شنبه شوق دیدارت شدید میشود انگار
یکشنبه ندیدنت مدتی مدید میشود انگار
دوشنبه ها دلم دربه در ترین شاید
سه شنبه صبر من ناپدید میشود انگار
چهارشنبه که شد چاره نداشت بیچاره
دلم ز غصه به رنگ حدید میشود انگار
پنج شنبه ها پریشان ترم بی تو
از غم نبودنت که شدید میشود انگار
مگو ز جمعه و غروب غمگینش
که موی سیاه به راه تو سپید میشود انگار
مهدی ابراهیم خانی
بالی برای رفتن تا آسمان بده
راهی برای دیدن رویت نشان بده
ما مردمان ساده دل این زمانه ایم
اصلا خودت بیا و دعا یادمان بده
ما با سه شنبه های شما خو گرفته ایم
اندازه لیاقتمان جمکران بده
برگرد و تکیه بر روی دیوار کعبه کن
ظهری به وقت شرعی زهرا اذان بده
خود را معرفی کن و یابن الحسن بخوان
و بعد قبر مادر خود را نشان بده....
محسن اصلانی
منبع:سایت شعر شاعر
غم روی غم به سینه تلمبارمی شود
وقتی دلم ز یاد تو سرشار می شود
ازبس نشسته ای به دلم شک نمی کنم
عشق ازصدای پای تو بیدار می شود
هر روز تا شبش به شما خیره می شوم
عمرم تمام صرف همین کار می شود
گفتند رفته ای که بیایی...ولی هنوز
این جمعه ها بدون تو تکرارمی شود
آقا بیا قسم به خدا می دهم تو را
این جمعه...کاش...فرصت دیدارمی شود؟
سروده مهدی صفی یاریش
منبع:سایت شعر شاعر
اصلا دگر تحمّل این غم نمی‌شود
حتی مجال گریه فراهم نمی‌شود
ویرانم از درون که شبیه خرابی‌ام
ویرانه‌های زلزله بم نمی‌شود
این روزگار هر چه دلش خواست می‌کند
این روزگار هر چه بگویم نمی‌شود
آنقدر ابری‌ام که نگو، روز، ماه، سال
اصلا چرا همیشه محرم نمی‌شود؟
گندم نخورده از تو جدایم نموده‌اند
شرح‌اش به این دو جملة مبهم نمی‌شود
هی صبر پشت صبر... بیا ای همیشه مرد
عالم بدون عشق تو عالم نمی‌شود
برگرد ای مسافر شبهای انتظار
چیزی که از بزرگی‌تان کم نمی‌شود
مهدی صفی یاری
منبع:سایت شعر شاعر
دلا تا باغ سنگی، در تو فروردین نخواهد شد
به روز مرگ، شعرت، سوره ی یاسین نخواهد شد
فریبت می دهند این فصل ها، تقویم ها، گل ها
از اسفند شما پیداست، فروردین نخواهد شد
مگر در جستجوی ربّنای تازه ای باشیم
وگر نه صد دعا زین دست، یک نفرین نخواهد شد
مترسانیدمان از مرگ، ما پیغمبر مرگیم
خدا با ما که دلتنگیم، سر سنگین نخواهد شد
به مشتاقان آن شمشیر سرخ شعله ور در باد
بگو تا انتظار این است، اسبی زین نخواهد شد
علیرضا قزوه
منبع:سایت شعر شاعر
كی به پایان برسد درد خدا می‌داند
ماه ساكن شود و سرد خدا می‌داند
در سكوت شب هر كوچه این شهر خراب
گم شود ناله شبگرد خدا می‌داند
مردم شهر همه منتظر یك مردند
چه زمانی رسد آن مرد خدا می‌داند
برگها طعمه بی غیرتی پاییزند
راز این مرثیه زرد خدا می‌داند
خنده غنچه گلها به حقیقت زیباست
شاید این است ره آورد خدا می‌داندش
منبع:سایت شعر شاعر
شاید که دیگر یار عادت کرده باشد
با غصه های خویش خلوت کرده باشد
شاید غریبانه کنار چند عاشق
امشب نمازی را امامت کرده باشد
شاید برای ما میان روضه هایش
امشب دعای رفع حاجت کرده باشد
شاید حدیث بی وفائی های مارا
از بهر اجدادش روایت کرده باشد
ای وای بر شیعگی ما گر که مهدی
بر خاک صحرا استراحت کرده باشد
باید که نام شیعه را از ما بگیرند
امشب اگر با چاه خلوت کرده باشد
امشب اگر با چاه خلوت کرده باشد
ای وای اگر از ما شکایت کرده باشد
ای وای بر من وای بر دل وای بر عشق
گر آرزو بهر شهادت کرده باشد.............
امیر عباسی
منبع:سایت شعر شاعر
دارد زمان آمدنت دیر می شود
دارد جوان سینه زنت پیر می شود
وقتی به نامه عملم خیره می شوی
اشک از دو دیده ی تو سرازیر می شود
کی این دل رمیده ی من هم زهیر وار
در دام چشم های تو تسخیر می شود؟
این کشتی شکسته ی طوفان معصیت
با ذوق دست توست که تعمیر می شود
حس می کنم که پای دلم لحظه ی گناه
با حلقه های زلف تو درگیر می شود
در قطره های اشک قنوت شب شما
عکس ضریح گمشده تکثیر می شود
تقصیر گریه های غریبانه ی شماست
دنیا غروب جمعه چه دلگیر می شود
وحید قاسمی
منبع:سایت شعر شاعری
دلم هوای توکرده هوای آمدنت
صدای پای تو آید صدای آمدنت
بهارباتو بیایدبه خانه ی دل ما
سری به خانه مازن،صفای آمدنت
هنوزمانده به یادم که مادرم میخواند
زمان کودکی ام قصه های آمدنت
حساب کردم ودیدم که باحساب خودم
تمام عمرنشستم به پای آمدنت
چقدروعده ی وصل تورابه دل بدهم
چقدر جمعه بخوانم دعای آمدنت
نیامدی ودلم راشکستی ای مولا
چه نذرهاکه نکردم برای آمدنت
محسن عرب خالقي
منبع:سایت شعر شاعری
از نو شکفت نرگس چشم انتظاري ام
گل کرد خار خار شب بي قراري ام
تا شد هزار پاره دل از يک نگاه تو
ديدم هزار چشم در آيينه کاري ام
گر من به شوق ديدنت از خويش مي روم
از خويش مي روم که تو با خود بياري ام
بود و نبود من همه از دست رفته است
باري مگر تو دست بر آري به ياري ام
کاري به کار غير ندارم که عاقبت
مرهم نهاد نام تو بر زخم کاري ام
تا ساحل نگاه تو چون موج بي قرار
با رود رو به سوي تو دارم که جاري ام
با ناخنم به سنگ نوشتم : بيا , بيا
زان پيشتر که پاک شود يادگاري ام
قیصر امین پور
منبع:سایت شعر شاعر
دل را پر از طراوت عطر حضور کن
آقا تو را به حضرت زهرا ظهور کن
آخر کجایی ای گل خوشبوی فاطمه
برگرد و شهر را پر از امواج نور کن
شب های جمعه یاد تو بیداد می کند
آدینه ای ز کوچه دنیا عبور کن
آقا چقدر فاصله اندوه انتظار
فکری برای این سفر راه دور کن
زین کن سمند حادثه را تکسوار عشق
جان را پر از شراره ی غوغا و شور کن
آقا چقدر ضجه زنیم و دعا کنیم
یا بازگرد یا دل ما را صبور کن
***پروانه نجاتی***
منبع:سایت شعر شاعری
یا ایهاالعزیز دلم مبتلایتان
دارد دوباره این دل تنگم هوایتان
از حال ما اگر که بپرسی ملال نیست
جز دوری شما و فراق صدایتان
من غصه ام گرفته برای غریبی ات
حالا شما بگو کمی از غصه هایتان
یک روز زیر پای شما خاک میشوم
من زاده میشوم که بمیرم برایتان
ناقابل است پیش کشم در برابرت
چشمم سرم دلم همه اقا فدایتان
با این همه که رنج کشیدی به خاطرم
کشتی مرا دوباره به اشک و دعایتان
حسن کردی
منبع:بانک اشعار مهدوی
یوسف، ای گمشده در بی سر و سامانی‌ها
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها
سر بازار شلوغ است، تو تنها ماندی
همه جمعند، چه شهری چه بیابانی...ها !
چیزی از سوره یوسف به عزیزی نرسید
بس‌که در حق تو کردند مسلمانی‌ها
همه در دست ترنجی و از این می‌رنجی
که به نام تو گرفتند چه مهمانی‌ها
پیرهن‌چاک و غزل‌خوان و صراحی در دست
خوش به حال تو و نیمه‌شب زندانی‌ها
خواب دیدم که زلیخایم و عاشق شده‌ام
ای که تعبیر تو پایان پریشانی‌ها
عشق را عاقبت کار پشیمانی نیست
این چه عشقی است که آورده پشیمانی‌ها
این چه شمعی است که عالم همه پروانه اوست
این چه پروانه که کرده است پر‌افشانی‌ها
یوسف گمشده دنباله ی این قصه ک
شده ام در پی تو در به درت مهدی جان
کی رسد بر من مسکین گذرت مهدی جان
کی شود تا که عیان بر سر راهم گذری
بر نگاهم که بیفتد نظرت مهدی جان
یوسف گمشده ام منتظرم بر ره تو
می نشینم همه بر رهگذرت مهدی جان
کی شود تا که به پایان رسد این شام فراق
رسد این عاشق مجنون به برت مهدی جان
مهر رخشنده من کی برسد وقت طلوع
کی رسد نوبت صبح سحرت مهدی جان
تا که هر جا سخن از آمدنت را گویند
رسد از کوی و خیابان خبرت مهدی جان
گل نرگس شنوم عطر تو را از همه جا
حس کنم چون که حضور و اثرت مهدی جان
منبع:سایت وبگاه اشعار مهدوی
خوشا دردي! كه درمانش تو باشي
خوشا راهي! كه پايانش تو باشي
خوشا چشمي! كه رخسار تو بيند
خوشا ملكي! كه سلطانش تو باشي
خوشا آن دل! كه دلدارش تو گردي
خوشا جاني! كه جانانش تو باشي
خوشي و خرمي و كامراني
كسي دارد كه خواهانش تو باشي
چه خوش باشد دل اميدواري
كه اميد دل و جانش تو باشي
همه شادي عشرت باشد، اي دوست
در آن خانه كه مهمانش تو باشي
گل و گلزار خوش آيد كسي را
كه گلزار و گلستانش تو باشي
چه باك آيد زكس! آن را كه او را
نگهدار و نگهبانش تو باشي
مپرس ازكفر و ايمان بي دلي را
كه هم كفر و هم ايمانش تو باشي
براي آن به ترك جان بگويد
دل بيچاره، تا جانش تو باشي
" عراقي" طالب درد است دايم
ب
من كيستم تا هر زمان، پيش نظر بينم تو را؟
گاهى گذر كن سوى من، تا در گذر بينم تو را
افتاده بر خاك درت، خوش آن كه آيى بر سرم
تو زير پا بينىّ و من، بالاى سر بينم تو را
يك بار بينم روى تو، دل را چه سان تسكين دهم؟!
تسكين نيابد جان من، صدبار اگر بينم تو را
از ديدنت بى خود شدم، بنشين به بالينم دمى
تا چشم خود بگشايم و، بار دگر بينم تو را
گفتى كه: هر كس يك نظر بيند مرا، جان مى دهد
من هم به جان در خدمتم، گر يك نظر بينم تو را
تا كى «هلالى» را چنين زين ماه مى دارى جدا؟
يا رب كه اى چرخ فلك! زير و زبر بينم تو را
شاعر : هلالی جغنایی
این ناله های غمزده جانسوز و آشناست
این غصه ها پیامد خونهای کربلاست
از ماجرای عشق، مانده فقط آه و ناله ای
اینجا فقط ،قصه، پر از غصه و بلاست
این دجله ،آن فرات ،این آب، خیمه ها
هر گوشه ی زمین چشمه ی خونین ماجراست
آن ماه کیست می رسد از راه بی کفن
این ماه کیست بر تنش انبوه نیزه هاست
این دستهای کیست که افتاده بر زمین
این مشک خالی ِکیست که پر از چشمه ی عطاست
نه این خیال نیست،خروش ِمصیبت است
ریحانه رسول و علی ، صاحب ِعزاست
با اشک ،دل صفا بده و منتظربمان
می آید آن امام ،که خونخواه کربلاست
شاعر : فاطمه خمسی
مولاي وقت آمدنت دير شد بيا
اين دل در انتظار فرج پير شد بيا
اين جمعه هم گذشت و ليكن نيامدي
آيات غربتم همه تفسير شد بيا
هر شب به ياد حال لبت گريه مي كنم
عكست ميان آينه تفسير شد بيا
در دفتر م به ياد تو نرگس كشيده ام
نرگس هم از فراغ تو دلگير شد بيا
❇️شور و زمزمه زیبای امام مانی
✍شاعر : کربلایی علی صمدی
بند اول :
گفتم که به دل غم دارم
گفتی بیا مرهم دارم
گفتم که سبوم خالیه
گفتی بیا بازم دارم
می بده به من نپرس حالمو که داغونم
بی تو دیگه لحظه ای نه دیگه نمیتونم
غر نمی زنم ولی حق بده گله کنم
شکوه از جدایی و شرح فاصله کنم
صاحب الزمان بیا ....
بند دوم :
دارم دست به دامان تو
داری به سرم سایه تو
جای من زیر پای تو
باشه تو دلم جای تو
ای قرار جمعه ها شد سوال عاشقان
مکه ای ، مدینه ای ؟ سهله ای یا جمکران؟
کی ؟ کجا ؟ خودت بگو وعده و قرار ما
بسه انتظار ما ای نگار آشنا
صاحب الزمان بیا .....
بند دوم :
دنیام بی تو بی سامونه
بی تو این دل دیوونه
تنگه
رمضان آمد و از یار خبر نیست که نیست
پدری خوب ولی وقت سحر نیست که نیست
در مناجات بسی گفته ام عجبل فرَجَک
در دعاهای من انگار اثر نیست که نیست
شاعر:محمدمهدی عبدالهی
این اشک دونه دونه خداخودش میدونه
بـرا غـم تـو بـوده ،الـهی کـه بـمـونه
نیومدن حدی داره،بگو میام سراغت
چقد عذابم میدی،چشام مونده به راهت
درگیربادقایقم ،زدست من رفته حساب
حالاکه تقدیرم اینه،بذا ببینمت به خواب
قهرم باجمعه هاعزیز،زندگی بی رنگ شده
دیگه چه جوربایدبگم ،دلم برات تنگ شده
لعنت بنام فاصله ، که بین ما قدم گذاشت
وصالموبه توگرفت زخمی روپیکرم گذاشت
لعنت بنام فاصله،که بین ماقدم گذاشت
نخواست ببینمت آقا،چون چشم دیدن و نداشت
تموم ذرات وجود،پره زشوق دیدنه
بزرگترین آرزو،صوت توروشنیدنه
حس عجیبی دارمودلم داره شور میزنه
امشب تپشهای دلم ،داره چه ناجورمیزنه
یه حسی توی دل میگه،وای نشه حا
ای شیعه تو تقدیم نما در امشب
یاسین و دعای نور را در امشب
دستان دعا بهر فرج بردارید
شاید نظری به ما شود در امشب
شاعر:محمدمهدی عبدالهی
خسته ام بس جمعه ها تکراریند
دائماً این اشک هایم جاریند
تا به کی ندبه بخوانم ،بی فرج
یاد تو ، هر شب مرا دلداریند
شاعر:محمدمهدی عبدالهی
دیده را شسته ام از اشک چو گل های بهاری
به امیدی کـه تو یک لحظه بر آن پا بگذاری
آتش فتنه ز یک سو عطش عدل ز یک سو
مگـر ای ابـر کرامت تو بر این دشت بباری
شیعه در مـوج ستـم دادرسی جز تو ندارد
تو هم ای یار همه یـار به جز شیعه نداری
خصم شمشیر ز رو بسته که بر شیعه بتازد
تـو مگر پا به رکاب آوری و تیغ برآری
سـر و جـان بـاد فدای نفس روح فزایت
اگـر ای بـاد صبـا یـک خبـر از یار بیاری
اگر ای دوست تو را قاصدی از دوست بیاید
نیستی دوست اگر در قـدمش جان نسپاری
سیدی این همه عاشق که تو داری، شود آیا
بیـن آنــان ز کـرم اسـم مـرا هم بنگاری؟
سال ها چشم به ره بوده ام و اشک فشاندم
کـه مـرا هـم یکـی از منتظرانت بشماری
تمام راه ظهور تو با گنه بستم/ دروغ گفته ام آقا كه منتظر هستم.
كسي به فكر شما نيست راست مي گويم/ دعا براي تو بازيست راست مي گويم.
اگرچه شهر براي شما چراغان است/ براي كشتن تو نيزه هم فراوان است
تمام راه ظهور تو با گنه بستم
دروغ گفته ام آقا كه منتظر هستم
كسي به فكر شما نيست راست مي گويم
دعا براي تو بازيست راست مي گويم
اگرچه شهر براي شما چراغان است
براي كشتن تو نيزه هم فراوان است
من از سرودن شعر ظهور مي ترسم
دوباره بيعت و بعدش عبور مي ترسم
من از سياهي شب هاي تار مي گويم
من از خزان شدن اين بهار مي گويم
درون سينه ما عشق يخ زده آقا
ت تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا
كسي كه با تو بماند به جانت آق
يا رب زغمش تا چند اشکم ز بصر آيد
بنشسته سر راهش ، شايد ز سفر آيد
تا چند بنالم زار شب تا سحر از هجرش
كوكب شِمُرم هر شب ، شايد كه سحر آيد
هر دم كه رخش بينم خواهم دگرش ديدن
بازش نگرم شايد يك بار دگر آيد
از ديده نهان اما اندر دل من جايش
او را طلبم هر شب شايد كه ز در آيد
با كس نتوانم گفت من راز درون خویش
كز درد غم هجرش دل را چه به سر آيد
مي سوزم و مي سازم از درد فراق اما
تير غم او بر دل افزون ز شمَر آيد
"حيران" به فغان تا کی با محنت و غم همدم
یارب نظری کان شاه از پرده بدر آید
كاش از لطف شبي ياد زما مي كردي
ياد از عاشق افتاده ز پا مي كردي
كاش بيمار فراقت كه ز پا افتاده
با نگاه ملكوتي تو دوا مي كردي
كاش مي آمدي با يك نظر اي نخل اميد
گره از كار من زار تو وا مي كردي
كاش يك شب تو براي فرجت مالك من
با دل سوخته خويسش دعا مي كردي
همچو باران به سر شيعه بلا مي بارد
كاش مي آمدي و دفع بلا مي كردي
پرچم ظلم بر افراشته شد در همه جا
كاش تو پرچمي از عدل بپا مي كردي
كاش يك روز رضايي ز وفا
مهدي فاطمه از خود تو رضا مي كردي
بار دیگر قلب مهدی غم گرفت
همچو مولا ،قلب زینب هم گرفت
یاد آن روزی که ویران شد بقیع
در جنان، حیدر به سر ماتم گرفت
"محمدمهدی عبدالهی"
بقیع است و تماماَ غربت و غم
گرفته زائری با مادری ،دم
مخور غصه ،حرم می سازم آخر
اگر آیم برون آیی ز ماتم
شاعر:محمدمهدی عبدالهی
خسته از جمعه هاي تكراري
خسته از بي غمي و بي عاري
بي خبر هستم از تو و از خود
خسته ام ،خسته از خودم، آري
حال مجهول و مبهمي دارم
خونِ دل از دو ديده ام جاري
بي خبر مانده ام ز احوالت
تو ولي از دلم خبر داري
عمر بي تو چه بي ثمر طي شد
عمر نه ، زندگي اجباري
از جواني به خويش ميگفتم
ميكنم عاقبت تو را ياري
روزگار ِ وصالت اما حيف
نرسيد و نشد كنم كاري
ناله هايم به گوش تو نرسيد؟
يا كه از من ملول و بيزاري؟
آرزوي تو را برم در گور
مثل من هست و بود بسياري
(رضا فراهاني)
