مدايح حضرت زینب سلام الله علیها

سه غم آمد به جانم هر سه یک بار غــــــــریبی و اسیری و غم یار
غـــــــــریبی و اسیری چاره دارد ولـــــــی آخر کشد ما را غم یار
مران ساربان، کاروان عزا را (2) ببین غرق خون، جسم خون خدا را
بـــــــــــــــده مهلتی تا که گریه کنم حســــین من، ای عزیز دلِ من (2)
سَرش را مـــــزن، روی نیزۀ کینه نما شــــرمی از، روی زردِ سکینه
ببینم یتیمــــــــــــــــــانِ خود خجلم حسیــــــــــــن من، ای عزیز دل من

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

ســـــــــلام ای گوهر ولای زهرا سلام ای تـــــــالی و هـــــمتای زهرا

ســــــــــلام ای زینت دوش پیمبر سلام ای دلــــــــــبر زهـــرای اطهر
تــــــــــــــــــو آن آئینه ایزدنمایی که دخت حیـــــــــــــدر خیبر گشایی
تو چون زهـرا عـزیـز مصطفایی تــــــــــــــــو زهرای علی مرتضایی
تــــــو آن سِرَّ عظــیـــــم کبریایی تــــــــو غمخـــــــــــوار امام مجتبایی
تو سر تا پــا حسـین دیگر هستی تو در نطق و بیان، چون حیدر هستی
تو خورشید جهــــان تاب دمشقی بــــــــــــه شام عاشقان مهتاب عشقی

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

بیــــــــــــــــــــــــــا ای مادر غم پرور من
بـــــــــــــــــــــــه استقبال حال مضطر من
تــــــــــــــــــــــــو اینک در غیاب دلبر من
پــــــــــــــــذیرائی نمـــــــــــا از لشکر من
کنــــــــــــــار تــــــــــــــربتت زینب رسیده
چـــــــــــــــــــه زینب جان او بر لب رسیده
منـــــــــــــــــــــــــــــــم زینب امیر کاروانم
منـــــــــــــــــــــــــــم زینب سفیر کُشته گانم
منـــــــــــــــــــــم زینب که حق کرد امتحانم
منــــــــــــــــــــــــــــم زینب که ایوب زمانم
منــــــــــــــــــــــــــــم زینب گل دامان زهرا
شــــــــــــــدم آوراه در ایـــن دشت و صحرا
منــم زینب

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

منم زینب بسته بار سفر عمر پر محنم رو به اتمام است
خداوندا آفتابِ من دل شکسته دگر بر لب بام است
پریشانم من پریشانم – حسین جانم ای حسین جانم
ندارد کس آگهی ز دل پر خون من و حال ِ آشفته
طپش های قلب خستة من وقت جان دادن یا حسین گفته
پریشانم من پریشانم – حسین جانم ای حسین جانم
شنیده گوش فلک همه شب تا به وقت سحر ناله هایم را
ز پیش چشم ز خون تر من چیده دست جفا لاله هایم را
پریشانم من پریشانم – حسین جانم ای حسین جانم

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای پـــــــرچم کربلا به دوشت زینب قربان تو و خشم و خروشت زینب
تا موی سرت سفید شد از غم دوست شـــد کعبـــۀ دل سیاه پوشت زینب
بـــــــــــــا داغ و فراق آشنایی زینب بر درد غـــــم عشق، دوائی زینب
سوگند بــــــه مظلومی زهرا و علی تــــــــــــــو فاطمۀ کرببلائی زینب
تـــــــــــــو که خود داغ برادر دیدی تـــــــو کــــه گلها همه پرپر دیدی
تـــــــــو که تن ها همه بی سر دیدی تو که در خــــون علی اکبر دیدی
تــــــــــــــــو که قنداقۀ اصغر دیدی ای مــــــــــــرا خاک قدوم تو بسر
ای مــــــــرا خــــــاک قدوم تو بسر تــــــو که دادی که ره دین دو پسر
زینب مــــن کــــــــه چنین پیر نبود همسر مـــن کـ

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

زینب ای دختـــــــر والای علی ای تــــــــو آئینــــۀ سیمای علی
زینب ای دختــــــر کبرای علی وی شهــــامت ز وجود تو جلی
ای فـــــــــــروزنده چراغ نَبَوی نـــــــــــــام تو زینت بزم علوی
تو مهی، فــــــاضله و عالمه ای تــــــــــــــربیت یافتۀ فاطمه ای
چون تـو از ریشۀ آن آب و گِلی در جهان نیست چو تو شیر دلی
ذوالفقــــار علی اندر لب توست درس آزادگـــی از مکت توست
زینب ای قــــــــــافله سالار بلا زینب ای همسفـــــــر خون خدا
زینب ای خـواهر ممتاز حسین همــــه جا همدم و همراز حسین
ای بـــــــــزرگ اُسرا قافـله را تــــــــرک ناکرده شبی نافله را
روزها صائم و شبهـــــــا قـائم بــــــــــــــر لبت

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

سیده جان بر لبم – خواهر تو زینبم (2
کجائی ای دلبرم ، بیا بیا در برم یار مسیحا نفس ، شد نفس آخرم
رسیده جان بر لبم – خواهر تو زینبم (2)
کشیدم از سینه آه بیا تو ای قرص ماه تا که بیائی حسین ، مانده دو چشمم به راه
رسیده جان بر لبم – خواهر تو زینبم (2)
غریب دور از وطن دلبر و دلدار من بیا تو ای بی کفن ، جسم مرا کن کفن
با دل بشکسته ام بار سفر بسته ام خدا نگهدارت ای نماز بنشسته ام
رسیده جان بر لبم – خواهر تو زینبم (2)
ای همة حاصلم ، نشسته غم بر دلم عاقبت ای تشنه لب ، داغ تو شد قاتلم
ز دیده دُر سفته ام بحال آشفته ام میان هر کوچه من حسین حسین گفته ام
رسیده جان بر لبم – خواهر تو زینبم (2)
غم شده پابست من

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

زینب که جلوه ای ز خدای معظم است
نور دو دیدگان نبیِ مکرم است
زینب که زینت اَب شده نام مطهرش
دخت علی عالی اعلای اعلم است
زینب که خوانده اند عرب ها عقیله اش
فرزند سرور همه نسوان عالم است
کن فیکون کند همه عالم به یک دمش
چونکه به اذن حضرت حق صاحب دم است
دریا به نزد عزت زینب چو قطره ای
قطره زیاده باشد و اندازۀ نم است
عفت که ذره ای ست ز شمس عفاف او
هر چه بگویم از شرفش باز هم کم است
علامه بدون معلم و پیر عشق
شاگرد درس عصمت او نیز مریم است
زیباترین فرشته عرش خدا بود
انگشتر زمین و زمان را چو خاتم است
در کوزه آب باشد و گرد جهان روی
نام متین و دلکش او اسم اعظم است
پوسیده است گر چه طناب زمین ولی
حبل المتین

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی تو هوای خیمۀ ما سرد می شود
رنگ رُخ سه سالۀ من زرد می شود
خورشید انعکاس وجود نجیب توست
این دایره نباشی اگر سرد می شود
این حلقه های گریۀ سر در گم و غریب
زنجیر آهنی و پر از درد می شود
دامان کودکانۀ یک دختر نجیب
بی تو اسیر آتش نامرد می شود
بر گِرد توست گردش سیارۀ زمین
هر جاذبه بدون تو ولگرد می شود
رفتی و روز روشن ما در مسیر شام
دنبال صبحِ روی تو شب گرد می شود
شاعر:حجت الاسلام رضا جعفری

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

نام زینب منتهای صبر و ایثار و غم است
در حریم عشق تنها دخت زهرا مَحرم است
آسمانِ بندگی را نور می بخشد حسین
زینب است، آیینه ای که نور دل را همدم است
لال، آن راوی که گفته مانده زینب بی حجاب
معجر ناموس حق چون عرش خالق محکم است
فاطمه تفسیر کوثر بود و او کوثر سرشت
زینب آن صدیقهٔ زهرا نمای عالم است
گر چه رفته کوفه و شام، گر چه خورده سنگ بام
استوار است و شکیبا روح صبر اعظم است
عرش پیما بود و شد بر ناقۀ عریان سوار
خارجی یعنی چه؟ از نسل نبی اکرم است
دختر بانوی مهر و آب، دیده قحط آب
دیده بر خاک، آن که زیبایی دوش خاتم است
او تجلای قیامست و قعودست و سلام
او تولای حسین بن علی در هر دم است
آشنای او حسین است

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

عصرگاهی كه خیمه بر آشفت، مریم این قبیله خبر داشت
از غروب غم انگیز خیمه، خیمه ای كه غم یك سفر داشت
با نوای حزین غروبش، از دل سنگ ها چشمه وا كرد
دست اشك اش هزاران عصا بود، دست آه اش هزاران تبر داشت
او بزرگ زمین بود و آن شب، آسمان را به دست اش سپردند
زیر این آسمان های نیلی، تا توانست او گریه برداشت
بی كسیِ سحر گاه خود را، هیچ اصلاً به رویش نیاورد
یك نفر بود اما غرورش، هیبت صد هزاران نفر داشت
بال های سفید ملائك، خاك از چادرش می گرفتند
چادری كه زمین خورده بود و خاك او مثل تربت اثر داشت ـ
هر چه طعنه به این كوه می خورد، یك قدم جا به جا هم نمی شد
شانه هایش اگر گریه می كرد: گاه گاهی به «نیزه ‌» نظر داش

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

بانو ای احیاگر نام حسین
نیوایی نای پیغام حسین
ثبت نام لاله ها در باغ تست
سینه ی آلاله ها پر داغ تست
ای وفای خالص و ای عشق ناب
نام تو شیرازه بند این کتاب
ای تمام معنی و اوصاف عشق
عین عشق و شین عشق و قاف عشق
نیست در ایثار کس همسنگ تو
غم سپر انداخته در جنگ تو
عشق از تو در سرافرازی شده ست
عشقبازی بعد تو بازی شده ست
نشکند تا دست غم آیینه ات
داد قوت دست شه بر سینه ات
ای علی صبر، عباس مرام
وی حسین کوفه و زهرای شام
کرده ای تیغ دولب را اختیار
تا شود تکرار نام ذوالفقار

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

باور نمی کنم سفر بی تو را حسین
بی تو کشیده حرمت تا کجا؟ حسین
فرماندهی ارتش غم دیدگان، منم
فرمانروای ارتش بر نیزه ها حسین
با دست بسته رفته به میدان حفظ دین
عباس گونه، بانوی کرب و بلا حسین
هرگز حریف صبر خداوندیم نشد
در شام و کوفه، سنگ و غم و ناسزا حسین
گاهی به روی نیزه و گاهی به زیر چوب
لب های تو شده هدف بی حیا حسین
با خطبه های حیدریم نهضتت گرفت
حتی درون کاخ پر از فتنه پا، حسین
مأمور صبر و گریۀ بر روضه ات شدم
با هر نفس برای تو گیرم عزا حسین
اشکم میان روضۀ تو می چکد ولی
چشمم به راه منقم نینوا حسین
شاعر:حسین ایمانی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

خواند تا آخر تمام قصه‌های صبر را
تا شنید از حلق پیغمبر صدای صبر را
دخترک می‌دید آتش، درد پهلو، میخ در
بغض بابا، دست بسته، انتهای صبر را
در ره حفظ ولایت کرده ثابت بر همه
ردِّ خون سینه‌ی زهرا، وفای صبر را
مردِ تنها، استخوانِ در گلو، زخم زبان
چاهِ نخلستان شنیده ناله‌های صبر را
آسمانِ شهر کوفه چشم‌هایت را ببند
تا نبینی فرقِ از کینه دو تای صبر را
خون جگر شد از جفای همرهان، مردی غریب
تا که بیرون ریخت آخر، پاره‌های صبر را
رازدارِ این همه رنج و مصیبت خواهری است
کاین چنین تفسیر کرده هل اتای صبر را
یک زن و صد داغ پی در پی، چه کردی کز ادب
بارها بر خود خریدی مرحبای صبر را
آخرین برگ از کتاب داستان درد تو
ف

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

÷

تو پشت و پناه عالمینی زینب
در فضل و شرافتت همین بس باشد
اینکه تو شریکة الحسینی زینب
*
خورشید نجابت و ادب یا زینب
با فضل و وقار، منتجب یا زینب
در اوج شکوه مثل کوهی بانو
هستی تو عقیلة العرب! یا زینب
*
ای آینه عصمت زهرا! زینب
در صبر و وفا بدون همتا! زینب
تو محرم رازهای مولا بودی
چون فاطمه ای ام ابیها! زینب
*
تو مهر قبول کربلایی زینب
زهرای بتول کربلایی زینب
ای وارث نهضت حسین بن علی
در شام، رسول کربلایی زینب
شاعر:یوسف رحیمی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای قامت همیشه تر از قبل استوار
ای بانوی نجابت و ای بانوی وقار
روشن ترین آینه ها بر جبین تو
قد می کشد ز هر نفست قامت بهار
زیباترین حادثه ها با تو هم قرین
زیا ترین جلوه حق از تو آشکار
تو در بهشت و آینه ها هم جوار تو
اما هنوز چشم تو گریان و سوگوار
بغض رسایت آینه ها را به هم تنید
در فصل سنگ و آینه و داغ و انکسار
بگذار از صلابت تو کوه بشکند
ای بانوی همیشه تر از پیش استوار
شاعر:حسن بلبلی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

زینب شاه زاده ام، مرتضوی اراده ام
رنگ ز غم گرفته ام، دل به نگار داده ام
زینت کعبه شد علی، زینت مرتضی منم
گر چه خمیده قامتم، سروم و ایستاده ام
زخم زبان شنفته ام، زیر ستم نرفته ام
دشمن بد نهاد را، داغ به دل نهاده ام
حامی آل عصمتم، دخت شه ولایتم
غلغله کرده ام به پا، گر چه ز پا فتاده ام
حربهٔ دشمنان اگر، تیر و خدنگ و خنجر است
ضربه به کفر می زند، خطبهٔ فوق العاده ام
شاعر:ولی الله کلامی زنجانی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

زینب است و خواهری و مادری توام شده
زینب است و حیدری و کوثری با هم شده
زینب است و زینت بابا و مثل مادرش
قلب حیدر را انیس و مونسی محرم شده
زینب است و آسمان ها ریزه خوار خوان او
در کنار سفرهٔ او خوشه چین حاتم شده
زینب است و جبریل و جمله افلاکیان
بهر خدمت کاری او در مقابل خم شده
زینب است و یار دیرین حسین فاطمه
از برای روز عاشورا به او هم دم شده
رشته عمر و حیاتش بسته بر جان حسین
چون تپش های دلش با یا حسین یک دم شده
یاد دارد کودکی هایش فقط گفته حسین
لحظه های آخرش ذکر حسین مرهم شده
شاعر:حسین ایزدی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما ریزه خوار سفره ی احسان زینبیم
مدیون لطف و فضل فراوان زینبیم
بال ملخ به شانه ی چشم فقیر ماست
عمریست مور ملک سلیمان زینبیم
ما را پیام خطبه ی زینب نجات داد
شکر خدا که جمله مسلمان زینبیم
پیغمبرانه سینه زنان را بهشت برد
ما قوم در به در شده، سلمان زینبیم
ما را غلام حلقه به گوشش نوشته اند
فرموده کردگار: که از آن زینبیم
ما مثل زلف نیزه نشینان قافله
از کربلا به کوفه پریشان زینیبم
جان می دهیم عاقبت از غصه اش که ما
کشتی شکست خورده ی طوفان زینبیم
در زیر کوه غم به خدا شکوه ای نکرد
حیران و مات عصمت و ایمان زینبیم
با خیمه های سوخته معجر درست کرد
مبهوت ابتکار درخشان زینبیم
شاعر:وحید قاسمی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

حسین رو شونه هام کوهی ز رنج و درده
حسین خواهر تو ببین که کوچه گرده
اسیر اونیه که یه محرمم نداره
بارون غربت از دو دیده هاش می باره
یتیم اونیه که باباش و سر بریدن
یتیم اونیه که معجرش و کشیدن
رباب دیده گلش رو نیزه سر بلنده
برا آرامش دل مادر می خنده
هلال ماهیه که مسافر تنوره
کار سنگای تیز شکستن بلوره
جایی که ریختن خون خدا حلاله
بدون که موندن چادر رو سر مهاله
شهید اونیه که سر در بدن نداره
آقام رو زمینه ولی کفن نداره
شاعر:قاسم نعمتی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

فلک دارد سر آزار زینب
گرفته گرمی بازار زینب
در اینجا بس به من بیداد رفته ست
تمام هستی ام بر باد رفته ست
تو ای ماه بنی هاشم کجایی
که گرد محمل زینب بیایی
کجایی اکبر ای احمد شمایل
بیا و عمه را بنشان به محمل
دلم خواهد که پا بست تو باشد
عنان ناقه در دست تو باشد

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون سایه در کنار خدا ایستاده بود
مثل فرشته بال و پرش را گشاده بود
بی رنگ بود چادر خاکستریش اگر
چادرنماز کهنه ی او رنگ داده بود
شمشیر کُند، توی گلویش رسوب کرد
یک عمر، بین هق هق سرخش براده بود
جان داد پای پیکر سردار سربلند
تا روز مرگ، گردن او اوفتاده بود
هشتاد و چار قافیه و هیجده رجوع
ترجیع بند او چقدر فوق العاده بود
جایی قدم گذاشت که خورشید بود و بس
جایی که ردپای خودش بود و هیچکس.
شاعر:حامد اهور

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن شب دلم به شوق رخت پر گرفته بود
جانم ز هجر روی تو آذر گرفته بود
در دشت، می وزید نسیم صدای تو
و باز هم دل من و مادر گرفته بود
من دور از تو بودم و افسوس جای من
نیزه سر تو را به روی سر گرفته بود
ای كشته ی فتاده به هامون، عزیز تو
آن شب دوباره ماتم معجر گرفته بود
در این سفر رباب، عجب دل شكسته بود
قنداقه را چه غمزده در بر گرفته بود
در حسرتم هنوز ولی حیف بوسه ها
ز پیكر تو نیزه و خنجر گرفته بود
شعری سروده ام به بلندای نیزه ها
اما چه آتشی دل دفتر گرفته بود
شاعر:یوسف رحیمی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

زینب آیا سر به محمل می زند؟
کاروان را زخمه بر دل می زند؟
مطرب آیا می زند راه مجاز؟
تا بگوید نکته ها با اهل راز؟
آری٬ او تار محبت می زند
سر به دیوار محبت می زند
گاه می ریزد به دامن ناله را
بغض تلخ تاول و تبخاله را
ای پرستار پرستو های من
مرهم زخم تکاپو های من
ای زبان صدق و تصدیق و صفا
اولین بیمار چشمت٬ مصطفی
عصمت زهرا! عزیز مرتضی!
در تو جاری رستخیز مرتضی
عصر عاشورا٬ علم در دست توست
کرسی و لوح و قلم در دست توست
زینب ای پیغمبر فریاد و خون
شاهد« انا الیه راجعون»
غنچه ها را گرچه پرپر کرده ام
کوله بارت را سبکتر کرده ام
ظهر عاشورا که زیر خنجرم
دست بگشا٬ سایه افشان بر سرم
شاعر:مرحوم آغاسی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن که دلها را گرفتار تو کرده زینب است
هر دو عالم را خریدار تو کرده زینب است
آنکه کرده کربلا را کعبه ی دل ها، حسین
عرش را مدیون دربار تو کرده زینب است
آنکه بعد از بوسه بر رگهای تو قدش خمید
گریه ها بر زخم بسیار تو کرده زینب است
آنکه جای حضرت ام البنین در کربلا
مادری بهر علمدار تو کرده زینب است
آنکه در گودال نزد حضرت زین العباد
یاد از عشاق و زوار تو کرده زینب است
آنکه نطقش چون علی برنده تر از ذوالفقار
یگرم تر از پیش، بازار تو کرده زینب است
آنکه از خصم لعین، پیراهنت را پس گرفت
شیعیان را زار و بیمار تو کرده زینب است
آنکه با صوت حزین و گریه ی جانسوز خود
دشمنان را هم عزادار تو کرده زینب است
شاعر:جواد

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

پلك صبوری می گشایی
و چشم حماسه ها
روشن می شود
كدام سر انگشت پنهانی
زخمه به تار صوتی تو می زند
كه آهنگ خشم صبورت
عیش مغروران را
منغص می كند
می دانیم
تو نایب آن حنجره ی مشبّكی
كه به تاراج زوبین رفت
و دلت
مهمانسرای داغ های رشید است
ای زن !
قرآن بخوان
تا مردانگی بماند
قرآن بخوان
به نیابت كل آن سی جز
كه با سر انگشت نیزه
ورق خورد
قرآن بخوان
و تجوید تازه را
به تاریخ بیاموز
و ما را
به روایت پانزدهم
معرفی كن
قرآن بخوان
تا طبل هلهله
از های و هوی بیفتد
خیزران
عاجزتر از آن است
كه عصای دست
شكستهای بزك شده باشد
***
شاعران بیچاره
شاعران درمانده
شاعران مضطر
با نام تو چه كردند؟
***
تاریخِ زن
آبرو می گیرد
وقتی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

نسیم و نیزه و آن گیسوی سبکبالت
سر تو قافله سالار و من به دنبالت
گرفته ماه مرا ابر خون و خاکستر؟
دمیده بین تنور آفتاب اقبالت ؟
هنوز خون بهار از نگاه من جاری است
به یاد تک تک مرثیه های گودالت
چه کرد با جگرت ماتم علی اکبر
که شد کنار تنش مثل محتضر حالت
و عمه گفت که بعد از عموی لب تشنه
شکست نخل امیدت ، دلت ، پر و بالت
بهار تیغ به باغ تن تو لاله دواند
خزان نعل ولی حیف کرد پا مالت
چه کرد با لب تو چوب خیزرانش که
شکفته مثل گل لاله زخم تبخالت
برایم از تو چه مانده حسین می دانی ؟
میان قاب دو دستم کبود تمثالت !
در این سفر همة دلخوشی من این است
سر تو قافله سالار و من به دنبالت
شاعر:یوسف رحیمی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای نفس مطمئنه! فدای تو، زینبت
مثل دو چوب خشک به هم می‏خورد لبت
آیا هلال وقت کمالت رسیده بود؟
کردی خسوف در بر چشمان زینبت
باز از سرود کهف بخوان تا که بشنوم
بر روی نی، تلاوت قرآن هر شبت
از دل نمی‏روی و دلم می‏بری ز دست
ای عشق جانگداز! بگو چیست مذهبت؟
ای جسم پرستاره! به صحرا دگر مخواب
محمل‏نشین شده است در این کوفه، کوکبت
افتاد تا عَلَم ز کف ساقی حرم
بر دوش می‏کشم، عَلَم سرخ مکتبت
شاعر:زکریا تفعلی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

می روم و نمی رود از سر من هوای تو
جان شده شمع قتلگه، دل شده کربلای تو
طایر سرخ نینوا! تا تو فتادی از نوا
گشته هر استخوان من، یک نیِ نی نوای تو
نیست اگر به تن سرت، چه می شود که خواهرت
بشنود از رگ گلو، ذکر خدا خدای تو
نافله ی دل شبم، زمزمه های یا ربم
گشت تمام و طی نشد در دولبم دعای تو
من که زپای تا سرم بوسه گرفته فاطمه
منّت تازیانه را می کشم از برای تو
ناله ی یا حسینِ من گشته شهادتین من
کاش که قسمتم شود سر شکنم به پای تو
نیت حج به قتلگه، تلبیه ذکر یا حسین
کعبه ی من به نوک نی، صورت دلربای تو
کاش شدی جدا زتن، با لب تشنه راس من
کاش که بود بر زمین، پیکر من به جای تو
خنده ی زخم تو شده باعث گریه های م

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

آفتاب آسمان مجد و رحمت زینب است
حامی توحید و قرآن و ولایت زینب است
درّ دریاى فضیلت عنصر شرم و عفاف
قهرمان عرصه صبر و شهامت زینب است
در دمشق و کوفه با آن خطبه‌هاى آتشین
آنکه سوزانید بنیاد شقاوت زینب است
آن که زد بر ریشه بیداد و طغیان یزید
و آن که احیا کرد آیین عدالت زینب است
معدن ایمان و تصمیم و ثبات و اقتدار
مشعل انوار تابان هدایت زینب است
در قیام کربلا گردید همکار حسین
در ره شام بلا کوه جلالت زینب است
و آن که در امواج دریاى خروشان بـلا
امتحان‌ها داد بـا عزم و شجاعت زینب است
همچو باب و مام و جدّ خویش در روز جزا
آن که دارد از خدا اذن شفاعت زینب است
شاعر:آیت الله صافی گلپایگانی

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• یحیی