امام رضا علیه السلام

بی قرار و خراب سلطانم

مست مست شراب سلطانم

من یکی از هزار مدیونه

کرم بی حساب سلطانم

داده ام یک سلام و باز امشب

من خمار جواب سلطانم

نوکر خانه اباصلت و

بندگان جناب سلطانم

دوره گرد قدیمی صحنه

کوثر و انقلاب سلطانم

زنده ام زیر سایه کرمش

خوش به حال مجاور حرمش

ریزد از اسم اعظمش برکت

عادت او عطای بی منت

مومن و کافر از رضا دیدند

مهربانی ، محبت و رافت

احدی را نمی برد از یاد

چه قدر با وفاست این حضرت

می روند از حرم همه خوشحال

بس که او زود می دهد حاجت

به تمام قبیله و نسله

دشمن ثامن الحجج لعنت

همه جا ذکر خیر این آقاست

پرچم معجزات او بالاست

السلام علیک یا سلطان

آمده سوی تو گدا سلطان

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سلطان تویی،ضامن تویی
روز ازل در عرش با اذن خداوند

ما را غبار سنگ های صحن کردند

وقت نماز صبح در صحنت ملائک

با خادمانت فرش ها را پهن کردند

این قوم را با دست خالی برمگردان

این زائران جایی به جز مشهد ندارند

وقتی تو حج مستمندانی رضا جان

این سنگ ها چیزی کم از اسود مدارند

ماسنگ بودیم و تراش عشق خوردیم

تا در رکابت اندکی قیمت بگیریم

اذنی بده تا موقع غسل شهادت

از خواهرت در شهر قم رخصت بگیریم

ایران همه دولت سرای توست اقا

سلطان تویی،ضامن تویی،مولا توهستی

ما سنگ بی جان کف دریای سرخیم

تا ناخدای کشتی دنیا تو هستی

تا شاعران و ذاکران جمع اند اینجا

این جمع ها را نیز زهرا دوست دارد

دعبل بیا قدر

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

رئوف آلِ على
کبوترانه به سوى تو آمدم آقا

کبوتر حرم و جلد مشهدم آقا

میان این همه سختى دلم به تو قرص است

دخیل بسته ام و رو به تو زدم آقا

به مهربانى تو من پناه آوردم

تورا به جان جوادت مکن ردم آقا

جنون عشق تو عقل مرا به غارت برد

جنون اول راه است..قدم قدم آقا...

–

به عشقِ عشقِ خودت سر به باد خواهم داد

و من به اهل زمین عشق یاد خواهم داد

–

دوباره إذن دخول و دوباره بوى حرم

شبیه گشته ام آقا به خلق وخوى حرم

حرم حرم حرم از روى لب نمى افتد

همیشه چشم دلم هست سمت و سوى حرم

قبول!نوکر خوبى نبوده ام اصلاً

جلا ببخش مرا هم به آبروى حرم

رئوف آلِ على أز تو خواهشى دارم

نذار تا که بمیرم در آرزوى ح

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:39
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اذن دخول
رسیده ام در باب الجواد با امید

چرا که یاس پر است از تضاد با امید

برای رفع گره های کور آمده است

دلی که دست به دست تو داد با امید

نیامده گره اش وا شد آن کسی که شبی

مقابل حرمت ایستاد با امید

به جای خواندن اذن دخول میگرید

نگاه پیرزنی بی سواد با امید

به قصد رفتگری در کنار جاروها

وزید در وسط صحن باد با امید

میان صحن تو دستش جلو تر است آنکس

که جمع گشته در او اعتقاد با امید

برای اینکه شوم دعبلت نگاهی کن

برای تو بنویسم زیاد با امید

سید محسن علوی

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا ضامن آهو
بدهکاری حرم آمد ، تو پر کردی حسابش را

سلام گرگ گرچه با طمع ، دادی جوابش را

پریشان هرکس آمد در حرم با مشکلی کاری

تو با لبخند دادی پاسخ حال خرابش را

خدا شاهد که هرکس خوابتان را دید ، در ساعت

خودت تعبیر کردی با زیارت زود خوابش را

نه این چیز عجیبی نیست وقتی لطف سرشارت

نمک پرورده حتی کرده است اهل کتابش را

نه تنها زیر دِینَت چند مفلس مثل من هستند

که مدیون شما آقاست کشور انقلابش را

میان کربلا و مشهد و قم چند روزی هست

دلم با قاطعیت کرده آقا انتخابش را ...

نگاهم خیره حالا بر روی انگشترم مانده

همانکه قم گرفتم سنگ و در مشهد رکابش را

حمید رضا محسنات

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زحمت تیغ دو سر را گاهی ابرو می کشد
چشم های نافذش شمشیر از رو می کشد

گاه وصل و گاه هجر و گاه قبض و گاه بسط
می کشد هرچه دل بی تابم از او می کشد

اول ذی القعده با شوق زیارت مادرم
بابت خرج سفر دست از النگو می کشد

بست بالا بست پایین باطنا مثل هم اند
جذبه ی گلدسته اش دل را ز هر سو می کشد

مثل ایوان نجف ایوان طلایش دیدنی ست
زایر این بقعه حق دارد اگر هو می کشد

خواهرم را بوم نقاشی به ذوق آورده است
دور تا دور ضریحش یاس و شب بو می کشد

بر فراز ماذنه های رفیعش یاکریم
در طواف گنبد زردش پرستو می کشد

از امام ضامن خود اذن می گیرد سپس
در کنار حوض صحنش بچه آهو می کشد

تا سلامی بامدادان محضر حضرت دهند
بر لب

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به مهرت بگذرد روز و شبم يا ضامن آهو
زجانم رفته تاب و در تبم يا ضامن آهو

به شوق چشم تو آهو نهد پا در دل صحرا
چنان آهو نگاهت مطلبم يا ضامن آهو

غريبه نيستم در دام عشق تو كه يك عمري
اسيرت بوده اند اُم و اَبم يا ضامن آهو

گراُفتم يا گرفتم آنکه برخيزم ز الطافت
نيفتد نامت از روي لبم يا ضامن آهو

دعايم ميرود بالا هميشه زانكه نام تو
گره خورده به يارب ياربم يا ضامن آهو

مران از خود مرا اینجا مسیحی هم نگردد رد
بَدم اما حسيني مذهبم يا ضامن آهو

رئوف اهل بيت امشب نگاهي كن "رئوفي" را
بده بر خادمیَت منصبم يا ضامن آهو

شاعر : حسین رئوفی

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:19
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

قد کشیدم لحظه لحظه با ولایت یا رضا
ذکر لالایی من شور و نوایت یا رضا

مادرم نام ترا در گوش من خواند و شدم
از همان روز نخست عبد و گدایت یا رضا

جرعه آبی ریخت بر کامم ز سقاخانه‌ات
روضه خوان گردیده‌ام من از برایت یا رضا

کاش من ابن شبیب و خانه‌زادت میشدم
تا سپر گردم به هر درد و بلایت یا رضا

خاک کویت برتر از خلد برین در پیش من
در سرم نبود به جز حال و هوایت یا رضا

زائر کوی تو زوار خدا در عرش شد
زین سبب آورده‌ام رو بر سرایت یا رضا

من کیم تا که رضا از تو شوم در این حرم
شرط بخشش از سوی حق شد رضایت یا رضا

نام سلطانی فقط زیبنده‌ی نام شماست
عالم و آدم همه یکسر فدایت یا رضا

مرد سلمانی شده منّا به درگا

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:57
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بند اول
بهشت روی زمین مشهدالرضا شده است
کبوتر دل من در حرم رها شده‌است
تمام قبله‌ی حاجات،پنجره فولاد
مس وجود من از یک نظر طلا شده است
جواز و اذن دخول حرم ز باب جواد
ثواب زائر این بارگه خدا شده است
به پیشواز مسافر رسد امام رئوف
نیآمده به زیارت ز ره،رضا شده است
نمیرود به وطن دست خالی از اینجا
هر آنکسی که بیاید ز در رضا شده است

اگر که قیمتیم زائر شما شده‌ام
ز کودکی به غم عشق مبتلا شده‌ام

بند دوم
امیر کشور دلها فقط تویی آقا
امام هشتم زهرا فقط تویی آقا
تویی که عالم دین محمدی شده‌ای
چو جد و مادر بابا فقط تویی آقا
کرامت از در و دیوار خانه‌ات ریزد
طبیب هر چه مسیحا فقط تویی آقا
تمام روضه‌ی رضوان و جن

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:14
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بند اول

السلطان ابالحسن ابالحسن ابالحسن(۲)

ای شاه خوبان جانم رضاجان
ای ماه تابان جانم رضا جان
ای بیکران تو مانند باران
شمس الشموس و شاه خراسان

السلطان ابالحسن.....(ع)
بند دوم
باب النجاتم باب الجوادت
بنموده ام من هر لحظه یادت
کرببلا شد باب المرادت
من سر سپرده بر عدل و دادت

السلطان ابالحسن...(۴)
بند سوم
آهوی دشتم چشمم براهت
در انتظار نیمه نگاهت
چشم من و آن رخسارِ ماهت
آسوده‌ خاطر من در پناهت

السلطان ابالحسن.....(۴)
بند چهارم
باغ بهارم صبر و قرارم
غیر از تو آقا یاری ندارم
سر بر حریم و خاکت گذارم
ای روشنی بخش شام تارم

السلطان ابالحسن.....

شاعر : مرتضی محمودپور

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:16
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بند اول
ای سر ناقابل من فدایت
میشنوم ز قدسیان صدایت
کبوتر کهنه‌ی بام توام
پرزنم عاشقانه در هوایت
اجازتی صاحب هفت آسمان؟
تا که شوم همیشه خاک پایت
ریزه خور سفره‌ی تو عالمیست
خلقت افلاک شد از برایت
تو عالم آل محمد شدی
به جز نبی خیل رسل گدایت

به ساق عرش خدا خودش نوشته‌ست
صحن و سرای حرمت بهشته‌ست

بند دوم
حرم نگو کعبه‌ی جان و دلم
میشود آخر این حرم قاتلم
بحر کرم، کرامتی کن به من
کشتی امید چه شد ساحلم
مُحرم این حرم شدم آمدم
به درگهت اگر که ناقابلم
شاه تویی ماه دل آرا تویی
از دل و جان بر حرمت سائلم
آهوی دشت ختنم آمدم
من به نگاه رافتت مایلم

ذره منم تو آفتاب منی
به شام تیره ماهتاب منی

بند سوم
حرز تو

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:18
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بند اول

ماهتابی میان پنجره‌هاست
یا طریقی به سمت و سوی خداست
در طراوت به مثل باران است
قطره قطره چو رود چون دریاست
تا که مجنون حضرت حق شد
بر همه اهل معرفت لیلاست
انتهایی ندارد این دریا
ساحل امن آدم و حواست
صد چو موسی کلیم بارگه‌اش
نجل زهرا و زاده‌ی موساست
حرم قدسیش امان همه
خاصه اینکه حج الفقراست
از حریمش به کربلا راهیست
سالها روضه خوان عاشوراست

روضه الفاطمه خراسان‌ست
ضامن آهوی بیابان است

بند دوم
از حرم تا به عرش راهی نیست
جز تو در این میانه ماهی نیست
از نگاهم اگر که پنهانی
از فراقت مرا جز آهی نیست
در طواف توام شدم حاجی
بسته احرام،اشتباهی نیست
این زیارت ثواب حج من است
من فقیر توام گناهی نیست

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

عمریست که در پرده‌ی ابهام نشستم
از خویش جدا گشتم و گمنام نشستم

در کنج قفس نیستم و بر تو اسیرم
چون مرغ گرفتار در این دام نشستم

شهره شده‌ام من به غم عشق دراین شهر
گویا چو کبوتر که بر این بام نشستم

کارم همه از شوق شده گریه مداوم
از بسکه به دیدار تو تا شام نشستم

مستی من از حد تصور نگذشته‌ست
زین روست که باز، از پی این جام نشستم

شاعر : مرتضی محمودپور

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

زیر ایوان طلا چشم ترم مخصوص ِ توست
جَلدِ خود کردی مرا! بال و‌ پرم مخصوص ِ توست

ضامن آهو شدی! پشتم به عشقت گرم شد
آبروداریِ روزِ محشرم مخصوص توست

رو زدم بر غیر و تا درها به رویم بسته شد
زائرم کردی و گفتی: این حرم مخصوص توست

رد نکردی از درِ باب ٱلجوادِ(ع) خود مرا
آمدم آقا! امیدِ آخرم مخصوص توست

مشهدت حجّ فقیران است و اطرافِ ضریح
هر چه می بینم تویی! دور و برم مخصوص توست

سر به دیوارِ حرم عشق شهادت داشت و
گفت: آقا جان؛ بگیر از من! سرم مخصوص توست

چشم هایش قطره قطره اشک بعد از هر نماز؛
دست بر سینه سلام ِ مادرم مخصوص توست

کاشکی امروز روزی زائرت بودم! ولی-
نیستم... آقا حسابم کن! کرم مخصوص توست!

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:35
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

غمگینم و راهی کن محضِ طلبِ درمان
محتاجِ گوهرشادم! آقا بطلب مهمان

از روز ازل هستند غیر از منِ دیوانه
حیرانِ تو آهوها٬ پابندِ تو صیادان

همسایه شدن با تو تقدیرِ خوشِ من بود
اهواز چه حسرت خورد بر حالِ دلِ سمنان

با چشم خودم دیدم٬ نامت شده پیدا در؛
فهرستِ مفاتیح و در حاشیهٔ قران

حاجت به تو می گفت و دستان تو را حس کرد
هر دانهٔ تسبیحِ دستانِ زنی گریان

یک شاعرِ دلداده نذرِ نظراتت کرد
دیوانِ خودش را در زاویهٔ این ایوان

هنگام طلوع صبح٬ لبخند-زنان دادی
گندم به کبوترها٬ بر سفرهٔ زائر نان

سلطانِ خراسان و همنام علی(ع) هستی
تا روز قیامت هست؛ مشهد نجف ِ ایران!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:41
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

عاشق کوچک ترین کوره دهاتِ مشهدم
کیش مال دیگران! عمریست ماتِ مشهدم

یک حرم دارد طلا! آیینه باران! غرقِ نور
تا قیامت محو موصوف و صفات مشهدم

حسرت پابوس دارم ای اجل مهلت بده
جرعه جرعه تشنهٔ آب فرات مشهدم

شخص ِ میکاییل بی منّت تبرک برده است
بارها از زعفران و از نبات مشهدم

صبح جمعه٬ غرقِ «ندبه» کنج صحن انقلاب
عصر جمعه عاشقِ بغضِ «سمات» مشهدم

از کجا باید بگیرم؟! کربلایم پیشکش...
چند وقتی هست که گیرِ برات مشهدم!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:07
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

تا که هستم معتکف در هر رواق شاه طوس خاک را جارو مزن خادم که هستم خاکبوس

پلک خود را با طلوع گنبدش وا می کنم
هست خورشید جهان در چشم من شمسُ شموس

من زیارت نامه را اینگونه معنا کرده ام
تا که اشک آمد بگیرم از ضریح شاه بوس

از مسیر خاوران‌ تا شهر مشهد بر حرم
کرده هر مردی و هر سروی و هر کوهی جلوس

• دوشنبه
• 29
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شوق نسیم بامدادت بی نظیر است
حال زیارت با عبادت بی نظیر است

دلتنگِ قدری آبِ سقّاخانه هستم
یادم کن آقا جان که یادت بی نظیر است

دور و برت زائر٬ زیارتنامه٬ خادم
اوضاعِ بر وفق مرادت بی نظیر است

میگفت: از ما لحظه ای رو برنگردان
اشک غلام خانه زادت بی نظیر است

از دستهایت هر چه پیش آمد خوش آمد
سلطانی و کم یا زیادت بی نظیر است

خورشید بر گنبد-طلایت نور پاشید
اینگونه اظهار ارادت بی نظیر است

دور است چشم ِ زخم از صحن و سرایت
نقّاره خواند و «إن یکادت» بی نظیر است

کلّ حرم لطف خودش را دارد اما
آرامش باب ٱلجوادت بی نظیر است!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

زیر ایوان نگاهت حال و احوالم خوش است
با تو باشم لحظهٔ تحویل هر سالم خوش است

بارها در صحن آزادی به چشمم دیده ام
حال هرکس گفته: آقا بی پر و بالم٬ خوش است

حس خوبی دارم و‌ کنج حریمت باز هم
با مفاتیح ٱلجنان هر سطر اعمالم خوش است

دستْ خالی آمدم٬ آشفته٬ چشمم خیس خیس
پای سقاخانه حسّ و حال سیّالم خوش است

شعرهایم کاش باشد میزبانت تا ابد
دعبلت باشم اگر وٱلله اقبالم خوش است

گوشه ای از چشمهایت میشود باب الجواد(ع)
هر چه از این راه می آیم حرم حالم خوش است!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:53
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

دلم گرفته از این روزگار بی پروا
برای وصل توهر شب گرفته‌ام احیا
بیا وحاجت دل راعطا نما آقا
که سائل تو شوم من به جنت الاعلی

شاعر : مرتضی محمودپور

• شنبه
• 22
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:20
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

کفش هایم آشنای کفشداری می شود
اسمم از امروز خادم افتخاری می شود

می روم با اشک سقاخانه را دریا کنم
کاسه ها ازچشمه های شوق جاری می شود

گردگیری می کنم دیوارها را با گلاب
دستهایم غرق این آیینه کاری می شود

سورهٔ وٱلشّمس از گلدسته می ریزد به صحن
لحن گرمی دارد و خورشید قاری می شود

جای جای ِ این بهشت از دانه و گندم پُر است
سرپناه ِ هر چه گنجشک فراری می شود!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:03
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

کفش هایم آشنای کفشداری می شود
اسمم از امروز خادم افتخاری می شود

می روم با اشک سقاخانه را دریا کنم
کاسه ها ازچشمه های شوق جاری می شود

گردگیری می کنم دیوارها را با گلاب
دستهایم غرق این آیینه کاری می شود

سورهٔ وٱلشّمس از گلدسته می ریزد به صحن
لحن گرمی دارد و خورشید قاری می شود

جای جای ِ این بهشت از دانه و گندم پُر است
سرپناه ِ هر چه گنجشک فراری می شود!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:03
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

من مسلمان شدهٔ چشم توام باور کن
لحظه ای پلک بزن شوق مرا نوبر کن

زیر گلدستهٔ دستان تو حالم خوب است
تا که خدمت برسم اذن بده٬ لب تر کن

رو به ایوان طلا٬ صحن طبرسی٬ یک شب؛
حاجتم را گره بر حلقهٔ پشت در کن

گره نه باز کن و پای ِ کبوترهایت
من ِ دلسوخته را حالت نیلوفر کن

چرخ در چرخ بپیچم به ضریحت تا عرش
حجم ِ این بغض گل انداخته را پرپر کن

غرق پابوس توام دست مریزاد آقا
این مسلمانی ناچیز مرا باور کن!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:09
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

عشق تو را از دامن مادر خریدم
در آسمان از ابر، بال و پر خریدم

گفتند راهم میدهی با قطره اشکی
پای زیارتنامه چشم ِ تر خریدم

تا که حریمت را معطر کرده باشم
شیراز نه! تبریز نه! قمصر خریدم

عشقت به هر جای وجودم ریشه انداخت
قفل دخیلم را که محکمتر خریدم

تا در امان باشد دلم از جن و از انس
حرز تو را همراه انگشتر خریدم

در صحنِ کوثر می شود آیا بگویی:
مادر برایت خادمی دیگر خریدم!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نگاهت با دلم ویرانی ِ مطلوب خواهد کرد
همان کاری که دست ِ شعله ها با چوب خواهد کرد

نخواهد رفت در لطف و کرم؛ دستت به کم آقا
گدا حاجات خود را کاملا مطلوب خواهد کرد

طلایی! بی نظیری! مهربانی! بس که آقایی
بدم... دستان تو جنس مرا مرغوب خواهد کرد

کنار پنجره فولاد حاجت گم نخواهد شد
برای بایگانی گنبدت مکتوب خواهد کرد

قرار ما کبوترها یقینا صحن آزادی ست
که اینجا در قفس٬ تنها فقط آشوب خواهد کرد

خیابان های اطراف حرم حتی شفاخانه ست
نبات و زعفرانت حال من را خوب خواهد کرد

تو شرط اصلی جنّت؛ ولایتدار ِ با رأفت
همین تلفیق٬ عالم را به تو مجذوب خواهد کرد!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:38
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

چشم من بهر تماشاى حرم بى تاب است
نه فقط تاب ندارد كه همى بى خواب است

مى شد اى كاش كه هرهفته بيايم پا بوس
اين حرم آينه اى از حرم ارباب است..

شاعر : آرمان صائمی

• جمعه
• 28
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:35
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نرخ زر و زیور که کمتر میرود پایین
در این حرم اما مکرر میرود پایین
وقتی که چشمانم سوی گلدسته می افتد
خیلی مؤدب خود به خود سر میرود پایین
تا که بگیرم جای او را بر روی گنبد
چشم انتظارم کی کبوتر میرود پایین
از رعیت خود در حرم ارباب میسازد
با لطف او آمار نوکر میرود پایین
محض کرم دست برادر میرود بالا
هرساعتی که دست خواهر میرود پایین
وقت هبوطش بر زمین در عرش میگفتند
آیینه ی زهرای اطهر میرود پایین
از این طرف بالا رود شمس الشموس ما
از آن طرف خورشید خاور میرود پایین
مشهد پذیرایی کند از فاطمه امشب
از پله ی سرداب مادر میرود پایین

شاعر : علیرضا خاکساری

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هر روز هفته با نگاهت عالمی دارم
وقتی که هستی در کنارم چه غمی دارم ؟
راحت بگویم ، من بدون عشق میمیرم
من زنده ام تا لحظه ای که همدمی دارم
حرف دلم را به کسی جز تو نمیگویم
وقتی به خوبی تو آقا محرمی دارم
در سایه ی هر بیرقی سینه نخواهم زد
وقتی که مانند تو صاحب پرچمی دارم
در دست دارم ریشه هایی از عبایت را
شکر خدا حبل المتین محکمی دارم
هرجا که پای تو وسط باشد بدون شک
از غربتت باران اشک نم نمی دارم
نامت تب مرثیه را می آورد با خود
هر چهارشنبه در دل خود ماتمی دارم

در بند چشمان تو بودن اوج ازادی ست
نقش در و دیوار دل لبیک یا هادی ست

با اشک شوق اما به رنگی شاد میسازم
یک ماذنه به قامت شمشاد میسازم
گلدسته ه

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

سلطان سریرارتضایی
مولا و امام و مقتدایی

با آنکه بود زائرت افزون
در طوس غریب الغربایی

چون کعبه از آن فقرا نیست
بی پرده تو حج فقرایی

دستی نشده رد ز کنارت
از بس تو سزاوار سخایی

ای شمس و شموس ای رضا جان
تو همنفس باد صبایی

آنقدر سلام می کنم من
تا آید از این حرم صدایی

وقتی که شدی ضامن آهو
گفتند معین الضعفایی

ساقی ز خم تو گشته سیراب
سرچشمه ای از آب بقایی

نقاره زنان حرم تو
دارند عجب شور و نوایی

هم گنبد و هم پنجره فولاد
هم صاحب ایوان طلایی

وقت گذر از باب جوادت
دادی به دلم نور و جلایی

آنکس که شود جلد حریمت
دیگر نکند فکر رهایی

آسوده کنی خاطر ما را
گر وقت ممات هم بیایی

تو سینه زن بذم حسینی
تو

• سه شنبه
• 23
• آبان
• 1396
• ساعت
• 18:02
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اگر طریق من از تو مسیر ناصافی ست
طریق تو همه جا رئفت و خوش انصافی ست

ورق ورق شدنم را ببین و خرده مگیر
ببین که عطف دل من به دست صحافی ست

کنون که غم ز دل من نمی رود بیرون
تو را به حق جوادت قسم دهم کافی ست

نگشت ضامن من هیچ کس در این دنیا
به هر که رو زدم او گفت مرد حرافی ست

مرا به نوکریت انتخاب کن آقا
که خادمی تو خود یک مقام اشرافی ست

به شوق سعی و صفا عازم خراسان کن
به گرد کوی تو گشتن چه خوب طوافی ست

کنون که بند دل من به دست صیاد است
بریدنش نبود سخت، رشته الیافی ست

از آن جهت که همه در پی زر و سیم اند
گمان کنم که جهان یک دکان صرافی ست

اگر ز سینه برون گشته آه دُرد آلود
علاج تیرگی آن گمان کنم

• سه شنبه
• 23
• آبان
• 1396
• ساعت
• 18:05
• نوشته شده توسط
• ح.فیض