شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شور حضرت زهرا سلام الله علیها
فاطمیه ۱۴۴۶ ه.ق

لطف مادر به نوکراش میرسه
به همسایه نور دعاش میرسه
گریه کن ها رو فاطمه میخره
محشر به داد بچه هاش میرسه

مگه مهربون تر از مادر داریم
شکر حق که سایه ی رو سر داریم
سر بلندیم جلوی زهرا وقتی
تو دلا محبت حیدر داریم

چراغ خونه ی حیدر، مادر ای مادر
امید اول و آخر، مادر ای مادر
پناه محشر نوکر، مادر ای مادر

مادر مادر

پناه کل کائنات فاطمه اس
علت کل ممکنات فاطمه اس
آسمون به چادر نمازش دخیل
زیباترین راه نجات فاطمه اس

فاطمیه ها چشام هی می باره
واسه مادر حسن حالم زاره
وقتی گریه می کنم واسش میگم
مادر امام حسین دوسم داره

تو نور و قدری و کوثر، مادر ای مادر
تویی تو از همه بهتر، مادر ای مادر
پناه محشر نوکر، مادر ای مادر

مادر مادر

وحید محمدی
آبان ۱۴٠۳

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کوچه_از زبان امام حسن علیه‌السلام

شب و کابوس از چشمِ منِ کَم سو نمی‌اُفتد
تبِ من کَم شده اما تبِ بانو نمی اُفتد

غرورم را شکسته خنده‌ی نامحرمی یارَب
چه دردی دارد آن کوچه که با دارو نمی‌اُفتد

جماعت داشت می‌آمد دلم لرزید می‌گفتم
که بیخود راهِ نامردی به ما این سو نمی‌اُفتد

کِشیدم قَد به رویِ پایم و آن لحظه فهمیدم
که حتی ردِ بادِ سیلی اش بر گونه می‌اُفتد

نشد حائِل کند دستش گرفته بود چادر را
که وقتی دست حائِل شد کسی با رو نمی‌اُفتد

به رویِ شانه‌ام دستی و دستی داشت بر دیوار
به خود گفتم خیالت تخت باشد او نمی‌اُفتد

سیاهی رفت چشمانش سیاهی رفت چشمانم
وَگَرنه مادری در کوچه بر زانو نمی‌اُفتد

میانِ خاک می‌گردیم و می‌گویم چه ضربی داشت
خدایا گوشواره اینقَدَر آنسو نمی‌اُفتد

دو ماهی هست کابوس است خواب هر شَبَم ، گیرم
تبِ من خوب شد اما تبِ بانو نمی‌اُفتد

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از زبان حضرت زینب سلام‌الله
فاطمیه

خانه وقتی شعله شد دیگر نمی‌دانم چه‌شد
گُر گرفتم بینِ آتش، در نمی‌دانم چه‌شد

تا جماعت رد شدند از در ، خدایا در شکست
خاکت ای غم بر سرم، مادر نمی‌دانم چه‌شد

تا که زیر دست و پا بودیم فهمیدم چه‌شد
تا که چشمم تار شد، دیگر نمی‌دانم چه‌شد

چشمهایم وا شد و دیدم که گلچین رفته بود
ردِّ خونی بود ، نیلوفر نمی‌دانم چه‌شد

می‌رسید از سمتِ مسجد نعره محکمتر بزن...
هرچه شد در کوچه شد ، بهتر نمی‌دانم چه‌شد

روضه از در خواندم اما مجتبی از کوچه خواند:
بعد از آن سیلیِ دردآور نمی‌دانم چه‌شد

خوب شد خوردم زمین و چشمهایم تار شد
شمر وقتی رفت با خنجر، نمی‌دانم چه‌شد

گرچه فهمیدم چه آمد بر سرِ هر پاره‌اش
آخرش انگشت و انگشتر نمی‌دانم چه‌شد

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یاکه باید چون علی با تیغِ عریان ایستاد
یاکه باید مثل زهرا پیش طوفان ایستاد

ریشه وقتی در میان خاک باشد می‌توان
در هجوم باد مانند درختان ایستاد

می‌شود در گرگ و میشِ فتنه هرجایی نرفت
پشت دربِ خانه‌ی زهرا مسلمان ایستاد

مثل فضه می‌شود بالانشین این حرم
آنکه در پایِ حجابش غرق ایمان ایستاد

فاطمه یعنی اگر باشید کم هم ، می‌شود
مثل مقداد و ابوذر مثل سلمان ایستاد

فیض می‌بُرد از قنوتِ نافله‌هایش علی
در سحر خوب است گاهی زیر باران ایستاد

پشت در گفتند جمعش از چهل تَن هم گذشت
پشت در زهرا ولی تا حَدِ امکان ایستاد

فاطمه می‌ماند آنجا حیف میخِ لعنتی..‌
تاکه او جان داشت پیش ضربه‌هاشان ایستاد

بچه‌های فاطمه مانند زهرایند ، پس
محسنش هم پیشِ ضربِ نامسلمان ایستاد

فاطمه این ایستادن را به زینب یاد داد
تاکه بِینِ آتشِ شام غریبان ایستاد

جای طفلان سنگ خورد و جای طفلان چوب خورد
عمه اما بین صدها چشم حیران ایستاد

هرگز از یادش نخواهد رفت اما قتلگاه...
...شمر با دامان خونین و پریشان ایستاد

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یاکه دنیا بود ناپیدا اگر زهرا نداشت
یا جهنم بود این دنیا اگر زهرا نداشت

جای دیگر را برای زندگی می‌خواستیم
آسمانِ ما زمینِ ما اگر زهرا نداشت

خُرد می‌گشتیم زیر آسیای دشمنان
زیر دستاس‌اش دو دنیا را اگر زهرا نداشت

در وصیتهای مفقودالاثرها خوانده‌ام
تلخ می‌شد سرنوشتِ ما اگر زهرا نداشت

گفت لَوْلا فاطمه .... یعنی که در کارِ خدا
آفرینش بود بی معنا اگر زهرا نداشت

فاطمه گفت و کنار او ضمیری چند گفت :
وای از اهل کِسا آنجا اگر زهرا نداشت*

پنچ نوبت فاطمه رو بر خودش می‌ایستاد
بود بی جلوه خدا زهرا اگر زهرا نداشت

از علی خواهش نکرد و از علی چیزی نخواست
عشق بود و عشق و بس اما ، اگر ، زهرا نداشت

فاطمه یک نیمه بود و با علی تکمیل شد
مرتضی یک نیمه بود اینجا اگر زهرا نداشت

هیچ فتحی را نمی‌دید آذرخشِ ذوالفقار
در رجزهایش علی تنها اگر زهرا نداشت

در میان رزم‌ها پشتش به زهرا گرم بود
داشت بر پشتش زره مولا اگر زهرا نداشت

کار دنیا را ببین کارش به‌دستِ فاطمه است
وای بر دنیا و مافیها اگر زهرا نداشت

کار دنیا را ببین زانو بغل کرده علی
بی پیمبر می‌شکست آقا اگر زهرا نداشت

دستِ مولا بسته و بر گردنش شمشیر بود
یک علی و آنهمه حاشا اگر زهرا نداشت

حرص‌ها خالی شد و پهلوی مادر را شکست
بچه‌ها می‌سوختند آنجا اگر زهرا نداشت

دختران را زیر بالِ خویش زینب جمع کرد
وامصیبت شامِ عاشورا اگر زینب نداشت...

*هُمْ فَاطِمَةُ وَ اَبُوهَا....

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هزاران سالِ نوری راه درکِ ماست تا زهرا
خدا حق داشت فرماید وَ ما اَدراکَ ما زهرا

ملالش نیست از برزخ خیالی نیست از دوزخ
هرآنکه کار و بارِ او گره خورده‌است با زهرا

اگر دستاس می‌چرخاند در فکرِ من و تو بود
مراقب بوده از اول به آب و نانِ ما زهرا

و ما منظورِ او بودیم و ما همسایه‌اش بودیم
اگر قبل از خودش کرده به همسایه دعا زهرا

یهودی را پَرِ چادر سیاهِ او مسلمان کرد
برای بچه‌های خود چه‌ها کرده چه‌ها زهرا

به ما آموخت پیروز است هرکس فاطمی باشد
به ما آموخت جان دادن به پای مقتدا زهرا

چهل سال است می‌بینیم لطف مادری‌اش را
نمی‌سازد رها ما را در این آشوب‌ها زهرا

خودش اصلِ ولایت بود و در پای ولایت سوخت
نزن که بر نخواهد داشت دست از مرتضی زهرا

مُغیره از نفس اُفتاد و قُنفد هم نفس می‌زد
علی را حفظ کرد اما به زیرِ دست و پا زهرا

سرِ مویی نشد کم از علی اما سرش را زد به در نامرد
به در خورد و زمین خورد و... مکرر ، بی هوا زهرا

زمین اُفتاد اما هیچ‌کس یاری نکرد او را
حواسش هست بعد از آن زمین اُفتاده را زهرا

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام‌زمان عجل‌الله
روضه مادر

تا به کِی باید که در یادِ تو گریان سوختن
تا کجا از دوری‌ات ای سبز دامان سوختن

گرمیِ این روضه‌ها از ناله‌ی عشاقِ توست
آه می‌چسبد برایت در زمستان سوختن

عاشقی کو تا بیاموزیم از او عشق چیست
روزها در شهر و شب بِینِ بیابان سوختن

از جگر آهی کشیدی آسمان آتش گرفت
سالها کارَت شد از داغِ عزیزان سوختن

گریه کردی آنقدر ، چشمان تو مجروح شد
شمع را هرگز ندیدم زیرِ باران سوختن

گفت باید که تو را در قلب خود پیدا کنیم
کارِ ما شد بعد از آن سر در گریبان سوختن

یوسفش نزدیک بود اما نمی‌دیدش چرا
بختِ یعقوب است پیشِ چاهِ کنعان سوختن

چشمهایش رفت وقتی ، بوی پیراهن شنید
راه را وا می‌کند آخر ، زِ هجران سوختن

آنقدر باید بگریم تا بیابم بوی تو
قسمتم کِی می‌شود مثلِ نیستان سوختن

ما پریشان روضه می‌خوانیم آقاجان بیا
سهمِ ما شد داد و سهمِ تو پریشان سوختن

کاش دستی روی دیوار مدینه می‌نوشت
می‌شود نُه سال با ذکرِ علی‌جان سوختن

می‌شود با پهلویِ زخمی تبسم کرد باز
می‌توان با سینه‌ی مجروح پنهان سوختن

کاش می‌شد مادری دیگر نبیند مثل این
پشت در اُفتادن و در پیش طفلان سوختن

سخت‌تر از آتشِ در از هجوم شهر چیست
گفت از لبخند چندین نامسلمان سوختن...

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شد بین دیوار و در خدایا
محسن شهید و شهیده زهرا، آه و واویلا
ای در غم نشسته
شدی دلخسته
پهلو شکسته
یا زهرا یا زهرا...

فضّه ببین حالِ مُضطرم را
دشمن شکسته بال و پرم را، رکنِ حرم را
خصمِ ربّ صَمد
از جفا میزد
با ضربِ لگد
آه، آه و واویلا...

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

طلیعه_فاطمیه
رضا_تاجیک

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

محرم فاطمیه اومد - پرچمها به پا خیزید ۲
غم مادر خونواده است - مَحرمها به پا خیزید ۲
خروش گریه بی صدا شده
موعد مجلس عزا شده
دوباره توی آسمون درِ
بهشت فاطمیه وا شده
گریونم از غم مادر / برای عمر کم مادر
باید که کربلایی باشیم / توو روضه ی ماتم مادر
یا زهرا یا زهرا یا زهرا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

یه لحظه قلبم آروم نمیشه - که مادر از دست دادم ۲
اشکای چشمام تموم نمیشه - که مادر از دست دادم ۲
فقط نگید مادر اهل بیت
که مادر تموم عالمه
مادر مکتب ولایت و
مادر نهضت محرمه
تا جون داره نفس زده تا / علی به جای حق بشینه
فریادش نمیشه خاموش / علی امیرالمومنینه
یا زهرا یا زهرا یا زهرا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

حماسه ی فاطمیه باید - مداحش امیر باشه ۲
شناختن فاطمیه باید - شروعش از غدیر باشه ۲
قصیده ی حق و حقیقتو
میون کوچه ها قلم زده
فتنه ی شوم دشمنا رو با
اشکی که می ریزه به هم زده
عجب مصیبتی کشیده / با قد و قامت خمیده
چشمای دنیا تا به الان / مردتر از این زن ندیده
یا زهرا یا زهرا یا زهرا ۲

• چهارشنبه
• 30
• آبان
• 1403
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زمزمه یا زمینه شهادت حضرت زهرا(س)

دردمو به کی بگم
زن پا به ما(ه) مو پشت در زدن
دردمو به کی بگم
زن پا به ما(ه)مو چل نفر زدن

یه جوری زدنش که، نمیشه حرفشم زد
میون دود و آتیش، صداش در نمیومد
یه جوری زدنش که، سرش خورده به دیوار
نمیشه حرفشم زد، بمونه حرف مسمار

تنها بود
چوب در رو بدن زهرا بود
روی چادرش یه جای پا بود
قتلگاه محسنم اینجا بود

واویلا، از کنار من نرو یا زهرا

دردمو به کی بگم
خانم خوونه ی من جون به لبه
دردمو به کی بگم
موی زینبم چه نا مرتبه...

یه جوری شده دیگه، نمی تونه بشینه
حسین و حسنش رو، نمی تونه ببینه
یه جوری شده شب ها، نمی تونه بخوابه
همین نفس کشیدن، براش مثل عذابه

یارالی
این روزا توو بدترین احوالی
کشته حیدرو همین بی حالی
پشتمو نکن تو زهرا خالی

واویلا، از کنار من نرو یا زهرا

حامد محمدی، وحید محمدی
آذر ۱۴٠۳

• شنبه
• 24
• آذر
• 1403
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مانع نشد بر او، چشم بهاریش
در کوچه می دوید، با زخم کاریش

مسمار در نوشت، زهرا یگانه بود
همتا نداشت در، ولایت مداریش

• دوشنبه
• 24
• شهریور
• 1404
• ساعت
• 00:27
• نوشته شده توسط
• charmi

خسته از کار است اما بی قرار مرتضاست
وقت ظهر و فاطمه در انتظار مرتضاست
خانه را جارو زده، حالا گلابش می زند
فاطمه بانوی مهر و خانه دار مرتضاست
روی سفره نان جو آورده همراه نمک
سادگی رسم مدام و افتخار مرتضاست
دود آهش میرود بالا ولی بی شکر نیست
هر چه آید بر سرش، اما کنار مرتضاست
سینه اش مجروح و چشمانش شده کم سو، چرا؟
فاطمه، بانوی عالم، پاسدار مرتضاست
خنده هایش سرد اما، محضِ آرامِ علی است
شغل او تنها همین باشد که یار مرتضاست
گریه های نیمه شب هایش، نه از درد خودش،
بلکه از دردِ سکوت ذوالفقار مرتضاست
مرتضی هم بعد آن طوفان پاییزی، شکست
چونکه زهرا یاس مولا و بهار مرتضاست
درد دارد بازویش، حالا فقط فکر علی

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1396
• ساعت
• 19:07
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بسم الله النور

سخن آغشته با نامش شد آغاز
سخن پروانه ای شد گرم پرواز
سخن لال است ، اما نام او برد
به ذکر نام او شد کام او باز

خمیده می نویسم شعر ها را
شکسته می گذارم واژه ها را
قلم قلب و سرشکم جوهر من
بریده می سرایم روضه ها را

قلم بر روی کاغذ پای در گل
تمام واژه ها افتاده ساحل
چگونه می توان اندوه را گفت
همان اندوه پابرجای در دل

ورود روضه ها آرام باید
مراعات دل سادات، شاید
کمی مدحش بخوانم، مدح زهرا
اگرچه در توان ما نیاید

نخی از چادرش اعجاز می کرد
در عرش خدا را باز می کرد
کسی که اسم زهرا بود وردش
میان سجده ها، پرواز می کرد

خدا کرده است او را محوریت
چه شأنی داده او را، بی نهایت
همان بانوی هج

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1396
• ساعت
• 19:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شاید شرح مظلومیت مولایم باشد... تقدیم به...

***

نیمه شب بین شهر می رفت و، لحظه ها مثل خواب رویا بود

چه غریبانه راه می آمد، بی حریم و چقدر تنها بود

بین آن های و هوی ساکت شهر، نفسش بند آمد و ناگاه

«بین دیوار و در به هوش آمد»*، بین کوچه چقدر غوغا بود

یاد آن ساعتی که با ناله، می شنید از زبان آهوها

شیر در بند گرگها بود و، همه شهر در تماشا بود

واژه های غریب در شعرش، واژه هایی غریب در ناله

تازیانه، طناب، دیوار و... واژه هایش فقط همین ها بود

بعد آن ساعتی که در ذهنش، همه ی ماجرا مجسم شد

درد دلهای چاه دیدن داشت، گفتگویش چقدر شیوا بود

با تمام غمی که در سر داشت، با تمام مصیبت دیروز

فکر یک ماج

• چهارشنبه
• 17
• اسفند
• 1390
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• محمد جواد خراشادی زاده

زهرا برای تاب و تبم گریه کرده است
با اشک‌های نیمه شبم گریه کرده است
تنها نه بر غریبی من بلکه دم به دم
بهر حسین تشنه لبم گریه کرده است

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

چرا با غصه‌ها خو می‌گرفتی؟
چرا پیش علی رو می‌گرفتی؟
زمان غسل تو فهمیدم ای گل
چرا دستی به پهلو می‌گرفتی؟

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

الا زهرا مرا شرمنده کردی
تو جان دادی علی را زنده کردی
نگفتی ماجرای دردِ خود را
ز تو پرسیدم امّا خنده کردی

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:56
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

الا زهرا چه با احساس بودی
به باغ عشق حیدر یاس بودی
به قول کودکان داغدارت
به قاب خانه‌ام الماس بودی

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

ای بهارم مرا خزان كردی
همچو خود قامتم كمان كردی
هر چه با این دلِ علی كردی
با دلِ كودكان همان كردی

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

تا نگاه از بَرِ رخت چیدم
مرگ خود را به چشمِ خود دیدم
در صدف درِّ خود نهان كردم
تا كفن بر تن تو پیچیدم

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مدینه دم فرو بستی، نشستی
زمانی كه ز حیدر دست بستی
تو كه سیلی زدی، آتش كشیدی
چرا پهلوی زهرایم شكستی؟

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

صبورِ بی ‌قرارم بود زهرا
به فصل غصّه یارم بود زهرا
ز خانه، بین كوچه تا به مسجد
همه لحظه كنارم بود زهرا

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مرو جانا كه حیدر بی تو تنهاست
همیشه سینه‌اش دریای غم‌هاست
خدا بی فاطمه آخر چه سازم؟
كه امید علی بر دستِ زهراست

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

بر در غمخانه ات هر دیده ای تر می شود
ذکر لب هایش پس از آن : "وای مادر" می شود
روضه ها را می کنیم آغاز با دیوار و در
آخرش هم ختم به یک نیزه و سر می شود
سخت تر از درد پهلوهای تو این حادثه است
سالها خانه نشینی کار حیدر می شود
آن زمان که قدر زرگر را نداند هیچ کس
کوزه گر می آید و یکروزه زرگر می شود
بعد از آن هم دختر پاک رسول کائنات
پیش چشم مرتضی یکدفعه پر پر می شود
بعد هم خیلی طبیعی یک هزار و چند سال
روزگار مسلمین بی حب تو سر می شود
من فقط با روضه هایت گریه کردم مادرم
دیده ام از کرده هایم کی کجا تر می شود ؟
من به اعمالم نظر کردم دمی؟ نه مادرم
رتبه ی تقوای من اول از آخر می شود
چون تو را نشناختم ظلم

• یکشنبه
• 19
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

به سر داری اگر سر بند زهرا
به دل خون کرده‌ای دلبند زهرا
در این ایام باشد این دعایم
خدا صبرت دهد فرزند زهرا

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

جهاد کوچه جنگی تن به تن داشت
چهل مرد و علی یک شیر زن داشت
اگر دستان حیدر باز می‌شد
مگر کس قدرت زهرا زدن داشت

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دردت به دلم آتش افروخته مادر
قلبم چو درِ خانه‌ی تو سوخته مادر
گویند صدایم زده‌ای، غمزده وقتی
گلبرگ تنت میخ به در دوخته مادر

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوای مردمان خسته، هیزم
كلیدِ خانه‌های بسته، هیزم
چگونه، تسلیت دادند او را
به جای دسته گل با دسته هیزم؟

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

فاطمه کیست؟ مددکار علی
رازدار علی و یار علی
تا عدو در به لگد باز نمود
بسته شد دفتر اسرار علی

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

گل از ساقه پژمرده گل یاس
گل ضربِ لگد خورده گل یاس
گلی که دشمنی خاری ز کینه
به گلبرگش فرو برده گل یاس

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس