امام حسین علیه السلام

از درد فراق همیشه در تب می شد

مشغول به اشک و ناله هر شب می شد

افسوس که زود پرپر می گشت

می ماند اگر شبیه زینب می شد

...............

یک آسمان در د و محن داری رقیه

نیلوفری رختی به تن داری رقیه

گر چه حسینی مذهبی لیکن عزیزم

صبری همانند حسن داری رقیه

.....................

این قلب شکسته ناله را می فهمد

پژمردن یاس و لاله را می فهمد

از سوختنش میان روضه پیداست

دریای غم سه ساله را می فهمد

....................

ای بابا حوائج تمام دنیا

ریحانه ی خشبوی اباعبدالله

من از تو فقط غم تو را میخواهم

ای پیرزن سه ساله ی عاشورا

شاعر : یاسر مسافر

• شنبه
• 15
• آبان
• 1395
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نگاه کن چقدر روضه ها اثر دارند
برای قافله ی شب زده سحر دارند

خوشا به حال کسانی که در هوای حسین
همیشه و همه جا دیدگان تر دارند

فقط به حرمت فیض دعای ارباب است
تمام اهل زمین آبرو اگر دارند

خبر رسیده ابالفضل روضه می آید
ملائکه همه در حالت خبردارند

خداکند که شب اربعین حرم باشند
جماعتی که به سر نیت سفر دارند

هوای هرشب جمعه هوای عاشوراست
هوای صحن تو را نوکران به سر دارند

دلم به رحمت اولاد فاطمه س گرم است
که از عوالم بالا به ما نظر دارند

دلی اسیر گزند و بلند می گرید
سری به نیزه بلند و بلند می گرید

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• جمعه
• 28
• آبان
• 1395
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با هرنفس میگم حسین
حسینه که آقامه۳
دنیا رو من میخوام چیکار
آخه حسین دنیامه۳

منم که دیوونشم و ، همش خوشم میخندم
بی نمکِ عشقش اگه ، یه روز باشم میگندم

میذاره که حرم برم ، میدونه که غم دارم
به پنجره های ضریح ، دخیلمو میبندم

بذارنوکرت باشم
پای منبرت باشم
بذار تا نفس دارم
نوکر مادرت باشم

«ابی‌عبدالله حسین»

یه خاطره دارم از اون
کوچه‌ی بین الحرمین۳
بهم میگفتن اون شبا
بچه‌ی بین الحرمین۳

اونقده تا سحر بینِ ، دو تاحرم میموندم
با رفیقا چقدر براش ، سینه زنی میخوندم

زائرا روزیشونو از ، دستای سقا خوردن
فقط منِ درموندم ، که پشت اون در موندم

آبرومو نبری
بعد عمری نوکری
واسه تو نیست که این
دو قطره اشکو

• یکشنبه
• 30
• آبان
• 1395
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خواب دیدم سحری پای ضریحت هستم
چه کنم حسرت آن بر دل من می‎ماند
چه جوان‎ها که به پای غم تو پیر شدند
بشود دوستی آن دم که کهن می‎ماند
بوی سیب از همه‎ی کرب و بلا می‎آید
اشک مادر اثرش روی بدن می‎ماند
هر چه مرد است اگر پای تو بی‎سر بشود
پرچم عشق تو بر شانه‎ی زن می‎ماند
صد هزاران چو اویس، خاکِ ره زینب نیست
عاشق از یار جدا شهر قرن می‎ماند
گر بنا شد که وصیت بنمایند عشاق
چه بدن‎هاست که بی‎غسل و کفن می‎ماند
یاد پیراهن تو بال و پرم درد گرفت
بوریا گفتم و دیدم جگرم درد گرفت

حاج محمود ارضی

• یکشنبه
• 30
• آبان
• 1395
• ساعت
• 12:04
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در حرم پیچید عطر سیب زائر فیض برد
هر کسی در بارگاهت بود حاضر فیض برد

