حضرت علی علیه السلام

حیدرا یك جلوه محتاج توأم *** دار برپا كن كه حلاج توأم

جلوه ای كن تا كه موسایی كنم *** یا به رقص آیم مسیحایی كنم

یك دو گام از خویشتن بیرون زنم *** گام دیگر بر سر گردون زنم

گام بردارم، ولی با یاد تو*** سر نهم بر دامن اولاد تو

شیعه یعنی شرح منظوم طلب *** از حجاز و كوفه تا شام و حلب

شیعه یعنی یك بیابان بی كسی *** غربت صد ساله بی دلواپسی

شیعه یعنی صد بیابان جستجو *** شیعه یعنی هجرت از من تا به او

شیعه یعنی دست بیعت با غدیر *** بارش ابر كرامت بر كویر

شیعه یعنی عدل و احسان و وقار*** شیعه یعنی انحنای ذوالفقار

از عدالت گر تو می خواهی دلیل *** یاد كن از آتش و دست عقیل

جان مولا حرف حق را گوش كن

• جمعه
• 26
• آذر
• 1389
• ساعت
• 09:54
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

ای قلم از قدرتی غالب بگو

از علی ابن ابی طالب بگو

از علی مرد سیاست مرد دین

از علی تنهاترین مرد زمین

بیعت ما دوستان عین ولاست

زاده ی زهرا علی روح خداست

عده ای از همرهان جاهل شدند

در حمایت از علی كاهل شدند

خاك شهر كوفه بر سر هایتان

پشت بر مولا و زهرا كرده اید

هیچ شرمی از شهیدان كرده اید

حرفی از اعماق ایمان می زنم

با لب و حلق شهیدان می زنم

صامری ها با قلم بت ساختند

فتنه در دامان دین انداختند

دین فروشان قلعه و بارو زدند

یك به یك پشت قلم اردو زدند

با اساس دین تسامح می كنند

پای ارزشها تساهل می كنند

هدیه بر رقاصه ها واجب نبود

قدر عالم كمتر از مطرب نبود

تا كه گردد فتنه و آشوب جمع

• جمعه
• 26
• آذر
• 1389
• ساعت
• 09:56
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

مولای ما نمونه ی دیگر نداشته است

اعجاز خلقت است و برابر نداشته است

وقت طواف دور حرم فکر می کنم

این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی

آیینه ای برای پیمبر نداشته است

سوگند می خورم که نبی شهر علم بود

شهری که جز علی در دیگر نداشته است

طوری ز چارچوب در قلعه کنده است

انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است

یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود

یا جبرِِییل واژهء بهتر نداشته است

چون روز روشن است که در جهل گمشده است

هر کس که ختم نادعلی بر نداشته است

این شعر استعاره ندارد برای او

تقصیر من که نیست برابر نداشته است

سید حمیدرضا برقعی

• سه شنبه
• 30
• آذر
• 1389
• ساعت
• 16:47
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

باب عشق

شعری بسیار زیبا از کتاب قفل شکسته در مدح مولا علی علیه السلام

بربلندای فلک ذکر ملائک یا علیست

هر که گوید یا علی در زوز محشر با علیست

تاج گلهایی که بر سقف سما آویختند

بس تماشائیست زیرا که گل گلها علیست

در طواف کعبه گر بادیده دل بنگری

هر طرف آئینه ای باش کزان پیدا علیست

گر خدا خوانم علی را کفر باشد کفر محض

به که گویم المثنای حق یکتا علیست

ای یهودی ای مسیحی ای مسلمان ای فلان

رکن کعبه چلچراغ مسجد الاقصی علیست

در شب معراج احمد نور اندر نور بود

دید در افلاک ماه لیله الاسرای علیست

مردگان دم می گرفتندی ز عیسای مسیح

غافل از آنکه مسیحای دوصد عیسی علیست

اوست سر اسم اعظم اوست واقف

• پنج شنبه
• 2
• دی
• 1389
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

تاهیات وبیرقی به عالم برپاست

تاذکرحسین بن علی بر لبهاست

گرمدعیان سرم زتن اندازند

گویم فقط علی امیر دلهاست

نفس

• شنبه
• 31
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 07:50
• نوشته شده توسط
• نفس

کو جوانی در جوان و کو صلابت در زمان خواه دانی کس جوانی کیست این مطلب بخوان

گفته احمد مرسل پاکان که ازجبریل یار لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

گفته لله ای رسولم دان جوانی در علیست هرکه در ذاتش خداهست ,دان جوانی منجلیست

گشته معنی در جوانی مردی و آزادگی نی جوانی در سیاهی یا به خود بالندگی

حیدر است آن معنی اوج جوانی و صفا چون که تا پیری, قُرُق کرده دل خود بر خدا

گرسیه زلفی و قامت, راست ای اهل شباب پیر باشی گر که باذوب گنه گشتی تو آب

یاکه برموی سپید و اشهدت هرلقمه نان گرغلام حیدری همچون علی هستی جوان

گفته قرآن کریم از قصۀ خواب صدف گرچه صدهاسال خواب و دل جوان اصحاب کهف

پس جوانی را به یک

• چهارشنبه
• 5
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 09:07
• نوشته شده توسط
• مصطفی آزادوار(محب)

سحاب رحمت

علي (ع) اي زلال تر از همه، گل ِ مهربان ِ هــزارها!

و مــروري از ادب ِ خدا به ميان ِ عــاطفــه دارها

علي اي اشارتـش عالمي به سرآوران، خم ِ كارگر

و جمالي از حق ِ لامكان، دل ِ روحبخش ِ خمارها

همه جا نظــر فكنم تويي و درين ميانه حصار من

چه غــرورها كه در آينه شده پرده همچو غبارها!

تو شكوه ِ باغ ِ وصالمــي ، تو ظهور روح كمالمي

در رحمتت بگشا رسد به اميــــــد ِ خويش چنارها

تو امير منتخبي جهان به وجود نــاز تـو آرمَــد

كه دمــي نگاهت اگـر بري شكند خطوط مدارها

علي اي كه مظهر ِدادي و لب ِنوش باور ِ تشنگان

بشكن ظهور ِخــزان را بـــرسان طلوع ِ بـــهارها

قدحـي ز نور تو عقل را به حضو

• سه شنبه
• 25
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 01:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

علی باشدستون آسمانها

قسمتی از مثنوی بلند سید مصطفی فاطمی نویسی در مدح ائمه ع

علی باشدستون آسمانها

علی تنها نگین کهکشانها

علی دریکه تازی یکه تاز است

علی محراب محراب نمازاست

علی سرمنشع فیض الهیست

حریم وبارگاهش کبریائیست

علی دست خدا روی زمین است

کمینه خادمش روح الامین است

علی دلداده ی بانوی آب است

بهشت بی ولایش چون سراب است

• جمعه
• 28
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

دو غزل و یک زلال

(به مناسبت عروج ماورائی امام علی (ع))

رازها لو رفت ( غزل )

خنجـری بـوسیـد با تعجیـل فــرق عــشق را
رازهـا لـو رفـت عـالـــم دیـد غـرق عـشق را
بـاده ی سـرخ ولایت شـد ســـرازیـر از بهار
قـامـت ِ شبنـم زده بگـرفـت بـرق ِ عــشق را
آمــد از بـالا خبـــر: از چه خجالت می کشی؟!
بـر ســـر ِ گنجیـنه هــا باریده زرق ِ عشق را
یاعلی (ع) ! پیش خـدا چــون مستقیم هجرت کنی
پـرده ای احمـر بپـوشان غـرب و شرق عشق را
یـعنی ازشــــوق ِ وصـالش ســـردوان باید پـرید
عـاشقـــــی دارد همیــشه جـرح و خرق عشق را
در زمیـن، عمرت بـه سر شد رو بسوی ماورا
بس تـحمّـل بایـدت ســودای درق ِ عــشق را

سؤال اینست

• جمعه
• 28
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 23:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

قلب حرم و دل قلم را که شکست

با ضربه خودبال و پرم را که شکست

ای تیغ که بر فرق علی چاره شدی

قبلا به غلافت کمرم را که شکست ؟

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

وقتیکه سرش خضاب ازضربت شد
در لیله قدر ,وصل حق نیت شد
باگفتن فزت ربک الکعبه,علی
روسوی بهشت فاطمه دعوت شد

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#السلام_علیک_یاامیرالمومنین_ع

نورِ ولایتِ علی تا که درخشید
کرده جهان را دمِ او پرتوِ خورشید
شاملِ رحمتِ خدا شد به دو عالم
هر که ز رضوانِ علی جرعه ای نوشید!

#هستی_محرابی

• چهارشنبه
• 28
• آذر
• 1397
• ساعت
• 22:01
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

تا بر شد از نيام فلق برق خنجرش
برچيد شب ز دشت و دمن، تيغ چادرش‏
بر تارك ستيغ بر آمد شعاع صبح‏
چونان پر خروس ز سيمينه مغفرش‏
موجى بر آمد از ز بر كوه زرفشان
پاشيد بر كران افق زرّ احمرش‏
جيب افق، زرنگ شفق لاله گونه شد
بر آن نثار آمده بس درّ و گوهرش‏
نقّاش صنع از قلم زرنگار ريخت
شنگرف سوده در خط ديباج اخضرش‏
مشّاطه سحر به دو صد رنگ دلپذير
آراست باغ و راغ بدست فسونگرش‏
پيك نسيم سر خوش و دلكش وزيد و داشت
داروى جان ز رائحه مشك و عنبرش‏
آهسته پر كشيد به آغوش شاخسار
تا كودك شكوفه نلغزد ز بسترش‏
وا كرد چشم نرگس شهلا به بوسه‏اى
گلخنده زد ز عاطفت مهر پرورش‏
خورشيد كم كم از افق دشتهاى دور
بر شد چنانكه كوه

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن جا که صیغه های اخوت روان شدی
دستان آن دوگان یکی تؤامان شدی

کس را نبوده همچو علی فضل این چنین
زاییده بین خانه ی آن ذوا لمنان شدی

از فرق ذوالفقار به هر غزوه ای که بود
شطی ز خون دشمن یزدان دمان شدی

کس را نبود زهره ی پیکار بوتراب
جز آن که از حماقت وی سر پران شدی

بر هر که ذوالفقار علی طرف کینه بست
آن جا دو تا ز شدت ضربش یلان شدی

از عدل ایزدش برد او بهره ای تمام
در پیش او خجل شده نوشیروان شدی

در پیش شهد نطق فصیحش هزار بار
عاجز هزار سعدی شیرین بیان شدی

استار کعبه برج شرف دید در غدیر
آن کوکب ولا به محمد قران شدی

باری نبرده کرفه و سودی نکرده است
آن کس که پیش خاک رهش سر گران شدی

چرخ از بلای

• جمعه
• 18
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 17:03
• نوشته شده توسط
• امین مقامی

اي علي! باران رحمت بر كوير سينه اي
آسماني عشق، يعني شهري از آيينه اي
وسعتي نوري كه دنيا دائماً محتاج توست
سرزميني ناتمامي، آسمان ها تاج توست
آبروي آدميزادي، بشر مديون توست
آفتاب صبح يلدايي، سحر مديون توست
در كوير روزهاي تشنگي و اشك و آه
دست هايت سايبان كودكان بي پناه
اسم پاكت قوتي در كوره راه بي كسي
ياد تو آرامشي در لحظه دلواپسي
ذوالفقارت رهگشاي قله آزادگي
واژه هايت مشعلي تا قريه آيينگي
بوي قرآن، بوي پاكي، بوي مردم مي دهي
بوي دريا، بوي باران، بوي زمزم مي دهي
بوي پرواز كبوتر، بوي آيه مي دهي
بوي لالايي مادر زير سايه مي دهي
مي شود با عشق تو آيينه ها را فتح كرد
خيبر فولاد وار سينه ها را فتح كرد
مي

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

کیست علی؟ حجّـت پروردگار
کیست علی؟ قاسم جنات و نار
کیست علی؟ شیر خروشان روز
کیست علی؟ عابـد شب‌زنده‌دار
دست خــدا یــار پیـــام‌آوران
جـان نبـی وجــه خـداونـدگار
با نگـهش خـار شـود بـاغ گل
وز غضبش نوش شود نیش مار
برزگـر و بــازوی خیبـرشکـن
بیل به دوش و به کفش ذوالفقار
روز ز شمشیرش جاری است خون
شب همه از خـوف خدا اشکبار
گه به صف جنگ، مقاوم چو کوه
گه به روی خاک زمین بی‌قرار
بر کف پایش رخ هفت آسمان
بـر سـر دستـش قلـم اختیـار
دوست به زیر علمش سربلند
خصم ز جود و کرمش شرمسار
دوستش ار پای به دوزخ نهد
لالـۀ لبخنــد برویـد ز نـار
نام عدویش چو به جنت برند
از جگـر لالـه بـرآیـد شـرار
عنایت و کرامتش بـی‌ح

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیگر صدای پای مرد و کیسه ی خرما نمی آید
در پشت درهای یتیمان حضرت مولا نمی آید
دو یا سه یا چندین نفر در مسجد شهر
جمعند و گویند به گمانم که دگر آقا نمی آید
گوید طبیب شهر فقط شیر است دوایش
دیگر علی میلش به شیر حتی نمی آید
حالا سرِ بابا ، دل ِ دختر ، پر از خون شد
خاکم به سر دیگر به هوش بابا نمی آید
فریاد چشمان پدر سوزانده قلبم را :
بعد از پدر حُرم تو را کبری نمی آید
من رفتم و زینب، تو و نامردمی ها
بی حُرمتی ، چشم بد و بی معجری ها

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

زهر است چو همنشینِ جانم حسنم
می‌سوزد ازو که استخوانم حسنم
چون طاقت دیدن سرشکت نتوان
ای وای ز دست ناتوانم حسنم
خون‌ها که من از گلو برون می‌ریزم
هر قطره بُوَد بحرِ بیانم حسنم
من مرغِ مدینه بودم این شهرِغریب
عمریست که گشته آشیانم حسنم
از بس که ز جورِ دشمنان خسته شدم
شاید نفسی زنده نمانم حسنم
از بهرِ تو ای یتیمِ من می‌گریم
بر فصل غریبی‌ات جوانم حسنم
من لحظه‌ی جان دادن خود در فکرم
بر مهدی تو دل نگرانم حسنم

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

این مرد که در جنگ کفن پوش ترین است
دیریست که مظلوم ترین مرد زمین است
دیروز درِ قلعه ی خیبر به کفَــش بود
امروز ز بخت بد ما خانه نشین است
از دادِ نگاهش به سوی ابر شنیدم
بارانی آینده ی یک قطعه زمین است
با هیچ کسی باز نکرده سرِ صحبت
بر قاطبه ی مردم این شهر ظنین است
معصومیت عطر شبانگاهی گـُل بود
این مرد که با سجده همآغوش ترین است

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

سوره ی کوثر چرا پیشانی ات خونین شده؟
دستمال زرد خشمت هم بخون رنگین شده!
قاتلت می گرید ازبس سجده ات نورانی است
سجده ی تلخت فقط بهر خودت شیرین شده
رب کعبه،توچه می خوانی میان سجده ات؟
هم ملک هم جن وانس و هم خدا غمگین شده
حضرت زهرا(س) پس از سی سال و اندی آمده
گریه های محسنت با دیدنت سنگین شده
ای ستون دین علی(ع) ای کعبه و رکن و مقام
ای که جبریل امین هم بر درت مسکین شده
برتری از نوح وابراهیم و موسای کلیم
برتر از صدها پیمبر بیشتر ازاین شده
ساقی میخانه های آسمانی یاعلی(ع)
جام ها ی آسمان با نام تو زرین شده
در قیامت شافعم باش و دلم راشاد کن
گرچه این نوکر جدا از دین و از آئین شده

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی زیباترین معنای عشق است
علی هم دین و هم دنیای عشق است
گذشت آب از سرم قطره به قطره
بفهماند علی دریای عشق است
اگر مارا به فرزندی پذیرد
عجب نَبوَد علی بابای عشق است
زیادی بر دلم خیرش رسیده
که دست خیر او بالای عشق است
بگو ای مدعی دیگر چه گویی؟
که بعد احمد او مولای عشق است
بیا سمت علی تا گرم گردیم
علی خود منبع گرمای عشق است
امیرالمومنین آنقدر تنهاست
که همرزم علی ، زهرای عشق است
حسن میراث غربت های او بود
میان خانه اش تنهای عشق است
حسینش حرف او را زنده کرده
حسینش بی سر صحرای عشق است
علم را دست پرچمدار داده
ابوالفضل علی سقای عشق است
گل باغ علی زین پدر بود
میان کوفیان غوغای عشق است
به روی خیمه موعود

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

پرده بردار زرخ چهره گشا ناز بس است
عاشق سوخته را دیدن رویت هوس است
دست از دامنت ای دوست نخواهم برداشت
تا من دل شده را یک رمق ویک نفس است
همه خوبان برِ زیبا ﺋیت ای مایه ی حسن
فی المثل در بر دریای خروشان چو خس است
دادخواهم غم دل را به کجا عرضه کنم
که چو من دادستان است و چو فریاد رس است

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

به زردی رخ زردت ،قسم که پژمردم
کنار بسترت ای گل ،شکستم و مردم
تو بستری شدی و قبل رفتنت خود را
شبیه رفتن مادر چقدر آزردم
به خون تازه جاری به روی پیشانیت
میان کوفه به یاد مدینه افسردم
زمان گذشت وپس ازتوهمین حوالی بود
کنار حادثه ای آنچنان کتک خوردم
گلایه نیست بگویم که بعد تو بابا
فقط اسیری و غربت به دوش خود بردم

شاعر : قاسم افرند

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

زهرا به صد افتخار می گفت علی

عباس به کارزار می گفت علی

تا بر سر دشمنت فرو می آمد

در دست تو ذوالفقار می گفت علی

• دوشنبه
• 11
• مهر
• 1390
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• حیدریم

ای به کفت داده خدا اختیار

نفس نبی دست خداوندگار

مطلع الانوار خدا صورتت

ز روی تو جمال حق آشکار

مقام کل انبیا یا علی

بدون حب توست بی اعتبار

به جز خدای احد ومصطفی

بر همگان تویی تو آموزگار

ای نجفت محور کون ومکان

وی حرم تو حرم کردگار

مات جلالت همه کائنات

ای شده گردون به درت خاکسار

تا که تو ذوالفقار گیری به کف

دشمن تو نعره زند الفرار

فاطمه با وجود تو میکند

به چار بانوی بهشت افتخار

شمس وقمر گوش به فرمان تو

ای سبب خلقت لیل ونهار

قدم زنی اگر به میدان جنگ

عدو گریزد زیمین و یسار

حب تو سرمایه ایمان من

دل به ولای تو گرفته قرار

حسن جواهری

• چهارشنبه
• 13
• مهر
• 1390
• ساعت
• 01:03
• نوشته شده توسط
• حیدریم

آنکسی که شراب می‌نوشاند به شما در الست من بودم
اولین باده خور خود ساقی است، اولین مرد مست من بودم

در ازل نور او که شد پیدا، تا صدا زد: که این منم لیلا
اولین عاشقی که پیمان با لب پیمانه بست من بودم

روز خیبر که اهل منصب ها در فرارند پشت مرکبها
آنکه لرزاند پشت مرحب ها ذوالفقاری بدست من بودم

لرزه افتاد بر تن خیبر تا زدم داد: این منم حیدر
آنکه بر شانه‌های پیغمبر لات و عُزّا شکست من بودم

من علی از علی چه می‌دانی؟ من علی معنی مسلمانی
پادشاهی که کنج ویرانی با گدایان نشست من بودم

شاه عشقم نشسته بر صدرم، شیر احزاب و حیدر بَدرم
عالِمی که بلندی قدرم راه دل را نبست من بودم

یک نفر رد شد از دل دریا، دی

• پنج شنبه
• 9
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 02:53
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سکوت می وزد و باد ها پریشانند
و در به در همه در کوچه های بارانند
شب است و تشنگی نخل ها نمی خوابند
یتیم های خدا هم گرسنه ی نانند
قنوت نافله ها هم ز درد می سوزند
به یاد مسجد و محراب نوحه می خوانند
هزار آدم آواره ی پشیمان گرد
دوباره منتظر سوره های انسانند
تمام کوفه پر از ردّ اشک های علیست
و چاه ها که پر از ناله های پنهانند
شکست فرق نماز خدا به شمشیری
به من نگو که دگر کوفیان مسلمانند!
هنوز خون سرش روی فرق محراب است
و جمع قبله نشینان هنوز گریانند
هنوز کوفه و شهر مدینه می گریند
و بین یک در و دیوار روضه میخوانند

شاعر : رحمان نوازنی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیگر برایم دلخوشی معنا ندارد
وقتی تو را بابای من دنیا ندارد
رفتی یتیم بی قرار شهر کوفه
حس کرد تازه طفلکی بابا ندارد
رفتی برای زینب تو خستگی ماند
دیگر پرستارت به پیکر نا ندارد
خونت نوشته گوشه محراب مسجد
این کوه طور عاشقی موسی ندارد
دنیا پدر جان تا خود روز قیامت
مانند تو گریه کن زهرا ندارد
رفتی و از این شهر بردی مهربانی
کوفه برای ماندن ما جا ندارد
رفتی خیال دشمن تو گشت راحت
در سر به غیر از فکر عاشورا ندارد
فکری به حال روزگار دخترت کند
در روزهایی که حرم سقا ندارد

شاعر : محمد حسین رحیمیان

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

از عين علي عيون ما بينا شد

وز لام علي لسان ما گويا شد

در ياي علي نور خدا مي‌بينم

زان نور محمد و علي پيدا شد

• چهارشنبه
• 18
• آبان
• 1390
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• sirang

سرچشمه جود و برکات است علی
اسطوره عصر غزوات است علی
از نفسک نفسی نبی فهمیدم
مصداق صریح صلوات است علی

• دوشنبه
• 12
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار