می آید از بهشت برین بوی خاک تان
ای تربت تیمم ما خاک پاک تان
عطر حرم معطرتان کرده تا ابد
اخلاص بود و عشق و صداقت ملاک تان
ای سالکان مسلک هفتاد و دو امید
مادر گذاشته دل خود را به ساک تان
از آیه ها گرفته ام این حرف نغز را
هرگز نمیرد آن که شود سینه چاک تان
سینا شده ست سینه ی ما بر کلیم عشق
خورشید قلب ماست رخ تابناک تان
ای سرخوشان ساغر بی باده! سالهاست
مستیّ ما نهفته به رگ های تاک تان
با جان خریده اید خطر را چو «باکری»
پروانه اید از آتش غم نیست باک تان
چون بوده است نقش نگین شما «علی»
در کوی عشق یکصدوده شد پلاک تان
ای سروها! سراسر این سرزمین شده ست
سیراب از آب قمقمه ی چاک چاک تان
در راه عشق
- چهارشنبه
- 22
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 12:28
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
