اربعین حسینی

لطف کن این قطره را تا رود و دریا هم ببر

ابرهای رحمت ات را سمت صحرا هم ببر

سوی کنعان بوی پیراهن خبر را میبرد

یک خبر از جانب خود به زلیخا هم ببر

عاقبت بار گناهانم زمینم زد، بیا

دستهایم را بگیر و یک قدم راهم ببر

بار من بر روی دستم مانده آقا میخری؟!

لطف کن یکجا بخر آقا و یکجا هم ببر

من که هرشب نامتان را برده ام پس خواهشا

صبح محشر که می آید نام من را هم ببر

اربعین پای پیاده از نجف تا کربلا

التماست میکنم این جمع را با هم ببر

در قیامت هم به دنبال غذای روضه ام

ای ملک، آب و غذایت را نمیخواهم ببر

شاعر : رضا قربانی

• دوشنبه
• 2
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:20
• نوشته شده توسط
• حمید

صفا داره ، سینه زدن شبای جمعه کربلا

حالی داره ، روضه خونی و گریه تو پایین پا

خدا رو شکر ، عنایتی شدبه دل حسینی ها (2)

بارمو بستم دارم میام کربلات ارباب

لحظه شمارم بیام تو صحن و سرات ارباب

باز مادر تو بزرگی کرده منو دیده

رویای من بود بشم جز زائرات ارباب

در پی می نابِ اباعبدالله

دلا شده بی تابِ اباعبدالله

داریم میاییم پابوست اباعبدالله

******

قدم قدم ، بایه علم میام به سمت کربلا

شوق حرم ، موج میزنه میون قلبم ای آقا

دعا دارم ، برا دل تمومیه جامونده ها (2)

پای پیاده میام تا کربُبلا ارباب

موکِب به موکِب سیراب میشن زائرات ارباب

اما بمیرم برای خشکیِ لب تو

هنوز ز گودال میرسه به گوش صد

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:57
• نوشته شده توسط
• حمید

پاشو برادر که زینبت پریشونه

از دوری تو برادر دل پُرِ خونه

چهل روزه این نگاهم غرق بارونه

تموم دنیا برام سرابه

سه ساله جامونده داداش کنج خرابه

سپر شدم نبینه رنگ تازیونه

هروقتی که برای تو گرفت بهونه

خدا میدونه

داداش حسینم

******

یه اربعینه عزیزم از تو من دورم

یه اربعینه دلم گرفته مهجورم

پاشو برادر پناه قلب رنجورم

پناه زینب ای سایه سر

رفتی نگفتی نداره پناهی خواهر

داداش حسین دلتنگتم کوراه چاره

آروم جونم زینبت آروم نداره

دل بی قراره

داداش حسینم

******

چهل روزه غصه داره خواهرت زینب

چهل روزه ناله داره مادرت بر لب

یادم نمیره تن تو بود زیر مرکب

یادم نرفته بالب تشنه

افتادی زیر دست

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:58
• نوشته شده توسط
• حمید

چطور بگم دردامو غم و مصیبت هامو

وقتی که خاکه وطنت

میون قبره بدنت

جدا شده سر از تنت

چطور بگم برات داداش از سوز زخم و آبله

چطور باید بگم من از نیلوفرای قافله

بارون چشمام آروم نمی شه

نمی دونم عمرم چرا تموم نمی شه

برادر من

******

با چشم تر تنهایی سخته سفر تنهایی

سخته داداش در به دری

اسارت و بی خبری

سخته داداش بی معجری

حق داری نشناسی من و با این سر و روی کبود

حق داری باورت نشه منو زده قوم یهود

کبوترم من پرم شکسته

مثل سر تو برادر سرم شکسته

برادر من

******

رو قبر تو افتادم برس تو به فریادم

بیا دعایی کن برام

تا که روا شه حاجتام

این زندگی رو نمی خوام

قدم خمیده به خدا ولی سرم خم

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:59
• نوشته شده توسط
• حمید

هر چی داشتم به تو دادم

دیگه هیچ چیزی نمونده

بین شام و ، بین کوفه

دشمنم خارجی خونده

هر چهل منزل ، چهل دار بلا

گر چه رفتم ولی دل کربلا

اعظم مصیبتای تو حسین

چوب نی ، جام شراب ، تشت طلا

ای غریب کربلا داداش حسین

ای شهید سر جدا داداش حسین

******

توبه نیزه ، من به ناقه

میدونی تو دل چه حاله

این چهل روز ، واسه من

هر روزش ، مثل یه ساله

خورشید نشسته روی نیزه ها

رفتی و آتیش زدن به خیمه ها

غیر چند تایی از اون اهل حرم

دیگه هیچ کسی نمونده بین ما

ای غریب کربلا داداش حسین

ای شهید سر جدا داداش حسین

******

کرببلا ، عرش اعلا

خونه ی مادریمونه

هرچی عاقل ، توحریمت

خدایی میشه دیوونه

شب جمعه

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:02
• نوشته شده توسط
• حمید

حسینم ای شهید تشنه لب ، کنار قبرت اومده زینب

میخوام که جونم و بگیره رب ، بالا سر تو

نپرس تو حال و روزم و داداش

گواه حال زینبه اشکاش

دیگه توون نمونده تو پاهاش ، بالا سر تو

کدوم سر و کدوم تن و پیکر

تو بودی و هجوم یک لشگر

غارت شد انگشت و هم انگشتر

برات بمیرم ، برات بمیرم

*******

یادم نمیره لحظه آخر ، همون دمی که اومدش مادر

جلوی چشمای بابام حیدر ، با کینه میزد

رمق نداشت صدای محزونت

دیگه به لب رسیده بود جونت

گرفته بود محاسن خونت ، با کینه می زد

شد آسمون کبود و خونین رنگ

برای غارت تنت شد جنگ

دفن شدی با نیزه و تیر و سنگ

برات بمیرم ، برات بمیرم

شاعر : منصور عرب

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:03
• نوشته شده توسط
• حمید

از سفر آمده زینب تو یا حسین

آمده یار جان بر لب تو یا حسین

از تو یک اربعین

دورم ای مه جبین

واحسینا ، واشهیدا

******

کاروان تو را به سویت آورده ام

قد کمان گشتم و یاری تو کرده ام

بردم از تو پیام

کوفه و شهر شام

واحسینا ، واشهیدا

******

خاک قبر تو را سرمه ی چشمان کنم

بر سر تربتت فدا دل و جان کنم

حب تو دین من

عشقت آیین من

واحسینا ، واشهیدا

شاعر : محمد مبشری

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• حمید

مروه زینب صفا امام حسین

کعبه ی بی منا امام حسین

هست ذکر قنوت هرشب من

ربنا اتنا امام حسین

با دوتا«یا»رسیده ام به خدا

یا ابالفضل یا امام حسین

عشق ماشد پیاده، گریه کنان

اربعین، کربلا، امام حسین

بعد دور ضریح جان دادن

دوقدم مانده تا امام حسین

اول گریه ها اباصالح

آخر گریه ها امام حسین

گریه ی بی صدا امام حسن

گریه ی باصدا امام حسین

می رسد گر سه جا امام رضا

آمده هرسه جا امام حسین

روضه خوان حسین امام رضا

روضه خوان رضا امام حسین

آخر روضه بر امام رضا

گریه کردیم با امام حسین

شاعر : مهدی رحیمی

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• حمید

داده به ما به دست خودش چشمِ تَر حسین

بالاترین عبادت ما گریه بر حسین

تو با خودت اگر دل پر درد آوری

آنکه تو را به روضه کند مفتخر حسین

مانند نام نامیِ الله از ازل

نامی که هست تا به اَبَد مستمر حسین

ما بنده ایم و بندۀ دربند بهتر است

اینسان بما نگاه کند بیشتر حسین

ایمان کامل است به ایام بندگی

وقتی ز ما قبول کند جان و سر حسین

حجّی که با امام بجا آوری قبول

ورنَه تو در طواف ولی دربدر حسین

امسال بار نوکریِ خویش را ببند

شاید رهت نداد به سال دگر حسین

چشم از تو بر ندارم و غفلت نمی کنم

ورنه تمام نوکری ام درد سر حسین

ما ریزه خوار سفرۀ ارباب بی سریم

با تو شود غلامی ما معتبر حسین

کم کاری است

• یکشنبه
• 8
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• حمید

مخواه شاکله ی این غزل، قوی باشد

از ابتدا غرض این بود مثنوی باشد

ببخش اگر کمی از حیث وزن کم دارد

نشد شبیه غزل های منزوی باشد

نه مثل نغمه‌ی حافظ، نه چون کلام کلیم

قرار نیست که این نفخه عیسوی باشد

به پای خمسه‌ی من هیچ پنجه‌ای نرسد

اگر چه نظم نظامی گنجوی باشد

زمام شمس – علی ما نُقِل – به دست شماست

چه جای صحبتی از عشق مولوی باشد

غلام محتشم و خاک پای حِمیری ام

و هر که شاعر دربار مهدوی باشد

زیارت حرمت از سرم زیاد؛ قبول

مرا فقط برسان مرز خسروی... باشد؟

شاعر : محسن رضوانی

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• حمید

گرچه گاهی با دلم باید نباید می کنی

گرچه گاهی هم مرا در خود مردد می کنی

مطئنم دوستم داری که در هر اربعین

ناز می آیی و راه مرز را سد می کنی

کُلُکُم نورید و کل ارض هم کرببلا

با همین علت مرا راهی مشهد می کنی

باشد از مشهد برات کربلا می آورم

حل کارم را یقین هشتاد درصد ، می کنی

بیست درصد را هم از پائین پایت خواستم

شک ندارم روزیم را بیش از این حد می کنی

دوستانم گرچه منعم می کنند اما حسین!

باز بی ویزا مرا از مرزها رد می کنی

شاعر : محسن ناصحی

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• حمید

غمی مثل غم دوری نمیشه

وصال کربلا زوری نمیشه

گناهم راهمو بدجور بسته

یه کاری کن که اینجوری نمیشه

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:34
• نوشته شده توسط
• حمید

از غم اینکه مرا تا کربلایش راه نیست

شرح هجران در مجال یک غزل، کوتاه نیست

قطره قطره می چکد از چشم من باران اشک

کاروان ها راهی اند و بر لبم جز آه نیست

آه هم با دیدن ما می کِشَد از سینه آه..

حالِ ماتم دیدگان هم مثل ما جانکاه نیست

کربلا..، پای پیاده..، اربعین..، زائر شدن؛

برمنِ جا مانده از ره، حسرتش دلخواه نیست

هرکه جامانده یقین داند سرِ این سفره است

زان که جز بابُ الحسین از بهر او درگاه نیست

گفت شه با زینبش رخت اسیری کن به تن

بعد از عباس این حرم را خیمه و خرگاه نیست

تا عمود آهنین بر فرق سقایم نشست

در کنار علقمه پشت من از غصّه شکست

شاعر : وحید دکامین

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:36
• نوشته شده توسط
• حمید

باز هم اربعین رسیده بیا

باز هم از تو بی خبر ماندم

عاشقانت زیارتت کردند

من ولی باز پشت در ماندم

روز و شب غبطه می خورم آقا

به کسانی که با تو مأنوسند

عاشق و بی قرار و بی تابند

دست و پای تو را که می بوسند

دیدن تو به من نمی آید

تو کجا و نگاه هر جایی

من اگر آنچه خواستی باشم

تو سراغم به خواب می آیی؟

نکند عاق کرده ای من را

نکند صبرتان سر آمده است

گر عتابم کنید حق دارید

هر گناهی ز من بر آمده است

خواستم تا ببینمت در خواب

به نگاهم اجازه داده نشد

خواستم تا به کربلا بروم

با رفیقان خود پیاده، نشد!

بین آن کاروان و جمعیت

چه کسی با تو هم قدم شده است؟

خوش به حال کسی که با گریه

با شما راهی

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:38
• نوشته شده توسط
• حمید

دوباره مثل همه سال های قبل از این

ز کاروان رفیقان خویش جا ماندیم

همه ، برات گرفتند و رفته اند و ما

به پشت پنجرهء جنت الرضا ماندیم

زمان بدرقه شان بغضمان شکست آقا

که خوبها همه رفتند و باز ، ما ماندیم

هنوز گرم همین فکرهای خود بودیم

که ما چرا ز رفیقان خود جدا ماندیم

پیام آدرس هیات آمد و ما باز

به زیر پرچم سقای با وفا ماندیم

هنوز جمعه شبی هست و هیاتی باقیست

اگر به حسرت دیدار کربلا ماندیم

به پشت گرمی این وعده های ... سال بعد ...!

گریستیم و پس از آن به این هوا ماندیم

برای دیدن تصویر زائران حسین

شبانه روز به پای رسانه ها ماندیم

شاعر : مهدی مقیمی

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• حمید

ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺒﻴﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ و ﺁﺧﺮﻣﺎﻥ ﺭا

ﻟﺒﻬﺎﻱ ﺗﺮﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ و ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻣﺎﻥ ﺭا

ﺑﺮﺧﻴﺰ ﻛﻪ اﺯ ﺑﺎﻍ ﺧﺰاﻥ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﺒﻴﻨﻲ

ﮔﻞ ﻫﺎﻱ ﻛﺒﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ی ﭘﺮﭘﺮﻣﺎﻥ ﺭا

ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺧﻴﻤﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﻓﺖ ﻣﺪﻳﻨﻪ

ﺁﻣﺪ ﻧﻆﺮﻡ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻣﺎﺩﺭﻣﺎﻥ ﺭا

ﺑﻌﺪ اﺯ ﺗﻮ و ﻋﺒﺎﺱ ﺣﺮﻡ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﻏﺎﺭﺕ

ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺳﺘﻢ ﺑﺮﺩ ﺯﺭ و ﺯﻳﻮﺭﻣﺎﻥ ﺭا

ﻛﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﻔﺘﻢ ﺑﺨﺪا اﺯ ﺭﻭﻱ ﻧﺎﻗﻪ

ﺑﺮ ﻧﻴﺰه ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻡ ﺳﺮ ﺁﺏ ﺁﻭﺭﻣﺎﻥ ﺭا

اﺯ ﺷﻬﺮ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻡ ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ

ﺩﺭ ﻛﻮﻓﻪ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاﺩﺭ ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺭا

در اﻣﻨﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻮﺩیﻡ

ﺑﺎ ﻧﻴﺰﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻭﺭﻭ ﺑﺮﻣﺎﻥ ﺭا

ﻳﻚ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻴﺮﻩ و ﻣﻦ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺖ

ﺩﻳﺪی ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ اﺯ ﺭﻭﻱ ﻧﻲ ﻣﺤﺸﺮﻣﺎﻥ ﺭا

ﺟﺎﻥ ﺩاﺩﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻼ ﻋﺎﻡ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺒﺮﺩﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻣﻌﺠﺮﻣﺎﻥ ﺭا

اﺯ ﺷﺎﻡ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛ

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• حمید

اَبر خون می بارید

عطرِ گُل می پیچید

بینِ یک دشتِ پُر از یاسِ سفید

کاروان عاقبت از راه رسید

همه از ناقه زمین اُفتادند

هر کسی سمتی رفت

خسته هر کس به سر و سینه یِ خود می کوبید

باز خاتونِ دوعالم به زمین پای نهاد

نه که او هم به رویِ خاک اُفتاد

نیست قاسم که پَرِ چادر او را گیرد

نیست اکبر که عنانی گیرد

نیست عباس رکابش گردد

بینِ این قربانگاه

مثل هر منزل راه

کودکان را همه در دور و برِ خویش شمرد

زیر لب می نالید

باز یک طفل کم است

نکند باز یتیمی مُرده؟

خسته غمگین بی تاب

گفت با عمه رباب

دختری کم شده است

که سکینه با اشک

آب برداشته و علقمه رفته تنها

با عمو درد و دلش تازه شده

همه رفتند

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• حمید

هوای اربعین دارد دل بیچاره ام یارا

نگاهی کن نگاهی کن دل بیچاره ما را

نمی دانم دوباره می رسم تا کربلا یا نه

کنم جاری به لب آقا قسم بر جان زهرا را

همین حالا ببر ما را بهشت کربلای خود

چه تضمینی ست تا بینم طلوع صبح فردا را

نیم لایق نیم قابل ولی آقا قبولم کن

که چون قطره در آن وادی ببینم صحن دریا را

بده اذنی که تا هستم در این دنیا دراین دنیا

ببینم من دوباره کربلا آن شور و غوغا را

غرض این بود یا مولا نگاهی سویم اندازی

وگرنه از قدیم احسان نمودی بی سر و پا را

شاعر : ناصر شهریاری

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• حمید

آمده ام به کربلا خاک تو را بسر کنم
خیمه غم بپا کنم جن وملک خبر کنم

آمده ام که گویمت شرح سفر عزیز جان
سنگ صبور من شوی غم زدلم بدر کنم

شدم اسیر دشمنت کوفه وشام رفته ام
آمده ام که صحبت از خم شدن کمر کنم

خیز ببین که در سرم موی سیه نمانده است
آمده ام کنار تو باقی عمر سر کنم

شرم کنم که گویمت رقیه در خرابه ماند
چگونه ذکر حال آن دختر محتضر کنم

از آن دمی که آمدم دوباره من به کربلا
به یاد روز واقعه دیده ز اشک تر کنم

یاد ابوالفضل وعلی،قاسم وعون وجعفرم
یاد به خون تپیدن غنچه ی نو ثمر کنم

یاد سر بریده ات خنجر خونی عدو
یاد خیام سوخته کودک بی پدر کنم

حال که هجر بین ما گشته تمام ای حسین
کاش شود کنار تو

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سپاه کوله به دوشان و بیشمار پیاده

دوباره قافله صف بسته سمت یار، پیاده

چشیده هرکسی از چای روضه باده چشیده

شده ست مست ولی آمده خمار، پیاده

به یاد خارمغیلان وزخم و پای برهنه

میاورد دوسه تاول به یادگار پیاده

به یاد خشکی لبهای از عطش ترکیده

نکرده تر لبی از آب خوشگوار… پیاده

شفا زکیست که اینگونه درد هم شده حیران

مریض آمده با حالتی نزار ، پیاده

به شوق کیست به طور آمده ست این همه موسی؟

که پا برهنه ،جلو ،پشت سر ،کنار، پیاده

که دیده صاحب عزا اربعین غریب بماند؟

و باز آمده تنها سر قرار ، … پیاده

نوراء نریمان

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• حمید

نمی بینی از غصّه لبریزم و
نمی بینی از دوری آشفته ام ؟
باشه، کربلا رام نده، لا اقل
بشین پایِ حرفای ناگفته ام ؟

از اون اربعینی که پیشت بودم
شدم عشقم ، اونقدر مأنوس تو
که یک ساله چشم انتظارم بیام
بــازم جزو مَشّایه ، پابوس تو

پیاده روی بین دو تّــا بهشت
از این بهترم میشه اصلاً مگه ؟
نمی فهمه وایسادنو زائرت
اگه تاول پاش چیـــزی نگه

زن و مرد ، پیر و جوون عازمن
تو راهی که تو انتهاشی حسین
مسیحیّه هم زیره لب میگه که
میشه با منم آشناشی حسین ؟

تو موکـب فقط چَن قَلَم جنس نیس
اونم ، بُخل ، نامهربونی، ریاس
به خـرمایِ خوش طعم و با برکتش
شراب بهشــتی تو اون چائــیاش

عمودای آخر تو گوش همــه
یه موسیقیِ نا

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• حمید

میرسد بر دل تو بغض صدایم یا نه ؟

میشود باز به درگاه تو پایم یا نه ؟

بنده ای آمده با روی سیاهش هیئت

میدهد صاحب این خانه بهایم یا نه ؟

از غلامان تو بودم همه ی عمر بگو

وقت مرگم که رسید از شهدایم یا نه ؟

تو که عمری ست در این روضه پناهم دادی

میدهی گوشه ای از علقمه جایم یا نه ؟

نکند کرب و بلا را که ندیده بروم

اربعین در سفر کرب و بلایم یا نه ؟

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• حمید

ای ساربان آهسته ران دارد توانم می رود

در این زمین پربلا ازغم عنانم می رود

از خاک اینجا بوی هجران و جدایی میرسد

گویا همین جا از تن رنجیده جانم می رود

اینجا لب خشکیده را با تیر آبش میدهند

گفتم عطش سوزم چو آتش بر زبانم می رود

اینجا مقام دیدن ذبح ذبیح اعظم است

کز داغ او شادی ز کل دودمانم می رود

اینجا من و تاریکی و غربت به هم محرم شویم

باید ببینم روی نی ماه زمانم میرود

دوران یا بنت امیرالمونمین من گذشت

وقت اسیری آمد و نام و نشانم می رود

زین پس به روی تاقه ی بی پرده میخوانم نماز

بعد از علی اکبرم دیگر اذانم می رود

من خود به چشم خویشتن باید ببینم بی کفن

روی سرم رآست به نی چون سایه بانم

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• حمید

بی کفن میل بوریا دارد
بی وطن شوق کربلا دارد

پر طاووس مال کرکس نیست
هر که خواهد تو را ، تو را دارد

من که گشتم نگرد آقاجان
مثل و مانند تو کجا دارد؟

از برای منه کلاغ سیاه
گنبد تو همیشه جا دارد

اشکهای منم صفا دارد
کربلای تو هم صفا دارد

راه اگر راه اربعین باشد
نوکر تو هزار پا دارد

آخره نام من حرم بگذار
اول اسم من که "با" دارد

من همینجا نخورده مستم چون
مرقد از دور هم نما دارد

سائلت از چه مشت و مالم داد
پس گدای تو هم گدا دارد

منه بیمار ، سالمم الآن
کربلا ، کرب بی بلا دارد

من ندارم "تو را" ؟ حسودم من؟
پس بقل دستی ام چرا دارد؟

چه کسی گفته او گنهکار است
روی دوشش فقط لوا دارد

• دوشنبه
• 9
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• حمید

یه عمره که با قاب عکس حرم
شب و روزمو هق‌هق میکنم
بذار اربعین زائر تو بشم
وگرنه از این دوری دِق میکنم

همه کوله بار سفر بستن‌و
با پای پیاده هوایی میشن
فقط من از این فیض بی‌بهره‌ام
رفیقام دارن کربلایی میشن

نذار آبروم بیشتر از این بره
بگو دردمو با کی قسمت کنم؟
یا راهی جلو پام بذار یا بگو
چجوری به این دوری عادت کنم؟

اگه‌ کربلاتو نبینم حسین
بگو پس چه‌خاکی بریزم سرم؟
آخه تا کِی این دوری و دوستی؟
بذار پا برهنه بیام تا حرم

رسیده به اینجام صبوری بسه
میشه تا حرم زیر بارون بیام؟
میخوام اینقدَر گریه‌زاری کنم
که قبل از رسیدن بگیره صدام

میخوام خسته‌ از راه رفتن بشم
مثه بچه‌هات غرق تاول بشم
میخوام یاد در

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:51
• نوشته شده توسط
• حمید

نوشتن از غم تو ذکر این قلم شده است
چقدر فکر من این روزها حرم شده است
پیاده ، رو به حرم… کاش روزیم بشود
تمام دلخوشیم کوله پشتیم شده است

شب دلتنگى من نافله اى مى خواهد
قلمم از تو نوشته ، صله اى مى خواهد
راهى جاده عشقم نکنى مى میرم
دل من پاى پر از ابله اى مى خواهد

مرغ دل بر سر این بام بیارى بهتر
از پریدن به هواى تو چه کارى بهتر؟
سال دیگر نکند زنده نباشم ، اى واى
ارزو روى دل من نگذارى بهتر

شاعر : سید مسیح شاه چراغی

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:53
• نوشته شده توسط
• حمید

جسم و روحم با حرم گشته عجین

حال و روزم با غمت گشته غمین

این سه جمله خواب شبهای من است

کربلا ... پای پیاده ... اربعین

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:54
• نوشته شده توسط
• حمید

داغ هیچ غمی به این نمیرسه
منو می کُشه همین ” نمیرسه “

بذار اربعین بیام کرب و بلات
آسمون که به زمین نمیرسه…

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• حمید

مجنون صفت به دشت و بیابان دویده ام
اکنون به کوی عشق تو جانان رسیده ام
در راه عشق تو شده پایم پر ابله
از بس که روی خار مغیلان دویده ام
تنها نشد زداغ تو موی سرم سفید
هم چون هلال از غم عشقت خمیده ام
دیوانه بار بر سر کویت گر امدم
منعم مکن که داغ روی داغ دیده ام
من پرچم اسیری و بار غم تو را
از کوفه تا به شام به دوشم کشیده ام
عمرم تمام گشت عزیزم در این سفر
دست از حیات خویش حسینم کشیده ام
بس ظلم ها که شد به من از خولی وسنان
بس طعنه ها ز مردم نادان شنیده ام
دیدی به پای تخت یزید از جفای او
چون غنچه پیرهن به تن خود دریده ام
گنج تو را به گوشه ی ویران گذاشتم
چون اشک .او فتاد رقیه ز دیده ام
می گفت و می گری

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:14
• نوشته شده توسط
• حمید

اگر چه نور چشمان ترش رفت

به دريا زد يل آب آورش رفت

دلش خوش بود تا آن لحظه اي كه

سوي مقتل غريب مادرش رفت

*****
بكش دستي به قلب زار زينب

مدد كن بر دل خونبار زينب

به امدادم بيا سالار قلبم

كه افتاده گره در كار زينب

*****
پس از پژمردن يك باغ لاله

شده كار دل من آه و ناله

بگير اين نيمه جانم را وليكن

نپرس از حال زهراي سه ساله

*****
ز جا برخيز اي غمخوار زينب

كه رفت از دست چشم تار زينب

نمي داني كه در راه اسارت

چه آمد بر سرم سالار زينب

• سه شنبه
• 10
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• حمید