اشعار مدایح حضرت فاطمه زهرا

جلوه ای از خداست یا زهرا
آیه ی هل اتاست زهرا

روح و ریحان و بهجت قلب و
مادر مصطفاست یا زهرا

ذکر مشگل گشاست یا حیدر
بر لب مرتضاست یا زهرا

پرچم روی گنبد زرد
حضرت مجتباست یا زهرا

بی نشان است ظاهرا اما
حرمش کربلاست یا زهرا

نیمه اش بوی ربنا دارد
نیمه اش آتناست یا زهرا

ذره ای از فضائلش این است
حاجت انبیاست یا زهرا

چه بگویم که حق ادا گردد
تکیه گاه ولاست یا زهرا

زینت کعبه چادرش بوده
آبروی دعاست یا زهرا

کرمش را فقط خدا داند
لطف بی انتهاست یا زهرا

مادر تک تک شهیدان است
عطر او هر کجاست یا زهرا

حق مطلب چنین ادا گردد
جان ما پای او فدا گردد...

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

از ازل مـست تولاّي توهـستم زهـرا
تا قـيـامت زمـي ناب تومـستم زهـرا

فخر نسوان جهان ؛ يـار وفادار علي
آيت عشق و وفا ؛ ياس گلستان نبي
جلوه ي ذات خــدا ؛ آيـنـة لــم يــزلي
عهد با غـيـر ولاي تو گسستم زهـرا

تــو گــل ســرســبـد بـاغ نـبـوّت بـودي
درهـمـه حــال طــرفــدارولايـت بـودي
مـــادر لايــقـي از بـهـر امـامـت بـودي
به امــيد كرمت دل به توبستم زهـرا

غيرتو كيست كـند ياري سلطان حنـين
غيرتو كيست شود بهر نبي نوردوعين
مـادر زيـنـب و كـلـثومي ومام حسـنين
سائلم ؛ بردراين خانه نشستم زهـرا

مست روي مه تو شخص پيمبرشده بود
علي ازعشق رخ ماه تو حـيدرشده بود
بـا صـفـاي دل تـو فـاتـح خيــبرشده بود
گفت:خيـبر به توان تو شكستم زهـرا

در جـهـان غـيـر تـو را امّ ابـيـها نسزد
جـز تـو را لايـقـي دخـتـر طـاهـا نسزد
همسري غيرعلي بـرگل بطحا نسزد
عشق رويت بكند باده پرستم زهـرا

شـأن نـازل شــدن سـورة كـوثـر هستي
شــرف آسـيـه و مـريـم و هـاجر هستي
شـافـع بـي بـدل شـيـعه به محشر هستي
(آذرينم)نظري كن توبه دستم زهـرا

• جمعه
• 26
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بر سر این دل چه ها آورده ای شیدا شده
عاشق و دیوانه و مجنون و بی پروا شده

هرکه را دیدم سخن از قلب مستم میزند
درد بی درمان من گفتار محفل ها شده

قطره قطره گریه کردم در فراق چشم تو
قطره اشکم نگر از درد تو دریا شده

چشم پر اشک و دلی صد پاره و اقبال بد
از سر این بد بیاری ها دلم تنها شده

هرچه باشدقلب من باغم مزین گشته است
سینه صد پاره ام با درد و غم زیبا شده

دل که نه. آرامگاه و خوابگاه غصه ها
در افق های دلم نوری گمان پیدا شده

ظلمت و تاریکی قلبم منور گشته. چون
در دیار غربستان عاشق زهرا شده

• جمعه
• 10
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 00:00
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

فاطمه روشنگـر صبـح و سَحَرها می شود
گـرد زیـر پـای و همچـون گُهَرها می شود

می شـود دوزخ گلستـان گویم اَر یا فاطمـه
عاشـق اش عاشـق اگر باشد نَظَرها می شود

یازده شَمـس مُنَـور ریـزه خـوار مکتب اش
تک تکِ آنهـا به عیسی تـاج سَرها می شود

کُف حیـدر ؛ مـام زینب ؛ روح والای عِفـاف
زان سبب همچون حسین او را ثَمَرها می شود

مَظهــر اُم ابیهــا بـود و نـامـوس خـدا
دختـر خَیـرالبَشَـر کَیـفَ بَشَرها می شود

هرکه دشمن شد به زهر دشمن ذات خداست
دوستَـش بـوذَر ؛ عَـدویش جانوَرها می شود

ای (پریشـان) دست از دامان او هرگز مَکش
زنـدگی بـی فـاطمـه اوج ضَرَرها می شود

• جمعه
• 10
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 16:54
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ذرّاتِ جهانند در نغمۀ سبحان
تسبیحِ الهی ست، کار همه ایشان

