گُلی از گلشن طـاهـا شکوفـا میشود امشب
گلستان جهان زین گل مصفّا میشود امشب
امـام مجتـبی (ع) دوّم امـام بر حـق شــیعه
به زهرا و علی از عرش اعطا میشود امشب
امشب که شبِ گرفتن حاجات است
هنگام نزول بهترین آیات است
ای سائل این خانه کریم آمده است
قنداقه به دست مادرِ سادات است
هیچ می دانی چرا ماه رمضان ماه خدا است
یا که در این ماه ؛ کرامت ِ حق بی منتها است
یاکه بر ما ؛ بخشش ؛ کرامت ؛ نیکی روا است
زیرا تولد امام حسن ِ (ع) مجتبا است
هر سلیمان بر درش مسکین تلقی میشود
از حسن کم خواستن توهین تلقی میشود
دارد او در چشمها رحمت ز دریا بیشتر
دارد اعجاز فراوان از مسیحا بیشتر
خُلقا و خَلقا شبیه احمد است و سیرتش
از همه پیغمبران رفته به طه بیشتر
حاصل بسم الله النور است توصیف خداست
نور علی نور است میلادش وَ حتی بیشتر
میشود گهواره اش دستان پر مهر علی
میشود آرام در دستان زهرا بیشتر
حیدری هست و نگاه او سراسر غیرت است
دارد این احساس را بر مادر اما بیشتر
ذره پرورتر از این باران بی اندازه هست
ذوالکرم ذوالجود ذوالاحساس آیا بیشتر؟
در کرامت احسن الاوصاف تکریم خداست
رحم دارد بر زمین از آسمان ها بیشتر
معجزاتش را شنیدم سینه ام باران گرفت
عاشقش بودم من از طفلی و حالا بیشتر
نام زیبای حسن در عرش غوغا میکند
د
نیمه ی ماه رسید و قمری پیدا شد
از فرا سویِ زمان راهبری پیدا شد
نیمه ی ماه رسید و نَفَسم بالا رفت
نَفَسِ تازه تر از تازه تری پیدا شد
تا که خاموش شود آتشِ دوزخ امشب
از حوالیِ مدینه گُهَری پیدا شد
روزه دارانِ خدا خنده به لب خوشحالند
چون عسل شهدِ مصّفا شکری پیدا شد
خانه ی فاطمه و شیر خدا..گل باران
بر رویِ دامنِ زهرا پسری پیدا شد
«آمداوّل نَفَسِ حضرت طاها امشب»
«خنده آمد به لبِ حضرت زهرا امشب»
حسن آمد که شود حامیِ هر افتاده
اوّلین زاده ی عشق ست که زهرا زاده
برکتِ خانه ی حیدر گلِ زیبا آمد
آنکه باشد ز نخستین نَفَس اش آزاده
مَلَک و حور بهم این سخنان می گویند
که خدا یوسفِ دیگر به زلیخا داده
سجده ی شک
ابن عبّاس ضمن حديثى حكايت می كند:
روزى جمعى از بنى اميّه در محلّى نشسته بودند و در جمع ايشان يك نفر از اهالى شام نيز حضور داشت و امام حسن مجتبى عليه السلام به همراه عدّه اى از بنى هاشم از آن محلّ عبور مى كردند، مرد شامى به دوستان خود گفت: اين ها چه كسانى هستند كه با چنين هيبت و وقارى حركت مى كنند؟!
گفتند: او حسن، پسر علىّ بن ابى طالب عليه السلام است و همراهان او از بنى هاشم مى باشند.
مرد شامى از جاى برخاست و به سمت امام حسن مجتبى عليه السلام و همراهانش حركت نمود و چون نزديک حضرت رسيد گفت: آيا تو حسن، پسر على هستى؟!
حضرت سلام اللّه عليه با آرامش و متانت فرمودند: بلى
مرد شامى گفت: دوست دارى همان
زمخشری در کتاب ربیع الابرار از انس بن مالک روایت کرده که گوید: من در خدمت حسن بن علی (ع) بودم که کنیزکی بیامد و شاخه گلی را به آن حضرت هدیه کرد.
حسن بن علی بدو گفت:
«انت حرة لوجه الله» (تو در راه خدا آزادی!)
من که آن ماجرا را دیدم به آن حضرت عرض کردم: کنیزکی شاخه گل بی ارزشی به شما هدیه کرد و تو او را آزاد کردی؟
در پاسخ فرمودند:
هکذا ادبنا الله تعالی:
اذا حُییتُم بتَحِیة فحَیوا باَحسَنَ منها
و کان احسن منها اعتاقها
اینگونه خدای تعالی ما را ادب کرده که فرمود: «وقتی تحیه ای به شما دادند، تحیتی بهتر دهید» و بهتر از آن آزادی اوست.
منبع:
ملحقات احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۱۴۹
آسمان سقفِ بلندی‌ست، سرِ خوان کریم
و زمین چیست، به جز فرشِ گدایان کریم ؟!
قرصِ ماهی که گلِ سرسبدِ هر شام است
نان خشکی‌ست، سرِ سفره‌ی احسان کریم
پیش او هر چه ستاره‌ست، زمین می‌ریزد
آسمان میشود انگار، نمکدان کریم
باغِ فردوس، در آبادی او باغچه‌ای‌ست
حک شده بر درِ این باغچه «گلدان کریم»
رمضانی که کریم است، به مهمان‌خانه
میزبانی‌ست، که اول شده مهمان کریم
فیض هم‌صحبتی وحیِ کلامِ حسن است
که کلام ملکوتی شده «قرآن کریم»
من کی‌ام؛ کهنه دخیلی که گره‌درگره است
شدم از روز ازل وصله‌ی دامان کریم
با دَم «اَشهَدُ اَنَّ حَسَناً ایمانا»
شدم از اولِ اسلام، مسلمان کریم
جز درِ خانه‌ی ارباب، کجا را دارم ؟!
می‌روم بعدِ کرم‌خانه به قربان کریم
گر ذره پروری شده پیمان مجتبی
چون خار باش بین گلستان مجتبی
آواره باش بین کرم خانه حسن
سامان گرفته بی سر و سامان مجتبی
بیمار را به درد کرم مبتلا کند
اینگونه است شیوه درمان مجتبی
هرجا که نام اوست بلند است دستمان
با ما چه کرده سفره احسان مجتبی
دست تهی ببر به دَرِ او بلا عوض
دستور نسیه است به دکان مجتبی
در خارج از کلاس شنیده است ذره ای
حاتم نبوده طفل دبستان مجتبی
شاگرد را به اسم رئیسش صدا زنند
زین رو نوشته اند سلیمان مجتبی
گویند شاعران همه از روی طفل او
قاسم شده ست یوسف کنعان مجتبی
کوری چشم عایشه هستیم تا ابد
ما مخلص و مرید و مسلمان مجتبی
مارا حسن به دست حسینش سپرده است
دل برده است ذکر حسن جان مجتبی
حتی کرم رسیده به ما در غیاب او
هر جا نشسته اند غلامان مجتبی
آن روز میرسد برود تا میان عرش
گلدسته و مناره و ایوان مجتبی
مثل سحر میان گوهرشاد لازم است
اشک و دعا میان شبستان مجتبی
فارغ شدم ز درد و غم اینجا خداروشکر
گرم است باز بزم محبان مجتبی
نام تو را تاج کریمان می‌نویسم
با خط زر در عرش رحمان می‌نویسم
از تو سخن گفتن اگر چه کار من نیست
مدح تو را در حد امکان می‌نویسم
آنگونه که زهرا تو را می‌خواند من هم
بعد از حسن هر بار یک جان می‌نویسم
وقتی خدا شأن تو را معلوم کرده
من هم به توصیف تو قرآن می‌نویسم
اللهُ یَهدی مَن یَشا، با حُسنِ خلقت
پس مرد شامی را مسلمان می‌نویسم
باید به راه روشن تو اقتدا کرد
یعنی تو را خورشید ایمان می‌نویسم
آنقدر زیبایی که تمثالی نداری
زیبایی‌ات را وجه یزدان می‌نویسم
یک روز می‌آید که با حُسنِ جمالت
یک مثنوی نه بلکه دیوان می‌نویسم
شهر مدینه روزی از دست تو خورده است
بر سفره‌ات یک شهر مهمان می‌نویسم
جنگ جمل در حیرت از جان‌بازیِ توست
جنگ جمل را جنگ حیران می‌نویسم
تیغ دو دم هر چند دست مرتضی بود
اینجا تو را شمشیر بُرآن می‌نویسم
هیهات‌من‌الذله با صلحت شد آغاز
کرببلا را خط پایان می‌نویسم
وصف کریم آل طاها بودنت را
شیواتر از تصویر باران می‌نویسم
دست کریم فاطمه از برکت توست
این سفره‌هامان را پر از نان می‌نویسم
وقتی تصور می‌کنم شش گوشه‌ات را
از گنبد و از صحن و ایوان می‌نویسم
معماری صحن و سرایت را به دستِ
معمارهای قوم سلمان می‌نویسم
بر طاق سقاخانه‌ات با اشک دیده
از غربت ساقیِ عطشان می‌نویسم
آقا اگر اذنم دهی حالا برایت
این سطر را با چشم گریان می‌نویسم
جانم فدای آن ضریحی که شکستن
" ای همه صدق و صفا یا حسن ابن علی"
معدن مهر و وفا یا حسن ابن علی
ای تو نماد سخا ، مظهر جود و کرم
معنی لطف و عطا یا حسن ابن علی
شمس جمال بتول فخر تبار پدر
ای نوه مصطفی یا حسن ابن علی
اسم معظّم تویی ضامن محشر تویی
بر تو بَرَم التجا یا حسن ابن علی
سبط کبیر رسول ذکر صفابخش دل
ای به اَلَم ها شفا یا حسن ابن علی
حمله تو حیدری چهره تو احمدی
بازوی دست خدا یا حسن ابن علی
منبع جود و کمال ای یل جنگ جمل
حاکم اهل ولا یا حسن ابن علی
اسم تو لرزانده است قلب سوار شتر
جمع خصال خدا یا حسن ابن علی
گفتی انَاابنُ العلی ریخت به هم لشکری
خاتمه ی ماجرا یا حسن ابن علی
عزت عبدالّه و قدرت قاسم تویی
پور عزیز خدا یا حسن ابن علی
خواهر زینب حسن عصمت مطلق حسن
زاده ی خیرالنسا یا حسن ابن علی
مولد ماه صیام صاحب لفظ غیور
آینه مرتضی یا حسن ابن علی
قسمت ما کن حسن کرب و بلای حسین
سیدنا المجتبی یا حسن ابن علی
شاعر:علی ساعتچی خورشید
زلیخاوار ، حُسنِ صورت تو
مرا انداخته در حسرت تو
دلم افتاده زیر قامت تو
مزارت را فدای غربت تو...
...بگیرم گَرد با ابزار مژگان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
تو را گفته چنین پیغمبرِ تو:
نشسته عقل ، پای منبر تو
فدای خوی بنده‌پرور تو
ثنایت را به قوّت در برِ تو...
...گرفتم سفت ، من با چنگ و دندان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
فراز قلّه‌های جهد و جودی
به قلب مصطفی ، تو میوه بودی
امامی ؛ در قیامی یا قُعودی
اِلهی ، قبله‌ی قلبم! به زودی...
...شود دردم به یاریّ تو درمان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
در این عرض مودّت با تو اَم رُک
مرا دریاب ؛ قلبم هست نازک
چو گنجشکی زنم خوان تو را نوک
اَحبَّ اللهُ مَن کانَ یُحِبُّک...
...کریما! دوستت دارم فراوان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
دلم انجیر می‌خواهد ز دستت
نشسته چون قناری روی شَستت
خدا را شُکر گشتم پای‌بستت
ندیده ، من شدم بسیار مستت
فداییّ تو هستم من زِ بُنیان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
گداییّ درت داده نتیجه
مُحبّ تو بهیج است و بهیجه
تو را دارم ؛ نمی‌خواهم ولیجه
چه اندازه تو رفتی به خدیجه...
...بسی آرام شد پیشت پریشان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
به قول وحی ، لُؤلُؤ نام داری
پرستوها به روی بام داری
به چشم اهل‌بینش ، گام داری
گدا هر صبح و ظهر و شام داری
ز مسکینِ درت رو بر مگردان!
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
شد اِلقا اسم تو بر قلب آدم
زده یونس ، صدا نام تو را هم
بُوَد قدّ کَرَم از خُلقِ تو خم
تویی حلم و صبوریّ مجسّم
بُوَد مدیون صُلحت هر مسلمان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
تخیّل می‌کنم پیش تو هستم
دو زانو رو به روی تو نشستم
به سینه ، لرزه اُفتَد در دو دستم
فدای تو نگارِ حق‌پرستم!...
...که بودی در نمازت زرد و لرزان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
سرم سرگرمِ سودای تو باشد
سرم خاک کفِ پای تو باشد
نگاهم فرش پاهای تو باشد
به روی دیده‌ام جای تو باشد
ز هر کس غیر تو هستم گریزان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
تویی آلِ محمّد را چو یحیىٰ
وَ آتىٰ رَبُّکَ الْحُكْمَ صَبِيًّا...
پس از حیدر به جانهایی تو اولىٰ
تو طاهایی ؛ تو زهرایی ؛ تو مولا
مرا آخر به پای خود ، بمیران
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
به آن فحّاش گفتی: " تشنه هستی؟
فقیری؟ بی‌نوایی؟ تنگدستی؟
که بیرون از ادب در حرف ، جَستی
بیا تا برکِشَم روی تو دستی... "
به حقّت خواند اَشهَد ؛ شد پشیمان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
تولّای تو رزقم از ازل شد
عطش در عشق‌خواهی ، با تو حَل شد
مرا مدّاحی‌ات خَیرُ العَمَل شد
گواهِ برق شمشیرت ، جمل شد...
چو پِی کردی شتر را ختم شد آن
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
تو بیست و پنج باری با ارادت
ولی پای پیاده ؛ با مشقّت
سفر کردی به حج ، جانم به همّت...
ورم می‌کرد پاهایت به شدّت
شد از اخلاص تو والِه ، بیابان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
درخت خُشک با وِردت رُطَب داد
کریمیّ‌ات کرامت بر عرب داد
خدایت برترین اصل و نسب داد
به ما در وادیِ تو تاب و تب داد
تویی " ...أَبْنَاءَنَا... " یِ نصّ قرآن
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
برانیّ ام اگر ؛ می‌آیمت باز
نجاتم دِه ز کِبر و حرص و از آز
تو اِبنُ الحیدری ، او را تویی راز
فدای قاسم و عبدالّهِ ناز...
...که بیرون آمدند از نیک‌دامان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
به لطف چشم آقا آفرینت
شدم قاریّ آیات مُبینت
کَرَم کردی شدم سفره‌نشینت
نمک‌گیرم نموده شهدِ تینت
شدم از یُمن نورِ تو فُروزان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
خدا را شُکر ، لطفت شاملم شد
به قدرِ وُسع کم اندازه‌ی خود
گرفتم سیّدی! جشن تولّد
برایت مثل قُمری ، همچو هُدهُد...
..." مبارکباد " خوان گشتم به دوران
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
به دستان تو افتاده عنانم
بُوَد پایین پایت آشیانم
بُوَد حُبّ تو گنج جاودانم
بریزانَد گناهان را ز جانم
شبیهِ ریزش برگ درختان
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
دهانم را پُر از اَنوار کردم
به آقاییّ تو اِقرار کردم
دعای جار ، ثُمّ الدّار کردم
به ذکرِ نام تو اِفطار کردم
تویی ماهِ شبِ یلدای غفران
حسن جانم! حسن جانم! حسن جان!
نوشتن از وجناتت شده‌ست خیرالعمل
غزل به نام تو مولا شوَد شبیه عسل
تمام هستی من از نگاه لطف شما
که شهره‌ای به کرامت، کرامت تو مثل
جمل،سپاه هراسان از آن شتر، اما
شتر که ترس ندارد،برای شیر جمل
در آن کشاکش میدان بگفت عزرائیل
که از جدال تو معنا گرفته لفظ اجل
مگر کی‌ام؟ که برای شما قلم بزنم
قسم به حق که تویی آبروی شعر و غزل
شاعر:علی گلچین پور
گل پسر فاطمه اطهری
گوهر زیبای شه محشری
جان ودل سیدنام آوری
هدیه محبوب حق داوری
عزت وجاهم گل مولاحسن
سروروشاهم گل مولاحسن
بلبل خوشخوان سرای ادب
روح وروان شه والانصب
گوهر زیبای درخشان شب
همدم وهمراز امیر عرب
عزت و جاهم گل مولاحسن
سرور وشاهم گل مولا حسن
زندگی شیر خدا حیدری
زمزمه حضرت پیغمبری
برهمه اهل زمین سروری
در برازنده ای و گوهری
عزت وجاهم گل مولا حسن
سرور وشاهم گل مولاحسن
ازآسمونا میباره
خورشیدوماه وستاره
کل-دنیا-اومدن برانظاره
بارونیه آسمونا
ریسه کشی کهکشونا
ورده به روی زبونا-حسن
جان-شب کریمه
دل شده بیمه
میده به کل شیعه هاش علی ولیمه
یاـ کریم آل فاطمه
عالمه خیره به دستاش
مثل ستاره س دوچشماش
ازبس-عشقه-خداهم شده خاطرخواش
دنیاندیده مثالش
رفته به زهراخصالش
مثل علی ه جمالش-حسن
رو-لباترنم
غصه شده گم
اومده بانی کرم قبلهءدوم
یاـ کریم آل فاطمه
صاحب خیرکثیره
توی کرم بی نظیره
واسه-نوکر-امیددل ومجیره
اسمش منومیکنه مست
بی مثله وفوق العادس
والله که چیزدیگست-حسن
جان-تک وبی همتاس
پرچمش بالاست
گل پسرارشدبوتراب وزهراس
یاـ کریم آل فاطمه
(جل الخالق و جل ذوالمنن-آمد پسر حيدر حسن)
(جنگ تو به ميدان جمل - شد بر همه دشمن ها اجل )2
اي مرشد احلي من عسل
تيغ تو بود خصم اهرمن-آمد پسر حيدر حسن
(جل الخالق و جل ذوالمنن.........)
(اهل آسمان درگير تو-دلها همه در زنجير تو )2
اي کاش شوم من پير تو
از سوي سما آيد اين سخن-آمد پسر حيدر حسن
(جل الخالق و جل ذوالمنن.........)
(پاکي و عفافت کوثری -تيغ غضب تو حيدري )2
بر کل کريمان رهبري
قنداقه ي تو ياس و نسترن-آمد پسر حيدر حسن
(جل الخالق و جل ذوالمنن.........)
(مستيم و سراسر غيرتيم -ما دشمن وهابيتيم)2
معمار حریم حضرتیم
بهر تو دهم من سر از بدن-آمد پسر حيدر حسن
(جل الخالق و جل ذوالمنن.........)
✴️"بنداول"✴️
ذکره دلم با محن ، یاامام حسن
پناهه هر سینه زن،یاامام حسن
کرم وجوده تو،زبونزده خاص و عام
روی زخمای دلم اسمه تو عه التیام
من گدای توام ،تحت لوای توام
اسیره خوبی و لطفو صفای توام
?(حسن2)یاحسن(یاحسن2)?
* * *??
✴️"بنددوم"✴️
بینه میدون قدر،شهامتت چون پدر
به عرصه ی کارزار ، بی زره بی سپر
پسره حیدری،یک تنه صد لشکری
دشمنو روندی عقب باحمله ی صفدری
یله جنگه جمل،ای فاتحه هر جدل
توی هر معرکه ونبرد تویی بی بدل
?(حسن2)یاحسن(یاحسن2)?
* * *??
✴️"بندسوم"✴️
صلحه تو اوج قیام،داده ای بر دین دوام
از قاتله بوتراب،حسن گرفت انتقام
بقیعت جنته ، حبه شما ثروته
دله عاشقه من عمری زیره سایته
برای مادرت ، با اذنه خواهرت
بچه شیعه هامیسازن حرم مجاورت
?(حسن2)یاحسن(یاحسن2)?
مژده ای دل،زعیــم می آید
عطراوبانسیـــــــــم می آید
ماه خیراست ونیمه ی این ماه
فوق خیرُُعظیـــــــــم می آید
مژده ای عاصیان که اُمّیــــــدِ
کل خلقِِ اَثیـــــــــــم می آید
گلشن عَد٘ن را بیاراییـــــــــد
کوی حق را مقیـــــــم می آید
خوانِ نعمـــت دوباره گستردند
ای گدایان،نعیــــــــم می آید
خیل شاهان نشستـــه بر راهش
شهریارِفخیـــــــــــــم می آید
سائلان دست عجــــزپیش آرید
کان امیـــــــــرکریـــم می آید
"ناعم" امشب که سخت بیمــاری
آن طبیب بَسیـــــــــم می آید
یا حسن بن علی(ع)
نور خدا می تابد از دامان زهرا
آمد به دنیا نور چشم وجان زهرا
امشب بود عرش خدایی غرق شادی
جبریل گشته در زمين مهمان زهرا
شادست پیغمبر که سبط اکبر آمد
بوسد به شادی چهره ی خندان زهرا
ماه خداوند و علی افطار کرده
با لعل لبهای حسن جانان زهرا
نام حسن شد هدیه از عرش الهی
عالم بود محو گل بستان زهرا
آل عبا را آمده رکن اساسی
فرزند اول، مهر نور افشان زهرا
آمد کریم آل طاها،آنکه باشد
یک قطره از سرچشمه ی احسان زهرا
به به از این مولود واز این مادر خوب
باید شود جانهای ما قربان زهرا
شعر :اسماعیل تقوایی
می شود نیمه ی مه، قرص قمر بدر تمام
چون که خورشید رخت خوب بتابد بر ماه
شهر گلباران شده از مقدمِ حصنِ حصین
غنچه ها وا شد ز لبخندِ لبِ این نازنین
خانه ی زهراست مملوِ فرشته یا مَلَک..
مرغِ دل پرواز ده..این صحنه ها را هم ببین
خاتمِ پیغبران .بوسید از روی حسن..
شادمانی کرد مولانا امیر المومنین
"از چه بنشستید صدّیقه زعیم آورده است"
"ای گدایان..مادرِ خلقت کریم آورده است"
اوّلین فرزندِ این خانه چه غوغا می کند
با نگاهش عشق را انگار معنا می کند
این مسیحایی است که با یک دمِ عیسایی اش
هر ز پا افتاده ای را زود احیا می کند
این چه مولودی ست که از لحظه ی بدوِ ورود
شور را در سینه های خسته برپا می کند
"می دهد عیدی به عالم حضرت خیرالنسا"
"از مبارک بودنِ ..یُمنِ امامِ مجتبا"
از کراماتش وجودم را گرفته شورِ عشق
در دلم روشن شده از مقدمِ تو..نورِعشق
تا که رویت دید ختم المرسلین اینگونه گفت
یاحسن قطعاً تو هستی در جهان منظورِ عشق
چهره ات دارد نویدِ یاریِ افتادگان..
شکر باید کرد شکرِ بی امان مشکورِ عشق
"ای بنازم در دلِ گلزار دین گل آمده"
"بینِ دنیا تا به جنّت عاشقان پل آمده "
دست بر دامان تو ماندم کرامت کن حسن
مستحقی بینوایم یک عنایت کن حسن
دربدر هستم رسیدم محضرت لطفی کنی
در شبِ میلادِ خود بازم ضیافت کن حسن
مدّتی دلتنگ هستم کربلایم دیر شد..
یک براتی ده مرا غرقِ زیارت کن حسن
"در میانِ جشنِ میلادت عزیزِ مصطفا"
"شاد کن آقا مرا با یک براتِ کربلا"
بند ۱
قلبم رو بیا الهی کن ۲
سمت آسمونا راهی کن ۲
می دونم نالایقم اما
آقا یه گوشه نگاهی کن ۲
( جونمه دست تو
عاشق و مست تو
نوکر دربست تو
یا مولا یا مولا ) ۲
( مولای کریمم
ای یار قدیمم ۲
من همچون کبوتر
جَلدِ این حریمم) ۲
( حسن عزیز فاطمه مولا ۴مولا ) ۲
بند ۲
عمریه برا تو می خونم ۲
قلبم رو مِلک تو می دونم ۲
عشق تو تموم هستیمه
تا آخر پای تو می مونم ۲
( یار دلخواهمی
ستاره و ماهمی
روشنیِ راهمی
یا مولا یا مولا ) ۲
( کعبه ی دلایی
بی صحن و سرایی ۲
ما برات می سازیم
ایوون طلایی ) ۲
( حسن عزیز فاطمه مولا ۴مولا ) ۲
بند ۳
من دل بی قرار و مجنونم ۲
بی لطفِت زار و پریشونم ۲
میگن که با مهمونا خوبی
من هم بر شما یه مهمونم ) ۲
( ای تو مولای من
سرور و آقای من
ای دین و دنیای من
یا مولا یا مولا ) ۲
( تو عبد خدایی
عشق قلب مایی ۲
کن قسمت آقا جون
امشب کربلایی ) ۲
( حسن عزیز فاطمه مولا ۴مولا ) ۲
من روی لبم ترانه دارم
یک نغمه ی عاشقانه دارم
وقتی که روم به باغ گل ها
از دلبر خود نشانه دارم
زآن لحظه که نام او ببردم
سرمستی جاودانه دارم
مِهرش که میان دل نشسته
گنجی است که کنج خانه دارم
من همچو کبوتر بقیعم
در منزل خاک لانه دارم
من ریزه خور حریم یارم
کِی حاجت آب و دانه دارم
در بحر بلا اگر بیفتم
یک ساحل بی کرانه دارم
دلداده ی دلبری کریمم
من سائل و خاک این حریمم
از یار به جز لقا نخواهم
از درد و غمش شفا نخواهم
جز این که مرا به خود پذیرد
چیز دگر از خدا نخواهم
از باغ گل و جنان و رضوان
غیر از گل آشنا نخواهم
از ساغر و جام و باده و مِی
جز ساقی مهلقا نخواهم
تا نقش تو را به دل کشیدم
من جام جهان نما نخواهم
عشق است اگر بلای عشاق
غیر از دل مبتلا نخواهم
از هر دو جهان ای گل زهرا
حیف است اگر تو را نخواهم
یوسف به سر آمده ز کنعان
تا بهر طواف تو دهد جان
ای چشمه ی نور و اصل رحمت
ای جاری بخشش و کرامت
ای جود وجور یارِ ذی جود
ای روح وجود از قیامت
از خیزش تو به پاست محشر
از قامت تو شود قیامت
در پیش قدِ تو ای همه حُسن
خم گشته هر آن چه سرو قامت
شد ماه خدایْ، کامل از تو
کردی چو به نیمه اش اقامت
شد مهر تو و حسین با هم
دک رُکنِ ولایت و امامت
ماه رمضان بهار دل ها
نام تو بُوَد بهار رحمت
تا زنده ام ای عزیز زهرا
نام تو بَرَم به روی لب ها
#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام
عاقبت احداث خواهد گشت ایوان بقیع
می روم با پای عریان سمت باب القاسمش
بند 1
هرکسی که شده نوکر امام حسن
پیش زهرا و علی آبرو داره
روسر من مثل بارون اشکام
کرم تو آقا داره میباره
امام حسن شد عشق اول و آخرم
امام حسن شد یارو همدم و دلبرم
منی که محتاج توی هر دقایقم
امام حسن شد آقای قلب عاشقم
آقام آقام حسن ابن علی
بند 2
حضرت شاهی و مجنونتم من
عشق تو این دلمو دیونه کرده
یه روزی میشه کبوتر این دل
به دور گنبدت آقا میگرده
امام حسن شد ذکر زیبای لبم
امام حسن شد ماه تابان شبم
تو دام عشقت عمریه در اسارتم
امام حسن شد زیباترین عبادتم
آقام آقام حسن ابن علی
بند 3
با وقارو با صلابتی و بی بدیل
استاد رزم توئه حیدر کرار
قاسمت ازتو به ارث برد این هنرو
که تو میدون میزد مثل علمدار
امام حسن شد شمع و چراغ راه من
امام حسن شد مولا و تکیه گاه من
همیشه میخونم از کریمیه آقام
امام حسن شد نزدیک ترین رفیق برام
آقام آقام حسن ابن علی
مثنوی ماه رمضان الکرام
میلاد امام مجتبی (ع)
روسیاهم روسیاهم ای صیام
ماه بخشش ماه غفران السلام
آمدی از راه راهم داده ای
من چه گویم تو پناهم داده ای
بی پناهان را پناهی ای صیام
بهر قبرم تکیه گاهی ای صیام
نیمه ی ماهت چه ماهی آمده
ما رعیت زاده شاهی آمده
این کریم ابن کریم است ای صیام
درسحرگاهت نسیم است ای صیام
بدر کامل در شب تارت رسید
درتو بوده شوق سرشارت رسید
خواستم تا شمه ای گویم از او
یاکه یک جرعه بنوشم زآن سبو
هاتفی گفتا زبانت قاصر است
وصف او کار خدای فاطر است
لیک گویم من به آوای جلی
آمده فرزند زهرا و علی
اولین فرزند حیدر آمده
ساغری در دست کوثرآمده
انبیا ظل لوایش صف به صف
تهنیت گویند بر شاه نجف
از تو بوده فیض ها برما رسید
درتو نازل گشت قرآن مجید
لیله قدر خدا در سینه ات
صیقلی گشته از آن آیینه ات
دوزخ از یمن تو بسته بر همه
لیله القدر تو یعنی فاطمه
مسجد و محراب و منبر از تو شد
نعره ی الله و اکبر از تو شد
ای صیام ای رازدار بوتراب
غیرتوهرچه ببینم وان سراب
در کویر خشک من باران تویی
در شب تیره مه تابان تویی
تشنه کامان را تو مثل زمزمی
تو به راز سینه من محرمی
باعث آرامش جان منی
آیه آیه نور، قرآن منی
رازها در سینه داری ای صیام
بر شهید لیله القدرت سلام
می درخشه ماه تو آسمونه قلبم
میزنه برات چه عاشقونه قلبم
من کجا و اینهمه لطف و عنایت
سر سفرت همیشه مهمونه قلبم
مهمونم از شما میخونم
آقاجون من گدات میمونم
کریم آل طاها هستی
کرامت تو رو میدونم
یا حسن ای امیر دلها
یا حسن ای عزیز زهرا
یا حسن خوش اومدی مولا
(مولانا یا حسن مولانا)
نیمه ماهه و ماهه قرص کامل
تابیدن روی زمین براشه مشکل
وقتی که چهرهٔ زیباتو میبینه
میره پشت ابرا و میگیره منزل
اونقدر چهره تو زیباست
مشتاق دیدن تو باباست
صف میبندن تو رو ببینن
یوسف نوبتش اون آخر هاست
یا حسن ای دوای دردم
یا حسن دور تو میگردم
یا حسن با تو من همدردم
(مولانا یا حسن مولانا)
سبط اکبر پیمبری یا مولا
پسر ارشد حیدری یا مولا
صلح تو باعث استحکام دین شد
تو زمونت یه دلاوری یا مولا
امام و رهبر حسینی
دلیر جمل و صفینی
بدونن همه حسودا
تنها کریم عالمینی
یا حسن تو شجاع عربی
یا حسن فداکَ اُم و اَبیٖ
یاحسن تو عزیز زینبی
(مولانا یا حسن مولانا)
یا حسن مجتبی(ع)
اول امام زاده ی دنیا خوش آمدی
نور دوچشم حضرت زهرا خوش آمدی
سبط نبی مؤتمن ای جان مرتضی
جانهای ما فدای تو مولا، خوش آمدی
ای روی تو جلوه ای از وجه کردگار
خویت مثال روی تو زیبا خوش آمدی
نامت حسن، زسوی خدا گشته انتخاب
ای آفتاب حسن هویدا، خوش آمدی
تو آمدی که زینت دوش نبی شوی
مجنون تو جهان وتولیلا، خوش آمدی
هرچه کریم بوده به دنیا ز یاد رفت
با تو کرم رسیده به معنا، خوش آمدی
ای مجتبای شیعه و ای دومین امام
دلهای شیعه کرده تو شیدا، خوش آمدی
ما دل به مهر وعشق تو دادیم تا ابد
یا مجتباست ذکر دل ما، خوش آمدی
شعر :اسماعیل تقوایی
به پای عشق تو هستیمو میذارم
جونم فدات اما بازم بده کارم
خودت که میدونی خیلی دوست دارم
تو یار منی جانم یا حسن
غمخوار منی جانم یا حسن
ای ماه علی بردی دلم و
دلدار منی جانم یا حسن
ماه اومد شاه اومد تبسم شهر الله اومد
فرزند دل بند علی و زهرا از راه اومد
****
هر جا که اسمت هست اونجا حرم داری
بین کریما تو خیلی کرم داری
پرچم تو بالاست یه پا علمداری
افطار و سحر رزق هممون
از سفره تو اومد اقا جون
ماه رمضون ای قرص قمر
تازه با تو شد ماه رمضون
سرداری سالاری تو جانشین حیدر هستی
تو دنیا تو تنها عصای دست مادر هستی
****
منم که با عشقت همیشه مانوسم
شده همین امشب حاجت مخصوصم
یه روز ضریحت رو ایشاالله میبوسم
اقایی و ما مدیون توییم
لیلایی و ما مجنون توییم
هر سال نیمه ماه رمضون
افطاری همه مهمون توییم
یاری کن کاری کن عوض شه حال این شبهامون
هر لحظه می ارزه ذکر تو باشه رو لبهامون
