بیا کن یاریم بده دلداریم
حسین جان وای ازاین امانت داریم
ببین بین صحرا در این دشت غم ها
که پیچیده آوای زهرا
یابن زهرا حسین جان
چه گویم از دشنام زسنگ روی بام
مپرس ای با غیرت که چه دیدم در شام
چه گویم زتقدیر از آن شام دلگیر
به روی تنم رد زنجیر
یابن زهرا حسین جان
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
پیچیده بانگ ناله توی صحرا برادر اومدم مثل بابام منم از فتح خیبر
اشکام دونه دونه می ریزه رو گونه
من اومدم اما شرمندم که سه سالت جا موندش تو ویرونه
بیا ازم نپرس که چرا قامتم خمه بیا به روم نیار که چرا لاله هات کمه
حسین وای
غرق خونه دل من داداش از کوفه و شام صدقه سر میدادن نون وخرما به ایتام
مردم توی بزم می از سوز غمهات
می خوندی تو قرآن میزدش با خیزرون بر سر و لبهات
بیا ازم نپرس چه کسی دخترت رو زد بیا به روم نیار کجا حرف از کنیز اومد
حسین وای
همه درد دلامو داداش عباس می دونه خیلی قبره کوچیکش دلمو می سورزونه
روی تن من هست جای کبودی ها
از وقتی زدن ما رو پیش چشم اباالفضل یهودی ها
بیا ازم نپرس چی کشی
اجداد من همه نوکر اجداد تو همه سرور
بالطف مادرت زهرا من هستم بنده‌ء حیدر
ثارالله انت فی قلبی
هر روزم روز عاشوراس قلب من خونهء زهراس
این شبها بیت الاحزان روضهء زینب کبراس
ثارالله انت فی قلبی
من مجنون تو خود لیلا من قطره تو خود دریا
امضا کن اربعین باشم پایین پای تو اقا
ثارالله انت فی قلبی
میمیرم من به این باور میگری دستمو اخر
کی پیدا میکنم اقا اربابی از شما بهتر
ثارالله انت فی قلبی
یارمن تا ابالفضله کار من با ابالفضله
ذکرمن وقت جون دادن یازینب یا ابالفضله
ثارالله انت فی قلبی
__________________________________
@amirhoseinolfat
شاعر : امیر حسین الفت
دانلود سبک
برغم زینب کبری همگی گریه کنید
اربعین گشته وحالا همگی گریه کنید
ناله زدحضرت زهرا همگی گریه کنید
بهراین روضه عظمی همگی گریه کنید
تاابد دیده من بهرغمت گریان است
عالم هستی منهای حسین زندان است
به خداهیچ غمی مثل غم دلبرنیست
غیردیدار برادرطلب خواهرنیست
ماتم پرمحنی همچوغم معجرنیست
بدنش روی زمین بود ولیکن سرنیست
ازغم توبه خدا چشم پر از نم داریم
زیرلب زمزمه وشوردمادم داریم
کاروان بازسوی کرببلا آمده است
همه دلخوشی خون خدا آمده است
زینب از این سفرپر زبلا آمده است
بعد چل روز کنار شهدا آمده است
نوحه خوان زینب وطفلان همگی گریانند
روضه باز برای شهدا می‌خوانند
یک نفر برسر قبر علی اکبر می‌رفت
مادری نیز به قبر
آمدم تا به تن بی سر تو گریه کنم
بر تو جای پدر و مادر تو گریه کنم
خوب در خاطره ام یاد تو جا خوش کرده
آمدم بر نگه آخر تو گریه کنم
آب شد شمع وجودم، تو که رفتی مُردم
سوختم تا روی خاکستر تو گریه کنم
آب من بعد تو با خنده به یک جوی نرفت
حال من آمده ام محضر تو گریه کنم
دشت از هلهله ی آب چه حالی دارد
باید افسوس به آب آور تو گریه کنم
جای دارد که ز بی دختریت گریه کنی
من کنارت عوض دختر تو گریه کنم
تو که سر در بدنت نیست که گریان باشی
من خودم جای تو بر خواهر تو گریه کنم
یک چهله به سر بی تن تو گرییدم
حال اما به تن بی سر تو گریه کنم
شاعر : رضا دین پرور
رفتی و من اسیر غم ها شدم
رفتی و من تنهای تنها شدم
رفتی و زینبت رو جا گذاشتی
میون درد و غصه ها گذاشتی
قرامون چی بود داداش خوبم
حرفی بزن مقلب القلوب ام
حرفی بزن ورنه به هم میریزم
تربتتو روی سرم میریزم
چرا نبردی منو با خود حسین
خدای تو نخواسته لابد حسین
خدا میخواسته خواهرت بمونه
کنار نیزه ی سرت بمونه
حکمتی بوده من به غم بشینم
حکمتی داشته داغتو ببینم
ببینمت به زیر نعل تازه
ببینمت سواره روی نیزه
نگو که گریه نکنم نمیشه
پاره تن بی کفنم نمیشه
غروب آخری که گریه کردم
نگفته بودمت که برمیگردم !؟
پاشو ببین که زینبت - خمیده -
یه بار دیگه به کربلا رسیده
بعد تو غارت حرم شروع شد
سپس اسارت حرم شروع شد
پرده ی عص
اربعینی در دلم حال و هوایت مانده است
پس شمیم سیب سرخ روضه هایت مانده است
اربعینی گریه کردم من برایت روز و شب
تا به حالا بر تنم رخت عزایت مانده است
می شود اینجا نسیم کربلا را حس کنم
بین هیئت جلوه ی لطف و صفایت مانده است
مادرم از کودکی من را نمک گیر تو کرد
هر که نذری خورد عمری مبتلایت مانده است
لحظه هایم پر شده از ماتمی بی انتها
چون به قلبم حسرت کرب و بلایت مانده است
بیمه شد این شعر با الطاف اربابم حسین
در دلش وقتی که تاثیر دعایت مانده است
شاعر : محسن زعفرانیه
گر چه پایین تر از این مرتبه ها جای من است
این که این گونه ام از برکت آقای من است
عده ای در پی اعجاز مسیحا هستند
علیِ اکبر ارباب، مسیحای من است
نهضتش مکتبم و روضه ی او مدرسه ام
«یا حسین بن علی» کل الفبای من است
هر کجا روضه گرفتند برایش رفتم
در عوض مادر او شافع فردای من است
از همان روز که از مادر خود زاده شدم
روضه های پسر فاطمه مبنای من است
شب جمعه حرم و سینه زنی دور ضریح
به خداوند که هر ثانیه رویای من است
سالی یک بار نه، ده بار نه، صد بارم نه
هر شب روضه ی آقا شب یلدای من است
اربعین آمد و من باز نرفتم به حرم
باز هم چشم ترم در پی ویزای من است
شاعر : مهدی نظری
من بلای عشق تو بر جان خریدم ای حسین
آمدم تا کربلا اما خمیدم ای حسین
ماجرای این سفر را ای برادر جان بخوان
از سیاهی تن و موی سفیدم ای حسین
آن وداع آخرت هرگز نرفت از خاطرم
از کنارم رفتی از تو دل بریدم ای حسین
داغ هجده یوسف بی سر به دل دارم ولی
غیر زیبایی که من چیزی ندیدم ای حسین
کوفه قصدش بود تا خوارم کند اما اخا
تو ز نی دیدی شهامت آفریدم ای حسین
خاطرات شام آتش می زند بر جان و دل
ناسزاها بود که ، آنجا شنیدم ای حسین
مجلس نا محرمان ، شد خاک عالم بر سرم
تا که در طشت طلا راس تو دیدم ای حسین
تو به روی من نیاور ، چون خجالت می کشم
بی رقیه تا مزار تو رسیدم ای حسین
شاعر : رضا رسول زاده
ای فروغــــت چلچـــــراغ محفلــــم یک اربعیـــــن
دولــــت وصــــل تو را مـن مایلـــــم یک اربعیــــن
ای گل صد برگ زهـــرا از شقایق‌ها بپــــرس
داغ هجــــرانت چـــه کـرده با دلـــــم یک اربعیــــن
خرمــن صبـــر مــرا آتـــش نـــزد هر چنــــد ریخـــت
شعله‌ی غم‌ها شرر بر حاصلــم یک اربعیـــن
از جدایی‌ها مجــــال شکـــوه کــی پیدا کنـــــم
مـــن که با یاد تـــــو از خود غافلـــم یک اربعیـــن
از مدینــــه تا مدینـــــه می روم پرچـــم بــه دوش
خطبه‌خوان عشـــق در هر منزلــم یک اربعیــــن
موج طوفــــــان بلا کــــرده است برگــــــــردان مــرا
در دل دریــــــــا و دور از ســـاحـــــلم یک اربعیــــــن
گر چه پایین تر از این مرتبه ها جای من است
این که این گونه ام از برکت آقای من است
عده ای در پی اعجاز مسیحا هستند
علیِ اکبر ارباب، مسیحای من است
نهضتش مکتبم و روضه ی او مدرسه ام
«یا حسین بن علی» کل الفبای من است
هر کجا روضه گرفتند برایش رفتم
در عوض مادر او شافع فردای من است
از همان روز که از مادر خود زاده شدم
روضه های پسر فاطمه مبنای من است
شب جمعه حرم و سینه زنی دور ضریح
به خداوند که هر ثانیه رویای من است
سالی یک بار نه، ده بار نه، صد بارم نه
هر شب روضه ی آقا شب یلدای من است
اربعین آمد و من باز نرفتم به حرم
باز هم چشم ترم در پی ویزای من است
شاعر : مهدی نظری
قدری آهسته برو؛...حرف نگاهم این بود
قصه ی چشم تر و... ناله و آهم این بود
گفته بودم؛ که تو هرجا بروی می آیم
خاطرت نیست مگر؟! شرط نکاحم این بود
رفتی و...هی به دلم بود بگویم برگرد
به نظر آنچه که می خواست خدا هم این بود
آتش و سنگ و سر و چادرم و.... کوفه و شام
آنچه از رفتن تو گشت فراهم این بود
چندتا طفل یتیم و عطش و غربت و آه...
دشمنانت همه بودند و سپاهم این بود
روی دستم رد شلاق اگر هست،... کسی
همه را می زد و ناچار... پناهم این بود
مانده بودم به رقیه چه جوابی بدهم
تا خود شام، همه سختی راهم این بود
باغ از رنج من و خون تو ، آخر گل داد
داستان پدر و مادر ما هم این بود
تا رسیدن به تو ، من پیر شدم،...طور
دلِ خون، حالِ خسته، اشکِ جاری
غریبی، بی پناهی، بی قراری
اسارت، آه غربت، روی نیلی
چهل روز و هزاران یادگاری
نگاه ابری اش دارد زمینه
شده دلتنگ مهتاب مدینه
پس از یک اربعین، سر باز کرده
کنار علقمه بغض سکینه
نوای ناله و غم ها رقیه
گرفته کاروان دم: یا رقیه
رسیده اربعین بی قراری
همه برگشته اند اما رقیه ...
دوباره وقت غم و وقت عزاست
اربعينِ حضرت خون خداست
پيرهناي مشكي رو در نياريد
قافله هنوز تو راه كربلاست
چِل روزه قافله سامون نداره
ديگه پاي بچه ها جون نداره
چل روزه سر حسين رو نيزه ها
غير موهاي پريشون نداره
كاروان گريه و اشك و عزا
اومدن تا همه با شور و نوا
مجلس روضه بگيرند كنارِ
قبر خاكي شهيد كربلا
زخميه پلكاي گرية همه
بساط روضه خوني فراهمه
چادر فاطمه خيمة عزاست
معجر خاكيّ عمه پرچمه
يادي از مادر سادات مي كنند
صبوري رو باز هم اثبات مي كنند
كنار مزار يار تشنه لب
اشك و آه و گريه خيرات مي كنند
چشما بارونيِ اشك و شبنمه
صداها زخمي بغض و ماتمه
پشت خيمه ها رو مي گرده يكي
يكي هم رفته كنار علقمه
دلا غرق غص
فرياد يا محمدا زينب رسيد به كربلا
تمام دختركان را نشانه ميكردند
به خنده صحبتي از كار ِ خانه ميكردند
اگرچه رنج ِ سفر، زخم ِ راه را ديدم
دوباره آمدم و قتلگاه را ديدم
براي قافله ات بيرق عزا مانده
هنوز تكيه اي از خيمه ها به جا مانده
هنوز گِردِ مزار ِ تو دشتي از خار است
بميرم اي گُل ِ من ديدنت چه دشوار است
هنوز رويِ زمين تيرهاي خونين است
هنوز رويِ زمين نيزه هاي سنگين است
هنوز از بدنت بويِ سيب مي آيد
صداي ناله ي مردي غريب مي آيد
اگرچه خويش به دستِ رباب آوردم
به دستِ بي رمقم ظرفِ آب آوردم
بنوش جرعه يِ آبي كه تشنه ات ديدم
اسير ِ مرثيه يِ سنگ و دشنه ات ديدم
عاقبت آمدم پس از عمری
به مزارت نه بر مزار خودم
آمدم های های گریه کنم
به دل خون و داغدار خودم
***
چند وقتی ست بغض سنگینی
به گلویم نشسته، میبینی؟
کار خود را فراق با من کرد
کمرم را شکسته میبینی؟
***
شانه های ضعیف طفلانت
خواهرت را کشان کشان آورد
هرکه اینجا رسیده سوغاتی
سر و رویی پر از نشان آورد
***
شرح این راه را یتیمانت
با زبان اشاره می گویند
با لبی زخم خورده، چاک و کبود
با تنی پاره پاره می گویند
***
شام با من چه کرده، میبینی؟
روی پیشانی ام پر از چین است
بعد از این ضجه ای نمیشنوم
گوشم از تازیانه سنگین است
***
با اشاره رباب می گوید
هیچ داغی شبیه این غم نیست
بین گهواره نه ببین زینب
کودکم بین قبر خو
آنكس كه مارا نورُ كُم واحد نوشته
آب و گِل ِ مارا ز يكديگر سرشته
از روز ِ اول تا كنون كس در بهشته
اُنس ِ من و تو پا نزد حتي فرشته...
تو ماندي و من رفتم و اي داد بيداد
خواهر شدن آخر چه كاري دست من داد
اين خواهري كه بار ِ غم دارد ميارد
با خواهر ِ چل روز ِ پيشَت فرق دارد
گريان به روي قبر تو سر ميگذارد
پيراهنت را رويِ سينه ميفشارد
از اين سفر اين است دستاوردِ زينب
پاشو برايِ تو كفن آورده زينب
از كربلا رفتم رسيدم كربلا باز
پُر شد مشام من ز عطر ِ نينوا باز
با خطبه هايم زنده شد دين ِ خدا باز
پيروزمند از شام برگشتم كه تا باز...
...مثل گذشته مونِسَت باشم برادر
اينجا بمانم پيش تو تا صبح محشر
اينجا همان جا
بيش از چهل منزل به دنبال سر ِ تو
از كربلا تا شام آمد خواهر ِتو
هم هِجر ِ تو هرگز نميشد باور ِ من
هم هِجر ِ من هرگز نميشد باور ِ تو
بي پاسبان ماندن به كوفه حق ِ من بود
وقتي نَه اكبر بود نَه آب آور ِ تو
گه از سر ِ دروازه اي، گه از درختي
از هركجا ميگشت آويزان سر ِ تو
در بَزمِشان خيي غرورم را شكستند
خيلي جسارت شد به من در مَحضَر ِ تو
تو گريه ميكردي براي معجر ِ من
من گريه ميكردم براي حنجر ِ تو
حق ِ لب و دندانِ تو كِي خيزران بود؟!
بوسيده لبهاي تورا پيغمبر ِ تو
ديدم به چشم خود كه وقتي چوب ميزد
در دستِ آن ملعون بود انگشتر ِ تو
گودال و دير ِ راهب و كُنج ِ تنور و...
با تو كجاها كه نيامد مادر ِ تو
شاعر
يادش به خير روز و شبم با حسين بود
ذكر بي اختيار لبم يا حسين بود
پا تا سر ِ عقيله سراپا حسين بود
وقتِ اذان اشهدِ من يا حسين بود
ما تار و پودِ رشته يِ پيراهن هميم
يعني من و حسين،حسين و من ِ هميم
دور از تو هست ولي دست از تو بر نداشت
خسته شده ست ولي دست از تو برنداشت
از پا نشست ولي دست از تو برنداشت
زينب شكست ولي دست از تو برنداشت
مانند من كسي به غم و رنج تن نداد
آه و غمي چنين به دلِ پنج تن نداد
يادش به خير بال و پرش ميشدم خودم
سايه به سايه همسفرش ميشدم خودم
يك عمر مادر و پدرش ميشدم خودم
جايِ همه فدايِ سرش ميشدم خودم
نام ِ حسين حكم ِ قسم را گرفته بود
يك شب نديدنش نفسم را گرفته بود
يادم مي آيد آينه
بعد چل منزل برادر من رسیدم کربلا
ای شهید سر جدا
همچو زهرا مادرم گردیده قد من دوتا
ای شهید سر جدا
شاعر : رضا رسولی
پای درد و دلم بشین ارزومه فقط همین میخوام که قسمت بشه کربلا باشم اربعین
اقا من دوست دارم
به تو من بدهکارم
یه کربلا اربابم
ازت من طلب دارم
یا امیری یا حسین یا امیری یا حسین
سفره ی دل و وا کردم اقا تو رو صدا کردم دوریه از کربوبلات بخدا شد همه دردم
با تو غمی ندارم
جز تو کسی ندارم
ازت کربلا میخوام
تو حسرتش نزار
یا امیری یاحسین...
اقا رحمی کن بر دلم منو راهی کن تا حرم انشالله اربعین اقا کربلات سینه بزنم
نگو که نه نمیشه
یه بار بیام چی میشه
به سر دارم من اقا
هوای یه شش گوشه
یا امیری یا حسین...
دانلود سبک
ای تو قراره دله زینب اومده باز کنارت زینب
ای همه دار و ندار من بشنو درد و دلهای زینب
ای امون از درد اسیری نشست بر چهره گرد پیری
من چی بگم از کوفه و شام تو خودت همه چی رو دیدی
ای تو ارامه دله زینب ای تو ارامه دله زینب
نبودی ببینی برادر شد سه ساله ات شبیه مادر
رقیه نو گل تو داداش شد تو خرابه ی شام پر پر
بودم من مراقبش هر دم خودم و براش سپر کردم
با رفتنش میگفتم اخه چطوری پیش تو برگردم
ای تو ارامه دله زینب...
حالا شده موعد دیدار تنگه دلم برا علمدار
نبود ببینه داداش عباس ما رو بردن به سر بازار
تازیانه کرد زمین گیرم داغ تو حسین کرده پیرم
غم تو برام غمه عظماست اخر من ز داغت میمیرم
ای تو ارامه دله زین
ثـواب این زیـارت را،کسی جز حق نمیـداند
((تپشـهای دل زینـب،زیارت نـامه میخـواند))
حسیـنم وای حسیـنم وای(2)
زشـام وکوفـه برگشتـم،دوبـاره کربـلای تو
چهل منزل به هر کوچـه،شنیـدم من صدای تو
حسیـنم وای حسیـنم وای(2)
زجـا خیز ای برادر جـان،همه بود ونبود من
نگه کن حال طفـلان و ببین جسم کبـود من
برای کـودکان تو به هرجـا من سپـرگشـتم
نمیـدانم به کـوی تو چگونه زنـده برگشـتم
حسیـنم وای حسیـنم وای(2)
به لب جانم رسیدآن دم،که دل را ازدلم بردی
به پیش چشم طفلانت،توچوب خیزران خوردی
مپرس از حال طفـلانت،رقیـه رفته از دستم
که من شرمنده از دست امانـت داریم هستم
حسیـنم وای حسیـنم وای(2)
توهم دیدی منم دیـدم، غم هر نا
از ره رسیده خواهرت ولی بدون دخترت
پاشو ببین برادرم تو دستم انگشترت
نگام بکن ، قدم خمیده
خواهر تو ، رنگش پریده
چهل روز ، خوشی ندیده
واویلا واویلا ، از این زمونه
واویلتا واویلا ، قدم کمونه
واویلتا واویلا ، اشکام روونه
آه و واویلا از دل زینب2
سر تا به پام کبود شده حسین به جون مادرم
غصه نخور برادرم معجز نرفته از سرم
کجا بودی ، کوچه و بازار
سنگ می زدند ، از در و دیوار
دیگه شده ، دو چشم من تار
واویلتا واویلا ، دستام بی جونه
واویلتا واویلا ، چه ناتوونه
واویلتا واویلا ، اشکام روونه
شاعر : رضا باقریان
در میون غبار بیابونا، نوری پیداست کاروانی که جای قدماشون، روی آبراست
کوه ماتم روی شونه خواهری دستاش لرزونه
تا ابد گریون می مونه باز دوباره میخونه
(نبودی ببینی فرقمو شکستن دست من و بستن به سلسله)2
من به عشقت اسیرم کم دعا تا برات بمیرم دلبر زینب
وای (عمه سادات)4
بی رقیه بانوی جود و حیا،زینب اومد از غمش جون اهل آسمونا ، بر لب اومد
از حضرت زینب دلخونه در زمین غم مهمونه
از غم و غصه محزونه باز دوباره میخونه
(همراه ماه بود تا شام و تا کوفه قاتل رباب شمر و هرمه)2
آمدم من از سارات از چهل منزل جسارت دلبر زینب
شاعر: رضا باقریان
دانلود سبک
همان هایی که عهد خود گسستند
حریم حرمت مارا شکستند
همه با خنجر و شمشیر و نیزه
به پای قتل آقایم نشستند
پر از نیزه شکسته شد تن تو
به دست نیزه دارانی که مستند
شده درهم تن تو بهر درهم
که از بس مردمی سکه پرستند
من و بزم شراب و چشم هرزه
من و همراهی قومی که پستند
به پیش چشم من ... با معجر من
سر عباس را بر نیزه بستند
بدون تو برای زینب (س) و آل
گذشت این اربعین همچون چهل سال
شاعر : اسماعیل شبرنگ
زینبت آمده ازاسارت
کربلاازبرای زیارت
من سلامت دهم ای برادر
پس کجاشدجواب سلامت 2
ای حسین جان حسین ای حسین جان
من زهجرتوافسرده بودم
همچنان لاله پژمرده بودم
ای برادرنبودی ببینی
ازعدویت کتک خورده بودم
ای حسین جان حسین ای حسین جان
خیزدازسینه ی من شراره
دل شده ازغمت پاره پاره
ای برادربه زینب دعاکن
بسته برمن شده راه چاره
ای حسین جان حسین ای حسین حان
ای بدریای غمهاسفینه
آمده دربرتوسکینه
چهره ی دخترت رانگه کن
گشته چون مادرم درمدینه
ای حسین جان حسین ای حسین جان
ای که برخواهرخودعزیزی
ازچه بردیدنم برنخیزی
دشمن بی حیایت نظرکرد
دخترت رابچشم کنیزی
ای حسین جان حسین ای حسین جان
من زعشق توخانه خرابم
داغ توکرده
در برت خواهر نشسته
آمده ام چه خسته ای برادر(2)
خرابه با دل من چه ها کرد
دخترت درد خود را دوا کرد
این من و این گوشواره
دختری با گوش پاره ای برادر(2)
ای حسین ای حسین ای حسین جان(2)
اربعین شب از هجرت نالیدم
در بیابان با طفلان خوابیدم
بر سرِ نیزه تو بودی
لب به قرآن می گشودی
با صدای نازنینت
این دلم را می ربودی ای برادر(2)
ای حسین ای حسین ای حسین جان(2)
زینب با عشقت ای گل خو کرده
به بیابان غم ها رو کرده
جان زینب پر کشیده
داغ هجده لاله دیده
در میان رودی از خون
حنجری را دید گلگون ای برادر(2)
ای حسین ای حسین ای حسین جان(2)
شاعر : علی محلاتی
دانلود سبک
دوباره نیزه ها، نمایان گشته است
به پا خیز اکبرم که عمه جان برگشته است
به روی محملم، رسیده جان من به لب
خیره شده دیده ام،{به راه زانوی ادب(3)}
سالار زینب یا حسین(3)
سکوتی آتشین، کنار علقمه
هنوز از قتلگاه آید صدای فاطمه
دوباره جان رسید، به جسم یاران شهید
گشته ز مهتاب غم،{موی سر زینب سپید(3)}
سالار زینب یا حسین(3)
سرت گاهی به نی، گهی تشت طلا
درون سینه دارم عقده ی شام بلا
خرابه بود و یک، سه ساله زهرا نشان
ولی در کودکی،{ز دوری بابا کمان(3)}
سالار زینب یا حسین(3)
شاعر : علی محلاتی
دانلود سبک
چهل روزه که چشمام، به یادت روزه داره
به عشق تو، گرفتاره
به روی سفره ی قلبم، هزاران درد دل دارم
منم بیمار عشق تو، که غم بوده پرستارم
واویلتا واویلتا
چهل روزه که ابرا، می خوان بارون ببارن
برا زینب عزادارن
چرا دیگر برادر جان، سراغ از من نمی گیری
تو که رفتی ز ره آمد، به سوی زینبت پیری
واویلتا واویلتا
مکن از من برادر، سؤال از اون سه ساله
که شد پرپر، چو یک لاله
به عشق تو گهی دستش، به گوش و گه به روی پا
نوشته روی هر زخمش، فقط بابا فقط بابا
واویلتا واویلتا
شاعر : علی محلاتی
