امام رضا علیه السلام

در ظِلِّ روزگارِ شما یا ابالحسن
هستیم ریزه خوارِ شما یا ابالحسن
چون شمع جان نثارِ شما یا ابالحسن
آهویِ در حصارِ شما یا ابالحسن
از خیلِ دوستدارِ شما یا ابالحسن

مشهد زمین که نیست ولی آسمان که هست
مشهد بهشت نیست ولی بیش از آن که هست
مشهد کَرانه نیست ولی بی کَران که هست
شُکرِ خدا برای سَرَم آسِتان که هست
شُد قبله ام دیارِ شما یا ابالحسن

باید گرفت زیرِ پرِ جبرئیل را
باید که پا برهنه ببینی خلیل را
در صحنِ انقلاب ، مِیِ سَلسَبیل را
لطفِ کثیرِ حضرت و ظرفِ قَلیل را
چشمِ من و غبارِ شما يا ابالحسن

عالم علی و در همه جا سَر به سَر علی
آئینه شد خدا و علی ضَرب در علی
دل گفت علی و دیده علی و جگر علی
هشت اس

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:36
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تا خدا و دم خدایی توست
معجزات امام رضایی توست
عشق،سلطان واجب التعظیم
شغل ایرانیان گدایی توست
تیغ ابروت کشته می طلبد
سر ما را بزن هوایی توست
ازدحامی که این حرم دارد
از وفور گره گشایی توست
دادن برگه ی امان النّار
شمه ای از هنرنمایی توست
آنچه ما را کبوترت کرده
هنر گنبد طلایی توست
گرچه دعبل نمی شوم اما
افتخارم غزلسرایی توست
سائلی پشت این درم عشق است
گوشه ی دنج این حرم عشق است

به بد و خوب عنایتی داری
بین دستت چه رحمتی داری
همه جا صحبت تو پیچیده
که رئوفی چه رأفتی داری
چقدر مثل مادرت هستی
به فقیران عنایتی داری
بنِشین، از خجالت آب شدم
سر پایی، چه عادتی داری!
آنقدر محشری به دور ضریح
بنگر چه قیامتی دار

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سائل به سفره خانه ی ارباب تا رسید
نقاره ای زدند که یاران گدا رسید

من آمدم که باز گدایی کنم تو را
اینبار هم به دادِ گدا آشنا رسید

یک بار آمدیم طواف حریمتان
صدها هزار مرتبه خیرش به ما رسید

دل برده از بهشت، زوایای مرقدت
ازبس که در حریم تو بوی خدا رسید

رحمت در ازدحام حرم موج می زند
وقتی نگاه حضرت موسی الرضا رسید

باب الجواد باب ورود بهشت ماست
باب هدایتی است که از هل اتی رسید

شاعر : مجتبی قاسمی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

پریشان واژه هایم را زگیسوی شما دارم
تمام شعر هایم را من از سوی شما دارم

ولا حول ... برآن چشم و بر آن ابرو که من وزنِ
رباعی را فقط از این ترازوی شما دارم

تمام این غزلها را ضمانت میکنی آقا
که صید این مضامین را از آهوی شما دارم

قصیده قامتی و حاجی هر بیت تو هستم
که شرط حق مداری را من از کوی شما دارم

مربع گشت ترکیبم ز هر سو سجده ای واجب
قوافی قبلگاهی شد که از روی شما دارم

درِ عطر غزل افتاد و دل شد قطعه ای از عرش
وَ من این قطعه را از نام خوشبوی شما دارم

به هر مصرع دعا کردم به هر مصرع روا کردی
شبیه مثنوی حسی فرا روی شما دارم
**
اگرکه کربلا رفتم نجف یا سامرا دیدم
تمام روزی خود را من از سوی شما د

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تا حال و هواى دل من بارانيست
آقا بطلب که در دلم طوفانيست

هرکس که نشد زائر کويت آقا
سودى نبرد ، عاقبتش ويرانيست

بشری سادات حسینی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به نام قبلۀ ایرانیان به نام حرم
به نام خادم و جاروکش و غلام حرم
به نام پنجره فولاد و لطف بسیارش
به نام این همه خیر علی الدوام حرم
به نام هر که حسادت کند به اقبالِ
کبوتران بهشتی روی بام حرم
کسی نبود که ما را دهد پناه اما
هزار مرتبه قربان این مرام حرم
فدای میکده ی ما تمام میکده ها
هزار سال گذشت و پر است جام حرم
هزار رنگ عوض کرد روزگار اما
حرم به این همه وسعت ندیده این دنیا

تو بیمه کرده ای آقا تمام ایران را
خدا نگیرد ازین مملکت خراسان را
به روی هر کس و ناکس در حرم باز است
نشد که بشکنی آقا غرور مهمان را
سلام بر حرمی که میان خود جا داد
میان آن همه مومن ، گناهکاران را
سلام بر تو همیشه گره گشایی کرد

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو نور كمال فصل بسم‌اللهي
در ظلمت فتنه، شبچراغ ماهي

تو رمزگشاي واژه‌ي توحيدي
تو معنيِ لااله‌الا‌اللهي

من از تو تبسّم دعا مي‌خواهم
يك خلوت ناب با خدا مي‌خواهم

بي ‌معرفتم به نور تو آقاجان
من از تو حقيقت تو را مي‌خواهم

هي با كلمات كَل ‌كَل و آخر هيچ
روي لب من سكوت و در دفتر هيچ

من ماندم و داغ از تو گفتن بر دل
واكن گره از زبان من، ديگر هيچ

تهران ـ مشهد، نسيم گُل، بوي جان
لبخند به لب، به سينه شوقي پنهان

بوي خوش ثامن‌الحُجج مي‌آيد
اي تشنه لبان عشق! اينك باران

هر چند در عاشقي مُردّد هستم
در درس خُلوص، دائماً رَد هستم

دلباخته‌ام به گنبد زرد تو
من منتظر قطار مشهد هستم

تهران ـ مشهد، مگو كه خيل

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:50
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با اینکه می دانست از اول بی وفایم
با اینکه عبدی رو سیاه و بی نوایم

شاه خراسان باز ذره پروری کرد
آقا اجازه داد در صحنش بیایم

او آبرویم را نبرد و ضامنم شد
هر چند که غرق گناهم...پر خطایم

از دست غیر او که آب و دان نخوردم
من آن کبوتر بچه ی جلد رضایم

عمری نمک خوردم نمکدان را شکستم
اما نکرد از دامن مهرش جدایم

آقا کریم است و از اولاد کرام است
بنده شبیه خاندان خود گدایم

امشب دخیل پنجره فولاد هستم
با این دل بیمار،محتاج دوایم

پیش کریمی مثل او جرأت ندارم...
...چیزی بیارم غیر اشک و گریه هایم

تا از عمو جانش برایش روضه خواندم
دیدم که امضا شد برات کربلایم

**

آبی نمیخواهم فقط جان رقیه
برگرد خیمه اِی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

مولا علی موسی الرضا
شمس الضحی،بدرالدجی مولا علی موسی الرضا
ای هشتمین ماه ولا مولا علی موسی الرضا

دل در هوای کوی تو همواره پر پر می زند
آرامش دلهای ما مولا علی موسی الرضا

خواهم که بیماری شوم آیم بسوی مشهدت
گیرم ز الطافت شفا مولا علی موسی الرضا

بر کفتران صحن تو مولا حسادت می کنم
قربان آن صحن وسرا مولا علی موسی الرضا

آبی که با شد یا رضا در بین سقاخانه ات
برتشنگان آب بقا مولا علی موسی الرضا

بوی بهشتی می دهد آن مرقد زیبای تو
ما را به جنت رهنما مولا علی موسی الرضا

شاه خراسانی ما، ما را غلام خود نما
سلطانی وما چون گدا مولا علی موسی الرضا

مس وجود شیعه را تبدیل بر زر می کنی
برعاشقانت کیمیا مولا

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 17:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

روسیاهم بی پناهم آه اینجا رو زدم
نام زیبای تو را من جار از هر سو زدم

ساعت ه هشت این دلم در ساحت سبز حرم
...پرسه می زد که میان صحن تو زانو زدم

عطر زیبای حرم تا بر مشام من رسید
طعنه بر عطر گلاب و عنبر و شب بو زدم

صاحب عالم ولیّ نعمت مایی رضا ع
خوب می دانی چرا من ناله ی "اشکوا.."زدم

هوهوی نقاره خانه از حرم دل می برد
تاشنیدم مست گشتم نغمه ی "یاهو" زدم

تا برادر دست ما گیرد به حق خواهرش
حرف از لطف "کریمه" حرف از "بانو"زدم

خواب دیدم مثل خدّام حرم در بین صحن
"آمدم ای شاه"را هِی خواندم و جارو زدم

حاجت من هم ضمانت شد همین که لحظه ای
رو به سلطان خراسان "ضامن آهو"زدم

می رسد لطف تو آقاجان به این زا

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سلام ای ماه خوبی ها!
سلام ای هشتمین سکوی معراج بشر تا عالم بالا. امام مهربان آقا، علی، موسی الرضای ما.
دلم تنگ است آقاجان! وجودم شیشه ای نازک، گناهانم چنان سنگ است آقاجان!
تو می دانی گرفتارم، گره روی گره دارم و این دنیای کژ رفتار پر آزار بی مقدار، والله مرا برده سر دارم. سر دارم، عزیزا با نگاهی التماس آمیز، سوی گنبدت فریاد می آرم:
الا ای ضامن آهوی صحراها! الا ای کشتی امید دریاها، الا ای سید و سرور، رضا، آقای آقاها! نجاتم ده، براتم ده، به جان جد عطشانت -حسین بن علی- آب حیاتم ده!

بشر بیمار شد مولا، شفایی نیست. به جز مهر تو در عالم دوایی نیست. به درب خانه ات دیگر گدایی ام، گدایی نیست.برای من و آ

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا امام رضا
ای غریبی که خلایق به تو رو می آرند
آشنایان تو در کل جهان بسیارند

تو معین ضعفا هستی وحج فقرا
همه از شوق شفا دادن تو بیمارند

بارها فیض زیارت به یقین کافی نیست
شیعیان تو همه عاشق این تکرارند

زایرینی که یه امید تو طوس آمده اند
وقت رقتن همگی راضی ی از دلدارند

عاشقان سوی تو آیند ودر آخر بروند
لیک دل در حرم پاک تو جا بگذارند

یوسف نجمه ای وگر که به بازار آیی
همه، دل در گرو عشق تو در بازارند

مشهدت نقطه ی پرگار وجود ست آقا
عالمی در گروی حیطه ی این پرگارند

وعده دادی که به هر زایر خود سربزنی
خوش برآ ن عده که مشمول براین دیدارند

شاعر : اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کلامش نور ، فعلش خیر ، نامش دلنشین باشد
دلیل عالم ایجاد باید اینچنین باشد

یکی از معجزات حضرت موسی بن جعفر اوست
علی سوم و دست خدا در آستین باشد

هوالاول هوالاخر هوالظاهر هوالباطن
رضا آئینه ی فضل امیرالمومنین باشد

"رضی الله عنهم و رضوا عنه است" شأن او
به قرآن بهترین مصداق آیات مبین باشد

حدیث سلسله پای دلم را قرص و محکم کرد
ولای حضرتش تنها مرا حصن حصین باشد

شبیه تک تک اجداد خود باب نجاتم شد
نخی از ریشه ی سجاده اش حبل المتین باشد

به جز او چه کسی با حسن رفتار و صمیمیت
سر هر سفره با جمع غلامان همنشین باشد ؟؟

کجا رد میکند از محضر خود سائلانش را
کسی که دامنش باب الحوائج آفرین باشد

ادب شرط قدم ب

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به فکر کربلا بودم در اوردم سر از مشهد
بخوانم هرنفس باشوق بار دیگر از مشهد

اگر که میل حج دارم چه جایی بهتر از اینجا
اگر قصد سفر کردم چه جایی بهتر از مشهد

امیدی به من و این طبع خشکیده نبود اما
به لطفش برده ام با خود غزل های تر از مشهد

گره روی گره زد تا که بخت خواهرم وا شد
سحر شد هر شبم با خاطرات مادر از مشهد

"پدیده" این نمایشگاه الطاف خداوندی ست
ندیدم شهر زیبایی تماشایی تر از مشهد

برادر صبح و ظهر و شب به سوی قم نظر دارد
چرا که چشم خود را برندارد خواهر از مشهد

"به جان مادرت زهرا قسم" رد خور ندارد که
نرفتم دست خالی با نگاهی مضطر از مشهد
**
اگر روزی شود تنها بلیط رفت میگیرم
چرا که قصد برگشتن

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:17
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

پیرمرد از تمام خاطره هاش
چند تا را هنوز از بر بود
مثلا اینکه صحن گوهرشاد
آسمانش پر از کبوتر بود

خیره میشد به عکسهایی که
از جوانیش بیش و کم مانده
از عیال خدابیامرزش
چقَدَر عکس با حرم مانده ...

خیره میشد به مهر و تسبیح و
جا نمازی که عکس گنبد داشت
در سجودش همیشه زائر بود ...
مهر و تسبیح عطر مشهد داشت

رو به ساعت نگاه غمگینش
دست بر سینه منتظر مانده
بیسواد است , بر روی ساعت
یک حرم جای هشت چسبانده

دانه دانه به کفترانش با
اشک شرمندگی غذا داده
کفتران حیات را چندیست
وعده ی مشهد الرضا داده

خانه اش خانه ای قدیمی بود
خانه ای گرم و با صفا ... آری
از همان ها که غرق دنیا نیست
از همان ها که دوستش داری

غر

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باز هم از گوشه ی ایوان نگاهی کن به من
میشوم در مرقدت مهمان نگاهی کن به من
گریه کردم باغمت حالا که می آید کمی
در کویر صورتم باران،نگاهی کن به من
آفتابی که طلوع صبح گاهت دیدنی ست
از شمال شرقی ایران نگاهی کن به من
گرچه سخت است این قسم،دستم به جایی بند نیست
آه جان مادر پنهان نگاهی کن به من
تا نگاهم میکنی مادر تبسم میکند
این دل بیچاره ی من دست وپا گم میکند
موقع پابوس صحن یار فوق العاده بود
گریه های لحظه ی دیدار فوق العاده بود

بین صحن آینه قلبم هزاران تکه شد
بی نهایت ایده ی معمار فوق العاده بود
بین سجده عکس من در سنگ مرمر نقش بست
صورتم در چادر گلدار فوق العاده بود
گم شدم در موج،دستم خورد بر کنج ضری

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:23
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

كوچه پس كوچه مشد بوی امام رضا مِدِه
دیدن گلدسته هاش دلِ آدمِ جلا مِدِه

هر كی كه غصه دِرَه یا گِرِهِی تو كارشَ
مِرَه تُو صحنِ آقا حال و هواش صفا مده

بعضیا بالایِ سر، سر رویِ سنگا مزارن
اشكاشان كه میچیكَه هر چی مِخَن آقا مده

صبح زود سر كوچه ها هر كی كه از خانه میَه
دس به سینش مِزرَه سلامی به آقا مده

خیلیا مِگَن شما كمتر حرم سر مِزِنِن
آقامان مهربونه سهم ما ره سیوا مده

بعضی ها كه نِمِتِـنَن بی یَن به پابوس آقا
التماس دعا مِگَن دردشانِ شفا مده

ما كه از بچّیگی مان هَمَش میامَدِم حرم
وقت مردن مِدِنِم جوابیِم به ما مده

عظیم سناوندی

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ما و کرم تو یا امام هشتم
محتاج دم تو یا امام هشتم

بیچاره و درمانده کجا را دارد
غیر از حرم تو یا امام هشتم

شاعر : سید مجتبی شجاع

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بیمارها دارالشفا را می شناسند
اینجا تمام دردها را می شناسند

اینجا غریب و آشنا فرقی ندارد
اینجا غریب و آشنا را می شناسند

از هر دری در ماند هرکس آمد اینجا
درمانده ها باب الرضا را می شناسند

در این حرم حتی خدا نشناس ها هم ...
گاهی می آیند و خدا را می شناسند

ما چند سالی هست که مشهد می آییم
دیگر تمام شهر ما را می شناسند

بس که همیشه بودم اینجا دست و پاگیر
دیگر من بی دست و پا را می شناسند

ساده بگویم گنبدت را دوست دارم
بی چیزها تنها طلا را می شناسند

چه احتیاج است احتیاجم را بگویم ؟
اهل کرم فقر گدا را می شناسند

هرکس که رفته کربلا از این حرم رفت
با نام مشهد کربلا را می شناسند

آرش براری

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هر آنجا که خبر باشد خدایا-
گدایش بیشتر باشد خدایا

به جز در این حرم هرگز روا نیست
(گدایی) معتبر باشد خدایا

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در میکده ی طوس، دل آرام گرفته است
ازدست معین الضعفا جام گرفته است

خورشید به خاک قدمش بوسه نشانداست
آن ذره که از مهر رضا وام گرفته است

اقبال در آغوش کشیداست کسی را
که خادم درگاه رضا نام گرفته است

دعبل نه فقط هرکه به مدح تو سروداست
از دست کریمانه ات انعام گرفته است

ازگنبد و گلدسته و ایوان تو ای شاه
درویش در اشعار خود الهام گرفته است

حاجات مهمی که دلش داشته گفته است
حاجات مهمی که سرانجام گرفته است

محسن درویش

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عدم بودیم تو با یک اشاره هستمان کردی
و تا گیریم دامانت سرا پا دستمان کردی
به پای بست شیخ عاملی پابستمان کردی
شراب ناب سقاخانه دادی مستمان کردی
همین یک کاسه از آب حرم آنقدر گیرا بود
که گویا باده ی صد ساله در پیمانه ی ما بود

در ایوان شما مستیم ازین مستی شرف داریم
اگر افتان و خیزانیم اگر تنبور و دف داریم
اگر هو میکشیم اینجا اگر باده به کف داریم
از آن باشد که اینجا حس ایوان نجف داریم
امیر هشتم عالم! علی جانم! مگر قنبر نمیخواهی؟
فقط لب تر بکن آقا، بفرما سر نمیخواهی؟

به سر شوق شما داریم و روی دستمان، سرها
به رقص آورده ما را هم سماع این کبوترها
چه بارانی ز اشک شوق می بارد دمِ درها
دمِ باب الجوادت و

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:36
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اگر می‌تراود زِ لبها علی
اگر نعره دارم سراپا علی
ندارد دلم قبله الا علی
که دیدم خدا را فقط با علی
خدا عالی است و مُعَلیٰ علی

بگو بعدِ بسمه تعالیٰ علی

اگر کوچه‌ی ما چراغانی است
اگر سقفِ این شهر بارانی است
اگر زُلفِ ما در پریشانی است
اگر حالِ ما باز طوفانی است
که ایران تمامش خراسانی است

که ما خاک هستیم بالا علی

اگر روزگاریست حالم بَد است
اگر لحظه‌هایم پریشان شده است
گره‌ها سراغم اگر آمده است
اگر غم به امروز ما سر زده است
علاجش فقط دیدن مشهد است

بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی

بهشت است و نور است در این فضا
که سوءُالقَضا گشت حُسنُ القَضا
سراپا پُرم از دَمی جان فزا
چه امشب چه فردا چه روزِ جزا
علی

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

جایی که میگیرند دست ناتوان را

پیر زمین افتاده دارد آسمان را

تطهیر شد هرکس که وا شد پایش اینجا

دیدند مردم حکمت آب روان را

سگ های اطراف حرم را میپذیرند

تحویل میگیرند وقتی آهوان را

یکبار می آیم سه دفعه او میاید

یعنی که تضمین میدهد سود کلان را

من از رفاقت با کریمان سود بردم

هر موقعی رفتم خراسان سود بردم

صدشکر برگ دعوتم داده همیشه

پیش همه حیثیتم داده همیشه

حج فقیران آمدم دارا شدم من

محتاج بودم ثروتم داده همیشه

مستانه گشتم صحن هارا فیض بردم

جنت به جنت نعمتم داده همیشه

طعم غذای حضرتی مانده به کامم

آقا دراین صف نوبتم داده همیشه

من پای این سفره غذارا دوست دارم

ته مانده لطف رضارا دوست

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:22
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

غافل نشو شاید نظری شد امشب
شاید که مبارک سحری شد امشب

شاید که به خاطر امام هشتم...
از یوسف زهرا خبری شد امشب

شاعر : سید مجتبی شجاع

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:10
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نشان راه، به سمت خدایمان دادند
که در حریم خراسان رضایمان دادند

خوشم که باده ی عشقش به جام جان دارم
کنار ساقی میخانه جایمان دادند

به عشق دیدن رویش زیارتش رفتیم
برای ذکر مدیحش نوایمان دادند

به مادرش قسمش داده ایم،بالاسر
که سوز فاطمه را در صدایمان دادند

گرفته ایم جواز بهشت اعلی را
به دست با کرمش کربلایمان دادند

ادیب شهر سرود این کلام دلجو را
مسیم و در حرم او طلایمان دادند

جلال و جلوه ی او را به چشم خود دیدیم
کنار مضجع پاکش جلایمان دادند

غنی نیم که صفا مروه قسمتم گردد
ولی به حج فقیران صفایمان دادند

دودل شدم که بگویم ز درد خود یا نه
که در حرم به نباتی شفایمان دادند

محمد نبوی

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بی گمان نیست گذر از دل دریا ممکن
غرقه ی عشق تو را نیست تقلّا ممکن

امر کن مُرده تحرّک بپذیرد ورنه
نشود معجزه با حرف مسیحا ممکن

هرچه ممکن نشود با هنر و سعی طبیب
پلک بر هم زدنی می شود اینجا ممکن

علم مردان عجم از تو بود این یعنی
با تو گردد سفر ما به ثریا ممکن

سالها معجزه دیدیم ولی باز نشد
لحظه ای درک عنایات تو حتی ممکن

من به تو می رسم آخر، شده روز محشر...
هیچ چیزی نشد از روز ازل ناممکن

شاعر : محمد رضا طالبی

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

مثل عشاقی که هر‌ ساعت دم از "او" می‌زنند

در حرم آیینه ها بانگ هوالهو می‌زنند

روی یوسف ها کجا و روی سلطان رئوف

از قضا این بار با هم دلبران مو می‌زنند

بعد یک ساعت نشستن با تو دانای عرب

رومیان لبخند بر علم ارسطو می‌زنند

در صف میزان، کبوترهای مشهد می‌رسند

سنگ عفوت را به شاهین ترازو می‌زنند

فرشبافان در پی کسب ضمانت نامه ات

نقشه‌ی قالیچه ها را طرح آهو می‌زنند

وه چه تصویری‌ست هر شب آبشاران بهشت

روبروی حوض گوهرشاد زانو می‌زنند

هر سحر کوه گناهان را که می‌ریزد زمین

خادمانت از حیاط صحن جارو می‌زنند

خسته از درهای بسته دستهای نا امید

عاقبت بر پنجره فولاد تو رو می‌زنند

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:17
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بس که پر کرده فضای صحن را فرياد ها
نيست پيدا در حريمت های و هوی باد ها

کوربيناشد، فلج پا شد،گداروزی گرفت
پشت هم رخ می دهد اينجا از اين رخداد ها

جمله ای تکرار شد ، هرصحن را پرکرده است：
(کار من با گوشه ی چشم تو راه افتاد) ها

می شود حس کرد از فيروزه کاری های صحن
حسرت ديوار ها را بر دل شمشاد ها

از شفای درد پشت پنجره فهميده أم
نرم شد از اشک زائرها دل فولاد ها

دختری آمدبه گوهرشاد ، گوهرشاد شد
ياعلی موسی الرضا گفتند گوهرشاد ها

ضامن آهوشدی ، صياد آهو را رهاند
شک نمی کردند در خوش قولی أت صيّاد ها

شاعری پرسيد：من هم سهم دارم در حرم؟
پاسخش را داد آقا با حسن خوشزاد ها

هرکسی دعبل نخواهد شد ولی اين ش

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:19
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سال ها دیده ی دل جانب رضوان داریم
این چنین میل تماشای تو جانان داریم
چون که دوریم ز تو حال پریشان داریم
رور و شب قبله ی جان سوی خراسان داریم
کعبه خود دیده به اشراقِ نگاهت دارد
انعکاسی است که از چشم سیاهت دارد

ما نه تسلیمِ تو در اوج رضاییم همه
لطف تو بود که در دین خداییم همه
ما که با اسم تو در ذکر و نواییم همه
به تولای تو در مهر و صفاییم همه
هر کجاییم به کوی حرمت مهمانیم
به خدا تا به ابد در حرمت می مانیم

مرکز نور سماوات و زمین مرقد توست
وسط باغ جنان ، خُلد برین مرقد توست
حلقه ی هر دو جهان را چو نگین مرقد توست
آن که غم می بَرَد از قلب غمین مرقد توست
بی شمارند ملائک به طواف حرمت
سجده ی اهل سماو

• پنج شنبه
• 19
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 20:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض