شهادت حضرت رقیه

آبله هام دوباره شر شد- بودنم آخرش ضرر شد
معجرمو آتیشا بردن - موهای سوخته درد سر شد
زخم دل کاروون شدم، ناتوون شدم
یک شبه بابا لکنت گرفتم
دردامو با نی دوا زدن، نا هوا زدن
هر چی ام نزن نزن که گفتم
کاشکی بابا رقیه تو نداشتی - رفتی منو باغصه جا گذاشتی
بابا بابا بابا بابا
گل داده غنچه های زخمام - سفید شده سیاه چشمام
بلند میشم صدبار میفتم - بی حسّه بسکه دستوپاهام
نمیشنوم هیچ صدایی رو، هیچ نوایی رو
از همون روزی که زجر بهم زد
تو دست و پا گم شدم بابا، بی بهونه ها
وحشیونه میزدش یه نامرد
کاشکی بابا رقیهتو نداشتی - رفتی منو باغصه جا گباشتی
بابا بابا بابا بابا

شاعر : جابر عابدی

دانلود سبک

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:34
• نوشته شده توسط
• علی

دل سنگ آب شد از گریه تو گریه مکن
عمه بی تاب شد از گریه تو گریه مکن
***
کودکی را که پدر در سفر است
دائما چشم امیدش به در است
هر صدائی که ز در می آید
به خیالش که پدر می آید
***
ویرانه را بابا چراغان کردی امشب
همچو علی یاد یتیمان کردی امشب
بابا به قربان سرت می میرد امشب دخترت
بابای مظلومم ، بابای مظلومم
***
دختر دردانه منم به کنج ویرانه منم
عمه چه آمد به سرم چرا نیامد پدرم
*
گفت ای جان پدر من به فدای سر تو
ای سر غرق به خون ، گو چه شده پیکر تو
کاش می مرد نمی دید تو را دختر تو
بنشین تا که زنم شانه به موی سر تو
***
من آن شمع سراپا آتشم کز ناله خاموشم
خم نیلی و اندامم کبودو خود سیه پوشم
همیشه طفل کوچ

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

گفتا رقیه با سر شاه شهیدان
خوش آمدی این نیمه شب در کنج ویران
بابا چرا خونین بود روی نکویت
بر دامن غم می چکد خون گلویت
بنشسته ام تا به سحر بر طرف کویت
خوش آمدی در کنج ویران ای پدر جان
گفتا رقیه با سر شاه شهیدان
خوش آمدی این نیمه شب در کنج ویران
بابا خبر از حال زار من نداری
ار هجرت ای بابا نمایم بی قراری
باشم به روز و شب پدر در آه و زاری
بنگر دمی بر حال طفل زار و نالان
گفتا رقیه با سر شاه شهیدان
خوش آمدی این نیمه شب در کنج ویران
آمد به لب از ماتم تو جان زینب
در منزل بیگانگان بودی تو دیشب
دارم پدر با لعل عطشان تو مطلب
شاید بود لعلت بود از چوب عدوان
گفتا رقیه با سر شاه شهیدان
خوش آمدی این نیمه شب

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

یکی غنچه یی از باغ زهرا علیها السلام
بجست از خواب نوشین بلبل آسا
به افغان از مژه خوناب می ریخت
نه خوناب که خون ناب می ریخت
بگفت ای عمّه بابام کجا رفت
بیامد در برم دیگر چرا رفت
مرا بگرفته بود این دم در آغوش
همی مالید دستم بر سر و گوش
به ناله گشت غایب از بر من
ببین سوز دل و چشم تر من
حجازی بانوان دل شکسته
به گرداگرد آن کودک نشستهپ
خرابه جایشان با آن ستم ها
بهانه طفلشان سربار غم ها
ز آه و ناله و از بانگ و افغان
یزید از خواب برپا شد هراسان
بگفتا کاین فغان و ناله از کیست
خروش و گریه و فریاد از چیست
بگفتش از ندیمان ای ستمگر
بود این ناله از آل پیمبر
یکی کودک ز شاه سر بریده
در این ساعت پدر در خواب دید

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

قطره ای بودم که در بحر شهادت جا گرفتم
این شهامت را من از جانبازی بابا گرفتم
کودکی بودم سه ساله کز برای نهضت دین
اندر این ویرانه همچون گوهری مأوا گرفتم
آنقدر از دوری بابا فغان و ناله کردم
تا در آغوش سر بُبریده ی او جا گرفتم
من یتیمم صورتم از ضرب سیلی گشته نیلی
لا جَرَم این ارث را از جدّه ام زهرا گرفتم

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

کیست رو کرده به کاشانه من
نور باران شده ویرانه ی من
طبقی جلوه کند در نظرم
می دهد مژده ی وصل پدرم
از طبق نور درخشید امشب
شد عیان صورت خورشید امشب
نیش ها بر دلم امشب نوش است
ماه من زیر همین سرپوش است
با ادب دست به سویش آرم
پرده از ماه رخش بردارم
عمه جان این سر پاک پدر است
تو نگفتی پدرت در سفر است
آشنایی تو ، حبیب تو منم
مهماندار غریب تو منم
تو چراغ شب خاموش منی
عوض من تو در آغوش منی
ای به قربان سرت گریه مکن
من نشستم به برت گریه مکن
لاله ی پرپر باغ زهرا
عوض آن که ببوسی تو مرا
من ببوسم رخ نورانی تو
خون کنم پاک ز پیشانی تو
تو اگر دست نداری پدرم
تا نگیری ز عنایت به برم
من سرت را به بغل می گیرم
ناله

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون یاد کنم از دل سوزان رقیه
سوزد دلم از رنج فروان رقیه
از روز ازل تا به ابد دیده نبیند
شامی چو شب شام غریبان رقیه
آن نیمه شب آرزوی روی پدر داشت
شد رأس پدر زینت دامان رقیه
جان را به فدای سر خونین پدر کرد
جان همه عشاق به قربان رقیه
جان داد اگر گوشه ویران به غریبی
گردیده در جهان واله و حیران رقیه
کاخ یزید و چه شد آن مرد ستمگر
کو کرد جفا این همه بر جان رقیه
نابود شد آن کوکبه و آن جاه و جلالت
امّا بنگر منزلت و شأن رقیه
دادند به او ، نان به تصدّق ولی امروز
خلقند همه ریزه خور خوان رقیه
خود گشت سیه رو به جهان بی سر و سامان
آن کس که به هم زد سر و سامان رقیه
امروز شده مرقد او کعبه جانان
چشم همه باشد سو

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

رفت به خواب و ز تنش رفت تاب
دید مه روی پدر را به خواب
دست زد و روی پدر بوسه داد
پیش پدر لب به شکایت گشاد
کای پدر ای مهر تو سودای من
رفتی و از جور بدان وای من
رفتی و ما زار به دوران شدیم
دست خوش فتنه عدوان شدیم

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

اکنون که نیامد ز سفر ماه منیرم
خوب است در این گوشه ویرانه بمیرم
با من نزند حرف کسی چون که یتیمم
از من نکشد ناز کسی چون که اسیرم
امروز یزید هر چه دلت خواست ستم کن
زیرا تو امیری مَنِ مظلومه اسیرم
بر محکمه عدل خدا نگذرم از تو
آن جا تو اسیری مَنِ مظلومه امیرم

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

عمه جان کو منزل و کاشانه ام
من چرا ساکن درین ویرانه ام
آشناهایم همه رفتند و من
میهمان بر سر سفره ی بیگانه ام
چون که دیگر پر شده پیمانه ام
شمع می ریزد گهر در پای من
چون که داند کودکی دردانه ام
عقل ، می گوید به من آرام گیر
او نداند عاشقی دیوانه ام
دست از جانم بدار ای غمگسار
من چراغ عشق را پروانه ام
بگذر از من ای صبا حالم مپرس
فارغ از جان در غم جانانه ام
بس که بی تاب از پریشانی شدم
زلف ، سنگینی کند بر شانه ام
من گرفتارم به زلف و خال او
من اسیر آن کمند و دانه ام
خانمانم رفته بر باد عدو
کم کن آزار دل طفلانه ام

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

قربان اشک دیده و این دُر فشانیت
ای جان فدای محنت و رنج نهانیت
از لحن دلنشین تو قلبم گرفته شد
دیگر نماند صبرم از این نغمه خوانیت
شب مات و ، اختران همگی غرقه در سکوت
تا بشنوند زمزمه ی آسمانیت
چون ماه آسمان که نیاسوده لحظه ای
بگذشته در مدار سفر زندگانیت
رنجی که از خزان یتیمی کشیده ای
پیدا بود ز رنگ رخ ارغوانیت
ای روشن از فروغ تو ویران سرای شام
چون شمع ، آتشم مزن از خوش زبانیت
بودی امید که از سفر آید پدر ، ولی
جز غم نبود حاصل این خوش گمانیت
چون مژده دادیم که حسین از سفر رسید
دردا نبود جر غم دل مژدگانیت
دادی تو جان و، بوسه گرفتی ز روی باب
قربان جان فشانی و این مهربانیت

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون ابر نو بهاران ، رفتم خدا نگهدار
نالان و اشک ریزان رفتم خدا نگهدار
چون گنج در خرابه ، ماندی غریب و تنها
ای دخت شاه خوبان ، رفتم خدا نگهدار
هجران چه مشکل اینجاست ، من می روم ، دل اینجاست
ای عمه ات به قربان ، رفتم خدا نگهدار
چون می روم به اجبار اکنون ز پیشت ای گل
تا رفته ام پشیمان ، رفتم خدا نگهدار
در پیش دیده ی من جایت همیشه خالیست
گیرم چنان و پنهان رفتم خدا نگهدار
شیرین زبانیت را کی می کنم فراموش
ای مرغک خوش الحان رفتم خدا نگهدار
بار سفر چون بستم ، با یاد تو نشستم
همراه رنج حران ، رفتم خدا نگهدار
باشد حسان اشکت چون می رود مسافر
گویم به وقت هجران رفتم خدا نگهدار

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی تو هرگز من از این منزل ویران نروم
بی تو ای ماه از این شام غریبان نروم
تا تو از جای نخیزی و نگیری دستم
زین سرا ای گل افسرده پژمان نروم
تا به شام آمده ای این همه راه از پی من
بی تو اینک من از این منزل ویران نروم
آتش آخر به دل زینب غمدیده مزن
تا که با داغ تو و سینه ی بریان نروم
تو پدر خواستی و ، داد نشانت چو یزید
می کنی ناز که از پیش پدر جان نروم
میزبان تو عجب کرد پذیرایی تو ....
چه کنم گر نزنم بر سر و گریان نروم
دیده بگشای و سخن با من افسرده بگو
بی تو ای جان من از بهر تو قربان نروم
ای که رخسار تو همرنگ غم ناله بود
بی تو زین شام خراب ای مه تابان نروم
بستر از خاک مکن ، سینه من چاک مکن
تا چنین س

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر قلب زارم بیش از این ، آتش مزن ای نازنین
شیون مکن آخرچنین،ای دخت خیرالمرسلین
کمتر گریبان چاک کن ، دو چشمت پاک کن
بستر روی خاک کن ، یکدم بنه سر بر زمین
کم گو بابا کجاست ، منزلگهم ویران چراست
بابای تو در کربلاست ، می آید از آن سرزمین
از خستگی خاموش شد ، در خواب یا مدهوش شد
گویا که هم آغوش شد با باب خود آن نازنین
لختی چو خواب ناز کرد ، ناگاه چشمش باز کرد
آه و فغان آغاز کرد ،زان وصل با هجران قرین
زد آتش هجران شرر ، زان خواب شیرین بیشتر
می خواست اززینب پدر،در پیش«زین العابدین»
داغ اسیران تازه شد ، ویران سرا ، غموخانه شد
پرسید: این غوغا چه هست ، آید به گوش امشب چنین
گفتند از این ویرانه است ، ز آن

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

اگر نازی کند دختر ، خریدارش بود بابا
بزرگی کن ببوس این دخترکوچکتر خود را
نهان از چشم طفلان آمدم تا در برم گیری
بگیر یک بار دیگر در بغل این دختر خود را
به گهواره نظر انداختم دیدم بود خالی
کجا بردی نیاوردی علی اصغر خود را
زِ دیرادیر دیدم عمه ام بوسید گلویت را
تو که می ری به کی وا می گذاری دختر خود را

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

آمد چو یار آشنا ، آرام شو آرام شو
از غم شدی دیگر رها آرام شو آرام شو
ای مرغ خوش الحان بخواب ای ماه سرگردان بخواب
بگذشته شب از نیمه ها آرام شو آرام شو
دیدی که آخر این سفر پایان شد و آمد پدر
آمد که تا بیند تو را آرام شو آرام شو
گفتی پدر جانم چه شد ، گفتی که درمانم چه شد
اینت پدر ، اینت دوا آرام شو آرام شو
گفتی که دریای غم ، مغروق و سرگردان شدم
این کشتی و این ناخدا آرام شو آرام شو
آمد به دیدارت پدر ، اما میان طشت زر
واویلتا واویلتا آرام شو آرام شو
از دیدنش بی پا شدی ، چون شمع سوزان تا شدی
ای مرحبا از این وفا آرام شو آرام شو
گفتی میان اشک و خون انا الیه راجعون
گشتی ز جمع ما جدا آرام شو آرام شو
چون

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن بلبلم که سوخته شد آشیانه ام
صیاد سنگدل زده آتش به خانه ام
بال و پرم ز سنگ حوادث شکسته شد
از بس که شمر شُوم زده تازیانه ام
چون شمع آب شد تنم از بس گریستم
ترسم که سیل اشک کند سر به نیستم
زان ساعتی که رفتی و دیگر ندیدمت
جویای گنج بودم و ، ویران نشینم شدم
دستم نمی رسید ببوسم تو را ز نی
از دور گرد خرمن تو خوشه چین شدم
ویرانه و داغ ، زخم زبان ، طعنه ی بی کسی
این کوه را تن چون کاه چون کشم
پای تو و که برسر چشمان خود نهم
دست تو کو خار ز پایم برون کشم

• شنبه
• 30
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک شهر بی کسی و غربت کوفه)
بابا ، سه سالمه ولی ببین چه پیرم خیلی وقته از این زمونه سیرم
امشب می خوام کنار تو بمیرم
دیگه ، تو رو رها نمی کنم بابایی حتی اگه نداری دست و پایی
بازم تو تو بهترین بابای مایی
مثل لبای خیزرونی ت دل رقیه خونِ خونه
می خوام که باتو پر بگیرم دیگه برام نیار بهونه
بابا حسین بابا حسین جان
******
دستام ، می لرزه و چشام تیره وتاره هوای چشم من ابر بهاره
داره برای تو دائم می باره
ای وای ، ماتم تو دل منو ربوده تموم پیکرم زخم و کبوده
کسی همدم دخترت نبوده
شامیا قلبمو شکستن باطعنه و زخم جسارت
کنار گهواره ی اصغر... گوشواره مو بردن به غارت
بابا حسین بابا حسین جان
******
بابا ، از

• چهارشنبه
• 3
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

خاکِ ، خرابه همیشه خونمه
خوناب ، جای اشک روی گونمه
صورتم سیاه ، زندگیِ من شده بدون تو تباه
(بدون سر پناه)2
چند شبه بابا
دخترت نخوابیده ، آخه خیلی ترسیده
عمه رو کتک زدن ، (چه چیزا که نشنیده) 2
بابا بابا، (من الذی ایتمنی) 3
******
گوشوارمو گوش شامیا دیدم
چیزی ، شبیهت رو نیزه ها دیدم
تو خیالشون ، من یه دختری فقیر و بی کسم بابا
(یتیم کوچه ها) 2
اما من میگم
بابام از همه سره ، نوه ی پیمبره
دوباره بابام برام ، (گوشواره میخره) 2
بابا بابا، (من الذی ایتمنی)

شاعر : محمد حسن قمی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

بابا حسین جان ز مقدمت شد ویرانه ام گلشن
از دیدن تو شده چشمان سه ساله ات روشن
مهمان خوبم،پیکرت کو وای وای
پس اصغرت کو ، اکبرت کو وای وای
حسین...وای
******
با تیغ گریه ، به اهل فتنه غالب شدم بابا
گشته رخ من ، ز سیلی نیلی چون مادرت زهرا
دشمن کند بر ، گریه خنده وای وای
شد خاطرات ، کوچه زنده وای وای
حسین...وای
******
تابیده ای تو ، به ویرانه ام همچُنان ماه عشق
در کودکی ام ، خمیده شد قامتم به راه عشق
من پیر عشقه پیر عشقم وای وای
اینجا سفیر پیر عشقم وای وای
حسین...وای

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

الا غم تو سوز ناله های من
شراره ی این قلب مبتلای من
عزیز عمه ، ای مولای عالمین
شدی تو مهمان ، در ویرانسرای من
به قتلگه رأست بریده شد وای وای وای وای
ببین پدر قدّم خمیده شد وای وای وای وای
******
چو لاله از داغت پژمرده ام پدر
ز هجر تو زار و افسرده ام پدر
به کودکی همچون پیران شدم ببین
به راه عشقت ، سیلی خورده ام پدر
رسیده عمر من به خاتمه وای وای وای وای
شده رخم نیلی چو فاطمه وای وای وای وای
******
ببین ز خجلت این اشک روان من
همیشه عمّه بوده پاسبان من
برابر انبوه تازیانه ها
تنش سپر بود ، بهر حفظ جان من
مرا ببر که دختر تو ام وای وای وای وای
خجل ز روی خواهر تو ام وای وای وای وای

شاعر : حاج امیر عب

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک تو غنچه و دستم)
آتش زده مهمان (به جان و تن من(3))
دامن كشان آمد (روی دامــن من(3))
میهمـانم از راه دور آمد
ماه من از كنج (تنور آمد(3))
به پیكر كبود من (نمــانده رمق(3))
با سر زانو میروم (به سوی طبق(3))
******
بابا، چــرا از من (جدا بوده‌ای تو(3))
خاكستری هستی (كجا بوده‌ای تو(3))
بوسه از لبـهـایت بگیرم من
تو دعـا كن امشب (بمیرم من(3))
منم كه سیلی خورده‌ام (ز دست همه(3))
شدم شـبـیــه فاطمه (گل فــاطمه(3))

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک بین همه دلبرای دنیا)
با اینکه سه ساله ست ولی قدش مثل هلال آخرهِ ماهه
نفرین به شما مردم شامی این دختر نازنینه شاهه
وای، امون از این خرابه
تو، بزم یزید شرابه
وای، امون از این غریبی
******
گریه می کنه کنج خرابه دردانه ای که بابا نداره
زخمای تنش که بی شماره دیگه بعیده دووم بیاره
وای، دیگه داره می میره
دیگه، عمه عزا می گیره
وای امون از این مصیبت

شاعر : حسین ایزدی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

تموم آرزوم همینه یک شب ببینم یه بار دیگه روی بابامو
تاکه مرهم بذاره به روی زخمام به بابام نشون می دم زخمای پامو
دوس دارم یه بار بشینم به روی شونه ی بابام
من بااین لکنت زبونم می خونم بابامو می خوام
مگه گناه من چی بوده که تن من همش کبوده
تموم دلخوشیم همیشه بابا بوده
من الذی ایتمنی ابتا یا حسین
******
بیا و برس به دادم تو خرابه کس و کارم بابای خوبم کجایی
به خودم گفتم منو بغل می گیری اما دیدم که حالا بی دست و پایی
به خودم گفتم میایی به تو می گم گله هامو
اما انتظار نداشتم ببینم اینجور بابامو
دشمن بهم امون نداده زخم سرت چقدر زیاده
تو رو به من بعد یه مدت بابا داده
من الذی ایتمنی ابتا یا حسین
******
د

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

من کوثر حسینم و عزیز خواهر حسین
خمیده قامتم شده شبیه مادر حسین
آه...رقیه نامم ، نیکو کلامم ، سفیر بابا ، به شهر شامم
نوحه برا تو خوندم و ، چه محشری به پا شد
با ناله هام خرابه هم ، خودش یه کربلا شد
آه...غریب مادر
******
بابا حسین بابا حسین نوای نوحه های من
میخوام بمیرم از غمت بخون دعا برای من
آه...بابا شنیدم ، امون ازین غم ، خورده به لبهات ، یک چوب محکم
ای قاری قرآن من ، قربون صوت زیبات
برات بمیرم که شده ، خونین ز کینه لبهات
آه...غریب مادر
******
ای مهربون کجا بودی چه سختی ها که من دیدم
قافلمون شبونه رفت من خواب بودم نفهمیدم
آه...یک دفعه دیدم ، با خشم بی حد ، دشمن رسید و ، دیگر بماند
به من بگو

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک تا غم تو سینه می شینه)
فاطمه ی، سه ساله ای بنفشه ی، آلاله ای
دستای سنگی و گل یاس
بیا کمک عمو جون عباس
دختر حیدر و کتک به گریه افتاده ملک
کربلا هم شده مدینه
فاطمه ای نقش زمینه
******
اینقده گریه می کنم ضجر و کلافه می کنم
تا بابامو برام بیارن
منو پیشش تنها بذارن
یه دنیا درد و دل دارم از اهل این شهر بیزارم
نمی دونی عمه چی دیده
چقدر اینجا طعنه شنیده

شاعر : حسین ایزدی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 8
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک شهر بی کسی و غربت کوفه)
بابا ، سه سالمه ولی ببین چه پیرم خیلی وقته از این زمونه سیرم
امشب می خوام کنار تو بمیرم
دیگه ، تو رو رها نمی کنم بابایی حتی اگه نداری دست و پایی
بازم تو تو بهترین بابای مایی
مثل لبای خیزرونی ت دل رقیه خونِ خونه
می خوام که باتو پر بگیرم دیگه برام نیار بهونه
بابا حسین بابا حسین جان
******
دستام ، می لرزه و چشام تیره وتاره هوای چشم من ابر بهاره
داره برای تو دائم می باره
ای وای ، ماتم تو دل منو ربوده تموم پیکرم زخم و کبوده
کسی همدم دخترت نبوده
شامیا قلبمو شکستن باطعنه و زخم جسارت
کنار گهواره ی اصغر... گوشواره مو بردن به غارت
بابا حسین بابا حسین جان
******
بابا ، از

• دوشنبه
• 8
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

خبر داری پس از تو ای پدر من گریه کردم
چه شب هایی به یادت تا سحر من گریه کردم
به زیر تازیانه در میان آتش و دود
میان آن همه خوف و خطر من گریه کردم
شنیدم که کسی می گفت : او بابا ندارد ...
به قدر آسمان با این خبر من گریه کردم
شبی که در بیابان گم شدم ترسیده بودم
پدر ! تنهای تنها آن قدر من گریه کردم
به عمه کم تر از آثار درد خویش گقتم
سخن کم گفتم آری بیشتر من گریه کردم
در آغوش بیابان روی ناقه در خرابه
به قدر عمر خود در این سفر من گریه کردم
پدر در بیت آخر خویش را از یاد بردم
به یاد سینه و پهلوی مادر گریه کردم *
• عدم رعایت ردیف تعمدی است

شاعر : حسین علاءالدین

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

شکسته بال توان سفر ندارد که
تحمل سفری پر خطر ندارد که
اگرچه رسم کبوتر همیشه پرواز است
ولی کبوتر ما بال و پر ندارد که
چگونه تاب بیارد فراق بابا را
سه سال دختر او بیشتر ندارد که
چرا سپیده دمیده به شام گیسویش
به سن او شب گیسو سحر ندارد که
دلش پر است پر از دردهای نشمرده
برای که بشمارد پدر ندارد که
به قصد بوسه به پیشانی پدر آمد
به قتلگاه ولی دید سر ندارد که

شاعر : حسین علاءالدین

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیدنی گردیده گوشه ی ویرانم
از ره آمد امشب عمه جان مهمانم
دلبر آمد از در آمد
کن تماشا میهمانم با سر آمد
ابتا(4)
روی اون گلگون و صورتش پر خون است
موی او آشفته من ندانم چون است
لعل رویش ارغوان است
بر لب او جای چوب خیزران است
ابتا(4)
همچو زهرا رویم شد به رنگ نیلی
روی صورت دارم من نشان از سیلی
بار غم را برده ام من
از عدویت تازیانه خورده ام من
ابتا(4)

شاعر : عابدین کاظمی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• جواد