شهادت امام حسن مجتبی(ع)

در مدح و مصیبت امام حسن علیه السلام
الا جمال تو حسن خدا امام حسن
امام پیش تر از ابتدا امام حسن
زعیم مملکت بی حدود حضرت حق
به کل خلق تویی مقتدا امام حسن
تویی محیط کرم ای کریم اهل البیت
کرامت از تو گرفته بقا امام حسن
تو آن بزرگ کریمی که دشمن خود را
عطا کنی به جواب خطا امام حسن
حریم توست بهشت وسیع قرب خدا
مزار توست دل انبیا امام حسن
بقیع تو که درش بسته روز و شب باز است
هماره بر روی دل های ما امام حسن
به باغ حسن تو آیات نور گل کرده
ز بوسه های رسول خدا امام حسن
قلمرو حرم قدست ای غریب بقیع
بود تمامی ارض و سما امام حسن
عجب ندارم اگر جبرییل هر شب و روز
کند به زائر قبرت دعا امام حسن
خدا گواست که از وصف

• دوشنبه
• 11
• بهمن
• 1389
• ساعت
• 21:39
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

مصیبت امام حسن علیه السلام
قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان
گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان
از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد
مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان

مادر که زمین خورد تن پاک تو لرزید
تنها کمکت اشک بصر بود حسن جان
از طعنه و از زخم زبان های پیاپی
هر دم به دلت زخم دگر بود حسن جان
شد قلب تو مجروح تر از جسم برادر
کز او جگرت سوخته تر بود حسن جان
گر ماه حسین بن علی بود محرم
ماه غم تو ماه صفر بود حسن جان
هر کس به تنش زخم رسد از دم شمشیر
زخم تو به تن نه، به جگر بود حسن جان
در کوچه و در مسجد و در خانه مغیره
پیوسته تو را پیش نظر بود حسن جان
در راه حسین بن علی چار فداییت
در کرببلا چار پسر بود حسن

• دوشنبه
• 11
• بهمن
• 1389
• ساعت
• 21:41
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

جگرپاره
من جگر پاره زهرایم و پاره جگرم
همه را یارم و خود از همه مظلوم‌ترم
خانـه‌ام قتلگـه و یـار ستمگر قاتل
سوخته از شرر زهر، ز پا تا به سرم

عمر من بود محرّم، همه روز و همه شب
قاتل از زهر جفا کشت به ماه صفرم
لب فرو بستم و دیدم که اهانت می‌کرد
قاتـل مـادر مظلومه مـن بـر پدرم
با وجودی که خزان کُشت بهارانم را
طشت شد باغ گل و لاله ز خون جگرم
من که طاووس بهشتم به چه جرم و گنهی
سوختـه از شـرر دوزخیان بال و پرم؟
قسمتم بود به مسجد که ز طفلی هر روز
قاتـل مـادر خـود را سـر منبـر نگـرم
تا در آن کوچه رخ یاس نبی گشت کبود
تیره شد صورت خورشید به پیش نظرم
مضطرب بـودم و لرزیدم و حیـران بودم
که چسان مادر خود ر

• دوشنبه
• 11
• بهمن
• 1389
• ساعت
• 22:05
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

به همراه دانلود سبک نوحه

ماه شمع خاک آقاست
وای بازم آقام تنهاست
اشک چشم شیعه - بارون بقیعه
آقا شدم دوباره بی قرار تو
دلم می خواد بیام کنار تو
چه سوت و کوره این مزار تو

کریم و سفره دار طاهایی
همیشه تو غریب و تنهایی
غریب مادر حسن(4)
وای از این درد غربت
شد دل خون مرد غربت
آتیشه تو آهش – غم توی نگاهش
انگار داره فضای سینه می سوزه
آقا با زهر کینه می سوزه
براش دل مدینه می سوزه
حسین داره با گریه می خونه
دیگه برادرم نمی مونه
غریب مادر حسن(4)
دید از اون ضرب سیلی
شد یاس حیدر نیلی
توی کوچه آخر – شد عصای مادر
عمری به یاد مادرش عزاداره
با خاطرات کوچه بیماره
خودش دیده شکسته گوشواره
غروب غم تو چشمای خونش
رس

• سه شنبه
• 12
• بهمن
• 1389
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

◾شهادت امام مجتبی(ع)
بنداول
سینه‌ام گر که خالی از محن است
بر لبم ذکر پاک یا حسن است
یاحسن گفتم و دلم وا شد
باغ دل چون که پر ز یاسمن است
الگوی هر شهید کرببلا
در کرامت امام ممتحن است
من بمیرم برای سلطانی
که غریب و شکسته در وطن است
بعد مرگش کنار قبر رسول
غرق در خون تمامی کفن است
شاهد کوچه در محن افتاد
زهر کین تا که در دهن افتاد
بنددوم
آسمان و زمین بهم پیچید
سفره‌ی ماجرای غم راچید
همه گفتند در مصیبت او
چقدر غصه و بلا میدید
این همان مرد کوچک کوچه است
که همه بار غم بدوش کشید
دست در دست مادرش میرفت
ناسزا بین کوچه تا که شنید
داد زد بر سر عدو آنجا
دشمن فاطمه به خود لرزید
همه‌ی شهد گل چودر عسل است
فاتح

• دوشنبه
• 14
• آبان
• 1397
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

اي زرخت نور خدا منجلي

نور دو چشمان بتول و علي

تو آينه دار خدايي حسن

كريم آل مصطفايي حسن

تو روح صوم و معني صلاتي

تو سنگر سفينه النجاتي

مفتخر از كرامتت كرامت

مرام هم ريزه خور مرامت

چشم جنان هميشه دنبال توست

هر آنچه حسن است همه مال توست

حور و ملك جمله گداي گدات

اي همه حسن فروشان فدات

جود و كرم را يم بي ساحلي

در ادب استاد ابو فاضلي

مدينه آسمان روي ماهت

فاطمه مست باده نگاهت

تو ناخدا كشتي نجاتي

بيت نخست شعر كربلايي

عشق به عشق تو به تاب و تب است

جلوه اي از حلم تو در زينب است

• دوشنبه
• 10
• مهر
• 1391
• ساعت
• 08:35
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

نمک خانه زهراست حسن

باعث خلقت دنیاست حسن

پسر ارشد سردار حنین

بازوانش چه تواناست حسن

فاطمه گرچه حسینی باشد

ضربان دل زهراست حسن

شاعر : سيد عبدالحيدر

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• عفاف

امام حسن(ع)-مناجات(بحر طویل)
الا قبله عالم
تمام کس و کارم
الا نور دل حضرت خاتم
الا توبه ی آدم
الا سید نوح و نبی و عیسی و مریم
الا ای صفرت موجب سُکنای محرم
الا حضرت دلبر که دلم را تو ربودی
الا حضرت ساقی که مرا مست نمودی
جهان خیمه لطفست و تو بر خیمه عمودی
تو آن حضرت لطف و کَرَم و رافت و جودی
که بر خیل گدایان درت راه گشودی
از آن روز
از آن حالت مرموز
که با آن دل پر سوز
که تنها
میان غم دنیا
دل خسته ی من بود و تو بودی
به روی دلم آغوش گشودی
شد از فیض تو غوغا
ز چشمان تو دیدم
فتحاً لک فتحاً و مبینا
به نام تو گشودم لب و دیدم که چه ها شد
چه شوری به دل زار به پا شد
نوایی
صدایی
ز حلقوم خدایی
مرا سوی خودش خ

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 22:59
• نوشته شده توسط
• عفاف

اگر دردم یکی بودی

(اگر دردم یكی بودی، چه بودی؟)
(اگر غم اندكی بودی چه بودی؟)
زمانه شعر غم بهرم سرودی
فراق یاوران جانم ربودی
******
پیاپی غصّه می‌آید سراغم
گرفتار فراوان درد و داغم
نشسته در تمام این سرا غم
بسوزد آتش خصمانه باغم

فراوان غصّه دارم ز داغ گل عذارم
غمین و بی‌قرارم برای لاله‌زارم

فلك دائم مرا اندر ستیز است
سبوی غم به جانم شعله ریز است
كران تا بیكرانم ناله خیز است
دلم بر بوی ماتم ،شامه تیز است

فراق یاوران جانم ربودی
(اگر دردم یكی بودی، چه بودی؟)
******
نشان داغ باباست بر دل من
نوای آه و حسرت حاصل من
فراق روی او شد قاتل من
بقیع با غصّه‌هایش منزل من

فراوان غصّه دارم ز داغ گل عذارم
غ

• سه شنبه
• 12
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• عفاف

متن روضه شهادت امام حسن علیه السلام-مرحوم فلسفی
نوشته شده توسط : خادم الشهداء

شما یه نگاهی به مدینه کن، ببین با جنازه امام مجتبی چه کردن، طبق وصیت آوردن با پیغمبر تجدید عهد کند، آمدن ابی عبد الله دید جنازه را تیر باران کردند، بدن برادر را از مسجد بیرون آورد، برد در بقیع، بدن را دفن می کرد، مثل باران گریه می کرد، صدا می زد حسن جان غارت زده کسی نیست مالش را برده با شند، کسی است که با دست خود برادر را در قبر بخو اباند،یا امام رضا یا حسن مجتبی، وقتی که رفتید روز مرگ بدنتان دفن شد، ولی بدن ابی عبد الله سه روز ماند، عا قبت چادر نشینان بدن را دفن کردند.

:: مرتبط با: متن روضه های مرحوم فلسی، مرحوم ك

• جمعه
• 15
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• عفاف

غرق احسان حسین و حسنم
بر سر خوان حسین و حسنم
بلبل عشق مرا نام دهید
تا غزل خوان حسین و حسنم
هر نم اشک مرا اوج دهد
محو عرفان حسین و حسنم
فارغ از عالم سر گشتگی ام
تا پریشان حسین و حسنم
نان خور سفره سبطین شدم
شکر مهمان حسین و حسنم
قِدمت عشق من امروزی نیست
نسل سلمان حسین و حسنم
هر دو غربت زده و مظلومند
دیده گریان حسین و حسنم
بنویسید به روی کفنم
از غلامان حسین و حسنم

• جمعه
• 15
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• عفاف

آتشی اُفتاده از زهر جفا بر پیکرم
درد غربت می چکد از ناله های آخرم
ماجرای غربت شیر خدا تکرار شد
در مدینه یک نفر حتّی نباشد یاورم
در میان خانه ی خود هم غریب و بی کَسَم
روی لب نام امیرالمؤمنین را می برم
یا مُذلّ المؤمنین هر دم خطابم می کنند
شعله ی زخم زبان می ریزد از دور و برم
زهر کینه شد طبیب درد چندین ساله ام
این بُوَد از لطف بی حدّ و شمار همسرم !
لخته ی خون انعکاس سرخی میخ در است
لحظه ی آخر به یاد غصّه های مادرم
ماجرای کوچه را هر لحظه تازه می کند
چادر خاکی مادر در کنار بسترم
ماتمی دیرینه دارم در میان سینه ام
سایه ی دستی بُوَد در قاب چشمان ترم
در میان کوچه دیدم مادرم از پا نشست
آن چنان زد با لگ

• یکشنبه
• 17
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• عفاف

حسن که دلبر حسینه ببین کریم عالمینه
با این که هستی فاطمه س است ولی غریب تر از حسینه
...
حسن ع و حسن خصالش حسن ع و صوت نمازش
حسن ع و برق نگاهش حسن ع و تار عبایش
حسن ع و دست سخایش حسن ع و سوز صدایش
حسن ع و بزم عزایش حسن ع و وصف دعایش
.....
حسن ع ای شمس ای همای کرم حسن ع ای شمس الضحی دلم
من و این چشمهای منتظرم بنویس امشب مدینه برم
..حسن ع غریب عالمینه حسن غریب تر ازحسینه
***************

طشت پرخون من بمیرم زینب س محزون بمیرم
پیش خواهر از دهانت خون دل بیرون بمیرم
...
می نشستی پای منبر می شنیدی ناسزا بر
پدر و جدت پیمبرص یا که بر زهرای اطهر س
یاد آن سیلی که مادر به میان کوچه پر پر
شده پژمرده صنوبر گ

• جمعه
• 22
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شبی بال و پر تو سوخت ، ای وای
تمام بستر تو سوخت ای وای
به پیش چشم های خیس زینب ...
دوچشمان تر ِ تو سوخت ، ای وای
شبیه لحظه ی آخر مادر
نگاه آخر تو سوخت ، ای وای
تو دیدی که میان در و دیوار
چگونه مادر تو سوخت ، ای وای
به یاد کوچه و سیلیّ و مادر
دل غم پرور تو سوخت ، ای وای
دل عبّاس وقت تیر باران
کنار پیکر تو سوخت ای وای
نگاه آخرت از غصّه حاکی ست
عزادار غم "چادر خاکی" ست

• یکشنبه
• 14
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

#غزل_امام_حسن

نامت شفا بخش است ، بر هر درد تسکین است
یادت مسِّرَت بخشِ دلهایی که غمگین است

دنیا و اهلش روز و شب روزی خورت هستند
یعنی همیشه سفره ی لطفِ تو رنگین است

کافر اگر دلبسته ات شد جای حیرت نیست
عشق تو چیزی ماورای دین و آیین است

ما را بخواهی یا نخواهی ، عاشقت هستیم
جای تعجب نیست...رسم نوکری این است

با گریه از روی ضریحت بوسه می چینم
افسوس در خواب است...اما باز شیرین است

تعداد عاشق های تو بالاست ، با این حال
تعداد زائرهای تو اینقدر پایین است

روضه نمی خوانم... فقط یک جمله می گویم
زهرا کجا‌ و دستِ نامردی که سنگین است

#احسان_نرگسی

• دوشنبه
• 14
• آبان
• 1397
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• احسان نرگسی

بی رمق شده پیکرم،جون ندارم بال و پرم
کنج خونه غربت زده(قاتلم شده همسرم)2
روی دل شکستم،سایه رنج و غصه ها می شینه
به آسمون رسیده،ناله بی کسیم از سوی سینه
میرم و جا میزارم،دلمو با شب و روز مدینه
(وای وای وای از این غریبی)4
با دلای پر کینشون،با هزارتا زخم زبون
قلبمو آتیش میزدی(آدمای نامهربون)2
به کی بگم غریبم،یه روز خوش توی وطن ندیدم
حتی میون مسجد،همیشه سب حیدر و شنیدم
آرزومه بمیرم،خدا می دونه که دیگه بریدم
(وای وای وای از این غریبی)4
دیگه موقع رفتنه،لحظه های مرگ منه
چشم به راهمه اون طرف(مادرم صدام می زنه)2
تو نفسای آخر،پر میزنه دلم برای مادر
می ریزه اشک چشام،به یاد داغ و روضه های مادر
دارم آتیش م

• یکشنبه
• 30
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• جواد

کاش بودی کرب وبلا،کنار حرمم،حرم داشتی حسن
کاش بودی کرب وبلایه ایوون طلا تو هم داشتی حسن
دور ضریحت پر سینه زن بود،مادرمون فاطمه بی محن بود
یک شب جمعه حرم حسین و یک شب جمعه حرم حسن بود
من گنبدی دارم و گنبد بقیع،گرد و غبار غبار غبار
من یک سری دارمو تو سایبونم قبرت نداره نداره نداره
(برادر بی حرمم،حسن،حسن،حسن،)3
کاش بودی کرب وبلا تو بین الحرمین،حرم داشتی حسن
کاش یه گنبدی شبیه به گنبدحسین تو هم داشتی حسن
گنبدامون شبیه کاظمین بود،قشنگ ترین بهشت عالمین بود
پرچم سبز یا حسن کنار پرچم سرخ ذکر یا حسین بود
صحن و سرای من شلوغ و بقیع زائر نداره نداره نداره
صحنت تو دلمه و چشام آسمونش پر از ستاره ستاره ستاره

• یکشنبه
• 30
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 07:35
• نوشته شده توسط
• جواد

سبک : وتر الموتر
تو دل شوق پر زدن دارم هرچی که دارم از حسن دارم
یه نظر کردش آقای جوونای بهشت
از کرم اسم منو هم تو غلاماش نوشت
کاش که سائل کرمش بشم روزی خادم حرمش بشم
حسن...وای
امشب صحنش مونده بی زائر داره می ریزه اشکای شاعر
اگه آقامون نداره حرم و بارگاه
سقف صحنش آسمونه چراغش نور ماه
با توکل به خود خدا مدینه میشه مثه کربلا
حسن...وای
می سوزی از دین قلابی دربونات آقا همه وهابی
این همه نامهربونی دیدی یا زائرات
ولی باز صبر می کنی و در نمی یاد صدات
لعنت خدا به آل سعود زائرت شده صورتش کبود
حسن...وای

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• دوشنبه
• 18
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

سینه ام کلبه ی غم و غصه
حال و روزم همیشه بارانی
تک و تنها میان حجره ی خود
مانده ام بادل پریشانی
آسمان مدینه را امشب
چقدر غصه دار می بینم
در و دیوار خانه را دیگر
چقدر بی قرار می بینم
کار خود کرد آخرش جعده
طعمه ی دست شوم یک زنی ام
همه را باخبر کنید آخر
شک ندارم دگرکه رفتنی ام
به ابوالفضل اطلاع بدهید
و حسین راخبر کنید امشب
و بگویید که همین حالا
کفنم را بیاورد زینب
به گمانم که سم اثر کرده
سینه ی من هماره میسوزد
آتشی در وجودم افتاده
جگری پاره پاره میسوزد
جگرم پاره پاره است اما
در دلم خیمه ی عزا دارم
پای تشتی که از جگر پر شد
هم چو ابر بهار می بارم
عطشی در دلم زده خیمه
تشنه ام خسته ام پریشانم
یاد روز

• پنج شنبه
• 21
• آذر
• 1392
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

نیست کس غیر از خدا آگاه از سوز نهانم
خون دل هایی که خوردم ریخت بیرون از دهانم
زهر نانوشیده قلبم بود مثل لاله پرپر
بس که آمد بر جگر از دوستان زخم زبانم
در وطن نه در میان خانه ی خود هم غریبم
قاتلم گردیده یارب همسر نامهربانم
قلب من شد پاره آن روزی که خود در کوچه دیدم
مادرم نقش زمین گردید پیش دیده گانم
جعده زهرم داد امّا قاتلم باشد مغیره
بر لب از ظلمی که او کرده چهل سال است جانم
خون دل هایی که زهرا و علی خوردند عمری
اشگ گردید و روان شد از دو چشم خون فشانم
هر کجا افتاد چشمم یا به ثانی یا مغیره
رنگ از رویم پرید و سوخت مغز استخوانم
من که ختم الانبیا خوانده است طاووس بهشتم
در میان آشیان چون طایر بی آش

• شنبه
• 7
• دی
• 1392
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

کریم اهل بیتم بی یاور و حبیبم
به کی بگم خدایا تو خونمم غریبم
با این کبودی تن شبیه مادرم من
من با دلی شکسته تنها ترین امامم
حرفای بد شنیدم در پاسخ سلامم
غم را به دل نهفتم به زینبم نگفتم
زینب خدا نگهدار رفتم با قلب پر درد
زهر جفا رسید و از غصه راحتم من
از غم رها شدم من حاجت روا شدم من
یه بانوی رشیده شد قامتش خمیده
تو گوشمه هنوزم صدای یک کشیده
راهش تو کوچه بستن گوشوارشو شکستن
مادر برام دعا کرد تو کوچه زنده موندم
خاک رو چادرش رو با گریه می‌تکوندم
دیدم که تار میبینه روی زمین میشینه

شاعر : قاسم نعمتی

• یکشنبه
• 15
• دی
• 1392
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

خندۀ ختم رسل، می‌شکفد از لب تو
روح عیسی به فلک، پر زند از «یارب» تو
چشم خورشید بوَد، فرشِ رهِ مکوکبِ تو
جان عالم به فدای تو و امّ و اب تو
بـه هـزار اسم خـدا، ماه هزار انجمنی
پای تا فرق همه، حسن خدایی، حسنی
باغ وحی از نفس پاک تو، جان می‌گیرد
مؤمن از مهر شما، خطّ امان می‌گیرد
صد چو داود به مدح تو زبان می‌گیرد
روح از گردش چشم تو روان می‌گیرد
ای دعـا شیفتـۀ شعلـۀ تـاب و تـب تـو
تو که هستی که بُوَد دوش نبی، مرکب تو
حلم، یک شاخه گل از باغ بهشت خویت
خضر، یک تشنه، که بنشسته کنار جویت
مهر، یک ذرّۀ ناچیز، ز مهر رویت
ماه، یک سائل درمانده، به خاک کویت
اختران، جلوه‌گرفته همه از جلوت تو
آفتــاب آینــه دار ح

• یکشنبه
• 15
• دی
• 1392
• ساعت
• 16:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

صفر تمام شد و طی نشـد عزای حسن
هزار حیف که شد زهر کین جزای حسن
بـه غربتش چـه بگویـم، رسـول اکـرم گفت
که ماهیان همه گرینـد از بـرای حسن
اگرچه آب شد و سوخت بی‌صدا چون شمع
محیط، پر شده از اشک بی‌صدای حسن
بـه حشـر بـا گـل لبخنـد می‌شـود محشور
خوشا کسی که کند گریه در عزای حسن
گمـان نبـود نمـک‌ناشناس‌هــا بـه ستـم
کنند خنجـر خود را فرو به پای حسن
هنـوز بـر بـدنش زخـم‌ تیرهــا پیــداست
هنوز شهر مدینـه است کربلای حسن
کسی که فاطمـه را کشت قاتل حسن است
به روز حشر شهادت دهد خدای حسن
ز بـس بـه پیکـر پاکش نشست تیـر ستـم
به روی شانه بدن گشت نی‌نوای حسن
غـریبِ شهـر مدینه، غـریب رفت بـه خاک
غریب‌تر حرم و صحن

• یکشنبه
• 15
• دی
• 1392
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

حتما تو نیز جنس غمت فرق میکند
آشفتگی زلف خمت فرق میکند
محتاج دستهای کریمانه ات،کرم
از بس که شیوه ی کرمت فرق میکند
"بس اتشی ز اخگر الماس ریزه ها..."
این بیت شعر محتشمت فرق میکند
تو "مادری" و بی حرمی ارث مادری ت
معلوم شد چرا حرمت فرق میکند
زهراجواب سینه زنان تو را دهد
مزد غلامی علمت فرق میکند
آقا میان کوچه چه دیدی که بعد از آن
وقت عبور هر قدمت فرق میکند
دمهای آخری تو "لا یوم ... " بوده است
ای نوحه خوان که شور دمت فرق میکند
یک بار خواندی و جگرت پاره پاره شد
پس این تویی که جنس غمت فرق میکند

شاعر : محمد حدادی

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا امام حسن مجتبی (ع)
خادمان حرمت جن و ملک ، جبرائیل
می کند حضرت خالق ز مقامت تجلیل
گشته عرش از خم ابروی کمانت تشکیل
کی کنم ماه جمال تو به یوسف تمثیل
از خدا خواسته ام کلب درت باشم چون
می شود کلب ز مهر تو به انسان تبدیل

در کف تربت پاک تو به طف افتادم
طف اشکم که ز هجر‌ تو به کف افتادم

از خدا خواسته ام مرغ مهاجر باشم
برترین قاصدک قرن معاصر باشم
گر بنا هست که هجرت بنمایم از خود
بهتر آنست به سوی تو مسافر باشم
بال و پر باز کنم اذن زیارت گیرم
در کنار حرم پاک تو زائر باشم

گوشه چشمی بنما شمع مزار تو شوم
بی امان گریه کنم ابر بهار تو شوم

دانه اشکی بده تا من ز غم آواز کنم
تا که از سوز خودم ساز تو را س

• دوشنبه
• 8
• تیر
• 1394
• ساعت
• 10:10
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کریم و آقای منه به هیچ کی بد نمیکنه

هر کی گداش میشه میگه کسی رو رد نمیکنه

قصه ی عشق من و تو یه قصه ی قدیمیه

هر کی گداته میدونه کار شما کریمیه

امام حسن امام حسن

فدای اون آقایی که درد منو دوا کنه

من اگر کربلا بخوام برای من دعا کنه

میخوام برم پیش آقا هر چی میخوام بهش بگم

خودش اینو خوب میدونه میخوام به پابوسش برم

امام حسن امام حسن

بگم آقای مهربون دستی بکش رو سر من

میخوام که کفترت بشم جون بگیره این پر من

قصه ی عشق من و تو یه قصه ی قدیمیه

من که گداتم میدونم کار شما کریمیه

امام حسن امام حسن

خوب میدونم که دست رد به سینه ام نمیزنی

آخه عزیز فاطمه تو ارباب خوب منی

یعنی میشه نگام کنی برای

• چهارشنبه
• 22
• مهر
• 1394
• ساعت
• 07:58
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

سلام ای آقای کریمم گرفتار تو از قدیمم
تو شاه و من عبد حریمم حسن جان (۲)
بزرگ آل مرتضایی امام شاه کربلایی
چرا پس بی صحن و سرایی حسن جان (۲)
حسن جان – برای تو صحن و سرا می‌سازیم
ضریحی چنان کربلا می‌سازیم (بنامت بنازیم(
کریم شهر پیغمبری حسن
میان خانه بی یاوری حسن
تو شهریار بی لشگری حسن
(یابن الزهرا لبیک یا حسن)
بمیرم محاسن سفیدی نگفتی در کوچه چه دیدی
به شانه مادر را کشیدی حسن جان (۲)
صدایی آمد ناگهانی به خاک افتاده آسمانی
عصای بانوی جوانی حسن جان (۲)
واویلا – زمین خوردن مادرت پیرت کرد
دو گوشواره آنجا زمین گیرت کرد(عدو بی‌هوا زد)
ز بعد کوچه خون شد نگاه تو –
مسیر مادر شد قتله گاه تو
چه خنده‌ای کرد

• پنج شنبه
• 28
• آبان
• 1394
• ساعت
• 08:32
• نوشته شده توسط
• حمید

کوزه ز دست خسته ام افتاد تا شکست
قلبم ز بی وفایی یک آشنا شکست

از درد می زدم به زمین چنگ، زینبم
از لخته های خون لبم بی صدا شکست

هرچند بد نکردم و با طعنه ساختم
در کوچه ها وقار مرا ناسزا شکست

می سوختم اگرچه ز زهر جفا ولی
پشت من از حوادث آن کوچه ها شکست

دستی غرور کودکیم را نشانه رفت
مرز میان روز و شب مجتبی شکست

میخواستم مدافع مادر شوم، نشد
قدم نمی رسید و دلم بی هوا شکست

هی داد می کشید سر همسر علی
دنیا شکست حرمت خیر النسا شکست

فریاد می زدم که نزن مادر من است
خندید بر من و ترک شیشه را شکست

میخواستم بمیرم و رنگم پریده بود
آن گوشواره در اثر ضربه تا شکست

می زد نفس نفس که زمین خورد مادرم
خوردم

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در کوچه پای آمدنش تیر میکشد

از سمت گوش تا دهنش تیر میکشد

این طفل هر زمان که به در میکند نگاه

بی وقفه چارچوب تنش تیر میکشد

مادر چقدر دلنگران سکوت اوست

فهمیده سینه ی حسنش تیر میکشد

نام حسن ردیف غزلهای غربت است

حتی ردیف تَن تَ تَنَش تیر میکشد

این بار زهر کینه بر او کارگر شده

هی لخته لخته هی دهنش تیر میکشد

زینبه نشسته پاره ی تن را نظاره گر

با هر نفس نفس ، بدنش تیر میکشد

از بس که گریه کرده در این ماتم عظیم

چشمان خیس سینه زنش تیر میکشد

شاید که یاد کرببلا میکند حسین

وقتی که دارد از کفنش تیر میکشد

شاعر : سید حسن رستگار

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• حمید

ای كه داغ تو شـراره بـه دل خـواهـر زد

مـرغ دل در قفس سینــۀ مـن پـرپر زد

چه كسی آتش كین زد به دل سوختـه ات

كه غمت شعلۀ غـم بر جگـر خـواهر زد

آسمـان كاش به روی سرش آوار شـود

آن كه از پشت سـر تـو به دلت خنجر زد

آن كه آتش به حرمخانۀ عصمت زده بود

طعنـه و زخــم زبـان بـر دل تـو آخر زد

چشمم افتــاد چـو بـر بـاغ پُـر از لالـۀ تو

پــاره هـای دل تـو، بـر جگـرم آذر زد

از حـریم نبـوی تـاكـه جـدا شـد بـدنت

دشمـن آتش ز غمت بـر تن پیغمبـر زد

تیــر زد بـر بـدنت دشمــن دیــرینـۀ مـا

با همان دست كه سیلی بـه رُخ مـادر زد

خون دل ریخت حسینم كه گه دفن تـو دیـد

تیـر بگـذشته ز تـابوت و ز پیكـر سـر زد

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• حمید