اشعار مدایح حضرت فاطمه زهرا

خلافت ننگ مطلق بود ‌٬ تو تمکین نمیکردی
و عصمت را فدای بیعتی ننگین نمیکردی
از آوار ستم شاید قد توحید خم میشد
اگر تو دستهایت را ستون دین نمیکردی
تو را بی اخم میبینیم ٬ زخم مهربانیها
که از اندوه پر بودی ولی نفرین نمیکردی
سفر پایان سختیهاست این را خوب میفهمم
ولی ای کاش وقتش را خودت تعیین نمیکردی
یقینا باد عالم را به سمت نیستی میبرد
اگر تو با وجودت خاک را سنگین نمیکردی
و من از شعرهایم مصرعی جایی نمیخواندم
اگر بانو خودت هر بیت را گلچین نمیکردی...

شاعر : هادی جانفدا

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 06:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

با اینکه هست گریه برایت مفیدتر
اما شدم ز ماندن تو نا امیدتر
کم گریه کن عزیز دلم پیر میشوی
هر روز میشود مژه هایت سپیدتر
ای قرص ماه من تو هلالی شدی چرا
هرشب ز روز قبل شوی ناپدیدتر
هنگام رفت و آمدم انقدر پا نشو
با این بساط درد تو گردد شدیدتر
از عمق بوسه گاه نبی میرسدبه گوش
همراه سرفه ی تو صدایی جدیدتر
با این رکوع نصفه وکوتاه، میشود
امکان ماندن تو برایم بعیدتر...

شاعر : مهدی شفیعی

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

بند ثابت که توسط مستمع خوانده می شود
سلام ای مظلومه
تمام مفهومه بلند و پرمهر مادر
سلام ای بی حرم
تموم باورم سلام ای بانوی حیدر
به پاشده شور عزا بازم می سوزه سینه ها
به پای ناله ی مجتبی ای وای
دل علی پر از غمه توی عزای فاطمه
اگه بمیریم هم کمه ای وای
چشام گریونه حسین محزونه داره می خونه
وای وای مادر
*****
شام غريبان
اسیر بیدادی
رو دستم جون دادی کشیدی پر سوی طاها
چه خونالودی تو امانت بودی تو
دارم شرم از روی طاها
تو که بانوی حیدری پرت شده خاکستر
رخت شده نیلوفری ای وای
دارم میبوسم ابرونو دیدم تازه این پهلوتو
دیدم ورم بازوتو زهرا
شب مهتابه دلم بی تابه چقد خونابه
*****
نشستی پای من
شکستی وای من جوونی

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

سلام ای مظلومه
تمام مفهومه بلند و پرمهر مادر
سلام ای بی حرم
تموم باورم سلام ای بانوی حیدر
به پاشده شور عزا بازم می سوزه سینه ها
به پای ناله ی مجتبی ای وای
دل علی پر از غمه توی عزای فاطمه
اگه بمیریم هم کمه ای وای
چشام گریونه حسین محزونه داره می خونه
وای وای مادر
*****
بستر - شب شهادت
کنارت ای بانو
نشستم بر زانو قرار و دلدارم زهرا
پناه غمهامی
غرور دستامی همیشه غمخوارم زهرا
نزن شعله باز برغمم چرا روتو ای محرمم
دیگه میگیری از منم ای وای
آخه یار نه سال من ببین با چش پر محن
یه بار حال و روز حسن زهرا
چقد تب داری با این بیماری تا صب بیداری
*****
میخونم از اشکات
میبینم تو چشمات که شور پروازه زهرا
مدینه

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

بند ثابت که توسط مستمع خوانده می شود
سلام ای مظلومه
تمام مفهومه بلند و پرمهر مادر
سلام ای بی حرم
تموم باورم سلام ای بانوی حیدر
به پاشده شور عزا بازم می سوزه سینه ها
به پای ناله ی مجتبی ای وای
دل علی پر از غمه توی عزای فاطمه
اگه بمیریم هم کمه ای وای
چشام گریونه حسین محزونه داره می خونه
وای وای مادر
*****
در و دیوار
پر از دود شد خونه
تو چشما بارونه رولبهاس فریاد مادر
تو خون و خاکستر
عزیز پیغمبر میسوزه در بین آذر
داره می زنه بال و پر فقط داره فضه خبر
چرا خونیه میخ در ای وای
روی چادرش رد پاس علی میدن کوچه هاس
روی لبای بچه هاس مادر
زمین پرخونه زمان حیرونه فلک گریونه
مدد یا حیدر
*****
بسه این نامردی

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر دور کمر چادر خاکی داری
از خصم علی چه ترس و باکی داری؟
از میخ دری که قاتل حیدر شد
برسینه ی بشکسته پلاکی داری

شاعر : حسین کریمی نیا

• یکشنبه
• 17
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

يا فاطمه شكوه وفا در صفاي توست
قطعا تمام خلقت وهستي براي توست
بي اذن تو كسي نشود وارد بهشت
رمز نجات آدم و عالم ولاي توست

شاعر : مهدی عظیمی

• دوشنبه
• 18
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

صمیمی است همیشه بیان دست خدا
سرود عاطفه خواند زبان دست خدا
سر تمام خلائق به پای اهل ولا
سر ملائکه بر آستان دست خدا
چرا ز ماذنه ی دل نمی رسد بر گوش ؟
اذان عشق که باشد از آن دست خدا
امان ز دست زمانی که عشق گم گردد
به یادم آمده اینک زمان دست خدا
چه فتنه ها همه در جای جای شهر خدا
چه غصّه ها همه در آشیان دست خدا
بریده بود نفس های سینه ای آنجا
بریده بود به کوچه امان دست خدا
نهفته بود غم غربتی به سینه ی حق
شکفته بود گلی در میان دست خدا
الهه ای که به عالم زبانزد کرم است
نشسته منتظر ارمغان دست خدا
تو ای مدافع قامت کمان دست خدا
تو ای مسافر غربت به جان دست خدا
ببین که ساحل چشمان عشق طوفانی است
ببین که مو

• دوشنبه
• 18
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

در اولین نمازِ غریبی بدون تو
جز اشک غم نمانده نصیبی بدون تو
دست علی پس از تو بکاری نمی رود
دیگر نمانده هیچ شکیبی بدون تو
هر لحظه خاطرات تو را می کنم مرور
جز یاد تو که نیست طبیبی بدون تو
چادر نماز دختر تو می کُشد مرا
دارد عجب صدای نجیبی بدون تو
گاهی که پیش بستر خالی نشسته است
بر دخترت کجاست مُجیبی بدون تو
کار حسینِ تو ز تسلّی گذشته است
دارد حسن نوای عجیبی بدون تو
خیز و ببین که زندگی ام سخت درهم است
سخت است امتحانِ غریبی بدون تو
تابوت هم که آینۀ دق شده مرا
حیدر شده بلا زده بی بی بدون تو
در قتلگاه زندگی آسان نمی شود
تنها رَواست شیب خضیبی بدون تو
دیوار و در به جای همه حرف می زنند
دیگر نیاز نیست خط

• دوشنبه
• 18
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

---------

اي شيعه مهياي اَنا المهدي كيست

با آل رسول(بتول) ، مرد هم عهدي كيست

آمادة ياريِ علي بايد شد

دلدادة جان نثاري مهدي كيست

شاعر : محمود ژولیده

• سه شنبه
• 19
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 13:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما باده نوش جام گوهربار مادریم
هرشب دخیل چادر زهرای اطهریم
سیرابمان نکرده شراب و می طهور
ماتشنگان قطره ای از حوض کوثریم
از این جهت که مادر ما آسمانی است
ما از تمام اهل سما دلرباتریم
با یک نگاه فاطمه پرواز می کنیم
از برکت توسلتان ما کبوتریم
صحن و سرای فاطمه در قلب شیعه است
در سینه ام ببین که بنا کرده ام حریم
این جمله های ابتر ما یک اشاره است
ما به مقام اصلی تو پی نمی بریم
زهرا برای راه ولایت شهید شد
پس ما همه فدایی فرمان رهبریم

شاعر : حبیب باقرزاده

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 06:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

از روز ازل دلبر ما حضرت زهرا
این پای تو و این سر ما حضرت زهرا
افسوس كه با خاك همه انس گرفتیم
بسته شده بال و پر ما حضرت زهرا
ای كاش بسوزیم و بسازیم و بریزد
در پای تو خاكستر ما حضرت زهرا
بر دفتر دل از تو نوشتیم كه شاید
امضا بزنی دفتر ما حضرت زهرا
دادیم به حكاك عقیق دل و گفتیم
حك كن روی انگشتر ما حضرت زهرا
بی بی قدمی رنجه نما از سر احسان
این پای تو و این سر ما حضرت زهرا

شاعر : محمد ناصری

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 06:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

مام بهشتی همه سامان عشق
دامن پاکش شده دامان عشق
اوکه همه راز و شگفتی شده
آنچه ندیدی و شنفتی شده
اوکه شده ام ابیهای عشق
سال و مه و زمزم شبهای عشق
حجب و حیایت شده ورد همه
جان به فدای چو تویی فاطمه
فاطمه ای میوه ی باغ رسول
راضیه ای مرضیه زهرا بتول
گلشن رضوان ز تو شد منجلی
محو وجودت شده مولا علی
جلوه ی هر پنج تن از روی توست
خوش به گدایی که در کوی توست
مادر میران دو عالم تویی
مایه ی فخر بنی آدم تویی
از کرم توست که شیدا شدیم
مهر علی آمد و پیدا شدیم
از ازلم لطف خدای کریم
داده به ما هم الف و لام و میم
داده به ما مهر و محبت به ذات
گفته شناسید مرا از صفات
قاهر و رحمان و رحیم وغفور
عالم و داناست به ذات ا

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

در میان شعر تو بانو! اگر حاضر شدم
خواندم اول کوثر و با نام تو طاهر شدم
در خیالم صحن و گنبد ساختم، زائر شدم
نام شیرین تو بردم فاطمه! شاعر شدم
رشته‌ای بر گردن ابیات من افکنده دوست
می‌برد شعر مرا آنجا که خاطر خواه اوست
ناگهان دیدم میان خانه‌ی پیغمبرم
چون خدیجه غرق نوری از جهانی دیگرم
چرخ می‌زد یک نفس روح القدس دور و برم
تا نوشتم فاطمه، بوسید برگ دفترم
از شکوهش آسمان ساییده اینجا سر به خاک
آسمان را با خودش آورده این دختر به خاک
ای محمد! دشمنت را دوست ابتر می‌کند
خانه‌ات را بوی ریحانه‌‌ معطر می‌کند
دیدنش بار رسالت را سبکتر می‌کند
دختر است اما برایت کار مادر می‌کند
دختران آیات رحمت، مادران مهر آفرین

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

نبض عالم تند تر از پیش گویا می زند
طبع سرد خاک هم دارد به گرما می زند
علت معراج رفتن ها مشخص شد ، چه بود
هر که زهرا را بفهمد ... دل به دریا می زند
می رود رو به کمال آنقدر که حیدر شود
ذو الفقار عدل و رحمش ، برق خوشنامی زند
فاطمه نوریست که وقت طلوعش ، آفتاب -
چون خجالت می کشد از این سمت ، جا می زند
از مناجات خدیجه می شود فهمید که ؛
حرف هایش را چونان طفلی به زهرا می زند !
خانه ی حیدر ندارد احتیاجی به حصیر
مادر این خانه بر فرش جنان پا می زند
واقعش این است دنیا رفته ، به پابوس او
هر چه در ظاهر قدم بر خاک دنیا می زند
پاره ی جان رسول ، آنگونه وارد می شود ؛
که روایت حرف از " قام الیها " می زند
می نویس

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

مادرم ! عالم همه مبهوت و حیرانِ شماست
آسمانها و زمین هم تحتِ فرمان شماست
عالمی را با نگاه خود مسلمان می كند
هر كه تسلیم شما گشته مسلمان شماست
ما كه تنها ریزه خوارِ خوانِ لطفت نیستیم
رزق میكائیل هم از سفره و خوان شماست
صور اسرافیل با ذكر تو احیا می كند
جان عزائیل هم در مشت دستان شماست
اینهمه از تو نوشتم خوب میدانم كه این
قطره ای ناچیز از دریای احسان شماست
گر چه ناچیزم ولی دلبسته ی كوی توأم
شكر حق بی بی كه دست من به دامان شماست

شاعر : محمد ناصری

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

ملیکه ای ملکوتی سریر می آید
الهه ای به نقابی حریر می آید
ز عرش بس که فرشته ز فرش می بارد
صدای هلهله از چرخ پیر می آید
پیاله ها همه لبریز و تاکها سیراب
چه کوثری است که این سان کثیر می آید
تمام آینه ها را شکسته انوارش
شگفت آینه داری منیر می آید
چنان شکوه نزولش گرفته عالم را
که آفتاب غباری حقیر می آید
زمین به شوق قدومش به خویش می بالد
و هرچه هست به چشمش فقیر می آید
شب است و کعبه چه نا باورانه می بیند
که ابر مهر به این گرم سیر می آید
هزار آبشار از بهشت می ریزد
هزار چشمه به چشمم کویر می آید
به سوی خانه ی خورشید دستهاست بلند
که مادرانه کسی دستگیر می آید
رسید کعبه برای طواف قبله ی خود
به گرد خانه ی ا

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

كیست زهرا آنكه عطر سیب جنّت می دهد
نام زیبایش به جان و دل محبت می دهد
كیست زهرا آنكه خلقت بی وجودش هیچ نیست
او كه پیوند نبوت با امامت می دهد
كیست زهرا بانویی از جنس باران جنس نور
رحمت نابی كه بر هر سینه بهجت می دهد
كیست زهرا دختری بهتر ز مادر بر پدر
آنكه درس مادری بر كل خلقت می دهد
كیست زهرا حضرت انسیۀ حوراستی
نور آن حوریّه بر انسان طهارت می دهد
كیست زهرا حضرتِ عبدِ عبیدِ كردگار
آنكه با رفتار خود درس اطاعت می دهد
كیست زهرا آنكه دارد بر بشر فخر و شرف
هركه پوید راه وی بر خویش قیمت می دهد
فاطمه آموزگار مكتب پیغمبران
فاطمه بر اولیا درس شجاعت می دهد
مِهر او صدجا گِره از كارها وا می كند
نام او حتی ب

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 07:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای بانوی اطهر نمونه
وی دخت پیمبر نمونه
ای فاطمه ای حبیبه حق
مشهور به کوثر نمونه
مام حسنین و زینبینی
ای طاهره مادر نمونه
غیر از پدرت کسی ندارد
مانند تو دختر نمونه
طوبا به مقام تو علی را
هم کفوی و همسر نمونه
گنجینه علم و معرفت را
ناید چو تو گوهر نمونه
عقد تو در آسمان ملک خواند
ای همسر شوهر نمونه
زینب ز تو درس منطق آموخت
تا گشت سخنور نمونه
ای در حرم از ملک مقرب
ای بر فلک اختر نمونه
رو هر که به درگهت نهاده
بگرفته فر از در نمونه
از لطف تو درتمام عالم
ایران شده کشور نمونه

شاعر : کلامی زنجانی

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب نشسته ام بنویسم ترانه ها
از باغ از بهار من از مادرانه ها
از دست پُر امیدم و تسبیح دانه ها
از این دلی که پر زده از آشیانه ها
شکرش میان این همه سر سروری شدیم
مانند یازده پسرش مادری شدیم
آیینه ای گرفته خدا در برابرش
خورشیدی از تمامی انوار انورش
امشب خدا نشسته خدا با پیمبرش
امشب پدر رسیده به دیدار مادرش
تعظیم تو به او نه که بر هست واجب است
از این به بعد بوسه بر این دست واجب است
تا مه کرده نام شما قیل و قال را
پیدا نموده با تو کرامت کمال را
گم کرده عقل پیش شکوهت خیال را
پنهان جمال کردی پیدا جلال را
هر چند کار توست که پیغمبری کنی
تو آمدی که پای علی حیدری کنی
این باغ ها معطر زهراست یا علی
این مو

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 08:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

کوثر نبود، ساقی کوثر نداشتیم
حرفی برای طعنۀ –أبتر- نداشتیم
راز تکامل همه ی خاک ها تویی
بی لطف و ذره پروری ات زر نداشتیم
سرمایه ی محبت زهرا اگر نبود
چیزی برای لحظۀ آخر نداشتیم
در کوچه راه می روم و فکر می کنم
قطعا بدون فاطمه، حیدر نداشتیم
بار امامت است که او حمل می کند
بی نسل او که مذهب جعفر نداشتیم
قرآن بدون سورۀ کوثر تمام نیست
بی فاطمه هدایت برتر نداشتیم
وقت نزول وحی خدا گفت: جبرئیل
زهرا اگر نبود، پیمبر نداشتیم
جریان کوچه و در و دیوار اگر نبود
سوگند می خوریم که محشر نداشتیم

شاعر : حسین ایزدی

• شنبه
• 30
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 08:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرآت جمال حق تعالی آمد
همتای علی آیت عظمی آمد
مسرور شده قلب رسول خاتم
زیرا به جهان حضرت زهرا آمد
امشب شجر باغ نبی بر آورد
از بهر نبی خدیجه دختر آورد
جبریل امین برای عرض تبریک
از سوی خدا سوره کوثر آورد

• یکشنبه
• 31
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتش رسید، هم سخنت را عوض کنی
هم خواهش رها شدنت را عوض کنی
لاغرشدی کفن دگر اندازه ی تو نیست
باید زمان پر زدنت راعوض کنی
پهلو عوض نکن تو که مجبور می شوی
وقت نماز، پیرهنت راعوض کنی
دستت تکان نمی خورد اصلا نیاز نیست -
بادست خود لباس تنت را عوض کنی
باید که یا تحمل بی تابی حسن -
یا جای بغچه ی کفنت راعوض کنی
باغ بنفشه شد به خدا غنچه ی تنت
مویم سفید می شود از راه رفتنت
خیلی رعایت دل بی یار می کنی
داری مرا به خویش بدهکار می کنی
حتی هنوز هم که دگر بی نفس شدی
با این نفس نفس نفسم کار می کنی
پنهان نکن عزیز دلم بی دلیل نیست
تامی رسم تو روی به دیوار می کنی
حس می کنم خلاصه که نامحرمت شدم
بعد از دو ماه و نیم

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

گرد هم آوردند ماتم های عالم را
وقتی جدا كردند همدم های عالم را
از ع‍ِطر یاسم بادهای ساحل غربی
از یاد می بردند مریم های عالم را
تا صبح بر گلبرگ زردش اشک خواهم ریخت
شرمنده خواهم كرد شبنم های عالم را
انگار یك جا بر سرم آوار می كردند
تیغ تمام ابن ملجم های عالم را
من پشت پرچین بهشت كوچكم دیدم
هیزم به دوشان جهنم های عالم را
ما‌هم هلالی می شد و من در حلولی سرخ
می دیدم آغاز محرم های عالم را

شاعر : محمد مهدی سیار

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا سر زند خورشید او از صبح بامش
یک آسمان مست از تماشای مدامش
تا گردباد شوق او در دشت پیچید
صدها رمه آهو نشسته بین دامش
در خطبه زار روح بخش او نشستم
دارد عسل می ریزد از شهد کلامش
او علت پیدایش نور پدر بود
آری پیمبر غبطه خورده بر مقامش
هر کس که زانو می زند در مکتب او
باید بگیرد درس مردی از مرامش
اصلا فدک ارزانی دنیایتان باد
وقتی خدا کرده بهشتی را به نامش
تا با دل و جان پاسدار کعبه باشد
احرام آتش بسته در بیت الحرامش
یک روز آه آینه باید بگیرد
هر قلب سنگی که شکسته احترامش
سر تا به پایش ذوالفقار ست و رشادت
آمد برون شمشیر مولا از نیامش
باید علی را یک نفر پاسخ بگوید
بغض گلوگیری شده زخم سلامش
در باغ زخ

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 13:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

شعر در چشم ترت در هیجان آمده است
واژه در واژه شکفته ست و به جان آمده است
موج در موج به تکرار تو جاری شده اند
رود، دریاچه و دریا به نشان آمده است
آیه ی اطهر بارانی و روشن تر از آن
در پی نام تو هر آب روان آمده است
یاس اگر لب بگشاید باغ ها می فهمند
پای پیغمبر گل ها به میان آمده است
عطر تو در نفس باغچه می روید و باز -
بی گمان نام تو بانو به زبان آمده است
گونه ات باغ کبود گل یاس است، اگر -
رنگ نیلی تو در یاد زمان آمده است

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

باد عاشق شده و آمده گیسو بوسی
پر درآورده در از شوق به پهلو بوسی
دست بر شانه ی دیوار گرفتی٬ آتش -
مثل پروانه جهید از عطش رو بوسی
دود برخاست که در پیش تو زانو بزند
حلقه زد٬ حلقه٬ در این حلقه ی گیسو بوسی
شانه ات خم شد و ناگاه زمین افتادی
خم شد از گوشه در٬ "میخ "به زانو بوسی
آتش و باد٬ در و میخ٬ به هم پیچیدند
تا در آغوش تو افتند به بازو بوسی
بی شک از حضرت آیینه تقاضا کردند
آتش و باد٬ در و میخ، در این رو بوسی...

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

شرح این حادثه یک لنگه ی در می خواهد
کوچه ای تنگ، وَ یک راه گذر می خواهد
مادری با پسرش داشت که می رفت، ولی -
کوچه ی هاشمی انگار خبر می خواهد
ناگهان چند نفر راه بر عابر بستند
عابر کوچه ولی راه گذر می خواهد
دست از قبضه ی یک فاجعه بیرون آمد
ضربت سیلی نامرد حذر می خواهد
تا مجسّم بشود ضربه ی سیلی در ذهن
کوچه پیداست که یک مرد قَدَر می خواهد
گاه می افت دو گه گاه که بر می خیزد
رفتنش تا به در خانه هنر می خواهد
بُوَد این گوشه ای از آن چه که در کوچه گذشت
در و دیوار ولی شرح دگر می خواهد

شاعر : نادر حسینی

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

سنگین تر از همیشه غمی روی سینه ام
خیلی دلم برای دو خط روضه لَک زده
انگار وقت روضه ی مادر رسیده باز
دردی که زخم های دلم را نمک زده
حالا رسیده لحظه ی در هم شکستنِ -
بُغضی که در گلوی من است و ترک زده
در روزهای سخت همین فاطمیه است
شاید خدا دو چشم مرا هم محک زده
از آن شبی که سوخت، دَرِِ خانه، شعله اش -
آتش به فرش و عرش و زمین و فلک زده
آتش شراره های خودش را کنار در
بر بال زخم خورده ی آن شاپرک زده
بانوی آسمانی این خاک را، عدو -
آخر چرا خدا! به چه جرمی کتک زده؟
طومار رنج نامه ی زهراست از ازل
داغی عجیب بر دل انس و ملک زده

شاعر : سید رضا موسوی ولا

• پنج شنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

دخترِ ختمِ رُسُل ، اُمِّ اَبیها منم
عالمِ قُدسیه را ، جوهره تنها منم
قُرَّةُ عَینِ الرّسول ، زهره ی زهرا ، بتول
بهرِ رسولِ خدا ، مادرِ بابا منم
بانوی کلِ جهان ، در همه ی عصرها
سیده ی کائنات ، انسیه حورا منم
کُفوِ علی در جهان ، نیست کسی غیرِ من
امرِ خداوندگار ، همسرِ مولا منم
خاکِ رهم سرمه ی ، چشمِ ملائک بود
دیده ی یعقوب را ، آنکه کند وا منم
نورِ خداوند را ، اُمَّتِ موسی بدید
آنکه زِ حق جلوه کرد ، در دلِ صحرا منم
عیسیِ مریم اگر ، رفته به معراج ، پس
آنکه بود صاحبِ ، عرشِ مُعَلّی منم
موسیِ آشفته چون ، دست به قلبش رساند
مِهرِ من آمد برون ، آن یدِ بیضا منم
جنگِ علی دیده ای ، زآنچه که بشنیده ای
بهرِ

• سه شنبه
• 24
• تیر
• 1393
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار