منم آن سائلی درمانده که با دست تهی
دردل شب به امید کرمت گریه کنم
به غبار حرم کرب وبلایت سوگند
دوست دارم که شبی در حرمت گریه کنیم
امید آخر دل های بی قرار حسین
مرا هزار امید است و هر هزار حسین
به کوه امنیت و بندگی رسید سریع
به کشتی توهرآن کس که شدسوار حسین
تویی که شان نزول تبارک الهی
خدا به خلقت تو کرده افتخار حسین
خدا به طالع ما مهر نوکری زده است
به غیر نوکریت نیست کار و بار حسین
غلام و نوکر و مداح و شاعر و خادم
گذاشتی سر ما اسم مستعار حسین
گناهکارم و در بین خلق محترمم
غلامی تو به من داده اعتبار حسین
ازاین محبت واین عشق واین حسینیه ها
هزار شکر که لایمکن الفرار حسین
اگرحبیب به عشقت دوبارجان داده ست
هزار جان بده تا من هزار بار حسین
شُکوه خدا در جمالَت عَیان
وَقار و شرف در کمالت عیان
تمامِ تجلّی و حُسنِ صفات
به ماهِ رخِ بی مثالَت عیان
به ختم رسل نور عین
امامِ همه عالمین
بُوَد ذکرِ ارض و سما
حسین یا حسین یا حسین
تویی مهرِ آسمانِ ولایت
ذبیحُ الله،جان عالَم فدایت
حسین جان ای آبروی دو عالَم
نگین سلیمان به حلقهٔ خاتم...
به عشق تو دلبسته ام یا حسین
من آن عبدِ دلخسته ام یا حسین
به شوق عبورت زِ کویِ وِصال
سرِ راه بنشسته ام یا حسین
به قرآن دلدادگی
به اشک روان از دو عین
بدیدم که نازل شده
وَ یَبقیٰ وَجهِ الحسین
الا ای بهشتِ همه اهل ایمان
تویی که کنی مَرحَمَت بر گدایان
حسین جان ای آبروی دو عالَم
نگین سلیمان به حلقهٔ خاتم...
سلام ای
در راه اهل بیت و
مکتب و دین و قرآن
هستیم جان بر کفی در
لشکرِ تو حسین جان
چه غم اگر که شویم با
دشمن مُلحِد روبرو
اِنّ اللهَ یُدافِع
عَنِ الّذینَ آمَنوا
حسین حسین یابن زهرا...
اشکم با یاد داغش
جاری از هر دو عین است
سرم فدای دلبر
خونم نذرِ حسین است
نگیرد هرگز دل ما
زِ غیرِ دلبر رنگ و بو
اِنّ اللهَ یُدافِع
عَنِ الّذینَ آمَنوا
حسین حسین یابن زهرا...
زینتِ دوشِ خاتم
آبروی دو عالَم
مضمونِ روضه های
جگر سوزِ محتشم
لطف و عنایت نمودی
داده ای بر ما آبرو
اِنّ اللهَ یُدافِع
عَنِ الّذینَ آمَنوا
حسین حسین یابن زهرا...
إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ
غریب افتاده‌ای در دسـت جلاد
از این بـی‌یـاوری فـریاد فـریاد
مثال تشنـه ای در چنـگ صیـاد
شـده کـاخ یزیـد از ظلـم آبـاد
******
غریب افتـاده‌ای در زیر شمشیـر
غریبـانه نشستـه بـر تنـت تیـر
غـریـب ایـن دیـار پـُر بـلایـی
غریبـی مـی‌روم در بند و زنجیـر
غریبی در وطن سهم حسـن بود
به زیر نیـزه بـاران در کفـن بود
تـو امّـا در دل صحــرا غـریبـی
تویی دور از وطن ، او در وطن بود
غریب افتاده‌ای در دسـت جلاد
******
غریـب افتـاده‌ای در بین لشکـر
بـه زیـر چکمـة شمـر ستمگـر
تو را می‌بینـم و میسوزم ای‌وای
نهـاده بـر گلـوی تشنـه خنجـر
غریبـانـه دلـم می‌گیـرد از غـم
تویی در خون و من در اشک نم‌نم
به خونـابی که ا
بر لب آه حسین است
دل همراهِ حسین است
اسلام زنده به خون و
ایمان راهِ حسین است
ای دل تو برو در طریق ایمان
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان
تا که برسی به صِراطُ الرّحمٰن
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان...
خوش آن کسی که راهش
همچون جوْن و زهیر است
هر کس بندهٔ عشق است
او عاقبت بخیر است
ای دل نَشَوی تا که دور از جانان
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان
تا که برسی به صِراطُ الرّحمٰن
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان...
باید عبد خدا شد
عاشق بر شهدا شد
قربانیِ مِنای
عشقِ کرببلا شد
تا که بدهی در رَهِ دلبر جان
لاتَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان
تا ک
چقدر تیر بر تن تو نشست
چقدر صورتت ترک خورده
چشمهایت دگر نمی بینند
وای از آن پلکهای پژمرده
تکیه ات را بده به شمشیرت
قدرتی ده به جسم خسته خویش
سر عمامه را ببند ، آقا
دور پیشانی شکسته خویش
نیزه ها روبروت صف بستند
سعی خود را نما زمین نخوری
روی پایت باییست چون زود است
از رباب و رقیه دل ببری
سمت گودال میروی باشد
ولی ای عشق قدری آهسته
از همان بوسه بر گلو خواندم
خنجری بر تو راه را بسته
چقدر تیر در پرت جا شد
بالهایت اگر چه کنده شده
ماندن یک سه شعبه در قلبت
کار زجر آور و کشنده شده
وقتی از ڌوالجناح افتادی
زینب از روی تل تو را می دید
ناگهان چشم او سیاهی رفت
تا سرت روی نیزه ای تابید
بدنت بر زمین و اط
روح ایمان
حسین جان ای حسین جان ای حسین جان
حسین حسین غریب مادر...
نور قرآن
حسین جان ای حسین جان ای حسین جان
جان و جانان
حسین جان ای حسین جان ای حسین جان
دلخوشی و
عشق پیمبر
بر همِگان
سَیّد و سَروَر
به دشت غم
لالهٔ پرپر
حسین حسین
غریب مادر
حسین حسین غریب مادر...
بودی عطشان
حسین جان ای حسین جان ای حسین جان
ای پریشان
حسین جان ای حسین جان ای حسین جان
به قتلگاه
کشتهٔ بی سر
شدی شَها
زخمیِ خنجرِ
دل نگران
برای معجر
حسین حسین
غریب مادر
حسین حسین غریب مادر...
آقاجان نوکرم ای شاه و سرورم،
میخوام بیام تا حرم،نگو نمیشه دلبرم،
حرم با صفا تو دوست دارم،
آقا گنبد طلا تو دوست دارم،
پرش کفترا تو دوست دارم،(دوست دارم)
اون همه شور و شین و دوست دارم،
بین الحرمین رو دوست دارم،
ذکر یاحسین رو دوست دارم،( دوست دارم)
باذکر و دعا کرببلا میخوام مجنونم آقا کرببلا میخوام،
ای کل باورم،هستی تو یاورم،
کرده مرا نذر تو،ز کودکی مادرم،
تویی تو تکیه گاهم اربابم،
غلامم هستی شاهم اربابم،
به خدا بی پناهم اربابم،(اربابم)
مستم آقا ز جامت اربابم،
میپرم روی بامت اربابم ،
خیلی آقا میخوامت اربابم،(اربابم )
باذکر و دعا کرببلا میخوام مجنونم آقا کرببلا میخوام،
با یادت مجنونم،کردی بی سام
ذبیحَ الله ذبیحَ الله
حسین یا مولا یا اباعبدالله...
تویی روحم تویی جانم
تو هستی هستی و رُکنِ ایمانم
تو اسلام و تو قرآنم
برایت مولا مرثیه میخوانم
ذبیحَ الله ذبیحَ الله
حسین یا مولا یا اباعبدالله...
تویی ذکرم به روی لب
گل سرخِ سر بریدهٔ زینب
به مقتل بر لبت یا رب
گل سرخِ سر بریدهٔ زینب
ذبیحَ الله ذبیحَ الله
حسین یا مولا یا اباعبدالله...
عَطش بود و غمی عُظمیٰ
فِتادی از رویِ ذوالجناح مولا
به روی خاک در آن صحرا
فِتادی از رویِ ذوالجناح مولا
ذبیحَ الله ذبیحَ الله
حسین یا مولا یا اباعبدالله...
تَهِ گودال تَهِ گودال
لبِ تشنه شد سَرِت جدا مولا
تَهِ گودال تَهِ گودال
زدی غریبانه دست و پا مولا
ذبیحَ الل
صلّی اللهُ علیکَ یا مظلوم
ذکر تعقیبات هر نمازه
ای شهید غریب کربلا
دوسِت دارم بی حدّ و اندازه
به تو مدیونم،نوحه میخونم
ذبیح سر زِ تن جدا یا ثارالله
به تو مدیونم،به فدات جونم
هستی مصباح الهدیٰ ابی عبداللا
ابی عبدالله، ابی عبدالله، ابی عبدالله، ابی عبدالله...
صلّی اللهُ علیکَ یا مظلوم
ما رو سرباز دین و قرآن کن
تو مِنای ولایت عاقبت
ما را بر خوان زینب مهمان کن
فقر ما و، کوی عشق و
محبت عنایت و کرم زینب
فیض ببرن،از این روضه
شهیدای مدافع حرم زینب
ابی عبدالله، ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله...
ای جلوهٔ رب،خورشید مکتب
فرزند زهرا و علی سالار زینب
یا ثارالله اباعبدالله...
ای بر پیمبر،نورِ دو دیده
جان داده ای در رَهِ ایمان و عقیده
یا ثارالله اباعبدالله...
ای جانِ جانان،مظلومِ عطشان
بر روی نیزه شده اي قاریِ قرآن
یا ثارالله اباعبدالله...
ماغرق سوز و،شور و نواییم
دلدادگانِ حرم کرببلاییم
یا ثارالله اباعبدالله...
ای یاورِ ما،ای رُکن ایمان
یاد امام و شهدا گوییم حسین جان
یا ثارالله اباعبدالله...
حتی روی نیـزه ، قـاری قرآنی
در صحرای غربت ، قوّتی بر جانی
هم تسلا بخشِ ، این دل سوزانی
هم امیـدی به دلِ ، کودک گریانی
******
یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله
صوت قرآن تو آرامش این جان من است
هم تسـلای دل خستـة سوزان من است
هم دوای دل غمـگیـن یتیمـان من است
در صحرای غربت ، قوّتی بر جانی
حتی روی نیـزه ، قـاری قرآنی
******
یوسـف دشـت بلایـی و خـریـدار تو اَم
از دل و دیـده فقـط طالـبِ دیـدار تو اَم
کن تلاوت که به هر لحظه شنیـدار تو اَم
بهترین تسکیـنِ ، سینـة نالانی
حتی روی نیـزه ، قـاری قرآنی
******
یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله
مثل خورشیـد فروزنـده به نـی می تابـی
سلام ای نگارِ معظّم
سلام ای بهار دو عالَم
برم نام تو ای حسین جان
به صَد غم
غمم این باشد که تو تشنه لب داده اي جان
غمم این باشد تن تو به خون گشته غَلطان
غمم این باشد که زهرا شده مرثیه خوان
حسین جان حسین جان حسین جان...
به خَتمِ رُسُل نورِ دیده
به مقتل شدی سر بُریده
وَ زهرا بیاید به گودال
خمیده
بگوید مادر،عزیزم چه آمد سرِ تو
در این قتلگاه،نِشستند روی پیکرِ تو
سرت بر نیزه،امان از دل خواهرِ تو
حسین جان حسین جان حسین جان...
خوشا آنکه در راهِ تقویٰ
به لطفِ دعاهای زهرا
حسینی بماند دلش در
دو دنیا
خوشا آن کس که،کند اقتدا بر شهیدان
شود مُحرِم در،حریمِ دل آرای ایمان
وَ در محشر هم ذکرِ شود جانش حسین جان
دیدم آخر آنچه را باور نبود
شاهدم جزدیدگان ترنبود
درهمان وقتی که افتادی به خاک
قلب من از داغ تو شد چاک چاک
دشتی از دشمن بسویت آمدند
گرد تو چون خاروخس حلقه زدند
گاهی از راه ستم تیرت زدند
گه سنان وگاه شمشیرت زدند
زینب از روی بلندی دیده است
پیکرت درخاک وخون غلطیده بود
چهره ات بر روی خاک تیره بود
سوی خیمه چشم هایت خیره بود
شد بلند از مقتل تو همهمه
گاه من نالیدم وگه فاطمه
این مصیبت را کسی باور نداشت
پیکرت برخاک بود وسر نداشت
با همان دستی که زهرا را زدند
درکنار جسم تومارا زدند
در شور گریه ها لبیک یا حسین
گوییم یک صدا : لبیک یا حسین
ماه محرم است، دلها پر از غم است
حی علی العزا لبیک یا حسین
اوج ارادت است، مردن شهادت است
در پای روضه ها لبیک یا حسین
بار سفر ببند با کاروان اشک
چاووش کربلا لبیک یا حسین
زینب به قتلگاه، گوید به اشک و آه :
روحی لک الفدا لبیک یا حسین
خوشبخت آن که گفت مثل حبيب و حر
در موج ابتلا : لبیک یا حسین
هل من معین تو پیچیده تا ابد
در گوش جان ما لبیک یا حسین
هر وقت می کند دل آرزوی تو
پر می کشیم با لبیک یا حسین
در روز سرنوشت ، یا لیتنا معك
في لُجَّةِ البلا لبیک یا حسین
زمزمه ی عاشقانه نام حسین است
مستی اهل ولا ز جام حسین است
مکتب او معرفت ، شهادت و ایثار
غیرت و آزادگی مرام حسین است
در رگ اسلام ، خون او جریان یافت
دین خدا زنده با قیام حسین است
دولت توحیدی اش زوال ندارد
سکه ی فضل و شرف به نام حسین است
تا به قیامت در اهتزاز بماند
پرچم تکبیر ، روی بام حسین است
عزت دنیا و آخرت همه از اوست
هر که به رسم ادب غلام حسین است
شیفته ی خود کند زمین و زمان را
شور و شعوری که در کلام حسین است
توبه ی أدم که شد قبول خداوند
از قِبَل فیض و لطف عام حسین است
رحمت گسترده ی خداست و این هم
گوشه ای از جلوه ی مقام حسین است
بر سینه من تازه و محکم بزن ای عشق
آنگونه که لایق بتو باشم بزن ای عشق
تو زاده ی خورشید ومن ازنسل شبی تار
این قاعده فاصله برهم بزن ای عشق
من جاری در دامنه ی پهن دماوند
گاهی به رُخم سیلی زم زم بزن ای عشق
حوّایم و دیوار شدم دورِ بهشتت
تقدیر مرا حضرت آدم بزن ای عشق
.
تقدیم "علی" هرچه سپیدی ست ، که نورست
تاریکی بن بست به ملجم بزن ای عشق
سهمی بده مردان مُکلاّی جهان را
کمتر به ترازوی معمم بزن ای عشق
دل تشنه ی دیدار لب ظهر تو باشد
با لاله تو آهنگ محرم بزن ای عشق
عطر صلواتی که به لبهای تو جاری ست
مُهر علی و حضرت خاتم بزن ای عشق
با کوله ی سنگین و سیاه آمده ام باز
در دفتر خود نام مقدم بزن ای عشق
شاعر:علی اکبر مقدم
شبهای جمعه نیمه شبها تا سپیده
بر روی اسرارش خدا پرده کشیده
از راه می آید زنی قامت خمیده
لب میگذارد روی حلقوم بریده
فریادهای یا بنی پا بگیرد
حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد
روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگشتر ندارد
یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد
جایی برای بوسه ی مادر ندارد
گیسوی خود را ریخته روی گلویش
مادر بود اینگونه شکل گفتگویش
گوید بنیّ یا بنیّ یا بنیّ
برخیز آمد مادرت زهرا بنیّ
دیدم خودم در عصر عاشورا بنی
افتاده بودی زیر دست و پا بنیّ
من بی وضو موی تو را شانه نکردم
حالا به دنبال سرت باید بگردم
از تشنگی لبهای عطشانت به هم خورد
ترکیب ابروها و چشمانت به هم خورد
از شدت ضربه دو دندانت به هم خورد
آیه آیه نذر قرآنت به هم خورد
راه تو را در گودی گودال بستند
بر پیکر تو نیزه ها را می شکستند
عاشورا، گودال
مقتل از خون تن تو شبیه دریا بود
خواهرت دید که چه غائله ای برپا بود
دور گودال همه دور و برت جمع شدند
نیمه جان بودی و بر گرد تنت غوغا بود
تو زمین خوردی و زینب به زمین خورد حسین
به سرت سنگ زدند و خواهرت آنجا بود
نیزه و تیر ز هر سو به سویت می آمد
اثر تیر روی سینه ی تو پیدا بود
ناگهان ولوله در عالم بالا افتاد
نیزه ای گشت بلند و سر تو بالا بود
کهنه پیراهن تو دردسری بود حسین
بر سر غارت پیراهن تو دعوا بود
ناله ای می رسد از گوشه گودال به گوش
به گمانم ناله ی مادر تو زهرا بود
حرمله شمر سنان خولی و اخنس جمعند
همگی یک طرف و خواهر تو تنها بود
آندم که در کرب وبلا غوغا فِتاده
شوری دگر در عالم بالا فِتاده
گفتا با نوحه جَبرَئیل مولا فِتاده
برخاک وخون بنددل زهرا فِتاده
آرام جانم _ روح و روانم
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
سِبط نَبی در مقتلش مجروح وخسته
بر گِرد او اهل سَما دسته به دسته
با چکمه روی سینه اش قاتل نشسته
قرآن بدست کافری گویا فتاده
گرید پیمبر _ مینالد حیدر
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
خنجر فِتاده پنجه ی کان شقاوت
دستش هوا رفته زند زخم شهادت
خَنجر ز حَنجر میکشید آندم خجالت
از ساق عرش روحُ الاَمین آنجا فتاده
گفتا بناله _ پژمرده لاله
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
پرپر شده روی زمین ریحان زهرا
گر چه به معنا میشود مهمان زهرا
اما چو مرغ بِسمل است این جان زهرا
گویی به تربت ماهی دریا فتاده
زهرا به افغان _ گفتا حسینجان
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
زینب چسان از خیمه تا مقتل دویده
بوسیده آن رَگ را که آن خنجر بُریده
او جای اشک جاری کند خون از دو دیده
گویا قیامت پهنه ی دنیا فتاده
وقت محن شد _ شه بی کفن شد
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
گفتا به ناله مقتلت آتش بجان زد
سنگ جفا بر پیکرت پیر وجوان زد
داغی به قلب مصطفی شمروسنان زد
لرزه به زیر گنبد مینا فتاده
دل گشته پر شور _ در یوم عاشور
ای نور عینم _ مظلوم حسینم
یارب دل دیوانه_مست از می میخانه
بر شمع رخ دلبر _گشته است چو پروانه
رفته دل ودین از دست_پیمانه وخم بشکست
زآن رو که ای ساقی _مهرت به دلم بنشست
ای عشق سلام بر تو، ای عشق درود بر تو
هرلحظه وهرجا کرد باید سجود بر تو
مولا ابی عبدا...
___
هم معجزه موسی ایی _حتی دم عیسی ایی
ممکن شود از عشقت _چونکه تو مسیحایی
روح القدس دل ها _ای کان فضائل ها
از عشق تو یا ساقی _آسان شده مشکل ها
ای عشق همهء خوبان،باشند غلام تو
شش دونگ وجود ما ای عشق بنام تو
مولا ابی عبدا...
_
هستی ز تو هست حاصل_مِهر تو بود در دل
قبله کمی سمت راست_یعنی به حرم مایل
نور بصر طاها_امید دل زهرا
بی تو چه کنه زینب_در خیل مصیبت ها
آی عشق چه زیبایی، هم جانی وجانانی
وصف تو همین بس که معشوقه یزدانی
مولا ابی عبدا...
___
ای کرب و بلا شاهی_ای آل عبا ماهی
جانلار سنه پروانه_ای زینبین همراهی
سن شاه ولایتسن_مصباح هدایتسن
حیدر قانی وار سنده_مصداق شجاعتسن
ای عشق سنه احسنت هردم دیر طاها
اءو حنجردن هردم بوسه ورب زهرا
مولا ابی عبدا...
__
ما شیعه ایرانیم_از نسل دلیرانیم
بر عشق تو پابندیم_چون وارث سلمانیم
مجنون رخ یاریم _دلداده به دلداریم
در دایرهء عشقت_ما نقطهء پرگاریم
ای عشق تو تسکین، این حال پریشانی
ای عشق تو بابای،سلطان خراسانی
مولا ابی عبدا...
___
تو سورهء یاسینی_هم حشر وهم تینی
ای معنی حریت _مولا شرف دینی
شیرین ترین لیلا_لطفی بکن ای آقا
زیر علم عباس_بستان تو این جان را
ای عشق وشه خوبان، داد از غم مهجوری
العف حسین جانم یکسال، شد این دوری
مولا ابی عبدا...
با یا حسین بندگی آغاز می شود
با یا حسین در دلم اعجاز می شود
روزی که بر دهان همه، مُهر می زنند
هر کس حسین گفت سرافراز می شود
دستی که طعم سینه زدن را چشیده است
بر دوش صاحبش، پرِ پرواز می شود
هر دم که بی پناه و بدون امان شوم
کهف الحسین در دلم ابراز می شود
صدها گره که کور شد و راه حل نداشت
در روضه های خانگی اش، باز می شود
فرموده اند رتبه ی ایمان شیعیان
با گریه بر مصائبش احراز می شود
قطره به قطره، گریه ی ما در غم حسین
در دست اهل بیت پس انداز می شود
هر کس که رفت یک قدمی سوی کربلا
با گوشه چشم فاطمه، ممتاز می شود
وای از دل سکینه و زینب، سر حسین...
وقتی نصیب خولی لجباز می شود
بعد از عموی خیمه، تمام یتیم ها
با تازیانه، صورتشان ناز می شود
عشق عالم حسین،ای سبط خاتم حسین
اغنیا بنده ات استاده حاتم حسین
پسره حیدر و فاطمه را نورعین
کشتیه نجات و پادشه عالمین
خاکه پایت منم،بیمه ات این تنم
من شدم نوکرت،خادمه دخترت
مظلوم حسین جان
زینه اب هستی و زینته بر مادری
بی بی جان ازهمه زنهای عالم سری
اخت الاربابی و پناهه قلبه حسن
مادره شهید و خدای درد و محن
فاطمی منظری،خطبه ات حیدری
نطقه توآتشین،دختره شاهه دین
یاعقیله یازینب
ای علمداره دین،ای یله ام البنین
ساقیه لشگروفرمانده ی مه جبین
وجه تو چون قمر،رزم آوره باجگر
قدوقامت رشید،جنگ آوره بی سپر
تو قدرقدرتی،تو قوی شوکتی
عبده صالح تویی،یله فاتح تویی
یاابالفضل
من این سوی گودال
شمر آن سوی گودال
تو تک و تنها ،توی گودال
من رو به مدینه
شمربد روی سینه
تا میره مقتل باقلب کینه
رفتی ای یاور من ،امید آخر من
خاک غم بر سر من ،ازاین عزا شد
دیدی چه هاشد
رفتی ای حاصل من شد داغت قاتل من
رفتی و این دل من ماتم سرا شد
کرب و بلا شد
ای جانم حسین جانم ...
من دنبال اطفال
شمر دنبال خلخال
تو بین لشکر بین جنجال
من دنبال یک سر
شمر دنبال معجر
تو ته گودال پاره پیکر
رفتی ای بال و پرم ،خون شد از هم جگرم
رفتی و بین حرم شدحرف غارت
حرف اسارت
رفتی و آرامش من ،ای تنها خواهش من
رفتی و سازش من ،شد ماه اسارت
وای ازجسارت
ای جانم حسین جانم ...
من دربین بازار
شمر دربین انظار
تو برسر نی برسر دار
من درمجلس شام
شمر درحال دشنام
تو غرق در خون پیش چشمام
رفتی ای همدم من ای تنها محرم من
ای شادی ای غم من ای یارزینب
غمخوارزینب
رفتی ای چاره ی من ماه صدپاره من
ای همه کاره ی من ای یارزینب
سالارزینب
ای جانم حسین جانم...
الا مادر حسین تو داره میره
ستم هایی به من کرده دشمن خیره
غریبم من(۲)
عزیز مصطفی گردیده ام تنها
پر از دردم اسیر رنج و محنت ها
غریبم من
منم مادر گل حیدر نور عین تو
رود از شهر خود مادر حسین تو
غریبم من
صفابخش همه دلها دلم خونه
خودم میرم ولی قلبم اینجا میمونه
غریبم من
دارم میرم ولی مادر بی شکیبم من
در این عالم چنان حیدر من غریبم من
غریبم من
دارم میرم ولی با اصغر و اکبر
به همراه ساقی طفلان مهربان خواهر
غریبم من
از این غمها شده خون قلب خیرالناس
دارم میرم ز شهر خود همره عباس
غریبم من
به وقت رفتنم گشته جان من بر لب
که میسوزم با عزیزانم از غم زینب
غریبم من
دارم میرم دگر از شهر پیغمبر
گل حیدر دعایم کن تو ای مادر
غریبم من
بند اول
دنیایِ منی آقا ، مولایِ منی آقا
مجنونه توأم ارباب،لیلایِ منی آقا
تاجون دارم برای تو میخونم
نوکره درباره شما میمونم
به دستای خالیه من نگاه کن
جونه رقیت منو روبراه کن
به ساحته تو ، ارادت دارم
میدونی ارباب که دوست دارم
خودت میدونی،به پات اسیرم
نیام اربعین ، حرم میمیرم
(لبیک یا حسین)
بند دوم
من قطره تو دریایی،شاهنشه دلهایی
شیرِ علوی عباس،سرچشمه ی زیبایی
پشت و پناهه زینب و ربابی
ماهه قبیله ی ابوترابی
بابِ حوائجی و صاحب لوا
سرداره باغیرت کرب و بلا
تمومه هستم،فدایِ عباس
منم غلامه ، سرایِ عباس
آبرومو از ، نگاهِش دارم
محاله که دست،اَزَش بردارم
(مدد یا ابالفضل)
بند سوم
من خاکه کفِ پاتم،عمریه که شیداتم
یاحضرتِ رقیه،من عاشق و رسواتم
به کوریه دوچشمه منکرانت
جفت میکنم کفشای نوکرانت
برگه براته از عذابِ نارم
خادمیه رقیه اعتبارم
عنایتی کن،به حال و روزم
بزار تا بیشتر ، برات بسوزم
زِ داغت بی بی،شده ام محزون
أنا کَلْبُک‌ِ ، رقیه خاتون
(بی بی جان،یارقیه)
بند اول
دورم آقا از حرمه با صفات
سخته برام ندیدنه کربلات
شبای جمعه که میشه تو هیئت
باپای دل میام توصحن وسرات
عاشقی سر به زیرم،به نگاهت اسیرم
بدونه تو میمیرم، حسین(یاحسین 2)
تویی شاه و امیرم ، ارباب بینظیرم
غمه تو کرده پیرم، حسین(یاحسین ٢)
سیرنمیشم ازگفتنه ذکره حسین
باخوبیات عالم وبردی زیره دین
این شده آرزوی قلبیم به خدا
ربنا آتنا بین الحرمین
اربابم ثارالله
بند دوم
نوکره تو بازم شده هوایی
دلتنگه اون دو گنبده طلایی
بسه دیگه فراغ و دوری آقا
خسته شدم دیگه ازاین جدایی
تویی مهتابه شبهام،همه امیده فردام
بدونه تو چه تنهام حسین(یاحسین 2)
خدا روشکر گداتم ، خادم روضه هاتم
میدونی جون فداتم،حسین(یاحسین 2)
خط نزنی اسممو از تو زائرات
هستم غباره خاکه پای نوکرات
یعنی میشه ضریحتو باز ببوسم
میگیرم از امام رضا برگه برات
اللهم الرزقنی،کربلا کربلا
بند اول
میخوام بگم حرفی دلی
به لحن و آوای جلی
منم غلام و نوکرِ
مولا حسین بن علی
این آقا،محشریهِ
ته ،لوتی گریّهِ
همه عالم میدونن
این آقا ،مادریه
عمریه که ،اسیر و مبتلاشم
تا عمر دارم ،گریه کن عزاشم
حسین بن علی (ع)
بنددوم
از بچگیم تا به حالا
قد کشیدم تو روضه ها
جونمو آخرش میدم
(میونه مجلس عزا2)
کس و کارم حسینه
کار و بارم حسینه
گدای خونه زادم
تنها یارم حسینه
دوسش دارم ،همیشه جوون پنامه
عاشقشم ، همونی که میخوامه
حسین بن علی (ع)
بند سوم
ذکره حسین روی لبم
نوکریتونه منصبم
این افتخارمه آقا
(که من غلامه زینبم2)
حرمت قبله گاهم
علمت تکیه گاهم
شبای جمعه ارباب
غرغه در سوز و آهم
کرب و بلا،تمامه آرزومه
خادمیه ،رقیه آبرومه
حسین بن علی (ع)
به قلم مشترک:
سید_ناصر_اسماعیل_نسب
الیاس_محمدشاهی
بند اول
از دوریه کربلا ، عاشقونه میبارم
هرچقدم که بد باشم ، اربابم دوست دارم
تو رو دوست دارم، پای تو میریزم هر چی که دارم
دوست دارم ، ارباب من هستی ای کس و کارم
دوست دارم ، ای باغ و بهارم و دار و ندارم
دوست دارم3
(یا ثارالله حسین ابی عبدالله حسین)
بنددوم
آقا از فراق تو بی تاب و پریشونم
رحمی کن به این حالم میبینی که دلخونم
دل من خونه ، با یاد ضریح تو نوحه میخونه
این دل خونه ، بی تو بریده دیگه از این زمونه
این دل خونه ، میترسه تو حسرت حرم بمونه
این دل خونه3
(یا ثارالله حسین ابی عبدالله حسین)
بندسوم
دوست دارم حرم باشم هر روز هرهفته هرماه
راهیم کن بیام آقا تا صحن تو ثارالله
تویی ثارالله ، ای خون خدا یا ابی عبدالله
یا ثارالله ، هستی توی شبهای ظلمت من ماه
یاثارالله ، من جونمو میدم پای تو والله
یاثارالله 3
(یاثارالله حسین ابی عبدالله حسین)
