مدایح و مراثی امام حسین

پای غم تو آه ، خداهم گریسته
همراه با پیمبر اکرم گریسته

قطعا غریق بارش باران لطف توست
چشمی که در عزای تو نم نم گریسته

یعقوب صد برابر یوسف نه.. صدهزار
خون گریه کرده است و از این غم گریسته

رحمت به دیده ای که برای غمت حسین
پای لهوف و پای مقرم گریسته

نوکر برای آن بدن نامنظمت
هرشب میان روضه منظم گریسته

روضه پس از تو روضه ناموس بود پس
هر کس که شد برای تو مَحرم گریسته

آقا ببخش پای غم و درد خواهرت
نوکر اگر نمرده ، اگــر کم گریسته

• چهارشنبه
• 10
• مهر
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

سلام بر عزای تو حسین جان
به خاک کربلای تو حسین جان

سلام بر تویی که بوده حُسنَت
تجلّی خدای تو حسین جان

سلام بر هر آنکه در دل خود
بِپَروَرَد ولای تو حسین جان

سلام بر جَلالت و کمال و
به لطف و بر عطای تو حسین جان

سلام بر هر آن کسی که باشد
اسیر و مبتلای تو حسین جان

سلام بر قصیده های وصف و
مدیحه و ثنای تو حسین جان

سلام بر تو که همه شهیدان
شدند جان فدای تو حسین جان

سلامِ من به قامت و سجود و
به ذکرِ ربّنای تو حسین جان

سلام بر تو که تمام شاهان
کَمَند از گدای تو حسین جان

سلامْ بر تو که شده خداوند
عاشق و خونبهای تو حسین جان

سلام من به اشکِ در نماز و
به نغمهٔ دعای تو حسین جان

سلام من به ساقیِ ر

• چهارشنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 20:11
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

#صلی_الله_علیک_یا_مظلوم
#یا_ابا_عبدالله_الحسین_ع

درسِ ایثار و وفا دارد حسین
عشق را بی ادعا دارد حسین

در کتابِ حق شناسی و کمال
نکته هایی پُر بها دارد حسین

مثلِ شمعی در هوای عشق سوخت
عاشقی را بر ملا دارد حسین

کربلای او بهشتِ جانِ ماست
بَه عجب صحن و سرا دارد حسین

مرقدی دارد هم از جنسِ طلا
گنبد و گلدسته ها دارد حسین

شش جهت شش گوشه تا عرشِ خدا
بارگاهی با صفا دارد حسین

هر درش هفتاد و دو آغوشِ باز_
روی عشاقِ ولا دارد حسین

می برد دل را به سمتِ قتلگاه
روضه ای پُر ماجرا دارد حسین

جسمِ اکبر را میانِ بحرِ خون
قطعه قطعه بر عبا دارد حسین

قطع شد دستِ علمدارش ولی
صد علم از او به پا دارد حسین

پرچمِ حق تا ابد بر دوش اوست
وَه چه یاری با وفا دارد حسین

در طریقِ عشقبازی چون پدر
ذوالفقاری لافتی دارد حسین

در میانِ قتلگه صد پاره تن
سر به آغوش خدا دارد حسین

جان فدای ذکرِ هل مِن ناصرش
نغمه ای جان آشنا دارد حسین

هم دل و هم دلبر و هم دلربا
خلوتِ هر سینه جا دارد حسین

دل به آرامش رسد با نامِ او
بس که عطرِ جان فزا دارد حسین

دستِ خالیم دخیلِ مرقدش
دامنی حاجت روا دارد حسین

تشنه ی یک یا حسینش کام ما
در دلم صد کربلا دارد حسین

در قنوتِ ظهر عاشورای خود
ربنا اِغفر لنا دارد حسین

کربلای دیگری از قابِ نور
در حریمِ کبریا دارد حسین

بر سریر عرش حک شد این سخن
رحمتی بی انتها دارد حسین

#هستی_محرابی

• سه شنبه
• 4
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 20:29
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

از ازل چشم ها برای تواند
گوش ها وقف روضه های تواند

قوم من خاک پای آن قومی‌‌..
که همه عمر خاک پای تواند

اغنیا در صف غذای تواند
فقرا بانی عزای تواند

عارفان هم در انتهای سلوک
در حقیقت درابتدای تواند

پدرم راست گفت روحش شاد
همه محتاج یک دعای تواند

این جوانان که در حسینیه اند
کارگرهای کربلای تواند

بین‌گودال کاش میگفتند
سینه زنهای تو بجای تواند

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 00:28
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

عالی ترین طبیب دو عالم فقط یکیست
غیر از حسین؛ دل به امید شفای کیست؟!

در خیمۂ عزا به عبادت نشسته ایم
گریه میان روضه به والله بندگیست

زهرای أطهر است که در محشرِ عظیم
می گوید ای گدای حسینم نرو! بایست

رو کرده به ملائکه می گوید این گدا-
بی روضۂ حسینِ غریبم دمی نزیست

سرمست و سربه زیر فقط عرض میکنیم:
این جنّة الحسین دقیقاً سزای چیست؟

از عرش ِ حق به گوش می آید که این مقام
از برکتِ دعای کریمانۂ علیست

با داغ کربلا به سر و سینه میزنیم
شکر خدا میانۂ ما با عزا قویست

موی سیاه داده؛ جوانی گذاشتیم...
این نوکری که مالِ همین چند روزه نیست!

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:03
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

زمینه_شور_واحد احساسی
شب_جمعه_امام_حسینی_ع
ارباب_دوعالم

بند۱⃣
ارباب دوعالم
خیلی بدِ حالم
برس به داد نوکرت رو به زوالم
به عشقت اسیرم
بهونه میگیرم
رو تو ازم نگیر آقا بی تو میمیرم
.....
ارباب ارباب ،دل شده بی تاب
ارباب ارباب ، نوکر و دریاب
همچون حُر و ، زُهیر آقاجون(میدم قسم، تو روبه عباس)
نگاهم کن شه عالم تاب
.....
کرب و بلات عرش برین
رحمت حق روی زمین
نوکرِ دربَستِ توأم
إبن أمیر المومنین

یا ثارالله اباعبدالله
بند۲⃣
تو نورِ چشامی
ذکرِ رولبامی
من عبد خونه زادتم تو هم آقامی

مجنون توهستم
مدیون تو هستم
ازاینکه شاهم شدی ممنون توهستم
.....
ندیدی تو،روی سیاهم
زشتی هامو،بارِ گناهم
راهم دادی،مثل همیشه
توی خونه ت،دادی پناهم
.....
هستی آقا دلبر من
سایه ته روی سر من
آرزومه بهم بگی
بیا پیشم نوکر من

یا ثارالله اباعبدالله

بند۳⃣
با باله شکسته
با این دل خسته
به غیر تو نوکرت از دنیا گسسته
با این چشای تر
تا لحظه ای آخر
هستم غلام درگهت قسم به حیدر
.....
خدا گذاشت ، رو سرم منت
شدم خادمه توی روضت
آرزومه لحظه ی مرگم
باشم ارباب میونه هیئت
.....
پیرن سیاهته کفنم
عمریه که سینه زنم
وصیعت کردم به همه
وقفه شماشه بدنم

یا ثارالله اباعبدالله

گروه_الزهرا(شعرای_سادات)
سید_ناصراسماعیل_نسب
سید_مرتضی_پیرانیان
سید_محمد_کمپانی

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دل ما دلشدگان وقف غم توست حسین
خانه ی مادری ما حرم توست حسین
همه مدیون نفس های تو هستیم فقط
نفسی هست اگر از کرم توست حسین
من اگر هیچ نلرزد دلم از طوفان ها
تکیه ام شانه ی سبز علم توست حسین
سربلندم که فقط پیش تو سر خم کردم
هستم آزاده و این لطف کم توست حسین
من حبیبت نشدم کاش ظهیرت باشم
جان من پیش کشی بر قدم توست حسین
بعد پیراهن خونین تو ای لاله ترین
"پرچم سرخ نشان حرم توست حسین"
سوره ی یوسف زهرا چه مقطع شده ای
کمر عشق خم از قد خم توست حسین

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 22:09
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

مولا حسین کوفه میا
میشه سرت از تن جدا
کوفه وفا ندارد
شرم وحیا ندارد

دندونٍ من باسنگ شکست
ابن زیــــاد دستامو بست
ای آه و واویلا
مسلم شده تنها

من رو میخ آویز می کردن
شمشیرا رو تیز می کردن
من مسلم عقیلم
حب الحسین دلیلم

ای وای از علی اکبرت
از سنگ و سر خواهرت
خنجر مهیا شد
قتل توامضاشد

غارت میره انگشترت
ازتن جدا میشه سرت
مولا حسین برگرد
از کوفه ی نامرد

سنگ رسم مهمون داریه
خون از دو چشمم جاریه
عهد و وفا ندارن
ترس از خدا ندارن

سه ساله دختر رو نیار
جوونت اکبر رو نیار
سکینه رو نیار
شیرخوارتونیار

تیز شد نیزه و شمشیرا
مولا حسین کوفه میا
اینا خیلی پستن
بیعت و شکستن

شاعر : سید حمیدرضا عزیزی

• پنج شنبه
• 17
• مهر
• 1399
• ساعت
• 01:06
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

از وقتی رسیدم توی کوفه ای حسین جان
هر لحظه دعام اینه نیای به کوفه آقا
برگرد و برو که اینا بی وفا و رذلن
نقشه کشیدن راتو ببندن گلِ زهرا

میکنم وصیت تو رو با آشفته حالی
با خودت نیاری تو یه وقت اهل و عیالی

با خودت نیار، خواهرِ تو پسر عمو جان
با خودت نیار، همسر تو پسر عمو جان
کوفیا همه، دستِ بزن دارن و پستن
با خودت نیار، دختر تو پسر عمو جان

ای وای ای وای ای وای ای وای

از بالای دارالعماره، دارم میبینم
آسمونه کوفه ابریه و بی فروغه
با صدای قلبم به تو میگم نیا آقا
اینجا بازارِ قصابا معروف و شلوغه

با اشک چشام، نامه نوشتم نیا آقا
برگرد و برو نیا به کوفه عشقِ زهرا

برگرد و برو، میکشنت تو رو تو گودال
برگرد و برو، پیکره پاکت میشه پامال
غارت میبرن، پیرُهَن و انگشتره تو
برگرد و برو، سره تو میشه جنگ و جنجال

ای وای ای وای ای وای ای وای

• دوشنبه
• 8
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

به بهانه ی شب زیارتی
حسین جان

شور شیرین غمت در سر سودایی ماست
از همان کودکیم ذکر تو لالایی ماست

مادرم گفت بگو ذکر حسین جان گفتم
هرکجا پای نهادم ز تو آقایی ماست

گریه کردم ز غمت اشک مرا صیقل داد
اشک چشمم سبب دیدن و بینایی ماست

جون کوی تو شدن منصب شاهنشاهیست
خاک کوی تو شدن شاهد زیبایی ماست

تا به خاک تو فتادم تو بلندم کردی
سر به زیر آمدنم موجب بالایی ماست

غربت تو بخدا خانه بدوشم کرده
آه غربت زده ات موجب تنهایی ماست

• چهارشنبه
• 18
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 21:45
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها

ای کاش جهان بر سرم آوار نمی شد
در سینه غمی کهنه تلنبار نمی شد

یک ذره اگر حرمله رحمی به دلش داشت
این چشم ورم کرده دگر تار نمی شد

در"شام" اگر سایه ی سقا به سرم بود
دردانه ی تو دست به دیوار نمی شد

اینگونه اگر پهلوی من ضربه نمی خورد
تاریخ در این واقعه تکرار نمی شد

ای کاش در آن بزم شرابی که به پا شد
اینقدر اهانت به علمدار نمی شد

این قافله "دروازه ی ساعات"به خود دید
ای کاش دگر وارد بازار نمی شد

#احسان_نرگسی
مرداد ۱۴۰۰

• دوشنبه
• 18
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 14:01
• نوشته شده توسط
• احسان نرگسی

یا حسین(ع)
بازهم پیراهنت از عرش آویزان شده
بازهم کل ملائک در غمت گریان شده

آمده ماه محرم ماه سوگ عالمین
در عزای تو دل عشاق تو ویران شده

بازهم شور حسینی گشته در هر جا بپا
شهرها وخانه ها بهرت سیه پوشان شده

ماه عشق وعاشقی از ره رسیده، بازهم
وقت عرض نوکری بر درگه سلطان شده

آمده بازار گرم روضه وشور عزا
بر دل بیمار شیعه موسم درمان شده

عاشقان با اشک کالای غمت را میخرند
به به از اشکی که اندر هیئتت ریزان شده

بازهم یادآوریِ کربلا وروز خون
یاد این ماتم که آنجا پیکرت عریان شده

بازهم یادآوری زینب وغم های او
بر سر نعش تو گرم ناله وافغان شده

در محرم پهن کردی سفره احسان خود
ای خوشا آنکس کنار سفره ات مهمان شده

شعر :اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 18
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 19:28
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

دور کن از من غم و دلشورهٔ بیهوده را
قسمتم کن یک خیال کاملا آسوده را

دست هایم را بگیر آقا که خیلی خسته ام
سخت ویرانم! ببین آرامش ِ فرسوده را

جز تو با هر کس نشستم تیشه زد بر ریشه ام
پاک کردم از وجودم جز تو؛ هر که بوده را

هستی ام را، هر چه را دارم به نام خود بزن
جان و مال و خانه ام را؛ کلّ این محدوده را

عمر؛ طی شد با بطالت، هر محرّم آمدم
گریه کردم این مسیرِ رفته و پیموده را

نیست گریان در قیامت هر که شد گریانِ تو*
اشک می ریزم میانِ روضه این فرموده را

معصیت یک غدهٔ بدخیم و تو «نِعم الطبیب»
جانِ من بردار از قلبِ مریضم «توده» را

شک ندارم که خدا با قصدِ بخشش میدهد-
-دستِ تو کوهِ گناهانی که نابخشوده را

بهترینها را برایم خواستی اما ببخش
من به دستانت سپردم یک دل آلوده را!

*پيامبر(ص): اى فاطمه(س)؛ همه چشم ها در روز قيامت گريان است جز چشمى كه بر مصيبت هاى حسين(ع) بگريد/بحار الأنوار-ج۴۴ص٢٩٣

• یکشنبه
• 7
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

یک بار هر که را ببری بارگاه خویش
یک عمر حفظ می کنی اش در پناه خویش

از راه و رسم تو چه قدر دور می شویم
هربار می رویم پی رسم و راه خویش

یوسف به چاه رفت، قبول، آخرش چه شد؟
کنعانیان شدند گرفتار چاه خویش

من آخر از فراق تو ای ناز بی نیاز
جان میدهم شبی وسط آه آه خویش

من خویش را به جرم نمردن برای تو
محکوم میکنم وسط دادگاه خویش

عشقت اگر گناهِ منِ الاُبالی است
توبه نمی کنم به خدا از گناه خویش

یک لحظه خورده بود به پرچم نگاه من
یک لحظه برنداشتی از من نگاه خویش

تا اینکه رو سفید شوم پیش فاطمه
من را بخر، بده به غلام سیاه خویش

ما هردو در محاصره ای گیر کرده ایم
من در گناه خویش و تو در قتلگاه خویش

با یک هزار و نهصد و پنجاه جای زخم

بودی تو زخم خورده ترین در سپاه خویش

شاعر:یامظلوم

• شنبه
• 8
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ما را برای روضه، مادر اگر خبر کرد
دارم یقین دعای صاحب زمان اثر کرد

هرچند پر گناه و پر اشتباه بودیم
آن قدر مهربان بود آقا به ما نظر کرد

وقتی که پشت کردند بر ما تمام عالم
خیلی حمایت از ما فرزندها پدر کرد

هر کس تلاش کرده، جز در رضای مهدی
در بندگی عقب ماند، در زندگی ضرر کرد

ای کاش تا ببینیم در این دو ماه روضه
شام فراق ما را شمس رخش سحر کرد

دیگر وصال جنت را آرزو ندارد
هر کس به اذن آقا تا کربلا سفر کرد

خشکیده بود چشمم، لطف امام عصرم
چشم مرا میانِ بزم حسین، تر کرد
**
قربان آن شکافِ پیشانیِ شکسته
سنگی زدند و ما را آن سنگ خونجگر کرد

تیری که حرمله بر قلب مطهرش زد
آنقدر اذیتش کرد، خارج ز پشت سر کرد

فرمود قاتل من آن دو خلیفه هستند
مجروح بود و یاد زهرا به پشت در کرد

• شنبه
• 8
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:12
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ذکر تسبیح و دعایم کم شده
وقتِ خلوت با خدایم کم شده

خوب بودم...اشکِ جاری داشتم
بد شدم! حال بکایم کم شده

کاش برگردم به عهدِ کودکی
با وفا بودم؛ وفایم کم شده

روضه های بی ریا یادش بخیر
روضه های بی ریایم کم شده

زودتر از خادمان می آمدم
شور و شوقِ روضه هایم کم شده

در دلم تکرارِ ناب جملهٔ
دیر شد! «باید بیایم» کم شده

هرزه کرده چشم هایم را گناه
گریه های بیصدایم کم شده

وای بر شیطان و داد از معصیت
در محرّم ها عزایم کم شده

من مریض ِ نفْسم و حالم بد است
درد دارم چون دوایم کم شده

میرود از دست من توفیق ها
چونکه رزق کربلایم کم شده!

• شنبه
• 8
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ما را تکامل می‌دهد انوار هیئت‌ها
پیداست ،دستِ فاطمه در کار هیئت‌ها

آنان که بر تعطیلی روضه مُصِرّ هستند
چیزی نفهمیدند از اسرار هیئت‌ها

هیئت گناه‌آلوده را عبد خدا کرده
تاثیر دارد نور استغفار هیئت‌ها

خرج تمام روضه‌ها را مادرش داده
هیهات بی رونق شود بازار هیئت‌ها

رزمندگان غیرتی این سینه‌زن‌ها یند
درس شهادت می‌دهد رفتار هیئت‌ها

در خاطرات حاج‌قاسم افتخار این است
بوده تمام عمر پرچم‌دار هیئت‌ها

هرجا که شد حمله به بیرق های عاشورا
دست امیرالمؤمنین شد یار هیئت‌ها

آن کس که قیمت می‌گذارد روی پاکت‌ها
آلوده کرده نیت و معیار هیئت‌ها

عطر سیاهی‌ها همه از چادر خاکی ست
با گریه خوکرده در و دیوار هیئت‌ها

گفتم در و دیوار یاد مادر افتادم
بر شانه ما او نهاده بار هیئت‌ها

محشر امور بانیان دست کریمان است
وقتی حسن جان است سردمدار هیئت‌ها

در اربعین ای‌کاش ما هم کربلا باشیم
دنبال زینب قافله‌سالار هیئت ها

• شنبه
• 8
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زینبم! جلوهء ذات تو حسین
متحیّر ز صفات تو حسین
عاشق صوم و صلات تو حسین
آشنا با جملات تو حسین

سفره دار حَرَمت خواهر توست
بیقرار کرمت خواهر توست

ما دو تا گریه کنان حسنیم
مثل یک روح، میان دو تنیم
پیش هم درصدد سوختنیم
تا به کی حرف دو پهلو بزنیم

جان من، جان خودت، جان حسن
جان مادر، دل من را نشکن

آمدم پیش تو بهتر بشوم
جرعه ای مِی بده کوثر بشوم
مثل زهرای تو حیدر بشوم
با پسرهام دو لشکر بشوم

خواهشاً نهی موکد نکنی
دست خالی مرا رد نکنی

جان زهرا پُرم از خونجگری
مُردم از دلهُره و بی خبری
کاشکی دو پسرم را بخری
این دو را هم پی قاسم ببری

من به تنها شدنت حساسم
به خدا شیرتر از عباسم

سوختم! پیش تو پرپر نزدم
دم ز داغ علی اکبر نزدم
حرفی از پهلوی مادر نزدم
رو به تو موقع دیگر نزدم

بین این رفتن و ماندن چکنم؟!
تو که غصه بخوری، من چکنم؟!

نفسی نیست که راحت بکشم
بنشین! نالهء حسرت بکشم
خاک پای تو به صورت بکشم
تا به کی از تو خجالت بکشم

گر که تیرم نخورد سوی هدف
می کشانم گله ام را به نجف

بفدای سر اصغر سرشان
بفدایت خودشان مادرشان
من گذشتم ز تن و پیکرشان
نذر این حنجر تو حنجرشان

تو فقط گوشهء گودال نیفت
باسپاهی سر جنجال نیفت

تو فقط نیزه، هماهنگ نخور
آب را با لب خونرنگ نخور
زیر پا از همه جا سنگ نخور
چکمه با پیرهن تنگ نخور

خواهرت هست، فقط آه نکش
وسط سینهء خود، راه نکش

کاش با شمر، برابر نشوی
کشتهء ضربهء خنجر نشوی
پیش چشم همه بی سر نشوی
غصه دار من و معجر نشوی

کاش بر پاره حصیری نروی
روی نیزه به اسیری نروی

• یکشنبه
• 9
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کربلا ای کربلا ای کربلا
آمدم ای سرزمین پُر بلا

غاضریه باز کن آغوش را
نوحه را آغاز کن ای نینوا

با خودم سنگ صبور آورده ام
آمدم با خواهر دردِ آشنا

میسپارم خیل نسوان را به او
شد أباالفضلم(ع) پناه خیمه ها

قل هوالله ٱحد بر قامتش
شد علیِ اکبرم(ع) حیدر نما

این رقیه(س) خانم من را ببین
جز در آغوشم نرفته هیچ جا

تا بیایم دم به دم بوسیده ام
کودک شش ماهه ام را بارها

جای لالایی برایش روز و شب
تا در آغوشم دهد یاری مرا-

-خوانده ام «إنا إلیه راجعون»
تا برای دست من باشد عصا

ذکر «تسلیماً لأمرک» خوانده ام
تا بگیرد هر چه دارم را خدا

کربلا چاوش بخوان و گریه کن
آمدم با یارهایِ با وفا

آمدم اما اسیرِ زینبم(س)
غربتش اندوهِ هر روز و شبم

پیر خواهد شد پس از من زودِ زود
او که یک روزش بدون من نبود

باید آرام دلِ خواهر شوم
دل ندارد لحظه ای مضطر شوم

هست هر لحظه برایش هولناک
ساعتِ افتادنم بر روی خاک

شک ندارم سمت قلبش میروند
تیرهایی را که بر من میزنند

میشود از گریه چشمش لاله گون
تا که می بیند تنم را غرق خون

کربلا دار و ندارم دست تو
زینبم(س) را میسپارم دست تو

رحم کن بر او و بر حالِ حرم
بعد من محرم ندارد خواهرم

عصر عاشورا به حرفم گوش کن
شعله های خیمه را خاموش کن

نشکند قلبِ رقیه(س) بعدِ من
خارهای پیش ِ پایش را بکَن

مانده در یادم نگاه آخرش
جای من دستی بکش روی سرش

کربلا آیینه معنا کن فقط
بعد من باش و تماشا کن فقط

میشود آموزهٔ مکتب شروع
میشود سرداریِ زینب(س) شروع

شک نکن حتی اگر بی «سر» شود
از محالات است بی معجر شود

راستی بر آن عزیزِ با وفا
بیشتر باشد حواست کربلا

می کِشد از داغِ شش ماهه عذاب
بعدِ من جان تو و جانِ رباب(س)!

• یکشنبه
• 9
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

◾توسل‌به‌حضرت‌سیدالشهدا
◾به رسم نوکری

راه من باز فتادست به سوی تو حسین
نوکرت گشته‌ام و بسته به موی تو حسین

انتسابم بود از مرحمت مادرتان
خارم اما شده‌ام لاله ز بوی تو حسین

نظر لطف تو آورده مرا در هیئت
که چنین مست شدم من ز سبوی تو حسین

با نگاه تو سعید است شقی تا به ابد
چونکه افتاده در این راه به جوی تو حسین

تربتت مُهر نماز همه‌ی اهل ولاست
کربلایی شدن از تربت کوی تو حسین

من به امید عطای تو براه آمده‌ام
لیک شرمنده‌ شدم باز ز روی تو حسین

جان سقای حرم موقع مرگم تو بیا
شعله‌خاموش‌شود زآب‌ وضوی تو حسین

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• پنج شنبه
• 13
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

صد شکر غبار حرمت تاج سر ماست
نامت همه شب ذکر قنوت سحر ماست

گفتند بسوزید...سَمِعنا و اَطَعنا
عمری ست که سرمایه ی ما چشم تر ماست

از نوکری توست به هر جا که رسیدیم
یعنی که غلامیِّ تو تنها هنر ماست

هر جا عَلَمی هست همان جا حرم توست
پس کرب و بلایت همه جا در نظر ماست

از دار جهان هیچ نداریم به جز اشک
اشکی که خودش روز قیامت سپر ماست

ای کشته ی بی غسل و کفن، تشنگی تو
داغی ست که تا روز ابد بر جگر ماست

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 13:38
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

زمین انداختم زیر علم بارِ گناهم را
و شستم با گلابِ گریه‌ام روی سیاهم را

به دیوارِ عزایت میخ‌کوبم مثل بیرق‌ها
نخواهم داد، حتی آجری از تکیه‌گاهم را

هزار و نهصد و پنجاه لشکر اشک آوردم
که شاید مرهمت باشد؛ بگیر از من سلاحم را

دم هَل‌مِن‌مُعینت چارده قرن است در گوش است
که باشم لحظه‌ای سرباز، شاه کم‌سپاهم را

هزار و چارصد سال است دنبال تو می‌گردم
بیانداز از مسیر کج به راه راست، راهم را

نگهبانِ حریمِ چشمه‌ی موقوفه‌ات هستم
اگر از سارقانِ اشک، می‌دزدم نگاهم را

همیشه سایه‌ی دست تو را روی سرم دیدم
همیشه آرزو کردم ببوسم سرپناهم را

به دیوار اتاقم نیست تقویمی به جز بیرق
غم روز دَهُم گم کرده روز و سال و ماهم را

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

از چشم‌ گریه مانَد و از گریه عزتش
از جام باده مانَد و از باده لذتش

فرمود امام صادق ما روضه جنت است
دنیا جهنم است برو سمت جنتش

ما را حسین، بهر خودش انتخاب کرد
اینجا کسی نیامده الا به دعوتش

عرفان ناب چیست؟همین گریه بر حسین
صدسال فیض ریخته در نیم ساعتش!

تا زنده ای به هرنفسی یا حسین‌ بگو
فردا میان قبر تو هستی و حسرتش

یک روز هم شبیه به حر میخرد مرا
بخشیده میشویم همه در نهایتش

آنکس که کار کرد برای عزای او
حتی عبادت است دم استراحتش

صدبار قهر کردم و دنبالم آمده
ماندم دگر چکار کنم از خجالتش

خون حسین قاطی کرببلا شده
صد مرده زنده میشود از بوی تربتش

جان داشت و به خیمه او حمله ور شدند
فابک علی الحسین! شکستند حرمتش

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 14:45
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای گلِ یاسِ شده پرپر سلام
ای زِ دو عالم سرِ ، بی سر سلام

ای که ز فیضت دو جهان زنده است
نور رُخت بر همه تابنده است

شور و صفای دلِ دلدادگان
خون خدا سرور آزادگان

جاذبه را اولی و خاتمه
جان منی ای پسر فاطمه

با دلِ پر سوز سلامت کنم
هر شب و هر روز سلامت کنم

مونسِ درگاه ربوبی تویی
منشاء هر نیکی و خوبی تویی

دست نبی شانۀ گیسوی توست
جای لبش بین دو ابروی توست

نور الهی ز رخت منجلی
هستیِ زهرا و امید علی

ای که حریمت حرم کبریاست
آرزویم دیدن کرببلاست

عشق تو آیین و سرشت من است
کرببلای تو بهشت من است

ای به غم عالمیان غمگسار
لحظۀ مُردن به سرم پا گذار

عاشورا اوجِ سرافرازیت
کرببلا صحنۀ جانبازیت

می کند اسلام به تو افتخار
زآنکه گرفته است ز تو اعتبار

کیست چو تو رَه به شهادت بَرَد
در ره اسلام ز خود بگذرد

کیست شبیه تو چنین سر دهد
قرصِ قمر چون علی اکبر دهد

آتش و یک باغ کجا دیده اند
مثل چنین داغ کجا دیده اند

چلچله ها از حرمت پر زدند
پیش دو چشمت همه پرپر زدند

زخم زبان بر دل تنگت زدند
تیغ و سنان ، دشنه و سنگت زدند

در حرم تو شرر انداختند
بر بدن اطهر تو تاختند

ظلم به این گونه روا بود کِی؟
ماه که دیدست به بالای نِی؟

کرببلا از دو لب آن امام
داشت برای بشریت پیام...

سر چو تو بر خنجر دشمن دهی
بِه که به ذلت ، تو دمی تن دهی

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

در این میخانه مستی می‌کنند از فرطِ هشیاری
نمی‌بینند غیر از دوست را در خواب و بیداری

چو عطر از شیشه روح از جسم شوق پر زدن دارد
نمی‌گنجند جان‌ها در بدن‌ها از سبکباری

کمندِ عشق را پیچیدگی این بس که در دامش
گرفتاری‌ست آزادی و آزادی گرفتاری

به دندان هم نشد تا خیمه، مشکِ آب را بردن
چه شرحِ جانگدازی داشت معنای وفاداری

بیابان داغ و مقصد دور، لب‌ها خشک و دل‌ها خون
مبار ای ابر دیگر! گر بر این صحرا نمی‌باری

• سه شنبه
• 25
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 08:38
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

به نیزه های روی تنت ميشود نظر نکنم؟
ز دیده بوسی رگهات میشود حذر نکنم؟

نمانده پيرهنت دشمنت به غارت برد
چگونه بعد تو احساسی از خطر نکنم؟

ببوسمت که دلم لااقل خنک بشود
مرا مجاب کنى لب به آب تر نکنم؟

ببخش خواهر خود را زبان نفرینم
گرفته کاش نگیرد کمی اثر نکنم؟

به روی نیزه ای و پا به پات می آیم
روا نبود که بی تو شوم سفر نکنم؟

ببین که خواب ندارد تنش پر از زخم است
رقیه گفته نیایی شبی سحر نکنم؟

به جان خریده ام ای جان بناست آغوشم
پناه دخترکانت شود سپر نکنم؟

قدم خمیده ولی ذوالفقار خواهم شد
بگیر دست مرا کوفه را خبر نکنم؟

شاعر:عفت نظری

• سه شنبه
• 25
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

پاگیر ماتمیم..،عقب هم نمی کشیم
عمری گذشت و دست از این غم نمی کشیم

از بس شبانه دور و بر شمع می پریم
باران اشک هم برسد..،نم نمی کشیم

ای کشتی نجات! تویی مایه ی حیات
ما بی جهت تو را به رُخ یَم نمی کشیم

شرط گرفتنِ پرِ شال‌اَت..،طهارت است
ما بی وضو که دست به پرچم نمی کشیم

سرمایه ای به جز تو اگر سهم ما شود
پس می‌دهیم..،حسرت دِرهَم نمی کشیم

داغ تو روحِ خامِ گدا را قوام داد
هرگز بدون هُرم غمت دَم نمی کشیم

عشق تو را همین که چشیدیم..،کافی است
نقشه برای سفره ی حاتم نمی کشیم

امروز زنده ایم اگر..، کار فاطمه است
بی لطف او..، به ماه محرم نمی کشیم

ما لطف کرده ایم..، تو را رو نمی کنیم
آتش به جان عالم و آدم نمی کشیم

ما را کسی نخواست..،فدای سرت نخواست
تا با تواییم..،منت همدم نمی کشیم

تا آب‌های کُلمَن اطراف صحن هست
خود را به سمت چشمه ی زمزم نمی کشیم

اندوه دوری‌ از تو بلا شد به جانمان
ما از فراق کربُبلا کم نمی کشیم

▪️
▪️
از بعد آن که شمر به زلف تو چنگ زد
شانه به هیچ گیسویی،محکم نمی کشیم

اوج تحمل دل ما..،نعل تازه است...
دیگر به ساربان و به خاتم نمی کشیم

• چهارشنبه
• 26
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• الهه سادات گلچین حسینی

همین که کرد تجلی رخ منور تو‌.
به سجده آمدم ای شاه من به محضر تو

خوش آمدید.. قدم رنجه کرده اید امشب..
تو میزبانی و من تا به صبح نوکر تو

آهای بی کسِ بر نیزه رفته نامت چیست؟
کجاست اهل و عیالت کجاست خواهر تو؟!

سر تو سوخته اما چراغ دیر شده
گمان کنم که مسیح است نام دیگر تو

ببخش خون سرت با گلاب پاک نشد
عمیق وا شده پیشانی مطهر تو

بگو چرا عوض خانه ی مسلمانان
رسیده است به آغوش راهب این سر تو؟!

بگو چرا بروی نیزه گریه میکردی
مگر چه منظره ای بود در برابر تو

سر بریده زبان باز کرد ای راهب..
بس است..سوختم از این سوال اخر تو

شده مقابل تو دختری کتک بخورد؟
شده غریبه بیاید به سمت خواهر تو؟

• پنج شنبه
• 27
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

یا رسول‌الله این بدنی که - رو خاک صحراست - عزیز زهراست
یا رسول‌الله بیا که اینجا - میون گودال - محشر کُبراست
از تَهِ گودال / کنارِ پیکر
میاد هنوزم / صدای مادر
یا رسول‌الله / ببین حسینت
مدفونه زیرِ / نیزه و خنجر
نور دو عینم - مظلوم حسینم ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

از این به بعد تا وقتی که زِندَم - شبیه بارون - برات می‌بارم
حتی بهم فرصتی ندادن - برای جسمت - کفن بیارم
داغِ تو کرده / بدجوری پیرم
برام دعا کن / زودتر بمیرم
به زور دشمن / با تازیانه
با کلی حسرت / از اینجا میرم
نور دو عینم - مظلوم حسینم ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

زینت دوش نبی چرا پس - روی زمینی - بی سر و عریان
یادم نِمیره که تو رو کُشتن - مقابل من - با لب عطشان
سرت رو دیدم / بالای نیزه
دارم میرم پا / به پای نیزه
کاش سر خونیت / بودش برادر
رو دامن من / به جای نیزه
نور دو عینم - مظلوم حسینم ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

برا اسارت آماده هستم - خدانگهدار - عزیز برادر
تو رو به خاک صحرا سِپُردم - ای تن عریان - ای تن بی سر
چشمم با گودال / تا روبرو شد
بی کسیِ تو / بغضِ گلو شد
با شمر و خولی / همسفر هستم
دربدری هام / تازه شروع شد
نور دو عینم - مظلوم حسینم ۲

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تو صفای عالمینی، بر علی نور دو عینی
از تبار مصطفی و جان زهرا تو حسینی
تویی نور ولا امام و مقتدا
عزیز زینبی شهید کربلا
امیری یا حسین۴

همچو حیدر همچو زهرا تو دعای مستجابی
بده از لطف و کرامت بر من مسکین جوابی غریب فاطمه نما دردم دوا
نما از مرحمت مرا حاجت روا
امیری یا حسین۴

یا حسین روح دعایی مظهر جود و سخایی همچو حیدر یاحسین جان تو شه مشکل گشایی
همه ذره تویی بسان آفتاب
کرم فرما حسین به قلب ما بتاب
امیری یا حسین۴

از طفولیت شدیم ما آشنای تو حسین جان
جنت و رضوان ما شدکربلای تو حسین جان
به ما مولای من نما لطف و کرم
بیاییم اربعین در آن صحن و حرم
امیری یا حسین۴

آرزوم اربعین باشم در ایوان طلایت
یاد غم های تو مولا سوزم و گریم برایت
به حق مادرت نما با عزتم
دوباره اربعین حسین کن دعوتم
امیری یا حسین۴

• دوشنبه
• 7
• شهریور
• 1401
• ساعت
• 12:49
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی