
برحسین‌وحسنم مونس‌باش
موقع غسل، علی یاری کن
#السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهرا_س
#مرثیه_نذر_غربت_مادر
ای خدا من از مدینه می روم
من ز دردِ میخ سینه می روم
می روم تا شکوه بر بابا کنم
سوی ماه بی قرینه می روم
شکوه دارم از جفای روزگار
دل چو کوهِ آتشینه می روم
بس که دلتنگم ز هجرانِ پدر
ماجرایم دل غمینه می روم
زخمِ بازو زخمِ پهلو زخمِ رو
زخمِ نیلی بر جبینه می روم
سوخت از دستِ عدو کاشانه ام
همسرم غربت نشینه می روم
گر چه دردم بر همه نا آشناست
بس که سیرم از مدینه می روم
ای مدینه ای گواهِ دردِ من
حال و روزم اینچنینه می روم
هر کجا باشم به دنبالم چنان
تیغِ دشمن در کمینه می روم
پشتِ در ماندم به جرمِ یا علی
قامتم نقشِ زمینه می روم
می روم تا از علی پن
گریه های تو عذاب آور شده
بسترت دریای اشک تر شده
شدت خونابه می گوید به من
دیگر این شب ها شب آخر شده
من نمی دانم خدا،در بیت وحی!!
این گل کــوثر چرا پرپر شده؟
ضرب سیلی آنقدر بد بوده که...
دیدگان کوچه حتی تر شده
گاه می بینم که بی پروا حسن
بین گریه خیره سمت در شده
با کنایه آن دو می پرسند علی-
حال و روز همسرت بهتر شده؟؟
بند 1
دل پریشانم_دیده گریانم
فاطمیه آتشی زد بر دل و جانم
از غم زهرا_خون ببارم من
از برای غربت او نوحه میخوانم
از غم سیلی به او؛سخت بیمارم
تا ابد گریان آن؛زخمه مسمارم
عالمی آشفته از؛روضه های او
من هنوزم محو آن؛درب و دیوارم
گل تاب فشار؛در و دیوار؛ندارد ندارد
این سینه به جز؛آه شرربار؛ندارد ندارد
نجار در خانه؛که میساخت؛بگفتا بگفتا
میخش بخدا که؛باکسی کار؛ندارد ندارد
(یافاطمه یافاطمه الزهرا)
بند2
سوره کوثر_جان پیغمبر
تو هواداری برای غربت حیدر
دردل طوفان_خوانده ای لبیک
در خطرها بوده ای تو یک تنه لشکر
تو نشان دادی چقدر؛حیدری هستی
از برای این تو در؛خانه ننشستی
شاهد مظلومیه؛همسرت بودی
در حمایت از
بند اول
(غم تو منو میکُشه)۳زهرا،نرو از خونه
واجبه که غسلت بدم،تو حیاط خونه ولی
اونقده که بازوت کبود،شده نمیتونه علی
اسما بریز آب روان،رو بدن زهرا ولی...
ولی کمی آهسته تر،که داره میمیره علی
علی رو تنها گذاشتی،با روضه های مدینت
رسیده دستم به زخم،عمیق بر روی سینت
حالا میفهمم که راز،حسن تو کوچه چی بوده
رسیده دستم به جایی،که از همین غم کبوده
(غم تو منو میکُشه)۳زهرا،نرو از خونه
بند دوم
کجا داری میری گلم،شبونه و بی سر و صدا
با خودت علی رو ببر،بانوی من ای با وفا
چرا نفست قطع شده،صدات دیگه درنمیاد
پاشو حسنت رو بغل،کن که مادرش رو میخواد
راحت بخواب ای عزیزم،دیگه نداری تو دردی
با رفتنت از تو خونه
چشم هايت به آسمان باز و
در سكوتت هزارتا حرف است
لااقل ناله اى بزن خانم
جمله نه...آهِ تو دوتا حرف است...
-
حيف شد!زندگىِ خوبى بود
من و تو دركنار هم بوديم
چارتا دسته گل خدا داد و
چِقَدَر بى قرار هم بوديم
-
فاطمه!من همان على هستم
چه كسى گفته رو بپوشانى؟
دستِ رد مى زنى به سينه ى من؟
التماست كنم نمى مانى؟
-
نه غذايى نه آب مى نوشى
همه شب تا به صبح بيدارى
فكر كردى كه من نمى بينم؟
درد دارى...به رو نمى آرى...
-
گريه هاى يواشكى تا كى؟
لااقل سخن بگو با من..
سرفه كردى دوباره زهراجان؟
لاله افتاده روى پيراهن....
-
فكر رفتن نباش خانمم
فكر من نه...فكر كودكانت باش
نكند غصه ى مرا بخورى
تو بمان...با قدِ كمانت با
خاک عالم به سرم روز و شبم تار شده
نور چشمان ترم فاطمه بیمار شده
ای عزیز دل من چشم خودت باز نما
با پسر عم خودت جمله ای آغاز نما
شرح یک واقعه برگو که چه آمد به سرت
که چنین زار و پریشان شده حال پسرت
نیمه شب می پرد از خواب حسن یکباره
گوید ای وای چه شد مادر من گوشواره
بعد آن شب شده قرص قمرت پنهانی
هیچ از حال خراب دل من می دانی
ساقه ات یاس نبی از چه شکسته زهرا
که نماز شب تو گشته نشسته زهرا
به خدا از غمت ای یار چنین پیر شدم
فرق نشکافته محتاج کمی شیر شدم
#وحید_زحمت_کش_شهری
یازهرا(س)
جان من بودی وبا رفتن تو جانم رفت
خانه تاریک شده چون مه تابانم رفت
فاطمه دلخوشی ام بودی وترکم کردی
با غمت تا به ابد چهره ی خندانم رفت
سه ماهه که ازگار
نداری خواب و قرار
با تو چه کرد میخ در با علی روزگار
سه ماه تو بستری
شکسته بال و پری
یاس سفیدم چرا مثل نیلوفری
تو شهر یثرب دیگه غربتم حاکیه
از روزیکه چادر همسرم خاکیه
از روزیکه محسنم کشته شد پشت در
از روزیکه فاطمه شد برا من سپر
دلت میادش حسین بی قراری کنه
دلت میادش حسن اه و زاری کنه
هر جوری فکر میکنم بعد تو فاطمه
زوده برا زینبم خونه داری کنه
اه و واویلا اه و واویلا
__________________________________
@amirhoseinolfat
مــرو مادر دل بــی قــراره
ببین اشک چشمام می باره
دیگه زینب طاقت نداره، واویلا
پریشون و زار و غریبم
بدون تو من بی شکیبم
غم و غصه میشه نصیبم، واویلا
نـمی تونــم ببینم کــه
مهیایِ سفــر میشی
تو هیجده سالگیت مادر
شکسته بال و پر میشی
*(مرو مادر) ۴
امون از درد و ظلم و کینه
در و دیــوار و زخـم سینه
دیگه سیرم از این مدینه، واویلا
به پایِ حرفاشون نموندن
دلم رو بدجوری سوزوندن
بابامو تـو کوچه کشوندن، واویلا
گل حیدر نمی دونم
چرا اینقد تو پژمُردی
حسن با گریه هاش میگه
تو با صورت زمین خوردی
*(مرو مادر) ۴
همش دست به دیوار می گیری
بــه درد و غــم خیلی اسیــری
دعات اینه که زود بمیری، واویلا
دلم رو خون
تا چوب در به پهلوی زهرا مُماس شد
هموار بر تمام وجودش هراس شد
برخواندعلی نمازوعماری به دوش بُرد
بر قامتش کفن به اِزاء لباس شد
از غم رهید و حق طلبید و خدای دید
در پیشگاه حضرتش غرق سپاس شد
یاس سپید بود رُخش آه ای دریغ
چون ابر تیره فام سراپای یاس شد
میخواست رَجعتش زخدامرتضی، بلی
غرقه به بحرخواهش و در التماس شد
در نَزع بود و داشت به اِیتام خود نظر
مَعطوف بر نگاه نَجیبش هراس شد
آری بنا به خواهش ذُریّۀ رسول
با چند تن صحابه علی در تماس شد
طبع تو مُلهم است به مرثیه«رونقی»
در بند آن مباش لُغَز یا جِناس شد
السَّلاَمُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَهُ الشَّهِیدَهُ
غزل، تصویرِ پنهان دارد از شرحِ مزارِ تو
ولی اظهر، من الشّمس است قدرِ آشکارِ تو
کنارِ تربتت امشب نه اشکی و نه زوّاری
بمیرم! زینبت تنها نشسته سوگوارِ تو
گلابِ شستشویی غیرِ اشکِ چشمِ مولا نیست
ببارد خون بشوید تا غم از خاکِ مزارِ تو
برای روضه ات مهدی کجا زانو زده امشب
ز زخمِ جسمِ تب دارت دلش شد بی قرارِ تو
علی را ابن ملجم نه، علی را مکرِ دشمن نه
علی را کشت بانو غصه های بی شمارِ تو
فدای دردِ پنهانِ تو که این گونه آرامی
جهانی مات و مبهوت از تماشای وقارِ تو
نه تنها آلِ هاشم در عزایت اشک میریزند
تمامِ عرشیان حتی خدا هم سوگوارِ تو
تو را
حال زینب(س)بعد از مادر
چشمان من از گریه برایت خون است
مادر ، زغمت زینب تو مجنون است
این خانه زبعد تو بهم ریخته است
بیش از من ودیگران پدر محزون است
من دختر چار ساله ات می باشم
این سیل بلا ز طاقتم افزون است
ای کاش کسی زدست مادر ندهد
هر کس که دهد به مرگ، او مقرون است
مادر که که رود مأمن طفلان رفته
خوش آنکه در این پناهگه مامون است
مادر دل من برای بابا سوزد
سرگشته شده زهجر تو دلخون است
زینب به کجا وخانه داری کردن
با سن کم از تحملم بیرون است
این جسم تو نیست دفن در خاک شده
این قلب من است اینچنین مدفون است
بر زینب تو سخت گذشته بی تو
شاکی دل من زچرخش گردون است
شعر:اسماعیل تقوایی
نشود باز دگر چشم تر زهرایم
نشد آن روز شوم من سپر زهرایم
تا عصابه به سرش بست یقین دانستم
که شکسته شده در کوچه سر زهرایم
بی اثر بود هر آن قدر که گفتم آن روز
پای بردار لعین از کمر زهرایم
بس که نامرد،در سوخته را داد فشار
سوخت از شعله ی در بال و پر زهرایم
لگدی زد به دل فاطمه،شد سقط جنین
آب شد از غم محسن جگر زهرایم
یک طرف محسن و یکسو من و یکسو طفلان
مات و مبهوت به هر سو نظر زهرایم
کربلا بر بدن یوسف من سنگ زنند
تا که فریاد زند من پسر زهرایم
*****
شائق
به داد تو نرسیدم اگر در آن بیداد
تو ضعف کردی و آتش به جانِ من افتاد
تمام درد تو را من به سینه حس کردم
همینکه پشت در افتادی حیدرت جان داد
منی که بر همه عالم مدد شدم اما
رسید فضه به دادم که بر تو کرد امداد
چهل ، شده عددِ زخمهای قلبِ علی
کجا به قتل زنی بی دفاع ، این تعداد؟
صدای سرخیِ رویت به کوچه مانده هنوز
شکسته باد ، خدا دستِ نحسِ بد بنیاد
پشت و پناهم، ای تکیه گاهم
دائم به تابوت، مونده نگاهم
میباره چشمات، میلرزه دستات
دیگه نمیتونی بایستی روی پاهات
خونه خرابم می کنه
این حال زار و مضطرت
آتیش به قلب من زده
خونابه های بسترت
* (زهرای من زهرای من) ۴
بود و نبودم، ای تار و پودم
خانومِ خونه م، نور وجودم
قدت خمیده، رنگت پریده
میبینی زینب رخت ماتم رو پوشیده!؟
تو سینه ش از ما کینه داشت
اون کسی که درو سوزوند
" مسمار و میخ و زخم تو "
جون منو به لب رسوند
* (زهرای من زهرای من) ۴
دار و ندارم، صبر و قرارم
داره میلرزه، زینب کنـارم
آه ای مدینه، آه ای مدینه
یاس نبی تو کوچه ها نقش زمینه
پاشــو کــه انتقامِ تو
یه روز از اینا می گیرم
پاشو تمو
مادر مني
مادر منو پدر و مادر مني
ام ابي مادر پيغمبر مني
ذكر اول و كلام آخر مني
مادر مني
تويي كه فقط اميد محشر مني
من زير پاتمو تو روي سر مني
آرزومه بهم بگي نوكر مني
دنيا با تو رويامه
عشق تو محيامه
وقتي حيدر آقامه
مادر من كنيزت
پدر من غلامت
به حسينت قسم كه
تورو خيلي ميخوامت
" مادر من يا زهرا "
———————-
نوكر توام
نوكر تو و پدر و مادر توام
يا بهتر بگم نوكر نوكر توام
از وقتي كه يادمه پشت در توام
نوكر توام
با دعاي تو شيعه ي حيدر توام
سينه زن روضه هاي دختر توام
اگه تو مادرمي من پسر توام
وقتي زير بارونم
اسمت رو ميخونم
از عشق تو ديوونم
تو شب بي قراريم
راهيه هيئتم كن
يه شب جمعه مادر
مدينه دعوتم
بهار علی خزان شده ای
به رنگ گل ارغوان شده ای
شکسته شدی - به خاطر من - کمان شده ای
شکسته شدی - به خاطر من - بگو چه کنم
مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا
_______________________________
شکسته شده قداست تو
بمیرد علی از خجالت تو
بریده عدو - لباس اجل - به قامت تو
بریده عدو - لباس اجل - بگو چه کنم
مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا
_______________________________
بنفشه به رخ بنفشه به تن
کشیده تو خوردی به خاطر حتما
چو بازوی تو - شکسته شده - غرور حسن
چو بازوی تو - شکسته شده - بگو چه کنم
مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا مرو زهرا
_______________________________
یگانه گل شقایق حتما
من عاشق تو هم تو عا
میری و دل من
توسینه بی قراره
میبینی چشامو
که داره خون میباره
نرو که میشم غریب تو عالم
چشام خیس و پریشون حالم
عزیز دلم بدون تومن خسته بالم
بمون فاطمه بمون فاطمه
➖➖➖➖➖➖
بند دوم
نزن حرف رفتن
که میده هی عذابم
نگاهت به تابوت
گرفته صبر وتابم
غمت رودلم چقد سنگینه
میبینی علی چقد غمگینه
فدای تو من شکسته شدی از کینه
بمون فاطمه بمون فاطمه
➖➖➖➖➖➖
بندسوم
چه سخته ببینم
وصیت کردنت رو
به زینب امانت
سپردی پیرهنت رو
حسینو ببین چقد بی حاله
توهم تودلت، غصه ی گوداله
خدانکنه ببینی،تنش پاماله
بانو_عالیه_رجبی
بصیر
بنداول
با اسم تو این چشای من
همین که باز روبرو میشه
جاری میشه بارون گریه
دوباره دل زیر و رو میشه
خدا محبت تورو زده تو تقدیرم
گوشه ی چادرتو رو همیشه میگیرم
تومادرمنی ومن برا تو میمیرم
براتو میمیرم براتو میمیرم
مادر مهربون من تموم عشق وباورم
بااینکه روسیام ولی مادر قلبا دوست دارم
مولاتی فاطمه
بنددوم
با چادرت یک یهودی رو
تو مسلمون میکنی مادر
ولی با اون قبر پنهونت
دلمو خون میکنی مادر
میچرخه چرخ آسمون تا پای دستاسی
هم مادر حسینی هم، مادرعباسی
همه میدونن اینو که رو علی حساسی
روعلی حساسی روعلی حساسی
هرجا که باشه حیدرت/ دعای تو رفیقشه
ذکر زیبای فاطمه/حک شده رو عقیقشه
مولاتی فاطمه
بندسوم
شبی
صدای نفس نفست و شنید و زد
با کلی بغض و کینه رسید و زد
تو کوچه چادرتو کشید و زد، مادر
جوون بودی اماپیر شدی
از این زمونه سیر شدی
بدجوری زد اون بی حیا
توخونه گوشه گیر شدی
خون به دل زینب نکن
پاشو یکم قدم بزن
چشماتو هی به در ندوز
جلوی چشمای حسن
ااااای مادرم مادرم مادرم
رودستت جای تازیونه مونده بود
باغلاف(بالگد) پهلوی تورو شکونده بود
از تنت دیگه چیزی نمونده بود ،مادر
دعا میکنی برا همه
با این که تو دلت غمه
همه عالم فدا بشن
برای غصه هات کمه
نزار حسین خشک لباش
وصیته آخرته
نمیتونی پر بکشی
خون روی بال و پرته
اااای مادرم مادرم مادرم
