اشعار مخصوص شهدا

خوش داشتند ... ! ( غزلی به غزّه )

زان كربلاي غــزّه ي پرخون ، دگـــر مپرس!

بر دل ، توان نــدارم و از من نظـر مپرس!

گلْ زخم هــاي صـورت طفلان تشنـــه لب

مي داد واضح از ستــم دون ، خبر ، مپرس!

شنگرف خون ز چشمه ي قاف غم آشناست

در روز روشن ، حالت كـوه و كمر مپرس!

آن كس كه بي تفاوت ازين ماجرا گذشت

از او دگـــر ، حكايت خيــــرالبشر مپــرس!

خــــوش داشتند حـرمت مـاه حــرام را !!

اين فصل را گــذر تو همي بيشتر مپرس!

قومي در آرزوي ظفر دست بــر دعاست

قومي براي حادثه چون لال و كر ، مپرس!

حزن و فغان گــــرفته دل داغ ديـــدگـــان

امّـا بـجز حـماسه و غيــرت ، خبر ، مپرس!

ديدي اگــر كه خارْدلي

• چهارشنبه
• 2
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 22:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

اي شهيد !

عشق را بـا خـون خـود كردي تـو معنـا اي شهيـد!

خـويـش را بـردي بـه اوج عـرش اعـلا ، اي شهيد!

زنـدگي تسليم تـو شد ، مــرگ خــالي از عــدم

زنـده تــر از تـو نمي بينـم بـه دنيــــا اي شهيـــــد!

در كـلاس عشـق تــو ، استــادهــا بنشستــه اند

كـــز تـو آمـوزنــد ســــرمشق الفبـــا، اي شهيد!

نــور مي پــاشي بسان مــاه بــــر قصر امـل

عشـق مي نوشد ز تـو عــاشقترين ها اي شهيد!

مـأمـن جــانْ پَـرورت ، ســـــرمنــزل مقصـــودها

حـــاصلي از بــاورت ، روح تـجلّا اي شهيـــــــــد!

عـــالمي حيـــران بـه شور و عشقبــــازي هاي تـو

گلشنـــي حسرت بـــه ديـدار تـو رعنـا، اي شهيد!

جــز خــدا

• دوشنبه
• 31
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

ولای علی جوشن جنگ ماست
سلاح و کفن هر دو در چنگ ماست
به این فاطمیه قسم، عاقبت
جهان زیر آئین و فرهنگ ماست
فدایی زینب، به جسم و به جانیم
بترسید از این کوه، که آتشفشانیم
به غیر از شهادت به عاشق حرام است
گواهی حرفم عماد و حِسام است
امیری حسین و نعمَ الامیر
أَذقتَ العدُو نَکهةَ الانهِزامِ
یا رضوانُ مِنّا علیکَ السَّلامُ
فَأنتَ العِمادُ لتلکَ الخِیامِ
و عبّاسُ و حَسّانُ و حربُ و حِسامُ
وَ طوبَی لکَ فی جِوارِ الحُسینِ
فَعباسُ مدَّ الیکَ الیدینِ
سلامٌ علیکَ یا فَخرَ الرِّجالِ
دِمائُکَ سَتُمحِی قِوىَ الاِحتلالِ
امیری حسین و نعمَ الامیر
وَ فی هذه الظُّلمةِ الحالکةِ
لَقَد إقتَبَسْنا مِن أَنوارِکَ
و أَنتَ

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 17:15
• نوشته شده توسط
• علی

شعری در مورد شهادت و شهدا

شقایق ها کنارم پر کشیدند

چه راحت از زمین هم دل بریدند

میان این همه گل بین این باغ

گلی مثل شهادت بر گزیدند

دل گفته ای از : وحید محمدی

www.y-a-zahra.blogfa.com

• پنج شنبه
• 19
• آبان
• 1390
• ساعت
• 08:05
• نوشته شده توسط
• vahid

بعد از تو حضور رنگ ِ غیبت دارد
گل نکهتی از سرای غربت دارد
هر لاله که در دشت و دمن می روید
از سوز و غم ِ تو بس حکایت دارد

• پنج شنبه
• 10
• آذر
• 1390
• ساعت
• 10:39
• نوشته شده توسط
• سید احد شیرین نژاد اردبیلی

تن پاره " قامت به خون تپده پیرهنی که کفت شد " چشمی که خدار دیده !آهای مردم کجایید بیاید حسینم اومده !آهای مردم کجایید بیاید حسینم اومده من با تابوت توو تن توو این چشمای تار چه کنم؟ با سیاهی یه پارچه روی دیوار چه کنم؟ با لباست با پلاکت با تموم خاطراتت با یه سربند که جا موند رو سیم خاردار چه کنم؟ سری که سر شده تو همه سرا بی سر اومده بگید با تن سردار چه کنم؟ مرد مردای نبرد جبهه ها مرد چاردیواری خونه ی من خدا چشمات و با قابش بردو عکس چشمات شده ارثیه ی من منه تنها " بچه های قدو نیم قد تلخی حرف و حدیثا " طعنه های مردم بد با سکوت ممتد تو چه کنم؟ من با سنگ لحد تو چه کنم؟ بچه ها تورو فقط از توی عکسا می

• سه شنبه
• 19
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 21:20
• نوشته شده توسط
• فهیمه رجاییان

یَشهَدُ الله یا أهلَ الوَفاءِ
أنتُم أَحیاء فی ظِلِّ الإباءِ
حینَ سِرتُم شوقَاً لِلبَلاءِ
قَد رَسَمتُم دَربَ الإیمانِ
فُزتُم یا حِزبَ القُرآنِ
بِالجَنانِ عندَ الرَّحمانِ
ذا شِعارُ الأَحرار: حَیدرٌ یا کَرّار
یا عِمادُ دَومًا فی الفُؤادِ
طابَ مَثواﻙَ یا رَمزَ الجِهادِ
بِاسمکَ الکونُ ما زالَ یُنادِی
هکذا صَوتٌ فی الآفاقِ
قَد تَعَلَّی نَحوَ الخَلّاقِ
کَربلائیٌّ وَ هُو باقِی
ذا شِعارُ الأَحرار: حَیدرٌ یا کَرّار
ها تَجَلَّت شَمسٌ لِلیقینِ
شَمسُ طه وَ الحقِّ المُبینِ
وَ استَضاءَت فی نَحرِ الحُسینِ
هذا صوتُ النَّحرِ نادانا
دائِماً یَعلو فی دُنیانا
حُبُّه زادٌ لِأُخرانا
ذا شِعارُ الأَحرار: حَیدرٌ یا کَر

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• علی

مناجات

شهدا.حضرت صاحب عج

اگر جوان حسینی و هیئتی هستیم

کدام خصلت آقا شده نشانیمان!

خدا کند که همیشه بیادمان باشد

که قبل از این چه کسانی شده اند بانیمان

همان بهشت نشینانِ خاکی و ساده

(شهید) های همین خاک ارغوانیمان!

که آه غیرتشان تا همیشه می جوشد

به هر سروده ی یا صاحب الزمانیمان

دوباره سفره ی شبهای عشقمان پهن است

بگو چرا نمی آیی به میهمانیمان؟

هنوز حاجتمان را نداده ای آقا!

هنوز پر نشده دست ناتوانیمان

کمی زسوز دلت را بیا وقسمت کن

که کربلا بشود بزم شام هیئتمان!

التماس دعا :ایمان غلامی(باب الجنه)

منبع:www.boyepirahanehoseyn.blogfa.com www.bename.mahtarin.com

• پنج شنبه
• 3
• فروردین
• 1391
• ساعت
• 08:40
• نوشته شده توسط
• ایمان

لطفا روی خون شهدا پا بگذارید!!!!!

میدانی این حرف ، حرف کیست؟

آری درست حدس زدی، این حرف ، حرف من و توست،من و تویی که هر روز

ده ها بار این جمله را با هم بلند فریاد می زنیم.

من و تویی که معتقدیم خون شهدا بی ارزش است،

من و تویی که آن ها را مرده فرض میکنیم،

من و تویی که آرمان هایشان را عقب افتادگی تلقی میکنیم،

و من وتویی که...

تعجب کرده ای؟

تعجب نکن .

مگر غیر از این است؟

کدامتان ادعایی بر خلاف این دارید؟

کدامتان از مفهوم این حرف خود را دور میدانید؟

اگر باز هم میگویی نه،پس خوب گوش کن:

صبحت را با یاد چه کسی آغاز کردی؟بایاد خدا؟؟!؟!؟

گفتی ساعت چند نماز صبحت را خواندی؟نکنه گفتی باز هم قض

• سه شنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• جواد

زیرلب گفت دگروقت سفرنزدیک است

شب تارست ولی صبح ظفر نزدیک است

میرسدمژده بگوشم سرسجاده مین

وقت بیزارشدن ازتن وسر نزدیک است

مادرم رابرسان بادصبا این پیغام

وقت مطعم شدن ازخون جگرنزدیک است

پدرم چشم براهست ودلش پرآشوب

گوبه یعقوب که هجران پسر نزدیک است

دخترم راتوبگوبهرشکیبائی دل

گفتن خاطره ازنام پدرنزدیک است

غزلت باردگرازنظرافتاده –نفس-

غم مخورازغم هجران که سحرنزدیک است

• شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• نفس

گل اشک شبی وا می شد ای کاش
توباور پرواز نداری انگار
بال و پر پرواز نداری انگار
یک عمر تحملت نمودم کافی ست

ای سر!سر پرواز نداری انگار
سرهای بریده،دست و پاهای جدا
خورشید جنوب ،مشک خشک سقا
کارون کارون تشنگی یارانم
یک ذره کوچک است از کرب و بلا

امروز که انتهای دنیا من است
آغاز تمام آرزوهای من است
بی سر،پهلو شکسته،لب تشنه،غریب
اینگونه شهادتی تمنای من است

من ماندم و بغض لحظه هایی کوتاه
با چهره خیس نور در بارش ماه
یک حس غریب در دلم می گوید
هنگام شهادت است ان شاءالله

تا حضرت خورشید صدا کرد تورا
دل پرزد و از قفس رها کرد تو را
با خاک عجین شدی و ایمان دارم
از سجده نمی توان جدا کرد تو را

بر پیکر من تو

• چهارشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• جواد

پناه لرزش دستان من کجایی تو؟

تب و تابم " توان من کجایی تو؟

کجای حادثه گم شد پلاک زیبایت؟

شهید بی سر و پیکر.استخوان من کجایی تو؟

اینجا به روی خون نابت رنگ می پاشند

رنگین ترین رنگین کمان من کجایی تو؟

شهر سیاه و دختر سرخاب مالیده

چادر سرخ ایمان من کجایی تو؟

فهیمه رجاییان " یلدا

• پنج شنبه
• 21
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 20:18
• نوشته شده توسط
• فهیمه رجاییان

بيا عاشقي را رعايت کنيم
ز ياران عاشق حکايت کنيم
از آن ها که خونين سفر کرده اند
سفر بر مدار خطر کرده اند

از آن ها که خورشيد فريادشان
دميد از گلوي سحر زادشان
غبار تغافل ز جانها زدود
هشيواري عشقبازان فزود
عزاي کهنسال را عيد کرد
شب تيره را غرق خورشيد کرد
حکايت کنيم از تباري شگفت
که کوبيد درهم، حصاري شگفت
از آن ها که پيمانه «لا» زدند
دل عاشقي را به دريا زدند
ببين خانقاه شهيدان عشق
صف عارفان غزلخوان عشق
چه جانانه چرخ جنون مي زنند
دف عشق با دست خون مي زنند
سر عارفان سرفشان ديدشان
که از خون دل خرقه بخشيدشان
به رقصي که بي پا و سر مي کنند
چنين نغمه عشق سر مي کنند:
«هلا منکر جان و جانان ما
بزن زخم انکار

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 05:47
• نوشته شده توسط
• جواد

هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا
شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا

سارا لباس پوشید ، با جبه ها اجین شد
در فکه و شلمچه ، دارا به روی مین شد

چندین هزار دارا ، بسته به سر سربند
یا تکه تکه گشتند یا که اسیر و در بند

سارای دیگری در مهران شده شهیده
دارا کجاست ؟ او در ، اروند آرمیده

دوخته هزار سارا چشمی به حلقه ی در
از یک طرف و دیگر چشمی ز خون دل ، تر

سارا سوال می کرد ، دارا کجاست اکنون؟
دیدن شعله ها را در سنگرش به مجنون

خون گلوی دارا آب حیات دین است
روحش به عرش جسمش ، مفقود در زمین است

در آن زمانه رفتند صد ها هزار دارا
در این زمانه گشتند ده ها هزار «دارا»

هنگام جنگ دارا گشته اسیر و در بند
دارا

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 05:56
• نوشته شده توسط
• جواد

شب آخر هنوز یادم هست
خیمه زد عطر سیب در سنگر
خیمه تاریک شد، و این یعنی
روضه‌خوان گفت از شب آخر

گفت : این راه و این سیاهی شب
عشق چشمان خویش را بسته است
ما سحر قصد آسمان داریم
از زمین راه کربلا بسته است

خشک می‌شد گلوی او کم‌کم
روضه‌خوان تشنه بود در باران
یک نفر استکان آب آورد
السلام علیک یا عطشان

استکان را بلند کرد ، ولی
عکس یک مشت روی آب افتاد
مشک لرزید و محو شد کم‌کم
اشک سید که توی آب افتاد

***

نفست گرم روضه‌خوان! آن شب
دل به دریای آن نگاه زدی
دم گرفتی میان خون خودت
چه گریزی به قتلگاه زدی
سید حمیدرضا برقعی

منبع:سایت خونین کفنان

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 06:01
• نوشته شده توسط
• جواد

خوشا آن روز را که سنگری بود

شبی ، میدان مینی ، معبری بود

خوشا آن روزهای آسمانی

که شوری بود ، سودا و سری بود

خوشا روزی که دل را دلبری بود

غزل خوان نگاه آخری بود

خوشا آن روزها در خط اروند

هوای روضه های مادری بود

و اهل آسمان بودیم آن روز

که قدری بی نشان بودیم آن روز

و نای دل نوای نینوا داشت

و با صاحب زمان(عج) بودیم آن روز

و کاش آن روزگاران گم نمی شد

هوای خوب باران گم نمی شد

صفای جبهه ها می ماند ای کاش

صدای پای یاران گم نمی شد

www.beithayesookhte.blogfa.com

• پنج شنبه
• 4
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 06:56
• نوشته شده توسط
• vahid

یکی بود و...یکی بود!!!

زیر یه گنبد کبود

یکی میون آدما

دیگه برا خودش نبود!

قرارشو گرفته بود

لبخند زیبای امام

نگاه می کرد به قاب عکس

می گفت آقا،دارم میام

داروندارش توی ساک

سربند"زهرا" و پلاک

اشکای داغ مادرش

هی می چکیدن روی خاک

با دستاش اشکارو گرفت

از گونه های مادرو...

تا که دلش جا نمونه

توو لحظه های آخرو...

" مادر تو که گریه کنی

بی پروبالم می کنی

مادر شاید دیگه نیام

بگو حلالم می کنی!..."

مادر ساک و از رو زمین

گرفت و داد دست پسر

قرآن گرفت دور سرش

راهیش کنه واسه سفر

" خدا سپردمش به تو

اسماعیل عزیزمو...!

خدا قبولش کن ازم

قربونی ناچیزمو... "

میون بوسه و دعا

با صد سلام و

• شنبه
• 6
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• فهیمه رجاییان

دوباره اسپندو گلاب

دوباره خیل شهدا

میون باغ گل ، مامان

می گرده دنبال بابا

می چرخه دور شهدا

مادر با قاب عکس تو

اما تو پیدا نمیشی!

برا هزارمین دفعه

طواف می کنه تورو

اما تو پیدا نمیشی!

دوباره گریه و دعا

مادر نمی خوابه شبا

دوباره انتظار ما

بابا کجایی؟!

نه خبری ، نه اثری

نه نامه ی مختصری

می میرم از بی خبری

بابا کجایی؟!

مادر به یاد تو برام

لالائیا خوند وقت خواب

می گفت که آرزوت بوده

شهید بشی کنار آب

می گفت که وقت رفتنت

گفتی اگه نیومدم

بگو به دختر گلم

ببخشه پیشش نبودم

دوباره گریه و دعا

...بابا کجایی؟!

23ساله قاب تو

پدری می کنه برام

چرا فقط باید ازت

یه سربندو پلاک بخوام؟!

• پنج شنبه
• 18
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 07:50
• نوشته شده توسط
• فهیمه رجاییان

تن پاره " قامت به خون تپیده

پیرهنی که کفنت شد " چشمی که خدارو دیده

!آهای مردم کجایید بیاید حسینم اومده

من با تابوت توو تن توو این چشمای تار چه کنم؟

با سیاهی یه پارچه روی دیوار چه کنم؟

با لباست با پلاکت با تموم خاطراتت

با یه سربند که جا موند رو سیم خاردار چه کنم؟

سری که سر شده تو همه سرا

بی سر اومده بگید با تن سردار چه کنم؟

مرد مردای نبرد جبهه ها

مرد چاردیواری خونه ی من

خدا چشمات و با قابش بردو

عکس چشمات شده ارثیه ی من

منه تنها " بچه های قدو نیم قد

تلخی حرف و حدیثا " طعنه های مردم بد

با سکوت ممتد تو چه کنم؟

من با سنگ لحد تو چه کنم؟

بچه ها تورو فقط از توی عکسا می شناسن

تازه باب

• یکشنبه
• 21
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 14:00
• نوشته شده توسط
• فهیمه رجاییان

شهدا شعرعشقو میخونن

شهداهم لیلاهم مجنونن

عند ربهم یرزقون یعنی

شهداتوکربلا مهمونن

• سه شنبه
• 3
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 06:25
• نوشته شده توسط
• مهدی

دل روایت می کند از خاطره
دل شکایت می کند از خاطره
خاطرات مردمان بی قرار
بی قراران غریب کوی یار

راد مردان شجاع دلبری
یا که بهتر سر تا پا حیدری
زاهدان شب دلیران نبرد
راست می گویم علی گویان مرد
آن حسینی مسلکان جان داده اند
حال ما مانده ایم و راه سخت تر
یک جهاد اکبرو جنگی دگر
کار ما مشکل ترین کار زمان
داوری مهدی صاحب الزمان
حال اینکه این جهاد اکبر است
کار دشمن با سلاح دیگر است
خصم می خواهد که ما رسوا شویم
دور از راه حق یکتا شویم
با سلاح تیز فحشا آمده
تا درون خانه ما آمده
با فساد و اعتیاد ساز دم
آمده تا که برد دین را ز کف
کور خوانده ما کجا و این قفس
ما حسین ابن علی داریم و بس
ای جوان پیرو خون شهید

• پنج شنبه
• 16
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• جواد

و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتّی ندیدیم خاکسترت را
به دنبال دفترچه ی خاطراتت
دلم گشت هر گوشه ی سنگرت را

و پیدا نکردم در آن کنج غربت
به جز آخرین صفحه ی دفترت را
همان دستمالی که پیچیده بودی
در آن مهر و تسبیح و انگشترت را
همان دستمالی که یک روز بستی
به آن زخم بازوی همسنگرت را
همان دست هایی که پولک نشان شد
و پوشید اسرار چشم ترت را
سحرگاه رفتن زدی با لطافت
به پیشانی ام بوسه آخرت را
و با غربتی کهنه تنها نهادی
مرا آخرین پاره پیکرت را
و تا حال می سوزم از یاد روزی
که تشییع کردم تن بی سرت را
کجا می روی ای مسافر؟ درنگی!
ببر با خودت پاره ی دیگرت را
محمّدکاظم کاظمی

• جمعه
• 31
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• جواد

چشم‌های ما بسته چشم‌های تو وا شد
بین خواب و بیداری آفتاب پیدا شد
ناگهان کبوترها آسمان پر از پرها
در به روی ما بسته در به روی تو وا شد
از کویر تا کارون از شلمچه تا مجنون
ناگهان همه صحرا هر چه بود لیلا شد
شام بی‌قراری رفت صبح آرزو آمد
پایِ تخت جانبازی پای‌تخت دل‌ها شد
از غروب تاسوعا آمدی به عاشورا
آن شب پر از حسرت از دم تو فردا شد
لحظه‌ی ملاقاتت نغمه مناجاتت
خمه‌ی جراحاتت لااله الا شد
ای شکفته در هر آه با ترنم دل‌خواه
لااله الا هو لااله الا الله
***
از حنجره‌ات نوای خون می‌شنوم
در هر دم و بازدم جنون می‌شنوم
تا رفت نفس نوای انا الله
چون آمد الیه راجعون می شنوم
شاعر:سعید حدادیان

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

برادر! بی تو داغم تازه تر شد
تو رفتی، سوز اشکم بیشتر شد
به دنبال سرت سنگر به سنگر
دل من نیز مفقودالاثر شد
شاعر:جلیل صفربیگی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو را در ارتفاع عشق دیدم
دو دستت در قنوتی عارفانه
لبانت گرم گلبانگ مناجات
به کوی وصل می رفتی شبانه
تو را دیدم به نرمی چون کبوتر
به بام عشق و خون، پر می کشیدی
سوار باه معراج بودی
سبوی نور را سر می کشیدی
تو را دیدم، تو را در هیئتی سرخ
درون هودجی از نور بودی
ملایک هم رکابان تو بودند
ولی افسوس، از من دور بودی
تو را دیدم، تو را ای گُرد عاشق!
که با تیغ و دعا هم راز بودی
نگاهت راوی فتح و ظفر بود
به اوجِ عشق، در پرواز بودی
تو را دیدم، تو را ای سرخ پیروز!
که روزی خوار خوان عشق بودی
دلت روشن ز انوار یقین بود
شهادت را تبسّم می نمودی
تو را دیدم، ردای زخم بر دوش
و یک شب ناگهان در خون شکفتی
ز خونت صبحدم، خو

• دوشنبه
• 18
• دی
• 1391
• ساعت
• 07:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

لب معطر شود به نام شهید
بوی نت دهد کلام شهید
حق جواز شفاعتش داده
خیرخواهی بود مرام شهید
سادگی و بریدن از دنیا
بوده زیباترین پیام شهید
شاهدم کلُ یومٍ عاشورا
کربلایی بود قیام شهید
هویت با شناسه می آید
نامشان با حماسه می آید
من شنیدم ز روی منبرها
از حکایات این دلاورها
از دعا و سلام و سجاده
تا نماز میان سنگرها
تار موی شهید می ارزد
بر همه کشته های کشورها
مهر تایید این مساجد شد
قاب عکس علی اکبرها
همه ی عشقشان خمینی بود
خون رگ هایشان حسینی بود
اسوه های نجیب و بی همتا
خاکیانی ز نسل آن بالا
لحظه ای هم جدا نمی گشتند
صبح ها از زیارت عاشورا
خبر از گریه هایشان دارد
ذکر سبحان ربی الاعلی
حفظ کردند بیت الاحزا

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 07:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

من نیز باران می شوم باران که می گیرد
در من دوباره خاطراتت جان که می گیرد
این حرف های سخت مثل شعر می بارند
از سینه ام، با من غمت آسان که می گیرد
با هر صدای در به شوقت هول اما نه
قلبم دوباره تیر آه آن سان که می گیرد
آن قدر آش پشت پا را می پزم مادر
آن قدر می خوانم دعا تا آنکه می گیرد
من چشم هایم را به رؤیای تو مدیونم
آری به جایش داده این را، آن که می گیرد
یک پیرهن، یک چفیه، یک عکس از تو جا مانده ست
یک مادر و یک ختم الرّحمن که می گیرد
من خوب می دانم که بامم را تو می روبی
تو هیچ می دانی برایم نان که می گیرد؟
هر روز مهمان شقایق های گلزارم
جسمم اگر خسته ست، روحم جان که می گیرد
مادر نبودی تا بفهمی هیچ

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 08:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

تشنه ی شما یا حسین
دم به دم ،تا ابد،غرق غم
زخم بی مهریه فراته
تیره یه تشنگی نگاته
دریا دریا،تشنه تنها
تشنه بودی آسمون هم
جرعه ی آبی نمی داد
برای هل من معینت
هیچكی جوابی نمی داد
خورشید زمین گیر
از زندگیت سیر
از داغ جوان پیر
ارباب حسینه
حربٌ لمن حاربكم یا حسین،ذكرمه
یاریتون،فكرمه
عاشق پور بوترابم
حامی دین و انقلابم
مثل خورشید
نوره تو امید
روز جزا یاوری كن
این عاشق مبتلا تو
خدامیدونه نمی خوام
بهشت بی كربلاتو
خورشید زمین گیر
از زندگیت سیر
از داغ جوان پیر
ارباب حسینه
شكفته روی لب ما ذكرتون
عاشقا،با شما،هم صدا
روضه ی زهرا می خونیم
درخط رهبر می مونیم
دلها بی تاب ، یاد ارباب
آیینه بندونه قلبم
مثل دل ح

• پنج شنبه
• 24
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

میگم عاشقم، اما خودم بهتر می دونم كه نالایقم
كدوم عاشقی، من كه همیشه برای تو آینه دقم
كجا عاشقم
می گم مجنونم، ولی نماز اول وقتمو نمی خونم
می گم مجنونم ، میگم مدیونم
اما یه عكس شهید نیست رو دیوار خونه‏م
كجا مجنونم
میگم علقمه و غافلم از غربت اروند
شرمنده نشدم از پلاك و چفیه و سر بند
امر به معروف این روزا فدای آزادی شده
كسی به فكر مهدی نیست نبودنش عادی شده
وا حسرتا جا مونده‏ام از شهدا
وا حسرتا جامونده‏ام از شهدا
غریب ارباب! همه‏ش به ما گفتن كه هستی تشنه آب
نه به اون خدا، هل من ناصر تو میگه كه هستی تشنه جواب
غریب ارباب
گرچه بدم، حالا كه برگشتم پیش تو نكن ردم
پشیمونم، از همه اون نفس‏هایی كه بی تو ز

• پنج شنبه
• 24
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 05:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل خستم بازم جامونده از قافله
نمی مونه برای دلای ما هیچ گله
همگی گرفته ایم از شهدا فاصله
ای شهیدان ای شهیدان
واویلا از شهدا شدیم جدا
همیشه با یادتون دلا زغم وا میشه
می دونم راضی زما حضرت زهرا میشه
شهادت یه روزی هم قسمت ماها میشه
راه سعادت فقط شهادت
واویلا از شهدا شدیم جدا
شهدا مارو به خلوت تون راه بدید
یه دعایی بكنید ما همه بشیم شهید
پیش ارباب حسین همه بشیم رو سفید
ذكر لبامون ابی عبدالله
واویلا از شهدا شدیم جدا
به دلامون همه محبت علی داریم
كوری چشم دشمنا همه ولی داریم
راهمون سعادته وقتی سید علی داریم
با ولایت تاشهادت
واویلا از شهدا شدیم جدا
مداح:عادل رضایی

• پنج شنبه
• 24
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 05:35
• نوشته شده توسط
• یحیی