با بیان روضه هایت پلک من هم خیس شد
چشم هایم چون زمین خشک و بایر فیض برد

قطره های خون تو سهم زمین شد بیشتر
بیشتر از آسمان ها خاک حائر فیض برد

منبرت شد گاه روی نیزه ، گاهی بین طشت
خواهرت با گریه پای این منابر فیض برد

بر تن عریان تو این بیت ها مرثیه خواند
اشک های مادرت تا ریخت ، شاعر فیض برد

بین اصحابت دو دفعه جان به تو تقدیم کرد
بیشتر یعنی ، حبیب بن مظاهر فیض برد

گرم در آغوش تو ، بیش از طلاهای ضریح
بوریای کهنه ی بیت عشائر فیض برد

شاعر : محسن حنیفی

• دوشنبه
• 1
• آذر
• 1395
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با سرخی نگاه شما غم درست شد
از آن غروب بود که ماتم درست شد

از سال شصت و یک که زمین خورد آسمان
حال و هوای ماه محرم درست شد

آدم نبود آدم و اصلا بها نداشت
بعد از قسم به نام تو آدم درست شد

” صد مرده زنده می شود از ” تربت حسین
از خاک کربلای تو مرهم درست شد

پیراهن تو را که به دیوار عرش زد
رایت ، علم ، کتیبه و پرچم درست شد

وقتی زبان گرفت کنار تو مادرت
در کوچه های سینه زنی دم درست شد

وقتی صدای بی کسی تو بلند شد
یک بخش از لهوف و مقرّم درست شد

با گریه بر غریبی اولاد فاطمه
راه نجات مردم عالم درست شد

شاعر : سید حجت بحرالعلومی طباطبایی

• دوشنبه
• 1
• آذر
• 1395
• ساعت
• 16:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نشسته ام بنویسم هوای تو خوب است
برای قلب شکسته صدای تو خوب است

بهشت هر چه که دارد نصیب اهلش باد
ولی برای دل من هوای تو خوب است

نه اینکه فکر کنم گفتن از تو آسان است
برای شعر سرودن هجای تو خوب است

دوباره امده ام از خودم رها بشوم
برای این من خسته دعای تو خوب است

مرا میان قنوتت دعا بکن آقا
برای مثل منی ربنای تو خوب است

حسین گفتم دیدم خدا مرا بخشید
چقدر خوب شد آقا خدای تو خوب است

به روز حشر بیا و مرا جدایم کن
گدا رود به جهنم، برای تو خوب است

مرا فقط برسانید کربلا امشب
بلا کشیده برایش نوای تو خوب است

امیرحسین محمودپور

• دوشنبه
• 1
• آذر
• 1395
• ساعت
• 18:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

(ای غم تو غم من ای غم من غم تو
کشته منو به خدا داغ محرم تو) 2
از تو ممنونم عزتم دادی
اذن ورود هیاتم دادی
آقا حال و هوات و عشقه
آقا نوکرات و عشقه
آقا صحن و سرات و عشقه
آقا کرب و بلاتو عشقه

(من کابوسم تو رویایی
من لب تشنه تو دریایی) 4

کشته اشکی و من
کشته ی باور تو
شکر خدا که شدم
بیمه ی مادر تو
ايها العشق و ايها السلطان
دایم الفضل و قدیم الاحسان
آقا نوکر خونه زادم
آقا کی میره از یادم
به تو روز ازل دل دادم
آقا کی میره از یادم
من بنده و تو شاه من
من تاریکم تو ماه من

(من کابوسم تو رویایی
من لب تشنه تو دریایی)2

دست کریم تو سفره ی خالیه من 2
سنگ محبت تو قلب سفالی من
مصباح الهدي بی تو خاموشم
حلقه د

• چهارشنبه
• 3
• آذر
• 1395
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عمري‌ست به پرچم عزايت ای ماه
بسته‌ست دخيل قلب من با هر آه

حالا منم و ضريح شش‌گوشهٔ تو
صلی‌الله علیک یا ثارالله

شاعر : یوسف رحیمی

• چهارشنبه
• 3
• آذر
• 1395
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سیاهی غمت از این دل سیاه نرفت
به‌خاطر غم تو از گلویم آه نرفت

به جرم عشق مرا پیش یار دار زدند
سر کسی به روی دار بی‌گناه نرفت

میان راه وصالش رود به بیراهه
هر آنکه در دل شب زیر نور ماه نرفت

خودت دو قطره ز چشمان من بکش بیرون
که سطل گریه ی چشمم درون چاه نرفت

به زائران شما غبطه می‌خورد فردا
به سمت کرب و بلا هر کسی که راه نرفت

پیاده رفتم و پای پیاده برگشتم
در اربعین حسینی سرم کلاه نرفت

فقیر آمدم و پادشاه برگشتم
کسی بدون عنایت ز بارگاه نرفت

دروغ روضه بخوانید... مادرش غش کرد
به روی پیکر عریان او سپاه نرفت

به فاطمه برسانید که خیالش جمع
خدانکرده سنان در دهان شاه نرفت

عزیزکرده‌اش از آب علقمه نوشی

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کربلایت به خدا قبله ی دلهاست حسین
شب جمعه حرمت محشر کبراست حسین

«مادرت» آمده با ذکرِ «بُنَیَّ قَتَلوکْ»
عطر سیب حرمت جلوه ی زهراست حسین

«حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند»
روضه خوان حرمت اکبر لیلاست حسین

هر که آمد به حرم تا که شهادت خواهد
او سفارش شده ی زینب کبراست حسین

تا که بر نیزه سرت همسفر زینب شد
خواهرت بین حرامی تک و تنهاست حسین

بی گمان فاطمه بعد حرم زیبایت
زائر و گریه کن حضرت سقاست حسین

سینه زن های تو دل تنگ محرم هستند
روزی گریه ما دست تو آقاست حسین

نوکران را بطلب یک شب جمعه به حرم
حرمت تا به ابد آرزوی ماست حسین

وحید کتابی

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با رسیدن به تو قید همگان را زده ام
پشت پا بر همه ی لذت دنیا زده ام

پاک و پاینده و پا بست شدم
دل آلوده ی خود تا که به دریا زده ام

سخت مشتاق زیارت شده ام میدانی
آستین در ره دیدار تو بالا زده ام

ره صد ساله ی خود یک شبه طی پیمودم
تا به دنیای بدون نفست پا زده ام

بپذیرم به کنارت به خدایت برسم
چون به هر حال در خانهء مولا زده ام

چشم پوشی بنما از همه اعمال بدم
حال خود را به کنار فقرا جا زده ام

روح الله دانش

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از بس حسین بخشش بسیار می کند
لطفش مرا همیشه بدهکار می کند

این اشک های قیمتی روضه های او
خیلی برای عاقبتم کار می کند

دستش درست انکه دلم را به دست عشق
در این جهان دین زده دیندار می کند

او دلبرانه بین من و هر چه غیر خود
با دست های عاطفه دیوار می کند

با دانه های اشک که خون نامه های ماست
ما را چه عاشقانه وفادار می کند

خاکش مسیح بود و چه زیبا دل مرا
دوری کربلاش گرفتار می کند

شاعر : حسن کردی

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 17:07
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

قلبی شکسته و همه شب در هوای تو
پر می کشد به نیت ایوان طلای تو

دستم نمی رسد به ضریح تو یاحسین
کاری بکن برای من عالم فدای تو

گویا قنوت من به اجابت نمی رسد
فکر و خیال من شده صحن و سرای تو

یک جای دنج از حرم تو برای من
من هر چه دارم ای همه چیزم...برای تو

هرشب به یاد روضه ی تو غصه می خورم
آری به خون نشانده دلم را عزای تو

صبری خدا به این دل جا مانده ام دهد
این اربعین نشد برسم کربلای تو

من از نگاه مهر تو یک خوشه خواستم
یک گوشه از کناره ی شش گوشه خواستم

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:33
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من مستمند می شوم و تو گدا نواز
من بی نوای محض و تو هم "بی نوا" نواز

هستم اسیر عشق تو و مبتلای تو
این است حاجتم ، بشوی "مبتلا" نواز

ارباب با وفایی و شرمنده ات شدم
من "بی وفا گدا" و تویی "بی وفا" نواز

پوشانده ای گناه مرا با عبای خود
در زیر سایه ات شده ام من "عبا نواز"

من با غذای نذری تان عشق میکنم
بر سفره ی غذای تو هستم "غذا نواز"

اصلا صدای خسته ی من کوک ، با شماست
موسیقی نوای تو را ، من "صدا نواز"

عطر تو جانماز مرا کرده کربلا
من ، "مُهر تربتِ حرمِ کربلا" نواز

دیدم به اربعین که به هر موکبی پُر است
"زائر نواز" و چند نفر "دست و پا نواز"

در استلام عشق تو "جانم" شفا گرفت
از بسکه دست من شده "

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:36
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ـغیر از حسین عاشق هر کس شدی بدان

بازیچـــــه می‌شــــود دل تو دست دیگران

شــــــان دل حسینــــی خود را نگـاه دار

حیف است این دلت بشود جای این و آن

قلبـــی که می طپـد به صدای حرم حرم

نگـــذار جــــای پای کســــی را به روی آن

تنها کسی که عشق ، سزاوار نام اوست

ارباب ماست ، حضرت آقا ، حسیـن جان

رضا قاسمی

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بند1⃣

دنیای من حسین
ای همه کس و کار من حسین
همه ایل و تبار من حسین
اقام اقام یا حسین حسین

رویای من حسین
ای خواب شب های من حسین
امید فردای من حسین
اقام اقام یاحسین حسین

حالمو داشته باش
صدامو داشته باش
درسته من بدم ولی
هوامو داشته باش

ببین ک بی پنام
من در غرق درگنام
تورو به جون مادرت
بکن یه نیم نگاه

برات یه نوکرم
به سینه میزنم
شفاعتم بکن حسین
تو روز محشرم

دانلود سبک

دانلود سبک

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 08:33
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ـرسیـــده است بــه دادِ دلِ گدا کرمت
چقدر دستِ پُر است این گدای با کرمت.

"ندار" بودنِ بنده . مرا چه " دارا" کرد
همیشه داشت هوای دلِ مرا کرمت !

اَزل اِلیَ الابد این ماجرای نوکرهاست...
نیاز داشتن از ما وَ از شما کرمت!

یکی دو مرتبه هم که نبوده آقاجان
گرفته راهِ مرا نیز بارها کرمت.

تمام ارض و سماوات زیر دِینِ تواند...
که ابتدا کرمت هست و انتها کرمت.

محیطِ عشق تماماً احاطه کرده ی توست
حیات داده هر آنچه که هست را کرمت!

میانِ روضه کشاندی مرا بَها بدهی
بهانه داد به دستِ خدای ما کرمت!

خدای گریه کُنانِ حسین را عشق است
گذاشت کربُ بلا را جدا بَرا کرمت!

برای اینکه زیارت کنیم او را هم ...
بس است یک

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 09:07
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ـوقتی تمام عمر برایم محرم است
هر صبح و شام گریه کنم باز هم کم است

تنها دلیل زندگیَم عشق روضه هاست
دنیا بدون روضه برایم جهنم است

روی دلم نوشته خدا، عشق من حسین
این اسم با صفا به یقین اسم اعظم است

بستم دخیل پای علم، بین روضه ها
تنها امید من به همین اشک و پرچم است

هرگز جدا نمی شود این اتحادِ سبز
دامان لطف و دست گدا خوب محکم است

وقتی که سینه میزنمُ گریه میکنم
روزیِ اشکم از غم آقا فراهم است

هر کس که رفته کرببلا می دهد نوید
آنجا بهشت خاطره انگیز عالم است

محمد قاجار

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 09:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باید همیشه دامن او را بگیریم
وقت گدایی دست را بالا بگیریم

با گریه باغ روضه ها را آب دادیم
تا فصل سرما میوه ی گرما بگیریم

جارو کش اش با روضه خوان فرقی ندارد
کافیست در بیت کریمان جا بگیریم

در این بساط عشق ، ما عاشق شدن را
باید که یاد از زینب کبری بگیریم

خوب است مانند رسول ترک هرشب
ذکر "علی اصغر" ، "علی لالا" بگیریم

ارباب ما دارد هوای نوکران را
نیزه نشین شد منسب آقا بگیریم

امروز اگر ما اینهمه با احترامیم
او دست و پا زد تا که ما هم پا بگیریم

آقا رهامان میکند آن لحظه ای که
مغرور باشیم و کمی خود را بگیریم

این روزها بانوی حیدر رو به قبله است
باید که شبها روضه ی زهرا بگیریم

زهرا شفاعت کرده ما

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 09:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باز باران است،باران حسین بن علی
عاشقان جان شما،جان حسین بن علی

خواه بر بالای زین و خواه در میدان مین
جان اگر جان است قربان حسین بن علی

شمرها آغوش وا کردند،اما باک نیست
وعده ی ما دور میدان حسین بن علی...

در همین عصر بلا پیچیده عطر کربلا
عطر باران عطر قرآن حسین بن علی

هر کجای خاک من بوی شهادت می دهد
عشقم ایران است، ایران حسین بن علی

دست بالا کن بگو این بار با صوتی جلی
دست های ما به دامان حسین بن علی

شاعر : ناصر حامدی

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خاک مسیر کریم سرمه ی چشم گداست
هرکه در این جاده نیست فارغ ازین ماجراست

پرچم مشکی زدیم هیئت ما شد حرم
تا همه روشن شوند روضه حسابش جداست

بزم محبت بیا تا بشناسد تو را
فاطمه با تک تک سینه زنان آشناست

هرکه خدایی شده لطف حسین است و بس
رونق هر مسجدی لطف حسینیه هاست

خانه ی قبرش بهشت! اهل دلی خوب گفت
این همه بزم عزا باعث دفع بلاست

طب و مطب جای خود دلخوش اینها نشو
دور خودت هی نگرد تربت آقا دواست

بسته شده راه حج غصه چرا میخوری
حاجی شش گوشه شو کعبه ما کربلاست

کرببلا خواستی هیچ نشو ناامید
زود به مشهد برو کار بدست رضاست

عرش خلاصه است در صحن شریف حسین
ما که کسی نیستیم زائر قبرش خداست

اجرا شده توسط ح

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در کوچه تو پرچم روضه به سرم خورد
یک کاسه پر خون غمت را جگرم خورد

با ذکر شما تا به خدا اوج گرفتم
در موقع توبه پر فطرس به پرم خورد

هر روضه که رفتم به درش دست کشیدم
دستم ز همان کودکیم خاک حرم خورد

شب سینه زدم صبح شدم اهل مناجات
فیض شب روضه به نماز سحرم خورد

هرگز نرود پشت در خانه اغیار
پایی که به فرش حرم شاه کرم خورد

باید بشود هرپسرش خادم هیئت!
یک عمر فقط نان شمارا پدرم خورد

شش دانگ دلم خورد بنام تو و زینب
وقتی که به شش گوشه ی تو چشم ترم خورد

گفتند دل شیعه حسینیه ی زهراست
ناز قدمش روی دل دربه درم خورد

تقدیر من از روضه تو قامت خم شد
چون غصه ی تنها شدنت را کمرم خورد

اجرا شده توسط حاج منصور

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دل داده ایم؛ در پی هر در نمی رویم
حرِ توایم؛ خانه ی دیگر نمی رویم

منبر بدون روضه به دردی نمیخورد
ما بی حسین جانب منبر نمیرویم

وقتی مسیح نوکر این خانواده است
قربانِ غیر آل پیمبر نمیرویم

دستت بگیر این سر قلاده ی مرا
حتی اگر برانی از این در نمیرویم

از این به بعد سنگ مرا هم طلا مکن
دیوانه ی تو ایم پی زر نمیرویم

جایی که تو نباشی یقینا جهنم است
حتی حسین؛ بی تو به محشر نمی رویم

یک یاحسین جنت ما را ردیف کرد
تا روضه هست مجلس دیگر نمیرویم

ما را ببر به کرببلا قول میدهیم
اصلا سراغ روضه اکبر نمیرویم

شاعر : حامد جولا زاده

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خانه ات آباد چه خانه خرابم کرده ای
درمیان سینه زنهایت حسابم کرده ای

اینکه ماهم عاشقت هستیم لطف فاطمه ست
مادرت امضا زده تا انتخابم کرده ای

آدمی بی خیر بودم، خادم هیئت شدم
من گناه محض بودم تو ثوابم کرده ای

یاحسینی گفتم و ایل و تباری مَست شد
ناز شصتت ساقی مستان، شرابم کرده ای

من دعای خیر زینب بودم از روز نخست
که برای گریه گردن مستجابم کرده ای

تو اگر هم قهر باشی باز می خواهی مرا
لال باشد هر کسی گفته جوابم کرده ای

مثل بچه مُردِه ها گریه برایت می کنم
تو مرا از اين جهت مثل ربابم کرده ای

حرف آتش نیست هر وقتی گناهم شد زیاد
تو مرا با خشكى چشمم عذابم کرده ای

اربعين دارد ميايد دست من را هم بگير
اى

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:20
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

منت از این خانواده هر کسی بهتر کشید
درد طعنه از زبان این و آن کمتر کشید

تا در این خانه باشم آبرویم میدهند
در به در شد هرکسی که دست از دلبر کشید

باده ی هر ساغری قطعا نمی سازد به من
ساقی من باده را ازچشمه ی کوثر کشید

به خود من بود اگر از روضه غافل میشدم
مادرش روحی فداها کار از این نوکر کشید

باز دارند از حسینیه غنیمت میبرند
هرکه آمد این سیاهی را به چشم تر کشید

فقر یعنی سینه ای خالی از عشق اهل بیت
عاشق ارباب دست از کیسه های زر کشید

جام اشک این دو ماهه دست بی بی زینب است
خوشبحال هر کسی آمد و آن را سر کشید

هم بزرگ و کوچک و هم اوسط اینها علی ست
ذکر هو باید به عشق این همه حیدر کشید

مرغ دل یک ب

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

این سی شبه ازدست ما راضی شدی یا نه؟
ارباب جانم از گدا راضی شدی یا نه؟

سی روز میخواندیم سی شب گریه میکردیم
هم پای تو هم پای زینب گریه میکردیم

روضه به روضه گشتن مارا خودت دیدی
جانم حسین سینه زنهارا خودت دیدی

چه دستهایی که برای دیگ نذری سوخت
این سوختن را دخترت اصلا به ما آموخت

از برکت تو بینوا هم بانوا میشد
هرسفره خالی پر از ظرف غذا میشد

بک ماه گرم نوکری شب تا سحر بودیم
ازعالم و آدم به جزتو بیخبر بودیم

دم را که میدادند نوکرها شنیدن داشت
قل قل زدن های سماورها شنیدن داشت

هرخستگی را باشراب ناب در کردیم
لب را همیشه ما ز چای روضه تر کردیم

تا میکده جز با دوپیمانه نمیرفتیم
در روضه میماندیم ما خا

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بغض میگیرد گلویم روضه ی خون خداست
بغض میگیرد گلویم فاطمه صاحب عزاست

مور هستم ضعف دارم خالی از ران ملخ
قطره ای برچشم من باشد همان مال شماست

گر میان خادمان هستم کمی خدمت گذار
شکر حق دارم به لب,این هم همان لطف خداست

دل گرفته دل پر از غم بعد عاشورا چه شد
در تصور آمده دختر کجا خواهر کجاست

دل بسوز از غربت دخت علی مرتضی
بر ﺳَﺮِ ﻧِﯽ ماه بیند گریه هایش بی صداست

خواهری در راه کوفه پیش چشم حرمله
میفشارد دست میگوید ابوفاضل کجاست?

روضه ی شامست,از گودال خونین بدتر است
این که گفتم ذره ای از ﺩﺍﻍِ دخت مرتضی ست

محمد حسن رحیمی

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 16:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خوشا به حالِ دل بی شکیب بعضی ها
هزار غبطه به حال عجیب بعضی ها

نمی رود ز سرِ این پرنده ی قفسی
خیال بال و پر دل‌فریب بعضی ها

قنوت وتر ... سحر ... در جوار «شش گوشه»
طبیب حاذق درد غریب بعضی ها

نصیب همچو منی؛ مهر تربت و حسرت
برات کرب و بلا، هی نصیب بعضی ها ...

دلم شکسته خدایا مرا اجابت کن
به حق حرمت امن یجیب بعضی ها

به همنشینی پاکانِ کربلا رفته
گرفته چادر من، بوی سیب بعضی ها ...

شاعر : فاطمه معین زاده

• شنبه
• 2
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

موکب به موکب میروم با کاروان اربعین
عاشق ترینها میشوم من در زمان اربعین

با دست خالی آمدم تا اینکه ارفاقی کنی
حرف از گدایی میزنم در گفتمان اربعین

در بحث عشق و عاشقی اینجا همه عاشقترند
مجنون و شیدا میشوند پیر و جوان اربعین

باشد چنان این داغ تو،این غصه و آوای تو
خون می چکد از آسمان بر عاشقان اربعین

از شهر مولایم علی تا کربلا گردد بهشت
گشتند همه در حسرت این راهیان اربعین

بار سفر را بسته و دیگر شدم راهیه نور
صد شکر بر دوش من است عشق کلان اربعین

مردانه میگویند همه ، لبیک مولاناحسین
در راه تو آقای من حتی زنان اربعین

روح الله دانش

• شنبه
• 2
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض