حضرت علی علیه السلام

آقا سلام اذن ِ زیارت که میدهی؟
ازدورهم اجازه ی صحبت که میدهی؟
شاعربه دستهای کریمت امید بست
باواژه هاش عرض ارادت نموده است
این روزها زمین پراحساسی تازه است
این روزها تبلورِ احساسی تازه است
حتی ملائکه همگی صف کشیده اند
بااین حضورحس مضاعف کشیده اند
شوری شگفت دردل ِپیغمبر خداست
جبریل غرق ِمعنی دیوان لا فتاست
دیگر سکوت،همهمه هارا به هم زده
یک حرف ناب ثانیه هارا رقم زده
بَلِّغ به هرچه خلق رسول ِمبین ِما
ما اُنزِلَ اِلَیک شده ختم دین ما
نقش ِدودست روبه سماوات جای وحی
دیگر نترس واژه بیاور برای وحی
مولای من که جان ِپیمبر فقط تویی
تنها امیرِ اول و آخر فقط تویی
چاهی که دردهای تو درسینه داشته ست
یک عمردست

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

بالای عرش حضرت حق این منور است

هرکس که طالعش علوی نیست کافر است

اصلا نیاز نیست قیامت به پا شود

خشم نگاه او، به خداوند محشر است

انگار آیه آیه قرآن به نام اوست

آری تمام عشق خداوند حیدر است

حق داده قدرتی به دو بازوی مرتضی

کوچکترین جلوه آن فتح خیبر است

دیگر مرا نیاز نباشد به آسمان

جایی که مرتضی چو مه ومهر واختر است

در بین لشکران دلیر سپاه دوست

شمشیر مرتضی به خدا از همه سر است

مسکین! کجا روی تو به دنبال مرتضی

امشب بمان به خانه که او پشت این در است

او شیر پرورش شده دست مصطفی ست

هرکس که با علی به در افتاد پرپر است

تا نام او جدا شده از نام حق بود

دیگر خدا برای چه الله اکبر است؟

شاعر

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

كيمياي عشق حب حيدر است
هر كه باور كرد خاك اين در است
گر علي را دوست مي داري بدان
اين همان تأثير شير مادر است

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:12
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سالياني ريزه خوار حيدرم
حيدري هستم ز عالم برترم
با تولا و تبرى زنده ام
اين بُوَد از شير پاك مادرم

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خدا داند كه حيدر كل دين است
مـيـان خلق او حقّ اليَقين است
تـــمــام عــــالــم امــكـان بـداند
فـقـط حـيـدر اميرالمؤمنين است

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:18
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ايكاش كه قلب ما پر از نور شود
يك لحظه بساط عاشقي جور شود
تا هر كه كه نگاه كج به شيعه دارد
دراين شب قدر ديده اش كور شود

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آقا جان ....

من جز به هواي حرمت پر نزنم
غير از در خانه ي تو را در نزنم
صد حاتم طايي اگر اطعام دهند
جز سفره ي احسان تو را سر نزنم

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دلتنگ حرم ، حال و هوايي دارد
در شام شهادتش نوايي دارد
صد بار بگو دشمنشان كور شود
ايوان نجف عجب صفايي دارد

شاعر : اصغر چرمی

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 03:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا مظهرالعجائب دنیا ابالحسن
یا ایهالعزیز خدا ، یا ابالحسن
وقتی غلام حلقه به گوش حسن شدم
بهتر بود صدات زنم با ابالحسن
اول کلام یاد گرفته زمادرم
مولای توست حضرت آقا ابالحسن
محشر که گفته اند به ما از هراس آن
راحت توان گذشت ولی با ابالحسن
اعجاز گونه منحصری مثل لم یلد
همچون خدای یکه و تنها ابالحسن
از نوع بهترین عبادات نام توست
ذکر قنوت زینب کبری ابالحسن
این افتخار بس که مرا مقتدا تویی
ای مقتدای ام حضرت زهرا ابالحسن
تنها نخوانده اند شما را ابوتراب
خورشید و آسمانی و دریا ابالحسن
در خلقت تو هرچه تأمل نموده ام
راهی نبود غیر معما ابالحسن
میزان محشری و صراط قیامتی
حرف و حدیث آخر عقبا ابالحسن

شاعر : یاسر

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کودک بینوای تب دار
ای از غم روزگار بیمار
ای روز تو تیره تر ز شامت
جز ناله نروید از کلامت
در شام سیاه بینوایی
در غربت کور هم صدایی

در شهر هزار رنگ دلگیر
تا کی به امید کاسه ای شیر
تا چند دلت پر از تمنا
در حسرت نان وشیر و خرما
ای کودک دردمند مظلوم
ای در غم و درد و رنج محکوم
بر بند دو دیده را که دیگر
سلطان سخا نیاید از در

شاعر : مهدی عظیمی

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

این دل ما تنگه اگه براتون
میدونیه واسه برو بیاتون
دستای مهربون کی شبارو
گره زده به زلف ماجراتون
شبا که خورشیدم دلش میگیره
میخزه آهسته زیر عباتون
ما که از اول نبودیم غریبه
با غم و غصه های آشناتون
به چاه سینه های ما میریزه
هق هق گریه های بی صداتون
دستای خالیمونو هی گرفتیم
مثل پیاله زیر هل اتاتون
سر میره از ظرفای کوچیک ما
محبت شما و بچه هاتون
امام پیشونی سفیدا شدن
چقد میاد به چشمای سیاتون
تخت خلافت شما رو عرشه
کی میتونه بیاد بشینه جاتون
حکومت آخرتو گرفتید
دنیا بمونه واسه دشمناتون
هر چی دویدیم نرسیدیم آقا
به انتها که نه به ابتداتون
چشم ما چپ نیس که دو تا ببینیم
خدا شمایی و شما خداتون
انگاری باید ک

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

عمریِّه ذکر منه علی علی
عشقم اباالحسنه علی علی
اگه رهام کنی جایی ندارم آقا
جز در خونه ت مأوایی ندارم آقا
حیدر حیدر دلخوشیِّ شب قدر من
حیدر حیدر روشنیِّ شب قبر من
حیدر حیدر مولانا یا ابوتراب (۳)
نوحه ی آسمونا علی علی
قد قتل المرتضی علی علی
شمشیر کین نشست روی فرق سر عدل
اشکای غم حلقه بست تو چشم اباالفضل
ای وای ای وای از ضرب ملجم بستریِّه
ای وای ای وای بابای خوبم رفتنیِّه
حیدر حیدر مولانا یا ابوتراب (۳)
یأس تو دل طبیبه علی علی
نسخه ت أمّن یجیبه علی علی
یتیما صف کشیدن با کاسه های شیر
تازه می فهمن کی بوده اون بابای پیر
بابا بابا پاشو آبرومونو بخر
بابا بابا دوباره نون و خرما ببر
حیدر حیدر مولانا یا

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقامه مولامه عشق علی سرمایه ی عقبامه
یه عمره هستم مست تولــّــا
می زنه قلبم با عشق مولا
دل به نام تو مســـ تِ جام تو
با شیر مادرم شدم حیدر غلام تو
یا علی مدد یا علی مدد
مولا علی مولا علی مولا علی مدد (۴)
مجنون ِ حیدرم تاعمر دارم مدیون ِ شیرمادرم
اگه می خونم برای حیدر
اینه اثر ِ اشکای مادر
اشک می ریخت توی ِ رو ضه ی آقا
شیر و اشک مادر شده معجون ولا
یا علی مدد یا علی مدد
مولا علی مولا علی مولا علی مدد (۴)
هوای ِ دل من ایوون طلا و کربلا شد مولا
نذار بشم تو تب غمش آب
راهم بده تو حریم ارباب
من هوائیّم مرتضائیّم
با دم علی یا علی کربلائیّم
یا علی مدد یا علی مدد
مولا علی مولا علی مولا علی مدد (۴)

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

ميگيري از نگاه فرشته قرار را
مي آوري به وجد تو پروردگار را
هستي همين كه آينه ي رؤيت تو شد
دست تو پاك كرد ز رويش غبار را
در بستر رسول ،خدا شرح داده است
فرق تو را و غيرت ياران غار را
از خاك گرده هاي تو ميچيند آسمان
يك كهكشان ستاره ي دنباله دار را
در خواب خود كوير شبي ديده چيده است
از دشت پينه كاري دستت بهار را
هر شب كنار بستر تو ،خواب ،ديده است
خواب ِ به خواب رفتن شب زنده دار را
نه شوق نان ، شوق نگاه تو ميكشد
هرشب كنار پنجره ها انتظار را
هم بازي شبانه ي طفلان بي پناه
در دست تو گذاشت خدا ذوالفقار را
چرخيد چرخ چاه شب و روز و چشم تو
تنها چشيد غُصه ي اين كج مدار را

شاعر : امیر اکبرزاده

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

***
هر کس که به سودای علی سر دارد
آخر به چه کس نیاز دیگر دارد
جای عجبی نیست به استقبالش
دیوار دل کعبه ترک بر دارد
در خلوت خود سه روز مهمانش کرد
از شدت عشقی که به حیدر دارد
بر روی لبش معجزه ی قرآن و
.... گلبوسه زلبهای پیمبر دارد
فرمود حلال زاده باشد بی شک
هر کس به ولایت تو باور دارد
با دشمن او بگو رهایم سازد
دست از سر و احوال دلم بر دارد
ای اهل سقیفه بارتان بر دارید
من حیدریم سر به سرم نگذارید
عرش و ملکوت وسعت خوان شماست
خورشید تلالوئی زچشمان شماست
دلتنگ صدایتان شده جبرائیل
وابستگی اش به صوت قرآن شماست
من هم ز قبیله ی اصیلی هستم
کز صبح غدیر خم مسلمان شماست
اوجم بدهید این زمین خورده ی تان
محتاج

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

***
افسونِ بتان سیم پیکر
افتاده دوباره در دل و سر
هر روز کشیده شد زبانه
گه ز آتش و گه ز قفل این در
دردم ز سر طبیب بگذشت
چون سیل که بگذرد ز بستر
سر تا به قدم شدم پیاله
گه لب پَر و گه پُر از لب تر
امروز ورود بزم با ماست
افتاده دلم چو حلقه بر در
امروز خداست عاشق ما
معشوق چو آمده است حیدر
ای گریه کنانِ ساز در کف
وی مطرب تک نواز مضطر
صبح است غریب و شب بعید است
این جمله نوشته ام مکرر
سلطان نجف شه غدیر است
حیدر به جهانیان امیر است
این بار که بار اُشترانی
ممنون توام اگر نرانی
ای جام زلال ، رحمتی آر
آخر تو کفیل تشنگانی
اکنون که امیر حاج هستی
اکنون که خدای این و آنی
تَلِّ دله ماست منبر تو
بگذر ز جهاز کا

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقت آن است شوم يك سر و گردن بيرون
روح را يك دو سه ساعت كشم از تن بيرون
نه فقط صاف شدن اول و پايان ره است
ميزند آينه از خود به شكستن بيرون
نفي و اثبات در اين بزم در آغوش همند
جز به مردن نشود خلق ز مردن بيرون
حيف از اين نام كه بر بخيه فروشان دوزند
چاره ي زخم بُوَد از كفِ سوزن بيرون
جگر شير در اين باديه اول شرط است
گر تو مردي به درون آي و اگر زن بيرون
نگذارم كه كسي خرج كند نامم را
گر بيايند خلايق همه با من بيرون
صحبت خويشم و گوش خود و ادراك خودم
من طبيب خود و درد خود و ترياك خودم
جگر سنگ در آن است ترك بر دارد
جگر ميوه در آن است كه لك بردارد
غير از اين اشك نماند سر غربال فلك
گر به اعمال من خسته ال

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

از عالم بالاست بنیانی که من دارم
یعنی همین روح مسلمانی که من دارم
گر سجده بر تولیت آدم نمی‌کردم
آدم نمیشد خاک انسانی که من دارم
شیر حلال مادران این قبیله‌هاست
در سینه‌ام مهر فراوانی که من دارم
نابرده رنجی گنج‌هایی را به ما دادند
از سفرهٴ مولاست این نانی که من دارم
این کیست که از مقدمش خورشید می‌ریزد
آتش پرست اوست سلمانی که من دارم
در کشمکشهای بلند ذوالفقاری‌اش
مانده است گیسوی پریشانی که من دارم
در خانهٴ ما سفرهٴ گندم مَیَندازید
دنبال نان جوست مهمانی که من دارم
با ما نشستن آنقدر چیز بعیدی نیست
با هر گدایی هست سلطانی که من دارم
ما را به جرم عشق در بازار بفروشید
ما را به پای جیدر کرار بفروشید
نه

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

باده گاهی زعِنَب هست گهی از رطب است
این همان است که در روی تو لب روی لب است
دم کشیدند همه سبزدلان در هیئت
چای سادات اگر سبز نباشد عجب است
جام من هست کنون مثل دو تا عاشق مست
چشم از باده ی رخساره ی تو لب به لب است
زلف در زلف و نظر در نظرند اهل نظر
رفتن و آمدن ما به برت شب به شب است
ابرویت حامی فرمان نگاهت شده بود
قتل ما را سر کویت سبب اندر سبب است
شِکَّر فارس چو تُجّار برم سوی حجاز
فارسی شعر بخوانید نگارم عرب است
خَم ابروی تو ای دوست خُم وارون شد
فتحه و ضمه تماماً طرب اندر طرب است
بو سه از دور دهم نیست اگر پای سفر
لب ارادت برساند چو قدم بی ادب است
تاک بنشان سر قبرم که مرا روز جزا
چشم امید شفاعت

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

میسوخت در حرارت یک جلوه آفتاب
سر بُرد از خجالت خود موج زیر آب
دریا شنید نامش و از ترس آب شد
خورشید پا برهنه زمین خورد از شتاب
وصفش کسی نگفت و هزاران کتاب شد
سطری نخوانده هیچ کسی زین همه کتاب
کُلّی است مثل نور ، ولی منحصر به فرد
مجبور روشنیم و نداریم انتخاب
بنت اسد رسید و دعا کرد کای خدا
آمد برون ز کعبه منادای مستجاب
کِی آمد و چگونه؟ کجا بود و کِی رسید؟
از ذات حق سؤال مکن هست بی جواب
کعبه نداشت ظرفیتِ جلوه این همه
تصویر چون بزرگ تر آمد شکست قاب
ما مست کرده ایم و به معراج میرویم
از کاسه های لم یَلدِ سوره ي شراب
ما را خراب باده ی توحید کرده اند
جمع نقیض را نگر؛ آبادیِ خراب
آری بزرگتر ز علی نیست آ

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

خورشید نشسته روی بالت ساقی
دنیا شده خیره در جمالت ساقی
من عاشق چشمان خمارت هستم
من شیفته ی نقطه ی خالت ساقی
امشب به شرابخانه ات محتاجم
یک جرعه ز می های حلال ات ساقی
امشب بده تا مست شوم پی در پی
از فکر دل انگیز وصالت ساقی
از رونق زیبایی تو در عجبم
از نو شدن سال به سالت ساقی
گیج اند تمام شاعران از یک چیز:
نیکوییِ جمله ی خصالت ساقی
“من مشتعل عشق علی…” یادت هست؟
ما سوخته ایم از اشتعالت ساقی
یک عده چقدر فکرشان کوتاه است
در فکر چه هستند؟ زوالت ساقی؟
ای آیه ی “اکملت لکم” لایق تو
عالم شده درگیر کمالت ساقی

شاعر : وحیده افضلی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

بــاید از خویش به از پیش سفر کـرد سفــر
نـــــفس سرکش شده را صید تبر کرد تبر
باید از غیر تهی شد کـه پــر از یـار شــویم
هرکس این شد به حقیقت که هنر کرد هنر
جامه زهـد دریــدیم و جـنون را خــواندیم
کــه شـود بـر رخ دلــدار نــظر کــرد نظر
ربّنــــا دیـــد که مـا دسـت قنوت آوردیم
ظـرف درخواست پر از خون جگر کرد جگر
همچو شبنم ز دو چشمم شرر باکره ریخت
اصلــه ی نـــارس دل مــیل ثمر کرد ثمر
مـن همـــان اصــله نهالم که تو آبـم دادی
بـــه گــــمانم عــوض آب شــرابم دادی
مـن مــخمور تــو را یک شبه خمّـارم کـرد
آن شـــکر شــهد که در جرگه تجّارم کرد
یـــا عــلی گـفتم و از عهد طفولیت خـــود
بس تو را جار زدم

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

اگر به حکم تو باشند باد و آتش و آب
و یا به دست تو گردند سنگ و گل زر ناب
اگر مطیع تو گردند خلق روی زمین
وگر مسخر گردد تو را خور و مهتاب
اگر بنای معابد کنی هزاران بار
و یا به نام تو مسجد بنا شود صد باب
اگر به زهد نباشد تو را قدیم و ندیم
و یا ز کثت تقوی نباشدت خور و خواب
به هوش باش و شنو این سخن ز مردانی
بحق جمله رسولان بحق پنج کتاب
به سینه تو نباشد چو مُهرِ مِهر علی«ع»
نباشدت به دو دنیا نصیب غیر عذاب

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

از پدرم اسمشُ یاد گرفتم
وقتی چشام به روی دنیا وا شد
هنوز تو قنداقه بودم یاعلی
گفت و منُ بغل گرفت و پاشد
تو عالم بچگی و سادگی
وقتی غمی دنیامُ تاریك می كرد
پدر می گفت یا علی و پا می شد
منُ به آسمونا نزدیك می كرد
زمزمه ی یا علی و یا علی
از رگِ مادرم تو خونم می ریخت
شبای تشنه وقتی شیرم می داد
طعم علی روی زبونم می ریخت
علی كلید خانه ی خدا بود
قفل دل شكسته رُ وا می كرد
علی مثِ فرشته های معصوم
با گریه دنیا رُ تماشا می كرد
ماه شبای مشق بچگی هام
عكس علی بود كه تو چشمه می ریخت
وقتی علی رُ می نوشتم رو خط
نام علی برام كرشمه می ریخت
بچگیام عمریه رفته از یاد
با اونكه از غصه دارم تا می شم
دخترمُ وقتی بغل می

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

می خواهم از بلا بنویسم برایتان
از خوف ابتلا بنویسم برایتان
البته من طبیب دل و دیده نیستم
تا نسخه ی شِفا بنویسم برایتان
امّا برای آن که بیاید بیادمان
باید گذشته را بنویسم برایتان
می خواهم از سکوت بگویم که بشنوید
از رنج مرتضی بنویسم برایتان
از عقده ی سقیفه و از غصّه ی جمل
از عمق ماجرا بنویسم برایتان
از کوفه ی تذبذب و از شام اتّحاد
با رنگ کربلا بنویسم برایتان
می خواستم شروع کنم شرح زخم را
می خواستم رها بنویسم برایتان
امّا دریغ و درد که جا و اجازه نیست
مشروح غصّه را بنویسم برایتان
بگذار تا ادامه این رنج نامه را
در دفتری جدا بنویسم برایتان
بعد از ظهور حضرت گل اصل بغض را
بر بام شهر می روم و جار می ز

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

در روز جزا ولوله ای خواهد شد
باذکر علی هروله ای خواهد شد
ای وای اگر علی غضبناک شود
در عرش خدا زلزله ای خواهد شد
***
جز نبی کس قرار حیدر نیست
بی شرف از تبار حیدر نیست
وتو"عمروبن عبدود" برو گم شو
زدن بچه کار حیدر نیست
***
یاعلی حب شما شیره ی ایمان من است
سیره و سنت تو معنی قران من است
من گدایی زگدایان تو هستم آقا
خاک نعلین شما سرمه ی چشمان من است
***
کورشواهل ثقیفه که عرب یل دارد
خوش قدوقامت ورعناست و هیکل دارد
وسط معرکه فریاد زند پیغمبر
اسدالله برو کار تو ایول دارد
***
به کوری دو چشم شور این قوم اراذل
زدم قابی به روی سر در کاشانه ی دل
نوشته روی ان با خط زیبای خدایی
سگ شیعه شرف دارد به صد سنی بز

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشمهايش پر از تبسم بود
چشم نه آسمان هفتم بود
آسمان نه، شکوه اين خلقت
در طلوع نگاه او گم بود
جبرئيل نگاه او هر شب
با خداوند در تکلم بود
تا سحر گونه هاي نمناکش
روي سجاده در تيمم بود
واژه هايم حکايت مردي ست
که دلش بيقرار مردم بود
نان جو خورد و سفره‌ی دستش
وقت اطعام دشت گندم بود
پدر مهربان اين عالم
ريزه خوارش هزارها حاتم
چشمهايي پر از سحر دارد
آسمان آسمان سفر دارد
در کنار خرابه ها هر شب
مشت خاکي به زير سر دارد
نان و خرما به روي دوشش تا
باري از دوش خلق بردارد
در ديارش غريب بي معناست
او ز حال همه خبر دارد
ديده‌ی روشنش گواهي داد
که به دلخسته ها نظر دارد
نگران سعادت خلق است
که چنين چشمهاي تر دارد
از ه

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

حالا که تشنه اند به خون تو کام ها
خونت حلال دشنه ی "لقمه حرام"ها
خونت حلالشان که چنین حکم کرده اند
حکّام مست شرع، به فتوای جام ها
دنیا از آب بینی بُز کمترست و آب
افتاده راه از دهن "اهل کام" ها
در پاسخ سلام تو - هر چند واجب ست
رو پشت می کنند جواب سلام ها
ای تُف به غیرتی که ندارند کوفیان
ای تُف به عهد بستن این بی مرام ها
ای تُف بر آن نماز که وقت ست بشکند
از عشوه های گوشه ی چشم قُطام ها
دیگر عجیب نیست "جَمَل"سرکشی کند
در دست ساربان که نباشد لگام ها
از بین "عدل و داد" تو و "ظلم و جورشان"
پر واضح ست این که بماند کدام ها!
بعد از هزار سال هنوز ای امیر عشق
شمشیر می کشند به نامت قیام ها
تخت خلافتت دل م

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

اگر نگاه کنی پیش پای چشمانت
یتیم پُر شده در کوفه های چشمانت
مگر چه دیده ای از شهر کوفه ی من که
گرفته باز دوباره هوای چشمانت
به غیر اشک خجالت نداشتم آقا
نداشتم که بیارم برای چشمانت
و در قبال تمام جفای چشمانم
ندیده ام بخدا جز وفای چشمانت
نشسته ام که کمیل نگاه تو باشم
که مستجاب شوم با دعای چشمانت
تو مُهر سجده من ؛ تو ابوتراب منی
رواست اینکه بیفتم به پای چشمانت
و یطعمون علی حُبّه شما هستید
منم اسیر و یتیم و گدای چشمانت
بخوان دو آیه برایم ؛ دو آیه از چشمت
سپس مرا بنشان در حرای چشمانت
چه دیده ای که دو چشمت دو کاسه ی خون شد
چه دیده ای به مدینه ، فدای چشمانت
به پیش چشم تو یاس تو را چقدر زدند
چقدر صبر

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

شکسته بالی و با دخترت سخن گفتی
کمی ز غربت خود را برای من گفتی
چقدر طعنه شنیدی چقدر دم نزدی
چقدر حرف خدا را به مرد و زن گفتی
چقدر حرف دلت را به چاه میبردی
چقدر درد و دلت را به خویشتن گفتی
دم غروب سلامی به همسرت دادی
گمان کنم که به زهرا ز آمدن گفتی
دلت گرفت پدر یاد مادر افتادی
ز شعله های در و از لگد زدن گفتی
یتیم ها که برای تو شیر آوردند
ز بی وفایی این کوفیان به من گفتی
تو از شلوغی و ترس از ربودن اطفال
ز سنگ خوردن و سختی رد شدن گفتی
سحر به رسم سفارش کنار عباست
فقط حسین حسین و حسن حسن گفتی
نوشت بر کفنت جوشنی حسین غریب
تو از وصیت زهرا و پیرهن گفتی
ز کشتن نوه هایت ز کشتن پسرت
ز قتلگاه و بدن های بی

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:42
• نوشته شده توسط
• یحیی