شهادت امام حسین (ع)

شه بی لشکر
ای شهِ بی لشکر ای سرِ بی پیکر ای غریب مادر
ای امیـد خواهر ای یـل بی یاور ای غریب مادر
ای بریده حنجر ای به زیر خنجر ای غریب مادر
ای شهید بی سر تشنه کامی پرپر ای غریب مادر
ای گل تشنـة بی سر به فـدای سر تو
مُردم آن لحظه که دیدم به زمین پیکر تو
مانده بر خاک بلا سوی دگر با دلِ خون
بر سـرِ تـلِّ عـزا چشـم ترِ خواهـر تو
تا تو را تشنه به زیر نِی و خنجـر دیدم
بر سـرِ سینـة تو شمـر ستمگـر دیدم
مثل کوهـی به سـرم بارِ غمِ عالـم شد
به دو چشمم پسـرم بی سر و پرپر دیدم
ای امیـد خواهر ای یـل بی یاور ای غریب مادر
ای شهِ بی لشکر ای سرِ بی پیکر ای غریب مادر
پنجـة قاتـل بی رحـم و مُرُّوت لغزیـد
از دم خن

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:30
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

منو از سر خودت وا نکن يه لحظم ۲
تا زمانی که غلام تو باشم می ارزم ۲
دل من شد مصفا / تا واست گریه کردم
خیالم تخته هر جا / چون به تو تکیه کردم
ياحسين يابن الزهرا ۴

توي هيئت که ميام انگاری تو بهشتم ۲
نوکرت حساب شدم چه خوبه سرنوشتم ۲
اگه ارباب تو باشی / نوکر عاليجنابه
دلم آباده باتو / بی تو حالم خرابه
ياحسين يابن الزهرا ۴

نمک سفرتو خوردم چقدر شيرينه ۲
دلخوشم که مادرت نوکريمو می بينه ۲
ميدونم روز محشر / ميرسی تو به دادم
همه گريونن اون روز / ولی من شاد شادم
ياحسين يابن الزهرا5

شاعر : محمد رضا شجاعی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

سلام میکنم از دور بر تو و حرمت
سلام من به بلندای بیرق و علمت

سروده اند فراوان برای تو اما
هنوز نقش کتیبه است شعر محتشمت

اگر که سر به هوا هستم و پریشانم
زمین زدم دل خود را به احترام غمت

گدایی در این خانه سربلندم کرد
مرا جدا نکن از خیمه های محترمت

چگونه نام تو را هر نفس صدا نکنم؟
که شاملم شده یک عمر دائماً کرمت

"زمان مرگ به راهت دخیل می بندم"
بیا که سر بگذارم به محضر قدمت

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:13
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

تمام دشت به حالم نظاره ميكردند

به يكدگر پي ِ غارت اشاره ميكردند

برايِ بردنِ يك گوشواره ي ناچيز

حراميان به خدا گوش پاره ميكردند

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:18
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

افتاده ای روی زمین و سر نداری
در این بیابان یک نفر یاور نداری

ازبس جراحت بر تنت جا خوش نموده
یک جای سالم در همه پیکر نداری

بگذار تا که جان دهم پیش تن تو
اصلا تصور کن دگر خواهر نداری

درخیمه ها هرکودکی چشم انتظار است
خیز و بگو عباس آب آور نداری

با من بگو پیراهن و عمامه ات کو؟
بگذر از این انگشت و انگشتر نداری!

دوروبرم یک مشت نامحرم...سه نقطه
دیگر مگو زینب چرا معجر نداری

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

عاقبت دشمنی از دور برت می آید

آه ای گل چه بلائی به سرت می آید

ته گودالی و هرم نفست سنگین است

ناله ی "واعطشا" از جگرت می آید

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

نشسته مادری و دست بر کمر دارد
کمک کنید در از این تنور بردارد

هنوز آه کشیدن برایِ او سخت است
هنوز پهلویِ او دردِ مختصر دارد

چکید اشکی و آمد صدایی و فهمید
تنورِ سرد کمی خاکِ شعله‌ور دارد

کشید شانه‌ای و گفت شانه هم مادر
برای زُلفِ گره خورده دردسر دارد

تو را به معجرِ خود پاک میکنم اما
چقدر کُنجِ لبت لخته‌یِ جگر دارد

هنوز جای تَرَکهای تشنگی پیداست
هنوز رویِ لبت زخمهایِ تر دارد

از این به بعد گلویت نمی‌چکد از نِی
به بند آمدنش شعله هم اثر دارد

به رویِ دامن من تا به صبح مهمان باش
که میزبانِ تو امروز طَشتِ زَر دارد

شاعر : حسن لطفی

• سه شنبه
• 11
• مهر
• 1396
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

حرم دوای دردامونه - غمش تو قلب ما ميمونه
اونی كه دلتنگ كربلاست - با گريه تو روضت ميخونه
دلتنگم
يه عمريه با دوری ميجنگم
اگه دوسم نداری آقا جون
شايد برا تو مايه ی ننگم
بيچارم
آخه به جز تو من كیو دارم
تو روضه هات سرم رو با گريه
به روی بيرق تو ميزارم
'جان آقام آقام آقام...'

چه عشقيه كه نوكر باشم - فقط مريد حيدر باشم
تموم هستيمو ميدم تا - گداي پشت اين در باشم
غم ميخوام
غمت رو پای اين علم ميخوام
بگير ازم تمومه دنيامو
آقا فقط ازت حرم ميخوام
دلگيرم
به تو اسيرم اينه تقديرم
به حق مادرت منو آقا
ببر حرم وگرنه می ميرم
'جان آقام آقام آقام...'

چه كربلايی داری آقا - برو بيايی داری آقا
بگی بمير واست می ميرم

• شنبه
• 15
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

تموم دارو ندارم فدای تو
بزار بمونم و پیر شم به پای تو
یه عمره آرزوی توی سینمه
که جون بدم میون روضه های تو
نوکری خونه تو تا وقتی زنده باشم آقا آرزومه
آبروی من از تواِ هیچی ندارم بی تو من کارم تمومه
می دونم از من خبر می گیری
دستم وقت سفر می گیری
ارباب خوبم

خدا حرم به تو داده کرببلا
دیوونه ی تو زیاده کرببلا
چی می شه این عاشق رو سیاه یه بار
بیاد با پای پیاده کرببلا
کرببلا ببین بازم پرکشیده دلم به سوی آسمونت
کرببلا کبوترم بزار که عادت بکنم به آب ودونت
ببین که کارم فقط شده آه
دوری و دوستی بسمه و الله
ارباب خوبم

با اینکه عمریه تسلیم حکمتم
ولی میخوام که شهادت شه قسمتم
تو این شلوغی و شهر پر از گناه
ه

• یکشنبه
• 7
• آبان
• 1396
• ساعت
• 05:37
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

یک نفر از یکطرف دارد سرش را میکشد
یک نفر از یکطرف هم پیکرش را میکشد

دستباف فاطمه را دست‌رشته میکند
بسکه نیزه یادگار مادرش را میکشد

دستهای ساربان هم عاقبت خالی نماند
دارد از دست حسین انگشترش را میکشد

بوسه زینب به حنجر کار را دشوار کرد
شمر خیلی روی حنجر خنجرش را میکشد

آه دارد پای دشمن می رسد بین حرم
شمر دارد سمت خیمه لشگرش را میکشد

گرچه میبیند رقیه خیمه میسوزد ولی
خارج از این خیمه دشمن معجرش را میکشد

شاعر : آرش براری

• جمعه
• 26
• آبان
• 1396
• ساعت
• 20:20
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بسکه نیزه سمت او سرباز ها انداختند
عاقبت از روی مرکب شاه را انداختند

نیزه ها قرآن حق را تکه پاره کرده‌اند
صفحه هایش را به زیر دست و پا انداختند

داشت از دین پیمبر حرف میزد ناگهان
سنگ را سمت دهانش بی هوا انداختند

مثل اینکه حرصشان از کشتنش خالی نشد
نعل‌تازه زیر سم اسبها انداختند

آنقدر با سرعت این سربازها سر میبَرند
از روی نیزه سرش را چند جا انداختند

آه دور از چشم‌های غیرت الله حرم
چشمهاشان را به ناموس خدا انداختند

طفلکی خوابیده بود و با کسی کاری نداشت
دخترش را از روی ناقه چرا انداختند؟

شاعر : آرش براری

• جمعه
• 26
• آبان
• 1396
• ساعت
• 20:22
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

با چشم دل برو تا کربلا تا صحن خون خدا کربلا
حالا تو شش گوشه رو می بینی از قاب پایین پا کربلا
کربلا پایین پا رفتنیه شب زیر بارون
کربلا شش گوشه دیدنیه شب زیر بارون
ای چشمای ترم نمی شه باورم
من کجا واینجا کربلا و حرم
کربلا کربلا کربلا
درگیرِ دلبریاتم آقا منکه یک عمره گداتم آقا
وقتی که وارد محشر می شم محتاجِ مهر نگاتم آقا
آقا تو بارون زمزمه ی واعطشایی
سینه سوزِ عشق و شمعِ دلِ شب زده هایی
اربابِ خوبِ من بازم کن رو به من
حالا که برگشتم شاه محبوبِ من
اربابم اربابم اربابم
دوری از تو چشم تو آقا سخته زندگی بی تو برا ما سخته
این ذکر روی لب هر قطره س دوری از آغوش دریا سخته
آقا بی تو هرگز لحظه ای خوشبختی ن

• یکشنبه
• 5
• آذر
• 1396
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

میانِ آتشِ اعداء گلی پرپر زنان می سوخت

که از فریادِ بیدادش، زمین تا آسمان می سوخت

دریغا! بی سر از پیکر، چنان غوطه زنان در خون

عطش افتاده بر جانش، لب و حلق و زبان

می سوخت

به روی ریگِ این صحرا، به زیرِ آفتابِ داغ

که قرآنِ محمّد(ص) در، حریقِ دشمنان

می سوخت

میانِ خاک و خون پرپر، نهد بر خاکِ تیره سر

امان از این ستم بر او، که مغزِ استخوان

می سوخت

شرارِ العطش در جان، به جویِ خون و خاکستر

دلش از تاب و تب های، صدای کودکان

می سوخت

تنش در لجّه ی خون و، سرش بر نیزه ی عدوان

دلی در آه و فریادِ جدایی همچنان می سوخت

بلی حق دارد ار زینب، کند تا معجرش خونی

دریغا آه و واویلا، دل و گل همزمان می س

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 11:16
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

‍ ‍ حضور حضرت زهرا سلام الله علیها

در مجلس عزای امام حسین علیه السلام

هر کجا بزمِ عزای یا حسین بر پا شود

اندر آنجا نوحه خوان آن مادرش زهرا شود

او که از داغِ پسر بر سینه وُ سر می زند

زین مصیبت تا ابد در ماتمِ عظمی شود

گوشِ دل گر وا کنی وا یا حسینش می رسد

از دلِ مجلس نوایِ شور و شینش می رسد

بی کس و بی اقربا اندر میانِ قتلگاه

گو هنوز آن ناله ی نورِ دو عینش می رسد

در عزای نازنینش شور و بلوی می کند

با سرِ خونین نشست و دردِ دلها می کند

نخلِ شمشادم چرا در خاک و خون افتاده ای؟

اینچنین با حنجرِ بُبریده نجوا می کند

گوید ای جانِ پسر ای نورِ چشمانِ ترم

بعدِ تو ای مَه جبین شد خاکِ عالم بر سرم

زاده ی زهرا کجا وُ کار زارِ کربلا

خیز و جدّت را صدا کن ای شهِ بی یاورم

کی بگفتا اینچنین آواره ی صحرا شوی؟

در میانِ قتلگه بی یاور و تنها شوی؟

کی بگفتا ای گلِ باغِ جنانِ فاطمه

با لبانِ خشک و سوزان کشته ی اعدا شوی؟

ای پسر رأست جدا گشته چرا از پیکرت؟

کشتند، از چه دِگر بالای نی رفته سرت؟

سینه ی عالم بسوزد از نگاهِ غربتت

گو عدو شرمش نبود آیا ز روی مادرت؟

رأسِ تو بر نیزه وُ جسمت فتاده آفَتاب

زلفِ مشکینت همی با خونِ فرقت شد خضاب

هر کجای پیکرِ تو مانده زخمِ بی حساب

قلبِ مادر ای پسر از زخمِ رویت شد کباب

من به قربانِ تنِ صد چاکِ چاکت ای پسر

کشتند از چه نکردندت به خاکت ای پسر؟

بسترِ خارا فتاده جسمِ پاکت ای پسر

تا به جولانِ بلا دیدم هلاکت ای پسر

گو بمیرد مادرت ای شاهِ بی یار و معین

در تنت جا مانده زخمِ دشنه یِ جلادِ کین

رحمی بر تو نکردند این گروهِ فاسقین

گو به من آخر چرا عطشان فتادی بر زمین؟

خیز و یکدم ای پسر بر دادِ این طفلان برَس

اندر این ویرانه دادِ زینبِ نالان برَس

مضطر و شیون کنان اندر میانِ کشته ها

او که بی معجر به هر سو می رود جولان برَس

خیز و ای جانم ببین آن نا شکفته اصغرت

در میانِ خاک و خون پرپر فتاده در برَت

شبهِ سیمایِ رسول لاله ی احمر کجاست؟

حجله ی خونین به پا کن از برایِ اکبرت

بین فغانِ کودکان را در میانِ خیمه ها

ناله وُ شیون کنان گو در میانِ شعله ها

بس که جولان می رود آن زینبِ بی اقربا

قلبِ پیغمبر بسوزد زین همه ظلم و جفا

با لبِ تشنه فتادی خاک و خونِ کربلا

رأسِ تو گشته جدا از ضربِ تیغِ اشقیا

کو ابالفضلِ دلاور آن رشید و با وفا؟

تا تو را یاری نماید اندر این دشتِ بلا

هر کجا بزمِ عزای یا حسین بر پا شود

در میان نوحه خوان ها سینه زن زهرا شود!

• سه شنبه
• 24
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 00:01
• نوشته شده توسط
• 09113526529

افسرده جان گرفت به پایت امید شد

هر قفل بسته نزد تو آقا کلید شد

درسایهٔ مقام تو هرکس قدم گذاشت

خود شد مراد، تاکه به کوی ات مرید شد

اول کشیدروی خودش را به چهره ات

بعداً خدا ز چشمِ جهان ناپدید شد

گفتنداز ازل که به دلها تو مرهمی

عباس هم رسیدُ چه خوشتر نَویدشد

هرجا که هست شور تو آنجا قیامت است

اشکت رسید اولُ و محشر پدید شد

دستی که در عزای تو آمد مقدس است

پایی که دور گشته ز مهرت پلید شد

هرچند سهم اهل حرم شد رخ کبود

هرکس رسید محضرتان روسپید شد

جای خودش جهاد تو ، حتی به بسترش

هرکس که داده جان به ره توشهید شد

• چهارشنبه
• 13
• تیر
• 1397
• ساعت
• 18:43
• نوشته شده توسط
• جواد

بی بهار تو اگر زنده بمانم چکنم
بی تو بی تاب تر از برگ خزانم چکنم

قاتلت نیزه نشد،داغ علی کشت تو را
حال داغ تو شده قاتل جانم چکنم

بس که امروز دویدم رمق از پایم رفت
به خدا نیست دگر تاب و توانم چکنم

لرزه افتاد تنم تاتنت افتاد به خاک
ناخودآگاه شده ورد زبانم چکنم

جابجا تا بدنت شد قد زینب تا شد
من ز داغ تو ببین همچو کمانم چکنم

رحمت واسعه ای درهمه جا پخش شدی
اثر نعل همین است،ندانم چکنم

کاش پیدا نشود قبر علی اصغر تو
نیزه ها پشت حرم،دل نگرانم چکنم
*****
شائق

• سه شنبه
• 13
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 22:50
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

ای برادر،ای نور دوعینم
ای تن بی سر تویی حسینم؟
مظلوم حسینم

جسمت را از خون شستشو کردند
بر حلق تو نیزه فرو کردند
مظلوم حسینم

آنکه با نیزه بر پهلویت زد
پیش من پنجه بر مویت زد
مظلوم حسینم

شمر دون بشکست آیینه ی تو
باچکمه آمد بر سینه ی تو
مظلوم حسینم

کاش از غمت می مردم برادر
دیدم می برّد از تن تو سر
مظلوم حسینم

یا اخا بنگر مانده ام تنها
دور زینب پر از حرامی ها
مظلوم حسینم
****
شائق

• جمعه
• 16
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 00:36
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

حسینیه ی غم

عالم به ماتم تو حسینیه ی غم است
یعنی که فصل سوک و عزا، فصل ماتم است

از عرش تابه فرش تمام فرشتگان
فریاد می زنند که ماه محّرم است

هفت آسمـان پُر است ز گرد عزای تو
چشمـان مهر و ماه ز داغ تو پُر نم است

کعبه سیاهپوش عزایت شد و هنوز
شور غمت به سینه ی پُر شور زمزم است

بعد از گذشت این همه سال از شهادتت
گلزار دین هنوز ز خون تو خُـّرم است

تا با خبر شوند همه عالم از غمت
یادآور غم تو رسول مکّرم است

تا فیضی از فضیلت غم های تو برند
خلوت نشیـن سوک تو موسی و آدم است

هرجا به پاست محفل سوکت، به پیش چشم
تصویر کربلای تو آنجا مجسّم است

از هر غمی که بر دل ما خیمه می زند
فرموده اند گریه ی بر تو

• شنبه
• 17
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• سجاد

واحد دو امام حسین ع

بنداول؛
مهرو مهتاب منه
درنایاب منه
حسین ارباب منه۳
مستی ناب منه
هر تب و تاب منه
حسین ارباب منه۳

منم نوکرحسین.خاک دره حسین
لونم تو کربلاس.زیر پره حسین
لبیک یاحسین

بنددوم؛
سوز و آوای منه.عالم آرای منه
حسین آقای منه۳
نورشبهای منه.همه جا پای منه
حسین آقای منه۳

همه زندگیم حسین.شاه کریم حسین
همراه فاطمه.فریاد زدیم حسین

بندسوم؛
روح و ریحان منه.بهتراز جان منه
حسین جانان منه۳
درد و درمان منه.دین و ایمان منه
حسین جانان منه۳

تویی بی نظیر حسین.نعم الامیرحسین
دستای خالیه . ماروبگیر حسین

سبک و شعر : #جعفرخدری
#واحددو
#کربلا

• سه شنبه
• 20
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:41
• نوشته شده توسط
• سجاد

سرت به روی نیزه

سرت به روی نیزه ، تنت به خاک است بابا
دو چشم خونین من ، به نعش پاک است بابا
امان از این تنهایی ، دلم هلاک است بابا
چنان تن تو این دل ، به سینه‌چاک است بابا
******
به آسمان‌ها بشنو ، نوای غمگینم را
به روی نی می‌دوزم ، نگاه رنگینم را
دلم گرفته بی تو ، امان از این تنهایی
ربوده تاب از سینه ، فغان سنگینم را

درد دل دارم از دیده تارم با گریه می‌بارم اشک از یتیمی
آه بسیارم افغان سرشارم در ماتم یارم باب صمیمی

سرت به نیزه بابا تنت به خاک صحرا
منم اسیر غم‌ها پس از تو هستم تنها

سرت به روی نیزه ، تنت به خاک است بابا
******
به ناله‌های غم زا ، کنم صدایت بابا
به اشک خون می‌شویم ، بریده نا

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• سجاد

نگو رقیه بگو کمال روضه نگو رقیه
به سمت ارباب نماز عمه زینب و وضو رقیه

شبیه اصغر نداشت جز شهادت ارزو رقیه
ز گوش گفته نگفته از فشردن گلو رقیه

ز گوش گفته نگفته از کشیدگی مو رقیه
شبیه زهرا دوباره خورده سیلی از عدو رقیه

رسیده وقتی که دم زند ز روضه مو به مو رقیه
زبان گشودم منم که شاهد غمی نگفته بودم

به یاد گریه بی صدات برای سرخیه اون چشات
بلند گریه میکنم برات

همه عزا شد دلم مقیم سرزمین کربلا شد
به دست عباس یکی یکی تمام خیمه ها به پا شد

گذشت نه روز سه سال زندگی شاد من عزا شد
برادرم رفت تن علی اکبرم جدا جدا شد

و جسم قاسم پر از رد عمیق نعل اسب ها شد
چه قیمتی داشت دو قطره اب خواستم عمو فدا شد

سه

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:34
• نوشته شده توسط
• سجاد

یا خامس آل الله مولا اباعبداالله
ذکر ذرات عالم لبیک یا ثارالله
تو جان من هستی جانان من هستی
من بی سر و پا و سامان من هستی

من بی تو بی تابم ، بی تابم من
دل تنگ و بی تابِ مهتابم من
تویی که دریایی ، دریایی تو
من بی تو مردابم ، مردابم من

علمت علم عشق ، حرمت حرم الله
یا سید المظلوم لبیک یا ثار الله

هوا هوای تو زندم برای تو
عالم همه عبد دولت سرای تو

مهمان تو هستم با شهیدان و روح الله
یا سید الشهدا لبیک یا ثار الله

چه عالمی داره این شیدایی
من مست و مجنون و تو لیلایی
میون دربارت نا چیزم من
عالم همه عبد و تو آقایی

من بی تو هرگز هرگز من بی معاذالله
من بیعت کردم با تو لبیک یا ثارالله

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:43
• نوشته شده توسط
• سجاد

حسین سرباز ره دین بود
عاقبت حق طلبی این بود

از سر نی گفت سبط پیامبر
الله اکبر الله اکبر

عمه بیا گمشده پیدا شده
کنج خرابه شب یلدا شده

آمده بابا از پی دختر
الله اکبر الله اکبر

الا نوحوا
به آتش این غم
الا نوحوا
به داغ محرم
الا یا اهل العالم
الا نوحوا

به دستان علمدارم
به چشمان سپه دارام
به اشک زینب و سجاد
زمانی که علم افتاد
به بی تابی بیمارم
الا نوحوا

به آتش این غم
الا نوحوا
به داغ محرم
الا نوحوا
الا یا اهل العالم
الا نوحوا

به خون کاکل اکبر
به قنداق علی اصغر
برا این ناله مادر
برای چادر خواهر
برای غارت معجر
الا نوحوا

@MAHMOUDKARIMMI

به آتش این غم
الا نوحوا
به داغ محرم
الا نوحوا
الا یا اهل

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• سجاد

من خواهر تو ام هم سنگر تو ام
گر زنی دست رد میبرم شکوه بر
مادرم زهرا

ای برادر بیا آبرویم بخر در بر لیلا
نوگلانم را قبول درگاه شاهانه ات فرما
تا به پیش تو در راه تو جان کنند اهدا

فرزندام به فدای سر علی اکبر
اینان بمانند و میدان رود علی اصغر
بهتر که از شرم تو دهد جان تو خواهر

ای ولی خدا کن قبول این دو را
رو زدم بر تو ای زاده ی زهرا و حضرت حیدر

این دو گر شاگرد زاده ی حیدر کرار
درس آموخته در مکتب عشق علمدار
زاده مرتضی و عبدالله ابن جعفر طیار

جان زهرا بیا راهی کن این دو را
راحتم کن از این غصه و دست غم از دلم بردار

• پنج شنبه
• 22
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:33
• نوشته شده توسط
• سجاد

تنها شدی تنها ترین
روی مرا مگذار زمین
جانم فدات
ای نازنین ای وای حسین

اکبر و قاسم و عباس کجایند
عشق کی این همه و بردی و غارت کردی

داغ تو میمیرند یا خا
دیگر از زندگانی سیرم یا اخا
زینبم مادر تو شیرم یا اخا
اذن میدانشان میگیرم یا اخا

دست رد بر سینه ام مگذار ای هستی خواهر
قبول کن مارو به جان مادر

میرسد آه من تا میدان از حرم
پر شده کربلا از عطر مادرم

من به جان هر بلایی باشد میخرم
من همان زینبم شمشیر حیدرم
یا علی گفتم به تو دست از تو بر نمیدارم
من دختر مولام من ذوالفقارم

من آتش سوزنده ام تو بی کس و من زنده ام
چون زنده ام شرمنده ام شرمنده ام ای وای حسین

این قوم مگر عشق من از خواهر دلخوری
یا ب

• پنج شنبه
• 22
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• سجاد

زیدبن ارقم می گوید:در بازار کوفه نشسته بودم،دیدم سرِ مقدس را حمل می کنند.از کنار من که عبور می کردند شنیدم آن سرِ مقدس می گوید:
"[أَمْ حَسِبْتُ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً((سوره کهف_آیه۹))]".
با دیدن این منظره موهای تنم راست شد. گفتم:ای فرزند رسول خدا!به خدا قسم سخن گفتن سرِ بریده تو عجیب تر از داستان اصحاب کهف است.
سرِ مقدس را به بازار صراف ها بردند.آن جا همهمه و سر و صدای مردم،برای خرید و فروش و...زیاد بود.حضرت خواست توجه مردم را به سوی خود جلب کند تا سخنان او را بشنوند،سرفه بلندی کرد.مردم صدای حضرت را شنیدند و دچار ترس و وحشت شدند.چون تا آن زمان شاهد چن

• دوشنبه
• 2
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

صد هزاران روضه داری بیشتر سرمگو
حق در آغوش تو گریان و تو در آغوش او
سجده ای با صورت از زین کرده ای در قتلگاه
هم تیمم کرده ای با خاک هم با خون وضو
از قفا آن بی مروت قصد دارد نقطه چین
کار را دشوار کرده بوسه ی زیر گلو
خون اصغر را کشیدی روی صورت بارها
آیه ی تطهیر را تفسیر کردی مو به مو
کل ذرات فلک حیرت زده محو تواند
تو میان قتلگه با ذات خود در گفتگو
بسکه مستی کرده ای در عین وحدت با خدا
تا قیامت عالم از دست تو میگیرد سبو
چشم های زینبت را کاش می بستی حسین
قبل از اینکه او شود با پیکر تو روبرو
ساربان با یازده انگشت رفت از کربلا
این هم از تاویل خونین حسین از تنفقو

• سه شنبه
• 3
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شمر با ۴هزار سرباز
یزیدبن رکاب با ۲هزار سرباز
حصین بن نمیر با ۴هزار سرباز
شبث بن ربعی با ۱هزار سرباز
کعب بن طلحه با ۳ هزار سرباز
حجاربن ابجر با ۱هزار سرباز
مضایربن رهینه مازنی با ۳هزار سرباز
نصربن حرشه با ۲هزار سرباز
برای جنگیدن با امام حسین(ع) حرکت کردند.
بدین ترتیب لشکر ابن سعد در روز ششم محرم ۲۰هزار سرباز در اختیار داشت و پی در پی لشکرها را به سوی ابن سعد روانه می کرد تا این که مجموع نهایی سپاهیان او به ۳۰هزار نفر رسید.
مقتل مقرم،ص۲۴۳
مناقب ابن شهر آشوب،ج۲،ص۲۱۵

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مثل گدا هر شب از اين در فيض برديم
در خدمت آل پيمبر فيض برديم
نَقل فضيلتهاي مولا مَستمان كرد
بيش از همه از ذكر حيدر فيض برديم
از خُطبه ي آغاز منبر خير ديديم
از روضه ي پايان منبر فيض برديم
ما شب به شب در كسوتِ خدمتگزاري
مانند اَسْلَم ، مثل قَنبر فيض برديم
ما ظاهراً با روضه خواندن فيض داديم
در اصل از اين فيضِ اكبر ، فيض برديم
ما اشك خود را نوش جان كرديم يعني
از طعم ناب آب كوثر فيض برديم
شبهاي جمعه در حرم مهمان شديم و
از "وا حُسينا"هاي مادر فيض برديم
آه سه ساله، خرمن دل را كه سوزانـد
جاي ضرر ديدن ، مُكرّر فيض برديم
دِينِ حُسين و زينبش بر گردن ماست
بسيار از اين خواهر برادر فيض برديم
خون گلويش آبروي

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اصحاب ابن زیاد،شبی نیز در کنار صومعه ای به استراحت پرداختند.سر مطهر امام حسین(ع)نیز همچنان روی نیزه بود.
راهبِ آن صومعه،نیمه شب از صومعه خارج می شود و صدای ذکر و تسبیح می شنود و می بیند نوری از سر مطهر ساطع می شود.صدای کسی که دیده نمی شد به گوش او رسید،صاحب آن صدا می گفت:،((السلام علیک یا اباعبداللّه)).
راهب شگفت زده می شود و صبح از حاملان رأس می پرسد:این سر متعلق به کیست؟
آنها می گویند:سرِ حسین بن علی بن ابیطالب،فرزند فاطمه_دختر پیامبر اسلام_ است.راهب آنها را نکوهش می کند و می گوید:وای بر شما،پس روایاتی که من خوانده ام صحیح است،در آن روایات آمده است:وقتی این شخص کشته شود آسمان خون می بارد.
را

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور