شهادت حضرت رقیه

شام هجران من شده امشب سحر
عمه جان کن نظر ز ره آمد پدر
تا سحر دارم نغمه بر لب
شرح غم گویم باز امشب
ابتا بابا یا ثارالله

دیده بگشا پدر جانب دخترت
کن تماشا مرا با دو چشم ترت
ای مه بدر شام تارم
هوس آغوش تو را دارم
ابتا بابا یا ثارالله

روی سر نیزه ها وای من شد دخیل
دست من کوته و هستی ام بر نخیل
هر کجا که نام تو بردم
در جوابش کعب نی خوردم
ابتا بابا یا ثارالله

شاعر : روح اله گائینی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 10:12
• نوشته شده توسط
• feiz

شب فراق من سر گشته
عمه ببین بابا برگشته
شبای بی کسی به پایان آمده
به بچه ها بگو که مهمان آمده
یه میهمان بهتر از جان آمده واویلا
یاابتا یاابتا بابا حسین 2 بابا جان
چسان دهم بهرت شرح غم
بدان قد زینب گشته خم
باید بدونی این حقیقت رو پدر
تو این سفر عمه برام بوده سپر
حالا که اومدی من وبا خود ببر واویلا
یاابتا یاابتا بابا حسین 2 بابا جان

شاعر : روح اله گائینی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:08
• نوشته شده توسط
• feiz

برام خیلی سخته ـ نبودت این شبها
میخوام همراهت شم اگه میری به سفر
بریدم بابایی ـ زآدم های شام
اگه راهی داره منو مدینه ببر
بابا میدونی که خونه دلم
نگرون میمونه دلم ـ اگه که تنهام بذاری
بابا حالا که تنها میری
قول بده که اومدنی ـ واسه من چادر بیاری
(حسین یا ابتاه)
نبودی ببینی ـ رسید زجر و میخواست
که پشت زین مرکبش منوببره
نبودی ببینی ـ یه بی حیا میخواست
برای کنیزی عزیزتو بخره
ببین چی آوردن به سرمن ـ خونجگرشدمادر من شده پرپر شاپرکت
بابابگوراه چاره چیه ـ گوشواره هام دست کیه جون به لب شد دخترکت
(حسین یا ابتاه)

شاعر : روح اله گائینی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• feiz

سه سالم ولیکن، ز غمها خمیدم
ز بعد تو بابا، روز خوش ندیدم
غروبا می افتم ـ یاد مهربونیت
یاد بوسه که از تو چیدم
یا ابتا حسین

یاد عمو عباس ، که شونه ش پنام بود
به هر شادی و غم، عمو تکیه گام بود
شدم زخم و زیلی ـ رخم گشته نیلی
عدو زد عمو من رو سیلی
یا ابتا حسین

نداره عیب بابا، پاهام زخم و زیلی
اگه روی صورت، نشست جای سیلی
برام سخته که من ـ می کردم عزیزی
شامی خواست منو بر کنیزی
یا ابتا حسین

شاعر : روح اله گائینی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:01
• نوشته شده توسط
• feiz

کیستم من دُر دریای کرامت،
ثمر نخل امامت،
گل گلزار حسینم، دل و دلدار حسینم،
همه شب تا به سحر عاشق بیدار حسینم،
سر و جان بر کف و پیوسته خریدار حسینم، سپهم اشک و علم ناله و در شام علمدار حسینم،
سند اصل اسارت که درخشیده به طومار حسینم، منم آن کودک رزمنده که بین اسرا یار حسینم، منم آن گنج که در دامن ویرانه
یگانه دُر شهوار حسینم،
به خدا عمه ساداتم و در شام بلا
مثل عمو قبله حاجاتم و
سر تا به قدم آینه‌ام وجه امام شهدا را.
روز عاشورا که در خیمه
پدر از من مظلومه جدا شد،
به رخم بوسه زد و
اشک فشان رو به سوی معرکه کرب و بلا شد، سر و جان و تن پاکش همه تقدیم خدا شد،
به ره دوست فدا شد،
حرم الله پر از لشکر دشم

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:27
• نوشته شده توسط
• feiz

مجلس ششم
شهادت حضرت رقیه (س)
ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد، وقت است که باز آیی
در آرزوی رویت، بنشسته به هر راهی
صد زاهد و صد عابد، سرگشته ی سودایی
مشتاقی و مهجوری، دور از تو چنانم کرد
کز دست نخواهم داد، پایان شکیبایی
ای درد توأم درمان، در بستر ناکامی
وی یاد توأم مونس، در گوشه ی تنهایی
« هل من معین فاطیل معه العویل و البکاء » آیا کسی هست، آیا معین و یاوری هست در کنارش بنشینم صدای ناله ام را بلند کنم؟
« هل من جَزوعٍ فَاُساعدَ جَزَعه اذا خلا.» آیا کسی هست که با او در تنهایی هم نوا شوم؟
یادش به خیر؛ زمان جبهه، شهدا گاهی تنهایی گاهی چند نفری با امام زمانشان درد دل می کردند. و

• جمعه
• 10
• آبان
• 1392
• ساعت
• 08:52
• نوشته شده توسط
• feiz

ای دشمن بی شرم من بابا ندارم
در بین صحرا مانده ام ماوا ندارم
زخمی شدم از بس که در صحرا دویدم
مجروح و زخمی مانده دیگر پا ندارم
دیروز بر دوش عمویم بودم اما
امروز تنها ماندم از ره نا ندارم
سیلی زدی با بغض مانده از سقیفه
محکم بزن چون دیده ی بینا ندارم
چشمم پر از خون شد گمانم ای پدر جان
من فرق با افراد نابینا ندارم
گفتم به عمه کاش می شد گیسوانم
می بافتی نزد پدر ، اما ندارم
از بس ملامتهای شامی را شنیدم
دیگر برای فحش ها جایی ندارم
تا گیسوانم را بدست باد دادم
گفتم خدا را شکر دیگر نا ندارم
با عمه ام گفتم دعا کن بر وفاتم
از بی کسی خسته شدم بابا ندارم
گوشم شده پاره ز سنگینی سیلی
در فاطمه بودن ببین همتا ن

• جمعه
• 10
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مرا ببر
باباشنیدم ناله های آخرت را
دیدم میان خاک و خون بال و پرت را
گفتم الهی بشکند دستانت ای شمر
وقتی که دیدم روی نیزه حنجرت را
آن لحظه ای که بی هوا سیلی به من زد
دیدم به دست ساربان انگشترت را
بسکه خرابه می دهد بوی مدینه
بادیدن من یاد کردی مادرت را
بااین لبان خیزران خورده تو امشب
باید بخوانی روضه های دخترت را
بابا گمانم بین اتش مانده بودی
سوزانده داغی شعله ور موی سرت را
لطفی کن و بابردن من از خرابه
راحت کن امشب خواهر غم پرورت را

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• جمعه
• 10
• آبان
• 1392
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• feiz

بنت الحسین (ع)
حالا دلم به عشق شما پرکشیده است
تا آسمان کرببلایت رسیده است
ذکر حسین (ع) حسین(ع) به ما وحی می شود
نامی که گوش عالم و آدم شنیده است
روز ازل خدا به روی صحن سینه ام
نقش ضریح کرببلا را کشیده است
شکر خدا که نوکر ارباب عالمیم
شکرخدا که فاطمه (س) ما را خریده است
آتش زده وجود مرا آه دخترت
آن دختر سه ساله که قامت خمیده است
آن دختری که کنج خرابه ... کنار طشت
می گوید از هرآنچه که درراه دیده است
بابا شنیدم آنکه مرا کعب نی زده
با کام تشنه از تن تو سربریده است

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• جمعه
• 10
• آبان
• 1392
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• feiz

سبک: نم نم بارون می زنه
از دیوارا صدا میاد از من صدا در نمیاد
راه رفتن ساده دیگه از دخترت بر نمیاد
حساب غمهام در رفته بابا حوصله ی من سر رفته بابا
نشنیدن این نامردا/ حدیث استهزا رو
سر به سرش می ذارن/ دختر بی بابا رو
بابا حسین مظلوم 4
در کودکی چون فاطمه مادرِ بابا شده ام
باور نمیکنم ولی تنهای تنها شده ام
دلم گرفته از این زمونه تنگ دل من برای خونه
یادش بخیر اون روزا/ برو بیایی داشتم
تو مدینه یک روزی/ برادرایی داشتم
بابا حسین مظلوم 4
یکی بیاد نجات بده منو ز دست شامیا
من مطهره شدم انگشت نمای بچه ها
راضی به مرگم، از دنیا سیرم اجل کجایی؟ میخوام بمیرم
نفس کشیدن سخته/ تو پنجه های زنجیر
پیش چشای خیسم/

• شنبه
• 11
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

وای ـ دلم برات گرفته بابا
خیلی هواتو کردم اینجا
آخه کجایی
وای ـ اگه می خوای که جون بگیرم
بیا که من توون بگیرم
بیا بابایی
خیلی دلم تنگه برات باباجون
الهی جون من فدات باباجون
آرزومه یه بار دیگه بشینم
نیمه ی شب به روی پات باباجون
وای ـ خوشی بدون تو سرابه
خوش اومدی به این خرابه
باباجون امّا
وای ـ ببین که سهم من چی بوده
صورت من همه ش کبوده
شبیه زهرا
بگو که از تموم پیکر تو
چرا فقط به من رسید سرتو
راه می رم اما با قدی خمیده
درست مثه قامت مادرتو
وای ـ بسّه برام دل بی شکیبی
بگو چرا شیب الخضیبی
نعم الامیرم
وای ـ کی بریده سالارزینب
رگ گلوتو نامرتّب
برات بمیرم
از پشت ابر خورشید من دراومد
انقدصداش زدم تاآخ

• شنبه
• 11
• آبان
• 1392
• ساعت
• 09:38
• نوشته شده توسط
• feiz

مرغ بسمل شده ای بال و پرش می سوزد
کودکی زندگی اش در نظرش می سوزد
دختری که وسط خیمه ای گیر افتاده
اولین شعله که آید سپرش می سوزد
سپرش سوخته و چادرش آتش گیرد
تا تکانی بخورد موی سرش می سوزد
بعد از آن قائله دیگر کمرش راست نشد
اثر سوختگی دور و برش می سوزد
تا رسد قطره اشکی سر زخم گونه
ناگهان گوشه چشمان ترش می سوزد
شده ام مثل همان مادر محزونی که
همه شهر ز آه سحرش می سوزد
عمه؛ آن شب که مرا روی هوا می آورد
ریشۀ موی سرم بین اثرش می سوزد
تا ترک های لب تشنه بابا دیدم
جگرم گفت: هنوزم جگرش می سوزد
بعد از آنی که لبانم به لبانش چسبید
سینه ام از نفس شعله ورش می سوزد

شاعر : قاسم نعمتی

• شنبه
• 11
• آبان
• 1392
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

لاله در باغ خزان، برگ و برش کم می شد
شمع ویرانه فروغ سحرش کم می شد
پلک بی حوصله اش خواست بخوابد، ای کاش
اندکی هلهله ی دور و برش کم می شد
زخم پاهای ورم کرده اگر خوب نشد
لااقل کاش کمی درد سرش کم می شد
بهر دلخوش شدن عمّه تبسّم می کرد
شاید از دغدغه ی همسفرش کم می شد
اشک و خاکستر و سیلی اثراتی دارد
ذرّه ذرّه مژه ی پلک ترش کم می شد
لگد لعنتیِ زجر زمینگیرش کرد
کاشکی درد عجیب کمرش کم می شد
سر هر کوچه که رفتند شمرد این دختر
چند دندان ز دهان پدرش کم می شد
عمویش عالم و آدم همه را می سوزاند
تار مویی اگر از روی سرش کم می شد
خوب شد شانه نزد موی سرش را زینب
چون همین چند موی مختصرش کم می شد

شاعر : محمد جواد

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

گیسوی گِره خوردۀ من باز نمی شد
دیگر سَرم از دستِ پدر ناز نمی شد
می خواستم آن نیمه شب از درد بمیرم
این دست شکسته پَرِ پرواز نمی شد
گر وحشت آن شب به سراغم نمی آمد
از هولِ قیامت سخن ابزار نمی شد
آهسته ترین ناله ، لگد بود جوابش
ورنه بدنم این همه جانباز نمی شد
انگار نه انگار که من طفل صغیرم
گفتم نزن ، اما سخن احراز نمی شد
کاری به خدا زَجرِ لعین با گلویم کرد
بعد از خفگی راه نفس باز نمی شد
من از ستمِ دشمن خود شِکوه ندارم
دارم گِلِه از دوست که همراز نمی شد
گر بود عمویم ، قد و بالای من امروز
با چشمِ حقارت که برانداز نمی شد
با دیدن یک قدّ کمان سخت خمیدم
بی فاطمه پیریِ من آغاز نمی شد
این پیرِ سه ساله کُن

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

از لات های کوچه برم حرف می زنند
عمه ... ز پاره ی جگرم حرف می زنند
سنگی به دست بچه و پیر و جوانشان
گویا که از سر پدرم حرف می زنند
وقتی که زجر چکمه ی خود می کند تمیز
مردم ز درد این کمرم حرف می زنند
هم می زنند بر تن من کعب نیزه هم
از زخم های بال و پرم حرف می زنند
قَدّم به ارتفاع لگدها نمی رسید ....
از ضربه ای که زد به سرم حرف می زنند
از دامنی که ظهر عطش غر گرفت و از
بی حرمتی به اهل حرم حرف می زنند
نُقل مجالس است همین واژه ی "کنیز"
اینجا ز واژه ی "بخرم" حرف می زنند

شاعر : جعفر ابوالفتحی

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیگه جون به پاندارم سرو رو خاکا میذارم یه نماز قضا ندارم بابا
بی تو من بی کس و تنها دیگه با چشای دریا شده ام شبیه زهرا بابا
راه رفتن با پاهای پر از آبله سخته به خدا سخته
ناله زدن میون صدای هلهله سخته به خدا سخته
خوب می دونی مسافرته با حرمله سخته به خدا سخته
باید بابا تموم شه این حج نیمه کاره
با بوسه های من از لبهای پاره پاره
بابا حسین مظلوم 4
ماهارو خارجی خوندن به روی خاکا کشوندن تو رو رو نیزه نشوندن بابا
سه روزه غذا نخوردم من به عشق تو نمردم همه جا اسمتو بردم بابا
رو نیزه ها می بری دل از این بچه ها بابا به خدا بابا
سرگردونم تو کوچه های شام بلا بابا به خدا بابا
تو دستمه علم امير كربلا بابا به

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

می خوام این دلارو ببرم پیش یه دختر كوچولو،این دختر كوچولو زبونش نگرفته،اما دیگه قدرت حرف زدن نداره،بگم؟این دختر كوچلو براش سر بابا آوردن،این دختر كوچلو صورتش كبوده،یا زهرا،چه خبره امشب؟
من دختری سه ساله
رُخم به رنگ لاله
بابا دیگه طاقت ندارم
فریاد از این زمونه
قامت من كمونه
روی خاكا سر میگذارم
های های،هركی داره یه جوری پرواز میكنه،یا صاخب الزمان چه كردی با این دلا قربونت برم؟
تنم رمق نداره
نه گوش و نه گوشواره
بابا ببین كه ناتوونم
عمه نشسته خسته
خیلی دلش شكسته
امید نداره كه بمونم
بابا،لااله الا الله،یا نفهمی چی میگم،یا هر چی دلت سوخت،اون جوری دلت می خواد عرض ارادت كن،بابا حسین،بابا حسین
چند نفری

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

گیسو به دست بر سر راهت نشسته ام
مانند زخم های لب تو شکسته ام
بابا عجب شده است که از نی درآمدی
بر دیدن خرابه نشین با سر آمدی
دیر آمدی بگو به کجا میهمان شدی؟
درگیر مجلس طبق و خیزران شدی؟
یا که طبق شبیه تو دلبر نداشته
یا نیزه دست از سر تو بر نداشته؟
ابروی زخم خورده رخت ناز کرده است
نیزه چقدر جا به سرت باز کرده است
بابا فدای چشم تو این زخم های من
یک کم بخند زندگی من برای من
اصلاً فدای چشم تو،چشمم کبود نیست
این بوی روی چادر من بوی دود نیست
بر گوش من چه غصه اگر گوشواره نیست
تو فکر کن که پیرهنم پاره پاره نیست
بابا ببخش صورت من گرد وخاکی است
این ردً پنجه نیست که...هر چند حاکی است
دستش چه حرفها که به گ

• دوشنبه
• 13
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

رفيق نيمه راه من رسيدي
تمام تكيه گاه من رسيدي
خوش اومدي خرابه اي باباجون
بين حالم خرابه اي باباجون
ز كربلا چه بي خبر بابايي
بدون من رفتي سفر بابايي
فدا سرت خداحافظي نكردي
با دخترت خداحافظي نكردي*
فقط بگو چرا ميون طشتي
غرقه به خون رو دامنم نشستي
كي چشم نازنينتو دريده
رگاي گردن تو رو بريده
چرا محاسنت پر از غباره
سرت يه جاي سالمي نداره
يادش بخير فصل بهاري داشتيم
با هم ديگه قول و قراري داشتيم
نشسته كوه غصه ها به دوشم
قسمت نبود لباس عروس بپوشم
دلم براي مادرم لك زده
واسه دو تا برادرم لك زده
عمه دلش خيلي برام ميسوزه
قول داده چادري برام بدوزه
خبر داري دستاي مارو بستند
خبر داري كه بازومو شكستند
خبر دار

• دوشنبه
• 13
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

واویلا واویلا
یا اب یا اب
ای مونس ویرانه ام رقیۀ دردانه ام
بابا نما نظاره ام بین گوش بی گوشواره ام
ای از سفر برگشته ام سه سالۀ سر گشته ام
ای وای من ای وای من کو پیکرت بابای من
بابا به جای زینبت لب را گذارم بر لبت
از بس چشیدم ضربه ها افتاده ام از دست و پا
از بس عدو مویم کشید دنبال او قدّم خمید
بین لالۀ گوش مرا فریاد خاموش مرا
هرجا شنید فریاد من زهرا رسید به داد من
دیگر ندارم واهمه آمد کنارم فاطمه
آن خورده سیلی آمده با روی نیلی آمده
ای کشتۀ بریده سر دیگر مرا با خود ببر

شاعر : محمود ژولیده

• دوشنبه
• 13
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

حضرت رقیّه (س) :
دیگه جون نمونده توی پاهام
دلم تنگ شده برای بابام
آخه سیلی می زنی براچی؟!!
نزن من فقط بابامو می خوام
غضب چشم عمومو/ دور دیدن اینا
که شده دشنام وسیلی / سهم ما حالا
الهی که هر چه زودتر/ برسه بابا
( بابا – حسین )
دلم محو اضطرابه امشب
شب ِ پایان عذابه امشب
بابام برمی گرده خوب می دونم
میاد گوشه ی خرابه امشب
می شینم امشب به روی / پاهای بابا
گل ِ بوسه می گیرم از/ لبای بابا
گله هامو می شمرم من/ برای بابا
( بابا – حسین )
بابا کی سر تو رو بریده
سرت بین موج خون تپیده
ببین مثل موی مادر تو
همه گیسوهای من سپیده
رفتی و دوری از تو / غم اسیرم کرد
درد و داغ روضه ی تو/خیلی پیرم کرد
غم تو از زنده

• دوشنبه
• 13
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• feiz

سر آمد دگر شام هجران
زدي سر به من اي پدر جان
زداغت كنم آه و افغان (پدرجان2)
ابتا – نظر كن تو روي كبود من را
زبس خورده ام سيلي من از اعدا
شدم مثل زهرا
ببین پدر جان تو اشک بصرم - ببین که بابا کبوده پیکرم
عزیز زهرا حسین یا ابتا
شوم من فداي سر تو
پدر پس چه شد پيكرتو
بگو در كجاست اكبر تو – پدر جان2
ابتا – شده صورتت غرق در خاك و خون
بجا مونده بر صورتت خيزرون
رسيد بر لبم جون
ببین پدر جان تو اشک بصرم - ببین که بابا کبوده پیکرم
عزیز زهرا حسین یا ابتا

شاعر : رضا رسولی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

برو خواهرکه خیمه با حرم سوخت
برس عمه به دادم چادرم سوخت
چو زهرا مادرت درکوه آتش
ز سر تا پا تمام پیکرم سوخت

شاعر : حمید قلی زاده

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

همه جان ودلم آتش گرفته
که خیمه با حرم آتش گرفته
ببین عمه میان شعله هایم
تمام معجرم آتش گرفته

شاعر : حمید قلی زاده

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

اي هلال خون گرفته ، نيمه شب زدي به ما سر
اومدي كنج خرابه ، ببيني غربت دختر
من بميرم براي تو – جونم بشه فداي تو – خوني شده لبهاي تو – ابتا
بابا بگو كو پيكرت – خاكستري شده سرت – مي ميره آخر دخترت - ابتا
ابتا من الذي ايتمني
به خدا بعد تو بابا ، كار من شد آه و ناله
اومدي اي سر بريده ، به پيش پير سه ساله
من به فداي سرتو – نگاه بكن دختر تو – شدم مثل مادر تو - واويلا
پيراهنم خاكي شده – رو صورتم حاكي شده – سهم من حتاكي شده - واويلا
ابتا من الذي ايتمني

شاعر : رضا رسولی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

سر بازار و ازدحام از من
کینه ی شهر انتقام از من
خواهرت را فقط تو بگردان
هرچه سنگ است روی بام از من
**
بغض مردانه ی صدا از من
هرچه توهین و ناسزا از من
به غرور رقیه بر نخورد
کم محلی کوچه ها از من
**
این شب بی ستاره از مسلم
جگر پاره پاره از مسلم
سر اکبر به نیزه ها نرود
سر دارالاماره از مسلم
**
آخر کار قائله از من
ریسمان ،بند ،سلسله از من
خار در پای دخترت نرود
آن سه تا تیر حرمله از من
**
بر سر شانه کوه غم از من
زخم خوردن زیاد و کم از من
تو سلامت مدینه برگردی
خنجر کند و شمر هم از من
**
هرچه دارد هزینه از مسلم
پای سنگین کینه از مسلم
زینت شانه های پیغمبر
نفس تنگ سینه از مسلم
**
بزن آتش که خرمنش با من

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

دست و پا میزنی و دست به پهلو دارد
مادر تو نگران چشم به این سو دارد
یاد شانه زدن موی سرت افتادم
بی حیا شمر چرا پنجه به گیسو دارد
کاش ذبحت نکند پیش من از پشت سرت
دل زینب به چه اندازه به تو خو دارد ؟
دل زینب به چه بسیار به تو خو دارد
بی خیال است نگاه نگران ما را
مست مست است که صید (بند) خود آهو دارد
من فقط فکر فراق شب و دوری زتوام
خوشبحال زن خولی گل خشبو دارد
هم برای تو هم دختر تو می گویم
دردسر دارد اگر آنکه به سر مو دارد
دخترت پیر شد از داغ ولی هیچ نگفت
مثل زهرا چقدر دخترتان تو دارد
مانده ام من زچه رو تا که زمین می افتد
وقت برخاستنش دست به زانو دارد
از همان لحظه که از خواب پرید از وحشت
دخترت نال

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

یک شبه مهمان ذبیحُ العطشان
ویرانه شد از مقدمت امشب چراغان
خوش آمدی خوش آمدی بابا حسین جان
یابن الزّهرا ...
اگر چه هستم طفل سه ساله
شدم به اشک و ناله ام هادیِ عشقت
جسمم شده مجروح در وادیِ عشقت
یابن الزّهرا ...
اَمان ز سیلی از روی نیلی
باشد به جسم اَطهَرَم دَه ها نشانه
بابا تنِ کودک کجا و تازیانه...
یابن الزّهرا ...

شاعر : حاج امیر عباسی

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای عطر یاس و ریحانه ما خوش آمدی به وبرانه ما
ای به زهرا نوردیده حرمتت را کی دریده؟
ده جوابم را پدر جان کی گلویت را بریده؟
یا ابتا یا ابتا
******
ای شده در راه حق قربانی با سرت آمدی به مهمانی
پس پدرجان پیکرت کو جسم چون گل پرپرت کو
ساقی آب آورت کو اصغرت کو اکبرت کو
یا ابتا یا ابتا
******
این چهل منزل از ظلم و کینه شدم شبیه یاس مدینه
بعد تو ماه یگانه لحظه لحظه بی بهانه
ناز من را می خریدند دشمنان با تازیانه
یا ابتا یا ابتا

شاعر : حاج امیر عباسی

• سه شنبه
• 14
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

این روزها جز گریه غمخواری نداری
جز در صبوری سوختن كاری نداری
تنها شدی خیلی دلت را غم گرفته
در بارگاهت هیچ زوّاری نداری
نه در رواق و صحن نه پای ضریحت
ریحانۀ بابا عزاداری نداری
حتی كبوتر در حریمت پَر نگیرد
جز گَرد و خاكِ غربت انگاری نداری
صد لشكرِ مختار تحتِ امر داری
كی گفته بی بی جان كَس و كاری نداری
تكفیریِ از هر چه شمر و زَجر بدتر
تو فكر كردی كه شرف داری نداری
این قبر مُهرِ بیمۀ عباس خورده
چاره به جز برگشت با خواری نداری

شاعر : علیرضا شریف

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:35
• نوشته شده توسط
• یحیی