شهادت امام حسن مجتبی(ع)

غربت سرخ

می زنم پرچوکبـوتـربه هـوای چمنت
من هوایی شده ام تاکه بیـایم وطنت
چون نگریم به غم توکه غـریب وطنی
زده آتش به دل اهـل ولایـت محنت
یک نفردرره دین عهـد وفا با تو نبست
دوستانت همه چون دشمـن پیمـان شکنت
سوختی گرچه زبیـداد ستم با صلحت
مشعل راه خـداونـد شـده سوختنت
جگـرت پاره شدازخون دل وزخم زبان
پـاره هـای جگـرت ریخت بـرون ازدهنت
شمع عمرتو به سوسوزدن افتـاد ولی
شـدچـراغ ره توحیـد فـروغ سخنت
ای گلی که به تـن پرپرتو تیـر زدنـد
زده پـرپـردل ماازغم پـرپـرشـدنت
برگی ازغربت سـرخ تواگر می طلبند
شدگواه غم واین غربت خونین کفنت
من کیم تاکه دلم غـرق عزای تو شود
دل زینب دل زهراشده بیت الحزنت
گردل وجان«

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سوختم از زهر وآبی غیر چشم ترنبود
جای شمعی آب گشته غیر خاکستر نبود
دل اگر شوق وصال دوست را درخود نداشت
کاسه ی زهر این قدر شیرین وجان پرور نبود
طشت باغ لاله بود وخون دل گل های او
درمیان باغ غیر از لاله ی پرپر نبود
من همان سردار تنهایم که از یاران من
در ره عشق ووفا یک تن مرا یاور نبود
بیشتر از لاله ها درسینه ی من داغ بود
وز غم عالم غم واندوه من کمتر نبود
مادرم درپیش چشمم سیلی از بیگانه خورد
آتشی برجانم افتاد ومرا باور نبود
درکنار بسترم دیدم حسینم گریه کرد
لحظه ای جان سوزتر زان لحظه ی آخر نبود
گرچه شد تابوت من آماج تیر دشمنان
شادم ازاین که درآن جا خواهرم دیگر نبود
ضربت تیر عدورا چوب تابوتم گرفت
حا

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جونم به قربونت، آروم جون حضرت زهرا
در خلوتت داری، روضه برای غربت زهرا
ای بی حرم آقا، در قلب عاشق ها حرم داری
در بین شاعرها، خیلی کمیت و محتشم داری
۱صدا ۰۰
ای شهره به خیر و کرم، در آسمانها و زمین، یا مولا
شاه دو عالم هستی و، با ما گداها همنشین، یا مولا
دشمن ذلیل نام تو، انت معزالمومنین، یا مولا
ای جانشین بر حق مولا امیرالمومنین،(یا مولا)(۳)
(جانم حسن جان)(۴)
ممنونم از لطفت، امضا زدی بر نوکریم آقا
خیلی کرم داری، یا من یسمی بالکریم آقا
من سائلم سائل، مشمول حُسن شیخ الاحسانم
هر کی یه عشق داره، من عاشق ذکر حسن جانم
لذت فراوون میبرم، با اسم زیبای حسن، ای جانم
حالم خوشه در محفل جمع گداهای حسن، ای جان

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خون دل خوردن شده هر روز ،کار مجتبی
هم غریب هم آشنا برده قرار مجتبی
قصه مظلومی مولا رسیده بر حسن
آه شد با بی کسی طی روزگار مجتبی
روضه مکشوفه یعنی خاطرات کودکیش
بین کوچه شد زمستانی بهار مجتبی
قتلگاهش خانه او نیست ، بین کوچه هاست
گشت نقش بر زمین مادر کنار مجتبی
هیچ کس سنگ صبورش نیست حتی همسرش
وای ازین غم زهر کینه گشت یار مجتبی
وای ازین غم کینه توزان جمل نگذاشتند
تا که باشد پیش پیغمبر مزار مجتبی
تیرها از هر طرف می خورد بر تابوت او
حضرت عباس گشته شرمسار مجتبی
با حسینی که تمام هستی اش غارت شده
در کنار پیکر قاسم قرار مجتبی
مثل بابا می شود تنها میان دشمنان
می دهد جان در غریبی یادگار مجتبی

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 18:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#نذر_غربت_امام_حسن_مجتبی_ع

خدا حافظ ای روزگارِ مدینه
تو ای زخمِ دل یادگارِ مدینه
خدا حافظ ای کوچه های غریبی
سکوتِ غم شامِ تارِ مدینه!
.
.............................

خدا حافظ ای لاله های غریبم
تو ای مادر و جدّ زار و حبیبم
خدا حافظ ای فرقِ خونین محراب
غمِ غربتِ سینه ی بی شکیبم!

#هستی_محرابی

• دوشنبه
• 14
• آبان
• 1397
• ساعت
• 23:20
• نوشته شده توسط
• 09113526529

میون گلو بغض آهو بسته
مادرم مادر، وای مادرم مادر
یکی بین کوچه راهو بسته
مادرم مادر، وای مادرم مادر

یه نامرد پست
اومد راهو بست
صدای سیلی
هنوز تو گوشم هست

وای مادرم مادر(۴)

یکی ساقه ی نیلوفرو زد
مادرم مادر وای مادرم مادر
جلو چشمای من مادرو زد
مادرم مادر وای مادرم مادر

کبوتر خونی
بال و پر خونی
شکست گوشواره
و شد معجر خونی

وای مادرم مادر(۴)

نمونده برامون راه چاره
مادرم مادر وای مادرم مادر
دیگه چشم مادر تار تاره
مادرم مادر وای مادرم مادر

گل پیغمبر
دیگه شد پرپر
می خورد سیلی کاش
به من جای مادر

وای مادرم مادر(۴)

شبای غمای اهل بیته
مادرم مادر وای مادرم مادر
شروع غمای اهل بینه
مادرم مادر وای ماد

• سه شنبه
• 2
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دشت لاله شد لب من
زود بیا ای زینب من
دیگه هیچ غمی ندارم
خواهر من

چشام و دارم میبندم
با لب خونی میخندم
مادر امده کنارم
خواهر من

بیا مادر و ببینیم
با حسین پیشش بشینیم
خواهرم با مادرم بیا باهم زبون بگیریم
دور هم از بار غم به یاد غصه هاش بمیریم

آه
آهم داغ و پر شرره
قاتل جیگره
زهر کینه
آه
اما ذکر من به خدا شد به شور و نوا
وای مدینه

کاسه خون شده چشمام
من غریب ترم ز بابام
شماها خبر ندارید
من چی دیدم

خواهرم منو حلال کن
خودت از مادر سوال کن
کنارش میان کوچه
چی کشیدم

سایه افتاد رو سر ما
سایه نامرد دنیا

مثل باد اون بدنهاد
دست سیاه ش و تکون داد
بی حیا دور از بابا
قدرت شو به ما نشون داد

آه از اون رو

• یکشنبه
• 31
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:05
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

ذکر تپش های دلم
یا حسنه ۳
رزق تموم زندگیم
با حسنه ۳

نوهء بزرگ پیمبر
آیینه‌دار ذات حیدر
توی بقیع سرد و خاموش
همسایه زهرای اطهر

سایبون تموم اهل عالمی
امام حسن۳
ولی به میرم که خودت بی حرمی
امام حسن۳

ناسزا زهر کس شنیدی
یه روز خوش آقا ندیدی
تو جوونی موهات سفید شد
بس که بار غصه کشیدی

محنت کشیده از تموم آدما
تویی حسن۳
شهید داغ کوچه ها
توئی حسن۳
تو مدینه مظلوم و تنها
غریب ترین آقای دنیا
جون دادن تو وقتی بود که
مادر تو دیدی رو خاکا

• یکشنبه
• 31
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

غزل شهادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)
تا که می گویم حسن یک باره گریان می شوم
روضه می خواند دلم، مرغِ پریشان می شوم
تا که می گویم حسن، می سوزم از تنهایی اش
صاحبِ شور و نواهایی دو چندان می شوم
صحنِ خاکی در بقیعش چون به یادم می رسد
تازه می گردد غمم، مجنون و حیران می شوم
یادِ کوچه، یادِ مادر، یادِ سیلی می کنم
زائر قبری که عمری گشته پنهان می شوم
یادِ طشت و یادِ زهر و یادِ بی رحمیِ یار
با مرورِ غصه ها هر لحظه نالان می شوم
می رسد «لایوم» از لب های پر خونش به گوش
یادِ مظلومیت آن کامِ عطشان می شوم
تا که می گویم حسن، قلبم حسینی می شود
من حسینی گشته از ذکرِ حسن جان می شوم

• شنبه
• 13
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:32
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

بند اول

سلام ما به اون غریب در وطن امام حسن
سلام ما به آقایی که قاتلش شده یه زن

سلام ما به اون مزاری که نداره یه حرم
سلام ما به ساحت آقای با جود و کرم

کریم آل مصطفی،داداش شاه علقمه
امام و رهبر حسین،حسن غریب فاطمه

ملائکه شبانه روز،خادم صحن باصفاش
ایشالله روزی میرسه،حرم میسازیم ما براش

(حسن غریب فاطمه)

?بند دوم

میونه هجره دست و پا،میزنه از زهر جفا
میکنه یاد مادر و،چهل تا مرد بی حیا

میگه برام یه طشت بیار،زینب من ای خواهرم
ببین که از آتیش زهر،داره میسوزه پیکرم

هر نفسی که میکشه،از دهنش میریزه خون
قلب آقا سوراخ شده،پاره جگر میاد بیرون

میخونه زیر لب فقط،مادرم ای وای مادرم
بیا ببین که قاتلم،

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

غریبم من،غریب مادرم
غریبم از،حسین غریب ترم
میسوزم توو،آتیش همسرم

غریبم من،حرم ندارم و
ندارم من،زائر کنارم و
یه شمع حتی،روی مزارم و

غریبم من،مزارم و ببینید
کریمم من،به کرمم بنازید
غریبم من،در میام از غریبی
زمانی که،برام حرم بسازید

یه روز میشی صاحب،یه حرم زیبا آقا
حرمی که گلدسته و،گنبدشه از طلا

《غریب آقام،غریب آقام حسن》

بند دوم

غریبم من،غریب خونه ام
یه عمره که،سیر از زمونه ام
غم کوچه،شده بهونه ام

غریبم من،غریب کوچه هام
هنوز داره،میلرزه دست و پام
نمیدید کاش،اون صحنه رو چشام

نشد باشم،سپر برای مادر
که میسوزم،یه عمر به پای مادر
توام باشی،به جای من میسوزی
میسوزی تا،بشی فدای مادر

حال

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سبک یاابتا ...
زمينه امام حسن عليه السلام
خونجگرم _ چهل ساله که غمگين و مضطرم
خونجگرم_ نميره از يادم داغ مادرم
خونجگرم_ به فکر کوچه پر درد سرم
مادرم زهرا از صدا افتاد
بر روى چادر_جاى پا افتاد _جاى پا افتاد
راه ما رو در وسط کوچه بست _ واى مادرم
هر دو تا گوشواره مادر شکست _ واى مادرم
تنگى راه اونجا برا ما بد شد _ واى مادرم
رو مادرم پاشو گذاشت و رد شد _ واى مادرم
اونجا شدم عصاى مادر
تو گوشمه صداى مادر
گشته منو عزاى مادر
واى حسن عزيز زهرا
خونجگرم _ يه تشتى زينب ميزارى رو بروم
خونجگرم _ داره وا ميشه تازه بغض گلوم
خونجگرم _اخه کوچه بازى شد با ابروم
جونم از غيرت_ روى لب امد
رو سر مادر - پيش من داد زد

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

توکریم بن کریمی حسنی آقایی
لک لبیک حسن
توبزرگ همه اولاد بنی الزهرایی

روز محشر بنوسید به پیشانی ما
لک لبیک حسن
ذکر سربند مسلمانی ایرانی ما

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای فرزند زهرا.آقای کریمم
ریزه خوارکوی.تومن ازقدیمم
ازخاک مزارت . آید بوی مادر
می گویم سلامت.بااین دیده تر
مولانا حسن جان
دیدی بین کوچه . مادرخورده سیلی
مانده درنگاهت . یک تصویر نیلی
درکوچه نگفتی.آخرتو چه دیدی
مادر را به روی .شانه میکشیدی
مولانا حسن جان

پیش چشم زینب. تشتی لاله گون شد
لبهای کبودت. آخر غرق خون شد
اما برلب تو. چوب کین نخورده
صبر خواهرت را.خیزران نبرده
مولانا حسن جان

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اشک چشم فاطمه در ماتم تو دیدنی است
همچو قرآن نبی لبهای تو بوسیدنی است
پیش چشم زینبت
میچکد خون از لبت

مظلوم حسن جان.....

اولین مظلوم عالم بعد حیدر یا حسن
ای شهید ماجرای آتش و در یا حسن
غربت تو صبر تو
شد عیان از قبر تو

مظلوم حسن جان

زد اگر دشمن تو را هفتاد و دو زخم زبان
صلح تو شد انقلاب سرخ عاشورائیان
بر رسول موءتمن
هم حسینی ، هم حسن

مظلوم حسن جان

ای ملائک نوحه خوان آن دل مغموم تو
تیر باران شد چرا آن پیکر مسموم تو
در غمت زهرا گریست
ماهی ی دریا گریست

مظلوم حسن جان

همسرت گردیده قاتل خانه ات شد قتلگاه
غربتت را زخم دشمن روی پایت شد گواه
چشم عالم شد پر آب
تربتت در آفتاب

مظلوم حسن جان

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یه دنیا داره وابسته حسن
مرهم دلهای خسته حسن
خوش به حال هرکی روز محشر
کارش بیُفته به دست حسن
کریم ابن کریم / فقط دیدم از تو آقایی
کریم ابن کریم / معنا گرفت از تو زیبایی
کریم ابن کریم / صاحب رتبه ی اعلایی
کریم ابن کریم / احمد و حیدر و زهرایی
چلچراغ عرش رحمانی
انسان مافوق انسانی
جان جان جان جانانی
(حسن جانی)(۴)

جانم به اسمت مرحبا حسن
ابا محمد، مجتبی، حسن
معلم الفبای کرم
ذکر این روزا و شبا حسن
کریم ابن کریم / مثل آئینه صاف صافی
کریم ابن کریم / فوق قصیده و قوافی
کریم ابن کریم / کعبه ای و خودِ مطافی
کریم ابن کریم / صدر خوبا با اختلافی
ترجمه ی کل قرآنی
خود مفاتیح الجنانی
جان جان جان جانانی
(حسن جانی

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

داره چشما میباره برات مثل بارون
یا حسن ای امام کریم و مهربون
میتابه هر روز آفتاب به روی مزارت
بمیرم که نداری حتی یک سایبون

زائرت از راه دورم
سلام امامِ صبورم
یقین دارم روز محشر،با تو محشورم

آقام امیر دنیاست
کریم آل طاهاست
شفیع ما تو عقباست
کرمت آقا۲

مثل خدامون یکتاست
ما قطره و اون دریاست
همیشه تو قلب ماست
حرمت آقا۲

ابامحمد،یاحسن ۳ ایها المجتبی

بند دوم

زده بر جونت آقا شرر زهر کینه
داری راحت میشی از کوچهٔ مدینه
میریزه از رو لبات خون و پاره جگر
نکنه این حالِت و خواهرت ببینه

ناله ی تو بی امونه
اشکای خواهر روونه
سخته ببینه هر نفس،رو لبت جونه

اگر غم من عظماست
روز غمت عاشوراست
اوج مص

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾دو دمه‌های
◾شهادت امام مجتبی(ع)

◾بنداول
کشته شد از زهرکین یارب امام مجتبی
شور ماتم شد به پا(۲)

◾بنددوم
صاحب این داغ گردیده شهید کربلا
شور ماتم شد به پا(۲)

◾بندسوم
دربقیع زائر ندارد تربت پاک حسن
آن امام ممتحن(۲)

◾بندچهارم
شد عزا دار حسن شاه شهید بیکفن
آن شه دور از وطن

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

زمزمه وشور شهادت امام حسن(ع)
دور دیدن بین کوچه چشم پدر
جلو چشمای تو زدن مادر
مادر افتاد روخاک وتو گریون
زدی فریاد کجایی یا حیدر
آقام آقام آقام آقام حسن4
_____________________________
کوچه وخاطرات اون ای وای
کرده قلبت همیشه خون ای وای
اشک چشمات روونه شد هر وقت
افتادی یاد اون زمون ای وای
آقام...
___________________________
ای امام غریب وبی مأموم
بودی مثل بابات علی مظلوم
بمیرم از برای تنهاییت
شدی با دست همسرت مسموم
آقام....
___________________________
جگرت پاره شد ز زهر جفا
رفتی با خون دل به پیش خدا
میگه حسین کنار بستر تو
کمرم خم شد وشدم تنها
آقام....
___________________________
دوباره زینب ویه د

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

تویی کریم بی مثل (حسن)2

تویی تو فاتح جمل (حسن)2

منم مریض و تو دوا (آقام)2

شیرین تری تو از عسل (حسن)2

تموم حرف من آقاجون

خلاصه توو همین یه بیته

تموم اهل بیت کریمن

حسن کریم اهل بیته

(حسن کریم اهل بیته)4

کی مثل تو میشه آقا (غریب)2 ؟

توو خونتم بودی شما (غریب)2

کی گفت مذلّ المؤمنین (تویی)2

شکسته حرمت تو را (غریب)2

تو عزتی برای همیشه

کور بشه چشم بی بصیرت

حسین علمداریت و کرده

تو بر حسین داری امامت

(حسن کریم اهل بیته)4

حالا که خون شده دلت (آقا)2

میگی تو شام آخرت (آقا)2

حرفای آخرت رو باز (بگو)2

ولی ، نه پیش خواهرت (آقا)2

بگو تنت میشه پر از تیر

ولی تن من که رها نیست

هیچ روزی عاشو

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:38
• نوشته شده توسط
• وحید ولوی

ذکرِ حور و مَلَک یا مجتبیٰ
صلّی الله علیک یا مجتبیٰ

جان و جانانم
ذکر عروج عاشقان ای حسن جانم
به یاد غصه های تو نوحه می خوانم
دیده گریانم
ای امامِ اهل دین یا مجتبی
یا مُعزَّ المؤمنین یا مجتبی
ذکرِ حور و مَلَک یا مجتبیٰ
صلّی الله علیک یا مجتبیٰ

ای همه هستم
رشته دل به رحمت و لطف تو بستم
ببین درِ خونه تو خالیه دستم
ای همه هستم
قبلهٔ اهل یقین یا مجتبی
یا مُعزَّ المؤمنین یا مجتبی
ذکرِ حور و مَلَک یا مجتبیٰ
صلّی الله علیک یا مجتبیٰ

سَیّد و سَروَر
ای شاهدِ خونجگرِ روضه مادر
به کوچه ها یاس نبی از چه شد پرپر
وای اِی مادر
مادر شد نقشِ زمین یا مجتبی
یا مُعزَّ المؤمنین یا مجتبی
ذکرِ حور و مَلَک یا مجتبی

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1398
• ساعت
• 14:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سینه ها شد بی قرار مجتبی
آمدند باز سائلان بی نوا
با نوای روحُنا لک َالفدا
غریبی و مهمومی شهیدی و مسمومی
علی نخستین مظلوم تو دومین مظلومی
کریم آل حیدر 4 یا حسن یا حسن2
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نیمه جانی نیمه جانِ مادری
مثل زینب قد کمان مادری
طول عمرت روضه خوان مادری
هوای گریه داری به یاد کی افتادی
خدا گواهه که تو به کوچه ها جان دادی
کریم آل حیدر 4 یا حسن یا حسن2
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پر زده دل آمده کنار تو
آرزوشه باشه در جوار تو
من بمیرم خاکیه مزار تو
یمِ محبت داریم به نوکریت می نازیم
خدا بخواد ما آخر برات حرم می سازیم
کریم آل حیدر

• چهارشنبه
• 4
• دی
• 1398
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رسد ز سینه آه پشت آه دوباره غم رسیده از راه
دوباره مادرش بی تابه به خاطر کریم آل الله
بمیرم خدا کنه که من بمیرم ازین غم و محن
بمیرم برا امام حسن
غریب فاطمه
چقدر غریبه و بی یاره چقدر به سینه ماتم داره
غمش غم در و دیواره
(حسن نوشتم اسمتو رو سینه
حسن غریب دوم مدینه2 )
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به زخم کهنه درمان آمد که بر لبم دگر جان آمد
به تربتم نویسید این را غم حسن به پایان آمد
غریبم تو خونۀ خودم غریبم امون ز زهر غم
غریبم شبیه مادرم
غریبم ای خدا
آخه به کی بگم دردامو یا که دلیل این اشکامو
چطور نهان کنم غم هامو
(حسن نوشتم اسمتو رو سینه
حسن غریب دوم مدینه2 )
ـــــــــــــ

• چهارشنبه
• 4
• دی
• 1398
• ساعت
• 12:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

غربت برای تو به وطن گریه می کند
هر مرد در غم تو چو زن گریه می کند

خونابه ی نگاه تو وقتی تمام شد
بر غصه ی دل تو دهن گریه می کند

باران گرفت و لاله ی عباسی ات شکفت
عباس بر تو سرو چمن گریه می کند

رفتی که حرف دل بزنی رخ خضاب شد
اینجا حنا به طرز سخن گریه می کند

تو روح زینبی، سر جدّت نگاه کن
بر روح زخم خورده، بدن گریه می کند

از شاهکار صلح تو طرحش بلند شد
هفتاد و دو سری که به تن گریه می کند

هفتاد روزن از کفن تو گشوده شد
در ماتم تن تو کفن گریه می کند

در هر کسی برای حسن اشک چشم نیست
معنی، حسین بهر حسن گریه می کند

• چهارشنبه
• 7
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 17:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به نام امام مجتبی(ع)
آیینه ی اوصاف خداوند رحیم است
از بس که گل فاطمه آقا و کریم است
از بَدو تولد ز دمش بود شمیمی
باید که بخوانیم حسن یار قدیمی
هر جا که میان من و حق رابطه بوده
همواره حسن نزد خدا واسطه بوده
ورنه من آلوده کجا روضه ی مادر
با لطف و دعایش شده ام نوکر حیدر
مانند علی یاور ایتام خدا بود
با دست تُهی نامده هر کس که گدا بود
صلحش بخداوند قسم نشر پیام است
فرموده امامی که نجنگد هم امام است
گفته است معاویه خودش اینکه فتا نیست
الحق و الانصاف حسن لایق شاهیست
او صاحب مکشوفه ترین روضه ی دنیاست
چون شاهد سیلی زدن حضرت زهراست
با چشم خودش دید که این مادر بی یار
یک ضرب ز عدو خورده و یک ضربه ز دیوار
حیدر وَ حسن مست ز یک جام و سبویند
باید که ببینند و ولی هیچ نگویند
شیر جمل و فاتح خیبر چه کشیدند
از اهل مدینه همه جا طعنه شنیدند

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 00:18
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

صبا تو که سحر از کوی ما گذر داری..
خبر ز گریه عشاق در سحر داری

به گردن تو فتاده همیشه زحمت من
ببر سلام مرا تا بقیع پیش حسن

بگو که ای شه بی کس گدای دربه دری...
پیام داده به این آستان به خون جگری

که قبر خاکی تو گرچه آتش دلهاست
غریب ماندن تو باطنا به گردن ماست..

مگر نه اینکه تو در قلب ها حرم داری
به قلب سینه زنان گنبد و علم داری

مگر قرار نشد کمتر اشتباه کنیم
برای خاطر عشق تو کم گناه کنیم

بکاء ما همه تبدیل بر تباکی شد
مزار تو به دل شیعه نیز خاکی شد

به جای تو سوی آتش شتاب کردم من
به سهم خود حرمت را خراب کردم من

کریم هستی و عالم به تو بدهکارند
تو بی حرم شدی اما همه حرم دارند

حرم نداری نه!تو حرم نخواسته ای
ز روزگار خودت غیر غم نخواسته ای

بقیع سینه زن روضه های افلاکی ست
بقیع روضه مکشوف چادر خاکیست

گلاب یعنی تو اضطراب یعنی تو
و بعد فاطمه خانه خراب یعنی تو

ز حلقه ی تو همان کودکی نگین افتاد
همینکه مادرتان پشت در زمین افتاد

به باغ عاطفه ها بی امان شرر میرفت
بروی شاخه گلی پای چهل نفر‌ میرفت

به کینه دلشان هیچ دست رد نزدند
دگر به هیچ زنی اینچنین لگد نزدند

• سه شنبه
• 22
• مهر
• 1399
• ساعت
• 17:47
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

سالها گریه سالها روضه
همه ی عمر مجتبی روضه
روزگارش گذشت با روضه
کوچه،در،طشت چندتا روضه

بانی و روضه خوان و سینه زن است
سوخته نام دیگر حسن است

دوستانی چو دشمنان دارد
گله از دست این و ان دارد
کارد بر روی استخوان دارد
گرچه هرروز میهمان دارد

شان اورا کسی نفهمیده
از مدینه حسن چه ها دیده

کس نفهمید ابتلایش را
در گذر بغض بی صدایش را
جوشن زیر این عبایش را
روی پا زخم آشنایش را

غصه اش را خضاب کرد حسن
مرگ را انتخاب کرد حسن

وای اگر بی کس حرم باشی
خسته از جان به هررقم باشی
بین خانه اسیر غم باشی
روزه باشی و تشنه هم باشی

پر شکسته ز خاک پر بکشی
زهر را جای اب سر بکشی

چون حسن بی کسی به دهر نبود
شان او طعنه های شهر نبود
با کسی جز مغیره قهر نبود
جگر پاره اش ز زهر نبود

داغ ناموس بود بر جگرش
به در خانه بود هر نظرش

داغ انروز که رسیدند و
چهل نفر داد میکشیدند و
پدرش را غریب دیدند و
مادرش را زمین کشیدند و

همه قاتل شدند حتی در
بی هوا رد شدند از مادر

گرچه آماده ی جدایی بود
به لب تشنه اش نوایی بود
دلش انگار کربلایی بود
وقت گریه به روضه هایی بود

روضه ی ذبح از قفای سری
زدن خواهری بپای سری

• پنج شنبه
• 24
• مهر
• 1399
• ساعت
• 09:10
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

بغض بین گلو چه خواهد شد
آن همه آرزو چه خواهد شد

تو قسم دادیم نگو نگویم پس
رازهای مگو چه خواهد شد

زخم بستر گرفته ای مادر
خون بین وضو چه خواهد شد

مثل آیینه ای ترک خوردی
جسم غرق رفو چه خواهد شد

نفسم بند آمده چه کنم
هتک این آبرو چه خواهد شد

پشت در شعله خورد بر مویش
آتش روی مو چه خواهد شد

روز و شب را به گریه سر کردم
غصه پیش رو چه خواهد شد

بین آغوش خاک پنهان گشت
قصه قبر او چه خواهد شد...

• جمعه
• 25
• مهر
• 1399
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

یه غصه تو قلبم نشسته تا ابد
به پیش چشمامه یه خاطرات بَد
نرفته از یادم که مادر و میزد

یه کوچه تنگ و یه قوم بی وفا
یه مرد دل سنگ و یه سیلی بی هوا
غم و عذابی که نداره انتها

خواب هر شبم اینه...تو رو خدا نزن
علت تبم اینه ...تو رو خدا نزن

غرور مو لِه کرد یه بی حیای پَست
همون که دستای بابای ما رو بَست
شبیه گوشواره دل منم شکست

مگه چی بود آخه گناه مادرم
کبوده رو گونه نمیشه باورم
تو کوچه افتاده جلو چش ترم

گریمو درآورده...صدای گریه هاش
پاشو راه بیا مادر...بیا یواش یواش

یه تشت پرخونه جلو چشای من
همیشه تاریکه دیگه روزای من
رمق نمونده هیچ تو دست و‌ پای من

برادرا جمعن کنار بسترم
ولی پریشونم برای دلبرم
دوباره گریونم برای خواهرم

عاقبت توی گودال...حسین و میبَرَن
آخرش با چند ضربه...سرش رو میبُرَن

• دوشنبه
• 3
• آذر
• 1399
• ساعت
• 12:13
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

ای پلیدِ بی حیا او را نزن من را بزن
جانِ جدّم مصطفا او را نزن من را بزن

دین اگر داری مگر حمله به زن جایز بود
مشرکِ دور از خدا او را نزن من را بزن

اینقَدرغیظ و پلیدی از کجا آورده ای؟
بی حیایِ بی صفا او را نزن من را بزن

در دهانِ تو نمی چرخد مگر حرفِ درست
بس کن آخر ناسزا..او را نزن من را بزن

چادرش را زیر پاهایت لگدمالی نکن
قاتلِ خیرالنسا او را نزن من را بزن

با غرورِ من نکن بازی که می آید به جوش
ای اسیرِ مدّعا او را نزن من را بزن

سد نکن این کوچه را فرزند پاکِ حیدرم
پس بنابراین بیا او را نزن من را بزن

• پنج شنبه
• 16
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 20:38
• نوشته شده توسط
• taherehsadat