با دمِ یا حسین یه شور و شوق وِلا
از نجف می رویم پیاده تا کرببلا
راهمان تا حسین،ذکرمان یا حسین
ای حسین جان ای حسین جان...
ای حسین جان فدای زائرانت شوم
من فدای تو و سینه زنانت شوم
در رَهِ کربلا،کن مرا هم فدا
ای حسین جان ای حسین جان...
ای که در کربلا فدای دلبر شدی
با لبِ تشنه چون لاله ی پرپر شدی
کشتهٔ سرجدا،انتَ نورُ الهُدیٰ
ای حسین جان ای حسین جان...
- دوشنبه
- 8
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 11:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور