شب جمعه مادرت توحرمت روضه میخونه
میخونه بادلی پرغم مادری که قدکمونه
میگه ای غریب مادرتشنه لب ای نورعینم
اگه کشتندپس چراآبت ندادند ای حسینم
غریب مادر(۸)
غم دورازتوبودن برای من عذاب ودرده
ان شاءالله تذکره هامونومیده بی بی رقیه
ماپیروان پیرخمینیم
جان برکفان راه حسینیم
اول علیه دل باولیه
عشق وامیدم سیدعلیه
غریب مادر(۸)
فطرس گدایِ هر شبِ صحن و سرای توست
هر کس که سینه زن شده تحت لوای توست
هر جای این جهان که نظر می کنم تویی
یعنی که جای جای جهان کربلای توست
آری! دلیل باد وزیدن مشخص است
او مستِ رقصِ پرچمِ گنبد طلای توست
هیهات! من کجا و غلامیّ خانه ات؟
من می شوم گدایِ کسی که گدای توست
حال و هوای شهر حسابی عوض شده ست
من فکر می کنم اثر روضه های توست
سینه زنان و گریه کنانت که جای خود
هستی و هر چه هست درآن خاک پای توست
منت سرم گذاشتی و نوکرت شدم
کار خداست این که دلم مبتلای توست
جایی برای وصف صفای بهشت نیست
وقتی که صحبت از حرم با صفای توست
آبی که سیئات مرا شستشو کند
تسنیم و کوثر است؟ نه! اشک عزای توست
نزدیک اربعین شده
ای که عشق تو دنیا و دینم
در هوای تو عاشق ترینم
خورده قلبم با غم عشق تو پیوند
عالم و آدم شد از تو آبرومند
ارباب... از ازل گشته عجین با تو وجودم
ارباب... هر سحر بوده به تو اول درودم
ارباب... وقف تو بود و نبودم
يا حبیبی يا ثارالله
نوکری ات شده کاروبارم
جز به کویت کجا سر گُذارم
آنکه شد زنده به عشق تو نَمیرد
عشق نابت را خدا از من نگیرد
ارباب... گریه بر تو دلخوشی روزگارم
ارباب... در خزان بی کسی هستی بهارم
ارباب... پای تو سر می گذارم
يا حبیبی يا ثارالله
ای زمینِ کربلا دلِ تنگم هوای حرمِ تو رو داره
وَ چشمام به رسم عشق مثه ابرِ بهاری به یاد تو می باره
حسین جانم حسین جانم حسین جانم جانم جانم جانم...
ای زمین کربلا بگو بر ما از آن روزِ پر ماتم و غربت
ای زمین کربلا بگو بر ما زِ اَندوه و بلا و مصیبت
حسین جانم حسین جانم حسین جانم جانم جانم جانم...
ای وای از دَمی که شد به عاشورا سرِ قرآن از پیکرش جدا
ای وای از دَمی که رفت به حفظ دین هلال زینب روی نیزه ها
حسین جانم حسین جانم حسین جانم جانم جانم جانم...
راهِ یوسف زهرا برای ما رَهِ نور است و فیض و سعادت
عاقبت به خیریمون قسم به عشق اینه که رِزقمون شه شهادت
حسین جانم حسین جانم حسین جانم جانم جانم جانم..
به عشق تو مبتلام ، زائر کرببلام
بهترین وادی و سرزمین کربلا
وعدهٔ عاشقا اربعین کربلا
میریم انشاا... زیارتِ ثارُا...
با ذکرِ زیبای حسین اباعبدا...
مولا یا ثارا...حسین اباعبدا....
با شهدا هَمقَدَم ، میریم به سوی حرم
راه آزادگی واسه هر مرد و زن
راهیه که اونا به ما ها یاد دادن
تو دلها نمونده زِ غصّه طاقت و تاب
شهدا ببرید ما رو به پیش ارباب
مولا یا ثارا... حسین اباعبدا...
یا امین الله
برتو آنهایی که ابراز ارادت میکنند
خویش را با این ارادت با سعادت میکنند
کارشان در این دوماهه گریه بین روضه هاست
با لباس مشکی ات کسب شرافت میکنند
بر عبادتهایشان مهر قبولی میزنند
در نماز خود فقط سجده به تربت میکنند
گرچه در دنیا غم بسیار برخود میخرند
روز محشر که بیاید عزم جنت میکنند
آبرویی را که دارم از تو دارم یاحسین
خلق از عشق شما بر من محبت میکنند
باوضو در خانه ای که روضه باشد میرویم
روضه هایت خانه هارا با قداست میکنند
یادمان باشد که از لطف حسین آقا شدیم
ما که چیزی نیستیم آنها عنایت میکنند!
گر نریزیم اشک در غمهای تو پیش خدا
روز محشر چشم ها از ما شکایت میکنند
مانده ام در این
جانِ فاطمه نورِ عالمین
سیّدی حسین سیّدی حسین
ای عزای تو شور عالمین
سیّدی حسین سیّدی حسین
مثل شهیدا در رَهِ اطاعت از خدا
آرزومه منم بشم زائرِ کربلا
یاثارالله وَبن ثاره،برحالِ ما کن نظاره...
قلب عاشقم بر غَمِت اسیر
دستم و بگیر دستم و بگیر
معدن وفا یار بی نظیر
دستم و بگیر دستم و بگیر
گناهام به روم نیار اِمامِ عالمین
شرمنده شد زِ مَعصیت سینه زَنِت حسین
یاثارالله وَبن ثاره،برحالِ ما کن نظاره...
ای دل فلک مبتلای تو
جان فدای تو جان فدای تو
اشک ما روان از برای تو
جان فدای تو جان فدای تو
نِدای هل من ناصِرِت تو گوش عالَمه
هزار بارم که جون بِدَم برای تو کَمه
یاثارالله وَبن ثاره،برحالِ ما کن نظاره...
مه و مهتاب ارباب ارباب،دُرّ نایاب ارباب ارباب،
غلامت هستم این شد فخرم،تویی ارباب ارباب ارباب،
یک عمره دم درگاه توام/سرمست از جلوه ی ماه توام،
به قرآن بی مثالی، منتهای کمالی،
تویی مولی الموالی{حسین جان ثارالله}
بهار من ارباب ارباب،نگار من ارباب ارباب،
تو دلتنگی میخونم از تو قرار من ارباب ارباب،
دعوت کن در پی کرببلام،این گشته بهترین رؤیام،
تو بردی عقل و هوشم،علم بر روی دوشم،
به عشق ات مشکی پوشم{حسین جان ثارالله}
دل آرایی ارباب ارباب،تو والایی ارباب ارباب،
کرم داری همیشه برما،چه آقایی ارباب ارباب،
اربابم دلنشین نام تو/هستم از کفترای بام تو،
فدایت تن و جانم،شد این ذکر لبانم،
بده آقا امانم{حسین ج
يك نفر روى خاك ها بود و
صدنفر فكر غارت از اويند
چيست جرمش؟عليست بابايش
همه فكر غرامت از اويند
-
راويان گفته اند مولارا
با كف پاش پشت رو كرده
خنجر كند او نمى برّد
شمر را بى آبرو كرده
-
خواهرش هم رسيد درگودال
ديد اورا كه دست و پا مى زد
ديد ارباب نيمه جان بود و
مادرش را همش صدا مى زد
-
يك نفرگفت ذبح سر با من
بين لشكر دوباره دعوا بود
شمر و خولى حريص تر بودند
حرف آنها به هم بفرما بود
-
عده اى بر نگاه بى رمقش
مثل خولى بلند مى خندند
آن طرف تر هم عده اى نامرد
سر اعضاش شرط مى بندند
-
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین...
تویی یا مولا شرف کُلّ عالَمین
به نبی و بر علی و زهرا نور عین
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین...
اشک چشمام و بَرا رو جزا می بَرَم
نگران واسه سؤالِ نکیر و منکرم
به تو محتاجم واسه میزان و محشرم
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین...
پسر زهرا،سائلم بر احسان تو
امیدِ دلها،کرمِ بی پایانِ تو
به فدای اون،لب خشک و عطشان تو
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین...
آرزو دارم اِی غریب دشت بلا
توو راهِ اسلام بِشَم اِی خورشیدِ وِلا
مثه ابراهیم هادی اهل کرببلا
به تو محتاجم ابی عبدالله الحسین...
"این مطلب حاوی روضه های سنگین می باشد لطفا در جایی که حق آن ادا می شود خوانده شود"
حسین جان زمین گیر اعدا شدی
الهی بمیرم که تنها شدی
الهی بمیرم که سنگت زدند
چرا روی نیزه هویدا شدی
برای زدن کوچه کردند باز
مرور بلاهای زهرا شدی
شه تشنه کامی که تشنه تر از
وحوش و طیوران صحرا شدی
از آن ده سواره خدا نگذرد
ز جسمت گذشتند ز هم وا شدی
خجالت کشیدم شنیدم حسین
شبی را مقیم کلیسا شدی
مگر مرد راهب سرت را نشست
برای رقیه معما شدی
سرت غرق خون و لبانت کبود
چنین کنج ویرانه پیدا شدی
گریه کردم بس که از داغ تو بیمارم حسین(ع)
تار می بیند دو چشمانِ عزادارم حسین(ع)
می نشیند با شروعِ روضه چشمانم به اشک
تا ابد این رزق را از مادرت دارم حسین(ع)
پای کارت ایستادم! چون بدون فوتِ وقت-
آمدی! تا که گره افتاد در کارم حسین(ع)
دست هایت را رها کردم، زمین خوردم! ببخش...
بد نمک نشناسم آقا، سهل انگارم حسین(ع)
جا نمانم! این بلا از هر بلایی بدتر است
جا نمانم اربعین! مشتاقِ دیدارم حسین(ع)
مشکلات من فقط کنج حرم حل میشود
دعوتم کن کربلا! خیلی گرفتارم حسین(ع)
جانِ آن خواهر که با دستانِ بسته رفت و گفت:
راهیِ دروازۂ ساعات و بازارم حسین(ع)
سنگباران بود و نامحرم! خدا صبرش دهد
گفت چشم از چشمهایت برنمیدارم حسین(ع)!
#صلی_الله_علیک_یاأباعبدالله_الحسین
#امان_از_دل_زینب_س
#أللهم_ارزقنا_کربلا
#مرضیه_عاطفی
بی کس و تنها گشته ثارالله
ذکر او گشته یا رسول الله
آه و واویلا (۲)
بین آل الله شورش و غوغاست
دیده گریانش زینب کبراست
آه و واویلا (۲)
هستی حیدر شد غریب امشب
میرود اما بی شکیب امشب
آه و واویلا (۲)
یوسف زهرا یکه و تنهاست
در همه عالم همدمش غمهاست
آه و واویلا (۲)
خانه ی مولا گشته غم خانه
میرود ازشهر او غریبانه
آه و واویلا (۲)
شکوه ها مولا از همه دارد
بر لبش از غم زمزمه دارد
آه و واویلا (۲)
همنشین باغم نورعین می رفت
خواهرش زینب با حسین میرفت
آه و واویلا (۲)
در کنار او اکبر و اصغر
همره خواهر آل پیغمبر
آه و واویلا (۲)
ذکر او یا رب همره زینب
از وطن مولا میرود امشب
آه و واویلا (۲)
هر کجا پیچید عطر و بوی یاس
در کنارش هست در حرم عباس
آه و واویلا
یه اضطرابي توي قلبمه
نرسیدن، به محرمه
دارو ندارم توي این دنیا
اسم توء، که حِرز گردنَمه
(چقدر تنگه دلم برا غمت آقا
یه فکري کن براي نوکرت آقا
دلم میخاد باشم یک شب جمعه من
قاطي زائراي حرمت آقا)۲
اربابم،عمریه مجنونم
اربابم،به تو من مدیونم
اربابم،بي تو من نمیتونم
اربابم...
اربابم،یا حسین ثارالله
این شبا خُرده رقم برام
دعا کنم،واسه کربلا
تو را قسم میدم به مادرت
منو بخر،ببرم آقا
(ببین حالِ دلِ مُضطرمو آقا
بخر اشک دو چشمِ تَرمو آقا
تمومه خواهشم فقط ازت اینه
ببر کربوبلا مادرمو آقا)۲
اربابم،از نفس افتادم
اربابم،آهموُ فریادم
اربابم،با تو من آبادم
اربابم...
اربابم،یا حسین ثارالله
اگر که سینه زنم آقا
از صدقه،سرته والله
هر شبي اومدم توي روضت
براي کربلا، کشیدم آه
(بابا بَسه دیگه خودم شدم خسته
نزار بشه دَرا به روي من بسته
خودت خوب میدوني که نوکرت آقا
فقط به خوبیا و لطف تو دل بسته)۲
اربابم،با اُمیدي اومدم
اربابم،جُون من نَکُن رَدم
اربابم،اگه نوکري بَدم
اربابم...
اربابم،یا حسین ثارالله
یه بار دیگه گذاراین نوکر
بر در خونه ی تو افتاده
کاشکی بگن یه روزیم اقا
برای زینب تو جون داده
چقدرخوبه که بادعاهاتون
شدم مثال یاکریم تو
بالهامو واکنم بیام سمته
گنبدزرد توحریم تو
گداهستم تومولایی
خدا میدونه که توخیلی اقایی
منم نوکر حسین اقا به لطف تومیگیرم سرمو بالا
حسین جانم
بنددوم
اگر چه نوکرت توهیاتها
به روی لب شور و نوا داره
امامیون کل اذکارش
ذکر حسین عجب صفا داره
دلم یه عمریه که اربابم
اسیر و دیوونه ومدهوشه
فقط توی قشتگیه دنیا
بهشتمه ضریحه شش گوشه
منم تشنه توهستی اب
همه عبد توهستیم و تویی ارباب
منم نوکر حسین مولا
به لطف تومیگیرم سرمو بالا
حسین جانم
بندسوم
اگه شدیم همه ابالفضلی
ازکرم حضرت زهرا بود
مادر سادات خودشم والله
بادل و جون عاشق سقا بود
همه میدونن که ما حساسیم
معطر از بوی گل یاسیم
خدا رو شکر فاطمی هستیم و
سینه زنه حضرته عباسیم
ابوفاضل شه دلها
خداروشکر که مانوکرتیم اقا
ابوفاضل ابوفاضل
وه چه زیبا در جهان وجهِ نکو دارد حسین
پیشِ حق در هر دو عالم آبرو دارد حسین
قبله اش کعبه ولی کعبه به دورش در طواف
رو کند هرسو خدا را روبرو دارد حسین
گرچه سرّ الله اعظم هست آن ذبح عظیم
در میان سینه بس رازِ مگو دارد حسین
حاجیان بر دور کعبه زائرانش در طواف
آن به سنگ و این خدا در پشت و رو دارد حسین
مست می سازد جهانی را بحق با جرعه ای
لذّتِ لا یوصفی را در سبو دارد حسین
اختیارِ جمله دریاها به دستش هست لیک
تشنه لب خون گلو را بر وضو دارد حسین
خیمه ها در دست غارت پیکرش غرقاب خون
آنزمانهم ذکر یارب در گلو دارد حسین
در مقامِ صبرِ او ایّوب شد کمتر غلام
زیرخنجر هم رضا از لطف هو دارد حسین
بر شفاعت در حضورحضرت ربّ العباد
دوستان را مژده ی( لا تقنطوا ) دارد حسین
بانگ هل من ناصرٍ ینصرنی اش آید بگوش
هر زمان با رهروانش گفتگو دارد حسین
با ولائی گو که گوید از ولایش هرزمان
صد خذف چون او روان در آبِ جو دارد حسین
شهریار و بزمِ خلوت گریه های بی ریا
از حسین است و عنایت را از او دارد حسین
الامان از خشکی لبهای تو در کربلا
جوششی پیدا شد از غمهای تو در کربلا
ناسزاها گفته شد با بی حیایی تمام
بر تو و بر مادر و بابای تو در کربلا
تا که از مرکب زمین خوردی،هوا شد نیلگون
هتک شد بر حُرمتِ والای تو در کربلا
یک زنی از روی تل با اضطراب و واهمه
با تماشا گشته ست شیدای تو در کربلا
قاتلانِ تو اعم از خولی و شمر و سنان
آمدند سیراب سازند نای تو در کربلا
قتلِ صبر آغاز شد با کینه های خیبری
می رسید انگار واویلای تو در کربلا
سرجدا شد از قفا امّا به چه وضعیتی
تکّه تکّه شد همه اعضای تو در کربلا
لخته های خونِ تو خشکید زیرِ آفتاب
الامان از غربت بالای تو در کربلا
-لطفا لطفا حق روضه ادا شود-
آخر به ضربِ کینهٔ افرادِ نیزه-زن
در خون نفس نفس زد و جان داد کاملاً
کشتند تشنه لب، لبِ دریا حرامیان
آقای مهربانِ مرا دور از وطن
«سر» را گرفت نیزه؛ به روی سرش گذاشت
افتاده بود در وسط قتلگاه، تن
میخورْد تاب؛ زخمی و بیتاب از عزا
بر خنجر کثیف سنان(لع) پاره پیرهن
با اهل عرش و أرض و سما ضجه میزدند
خیلِ وحوش تشنه؛ بر این جسم ِ بی کفن
بر بوریا نشسته و خون گریه میکنم
تا کم شود کنار تنش نورِ چشم من
*
در کوچه با غلاف و به گودال با عصا
داریم خاطرات بد از بیهوا زدن!
میخری آخر مرا روزی تو اربابم حسین
آبرو مندی و آخر میخری من را حسین
عمری از عشق شمادم می زنم مولا حسین
جان زهرا مادرت ما را بخر جانا حسین
آرزوی دیدن روی جمالت وقت مرگ
در شب قبرم بیا مولا به بالینم حسین
سینه زن،گریه کن بزم عزا بودم حسین
حق ششماهه نظر بر نوکرانت یا حسین
آبرو در روضه ها با اشک مادر داده ای
حق اشک کودکان بی پناهت یا حسین
هر شب جمعه سفر کردم به پای دل سویت
این دل دیوانه ات را میخری آخر حسین
ساقی ام مست می جانباز راهت یا حسین
هر کجا هستم مدافع از حریمت یا حسین
☑️ بند اول
حسین آقامی حسین دنیامی
حسین رویای شیرین شبهامی
حسین عشقمی تو سرشتمی
حسین دین و دنیا و بهشتمی
امیر دل ها یا حسین
شه کربلا یا حسین
فدای صحن و حرمت
عزیز الزهرا یا حسین
? عزیز الزهرا یا حسین / عزیز الزهرا یا حسین(ع)
☑️ بند دوم
تویی مولایم تویی آقایم
منم مجنون عشق و تو لیلایم
سر دارتم گرفتارتم
غلام رو سیاه دربارتم
نگار زیبا یا حسین
فدایت سر ها یا حسین
خدای عشق و کرمی
عزیزالزهرا یا حسین
? عزیز الزهرا یا حسین / عزیز الزهرا یا حسین(ع)
☑️ بند سوم
تو بی قرینی تو بهترینی
تو ارباب یل ام البنینی
امیری دلبر حسین ای سرور
تویی حرز جنگ علی اکبر
خرابم مولا یا حسین
غمینم آقا یا حسین
به سر دارم شوق حرم
عزیز الزهرا یا حسین
? عزیز الزهرا یا حسین / عزیز الزهرا یا حسین(ع)
نخل بی سر
زینـب آمد به تمـاشـای حسیـن آن انیــس دل شیــدای حسیـن
بـر ســر تـلّ بـلنـدی ایـستـاد تـا ببینــد قـد و بـالای حسیـن
ده هـزاران به صـف دشمـن دیـد در مقـابـل تـن تنهــای حسیـن
آن چنـان بر سپـه دون می تاخت شد تـداعی گـر بـابـای حسیـن
گوئیـا زنده شده حیـدر و اوسـت می شکافد صـف اعـدای حسیـن
همچنان برگ خـزان می ریختنـد سر و دست خصم در پای حسیـن
نخل بی سر حسین
شیـر حیـدر حسیـن مـاه پـرپـر حسیـن زیـر خنجـر حسیـن عشـق خواهـر حسیـن
نیــزه بـاران چو شـد از راه جفـا قـامـت سَرو سمن سای حسیـن
بر تنــش تیـر فـراوان بنشسـت نیـزه و تیـر شـد اعضای حسیـن
عـاقبــت بـر اثـر زخـم فــزون بستـر خـاک بشد ج
هر روزِ ما به یاد عزایت محرم است
هر لحظه یک هزاره غم و اشک و ماتم است
هر شب طواف دور مزار تو حج ماست
هر سال چشم ما به عزای تو زمزم است
بر کام خشک تو جگر اولیاست خون
با کوه ماتمت کمر انبیا خم است
در ماتم تو گشته عزادار جن و انس
صاحب عزا خدا و رسول مکرم است
اشک غم تو کوثر و ساقیّ آن علی است
خون دل تو وقف خداوند عالم است
آن نیزه ای که سینه ی پاک تو را شکافت
زخمش هنوز بر دل اولاد آدم است
فریاد آب آب تو آن سوی کائنات
هنگامه ی عزای تو در عرش اعظم است
قرآن پاره پاره ی گودال قتلگاه
زخم تن مطهرت آیات محکم است
هر جا عزای توست بود قبة الحسین
هر جا غم تو نیست همان جا جهنم است
یک جمله از کتاب عزای
دل جملهٔ محبین ،شده کانون ولایش
که رسند با شهادت،به وِصال کربلایش
قبره في قلوبِ مَن والاه...
ماپیروِ،خَطّ سرخِ ولایتیم
مازائرِ،نینوای شهادتیم
یا سیّدی ابی عبدالله الحسین...
جانفدا و در مسیرِ،مکتبِ پیر خُمینیم
پیِ خشنودیِ زهرا،سینه زن های حسینیم
قبره فی قلوبِ من والاه...
در هر کُجا،دل سپرده به دلبریم
در هر زمان،همه سرباز رهبریم
یا سیّدی ابی عبدالله الحسین...
آرزوی ما همین است،به رَهِ قرآن و عترت
بشویم فداییانِ لشگر حضرتِ حُجّت
اَلْعَجَل سیّدی اباصالح...
چون محسنِ حُجَجی و چُنان زهیر
گویم حسین که شوم عاقبت به خیر
یا سیّدی ابی عبدالله الحسین...
روضه ها بهشتمه
رمز سر نوشتمه
حسم و اینو میگه
من بخشیده میشم
با اشکای روضه
امرزیده میشم
دنیامو _ با دنیایی عوض نمیکنم
اینجا رو _ با هیچ جایی عوض نمیکنم
اقامو _ با اقایی عوض نمیکنم
اربابم بخر منو
یه کربلا ببر منو
نقش رو عقیق من
ای تنها رفیق من
با هیچکس نبودم
اینجوری صمیمی
تو تنها رفیق
خوب زندگیمی
دوست دارم _ شمیم عطر سیب تربت و
دوست دارم _ دعا کردن زیر قبتو
دوست دارم _ نفس کشیدن تو روضه تو
ارباب دو عالمی
چه بیرق و چه پرچمی
تو مشغول دلبری
من مشغول نوکری
دوست دارم نگیری
از من حال اشک و
تا محشر بیارم
این دستمال اشک و
دوست دارم _ تو روضه هات چشامو تر کنم
دوست دارم _ که زندگیمو با تو سر کنم
دوست دارم
ای یادگار مولا ، آیاتِ بحر ِطاها
آرام ِجان ِزهرا حسین حسین تنها
زهرا کند دعایت ، مادر جانم فدایت
در گود قتگاهت ، من منتظر براهت
ای وارثِ هدایت ، دُردانه ی ولایت
قربان خاک پایت ، جانم کنم فدایت
اکبر شبیه احمد ، تعبیر نام امجد
باذکر یا محمد ،صبرش دگر سر آمد
قاسم پر از تمنا ، آورده خط بابا
آماده ام سراپا ، دل را زدم به دریا
اصغر به گاهُ واره ، گریان وُ بی قراره
لبخند او اشاره ، بابا یاور نداره
عباس وُ مَشک ِ پاره ، دست وُ علم نداره
دشمن کند نظاره ، دیگر نداره چاره
دُختَت کشد عبایت ، روکن به خیمه هایت
تا بشنوم صدایت ، جانم حسین فدایت
دشمن به تو رسیده ، تیرش تنت دریده
زینب به سر دویده ، سر بر تنت ن
از خدا خواسته‌ام هرچه که دارم بدهم
جای آن چشم بگیرم، که تماشات کنم
ثارالله ابی عبدالله...
میخونم به هوای تو،میسوزم به عزای تو
حاجتم اینه یا مولا،دیدن کربلای تو
ثارالله ابی عبدالله...
با اشکِ جاری از چشمام،اومدم به پناه تو
تو آقای کریمِ من،من عبدِ روسیاهِ تو
ثارالله ابی عبدالله...
دعا کن ای گل زهرا،که من هم اهل تقویٰ شم
وَ مثل شهدای تو،زائر کربلا باشم
ثارالله ابی عبدالله...
ای در راهِ رضای حق،لالهٔ پرپرِ عطشان
در مقتل غرقِ در خون و،بر نیزه قاریِ قرآن
ثارالله ابی عبدالله...
خون پاکِ تو ای مظلوم،آبرو شد برای دین
میخواند مادرت زهرا،نوحه با ناله ای غمگین
ثارالله ابی عبدالله...
ای آبروی دو عالم،معظّمی و مکرّم
از مِیِ جامِ ولایت،رفعِ عطش کرده زمزم
حسین حسین یابن زهرا...
مادح تو ذات اَقدس،طاهر و پاک و مقدّس
همین که خاک درِ تو،شوم حسین جان مرا بس
حسین حسین یابن زهرا...
بی سر و پا هستم آقا،وَ دل به تو بستم آقا
چو شیشه با سنگِ غفلت،ببین که بشکستم آقا
حسین حسین یابن زهرا...
کرببلایت بهشتم،عشق شما سرنوشتم
سر درِ بیت دل و جان،ذکرِ حسین جان نوشتم
حسین حسین یابن زهرا...
بی مِثلی و بی قرینی،قبلهٔ اهل یقینی
نور دل و نورِ دیده،به خاتمُ المرسلینی
حسین حسین یابن زهرا...
شهید دشت بلایی،مِهرِ سپهرِ ولایی
لالهٔ از کینه پرپر،به دشت کرببلایی
حسین حسین یابن زهرا...
راهِ تو راه سعاد
ای کشتی نجات،هستی سرّ حیات
مظلوم کربلا،مولای کائنات
کاش میشد به راه تو فدا شم
همراهِ شهیدای خدا شم
با اونا زائر کربلا شم
ثارالله حسین عزیز زهرا...
بر درد ما طبیب،شاهِ شَیبُ الخضیب
موندی توو قتلگاه،بی یار و بی مجیب
گریه نکردن برا تو مَحاله
مادرِت داره شرارِ ناله
همراهِ یه دخترِ سه ساله
ثارالله حسین عزیز زهرا...
قتلگاهِ تو و،ماجرای گَلوت
بوسه زد خواهرِت،بر رگهای گلوت
از مقتل چه بی بهانه بردن
نا مَحرم ها ظالمانه بردن
زینب رو با تازیانه بردن
ثارالله حسین عزیز زهرا...
با عصا می زدت یه نانجیب
بین شمر و سَنان بودی غریب
السّلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
رَهنَمای راه،اَبی عبدالله
ای شهیدِ سربریده یا ذبیحَ الله
از غمِت داریم اشک و سوز و آه
ای شهیدِ سربریده یا ذبیحَ الله
سرِت رفته روی نیزه ها
دشمن میره سوی خیمه ها
سیلی و صورت بچه ها
امون از جسم بی سر
امون از اشک مادر
امون از داغ معجر
واویلا یابن الزهرا...
توجه : خواهشم مثل همیشه این است که نوحه های حاوی روضه های جانسوز را فقط و فقط در شرایطی که احساس میکنید که در حدّ عُرف حقّ مطلب ادا میشود اجرا کنید و در غیر اینصورت مسئولیت شرعی و اخلاقی اینکار به عهدهٔ اجرا کننده خواهد بود،هر چند که یقیناً هیچ وقت حقّ این روضه ه