لا حول بخوانند ارکانِ سماوات
تکبیر بگویند با حوری و قلمان

دارند ملائک این زمزمه یک یک
تبریک به احمد تعظیم به رحمان

ممدوحِ خداوند مسجودِ ملائک
شد قبلۀ عالم شد کعبۀ دوران

آن مادرِ خلقت آن بانوی عصمت
آمد ز مَشیّت حنّانۀ حنان

سُبّوح بخوانید قدوس بگوئید
طوبای مقدّس شد سایۀ رضوان

هم طیّبه آمد هم طاهره آمد
هم راضیه آمد هم مرضیه، ای جان

آن بانوی توحید آن دختر خورشید
آن نور که تابید شد فاطمه باران

محبوبۀ داور، مادر به پیمبر
همتاست به حیدر یکتاست به ایمان

هم ذکرِ کثیر است هم خیرِ کثیر است
هم کوثر طاهاست هم کوثر قرآن

هم سورۀ کوثر هم سورۀ توحید
هم سورۀ یاسین هم سورۀ انسان

منصورۀ بالاست مستورۀ والاست
هم شمس دُر اَفشان هم ماه درخشان

اِنسیۀ حَوراء مُستَجمَعِ أسماء
هم زهرۀ زهراء هم زهرۀ تابان

مِحور به کسا اوست خود آل عبا اوست
اُمُ النُّجبا اوست سرمایۀایمان

زد بوسه بدستش پیغمبر اکرم
تا خلق بدانند زهراست به او جان

برتر ز نبی اوست بهتر ز وصی اوست
لولاک به شأنش با آیه و برهان

او جانِ محمد جانان محمد
او همدم حیدر او همسر سلطان

او اُسوۀ طاعت الگوی شجاعت
اُم الحسنین است مادر به محبان

خِلقت ز طُفیلش هستی است به ذِیلش
جنّات به مِیلش هم باغ و گلستان

هنگام نمازش در راز و نیازش
سرمستِ قنوتش شد عالم امکان

بانوی بهشت است خوشبوی بهشت است
آن شافعۀ حشر آن آخرِ مردان

پیروزیِ حیدر از قلعۀ خیبر
تا بدر و حنین است تا محضرِ جانان

او یار علی شد همراه ولی شد
از گوشۀ خانه تا صحنۀ میدان

عُزلت نگزیند گوشه ننشیند
این است سیاست، این الگوی عرفان

رزمندۀ جانباز بانوی سرافراز
در عرصۀ پیکار در لحظۀ طوفان

بازوی ولایت نیروی نبوت
این است فدایی این است مسلمان

در روزِ قرارش ماندند به کارش
از یاسر و مقداد تا بوذر و سلمان

آن خطبۀ غَرّاء میکرد چو انشاء
در معرکه برخاست فریاد ز شیطان

با عزمِ تمامش شد یار امامش
اقدام و قیامش دین را سر و سامان

ما پیرو اوییم دست از همه شوییم
یا فاطمه گوییم در راه شهیدان

ماییم و ولایش هستیم گدایش
ما رَعیتِ زهرا، او صاحب ایران

این مُلکِ حسین است هرگز نرسد دست
ای بی خبرِ پست! اینجاست خراسان

این خاک، حسینی است این ارضِ خمینی است
با رهبر خود عهد، بستیم هزاران

با دوستِ او دوست، با دشمنِ او خصم
خون در رگِ ما هست با فاطمه جوشان

هر جا که شود ظلم، یاریم به مظلوم
هستیم وفادار، مائیم مسلمان

دشمن شرر افروخت دامانِ یمن سوخت
امروز وظیفه است لعنِ عربستان

• دوشنبه
• 13
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

رسم تازه در جهان بر پا شده
دست بوس دختری بابا شده

بر خودش نازد زمین که چند وقت
میزبان این در یکتا شده

بین زنهای بزرگ این جهان
یک زن اما حضرت زهرا شده

شاهد عز و وقار وعصمتش
چشمهای مرد نابینا شده

کیست آنکه پرتو سجاده اش
قبله گاه عالم والا شده

خانه اش آنجاست که دست فقیر
قبل از آنکه در زند در وا شده

مهر او فردا نجاتم میدهد
چشم تا برهم زنی فردا شده

• دوشنبه
• 13
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 21:53
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

رسم تازه در جهان بر پا شده
دست بوس دختری بابا شده

بر خودش نازد زمین که چند وقت
میزبان این در یکتا شده

بین زنهای بزرگ این جهان
یک زن اما حضرت زهرا شده

شاهد عز و وقار وعصمتش
چشمهای مرد نابینا شده

کیست آنکه پرتو سجاده اش
قبله گاه عالم والا شده

خانه اش آنجاست که دست فقیر
قبل از آنکه در زند در وا شده

مهر او فردا نجاتم میدهد
چشم تا برهم زنی فردا شده

• دوشنبه
• 13
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 21:53
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

هیچ کسی حس نکرد بی کسی ات را
بی کسی ات را، بدون مونسی ات را

فاطمه یعنی شب عروسی خوبان
هدیه ببخشی لباس مجلسی ات را

فاطمه یعنی به راهِ آمدن دوست
خیره کنی چشم های نرگسی ات را

فاطمه یعنی به شوق شهد شهادت
دل بکنی رشته‌ی مهندسی ات را

فاطمه یعنی که در شب عملیّات
پاره کنی برگه‌ی مرخّصی ات را

فاطمه یعنی به چاه نیز نگویی
درد دلت را، دلیل بی کسی ات را

• دوشنبه
• 13
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:18
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یا فاطمه اازهرا(س)
زانزمان که پای بر خاک زمین بگذاشتی
بذر مهر خود به قلب کل عالم کاشتی

خلقت آدم زبعد خلقت نور تو بود
پیش از هر خلقتی بانو تو قدمت داشتی

سوره ای بهرتو حق آورد در قرآن خود
در میان سوره هایش پرچمت افراشتی

آمدی صحرای خشک آرزوها سبز شد
در وجودت کل اوصاف نکو انباشتی

بنده ی خاص خدا محبوبه یکتا شدی
رو سوی قرب خداوندی قدم برداشتی

مایه فخر خدا در عرش رحمانی تویی
در نمازت ای گل طاها عجب گل کاشتی

فاطمه یعنی که جز خوبی ندارد درتوراه
با تو می افتد میان خوب وبدها آشتی

آرزو دارم که در محشر ببینم با کرم
در شمار فاطمیون نوکرت انگاشتی

شعر:اسماعیل تقوایی

• پنج شنبه
• 16
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

که هستی؟ دختر و مادر به ختم المرسلین زهرا
نبوت را نگین شد احمد و نقش نگین زهرا

تو مقصود خدا از جمله مشهور لولاکی
دلیل خلق نور رحمة للعالمین زهرا

نه تنها همسر و همراه حیدر در جهان زهرا
که روز آخرت هم هست تنها همنشین زهرا

چنان هم‌کفو در آیینه هر دو یکدیگر بودند
که زهرا بود مولا و امیرالمومنین زهرا

نه تنها خود که حتی خانه‌ات آنقدر حرمت داشت
که در میزد برای اذن، جبریل امین، زهرا

تو مشتاق ظهوری پابه‌پای مریم عذرا
که فرزند تو هم شد غایب از اهل زمین زهرا

گرفته برکت از روح نفس‌های تو این دنیا
دم روح القدس زهرا، دم روح الامین زهرا

شمار خلق بیرون است از ادراک ما اما
تو بین هر که بود و هست هستی بی قرین زهرا

زمین دور تو در گردش، زمان با اذن تو سرکش
شده خورشید از نور وجودت خوشه‌چین زهرا

خدا در روز میلاد تو ما را هدیه باران کرد
برای دین و دنیامان شدی حبل‌المتین زهرا

شفاعت می‌کنی روز قیامت از محبینت
به ذکر ادخلوها بسلام آمنین زهرا

• پنج شنبه
• 16
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 20:27
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

طبعم امشب باز غوغا می کند
یاد حیدر یاد زهرا می کند

خاطرم آیینة غم می شود
در نظر زهرا مجسّم می شود

ای قلم اینک بیا مردی کنیم
با علی یک کوچه همدردی کنیم

باید امشب داد از بیداد کرد
از غم شبهای حیدر یاد کرد

ای مسلمانان مرا یاری کنید
با من دلخسته غمخواری کنید

آخر امشب مرتضی تنها شده
شمع جمعش مرده بی زهرا شده

یارخود را امشب از کف داده است
آتشی در خانه اش افتاده است

نامسلمانان دم از ایمان زدند
آتش اندر خانة عرفان زدند

خانه ای که کعبة معبود بود
انبیا را کعبة مقصود بود

خانه ای که از شکوه سرنوشت
غیرت عرش آمد و رشک بهشت

خانه ای که مهبط جبریل بود
مهد وحی و مکتب تنزیل بود

خانه ای که از جلال و جاه عق
مهد عرفان بود و دانشگاه عشق

کافران دست تعدّی باز کرد
کینه با آل علی آغاز کرد

آنچه تخم کینه در دل داشتند
در خراب آباد عالم کاشتند

فوج خفّاشان به پرواز آمدند
شب به خلوتگاه شهباز آمدند

از قصاوت آتشی افروختند
بارگاه لاله ها را سوختند

بارگاهی را که مهد عشق بود
سوختند از کینه کفّار حسود

قصّه از غصب فدک آغاز شد
راه مسدود خلافت باز شد

از علی تسلیم بیعت خواستند
صف به تجهیز ستیز آراستند

چون ز افکار علی آگه شدند
دسته دسته جانب درگه شدند

چون عیان گردید راز بوتراب
کز ستیز کفر دارد اجتناب

از جهالت طرح بیعت ریختند
بر در درگاه رحمت ریختند

در گلستان از هجوم فوج خشم
باغبان را خون شد ازغم اشک چشم

چون به گلشن شعله آتش فتاد
داغها در سینه گلها نهاد

مسند بلبل مکان زاغ شد
هم جلیس لاله درد و داغ شد

گل ز خشم حادثه پژمرد و مرد
غنچه اش در غنچگی افسرد و مرد

باغبان شب تا سحرچون شمع سوخت
لاله اش چون درمیان جمع سوخت

در عزای یاس و سوگ ارغوان
کرد بر تن کسوت غم باغبان

از غم زهرا ، ‌علی بی تاب شد
چشم خصم آسود و اندر خواب شد

فاطمه رفت و علی را وا گذاشت
در جهان درد و غم تنها گذاشت

روز و شب در هجر زهرا ناله کرد
گه ز دشمن گه ز دنیا ناله کرد

فاطمه رفت و دگر یارش نماند
در شداید یار و غمخوارش نماند

فاطمه بود از ازل یار علی
یاور و یار و علمدار علی

فاطمه هر لحظه یار حیدر است
در معارک ذوالفقار حیدر است

چون ز کینه بازوی زهرا شکست
ذوالفقار حضرت مولا شکست

پیکر ماه سماوات و کمال
از شکوه درد و محنت شد هلال

چون هلال ازضعف تن باریک شد
روز حیدر چون شب تاریک شد

رخت چون از این جهان زهرا کشید
رونق از مهد ولایت پا کشید

مهبط وحی الهی غمکده ست
بی حضور فاطمه ماتمکده ست

کافران آخر مگر نشناختند
کیست زهرا بر حریمش تاختند

آن که از کین بر حریم وحی تاخت
خوب زهرا را مسلّم می شناخت

دیگر اینجا قصّه را کوتاه کن
کمتر از این صحبت جانکاه کن

فاطمه چشم رسول الله بود
آسمان معرفت را ماه بود

خاک کویش از شکوه اعتبار
توتیای چشم خلق الله بود

سالکان کعبة مقصود را
مشعل هادی، ‌دلیل راه بود

در جلال انسیّۀ حورا سرشت
در شرف بانوی جنّت جاه بود

همسری شایسته و ایثارگر
مادری روشدل و آگاه بود

هر دو فرزندش شکوه ملک دین
شوهرش در ملک رحمت شاه بود

جنّتش صف النعال آستان
جبرئیلش حاجب درگاه بـود

لالة باغ بهشت آیین دوست
خار چشم دشمن خود خواه بود

دیگر اینجا خانه ام ((شبخيز)) سوخت
بس که درد فاطمه جانکاه بود

• شنبه
• 18
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 19:19
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تا دیده خود گشودی و خندیدی
در ظلمت شب شد آسمان خورشیدی

درعصر جهالت عرب ها بانو
دلها همه زنده شد تو چون باریدی

یک وعده شد آتش جهنم خاموش
روزی که تو دست مادرت بوسیدی

ای مادر و دختر پیمبر چون تو
در قلب صدف نبوده مرواریدی

با آمدن تو زنده شد حجب و حیا
هستی تو نماد عفت توحیدی

لولاک لما خلقت الافلاکی تو
بی شک و بدون شبهه و تردیدی

شرمنده دست خیر تو شد حاتم
آنجا که لباس عقد خود بخشیدی

با بوسه به پای مادرم میگیرم
از دست تو در روز ولادت عیدی

شاعر: #محمد_حسنلو

• یکشنبه
• 19
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 18:33
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

چهارپاره ای تقدیم به وجود نازنین حضرتش

دیشب خیال در دل امواج واژه ها
در حال دست و پا زدنی پوچ، غرق شد
خورشید، صبح تازه ی دیگر سرود و غرب
در انتظار سرخی خود، محو شرق شد

مضمون، ورای واژه و هر استعاره هست
خورشید یا ستاره و مهتاب نارساست
حتی به کارگیری تاریخ یا زمان
از حال یا گذشته و آینده نابجاست

باید سراغ فاطمه را از خدا گرفت
ماقبل آفرینش انسان چه ها گذشت؟
پیش از شروع خلقت افلاک و ماسوا
پیش از فرشتگان خوش الحان چه ها گذشت؟

طاها دلیل خلقت افلاک و ماسواست
حیدر دلیل خلقت طاها در آسمان
زهرا دلیل خلقت طاها و مرتضی ست
این است راز «أُمِّ أَبیها» در آسمان؟

خواندم که واژه واژه ی پیغمبر از خداست
پس بشنو نام «أُمِّ أَبیها» که از خداست
دیدار تازه می شد و می ریخت بوسه را
بر روی آیه آیه ی زهرا که از خداست

آیینه ای تمام نما بود فاطمه
با موجِ هر تبسم او عرش در سرور
هنگام خشم، عرش خدا غرق شعله بود
پس روشن است حال دو ناکس درون گور

وقتی که دست های امامان به سمت اوست
پس واضح است، فاطمه «أمَّنْ یُجیب» ماست
در اوج بی فروغی این روزگار سرد
تنها فروغ خانه ی طاها نصیب ماست

تقویم خوش سلیقگی اش را به رخ کشید
وقتی که مادرانه ترین روز روزگار
را برگزید و با خط زیبای عاشقی
مادر نوشت و گفت بماند به یادگار

شاعر: #سید_علیرضا_معزی

• سه شنبه
• 21
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

فـاطمـه در دامـن اش روح ولا می پَروَرد
با نقابِش عصمت و حُـجب و حیا می پَروَرد

سینه‌اش سینای‌عشق است‌ودلش دریای خون
کشتی دین است و بَر دین ناخدا می پَروَرد

پهلویش پهناتر از هفت آسمان باشد ؛ ببین
قتلگـاه مُحسن اش را در کجـا می پَروَرد

دامن او وَعده‌گاه عشق و ایمان بود و بَـس
چونکـه روی دامـن خود مجتبی می پَروَرد

پـاک تـر از آب زمـزم چـادر خـاکـی او
چون به‌ زیر چادرَش ؛ شمس الضُحا می پَروَرد

روی زهرا را کـه می بوسید و میگفتش نبی
فاطمـه در روی خـود نـور خدا می پَروَرد

دائمـاً غـرق بـلا بود و بـلا شـد قاتـل اش
چونکه در بَطنِ خودش کرب و بلا می پَروَرد

این غـزل بـا نـام زهـرا گشته پایـان , منتها
این پریشان در سراَش شعر جدا می پَروَرد

• چهارشنبه
• 22
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تو را معرّف لاهوتیان هوّالاعلاست
تو بر جمال هوّالهو، مصوّری زهرا

تو از سرشتهٔ نوری تو راز ما ٕ الحیاتی
که بر عوالم خلقت تو محوری زهرا

به خُلق نیک خصالی،همای اوج کمالی
شکوه و شأن جلالی تو کوثری زهرا

تو کفوّ شیرخدایی مراد طاهایی
به کل عالم امکان تو سروری زهرا

تو را ستوده خداوند لایُرا، آری
به پنج تن تو مباهات و مفخری زهرا

به شأن تو نرسد از خلایق عالم
تو کعبه ای تو صفایی تو مشعری زهرا

تو کیستی، که بشر نیستی، فرشته ای که نه ای
تو دختری به پدر، یا که مادری زهرا

بغیر تو نسزد این مقام والایی
شفیع عرصه پر خوف ومحشری زهرا

علی به شکل بشر لنگر است بر عالم
ولی که بهر علی هم، تو لنگری زهرا

تو در میان در و شعله ها قیام کردی
قیام کرب و بلا را تو رهبری زهرا

شکسته دست تورا با تازیانه ای ثانی
برای اینکه تو یار و دل حیدری زهرا

بحال زار تو دیوار و در کند ناله
غریب در وطن و بی برادری زهرا

فقیر و شاه برای شما سر کند تعظیم
برای اینکه به خلقت تو گوهری زهرا

• شنبه
• 25
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تو همان نورٌ علی نور، ز آیاتِ حقی
جلوهٔ ذات خدا از تو هویدا، زهرا

آفرینش به تو مدیون و به خلقت سببی
پیش پای تو بوَد عرش معلّا، زهرا

به نبی شور و سروری به علی مایهٔ فخر
گلبن باغ حیا، کوثرطاها زهرا

دست تو سینهٔ تو بوسه گه ختم رسل
ای که زیبا لقبت ،ام ابیها زهرا

شوکت و شأن و جلال تو بسی بی پایان
آرزوی تو کند جنت العلیٰ زهرا

نی فرشته به نماز و به دعایت مبهوت
کل عالم به تو مشغول تماشا زهرا

بوی جنت ز بقیع تو زند موج هنوز
داغ حسرت به دل اهل تولّا زهرا

کی شود یوسف تو پرده ز رُخ بردارد
کی شود شیعه کند قبر تو پیدا زهرا

روز محشر که همه مضطرب و گریانند
ناقهٔ نور تو بر حشر نهد پا، زهرا

انبیا محو جمال تو بوَد یوم نشور
گوید اندر صف محشر همه زهرا زهرا

حال اگر طالب فیضی و ارادت داری
با خلوص دل و با شوق بگو، یا زهرا

خادم درگه زهرا به جهان سلطان است
رمز حلّال همه مشکل دنیا ،زهرا

گر فقیر و شه و سلطان جهانی بازهم
نوکر نوکر دربار دربار توام یا زهرا

• شنبه
• 25
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:32
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

باعث هستی خلقت ز دم فاطمه است
رزق هر ذی نفس از حق،نِعَم فاطمه است

توتیائی که همه خلق بر او خواهانند
گرد خاکیست که زیر قدم فاطمه است

نور زهراست همان نورٌ علیٰ نور، بلی
نور خورشید جهان ار کرم فاطمه است

افتخار بشریّت گل زیبای بتول
عالمه، فاضله، تعریفِ کم فاطمه است

لقب ام ابیها لقب هرکس نیست
این فقط یک لقب محترم فاطمه است

روز موعود فرج، پرچم سبز علوی
بر کف منجی عالم، علم فاطمه است

چشم مهدی ز غم فاطمه خون میگرید
گردش کون و مکان غرق غم فاطمه است

• دوشنبه
• 27
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

پیکرهٔ زهد و شرف فاطمه
همسر سلطان نجف فاطمه

زهره و صدیقه لقب فاطمه
مخزن دریای ادب فاطمه

محور خلقت و دلیل مکان
مالک کوثر شرف عرشیان

دختر اعجوبه ی سلطان دین
مادر پر عاطفه ی مومنین

گوهر پر قیمت خلد برین
همسر شایسته ی حبل المتین

از همه و از همه کس برتر است
فاطمه چون کفّو شه خیبر است

عاجزم از وصف خدایِ شرف
مدحِ «فقیر» و دُر بحرِ نجف؟؟

فاطمه هر فصل بهار علیست
در دو جهان دار و ندار علیست

وصف تو را فاطمه حیدر نمود
ای که به حیدر شده بود و نبود

گفت تویی فاطمه دلدار من
همدم و هم غصه و غمخوار من

گرچه به جنات برین سرورم
کون و مکان را شرف و رهبرم

صاحبِ تیغ دو سرم،صفدرم
گر اسداللّه علی،حیدرم

شُهره ی دهرم من عدالت فرم
فاتح دروازه ی آن خیبرم

وِرد زبانم شده ذکرم همی
فاطمیم فاطمیم فاطمــی

فاطمه آرام دل حیدری
بر علی و آل علی گوهری

بر دو جهان بعد نبی،سروری
قوّت بازوی خود حیــدری

وِرد زبان همه یا مرتضاست
ورد علی حضرت خیرالنساست

خون تو در لحم و رگم جاری است
شیر خدا مستحق یاری است

ذکر تو چون،عشق خدای جلیست
در دو جهان عاشق رویت علیست

• پنج شنبه
• 30
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 23:01
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

به سوز سینه سلمان قسم که فاطمی ام
به یاس و لاله و ریحان قسم که فاطمی ام

تمام ایل و تبارم گدای فضه ی او
به لطف خالق رحمان قسم که فاطمی ام

ملیکه ی ملکوت و ملاک روز جزا
به روز محشر و میزان قسم که فاطمی ام

صفای سعی و صفا از صفای این بانوست
به حج و قبله و ایمان قسم که فاطمی ام

بگو تمام رسولان فدای زینب او
به نوح وخضر وسلیمان قسم که فاطمی ام

دلم اسیر و گرفتار روضه زهراست
به قلب زار و پریشان قسم که فاطمی ام

همیشه ذکر زبان علی همین بوده
به آیه آیه قرآن قسم که فاطمی ام

شنیدم اینکه علمدار گفته با زینب
به اشک چشم یتیمان قسم که فاطمی ام

علیِ اکبر لیلا نوشته بر سینه
به نور روضه رضوان قسم که فاطمی ام

رباب خسته چنین گفته با علی اصغر
به تیرو نیزه و پیکان قسم که فاطمی ام

وقار زینب کبری ببین که می فرمود
به جسم پاره و عریان قسم که فاطمی ام

منی که سینه زدم در عزای خون خدا
به خون شاه شهیدان قسم که فاطمی ام

به روی سنگ مزارم نوشته خواهد شد
به نام صاحب دوران قسم که فاطمی ام

• چهارشنبه
• 20
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

همه خواهند و بخواهند اگر فاطمه را
همه دارند و ندارند نظر فاطمه را

پرتو معرفت او به تجلی باز است
داری ار چشم بصیرت بنگر فاطمه را

خلقت فاطمه شد منحصراز دولت دوست
چرخ گردون نکند فاطمه .. هر فاطمه را

گرچه از فضل پدر نیست کسی را ثمری
جاودان کرد ولی فضل پدر ... فاطمه را

فیه و مافیه به زیر قدم دولت او
این چه شآنیست که دادند مگر فاطمه را؟

من به محدوده ی ادراک خود از او گفتم
ور نه تجلیل کند شمس و قمر فاطمه را

بخت و اقبال و فلک چشم به راهند همه
تا ببینند مگر ، بار دگر فاطمه را

اشک جانسوز امانی همه بیت الغزل است
تا ستاید همه شب تا به سحر... فاطمه را

• شنبه
• 23
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اى آن که تو در شأن و شرافت شب قدرى!
زهرایى و در بُرج جلالت مه بدرى

اى دخت نبى، کفو على، مادر سادات
بر مدح تو الکن بُود الفاظ و عبارات

گنجايش قدر تو ندارد همه ادراک
بهر تو و طاها و على آمده لولاک

هر جا که بُوَد نام تو و نام محمّد
وارد نشود فقر برآن خانه مؤبّد

هر کس که محبّ تو شود نيک سرشت است
هر خانه که نام تو در آن هست بهشت است

مرضيّه و راضيّه و زهرا و بتولى
در صورت و در سيرتِ خود همچو رسولى

يافاطمه در نام تو اين جمله عيان است
عشّاق تو از آتش دوزخ در امان است

هرسيب دهد بوى تو، تو بوى جنان را
هر لحظه کند تازه شميمت دل وجان را

بر دست تو زد بوسه و بوييد پيمبر
حقّا که بُود نام تو پُر عطر ز عنبر

حيران کند عشق ات بشر و جنّ و ملک را
انوار رُخت خيره کند چشم فلک را

اى قبلۀ آفاق و مه و خور و کواکب
بر نور هلال رمضان نور تو غالب

تو مايۀ مقبولى هر صوم و صلاتى
سرچشمۀ فيض و برکات و حسناتى

بهرِ تو عطا کرده چنان مرتبه خالق
واجب شده طاعت ز تو بر جمله خلايق

حبّ تو، به احباب دهد سود فراوان
از جمله دم مرگ و صف محشر و ميزان

اى دُرّ درخشندۀ دُرج يمِ عصمت!
وى نفس نفيسِ نبوى، نور نبوّت

آن کيست که بر عشق تو بيمار نباشد؟
همشأن تو جز حيدر کرّار نباشد

اى دختر دُردانه و فرزانۀ طاها!
آخر تو چه کردى که شدى امّ ابيها

آن سيّدِ ما در شب ميلاد تو فرمود:
«گر مرد بُدى فاطمه بى شک نبى بود»

• یکشنبه
• 22
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 21:57
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

شود عاشور به پا از هنر دامن او
زینبیت شکفد از چمن گلشن او
مورد خشم خداوند بود دشمن او
حب او حب شکور است بگو یازهرا

خضر لب تشنهء یک جرعه مینای رخش
یوسفانند به صحرا پی سودای رخش
جلوه ای دیده چو موسی ز تجلای رخش
در به در عازم طور است بگو یا زهرا

ذکر او در دل ما تازه کند غیرت را
غیرت حیدریان مات کند ذلت را
شیعه از فاطمه آموخته حریت را
شیعه بی باک و غیور است بگو یازهرا

• سه شنبه
• 24
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 16:29
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

عالم امکان سراسر در عزای فاطمه
حیدرش غرق بلا شد از بلای فاطمه

مادر گیتی نزاید دختری مانند او
مفتخر شد چون پیمبر از عطای فاطمه

گرچه مریم مادر عیساست شانش محترم
در جلالت نیست همتایی برای فاطمه

حضرت مریم کجا و حضرت زهرا کجا
بی مثل خلقش نموده چون خدای فاطمه

مدعی تو بر جلال و حشمت خاتم مناز
خاتم طایی شده چونکه گدای فاطمه

هم علی هم فاطمه سرمایه های خلقتند
مرتضی شد زینت قلب و صفای فاطمه

کن سخن کوته دگر ای عاشق زهرا"صبور"
عالم و ادم شده چونکه فدای فاطمه

• پنج شنبه
• 26
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 11:04
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دختر رفرف سوار لیلة الاسراست او
درکلاس حجب استاددوصدساراست او

جَنَة فی تَحتِه الانهار را زیبایی است
شک ندارم خالق منان خودش زهرایی است

جوشد اَر دریای لطف زینت آل خلیل
قطرۀ ناچیز را بی شک نماید سلسبیل

گفت زهرایی که تعریفش به قرآن کوثر است
رهبر آزاد مرد اهل ایمان حیــدر است

باشدازهرپست ذاتی دخت زهرا سینه گیر
میشود فرجام عمرش آیه بئس المصیر

کلک خامم گفت این مطلب ولی لاریب فیه
دامنش پرورده ده فرزند افضل از مسیح

"رستمی" از بانوان هرزمان اولاست او
دختر رفرف سوار لیلة الاسراست او

• شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 21:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

من خدایم که خدایی فقط از آن من است
گردش چرخ و فلک تابع فرمان من است

من "هو الله احد" خالق حور و ملکم
جن و انس و ملک و حور ثنا خوان من است

قیمت نسل بشر نیست به جز جنت و حور
جایگاه ابدی روضه ی رضوان من است

آنچه در ارض و سما روزی مردم کردم
همگی گوشه ای از سفره احسان من است

"کُن" به هر چیز که گویم "فَیَکُن" گردانم
این همه ذره ای از قدرت دستان من است

بارها گفتم و خواندید " وَ اوفوا بِالعُقود"
حیف وصد حیف بشر ناقض پیمان من است

کار خلقت همه "فی ستَّه ایّامِِ " شد
همه ی خلقت من دست به دامان من است

مصطفایی که ملک خاک درش می بوسد
خادم درگه او حوری و غلمان من است

مرتضایی که به او دین خدا کامل شد
خانه زاد ازلی ناطق قرآن من است

مصطفی علت ایجاد فلک گشت و علی
علت خلقت طاهای خوش الحان من است

بی بدیل است اگر خلقت طاها و علی
علتش فاطمه ، آن زهره ی تابان من است

فاطمه روح علی ، جان رسول مدنی
علت بالغه ی خلقت کیهان من است

فاطمه ، صبح قیامت سر دیوان قضا
صاحب محکمه و کرسی و دیوان من است

• شنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 21:52
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

عالم تمام غـرق تـمـنای فاطمه سـت
اصلا دلیل خلق، تماشای فاطمه ست

باشد به زیر سایه ی مهرش تمام خلق
هـرذره ای کـه زیر قدمـهـای فاطمه ست

هاجر که زمزم از قدم کودکش شکفت
در آرزوی بوسه ای از پای فاطمه ست

عیسی که مرده از نفسش جان گرفته بود
در آرزوی فـیــض نـفـس هـای فـاطـمـه ست

موسی که با عصاش دل بحر می شکافت
بی بادبان فــتـاده به دریــای فـاطـمه سـت

مـریـم کجا و رسیدن بر گرد پای او
مریم کنیز زینب کبرای فاطمه ست

او زن بُــوَد ولـــی بــه خــداونـد تا به ابد
مردانگی خلاصه ی معنای فاطمه ست

امــا بــه جـز عـلـی که سزاوار مدح اوست؟
آری فقط علیست که همتای فاطمه ست

رخسار نیلی و قدِ خم ، بازوی كبود
این ها همه نشان ز تولای فاطمه ست

• دوشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

زهرا که دارد جلوه ی پیغمبران را
کرده مُنور با قدم هایش جهان را

حتما خدا میخواست با میلادِ زهرا
ارزانی خلقش کند گنج نهان را

باخلقت او در زمان جهل و غفلت
زد مُهر خاموشی دهان ابتران را

چون نور او از عالم بالا رسیده
زینت دهد اهل زمین و آسمان را

قنداقه اش بر دست جبرائیل و احمد
در گوش او جانانه میگوید اذان را

وقتی که یک سوره بنام کوثر آمد
قطعا خدا دارد هوای دختران را

چون واژه ی مادر از او معنا گرفته
بوسم کف پایِ تمام مادران را

عالم بداند نام او شد فاطمه،چون
محفوظ می دارد ز آتش شیعیان را

عابد ندارد تحفه ای در حد وصفش
مدیون زهرا داند این قاصر بیان را

• دوشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یارِ امروزِ من و یاورِ فردا؛ مادر
پدرم شد علی(ع) و حضرت زهرا(س) مادر

آبروی همه عالم، شده مهریه اش آب
هست بی شک به خدا معنیِ دریا مادر

عزتم داده، همه عمر نمک گیرم کرد
شأنِ ناچیزِ مرا برده به بالا مادر

گرۂ کور نیفتاده به کارم هرگز
قدر یک ثانیه شد واسطه هر جا مادر

شده ذریۂ من فاطمی از روزی که
شد برای پدرم أم أبیها مادر

مادرم هست کنیزش! به من از اول گفت:
فاطمه(س) هست برای همۂ ما مادر

ذکر خیر شهدا این شده که هست فقط-
باعث و بانیِ گمنام شدن ها مادر

دوست دارم وسطِ روضه بپرسم که مرا-
دوست داری؟! باب میلت شدم آیا مادر؟!

جانِ حیدر؛ پدرِ خاک بیا و نگذار
در دلِ خاک، بمانم تک و تنها مادر

کم کن از وحشتم و زود خودت را برسان
میگذارند همینکه لحدم را مادر!

• یکشنبه
• 2
• خرداد
• 1400
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

یارِ امروزِ من و یاورِ فردا؛ مادر
پدرم شد علی(ع) و حضرت زهرا(س) مادر

آبروی همه عالم، شده مهریه اش آب
هست بی شک به خدا معنیِ دریا مادر

عزتم داده، همه عمر نمک گیرم کرد
شأنِ ناچیزِ مرا برده به بالا مادر

گرۂ کور نیفتاده به کارم هرگز
قدر یک ثانیه شد واسطه هر جا مادر

شده ذریۂ من فاطمی از روزی که
شد برای پدرم أم أبیها مادر

مادرم هست کنیزش! به من از اول گفت:
فاطمه(س) هست برای همۂ ما مادر

ذکر خیر شهدا این شده که هست فقط-
باعث و بانیِ گمنام شدن ها مادر

دوست دارم وسطِ روضه بپرسم که مرا-
دوست داری؟! باب میلت شدم آیا مادر؟!

جانِ حیدر؛ پدرِ خاک بیا و نگذار
در دلِ خاک، بمانم تک و تنها مادر

کم کن از وحشتم و زود خودت را برسان
میگذارند همینکه لحدم را مادر!

• یکشنبه
• 2
• خرداد
• 1400
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

شده مخلوق آدم از گل و آب
گُلی در آن گِل و آب است زهرا
به گلزار خدا در هر دو عالم
گُلی زیبا و شاداب است زهرا
اگر دریای خلقت را بجویی
در آن دریا دُرِ ناب است زهرا
علی باشد دَرِ گنجِ ولایت
کلید قفل آن باب است زهرا
جهان شد روشن از روی پیمبر
محمّد (ص) ماه و مهتاب است زهرا
بود منشاء برای یازده نور
که مامِ نورِ اَنساب است زهرا
برای سِرّ مستودع در عالم
حفیظ رازِ در قاب است زهرا
اگر که در پیِ آب حیاتی
فروغ چشم آن آب است زهرا
میِ وحدت شود سرشار از او
ز جام عشق سیراب است زهرا
نشان حّقِ مطلق را از او پُرس
بحق حق بین و حق یاب است زهرا
ُبوَد آرامشِ دل بر پیمبر
َنه دختر مادرِ باب است زهرا
از او گیرد به هر شب نورِ خود ماه
به ظاهر گرچه در خواب است زهرا
نگر لَولاک و بر لَولاعلیٌّ
سبب بر خلقِ اسباب است زهرا
به گِردِ او همه افلاک گردند
که قطبِ جمله احباب است زهرا
علی با آن همه صبر و تحمّل
ببین بی تو چه بی تاب است زهرا
بسوزد از غم سوز تو هر شب
دلش همه نالة باب است زهرا
چگونه روی تو در خواب بیند
به چشمانی که بی خواب است زهرا
علی که برگهای آرزویش
پس از تو نقش بر آب است زهرا
ولایی همچو عینی فرد امشب
ز سوزت دیده سیلاب است زهرا

*بیت اول از استاد حاج غلامرضا عینی فرد زنجانی است

• چهارشنبه
• 26
• خرداد
• 1400
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری