امام حسین علیه السلام

من رایتم شما شه دربار یا حسین

باز آمده گدای گرفتار یا حسین

ایلم غلام،همه اجداد من غلام

برده شدم بیا سر بازار یا حسین

این حاجتم شده که ببینم ضریح تو

بگشا گره ز کار گرفتار یا حسین

آقا قرار و وعده ی ما ظهر اربعین

با چشم خیس صحن علمدار یا حسین

حا،سین،یا و نون حروف مقطعه

ذبح العظیم معنی اسرار یا حسین

تو کشته ی دوشنبه ی شهر مدینه ای

تو داغدار میخی و مسمار یا حسین

در قتلگاه تو پیچیده بوی یاس

مادر رسیده بر سرت انگار یا حسین

وقتی که کار شمر تمام شد، شروع شد

تازه اسارت و غم و آزار یا حسین

باور پذیر نیست زنی از قبیله ات

باشد میان مجلس اقیار یا حسین

یا در خرابه ای بکشد نازدانه ای

با ناخ

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:18
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دل من جز سر زلف تو به سامان نرسد
غیر این راه پریشان به پریشان نرسد

گریه در روضه ات آباد کند این دل را
باغ بی آب وگرنه به گلستان نرسد

بی دل تنگ زمین میخورد و می میرد
دست شبنم سحری گر به گریبان نرسد

تا غمت در دل من هست به تو متصلم
درد من کاش همه عمر به درمان نرسد

تربتت در گل ما هست و جز این گل نکند
خاک مرغوبی اگر بر دل گلدان نرسد

روبه رویم بنشین تا که بگریم ورنه
بی وضو چشم برآن مصحف قرآن نرسد

حکمت سینه زنی چنگ به دامان شماست
غرق فقرم اگر این دست به دامان نرسد

شاعر : موسی علیمرادی

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ابر بهاریم و هوایِ روضه پاییزی ست
در چشم هایمان دوباره اشکِ لبریزی ست

لطفت فراوان است و این عرض ارادت ها
هر قدر هم بسیار باشد کارِ ناچیزی ست

چون رزق مان را در سحر تقسیم خواهی کرد
دل چند سالی هست مشغول سحرخیزی ست

رو به حریمت عاقبت یکروز می گوییم:
به به٬ به این ایوان! عجب صبح دل انگیزی ست

مشکل گشایی می کند دستِ ضریح تو
شش گوشه ات محض گدایان دست-آویزی ست

غیر از تو پیش ِ هیچکس سر خم نخواهم کرد
شال عزایت چون برایم گردن-آویزی ست

عمریست می گویم خدای دومم هستی
هر چند می گویند حرفِ کفر آمیزی ست

پشت درت صف بسته ایم و لطف کن آقا؛
درهم بخر ما را که جز این آبروریزی ست!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

قطره ای گمشده ام در دل دریای حسین(ع)
چشم ِ دل می طلبم محض ِ تماشای حسین(ع)

هر که را خواسته باشد به جنون می کِشَدَش
سخت دیوانه کننده ست مداوای حسین(ع)

کوه هم از کرَمش تاب نیاورد و نوشت؛
بر عقیق یمنی نام دلارایِ حسین(ع)

خانهٔ بختِ من از لطف خدا شد هیئت
تا که خوشبخت شوم... پیر شوم ‌پایِ حسین(ع)

از گناهان من آگاه... ولی راهم داد
مانده ام در کرم و سبکِ مدارای حسین(ع)

میزبان گرچه خدا؛ لحظهٔ افطار بگیر؛
حاجت از مشک و علَم! از خودِ سقّای حسین(ع)

در مناجاتِ ابوحمزه تداعی شده است
سجدهٔ نیمه شب و غربتِ نجوای حسین(ع)

میدهد جان به تنِ مرده به یک پلک زدن
طفل شش ماه٬ همان حضرتِ عیسای حسین(ع)

روزه واج

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:09
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هر که برگردانْد رو از راه تو گمراه شد

آنکه دورت گشت، در چشمانِ تو دلخواه شد

فطرس آمد از پرِ قنداقه ات حاجت گرفت

خوش به حال آنکه از آقایی ات آگاه شد

بد زمین خوردم! بد آوردم! به وٱلله ِ قسم-

هر کجا دست من از دامان تو کوتاه شد

شهرت شش گوشه ات آنقدر بسیار است که؛

زائرت افلاک و عرش و کهکشان و ماه شد

آمدند و تو نگاهی کردی و رفتند و من

روزگارم روزگارم روزگارم آه شد

ناخدای نابِ کشتی نجاتی تا ابد

نوح آمد در حریمت خادم ِ درگاه شد

سایه ات روی سرش افتاد و پای ذکر تو

یوسف آزاد از شب و بی سرپناهِ چاه شد

پیش از آنکه دستِ مادر طفل بسپارد به نیل

تربتت را داد؛ پس موسی کلیم الله شد!

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

گنبدت خیمه-طلایی ست که دیدن دارد
قلب من در حرمت میل تپیدن دارد

حضرت عشق؛ بزن! منتظر امضایم
ناز دستان تو وٱلله خریدن دارد

تا به لطف تو هماغوش ضریحت بشوم
اشک بر صورت من حسّ دویدن دارد

سرِ شوق آمده ام! خیره به شش گوشهٔ تو؛
دست هایم چقدر میلِ رسیدن دارد

قامت عرشهٔ کشتی تو از گهواره ست
بادبان معجر و بادی که وزیدن دارد

پرچم گنبد تو تکّه ای از قنداقه
گریهٔ ابر به تصویر کشیدن دارد

باز هم علقمه از روز دهم می گوید
روضهٔ تشنگی آب شنیدن دارد!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

گلیم خاکی دل را خودش تکان داده

خودش مسیر حسینیه را نشان داده

همیشه دعوتمان می کند و این یعنی

برای توبه دوباره به ما زمان داده

یکی به روضه و جمعی به اشک مشغولند

و او حواله ی جنت در این میان داده

بهشت در عوض قطره ای نمک آلود؟

نشد معامله اینکه، به رایگان داده

هوای شرب طهورا نمی کنیم آخر

حسین چائی روضه به خوردمان داده

به یک سلام، ثواب زیارت حرمش

به نوکران خود از لطف بیکران داده

گدا طلب نکند هم کریم می بخشد

تکان نخورده لب حر به او امان داده

خوشا بحال حبیب آنقدر که عاشق بود

به راه عشق حبیبش دوبار جان داده

پدر به حال رکوع و پسر به خاک خضوع

پدر هر آنچه که داده پسر همان داده

غروب سرخ

• جمعه
• 28
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عقیده ی همه یاران به اتفاق این است

که اشک شور بیاد حسین شیرین است

کنار قتلگه تو به گریه جان دادن

ز وعده ها که به خود داده ام یکی این است

تو سیدالشهدایی ، تو کشته ی اشکی

منم که مذهبم عشق تو گریه ام دین است

سلام حضرت صادق به هر که از داغت

همیشه سفره ی چشمش به اشک رنگین است

ز اشک دیده جهان را به آب خواهم بست

کنون که مرهم تو گریه ی محبین است

گرفتم اینکه سرت را به دیر راهب شست

زتشنگی لب پاکت هنوز پر چین است

لبی که بر سر نی آیه ها تلاوت کرد

لبی که از ضربات یزید خونین است

جبین شکسته به سنگ و لبت نشسته به خون

بمیرم این که سرت مجمع المضامین است

سرم فدای سرت کان سر منور تو

گهی میان تنور

• جمعه
• 28
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حبّ الحسین
وقتش رسیده با شما معنا بگیریم

با عشق تو در هر محرّم پا بگیریم

کوچک ترین ها با شما خیلی بزرگ است

قطره شدیم اندازه ی دریا بگیریم

تنها دلیل زندگی حبّ الحسین است

خوب است بین مجلس تو جا بگیریم

لیلا تو باشی عالمی اهل جنون است

باید که ماهم راه صحرا را بگیریم

دیوانگی از عشق تو تحکیم عقل است

ما حکم خود از عالم بالا بگیریم

دستان ما خالی ست پیش ماه بی دست

تا خرجی یک سال از سقا بگیریم

سی روز ماه روضه دیگر وقت آن است

ما مزد خود از حضرت زهرا بگیریم

باشد تمام آرزویم صاف و ساده

این اربعین تا کربلا پای پیاده

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:14
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شنیدم سینه زن ها را پریشان دوست داری
میان روضه هایت چشم گریان دوست داری

همین اشک و همین دستی که میکوبم به سینه
همـین یعنی تو نوکـــر را کـماکان دوست داری

أحَبَّ اللّه مــَن فـی قَلبِهِ حُبِّک ، از این رو
مسیحی را محرم چون مسلمان دوست داری

اگر خـــادم , اگر شاعـــر , اگر مـــداح باشـد ...
تو نوکر را به هرجا با هر عنوان دوست داری

عزادار تو از هر کشوری باشد عزیز است
ولی آقا کجا را قدر ایران دوست داری ؟

مگر اینـکه خـــودم از راه برگــردم وگـرنه
تو هرجوری که باشم حتی الامکان دوست داری

اگر گفتم فدایت میشوم مرد است و قولش
بمیرم پیش چشمان تو الآن ؟ دوست داری ؟

شبی دیدم بخواب ، اذن حرم دادی و گف

• شنبه
• 6
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نے نوا کن کربلا معنا شود
سینه هاے عاشقان شیدا شود

نے نوا کن از صبوری ها بگو
کی صبوری مرهمِ دلها شود؟

نی نوا کن در وداعِ اکبرش
تا همه نا گفته ها گویا شود

نے نوا کن تا رقیه دخترش
در خرابه گم شد و پیدا شود

نے نوا کن روی جسمِ بے سرش
نوحه گر آن مادرش زهرا شود

نے نوایت را کمے آهستہ زن
اصغر آغوشِ پدر لالا شود

نے نوا کن سینه را آتش بزن
شامِ غم در کربلا بر پا شود

نے نوا کن روے نعشِ کشتہ ها
تا که زینب با تو هم آوا شود

نی نوا کن تا که در تاریخِ ما
این یزیدِ بد گهر رسوا شود

نی بگو از شرحِ حالِ شامیان
تا که رازِ تیرگی افشا شود

نی نوا کن از اسیرانِ غریب
تا زبانِ عاشقی معنا شود

نی بگو از راسِ روی

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 08:33
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بخت میمونم همین بس که خدای لم یزل
در دلم شور حسینی ریخت از روز ازل

اصلا از عشق حسین سرگشته و شاعر شدم
تا بریزم کربلا را شرحه شرحه در غزل!

شاعر : هستی محرابی

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

باز این مرغِ دلم کرده هوای کربلا
باز پیچیده سرم عِطرِ فضای کربلا
باز می خواهد دلم دارالشٌَفا ی کربلا
باز می خواند مرا گلدسته های کربلا

می زند بوسه به خاکِ با صفای کربلا

می رسد از تربتش بوی گلاب و بوی سیب
می رسد هر دم مشامم عطرِ گلزارِ حبیب
کربلا باشد بهشت و قبٌَه ی شاهِ غریب
از دلِ خاکش بر آید ناله ی ام یٌُجیب

جان فدای صحن و ایوانِ طلای کربلا

کربلا و مرقدِ شش گوشه ی شاهِ شهید
کربلا و آن علمدار و دو دستانِ امید
کربلا و اکبر و آن قدِ رعنا و رشید
کربلا وُ اشک و آهِ زینبِ گیسو سفید

می رسد بوی عبیر از هر کجای کربلا

ای خوشا آن سر زمین و دجله و آبِ فرات
ای خوشا آن روضه ها و آن نسیم و رایحات
از

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

شب جمعه است و دلم کرببلا می خواهد
کربلا هم که دلِ غرقِ صفا می خواهد

چه کنم من که ندارم بجز این قلبِ سیه
دلِ من از تو حسین قدری دوا می خواهد

روضه ی آب و عطش گر چه ملول است و ولی
دلِ بشکسته و صد شور و نوا می خواهد

شب جمعه شد و مادر به حرم آمده است
وا که این صحنه عجب حال و هوا می خواهد

آخر این غرقِ گنه را چه به این حال و هوا
دلِ من جرعه ای از آبِ شفا می خواهد

کی شود قسمت من هم بشود کرببلا
دلم عطرِ حرمِ شاهِ ولا می خواهد

شاعر : هستی محرابی

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 12:00
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

سالها زوّاریت را آرزو کردم حسین
هر کجا رفتم تو را من جستجو کردم حسین

تا خراسان تا به قم تا حضرتِ عبدالعظیم
پای هر مرقد تو را چون لاله بو کردم حسین

سالها هر زائری می آمد از کرببلا
تا که بوی تو بگیرم بوی او کردم حسین

هر کجا نام تو بود آنجا بهشتم بود و هست
من بهشتت را دو عالم آرزو کردم حسین

همچنان در کربلا جاریست خون سرخِ تو
مقتلت را من ز اشکم شستشو کردم حسین

جسم خونین تو را دیدم میانِ قتلگه
لعنت بسیار بر جانِ عدو کردم حسین

وارد صحن تو گشتم در شبستانِ ولا
ای همه آمالِ من، من بر تو رو کردم حسین

آنقدر شوقِ هوای صحن تو دارم به سر
با تو در تنهایی خود گفتگو کردم حسین

سالها با یا حسین از شورِ ع

• دوشنبه
• 13
• آذر
• 1396
• ساعت
• 11:08
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

برادران! به خدا رسم بندگی این نیست
کسی که گفت «خدا» خارجی و بی‌دین نیست

کسی که گفت فقط «لا اله الا الله»
مُرید حضرت عشق است، خصم‌ِ آیین نیست

چرا به چشم شما کافر است «عبدالله»؟
چرا حسین شما، عبد و یاور دین نیست؟

چرا حسین شما، پادشاه و ارباب است؟
چرا حسین شما، دشمن سلاطین نیست؟

چرا حسین شما برده‌پروری دارد؟
چرا حسین شما، همنوای مسکین نیست؟

غلام و نوکر و گردانی از گدا دارد؟
بر آستان خدا، هیچ اهل تمکین نیست؟

حسین قاف کمال است و قبله توحید
حسین در نظر اهل قبله «سین سین» نیست

حسین در نظر من، حسین عاشوراست
صریح با تو بگویم: حسین من این نیست

شاعر : رضا اسماعیلی

• چهارشنبه
• 15
• آذر
• 1396
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شورشی پیش از قیامت در زمین بر پا شده
زین وقایع کربلا چون محشری معنا شده

آدم و جنّ و ملک از این مصیبت در عزا
چیست در عالم مگر، این شورشِ عظمی شده

می رود در هاله ی غم فرش تا عرشِ خدا
سوگوارِ این مصیبت حضرتِ زهرا شده

کی شنیدی اینچنین بر حلق ها خنجر نهند
کی بدیدی دشت اینگونه ز خون دریا شده

کی تنی اینگونه خود را بر ستم مغلوب دید
کی زنی اینگونه بد را با درایت خوب دید

دشت بود و صحنه ی تصویرِ درد و یک حسین
خیمه بود و کودکان و اشک و آهِ زینبین

یک تنی نازک که جدش پرورید در عِزّ و ناز
یک سری شیدا و عاشق در دلش دنیای راز

کاش! می مردم و می مردم نمی گفتم چنین
نو نهالِ باغِ زهرا آن عزیز و نازنین

در م

• پنج شنبه
• 16
• آذر
• 1396
• ساعت
• 09:53
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

در حریمِ کوی تو با عشق و ایمان آمدم
عاشقم من بر سرِ آن عهد و پیمان آمدم

سالها این عقده ها در سینه ی من وا نشد
تا کنم وا عقده را پیدا وُ پنهان آمدم

زائرِ کویِ تو باشم قبلگاهِ من تویی
در طوافِ مرقدت لبیک گویان آمدم

آمدم با عاشقان در این دیارِ آشنا
با جنونی در سرم مست و غزل خوان آمدم

آن قدر لبیک گویم تا جوابم را دهی
من به شوقِ دیدنِ تو دست افشان آمدم!

شاعر : هستی محرابی

• یکشنبه
• 19
• آذر
• 1396
• ساعت
• 09:22
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

اینجا که همان کعبه ی عشاق حضور است
سر سلسله ی معرفت و وادی نور است

اینجاست منای دگر از راز حقایق
چشم عدو از کثرت این قافله کور است

شاعر : هستی محرابی

• سه شنبه
• 21
• آذر
• 1396
• ساعت
• 07:53
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

هوا هوای حسینیه ها شب جمعه

رسیده این دل من تا خدا شب جمعه

شب زیارت مخصوص سیدالشهدا ع

شب زیارت ارباب ما شب جمعه

حوائج همگی مستجاب خواهد شد

رواست حاجت دل با دعا شب جمعه

"حسین" گفتم و در بین روضه می شنوم

صدای مادر سادات را شب جمعه

خدا کند که همین روزها حرم باشم

خدا کند برسم کربلا شب جمعه

حرم بیایم و بر سینه مُهر غم بزنم

کنار مرقد شش گوشه از تو دم بزنم

• جمعه
• 15
• دی
• 1396
• ساعت
• 21:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تا که نامت می برم از دیده اشک آید برون
درغم تو حال هر عاشق شود حال جنون

تا که در خاطر بیاید منظر شش گوشه ات
کفتر دل می شود بر کربلایت رهنمون

هرزمان یادی کنم از روز عاشورای تو
از مصیبتهای آن دل می شود دریای خون

نام تو از کودکی ورد زبانم بوده است
هیئتت ارباب، داده قدر این نوکر فزون

مکتب تو مکتب جانبازی وآزادگیست
پرچم ظلم یزیدی را نمودی سرنگون

گفته ای که مرگ خونین به ز ننگین زندگیست
راه عزت را نشان دادی به جمع مسلمون

تا ابد باشد به دنیا نام نیکت جاودان
شیعه با تو هست از کید بداندیشان مصون

نام تو بوده به لبهای شهیدان یا حسین
وقت ذکر آیه ی انا الیه راجعون

کاش گردد قسمتم آیم کنار مرقدت
تا به

• یکشنبه
• 17
• دی
• 1396
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

بند اول:
اونی که باورمه حسینه ، پادشاه کرمه حسینه
دل نگو خونه غصه هامه، خیلی تنگه حرم حسینه
کی میخواد نشونی ام رو منزلم کربلاست
منِ دریازده آره ساحلم کربلاست
جسم و روحم همه جوره وقف عشق توئن
تنِ من تو هئیته ولی دلم کربلاست
به عقبا، به دنیا، یه آقایی بکن یا، اباعبدالله(اباعبدالله)
برا من دعا کن ، منو اهل خدا کن اباعبدالله(اباعبدالله)
(حسین یا اباعبدالله)

بند دوم:
آرزومه که واست شهیدم شم
تو نمیذاری که ناامید شم
آرزومه توی روز محشر
پیش مادر تو رو سفید شم
تو رو میشناسم به اسطوره ی آزادگی
از تموم زندگیت گذشتی به سادگی
تو حسین بن علی بن ابیطالب و
ما غلام بن غلامتیم خونوادگی
غلامم، امامم، تویی رکن و

• جمعه
• 22
• دی
• 1396
• ساعت
• 02:15
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آمدم با اشکِ جاری اِی اُمیدم،اِی اَمیرم
هم غبار از قبر تو هم از وُجودِ خود بگیرم
اَلا ای تُربتت،به درد ما دوا
غبار مرقدت،به قلبم کیمیا
فدایت‌ جان‌ ما...

مِهر تو در سینه گشته گوهر و دُرّ نهانم
خاک پاکِ قبر تو شد توتیای دیدِگانم
اَلا ای کوی تو،بهشت مؤمنین
شفاعت کن‌ مرا،به روز واپسین
فدایت جان ما...

آمدم در محضر تو با هزار آمال و حاجت
تا شوم همچون شهیدان زائرِ عرشِ سعادت
غبار قبرِ تو،دهد بر دل جلا
بده بر عاشقان،برات کربلا
حسین‌ جانم حسین...

• جمعه
• 22
• دی
• 1396
• ساعت
• 02:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تیر نگاه تو توقلب من ، آقا نشسته
میشه بذاری محل به من،دلم شکسته
نشکنی آقا غرورمو، حاجت روام کن
خیلی آقا از تو دورمو، بیا صدام کن
عشق تو ضامن آبرو شرف منه
کشته شدن پای عشقت هدف منه
دور و بری هام میدونن تو زندگیم
یه آقا دارم همیشه طرف منه
(حسین اباعبدالله)(2)
****

از قفس حرف و ادعا ، رهام کن آقا
شدم دیگه تحبس الدعا ،دعام کن آقا
تو که تو هیئت حاجتمو، شنیدی آقا
تذکره ی کربلامو پس کی میدی آقا
اونی که رویای منه حرم توئه
آخر دنیای منه حرم توئه
اون حاجتی که دعای روی لب
مادر و بابای منه حرم توئه
(حسین اباعبدالله)(2)
****

اونی که خیلی خاطرشو میخوام حسینه
تنها رفیق شفیق من امام حسینه
عاشق صوت حجازتم یا

• یکشنبه
• 1
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شور امام حسین

**
دستمو ول که بکنن، راه خونه ت رو میگیرم
صحبت از دل که بکنن، واسه دل تو میمیرم
آروم آروم میزنم، به هوای تو پر تاحرمت
پناهم بده زیر علمت، سر من به فدا قدمت
محرم کرببلام، میتراشم سر واسه ی تو
میمیرم آخر واسه ی تو، میگیرم پر واسه ی تو
یا لیت کنت معک، مالک فُلک و فَلک ، ای رفیق بی کلک ، حسین جونم
(اباعبدالله)(4)
**

شعله ی عشق تو حسین میسوزونه دل منو
جنت با تربت حرم میسازن منزل منو
پر کرده دلبر من ، بوی عطر تو پیراهنمو
اسمتو رو دلم می کنمو ، به فدات روح و تنمو
ای آب و نون دلم ، عشق تو شده قانون دلم
تویی دردم و درمون دلم ، تو نباشی خونه دلم
چشمه ی آب حیات ، میمیرم آقا برات ، یا قتیل

• یکشنبه
• 1
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دریاب آقا

تسبیحِ دل ذکر و دعا را دوست دارد

«أَمَّن یُجیبِ» روضه ها را دوست دارد

دستِ گدایی همه سویش دراز است

بنده نواز است و گدا را دوست دارد

شکی ندارم با همین دستان خالی

اربابمان پیوسته ما را دوست دارد

حبِّ حُسِینِ بنِ عَلی در سینه دارد

هرآنکه با ایمان، خدا را دوست دارد

فرقی ندارد ارمنی یا شیعه باشد

هرکس که من دیدم، شما را دوست دارد

این نوکر بیچاره را دریاب آقا

از کودکی کرب و بلا را دوست دارد

• دوشنبه
• 2
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

روضه رضوان
کارم ز گریه کردن پنهان گذشته است

دردمن از امیدِ به درمان گذشت است

درهم شکسته خاطرم از دوریت حسین

چون قایقی که از دل طوفان گذشته است

در آرزوی یک شب رویایی حرم

چشمم ازآستانه ی باران گذشته است

ازبسکه معجزات نگاهت زبانزد است

آمارش از شهادت وکتمان گذشته است

باید به پای حرمت نامت بلند شد

ای آنکه پای عشق خود ازجان گذشته است

`ما اَعْظمَ رَزیَّتَها”ی مصیبتت

از مرزِ”لیتَ شِعری” انسان گذشته است

هرکس که چای تلخ عزای تورا چشید

ازخیر شهد وشربت رضوان گذشته است

• چهارشنبه
• 4
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 22:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اول شعر تو دفتربه چه دردم ميخورد
قلم و حافظه آخر به چه دردم ميخورد

جا براي خود من نيست دراين شهر شلوغ
من آواره كبوتر به چه دردم ميخورد

مست ساقي شده ام،مستي ام از ساغرنيست
بي تماشاي تو ساغر به چه دردم ميخورد

با پرستيدن تو بنده مسلمان شده ام
بي تو اين مسجد و منبر به چه دردم ميخورد

اين كبوتر شدنم زيرسر گنبد توست
بي طواف حرمت پر به چه دردم ميخورد

سرسالم بخدا بار اضافي ست به تن
بي جنون واقعأ اين سر به چه دردم ميخورد

ساعت نوكري ام عمر مفيد است فقط
بي توعمر دوبرابر به چه دردم ميخورد

هرنفس دم زنم از نام قشنگ تو فقط
بازدم بي دمت آخر به چه دردم ميخورد

• شنبه
• 20
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پا برهنه ببرم کرب و بلا

لال و مبهوت شدم، ناله ی شبگیرم کن

شده ام خوابِ پر از واهمه، تعبیرم کن

ای نم اشک که از چشم ترم می افتدی

نزد الله، پشیمان شده تصویرم کن

راه درمان شدنم دست خودم نیست، طبیب

شده ام دردِ معما شده، تدبیرم کن

یا مرا زود بغل کن جلوی چشم همه

یا بیا پیش نگاه همه تحقیرم کن

ننگ بر من به کسی غیر علی رو بزنم

از همه جز اسد الله، خدا سیرم کن

سر و پا معصیتم، باز به دستان علی

به مناجاتِ شب فاطمه تطهیرم کن

از همان کودکی ام نذر حسینیه شدم

بین دربار حسین بن علی پیرم کن

گر دلم نیّت طوفِ حرمی دیگر کرد

پای من را بشکن، در غل و زنجیرم کن

پا برهنه ببرم کرب و بلا، بعد از آن

وسط صح

• شنبه
• 7
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یابن الزهرا(س)
چه کمالى، چه جمالى، چه جلالى دارند!

سینه چاکان تو دیگر چه ملالى دارند؟!

غیر شاهنشهى تو که به دل ها برپاست

همه حکام جهان روز زوالى دارند

مستجاب است دعاى همه گریه کنان

بندگان تو خداى متعالى دارند

برکت ریخته اى در صله هر روضه

روضه خوان هات عجب رزق حلالى دارند

خوش به حال همه سینه زنان تو حسین!

که روى سینه شان از تو مدالى دارند

پیرهن هاى سیاه تو خدا مى داند

آخر ماه عزاى تو چه حالى دارند

محضر حضرت زهرا که همه خاموشند

شاعران تو در آن روز مجالى دارند

کربلا میبرى ام یا نه؟ بگو! چون چندى ست

جملاتم همگى لحن سوالى دارند

اى جلال الدین! برخیز ز خاک و بنگر

محشر این نوحه سرایان

• شنبه
• 7
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• ایدافیض