اینان کم از دو لاله احمر که نیستند
از یاوران خوب تو کمتر که نیستند
هر چند نور چشم من اما عزیز تر.
....از حنجر بریده اصغر که نیستند
هر چند سرو قامت آنها قیامت است
هرگز به دل ربایی اکبر که نیستند
گیرم شهید گشته، فدای تو می شوند
در کربلا سیاهی لشگر که نیستند
با آنچه مادر از سفر شام گفته بود
در پیج و تاب و حادثه، بهتر که نسیتند
شاعر:احرامیان پور
چگونه آب نگردم کنار پیکرتان
که خیره مانده به چشمم نگاه آخرتان
میان هلهله ی قاتلانتان تنها
نشسته ام که بگریم به جسم پرپرتان
چه شد که بعد رجزهایتان در این میدان
چه شد که بعد تماشای رزم محشرتان
ز داغ این همه دشنه به خویش می پیچید
به زیر آن همه مرکب شکسته شد پرتان
شکسته آمدم این جا شکسته تر شده ام
نشسته ام من شرمنده در برابرتان
خدا کند که بگیرند چشم زینب را
که تیغ تیز نبیند به روی حنجرتان
میان قافله ی نیزه دارها فردا
خدا کند که نخندد کسی به مادرتان
و پیش ناقه ی او در میان شادی ها
خدا کند که نیفتد ز نیزه ها سرتان
شاعر:حسن لطفی
حضرت عاطفه لطف تو اگر بگذارد
دل آیــینه ای ام قصــد تقــرب دارد
آسمانم همه ابری است، تماشایش کن
«نه» نگو چون به تلنگر زدنی می بارد
حرفم این است که لطمه به غرورم نزنی
دست رد بر جگــر تنگ بلــورم نزنی
مهلتی تا که کنــار تو تلالــؤ بکنم
با دل سوخته ات بیعتی از نو بکنم
نذر کردم که به اندازه ی وسعم آقا!
همه هستی خود نذر سر تو بکنم
دو پســر نزد تو با چشـــم ترم آوردم
دو جگر گوشه ز جنس جگرم آوردم
هر دو بر گوشه ی دامان شما ملتمس اند
بر در خانه ی احساس شما ملتمس اند
در دل کوچکشان عشق شما می جوشد
تا که گردند به قربان شما ملتمس اند
هر دو تا شیرِ مرا با غم تو نوشیدند
از شب پیش برای تو کفن پوشیدند
حضرت آین
بغض نگاه خسته تان، ای مسیح من
مانند سنگ؛ شیشه ی قلب مرا شكست
دار و ندار زندگیم نذر خنده ات
غصه نخور، كه ارتش زینب هنوز هست
**
در راه پاسداری آیین كردگار
عمریست در كنار شما ایستاده ام
این بچه های دست گلم را ز كودكی
من با وضو و حبّ شما شیر داده ام
**
سر مست باده های طهورایی توأند
شمشیرِ دستِ هر دو شان تیز و صیقلی است
پروانه وار منتظر اذنِ رفتنند
رمز شروع حمله شان ذكر یا علیست
**
ای پادشاه - تا تو رضایت دهی- ببین
سر بند یا علی به سر خویش بسته اند
بر فوت و فن نیزه و شمشیر واقف اند
چون پای درس ساقی لشگر نشسته اند
**
عباس گفته: خواهرمن! مرحبا به تو
این مردهای كوچك تو، شیر شرزه اند
مبهوت سبك جنگ و رج
رسيده نوبتمان ، بايد امتحان بدهيم
دا كند بگذارد خودی نشان بدهيم
رسيده وقت نماز رشادت و مردی
نمی شود كه من و تو فقط اذان بدهيم
اگر كه داد دوباره جواب سر بالا
بگو چگونه جوابی به اين و آن بدهيم ؟
بيا كه عهد ببنديم و قول مردانه
به هم دهيم كه قبل از حسين ، جان بدهيم
به حاجت دل خود می رسيم اگر او را
قسم به پهلوی بانوی قد كمان بدهيم
بخند و غصه نخور ، چون به قلبم افتاده
اجازه می دهد آخر خودی نشان بدهيم
دو سوارند چنان شیر ژیان یال به یال
دو عقابی که گشودند به میدان پر و بال
چشم ها زهر در آن، تیغ دو ابرو برّان
صف مژگان چه سپاهی است به هنگام قتال
آن یکی گفت که من فارس حیدر نصبم
دیگری گفت منم وارث جعفر به جدال
پیر لبخند زنان کرد نظر بر ساقی
ز تماشای دو سرمست تمنای وصال
یغ تکبیر کشیدند یکایک به نبرد
در بدر و اُحد باز اذان داد بلال
وقت تکثیر مه هاشمیان در آفاق
آسمان دید به رخسار دو مه چهار هلال
آفرین بر شرف شیر زن کرب و بلا
شیر خود را به دو شیرش به کجا کرد حلال
حودجی آمده از عرش به دامان زمین
بانوی آینه ها کرد نزول اجلال
محمل مادرشان از دو طرف شد روشن
کس ندیدست به دیدار دو مه استهلال
بالی گشوده است و چنان پیش می رود
کز حد کودکانه خود بیش می رود
اصلاً عجیب نیست که غوغا به پا کند
آری حلال زاده به داییش می رود
موج حماسه است که در قلب دشمنش
با هر قدم تلاطم تشویش می رود
مادر دلش گرفته از این خاک کوفه وار
از بس که او شبیه علی پیش می رود
لبخند بر لبش، تن او غرق خون شده
امضا شده است برگ رهاییش ...می رود
رسیده نوبتمان، باید امتحان بدهیم
خدا كند بگذارد خودی نشان بدهیم
رسیده وقت نماز رشادت و مردی
نمی شود كه من و تو فقط اذان بدهیم
اگر كه داد دوباره جواب سر بالا
بگو چگونه جوابی به این و آن بدهیم؟
بیا كه عهد ببندیم و قول مردانه
به هم دهیم كه قبل از حسین، جان بدهیم
به حاجت دل خود می رسیم اگر او را
قسم به پهلوی بانوی قد كمان بدهیم
بخند و قصه نخور، چون به قلبم افتاده
اجازه می دهد آخر خودی نشان بدهیم
اینان کم از دو لاله احمر که نیستند
از یاوران خوب تو کمتر که نیستند
هر چند نور چشم من اما عزیز تر
از حنجر بریده اصغر که نیستند
هر چند سرو قامت آنها قیامت است
هرگز به دل ربایی اکبر که نیستند
گیرم شهید گشته، فدای تو می شوند
در کربلا سیاهی لشگر که نیستند
با آنچه مادر از سفر شام گفته بود
در پیج و تاب و حادثه، بهتر که نسیتند
قلبم گرفته از دل بی قراریت
هر دم نموده ام آهنگ یاریت
جان را نهاده ام بر جان نثاریت
قربان غربت و چشم بهاریت
هر جا و هر زمان بودم به همرهت
تا توشه گیرم از رخسار چون مه ات
با دست پر نیاز آیم به درگه ات
آورده ام دو گل قربانی رهت
گلهای سرخ من گردد فدای تو
جان های هر دو تن شد رونمای تو
ماندم به خیمه ها در غمسرای تو
تا آنکه ننگرم شرم و حیای تو
به عشقت دل ببستم من ز اندوهت شکستم من
ز پشت پرده خیمه طرفدار تو هستم من
فرستادم عزیزانم به سویت ای همه جانم
بدان بیش از خم زلفت ز غمهایت پریشانم
سپاه از بی کسی داری روان کردم به دلداری
دو گل را تا نمایند از عزیز فاطمه یاری
بنالند در غمت محنت به تنهایی تو غربت
پریشانی پریشانت ز آهت ناله در حیرت
توئی و لشکر اعدا شدی تنهاتر از تنها
ز درد بی کسی هایت فدایت ای گل زهرا
بیاوردی به خیمه گه دو دسته گل ز قتلگه
نشسته خون گلهایم به روی چهره ات ای مه
ز خون دیدم وضویت را کنم نفرین عدویت را
بمانم کنج خیمه تا نبینم شرم رویت را
روز اول چه خوب يادم هست
سهم من بي تو بيقراري بود
عيد من ديدن نگاه تو
دوري‌ات اوج سوگواري بود
بي تو جنت براي من دوزخ
روز روشن براي من شب بود
تا هميشه کنار تو بودن
همه‌ي آرزوي زينب بود
لحظه لحظه دلم گره مي‌خورد
به ضريح مجعّد مويت
دل من را به باد مي دادي
مي گشودي گره ز گيسويت
ولي اين روزها چه دلگير است
چقدر اين زمانه بد تا کرد
آنقدر بي کسي و غربت داشت
تا که ما را به کربلا آورد
کربلا کربلا پريشاني
غربت از چشم هات مي بارد
ندبه ندبه فراق و دلتنگي
از غروب نگات مي بارد
دست من خالي است اما باز
دو فدايي برايت آوردم
از منا تا منا دو حاجيِّ
کربلايي برايت آوردم
رد مکن هديه هاي خواهر را
گرچه ناقابلند، ناچيز
صدا در سينه ها ساكت كه اينك يار مى ايد
ز راه شام و كوفه عابد بيمار مى آيد
غبار راه بس بنشسته بر رخسار چون ماهش
به چشم آيينه ايزدنمايى تار مى آيد
الا اى دردمندان مدينه با دو صد حسرت
طبيب دردمندان با دل تبدار مى آيد
الا اى بانوان اهل يثرب پيشواز آييد
كه زينب بى برادر با دل غمخوار مى آيد
بيا ام البنين با ديده گريان تماشا كن
كه اردوى حسينى بى سپهسالار مى آيد.
شاعر:علی شجاعی
بالی گشوده است و چنان پیش می رود
کز حد کودکانه خود پیش می رود
اصلا عجیب نیست که غوغا به پا کند
اری حلال زاده به دائیش می رود
موج حماسه ایست که در قلب دشمنش
با هر قدم تلاطم تشویش می رود
مادر دلش گرفته از این خاک کوفه وار
از بسکه او شبیه علی پیش می رود
از پیله ها گذشت در گرد شمع سوخت
پروانه وار از قفس خویش می رود
لبخند بر لبش تن او غرق خون شده
امضا شده است برگ رهائیش می رود
شاعر:سید محمدرضا شرافت
(به سبک بین همه دلبرای دنیا)
حالا که سپاهت شده خالی غصه نخوری تا منو داری
هر چی که دارم به پات می ریزم هر دو پسرام فدات عزیزم
حسین، دیگه یاری نداره
خواهر، عزیزاشو میاره
داداش، خواهر برات بمیره
******
وقتی خبر بچه ها اومد از خیمه مادر بیرون نیومد
زینب دیگه مادر شهیده از غم همه ی موهاش سفیده
وای، دیگه توون نداره
چشاش، داره بارون می باره
داداش، خواهر برات بمیره
شاعر : حسین ایزدی
دانلود سبک
(به سبک تا غم تو سینه می شینه)
دو بچه شیر غیرتی گریه کنای هیئتی
تمومه عشق شون حسینه
یه عمره مشق شون حسینه
تویی غریب بن غریب روی لبت أمن یجیب
داداش نگو یاری نداری
مگه که خواهری نداری
******
زینب تو بی قراره برات دو هدیه میاره
اگه کمه به روم نیاری
مبادا حرف نـَه بیاری
این دو تا نذر سر تو نذر علی اکبر تو
داداش حسین سرت سلامت
نگی که دیدار به قیامت
******
کبوترامو پر میدم به راه تو پسر میدم
حالا برید دو نور عینم
دل نگرون برا حسینم
اگر که اذنتون نداد روی خوشی نشون نداد
قسم بدید به اسم مادر
به ماجرای کوچه و در
شاعر : حسین ایزدی
دانلود سبک
گر چه از مرگ تو امروز خبر دارم من
وز غم بی کسی ات دیده ی تر دارم من
ای برادر به من غمزده آخر نظری
راز دل ها به تو از سوز جگر دارم من
داغ اکبر زده آتش به دل خواهر تو
لیک صبری به مصائب چو پدر دارم من
تا شریک غم جانسوز تو باشم همه جا
بهر ایثار ره تو دو پسر دارم من
بهر من سهل بود دیدن داغ دو جوان
سایه ی لطف تو را تا که به سر دارم من
صبر من گر سبب نصرت دین می گردد
طاقت دیدن صد داغ دگر دارم من
گر کنی امر که در راه تو جان بسپارم
جان به کف بهر تو هنگام خطر دارم من
بعد تو ای گل گلزار رسول مدنی
در بر خیره سران سینه سپر دارم من
تا که تبلیغ کنم نهضت خونین تو را
از سر کوی تو آهنگ سفر دارم من
تا کنم زیر و ز
ما زتبار علی ،هر دو گل زینبیم
بهر دفاع از تو ما،همچو خروش شبیم
چهره ی زیبای تو شور دل انگیز ماست
دادن جان در رهت،تحفه نا چیز ماست
مادرمان گفته تو یکه و تنها شوی
چون پدرت کشته و ناله و غم ها شوی
بیشتر از این نداشت تا که نثارت کند
لیک تحمل همه رنج اسارت کند
هدیه ما کن قبول از طرف خواهرت
جان و تن وخون ما هر سه فدای سرت
اولاد زینب ای شیران هاشمی
در باغ کربلا گل های فاطمی
از رفتن شما خندیده دشمنم
خونین سر شما بر روی دامنم
لرزیده شانه ام در پیش خواهرم
گلگون تن شما تا خیمه می برم
ای مادر شهید ای دختر شهید
صبرت دهد خدا ای خواهر شهید
ای آسمان صبر ای صبر آسمان
زینب همیشه تو در پیش من بمان
دانلود سبک
حسین من-حسین من-عزیز عالمین من-رود خون از هر دو عین من
تمام هستی ام هستی خدا داند تو هم دانی
اگر چه ساعتی دیگر کنار من نمی مانی
به دست خود کفن بر قامت طفلان خود کردم
به درگاه تو رو کردم که اهدا کنم قربانی
در این صحرا،بی کس و تنها،از چه رو ماندی،ای گل زهرا(2)
ببین دارو ندارم را،دو طفل بی قرارم را، کنم هدیه اقتدارم را
به درگاه تو اوردم تمام هست و بودم را
غم بی یاوری تو زده آتش وجودم را
به زیر باز غم هایت شکسته قامت زینب
قیامم دیده بودی تو ببین حالا سجودم را
در این صحرا،بی کس و تنها،از چه رو ماندی،ای گل زهرا(2)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
زده آتش به جونم،تنهائیت حسین جان
قبول بنما ،تو این طفلان
فدایی علی اصغر،فدایی علی اکبر
فدای چشم عباست،همین عون و همین جعفر
قبول بنما حسین جانم تو طفلان را حسین جانم
واویلتا
خجالت می کشم که ،ندارم هدیه ای بیش
زیادش دان،به نزد خویش
اگر که جان ببازند این،دو طفلم در رهت مولا
سرافرازم حسین جانم،به پیش مادرم زهرا
قبول بنما حسین جانم تو طفلان را حسین جانم
واویلتا
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
داداش،حاجی عشق تو هستم در منایم
داداش،بهر قربانگه مهیا بچه هایم
پنهان،کردم از تو اشکهای بی صدایم
تنها ای برادر من
نور دیده من
نذرت عون و جعفر من
جانم به فدای حسین
اقا،کودکانم فدایت پروردم
آقا،دل خوشیم در راه تو من داغ دیدم
دیگر،پیش زهرا مادر،من رو سفیدم
آقا گرچه دل غمینم
گریان در حرم نشینم
تا که خجلت نبینم
جانم به فدای حسین
مادر،عون جعفر هر چه من دارم شمائید
مادر،امیدم در این دشت بلائید
باهم،دایی مظلوم را یاری نمائید
وقتش آمد عون و جعفر
هر دو چون علی اکبر
گردید جان نثار دلبر
جانم به فدای حسین
شاعر : محسن تدین
وقتی می بینم کار تو تمومه-خوشی حرومه
دشمن تو آماده هجومه-خوشی حرومه
دیدن تنهایی تو چه شومه-خوشی حرومه
آورده ام دو تا علی شمایل
بدون گلای زینبت رو قابل
نمی تونم کنار بیام با این دل
یه برگ سبزیست تحفه درویشه
اینجوری کمی از-دردام آروم میشه
زینبه به حال و روزت می اندیشه
آه و واویلا آه و واویلتا
داره حسین دو پیکرو میاره-داره میاره
دو پیکری که گشته پاره پاره-داره میاره
طاقت روی خواهر و نداره-دار میاره
مادرشون تو خیمه ها نشسته
از غربت حسین دلش شکسته
چشماشو رو ماتم گلها بسته
اشک می ریزه تو خیمه ها آهسته
شرمندگی ارباب چقدر بده
زینب تو خیمه ست بیرون نیومده
آروم تو خیمه زانو بغل زده
آه واویلا آه و وویلتا
ای مهربونم،قابل بدونم
منت بزار ای،آروم جونم
تموم شده دیگه طاقت من
رسیده این دفعه نوبت من
بر آور ای داداش حاجت من
حسین حسین جانم گل زهرا
به من بیاندیش،دلم شده ریش
به برگ سبز،تحفه درویش
دو تا گل از نسل علی دارم
آورده ام بسیار
که بهترین از این چیزی ندارم
حسین حسین جانم گل زهرا
بزار برادر،گلای خواهر
بشن فدای،علی اکبر
خون اینا رنگین تر از او نیست
اگه نرند واسم آبرو نیست
حسین حسین جانم گل زهرا
شاعر : عباس شاکری
ای کاش
می مردم و نمی دیدم غریبی
بی یار و یاوری و بی حبیبی
میون خیمه ها دل بی شکیبی
کُشته
منو نگاه بی قرارت امشب
کاسه ی صبر من شده لبالب
فدای تو تموم هست زینب
داداش حسین بذار تو میدون
نذرای زینبت ادا شن
می خوام که این دوتا جوونم
فدایی غم تو باشن
( غریب حسین سالار زینب )
ای وای
از غم غربت تو دلشکستن
میون خیمه بی قرار نشستن
منتظر اشاره ی تو هستن
حالِ
بی قرار اونا به شور و شینه
دل شکسته شون به زیر دینه
نوای لبهاشون دایی حسینه
نذار با کوله بار حسرت
میون خیمه ناامید شن
می خوان که آخرش تومیدون
به پای غربتت شهید شن
( غریب حسین سالار زینب )
رفتن
بخرن آبروی خواهرت رو
نبینن بارون چشم ترت رو
نبینن حال و ر
دو جوان من فدایت
به فدای غصه هایت
من بمیرم تا نبینم ای برادر
مانده ای تنها بدون یار و یاور
به فدای غربتت طفلان خواهر
( یا حبیبی یا حسین )
ای همه صبر و قرارم
عشق تو داروندارم
ای برادر می گذاری این دو دلدار
عاقبت دلخسته در میدان ایثار
جانشان گردد فدایی علمدار
( یا حبیبی یا حسین )
شاعر : اسماعیل شبرنگ
ای کاش می مردم و نمی دیدم غریبی
بی یار و یاوری و بی حبیبی
میون خیمه ها دل بی شکیبی
کُشته منو نگاه بی قرارت امشب
کاسه ی صبر من شده لبالب
فدای تو تموم هست زینب
داداش حسین بذار تو میدون
نذرای زینبت ادا شن
می خوام که این دوتا جوونم
فدایی غم تو باشن
( غریب حسین سالار زینب )
ای وای از غم غربت تو دلشکستن
میون خیمه بی قرار نشستن
منتظر اشاره ی تو هستن
حالِ بی قرار اونا به شور و شینه
دل شکسته شون به زیر دینه
نوای لبهاشون دایی حسینه
نذار با کوله بار حسرت
میون خیمه ناامید شن
می خوان که آخرش تومیدون
به پای غربتت شهید شن
( غریب حسین سالار زینب )
رفتن بخرن آبروی خواهرت رو
نبینن بارون چشم ترت رو
نبینن حال و ر
ای عزیز رسول ـ هدیه ام کن قبول
این برگ سبز تحفه درویش
رحمی نما بر این دل ریش
حسین حسین حسین حسین جان (2)
...............................................................
هر که زد بر تو رو ـ دارد او آبرو
ای آبرومند دو عالم
بی تو من این عالم نخواهم
حسین حسین حسین حسین جان (2)
...............................................................
پای بست توأند ـ مست مست توأند
بده اجازه بهر میدان
ای بهتر از جانم حسین جان
حسین حسین حسین حسین جان (2)
...............................................................
رو سپیدم اخا ـ نزد زهرا نما
هر دو فدای اکبر تو
هر دو فدای دختر تو
حسین حسین حسین حسین جان (2)
برگ سبز تحفه ی درویش
کن قبول تو محضر خویش
این دو لاله فداییّ اصغر
در ره تو شوند هر دو پرپر
یا حسین یا حسین یابن زهرا(2)
.............................................................
هر دو مرد جنگ و میدان
همچنان یک شیر غرّان
خون حیدر به رگ هایشان است
پیش کش اصغرت جانشان است
یا حسین یا حسین یابن زهرا(2)
.............................................................
ای همه هست و امیدم
دل ز غیر تو بریدم
نزد زهرا نما رو سفیدم
زینبم مادر دو شهیدم
یا حسین یا حسین یابن زهرا(2)
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
دنیا و دینم تا حسینه
حساب کتابم با حسینه
ذکر لب من یا حسینه
نعم الامیرم یا حسین (2)
دو دسته گل آورده ام برای تو ای نازنین
دو شرزه شیر دو بت شکن نسل امیرالمؤمنین
حسین من حسین من (2)
..........................................
این برگ سبز تحفه ی درویش
نما ترحم بر دل ریش
کمم حساب کن یا اخا بیش
نعم الامیرم یا حسین (2)
بنما سر افرازم حسین در پیش زهرا مادرت
این هدیه ها را کن قبول بر پیش کشی اصغرت
حسین من حسین من (2)
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
برگ سبزی بود تحفه ی درویش من
یا حسین کن ترحم به دل ریش من
ای عزیز رسول
هدیه ام کن قبول
یا حسین یا حسین(2)
.....................................
سرفرازم نما به پیش زهرا حسین
اذن میدان بده به این دو تا یا حسین
پای بست توأند
مست مست توأند
یا حسین یا حسین(2)
.....................................
لرزه افتاده بر جان همه دشمنان
گوئیا که حیدر آمده سوی میدان
تویی اشرف الناس
رزمشان چو عباس
یا حسین یا حسین(2)
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
