شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

ندارد کودکی طاقت که نیلی
زسیلی صورت مادر ببیند
هزاران بار اجل برمرد خوشتر
که سیلی خوردن همسرببیند

چه حالی می کند پیدا خدایا
اگر این صحنه را حیدر ببیند
مگو روکرده پنهان تا مبادا
رخش را ساقی کوثر ببیند
مبادا مادری را دختری خرد
به وقت مرگ در بستر ببیند
ندارد طاقتی زهرای اطهر
که زینب را به چشم تر ببیند
چه جانسوز است وجان فرسا خدایا
که داغ مادری دختر ببیند
نهان چادرو سجاده اش را
مبادا زینب مضظر ببیند
برو دیوار و در را شستشو کن
مگر این صحنه را کمتر ببیند

• یکشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 19:09
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

تـا عـلــی ماهَـش بـه ســوی قبـــر بُرد
مـاه، رخ از شــرم، پـشـت ابـــــر بُرد
آرزوهــا را عـلــی در خــــاک کـــرد
خـاک هــم گـویی گــریبـان چاک کرد

زد صــدا: ای خــاک، جـانـانــم بگیــر
تــن نـمـانــده هیـچ از او، جـانـــم بگیر
نــاگــهـان بـر یــاری دســــت خــــــدا
دسـتــی آمـد، همچو دست مصـطـفــی
گـوهــرش را از صــدف، دریا گرفت
احـمــــد از دامـاد خـود، زهــرا گرفت
گـفـتـش ای تـاج ســر خیــل رُسُــــــــل
وی بَــر تـــو خُــرد، یکسر جزء و کل
از مــن ایــن آزرده جـانـــت را بـگـیـر
بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگیــــــــــر
بــار دیــگر، هـدیـه ی داور بـگـیــــــــر
کــوثـــرت از سـاقـ

• یکشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 20:04
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

چه می‌شد؟ گر مرا با غربت خود آشنا می‌کرد
چه می‌شد سفره‌اش گر، گل برای غنچه وا می‌کرد
چرا می‌کرد دور از چار طفلش بستر خود را
گل از چه خویش را از غنچه‌های خود جدا می‌کرد

اگر از گریه‌اش همسایگان را شکوه بر لب بود
دل شب‌ها نمی‌زد پلک و آنان را دعا می‌کرد
به چشم خویشتن دیدم که بشکستند بازویش
ولی مادر مگر دامان حیدر را رها می‌کرد
هم از سینه هم از بازوش خون می‌رفت در آن روز
ولیکن می‌دوید و باز بابم را صدا می‌کرد
نماز عشق نیّت کرد ما بین در و دیوار
ولی زان پس رکوع خود میان کوچه‌ها می‌کرد
مرا می‌برد و دست او به روی شانه‌ی من بود
قد دختر، کنار مادرش کار عصا می‌کرد

• یکشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 20:05
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

اى كه به بحر شرف گوهر يكتا تويى
آئينه حسن حق ز سر تا پا توئى
گفت ولى خدا، ام ابيها تويى
اختر برج حيا زهره ‏ى زهرا تويى

طاهره و عالمه، بتول عذرا تويى
بضعه ى خير الورى، فاطمه يا فاطمه
در آسمان عفاف ماه بلند اخترى
بانوى عظماى دين، حبيبه ى داورى
مليكه‏ ى ملك حق، شفيعه ‏ى محشرى
به يازده رهبر دين خدا مادرى
حقيقت هل اتى فضيلت كوثرى
شكوفه ي طاوها فاطمه يا فاطمه
اى به سپهر وجود نيّر تابان جود
عالمه‏ اى جز تو نيست به راز غيب و شهود
خلقت هستى بود تو را طفيل وجود
ملك به خاك درت نهاده سر بر سجود
از همه كائنات بر تو سلام و درود
در همه صبح و مسا، فاطمه يا فاطمه
تاج سر بوالبشر، خاك سر كوى تو
مشام خير البشر م

• یکشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 20:07
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

در مدح و مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها

بند اول
نبوت ناتمام است و علی تنهاست بی زهرا
ولایت کشتی گم گشته در دریاست بی زهرا
چنان که بی علی زهرا ندارد کفو و همتایی
علی آری علی یکتای بی همتاست بی زهرا

به قدر قدر و کوثر می خورم سوگند نزد حق
که قدر قدر و کوثر هر دو ناپیداست بی زهرا
نه جنت را نه کوثر را نه غلمان را نه حورا را
نه دنیا را نه عقبی را نخواهم خواست بی زهرا
مبادا ناقة او پا گذارد دیر در محشر
که حتی انبیا را بانگ وانفساست بی زهرا
به آیات شفاعت می خورم سوگند در محشر
شفاعت را نه مفهوم است و نه معناست بی زهرا
به پیشانی اهل جنت این مصراع بنوشته
که جنت دوزخ رنج و عذاب ماست بی زهرا
محبت آب داد

• چهارشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 02:58
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

علی تنهای تنها می شود در مدینه

غم این خانه و کوچه شود مخفی درون سینه

حسن بر سر زند ,حسین بر سینه

که مادر میرود,دیگر این خانه حزینه

امان از دل زینب ,امان از دل از زینب

که مادر را برند و من ندارم, طاقت

تمام روز ها شد به زینب سیه پوش

تمام سالها بعد مادر شد عزا پوش

• چهارشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 08:27
• نوشته شده توسط
• miladazimi

قبرمادرم کجاست؟در میان سینه هاست

گربمیریم ماهمه، از غم مادر بجاست

درزمین وآسمان مجلس ماتم بپاست

ماکجاووصف او،اوکه مداحش خداست

نفس

• چهارشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• نفس

قبرمادرم کجاست؟درمیان سینه هاست

گربمیریم ماهمه از غم مادر بجاست

در زمین وآسمان مجلس ماتم بپاست

ماکجاووصف او،اوکه مداحش خداست

نفس

• چهارشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• نفس

یاس کبود نوجون پیش چشام نشو خزون

براتسلای دلم سوره ی هل اتی بخون

چشماتو واکن وببین قامت من گشته کمون

دیگه دارم دق میکنم صورتتو بده نشون

توروخدا پیش علی یه کم دیگه بازم بمون

روی زمین بی حصیر پاهاتوبه هم نکشون

فاطمه جون منو تواز یاورای خودت بدون

ام یجیب بخون و این رنجارو از خودت برون

فاطمه ام پاشو بازم زینبتو رو پات بشون

نون میپذی اما چرا مونده رو نون لکه ی خون

با-نفس-ت تو جون میدی به این دل خفته به خون

خدا نگهدارت باشه ای تو رفیق مهربون

نفس

• جمعه
• 9
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 06:21
• نوشته شده توسط
• نفس

هیچ کس چون مادرم پروانه نیست

قتل زهرا مادرم افسانه نیست

نفس

• شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• نفس

اى هماى ملكوتى! كه شكسته پر تو؟!
كه به زير پر و بال ست ز محنت، سر تو!
اى بهارى كه شد از فيض تو، هستى خرّم
گشته پژمرده چو پاييز چرا منظر تو؟!

ترجمان غم پنهانى و رنجورى توست
اين همه گريه اطفال تو بر بستر تو
سبب رنج و دواى تو ز من مى طلبند
پرسش انگيزْ نگاه پسر و دختر تو
چهره از من ز چه پنهان كنى اى دخت رسول؟!
عليّم من، پسرِ عمّ تو و همسر تو!
واى از آن لحظه و آن منظره طاقت سوز
ديدن ميخ در و غرقه به خون پيكر تو
درد دل هاى تو با جسم تو شد دفن به خاك
سوخت جان على از قصّه دردآور تو

تعجّبى همدانى -آواره

• شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 10:18
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

پدر زخم زبان بسیار خوردم
کتک از خصم بد کردار خوردم
میان کوچه های شهر،سیلی
همه از دشمن هم از دیوار خوردم
پدر زهرای تو حاجت روا شد
ببین مزد رسالت ون ادا شد
ببین باز و دست و سینه من
بلا گردان جان مرتضی شد

• شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 10:20
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

زدست اهل مدینه چه خون جگر شده ام
زتیشه های خزان نخل بی ثمر شده ام

کسی غریبی من را چرا نمی فهمد
شکسته بال ترین مرغ خون جگر شده ام
یه غیر فضه کسی حال من نمی داند
که دید پشت در خانه بی پسر شده ام
من و فراق پدر باورم نمی آید
خمیده خسته شکسته پس از پدر شده ام
دو روز پیش زنی آمد و نگاهم کرد
گرفت گریه اش از بس که مختصر شده ام

سید محمد جوادی

• شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 10:21
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

علی مولای مظلومان عالم
بگو از نارفیقان چون بنالم

از آن شامی که سر در چاه کردی
مرا از درد خویش آگاه کردی

طنین ناله در افلاک افتاد
تمام آسمان بر خاک افتاد

پر و بال تو زهرا را شکستند
تو را با ریسمان فتنه بستند

تو را در گوشه عزلت نشاندند
مرا در آتش حسرت کشاندند

****************
کدامین شب از آن شب تیره تر بود
که زهرا حایل دیوار و در بود

شبی کاندر هجوم تیغ بیداد
سرت را سینه زهرا سپر بود

زمان بر سینه خود سنگ می کوفت
زمین از داغ زهرا شعله ور بود

عطش نوشان کوفی آتشین اند
که حتی کوثر آنجا بی اثر بود

شراب کوفیان خون حسین است
شراب فاطمه خون جگر بود

تو می دیدی ولی لب بسته بودی
که آیین محمد (ص) در

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 06:32
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

دو سه ماهيست علي از غم تو مي‌سوزد
پشت در از شرر ماتم تو مي‌سوزد
دو سه ماهيست علي منتظر خنده‌ي توست
از همان ضربٍ لگد فاطمه! شرمنده‌ي توست
دو سه ماهيست علي روي تو را خواست نديد
قامت خم شده‌ات را به خدا راست نديد
دو سه ماهيست علي آه تو را مي‌شنود
ناله‌هاي شب و جانكاه تو را مي‌شنود
دو سه ماهيست علي روز و شبش پهلوي توست
به خداوند جهان تاب و تبش پهلوي توست
دو سه ماهيست علي در بر خود مي‌بيند
خواب محسن پسر آخر خود مي‌بيند
دو سه ماهيست كه من گر چه پرستار توأم
به خدا فاطمه جان خسته و بيمار توأم
* * *
دو سه روزيست علي چيز دگر مي‌بيند
تكه‌ي تخته و تابوت و شرر مي‌بيند
دو سه روزيست كه در حال فكاري زهرا
گه ب

• پنج شنبه
• 5
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 09:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

عشق حیدر شد گناه فاطمه میخ میخ در باشد گواه فاطمه

شیعه ام من تا ابد رزمنده ام چونکه هستم در پناه فاطمه

ازصف دشمن ندارم تاکه دارم من عزای فاطمه

قیمت وقدرش اگر خواهی بدان میدهم من !!!درازایفاطمه گردهد اذنم خدای فاطمه میدهم ایندم به شعرم خاتمه

هر-نفس-هردم بگویم این سخن عشق من تنهاعلی وفاطمه

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• نفس

اجل گم کرده بعد از قتل محسن خانه ما را بیا ای مرگ یاری کن من افتاده از پا را
نه دستی مانده تا گیسوی زینب را زنم شانه نه پایی تا برای گریه گیرم راه صحرا را
ز تو ای دست، ممنونم که بر یاریِّ دست حق گرفتی از غلاف تیغ قنفذ، اجر زهرا را

علی تنها، همه دشمن، تو بشکسته، من افتاده خدا را، پس که یاری می‌کند آن یار تنها را؟
من از بهر علی گریان علی از بهر من گریان به نوبت زینب غمدیده دلداری دهد ما را
ببر ای دست سالم دست مجروح مرا بالا که از صورت بگریم قطره قطره اشک مولا را
اجل را دور سر گردانده‌ام تا بر علی گریم وگرنه پشت آن در گفته بودم ترک دنیا را
سیه پوش آمده از دود آتش خانه زهرا چه خوش کردند همدردی عز

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ماازالست طایفه ای سینه خسته ایم

مابجه های مادر پهلوشکسته ایم

امروز اگر سینه وزنجیر میزنیم

فردابه عشق فاطمه زنجیر میزنیم

مارانبی قبیله ی سلمان خطاب کرد

روی غرور وغیرت ماهم حساب کرد

ازما بترس ،طایفه ای پراراده ایم

مامثل کوه پشت علی-سیدعلی-ایستاده ایم

شاعر

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• نفس

ورق گل

من آن لالة وحی ام که گردیده خزانی
قدم گشته کمانی در ایام جوانی
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

بهارم شده پاییز نمانده بر و برگم
به زودی همه یاران بنالند به مرگم
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

علی بی کس و تنها غریبانه نشسته
دگر کار نیاید از این دست شکسته
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

من آن یاس کبودم که چیدند ز باغم
به لب آمده جانم به دل مانده دو داغم
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

نه دیوار مرا کشت، نه مسمار مرا کشت
بدانید بدانید غم یار مرا کشت
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

نفس ها شده در دل، همه شعلة آهم
تنم نقش زمین شد، علی کرد نگاهم
مدینه ز تو سیرم، دعا کن که بمیرم

من

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

چه تعبیری خدا در نقطه دارد

که تفسیری جدا هر نقطه دارد

به تعداد بهار و عمر زهرا س

همین اندازه کوثر نقطه دارد

(((سوره کوثر 18 نقطه دارد)))

• پنج شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 19:04
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

در سرّ تو می خواست سری داشته باشد
حتی اگر او را خطری داشته باشد
در خشکی دل خواست که تا اشک بریزد
تا باغ فدک برگ و بری داشته باشد

یک چشم به در داشت، نگاهی به عزیزان
انگار که قصد سفری داشته باشد
کی پیش می آید که فدک بانوی سبزی
«سر تا قدم از عیب بری» داشته باشد
کردند به تن جامه ی تحریف و نگفتند
شاید که علی هم نظری داشته باشد
حالا به جز اشک نبیند
این کوچه اگر رهگذری داشته باشد
ای کاش که پر گیرد و برخیزد از آتش
ققنوس اگر بال و پری داشته باشد
گفتم به گدایی بزنم این در و افسوس
این خانه بعید است دری داشته باشد
***
شاعر: عباس احمدی
برگرفته از کتاب حنانیه (اشعار ایام فاطمیه) انتشارات آرام دل

• جمعه
• 16
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

مرا به خانه زهرای مهربان ببرید

به خاک بوسی آن قبر بی نشان ببرید

اگر نشانی شهر مدینه را بلدید

کبوتر دل ما را به آشیان ببرید

نه اشتیاق به گل دارم و نه میل بهار

مرا به غربت آن هجده خزان ببرید

کسی صدای مرا در زمین نمی شنود

فرشته ها!سخنم را به آسمان ببرید

• جمعه
• 16
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 22:23
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

بای ذنب قتلت

روزی که شود ((اذا السماء انفطرت))

و آنگه که شود ((اذا النجوم انکدرت))

من دامن تو بگیرم اندر ((سئلت))

پرسم ز عدو ((بای ذنب قتلت))

• شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

سبک ۱۵ ـ ذکر / شور ـ مادر
مادرِ خسته، مادر من
پهلو شكسته، مادر من
به خون نشسته، مادرِ من
ای قد خمیده، مادرم ـ غربت كشیده، مادرم
وای مادرم وای ـ مادر من(۴)
رفتی ز خانه، ای بهارم
از آشیانه، ای نگارم
چرا شبانه، بی قرارم
ای بود و هستم، مادرم ـ رفتی ز دستم، مادرم
وای مادرم وای ـ مادر من(۴)
بنگر به طفلِ نورِ عینت
به حالِ زارِ زینبینت
اشك حسن، آهِ حسینت
مادر كجایی، مادرم ـ داد از جدایی، مادرم
وای مادرم وای ـ مادر من(۴)
چادر خاكی بر سرِ من
سجاده‌ی تو بسترِ من
آتش گرفته پیكرِ من
احساسِ بابا، مادرم ـ ای یاسِ بابا، مادرم
وای مادرم وای ـ مادر من(۴)

• شنبه
• 7
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 21:00
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

گردشمع مرتضی پروانه نست

قتل دخت مصطفی افسانه نیست

!1زن و40مرد جنگی،همکلام

آریاجنگی چنین مردانه نیست

آفرینش راسبب، گرنبی وحیدرند

خلقت این 2به جز،حب این فرزانه نیست

فاطمه باشد عزادار پدر

گیرمش او بر نبی دردانه نیست

اومگرباغ فدک حقش نبود؟

غصب آن غیر از رهی خصمانه نیست

باغ و بستان علی مرتضی

دشمنش سوزاندوجزویرانه نیست

شدعلی تنهاودیگرباعلی

محرمی دیگردراین غمخانه نیست

از-نفس-افتاده ام چون حیدرش

همدمی دیگردراین کاشانه نیست

نفس

• یکشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 05:59
• نوشته شده توسط
• نفس

اختری ازآسمان افتاده است روی زمین

ذکرلبهایش فقط حیدرامیرالمومنین

نفس

• سه شنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• نفس

وقتی حریم یاس پیمبرشکسته شد

قلب علی به سینه مکررشکسته شد

مردی غریب گوشه ی یک باغ سوخته

سروقدش زداغ صنوبرشکسته شد

سرداربی رقیب عرب شیر صف شکن

درپیش چشم فاطمه اش سرشکسته شد

پشت کسی که پشت درقلعه راشکست

ناگاه با شکستن یک در شکسته شد

روزی که با جسارت مسمارآتشین

بغض حجاب خاکی معجرشکسته شد

نامردآنچنان به در خانه حمله برد

تااستخوان سینه مادرشکسته شد

شاعر:حسین عباسی پور

• پنج شنبه
• 29
• اردیبهشت
• 1390
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• نفس

محشر جانسوز

( غزلی در مصیبت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها )

در غـروب یاس طوفان گشت بـرپا بـا علــــی (ع)

موج موج از دیـده خون بگریست دریا با علی (ع)

چـاه را در حسرت اشك زلالـــی تـشنـــــــه تـــر

ماه را در سینه ،غربت هـای فــــردا با علی (ع)

آسمـان نـامهـربـانــی در زمین را شاهــد است

عـــشق می نالــید آن هنگام تنـها بــا علی (ع)

در دل ظلمت، نفوس شــــهر ساكت بـــود لیـــك

محشری جـــانسوز دایـر كـرد صحرا با علی (ع)

محضــــر بشكستهْ بــا ل، انبــوهی از جنّ و ملك

در تـضـرّع دســت می بــردنــد بــالا با علی (ع)

ابر آهـــی بـود و بـاران بـر گل روی حسن (ع)

باغ عـــــرفان را جـلایـی

• چهارشنبه
• 2
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 18:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

یاعلی ادرکنی

باز باران بی ترانه

باصدای تازیانه

پرکشیده تا مدینه

بخدا قصه همینه

یکی بود یکی نبود

یکی سالم تو سجود

یکی خسته و کبود...

باز باران با ستاره

چادری خاکی و پاره

قلبه کوچیکه ستاره واسه رفتن بی قراره

باز باران بی محبت

میخورد بر روی صورت

مادری در پشت درب و

آدمان بی مروت...

یادم آمد توی خونه

پشت او در رد خونه

مادرم دلخون و خسته

دسته بابا رو کی بسته؟

هی نگاه میکرد بابامون روی مسمار,عاشقونه

گریه هاش شد بی بهونه

خندهاش رفت از زمونه

هی صدا میزد خدا زهرا جوونه

تونزار بره بزار پیشم بمونه...

هی میگفت دارو ندارم رو میدم ولی چشماتو نبند

هی میگفت زهرا به گریه هام نخند

هی می

• پنج شنبه
• 6
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 07:58
• نوشته شده توسط
• مصطفی آزادوار(محب)

مرهم زخم دل حیدر کرار کجاست با کلاف آمده ام یوسف بازار کجاست بغض سنگین علی راه گلویم بسته بین این قوم دغل، محرم اسرار کجاست

امشب از خود نه و از آن پدر خاک بپرس

قبر خاکی شده ی بانوی ابرار کجاست گرگ و میش است هوای دل مردم ز جفا بر در بیت علی حمله ی کفتار کجاست قصه درد علی ازبرم اما تو بگو در کتاب غم او قصه ی مسمار کجاست میزند مادر ما را و امان از دل یار جمله ی منطقی دست نگهدار کجاست پس چرا در غم مولا دل ما نالان نیست ای خدای دو جهان پس گره کار کجاست می روم سوی بقیع از طلب دیدن یار همدم و مونس مادر به شب تار کجاست شد علی خانه نشین چون که ندارد یاری شیر در خانه و بین روبه مکار کجاست عصر علم است

• یکشنبه
• 13
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 16:55
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی