شهادت امام حسن مجتبی(ع)

شاهی و مولا ، عزیز زهرا
ارشد اولاده حیدری
روح کرامت، معنای عزت
صاحب شوکت ، تو محشری
یا حسن ترانه ی لبهامه
عشقت دینمو همه دنیامه
محشر هم میگم کریم طاها ، آقامه
نور نیرین، شاه عالمین
تو هستی مولای مولانا حسین
ای عقباحسن، ای دنیاحسن
معز المومنین یا مولا حسن
حسن بن علی ۲
حسن بن علی مدد ، حسن بن علی
منم گداتم ، عبد سراتم
مست نگاتم، یا مجتبی
لطفت زیاده، ای زهرا زاده
ذکرت مراده، بیچاره ها
ما به نوکری تو می نازیم
توی لشگر شما سربازیم
ایشالا حرمتو به زودی، می سازیم
سبط اکبری، جان حیدری
جانا دل از دل عالم می بری
بر دل حاکمی ، ابالقاسمی
مولای زیبای بنی هاشمی
حسن بن علی ۲
حسن بن علی مدد ، حسن بن علی
شاه غ

• چهارشنبه
• 25
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امید فردامه
مرهمه دردامه
افتادم دردامه
حسن ابن حیدر
آرامش
میده بهم بانامش
همونیکه میخوامش
عزیز زهراس
آقامه
دین منه دنیامه
اونکه دلش باهامه
عزیز زهراس
محول الاحوالم حسن، بخت و اقبالم
به شیعه دادی عزت حسن، به تو میبالم
آقای من ای آقای من
کشته دنیارو با
این اسم دلربا
میشناسن مارو با
حسن ابن حیدر
دلداره
روی سرم جاداره
بخدا که سالاره
عزیز زهرا
دلدادم
نوکر خونه زادم
ای علت ایجادم
عزیز زهرا
ای منتهی الآمالم حسن، دلبر عالم
شیر جمل ایوالله حسن، به تو میبالم
آقای من ای، آقای من

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

‍#السلام_علیک_یا_کریم_اهل_بیت_ع
#صفر_90

ای تابوتِ زخمیِ من، برگرد مرو سمتِ حرم
آیا نمی بینی مگر، تیرِ بلا بارد سرم

ای سینه ی پُر خونِ من، با دردِ گوناگون من
زینب تو آگاهی فقط، از ناله ی محزون من

ای تابوتِ زخمیِ من، بر گرد مرو سوی خطر
در جانِ من زهرِ اثر، در قلبِ من آهِ شرر

جدٌم چنین گوید مرا، برگرد تو ای جانِ پسر
اینجا کمین کرده عدو، چون ماجرای پشتِ در

ای میوه جانم حسن، بر گرد به سمتِ مادرت
من دل ندارم تا ببینم، این بلا آید سرت

دیگر برایم کافیه، آتش زدن های درت
دیگر برایم کافیه، روی کبودِ مادرت

دردِ شماتت یک طرف، تیرِ جنایت یک طرف
تنها دویدن در پی ام، تابوتِ غربت یک طرف

بی تابی ات اندر

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 22:36
• نوشته شده توسط
• 09113526529

یا حسن و یا حسین

خون حسن در لگن خون حسین بر زمین وای ز حال فاطمه

یکی غریب در وطن یکی غریب بی کفن تشنه کنار علقمه

حسن به زهر شد فدا حسین سر از تن جدا امان ز شام و واهمه

******

یا حسن و یا حسین هر دو شه عالمین

فاطمه نور دو عین عشق دل زینبین

باغ گل فاطمه با دست جفا پرپر است

زهر جفا سهم وجود حسن اکبر است

قاتل او دست پلیدانه یک همسر است

سمّ ستم بر دل او بدتر صد خنجر است

کینه فرزند امیه شده با سم عیان

زور و زر از سینه ربوده نظر عامیان

با مدد از وعده تزویج شه شامیان

رخنه نموده به دل همسر نامهربان

خون حسن در لگن خون حسین بر زمین وای ز حال فاطمه

******

یا حسن و یا حسین هر دو شه عالمین

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• محمدرضا سروری

غریبی منِ غمدیده ، اینجا دیگه معلوم میشه
هر کی پسر علی باشه ، تو مدینه مظلوم میشه
خدا میدونه که از امشب، دیگه خبرم پخش میشه
تشتی برو و بیار زینب، داره جیگرم پخش میشه
داره دلمو غم میگیره، هم تنمو سم میگیره
میریزه توی تشت جگرم ، هر دفه که سرفه م میگیره
(وای دلم، غریبم و تنها حسنم
وای دلم، من پسر زهرا حسنم)
نمیدونه کسی جز من که، غریبی چقد درد داره
تازه اگه مدینه م باشی، شهری که یه نامرد داره
قنفذو تو کوچه میبینم ، دلم واسه مادر میره
بعضی جمعه ها توی مسجد ، مغیره به منبر میره
میسوزم از اعماق دلم، پژمرده شده باغ دلم
کوچه رو که هر وقت میبینم، تازه میشه باز داغ دلم
(وای دلم، غریبم و تنها حسنم
وای دلم

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا حسین باش امانت دارم

می سپارم به تو فرزندانم یا حسین باش امانت دارم

کن نگه باغ گل ریحانم یا حسین باش امانت دارم

******

می روم من دگر از دار جهان

شرری در دلم افتاده نهان

دیده بر روی جهان می بندم

خسته از تیغ نگاه دگران

اهل بیتم همه دست تو دهم

خاطر آسوده روان سوی رهم

می شوم فارغ از این قوم جفا

کودکانم به امید تو نهم

می سپارم به تو فرزندانم یا حسین باش امانت دارم

******

کودکانم بنما دلداری

از دل و دیده امانتداری

سایه ای بر سر یارانم باش

در بیابان بلا غمخواری

می سپارم به تو بستانم را

دسته گل های گلستانم را

بشر و قاسم و عبداله با

حسن و احمد و عثمانم را

می سپارم به تو فرزندانم

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1397
• ساعت
• 14:00
• نوشته شده توسط
• محمدرضا سروری

شیعه به تو می نازد

یا حسن شیعه به تو می نازد

عاقبت صحن تو را می سازد

دل به مهر و کرَمت می بازد

پرچمت را به بقیع افرازد

بر صف دشمن تو می تازد

******

شیعه نازد به مرامت دهد از فاصلة دور سلامت

به بلندای مقامت به گُلِ حُسن و نکومندیِ نامت

به دلآرایی جامت به شکوفایی بستان کلامت

دل ما بسته به دامت که تویی یوسف و ما جمله غلامت

یا حسن مِهر تو در دل داریم

بذر عشقت به درون می کاریم

در عزای تو به پایان صفر

خونِ دل از دو بصر می باریم

یا حسن شیعه به تو می نازد

******

تو که لبریز صفایی گُلِ خوشبوی گلستان وفایی

تو عزیز مصطفایی به سراپا ادبی ، اهل سخایی

پسرِ شیر خدایی میوة اوّل بستان ولایی

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1397
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• محمدرضا سروری

الوداع ای شهر غربت ای مدینه
این منم من در غریبی بی قرینه
قاتل من عاقبت شد ماجرای زخم سینه
آه..من که آقای بهشتم/ شد غریبی سرنوشتم/ وامصیبت
آه..راحت از غمها شدم من/ زائر زهراشدم من/ وامصیبت
چشم کبودم بستم واویلا واویلا
مهمان مادر هستم واویلا واویلا
اشهدم را در میان کوچه خواندم
مادرم را تا به خانه می کشاندم
دیده گریان خاک روی چادرش را می تکاندم
آه..مادرم یک دفعه افتاد/پیش خود گفتم که جان داد/ وامصیبت
آه..پیش من با چشم خونبار/ صورتش خورده به دیوار / وامصیبت
چشم کبودم بستم واویلا واویلا
مهمان مادر هستم واویلا واویلا
خواهرمن گریه کم کن در کنارم
می نماید ناله هایت بی قرارم
همچو بابا من توان دیدن اشکت

• پنج شنبه
• 1
• آذر
• 1397
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا امام حسن مجتبی(ع)
شیر جمل بودی ولی مظلوم گشتی
بودی امام خلق و بی مأموم گشتی

گفتند نادانان ُمذلَّ المومنینی
در دیدگان جاهلان محکوم گشتی

یاران نادان زخم بر پایت نشاندند
از جهل آن نامردمان مغموم گشتی

بیرون خانه از تو روگردان خلایق
در خانه از یاری نکو محروم گشتی

بس نقشه ها از بهر قتل تو کشیدند
قربانی آن نقشه های شوم گشتی

ملعونه ای در نقش همسر زهر دادت
زهری جگر سوز آمد ومسموم گشتی

تو اولین مسموم آل ا...بودی
آغاز بر این شیوه ی مذموم گشتی

آندم که تشتی مملو ازخون جگر شد
آتش به جان زینب و کلثوم گشتی

تابوت تو آماج تیر مغرضان شد
از دفن پیش جد خود محروم گشتی

در زندگی مظلوم ووقت مرگ مظلوم
مظلوم

• جمعه
• 12
• مهر
• 1398
• ساعت
• 01:53
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

◾هفتم صفر شهادت
◾امام حسن مجتبی(ع)

بازاین‌چه‌غربت‌است که در عرش‌جاشدست
صاحب عزای شور عزا مصطفی شدست

مرثیه خوان ذکر حسن جان شده خدا
پشت فلک ز شورعزایش دو تا شدست

(هرکس برای خویش پناهی گزیده است)
پشت و پناه امت دین مجتبی شدست

در بین خانه همسر او قاتلش ولی
درخانه شورحسین‌جان به‌پاشدست

شهر مدینه شاهد غمهای مجتبی است
در بین کوچه شادی عالم عزا شدست

فرزند ارشد علی و فاطمه حسن
هرکس به سویش آمده حاجت روا شدست

در بین کوچه تا که غرورش شکسته شد
کشته میان خانه به زهر جفا شدست

• شنبه
• 13
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:41
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

از پریشان شدنم بستر من ریخت به هم
بنگر از زهر،که بال و پر من ریخت به هم

جگرم پیشتر از زهر جفا سوخته بود
جگرم پاره شد و خواهر من ریخت به هم

جگرم سوخته از خنده ی قنفذ باشد
باورم نیست چنین باور من ریخت به هم

با تو سربسته بگویم که درآن کوچه،چه شد
مادرم پیش دو چشم تر من ریخت به هم

دست من بود به دستش که ره ما سد شد
بی هوا زد به رخ مادر من ریخت به هم

وسط کوچه سر مادرمان پایین بود
تا زمین خورد همه پیکر من ریخت به هم

سر او خورد به دیوار به یک ضربه ولی
تا که دیدم سر او را سر من ریخت به هم

زینبم گریه ی تو قلب مرا می شکند
ار تماشای تو خاکستر من ریخت به هم

پهلویم چکمه نخورده ست چرا بی تابی
فکر کردی

• یکشنبه
• 14
• مهر
• 1398
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

امام آخرینِ ما می آید
علی(ع) باحضرت زهرا(س) می آید
حسن(ع) صاحب-حرم خواهد شد آری
بزودی حالِ شیعه جا می آید

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:34
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

یا حسن جان
ای رأفت تو بی قرینه
غریبِ وادیِ مدینه
داری غمی عُظمیٰ به سینه

وامصیبت
از روضه های یاسِ پرپر
از ناله ها و دیدهٔ تر
دیدی زمین افتاده مادر

از دلت خیزد شراره،روضه را کردی نظاره
کوچه و چادر خاکی،روی نیلی گوشواره
یا حسن غریبِ مادر...

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بند اول

آتیش زهر کینه،زده شرر بر سینه
خدانگهدار تو ای،شهر مدینه۲
به یاد کوچه قلبم،گرفته و غمگینه
خدانگهدار تو ای،شهر مدینه۲

یادم نمیره اون روزو
با مادرم تو کوچه ها
بودم و دیدم که زدن
سیلی به مادر بی هوا

دیگه راحت شدم،راحت از غصه ها
غصه ی کوچه و،عده ای بی حیا

(مادر ای مادرم)

بند دوم

با خاطرات کوچه،عمریه کارم آهه
تموم روزام شبه و،تار و سیاهه۲
به ظاهرا همسر شد،قاتل من تو خونه
والله که قاتل من،همون گذرگاهه۲

نمیرسید قدم تا که
بشم برا مادر سپر
یهو دیدم که جدا شد
دست من از دست مادر

دیگه راحت شدم،راحت از غصه ها
غصه ی مادر و،سیلی بی هوا

(مادر ای مادرم)

بند سوم

برای زینب سخته،ببینه خون لخته
ب

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اونیکه ديدم -خودم به ديده -نه کسى ديده
نه کس شنيده - حتى امير- خيبر نديده- کسى نديده
يه کوچه تنگ _ يه مرد دلسنگ
صداى سيلى_ صورت نيلى
نميدونم چى شد فقط چشام و بستم
رو خاک نشستم _ زمين نشستم
مادر صدا زد کجایی عصاى دستم
رو شونه مادرو کشوندم _ خاکاى چادرو تکوندم
ضربه به شيشه حيا زد _ مادر ما رو بى هوا زد
واويلتا اه واويلا
يه تشت پر خون - مقابل من - واى از دل من
همسرم اخر - شد قاتل من - واى از دل من
کجایی خواهر _ بيا برادر
اين دم اخر _ شبيه مادر
تموم پيکرم کبود و نيمه جونه- اشکم رونه
لبام شبيه مادرم غرق به خونه - اشکم روونه
گناه مادرم چى بوده _ ديدم که صورتش کبوده
هنوز داره ميلرزه دستام _ مادرم زمي

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هیچ شب خواب تو‌جز دلهره تعبیر نشد

دشمن از زخم زبان بر تو زدن سیر نشد

ثبت شد با نوک مسمار به روی دیوار

هیچ کس یک شبه مانند حسن پیر نشد

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1398
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• اصغر چرمی

عمریست که با غمی نهان سر کردم

با زخم زبان این و آن سر کردم

در محضر من سب علی میکردند

با غربت بین شیعیان سر کردم

بی همدم و بی حبیب بودن سخت است

با این همه غم . شکیب بودن سخت است

در مسجد و در کوچه و بازار که هیچ

در خانه خود غریب بودن سخت است

ولله که انتهای غم را دیدم

ولله که مرگ دم به دم را دیدم

این غصه مرا عاقبت از پا انداخت

درکوچه زدند مادرم را .دیدم

آن کس که ز کین زهر جفا داد مرا

اگاه نبود میکند شاد مرا

این کوچه و این مدینه زندان من است

ناخواسته کرد از قفس آزاد مرا

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• حسین فرجی

سبک : بزم عزاده گیمیشم ...
.
.
.
گفتا امام مجتبی خواهر ای زینب
طشتی بیاور از وفا خواهر ای زینب
یا زینب یا زینب (2)
.
.
در نیمه شب از خواب خوش شد حسن بیدار
مشغول ذکر و حمد آن خالق غفار
شد تشنه اش نوشید آب از سبو یکبار
گشته ز سوز زهر کین قلب او صد پار
گفتا به صد آه و نوا خواهر ای زینب
.
.
از تخت افتاده بزیر گفت یا اُختی
مسموم گشتم آخر از زهر جانفرسا
امشب شب هجران بود زادۀ زهرا
دار دنی گویم وداع اُف بر این دنیا
بنشین برم حاجت روا خواهر ای زینب
.
.
فرمود ای زینب بیا یکدمی در بر
عمرم تلف گشته از این کوزۀ پر زهر
دیگر نخواهم زندگی گوش ده خواهر
رو کن خبر آید برم شاهدین رهبر
تا گویمش این ماجرا خواهر ای

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1398
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾شهادت امام حسن(ع)
◾در ماه صفر

برای خاطر زهرا حسن‌حسن گویم
چوهست زینت لبها حسن‌حسن گویم

خدا گواهست‌حسینی‌شدم به‌نام‌حسن
به یاد زینب کبری حسن‌حسن گویم

برای روضه کوچه چقدر ضجه زدم
میان موج بلاها حسن‌حسن گویم

حسن امام من است و منم غلام حسن
در این‌زمان و به‌هرجا حسن‌حسن گویم

حسن غریب مدینه امام عباس است
به پای روضه‌ی سقا حسن‌حسن گویم

به عشق دیدن کعبه حسن‌حسن گویان
به مشعر و به منا یا حسن‌حسن گویم

حرم برای حسن یا کفن برای حسین
برای‌این‌همه غمها حسن‌حسن گویم

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 18:49
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

تادین بماند جاودان
خورشید عمرت شد نهان

ببین چه آمد به سرم
شد پاره پاره جگرم

نوایم ناله های آتشین است
که دیدم مادرم نقش زمین است

روز عزای حسن
خون دل هر مرد و زن

یا حجه ابن الحسن
شهید کین شد حسن

زهر جفا شراره زد بر دلت
همسر بیوفاشده قاتلت

قصه ی صبر حسن
بشنو از قبر حسن

تشت پر از خون گلوی حسن
پریده رنگ از گل روی حسن

امام غریبم
غمت شد نصیبم

• شنبه
• 4
• آبان
• 1398
• ساعت
• 09:46
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

روزه بودی و همسرت ایکاش
با تو روراست بود و می شد قهر
تا مگر کینۂ پدر وَ جمل-
را نمی ریخت در پیالۂ زهر

جعده(لع) بد وعده داشت با ابلیس
کرَمت را چطور بُرد از یاد؟!
تشنه بودی و جای آبِ خنک
آتش ِ زهر را به خوردت داد

رنگت از رخ پرید و افتادی
همسرت داشت هلهله میکرد
جگرت سوخت! با پریشانی-
خواهرت رفت و تشت را آورد

گریه میکرد و سینه ات شد تنگ
جان او بسته بود بر جانت
بر گلوی حسین(ع) خیره شدی
اشک جاری شد از دو چشمانت

درد پیچیده بود دورِ تنت
لااقل کاش میزدی فریاد
زنده شد در مقابل چشمت
خاطراتِ بدی که دقّ ات داد

بغض کردی و بعدِ چندین سال
بر دلت مانده بود تأثیرش
بعدِ مسجد؛ مقابلت قنفذ(لع)
بوسه زد بر غلاف

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خواهر،از زهر جفا بال و پرم می سوزد
با تو آن قدر بگویم جگرم می سوزد

جگرم سوخت ولی از اثر زهر نبود
جگرم از غم مادر-پدرم می سوزد

لحظه ای هم نرود از نظرم آتش در
دائما فاطمه،پیش نظرم می سوزد

زینب از غم من اشک مریز و بنگر
وز غم کرب و بلا چشم ترم می سوزد

فکر گودالم و زانوی حرامی به کمر
خواهر از غصه ی آن تن،کمرم می سوزد

می کشد شمر سرش را به عقب از گیسو
من به یاد سر پاشیده،سرم می سوزد
********
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1398
• ساعت
• 00:35
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

عزیز برادرم گریه مکن حسین
کنار بسترم گریه مکن حسین
گریه مکن کنار من ای جانم
که من خودم برای تو گریانم

از سوز زهر کین هستم به پیچ و تاب
باشد برای من آماده ظرف آب
اما تو در کرب و بلا عطشانی
عطشان به زیر نیزه ها می مانی

دور و برم اگر یه عده بی قرار
ولی به دور تو یه عده نیزه دار
صورتت از خونابه رنگین میشه
یه دفعه سینه ی تو سنگین میشه

******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1398
• ساعت
• 00:57
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

شعر مشترک
که برای اجرا در توسّلات به همه ی ائمه مظلومی که با زهر مسموم شده وَ به شهادت رسیده اند قابل استفاده می باشد

من که بی مِثلَم و بی هَمتایم
نور چشم علی و زهرایم

دل من خسته و بیتاب شده
همچو شمعی بدنم آب شده

زَهر انداخت شرر بر جگرم
از هجوم شررش شعله ورم

حُجّت اللهم و هستم مظلوم
شدم از کینه ی دشمن مسموم

می رسد تا به فلک آوایم
غمزده از ستم اعدایم

اشک از دیده ی من می بارد
بهر من فاطمه ناله دارد

ناله زد مادر خونین جگرم
پسرم ای پسرم ای پسرم

پسرم دل شده زین غم پر درد
زهرِ کینه چه به روزَت آورد

سوزم از زهر وَلی واویلا
از غمِ تشنه لبِ عاشورا

سوزم از زَهر وَلیکَن دیگر
سَرِ من نیست جدا از

• چهارشنبه
• 27
• آذر
• 1398
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یک بغض سخت و سنگین جامانده در گلویم
تصویر مشت خاکی است پیوسته روبرویم

امشب نسیم رحمت از جانب مدینه
عطر وجود او را می آورد به سویم

باید که در خیالم با قبر خاکی او
از کوچه های غربت تا کربلا بگویم

در کوچه روی یاسی شد رنگِ ارغوانی
عمری است روضه خوان روی کبود اویم

فواره می زند اشک از آسمان چشمم
شد قطره قطره اشکم آغشته با وضویم

با این همه کرامت وقتی حرم ندارد
از غصه خودنما شد رنگ سپید مویم

بر غربتش شب و روز باید ببارم از غم
شاید به آب دیده تاریخ را بشویم

بیماری ام وخیم ست،محض شفای روحم
دکتر نوشته باید این خاک را ببـویم

• پنج شنبه
• 28
• آذر
• 1398
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سيدى يا مجتبى - يا وجيها عندلله ۲
فتصدق علينا - يا كريم آل الله
كرمِ كار تو / گدايى كار من/ ياحسن
دلم دچار تو / لطف تو يار من/ يا حسن
يا حسن ابن على ۴

از اون كوچه ى باريک - خاطرات بد دارى ۲
توو شبها كابوسى از - دستى كه بد زد، دارى
چشم بارانى و / آه طوفانى و / واويلا
ضربه ى آنى و / سيلى ثانى و / واويلا
يا حسن ابن على ۴

لحظه هاى آخرت - حسينِ بالا سرت ۲
مى باره براى تو - اشكاى برادرت
ميگى يا ثارلله / گريه نكن حالا / ياحسين
بذار گريه هاتو / براى عاشورا / ياحسين
يا حسين ابن على ۴

• دوشنبه
• 21
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:34
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

همرنگ پائیزه بهارم
تیره و تاره روزگارم
سر اومده صبر و قرارم
بازم / شده بارونی دو چشمای ترم
بازم / می بینم مادرم و برابرم
بازم - ای وای
بازم / زیر و رو کرده وجودم رو غَمِش
بازم / جگرم می سوزه از عُمرِ کَمِش
بازم - ای وای

غمش دلم رو داده بر باد
یه لحظه هم نرفته از یاد
مادرم و دیدم که افتاد
ای وای / با غم و غصه دلم شد همنشین
ای وای / مادرم با صورت افتاد رو زمین
مادر - ای وای
ای وای / جوری زد که دلِ بیچاره شکست
ای وای / قلب من شبیهِ گوشواره شکست
مادر - ای وای

تا با لگد در و شکستن
غرور حیدر و شکستن
حرمت مادر و شکستن
آتیش / از در و دیوار خونه گُر گرفت
آتیش / چادر مادرم و چطور گرفت ...
آتیش - ای وا

• دوشنبه
• 21
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

هر زمان مجنون شدی، لیلا تلافی می‌کند
زشتی‌ات را نیز، او زیبا تلافی می‌کند

سر به راهش باش، دست از دامن او برندار
تا که دید افتاده‌ای از پا، تلافی می‌کند

غصه‌ی روزی نخور؛ خود را برایش خرج کن
نوکری کن؛ عاقبت مولا تلافی می‌کند

قطره‌ای هم ابرِ چشمت ریخت پای روضه‌اش
روز محشر مادرِ دریا تلافی می‌کند

با «حسن جان» نوحه‌خوانی کن؛ نفس را خرج کن
هر دمت را حضرت زهرا تلافی می‌کند

نوکرِ جا مانده‌ای که بین آن کوچه نبود
روضه‌خوانش می‌شود؛ حالا تلافی می‌کند

آنکه در میدان حریف جنگ، با حیدر نشد
گوشه‌ی کوچه شکستش را تلافی می‌کند

کودکی با هق هقش می‌گفت، دستش بشکند
مادرم غصه نخور! بابا تلافی می‌کند

هر کسی جا

• دوشنبه
• 21
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:37
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

پا تا به سر سوخت
در شعله های زهر تنها نه جگر سوخت

می سوخت ای وای
با یاد مادر قلب مجروحش اگر سوخت

تا روز آخر
وقت مرور خاطرات پشت در سوخت

هرچند می سوخت
با دیدن « قنفذ ، مغیره »بیشتر سوخت

شرح غمش را
هر کس شنید آشفته و آسیمه سر سوخت

ای وای ، زینب
بر حال او با اشک و آه شعله ور سوخت

بانوی غم ها
در قصه ی دو طشت در ماه صفر سوخت

از او بپرسید
کز طشت پر خون بیشتر یا طشت زر سوخت

• پنج شنبه
• 2
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 01:43
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

کریم باشی و تنها و بی سپاه و غریب!
چه گویم از غمِ تو ، ای امامِ صبر و شکیب؟

شنیده ایم ز غربت، به خویش پیچیدی
ز ماجرای زمین خوردنی که تو دیدی

شبیهِ آنچه تو دیدی، کسی گمان نبرَد
خدا کند که کسی، مادرش زمین نخورد

به پیشِ چشم تو مادر ز خصم، سیلی خورد
ز دستِ دشمنِ دین، یاس رنگ نیلی خورد

شنیده ایم نگاهت به کوچه حیران ماند
از آن به بعد دو چشمت همیشه گریان ماند

نَه آن وقارِ عجیبِ ز خانه آمدنت
نَه این شکستِ غریبانۀ عصا شدنت

از آن زمان جگرت پاره پاره شد، اما
تو هیچ دَم نزدی از غمِ دلت آقا

دلت ز سودۀ الماس پاره پاره نشد
که قاتلِ تو بجز خونِ گوشواره نشد

در آن میانه به فکرت، حجابِ مادر بود
کبودیِ رُخِ او ، چون نقابِ مادر بود

همیشه خاطره ای تلخ، کرده اَت شاکی
هماره در نظرت ماند، چادرِ خاکی

دگر ندید علی، چهره ای ز محرمِ خویش
دگر نشد که شود، هم کلامِ همدمِ خویش

از آن به بعد همه ماجرا، نهانی ماند
و غربتِ تو به اذنِ خدا جهانی ماند

نَه هفت مرتبه زهرِ جفا ترا کُشته
هزار مرتبه درد و بلا ترا کُشته

تویی غریب و گرفتار، یا حسین شهید؟
تویی بدونِ علمدار، یا حسین شهید؟

غریب حسین، که همچون حسن ز دستش رفت
غریب حسین، که حتی کفن ز دستش رفت

• شنبه
• 12
• مهر
• 1399
• ساعت
• 18:33
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia