مدایح و مراثی امام حسین

من که با غمت عجینم
چجوری دلت میاد یه سال دیگه تو رو نبینم
شب و روز برام نمونده فکر روز اربعینم
ابی عبدالله
منم و غمی نهفته
مونده توی دل من هزار هزار حرف نگفته
مگه با حرفه که نوکر از آقاش جدا بیُفته
ابی عبدالله
عشق ارباب و نوکری / تنها عشق مقدسه
به کسی رو نمی زنم / تو رو دارم برام بسه

میدونم داری هوامو
من یادم بره تو یادت نمیره اشک چشامو
دارم از کربلای تو بهترین خاطره هامو
ابی عبدالله
دل من به شور و شینه
مرکز عاشقی نوکرا بین الحرمینه
این که سینه زن شدم معجزه ی امام حسینه
ابی عبدالله
آسمون زیر سایته / دل من تحت قبّته
برات اربعین ما / توی دست رقیته

〰️〰️〰️〰️〰️〰️ @Bipelak_ir

نگو ناامیدی از من
نگو بعد این همه نوکری دل بریدی از من
خوبی کردی و به جز بدی چیزی ندیدی از من
ابی عبدالله
نوکرت باز بی قراره
مگه میشه ندونی یه سالیه چشم انتظاره
حرمت یعنی فقط برای ما جایی نداره؟!
ابی عبدالله
کدوم ارباب شبیه تو / می کنه ذره پروری
ما رو یادت نره یه وقت / بعد یه عمری نوکری

بمیره براتو زینب
مگه یادم میره پیکرت چطور رفت زیر مرکب
سرِ رو نیزه ی تو جون منو رسونده بر لب
حسین جانم
منم و راس بریده
کی میدونه که چرا قامت زینبت خمیده
پاشو که آتیش و دود کم کم به خیمه هات رسیده
حسین جانم
مگه میشه یادم بره / وصیت های مادرو
شده حتی توو قتلگاه / می بوسم زیر حنجرو

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

گرگ‌ها با عطشِ خونِ تنت سیر شدند
سفره انداختی و باز نمک‌گیر شدند

سنگ‌ها با سرِ تو آینه‌بازی کردند
تا شکست؛ آینه‌در‌آینه تکثیر شدند

آن قلم‌ها که نوشتند، «بیا منتظریم!»
توبه کردند، در اکسیرِ طلا تیر شدند

مشت‌هایی که به عشقِ تو گره می‌خوردند
پوچ بودند، پُر از قبضه‌ی شمشیر شدند

هیچ‌کس با دَمِ تو جرأتِ پیکار نداشت
شمرها؛ تا نفست ریخت به‌هم شیر شدند

مثل صفّین؛ نه این بار عوض شد مُصحف
نیزه‌ها رحلِ سرِ آیه‌ی تطهیر شدند

ذوالجناح از غمِ تو آه شد و خندیدند
اسب‌هایی که به گودال، سرازیر شدند

آیه‌های سرت از هولِ قیامت می‌گفت
کودکانِ حرم از دیدن تو پیر شدند

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

در عجب باشد جهان از وسعت این قتلگاه
جا گرفته در دل آن، هم زمان چندین سپاه

نیمه جان بودی که بر روی تنت می تاختند
نیمه جان بودی که آتش رفت سمت خیمه گاه

زینبت از روی تل می دید بی لشکر شدی
حرف ها با زینب خود می زدی با هر نگاه

اکبر و قاسم، بُرَیر و مسلم و جون و حبیب ...
نیست دیگر هیچ سرداری در این آوردگاه

خیمه ها می سوزد و پای برهنه می دوند
روی خاشاک بیابان، کودکان بی پناه

رو سپید عالمی، افسوس در عصر دهم
دوره ات کردند در گودال مشتی روسیاه

گوشه ی گودال مادر بود و جسمی چاک چاک
آسمان با هر "بُنَیّ" زیر لب می گفت: آه

در نگاه تو چه سِرّی بود، کشتی نجات!
هر که می آمد ته گودال، می شد سر به راه

• شنبه
• 27
• آبان
• 1402
• ساعت
• 19:37
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

توو روضه ها صاف و ساده ای یا نه؟
شبیه مجنون دلداده ای یا نه؟
برا دو ماه اشک و گریه و ناله
برا عاشورا آماده ای یا نه؟
داره میاد، سپاه حسین / تا باشه در، پناه حسین
دل مست این اوقاته
منبع جود، نگاه حسین / اذن ورود، به ماه حسین
با مادر ساداته
همه تشنه لبا - دم بحر الحسین
سلام ماه عزا - سلام شهرُ الحسین
سیدی یا، اباعبدالله ۳

به پای پرچم افتاده ای یا نه؟
خراب و سرمست باده ای یا نه؟
تا که بمیریم از داغ لب یار
برا عاشورا آماده ای یا نه؟
دلا شده، اسیر حسین / راه خدا، مسیر حسین
کربلا راه عشقه
دستمونو، می گیره حسین / به نوکرا، امیره حسین
روضه درگاه عشقه
شده ملک خدا - همه دهرُ الحسین
سلام ماه عزا - سلام شهرُ الحسین
سیدی یا، اباعبدالله ۳

بگو مسافر این جاده ای یا نه؟
بگو مثه حر آزاده ای یا نه؟
می خوای فدایی باشی توی این راه
برا عاشورا آماده ای یا نه؟
جون و سرم، فدای حسین / بارونیه، برای حسین
چشمام از توو گهواره
محبت و، دعای حسین / محرم و، عزای حسین
ثارالله و ابن ثاره
دل و شور و نوا - دل و مهرُ الحسین
سلام ماه عزا - سلام شهرُ الحسین
سیدی یا، اباعبدالله ۳

• جمعه
• 10
• آذر
• 1402
• ساعت
• 13:53
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ارباب عالمین فقط می شود حسین
بر سینه ی کسی نزده دست رد حسین

ما را هوای اوست؛ نه تاب و تب بهشت
روز جزا "تعصب ما می کشد" حسین

او سر پناه بود، ولی بی پناه شد
تکیه به نیزه ای زده از بخت بد حسین

اکبر که رفت معرکه، برگشت صد علی
آقا که رفت، ماند روی خاک صد حسین

دعوا برای غارت جسمش نیاز نیست
آرام تر، به داد همه می رسد حسین

تن گرچه ماند در دل گودال خون ولی
با سر به سوی اهل حرم می رود حسین

این قطره های اشک نشان ارادت است
ما را ثواب هم نَخَرَد، می خَرَد حسین

در این قمار عشق چه جانانه باختیم
در این قمار عشق چه خوش می برد حسین

• جمعه
• 10
• آذر
• 1402
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای قافله سالار زینب - پنجاه و چند سال یار زینب
چطور دلت میاد که اینجا
تنهام بذاری یابن زهرا
چیکار کنه خواهر یوسف
میون این گله گرگا، یوسف زهرا
میخوای بری برو عزیزم / ولی نگو "به هم نریزم"
دل نگرون حملهٔ این / تیغای تیزم
بذار زیر حنجرتو ببوسم
بوسه گاه مادرتو ببوسم
دستِ با انگشترتو ببوسم
(حسین من ۲ حسین جان) ۳

منکه دل از زمونه کندم - چادرمو کمر می‌بندم
میام نگن لشگر نداره
غریبه و یاور نداره
مادرمم بودش میومد
میام نگن خواهر نداره، یاور نداره
تو میری و من میرم از حال / من غصه دار و خولی خوشحال
قرار بعدی من و تو / گوشهٔ گودال
اونجا که تنها تو رو گیر میارن
سنگ و سنان و تیغ و تیر میارن
خواهرتو آخر اسیر میارن
(حسین من ۲ حسین جان) ۳

• جمعه
• 10
• آذر
• 1402
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

زانو بغل گرفته زینب - حسین میگه میشنوی امشب
گمون کنم از دل صحرا
داره میاد صدای زهرا
از حالا هی میگه بُنَیَّ
می‌کشنت چجوری فردا، توو دل صحرا
زوده هنوز این بیقراری / که فردا شب این موقع داری
رو تاول پای یتیمام / مرهم میذاری
فردا شب این موقع توو اوج دردی
با آتیشای خیمه توو نبردی
توو قتلگاه دنبال من می‌گردی
(واویلتا ۲ واویلا) ۳

نذار بگم که میری از حال - فردا که اومدی توو گودال
اگه انگشتر و ندیدی
پیرهن مادر و ندیدی
طاقت بیار اگه عزیزم
رو پیکرم سرو ندیدی، سرو ندیدی
آروم شو زینب صبورم / بدون که از تو خیلی دورم
چشم به راه مادرمون توو / کنج تنورم
یه بار من و رو نیزه ها می بینی
یه بار به زیر دست و پا میبینی
یه بار توی طشت طلا می بینی
(واویلتا ۲ واویلا) ۳

• جمعه
• 10
• آذر
• 1402
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

مناجات امام حسین (گریز گودال)

اصلا امید ندارم به عباداتم و یا اعمالم

جز همین نوکری خانه ات آقا ، که به آن میبالم

.

زندگی کرده ام از کودکی ام با غم هر ساله ی تو

غصه هم خوردم اگر از غم تو من بخدا خوشحالم

.

لطف صدیقه ی کبری شده مشمول من بی سرو پا

اینکه از کودکی ام عاشق تو هستم و خوش اقبالم

.

شکر لللّه که گذشته ست زعشق تو به زیر علمت

عمر من ثانیه به ثانیه و هفته و ماه و سالم

.

هر کجا از سر راه تو حسین گم شدم و دور شدم

این تو بودی که خودت مثل زهیر آمده ای دنبالم

.

دل شکستم زگناهان زتو اما که نترساندم من

مثل حر از سر معذوریت اطفال تو از افعالم

.

چه شود گر که نگاهی کنی و حر شوم و توبه کنم

مثل حر فخر کنم گر که بیایی تو به استقبالم

.

حافظ و صائب و عشاق به خالی همه،چیزی دادند

من به خال لب تو جان بدهم برده ی آن یک خالم

.

نعمتی بهتر از این بردن نام تو و این منصب نیست

نوکر حلقه بگوش تو و عباس تو و این آلم

.

باید از روضه ی غم های تو والله که جان میدادم

نه فقط گریه کنم یا که پریشان بشود احوالم

.

محض مرضی خدا از همه سو میزدنت تیر و سنان

تا ابد گریه کنِ دست و سر و جسم تو در گودالم

.

مقتل آورده لباس از تن مجروح امامم بردند

تا ابد لطمه زن آن تن مجروح در آن جنجالم

.

"زائر"ت در وسط گودی گودال شدند مرکب ها

مثل زینب همه جا سینه زن آن بدن پامالم

.

۱۴۰۲/۰۶/۱۴

رامین برومند (زائر)

@font-face {font-family:"Cambria Math"; panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}@font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-536858881 -1073732485 9 0 511 0;}p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; margin:0in; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin;}p {mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-margin-top-alt:auto; margin-right:0in; mso-margin-bottom-alt:auto; margin-left:0in; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin;}.MsoChpDefault {mso-style-type:export-only; mso-default-props:yes; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}.MsoPapDefault {mso-style-type:export-only; text-align:right; direction:rtl; unicode-bidi:embed;}div.WordSection1 {page:WordSection1;}

• دوشنبه
• 18
• تیر
• 1403
• ساعت
• 11:32
• نوشته شده توسط
• رامین برومند(زائر)

ای زینب پریشان ، بنگر روم به میدان دانم دگر نیایم ، جان تو و یتیمان
بهر خدا تو خواهر بهرم کفن بیاور تا خلعت شهادت پوشم به چشم گریان
ای زینب پریشان ، بنگر روم به میدان
دانم دگر نیایم ، جان تو و یتیمان
صدپاره جسم اکبردرخاک وخون شناور افتاده با تن پاک مانند ماه تابان
ای زینب پریشان ، بنگر روم به میدان دانم دگر نیایم ، جان تو و یتیمان
شد موسم شهادت ، من می روم به میدان جان تو و سکینه با کودکان نالان
ای زینب پریشان ، بنگر روم به میدان
دانم دگر نیایم ، جان تو و یتیمان
باید شوی پرستار بر عابرین دلخون بر کودکان افکار با جمله یتیمان
ای زینب پریشان ، من می روم به میدان دانم دگر نیایم ، جان تو ویتیمان
ای

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 16:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم گرفته ، دوباره این شبا برا حرم گرفته
می بینی بازم ، چجوری روز و شبمو ازم گرفته
دلم اسیره ، غروب کربلا رو که یادم نمیره
هر دفعه آقا ، عکس ضریح رو میبینم گریم میگیره
سرم و سروری تو ، دلمو دلبری تو
فقط آقایی بود والله ، روزای نوکری تو
آقام آقام آقام آقام حسین آقام…
دوای دردم ، این دفعه که بیام دیگه برنمیگردم
مثل همیشه ، بزرگی کن اگر که من جوونی کردم
منو صدا کن ، مثل قدیم تو روضه ها به من نگاه کن
حالم خرابه ، این روزا آقا برا من خیلی دعا کن
منم عاشق یه دل داده ، که دلش دستت افتاده
همه دار و ندارم رو ، خود آقام بهم داده
آقام آقام آقام آقام حسین آقام…
خوابتو دیدم ، دوباره انگار که به آرزوم رسیدم

• چهارشنبه
• 22
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• علی

اسمتو نگیر از صدای من من برای تو تو برای من
توی قلب من کربلای تو توی دست تو کربلای من
من محاله بی تو باشم لحظه ای ازت جدا شم
چقدر خدا کریمه که حسین توزند گیمه
کاری با کسی ندارم با تو خوبه روزگارم
ای آقا
حرم حرم نمیره فکرش از سرم
می خوام برم منم با پدر و مادرم
خرابم نکن جوابم نکن
با یه یا حسین به تو میرسم
عاشقت شدم به خدا قسم
تو زیاد داری مثل من ولی
من بدون تو خیلی بی کسم
التماسمو نگاه کن
به شبی منو صدا کن
همه زندگیم برا تو
ولی عشق کربلاتو
از دلم نگیری آقا
قسمت میدم به سقا
ای آقا
آقا فقط می مونی تو برام
بذار بیام آخه دیوونه ی کربلام
می خوامت تو رو نگو که برو

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 4
• تیر
• 1394
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• علی

*بند اول*

بهترین رفیق بچگیمی
اسمت نمیشه برام قدیمی
زیاده رفیق خوب اما من
فقط با توام آقا صمیمی...

ای یارم/همه کس و کارم/تویی راه چارم/ای سلطان
مجنونم/حرم برسونم/بده آشیونم/حسین جان...
زنجیرم/به عشقت اسیرم/بی تو من میمیرم/اربابم
مانوسم/ ضریتو میبوسم/بی عشقت میپوسم/دریابم...

ای آبروی؛دنیا و عقبا
ای شاه عالم؛فرزند زهرا
توچلچراغ؛راه هدایت
مجنونتم چون؛هستی تو لیلا...

///ثارالله مولا ابی عبدالله مولا...///

*بند دوم*

قبلم سمت کربلا مایل شد
دل مست تو و ابوفاضل شد
ماهی دلم یه عمره ارباب
لب تشنه کنار این ساحل شد

سرداری/منو بیقراری/کارم گریه زاری/حیرونم
ای دینم/با غم همنشینم/ببین که غمینم/داغونم..

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

وقتی تو را معبود خلقت کرد ارباب
بر ما کرامت بی نهایت کرد ارباب

کوه گناهم پاک شد با گریه ای که
روضه به چشمانم عنایت کرد ارباب

بابا مرا با لقمه ی پاک و حلالش
آشفته ی شب های هیئت کرد ارباب

عیسی نفس شد پیرمردی که در عمرش
دائم میان روضه خدمت کرد ارباب

فکر جنان رفت از سر هر کس که یکبار
کرب و بلایت را زیارت کرد ارباب

خون گریه کرد عالم برایت لحظه ای که
نیزه به پهلویت اصابت کرد ارباب

دور از نگاه تو النگو های دست
دردانه ات را زجر غارت کرد ارباب

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

ای خلقت تو دلیل اثبات جهان
عشقت شده مایه ی مباهات جهان

جذابترین قبله ای و میگردد
دور حرمت تمام ذرّات جهان

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1398
• ساعت
• 09:44
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

آب روی ماست گریه آبروداریم ما..
با لباس مشکی ات عمریست خو داریم ما

باطهارت بودن از ارکان مجنون بودنست
حرف لیلا میشود هرجا وضو داریم ما

چشم ما بی اشک بی خیراست،بی خیرش نکن!
که فقط از دار دنیا دو سبو داریم ما..

حرف ما در روضه ها با اشک گفته میشود
درمیان گریه باهم گفتگو داریم ما

دامن آلوده شدیم اما تو پاکش میکنی
روسیاه از غفلتیم اما رفو داریم ما

حضرت عباس حامی علمداران توست!
چه هراس از این و آن وقتی عمو داریم ما

هرکسی دل را بدستت داد از مردم برید
تا که دریا هست کی سودای جو داریم ما؟!

خوب و بد ما به حسینیه پناه آورده ایم!
خوب و بد از پرچم تو رنگ و بو داریم ما!

آرزوی کربلا بر پیرها که عیب نیست..
کربلایی نیستیم و آرزو داریم ما!

شهر با یک یاحسین ما معطر میشود
هرکجا نام تو باشد های و هو داریم ما

لحظه های آب خوردن هم بفکر روضه ایم..
بغض خشکی لب و بغض گلو داریم ما..

در غمت آیات قرآن روضه خوانی می‌کنند
آب دریا و بیابان روضه خوانی می‌کنند

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:28
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

تن ها به روی خاک مانده، سر نمانده
چیزی به غیر از خاک و خاکستر نمانده

جسم جوانان بنی هاشم به خاک است
لشکر نمانده، ساقی لشکر نمانده

با احتساب آتش خیمه یقینا
چیزی برای دفن از اکبر نمانده

با احتساب نعل های تازه حتماً
چیزی هم از قنداقه ی اصغر نمانده

زیباترین پروانه در گودال مانده
پروانه ای که در تن او پر نمانده

مادر کنار پیکرش روضه گرفته
نایی برای گریه اش دیگر نمانده

تقصیر قلب سنگ نیزه دارها شد
حالا کنار او اگر خواهر نمانده

آقا رسید و دید از نزدیک انگار
انگشت آقا نیست، انگشتر نمانده!

گفتند با گریه که آقا جز حصیری
چیزی برای دفن این بی سر نمانده

پیچید پیکر را میان بوریا و
فرمود آقا: چیزی از پیکر نمانده

با احتساب ضربه های آخر شمر
حتما دگر چیزی از این حنجر نمانده

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:39
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

کنار تو بودنم آرزومه
اسم تو اون بغض توی گلومه
تموم سالمو برات زائرم
با عکسی که همیشه روبرومه

خودت میبینی وضع و احوالمو
میبینی پرونده‌مو که سیاهه
نگاتو برنگردونی که حالم
اگه نگات بتابه روبراهه

میون روضه تونه عاشقیمون
یه عشق عاقلونه ی عجیبه
دردمو تنها به خودت میگم که
غمت برای قلبمون طبیه

برای با تو بودنم جون میدم
خونم که از جُون تو رنگی تر نیست
تا آخر دنیا باهات میمونم
یاری راه تو که بی خطر نیست

ما ملت امام حسینیم آقا
پرچمتون تو اوج آسمونه
علیِ اکبرای ما زیادن
شهادت افتخار نسلمونه

قبله‌نمای عشقه کربلاتون
دلای آزاده به تو دخیلن
حر نگاهتون میشن اونا که
عاقبتم تو راهتون قتیلن

تربت تو کاممو واکرده پس
ذکر لبم چی باشه غیر اسمت؟
یه یاحسین کلید هر قفلیه
خیلی به ما رسیده خیر اسمت

من التماست میکنم بخوای که
سرم بره توی مسیرت آقا
یه بیرق سبز و یه یالثارات
یعنی که عاقبت به خیره دنیا

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:43
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

همچنان دانهٔ اسپند که از جوش افتاد
دخترت بی رمق و سوخته ،خاموش افتاد

بسکه از صبح ز عطر شهدا مست شدی
پیکرت تنگ غروب است که مدهوش افتاد

ما ندیدیم ولی عمه پیاپی میگفت
با سرِ زانوی خود،شمر به پهلوش افتاد

پشت پاخوردی و از پشت زمین افتادی
خواهرت چند قدم آمد و بی هوش افتاد

جگرت سوخت، دلم سوخت، حرم رفت به باد
یادگاریِ تو در واقعه از گوش افتاد

• دوشنبه
• 24
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:58
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

یا غیاث المستغیثین آه از کرب و بلا
از فلک آمد ندا واویلا واویلتا
تا ابد لعنت به هر چه کینه هست از مرتضی
کوفه زد بر طبل جنگ و عرش بر طبل عزا

بر سر و سینه زنان با عرشیان روح الامین
آسمان خون گریه کن زینب شده صحرا نشین

وای از مکر حرامی ها حرم آواره شده
آسمان از دل کشید آه و زمین بیچاره شد
کعبه مشکی پوش از این حج نیمه کاره شد
تا ابد شرمنده از حاجی ِ در گهواره شد

از منا آید ندایی ؛ خوش به حال کربلا
بهر قربانی حسین آورده اسماعیل ها

روبرو شد عاقبت با طور سینایش حسین
دارد اینجا وعده با رب تعالایش حسین
مانده با یک کوفه تنها ، مثل بابایش حسین
روضه خوانی می کند با هاهُناهایش حسین

باغبان سر بسته گوید با گلستان از خزان
کس ندیده بود زینب را چنین دل ناگران

کس نگفته خیر مقدم این چنین بر میهمان
با کمان ، با تیر ، با شمشیر ، با سنگ و سنان
شد رقیه دل پریشان ، شد سکینه بی امان
بر عقیق دست آقا ،خیره مانده ساربان

ساربان ! قدری بچش از لطف این نعم الامیر
تا نگشته دیر از او هر چه می خواهی بگیر

آه دارد می رسد فصل زمستان رباب
لرزه افتاده است در این خاک بر جان رباب
کمتر از ده روز اصغر ، هست مهمان رباب
حرمله ، تیر سه شعبه ، چشم حیران رباب

بیشتر از اصغرش دلواپس آقاست او
رفته زیر آفتاب و فکر فرداهاست او

در مدینه کن خبر ام البنين را ای صبا
کمتر از ده روز دیگر می شود حاجت روا
تا ابد عباس گردد ساقی آب بقا
هست آماده برای دیدنش خیرالنسا

ای صبا اصلا نگو بر او حسین تنها شده
او نفهمد که امامش ساکن صحرا شده

چند روزی مانده تا در این جهان غوغا شود
اربا اربا شبه پیغمبر در این صحرا شود
همچو سروی ، سیزده ساله گلی ، رعنا شود
دختر شیرین زبانی کاملا زهرا شود

مرتضی ها روی نی قاری قرآن می شوند
فاطمه ها روی ناقه سنگ باران می شوند

شام را دارند از امروز تزئین می کنند
خویش را پیش خلیفه خوب شیرین می کنند
خوب مردم را به حق دارند بدبین می کنند
کودکان زخم زبان در خانه تمرین می کنند

نامه ای آمد : حسین بن علی شد رفتنی
باید آماده شود بزم شرابی دیدنی

• یکشنبه
• 9
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 14:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

حق شور تو را روز ازل در سرم انداخت
بر گردن من شال عزا مادرم انداخت

روح پدرم شاد که با پاکی نیت
بگرفت سر دوشم و آورد به هیئت

مادر به خدا هیئتی از کودکی ام کرد
بر تکیه و بر گریه به تو متکی ام کرد

پیراهن مشکی به محرم به تنم بود
عشقم همه بر نوحه و سینه زدنم بود

هر چند که من رو سیَه و موی سپیدم
یک دَم ز شما قطع نگردیده امیدم

غسال! مریز آب، غمش شستشویم داد
هر قطرهء اشک از غم او آبرویم داد

وقتی که نَهم سر به لحد، چشم به راهم
تا آن که بیایی کنی از لطف نگاهم

• پنج شنبه
• 13
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 18:25
• نوشته شده توسط
• احسان مشفق

تا دید چشمِ خشکم تصویرِ کربلا را
با زمزمش صفا داد ، این قلبِ بی صفا را

در شوق وصل جانان ، جان میدهم به صد شوق
(باشد که باز بینم ، دیدارِ آشنا را)

هرکس به گوشه ای یافت ، یک جلوه از خداوند
من‌ یافتم به روضه صد جلوه از خدا را

هر بار با توسل شد وا گره ز کارم
با روضه دفع کردم ، از خویشتن بلا را

هرگز نمیفروشم بر منصبی و مالی
یک لحظه ای نشستن در مجلس عزا را

اشکی که در عزای محبوبِ من در آید
میشوید از دل من آثار هر خطا را

• شنبه
• 22
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 08:32
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

زرق و برق ظاهری خواب و خیالی بیش نیست
با درونت کار دارد روضه های خانگی

نیست کمّیت مهم، چون با حضور فاطمه
میهمان بسیار دارد روضه های خانگی

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:05
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

غم گرفته دل آدم و خاتم همه
خفته بر خاک غم دلخوشی فاطمه
سر دهد زینب آه / بین شام سیاه
ای حسین جان ای حسین جان ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

رفته بین تنور زینت دوش نبی
هستی کوثر و نور نگاه علی
یک بیابان بلا / زینب و بچه ها
ای حسین جان ای حسین جان ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

میرسد بوی دود بوی غم از هر طرف
گم شده دختری در دل صحرای طف
در پی نوگلان / میدود بی امان
ای حسین جان ای حسین جان ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

خیمه ها سوزد و غصه لبالب شده
راس گلها به نی قاتل زینب شده
گشته غارت حرم / ساق پا و ورم
ای حسین جان ای حسین جان ۲

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

دهه ی اخر عشق بازی دارد به پایان می رسد
خداکند که با قبولی مادرش زهرا به پایان برسد
ما که عمری نمک پروده ی بضم حسینیم
خدا کند که با رضایت حسین به پایان برسد
حسین جان قسم به لطف کرمت ارباب خوبان
بادلی اسوده امدم سمت هیتت
خدا کند که ما را خریده باشی و
بعد دهه ی اخر ت به پایان برسد

• دوشنبه
• 31
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 10:07
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تا ابد من زیر دین مادرت هستم حسین
لطف زهرا بوده الآن نوکرت هستم حسین

نوکرت عباس باشد، میکنم این اعتراف
نوکرت نه ، من سیاهی لشگرت هستم حسین

مستی مِی میپرد آخر ز جان مِیگسار
من همیشه مست جام کوثرت هستم حسین

هرکسی را عشق لیلایی به صحرا میکشد
من که سرگردان کوی اکبرت هستم حسین

روسیاهم خوب میدانم ولی ردم مکن
از طفولیت گدای این درت هستم حسین

از همان اول مرا مادر سپرده بر شما
از همان روزاست که دوروبرت هستم حسین
...
با چه حالی بر در خیمه رسیدی از فرات
اشک ریزِ آن وداع آخرت هستم حسین

من نمیفهمم چه شد بر جسم تو در قتلگاه
دائماً در فکر رأس و پیکرت هستم حسین

خنجر کندی شنیدم ذبح را دشوار کرد
اشک ریزِ پاره های حنجرت هستم حسین

زینبت که پیر شد آنجا به روی تل،ولی
من به فکر زخم گوش دخترت هستم حسین

من به دنیا آمدم تا اشک ریزم در غمت
“زائری” با دست خالی بردرت هستم حسین

• شنبه
• 5
• شهریور
• 1401
• ساعت
• 09:13
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

بند 1

حالو هوای حسینیه حالو هوای کربلاس
تموم آرزوی من ؛ دیدن گنبد طلاس
الهی کربلایی شه پسر من امام حسین
بخدااین آرزوی ؛ قلبی کل مادراس

اربابم اربابم

به عشق تو سینه زدیم/هرچی داریم برات میدیم/ گداتیم آقا از قدیم

اربابم اربابم
یه بار منو بیار حرم/میگم با چشمای ترم / ای شاه با لطف و کرم

(ثارالله ثارالله حسین اباعبدالله)
______________________________
بند 2

من عاشق حریمتم دوای دردمی حسین
اسمتو آقا میبرم ؛ هردقیقه باشوروشین
دعای رو لبای من اینه که آقای کریم
الهی که خاکم کنن منو تو بین الحریمن

اربابم اربابم

هرشبو روز تو هییءتم/یه عمره زیر دیینتم/ من نوکر رقیتم

اربابم اربابم

تاب و توان من تویی / ورد زبان من تویی / روح و روان من تویی

(ثارالله ثارالله حسین اباعبدالله)
________________________________
بند 3

هر شبو روز فکر منه حریم باصفای تو
تاعمر دارم نوکرتم ؛ جونم آقا فدای تو
هوامو داری همیشه دستمو آقا میگیری
همیشه پشت سرمه؛ آقای من دعای تو

اربابم اربابم

اونی که غم داره منم / شکر خدا سینه زنم / پیرن سیاته کفنم

اربابم اربابم

یه عاشق و مجنونم / برای تو میخونم / از غم تو محزونم

(ثارالله ثارالله حسین اباعبدالله)(ع)

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 23:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

کم دیده بودم لحظه های اینچنینی
چشمان خیسش غرق دیدار حرم بود
در خانه پشت جعبه جادو نشسته
اما دلش در بین زوار حرم بود
همچون کبوتر عاشق گلدسته ها و...
روی لبش تمجید معمار حرم بود
بید دلش کم لرزه بود و با تحمل
این لرزش و این گریه آثار حرم بود
روی دلش گویی غم عالم نشسته
روی دلش انگار ، آوار حرم بود
جسمش درون خانه و روحش گمانم
چون سائلی در کنج دیوار حرم بود
تجویز دکتر بهر قلبش بی اثر بود
چون که دلش دربند و بیمار حرم بود
از بچگی در یاد دارم که همیشه
او در دلش دائم عزادار حرم بود
در مشکلات و هر گرفتاری لبانش
مشغول ذکر یا علمدار حرم بود
با ذکر این روضه همیشه گریه میکرد
روی زمین دست سپه دار حرم بود
شمشیر بر سر تیر بر مشک و دوچشمش
از بس خجالت داشت خونبار حرم بود
جسمش کنار نهر علقم ماند و راسش
بر روی نیزه بین نیزار حرم بود

• شنبه
• 22
• مهر
• 1402
• ساعت
• 23:39
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

فدای آن لب پر خون و لعل عطشان
فدای آن سر بشکسته ، دیده گریانت
فدای سینه و پهلوی زخم خورده تو
فدای آن تن صد چاک پاک و عریانت
افتادی از فرس زینب برات بمیره
عمری نوکرت در داغ تو اسیره
ثار الله روح الله وجه الله حسین ، ابی عبد الله
چرا به روی زمین مانده جسم اطهر تو
به روی نیزه نشسته سر مطهر تو
ز داغ آن بدن زیر سم مرکبها
طنین فکنده در عالم صدای مادر تو
ای پاره پاره تن زینب برات بمیره
عمری نوکرت در داغ تو اسیره
ثار الله روح الله وجه الله حسین ، ابی عبدالله
زتشنگی همه گلهای باغ پژمردند
سر تو را به روی نیزه از حرم بردند
چگونه زینب مظلومه پیرتر نشود
تمام اهل حرم تازیانه می خوردند
ای رفته بر سنان زینب ب

• یکشنبه
• 13
• مهر
• 1393
• ساعت
• 11:57
• نوشته شده توسط
• علی

آنانکه خرج عزای تو می شوند

از زائران کرب و بلای تو می شوند

جاری کوثرند و مباهات فاطمه

این چشمها که نذر ولای تو می شوند

تنها تو قابلی که شهید خدا شوی

هفتاد و دو نفر شهدای تو می شوند

خوشه به خوشه گندم ری بعد کشتنت

اطعام سفره های عزای تو می شوند

مردم به روز حشر که غوغای بی کسی است

دست تهی دخیل گدای تو می شوند

گیرم که خیمه های تو را زیر و رو کنند

این خانه ها حسینیه های تو می شوند

جواد حیدری

• سه شنبه
• 17
• آذر
• 1388
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یک وقت زخانه ات جوابم نکنی

با لفظ برو خانه خاربم نکنی

می ترسم از آن لحظه که روز عرصات

در زمره نوکران حسابم نکنی

پیش نظر سینه زنانت محشر

بیچاره رو سیه خطابم نکنی

نزدیکی درب دوزخ آقای بهشت

با بستن پلک خود عذابم نکنی

سوگند به جان مادرت ای آقا

شرمنده روی بوترابم

فردای قیامت سر حوض کوثر

با هرم نگاه خویش آبم نکنی

ای ساقی تشنه لب دلت می آید

مهمان پیاله ای شرابم نکنی ؟

وحید قاسمی

• سه شنبه
• 17
• آذر
• 1388
• ساعت
• 11:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار