شهادت امام جواد(ع)

"سائل" آن کس که به خاک کف پایت نرسید
"مرده" آنی که به پابوس سرایت نرسید

شانت آنقدر که در محضر حق بالا بود
پر جبریل هم آقا به هوایت نرسید

باید افسوس به دستان تهیدستی خورد
که به دامان پر از جود و سخایت نرسید

با وجود تو خداوند نخواهد بخشید
آنکسی که به دلش نور ولایت نرسید

مانده ام این دم آخر به کف حجره چرا
سر نهادی و به لب زمزمه هایت نرسید

آنقدر سعی نمودی که بگویی.. جگرم
آنقدر هلهله کردند صدایت نرسید

عطش زهر کشندست ولی شکر خدا
زخم شمشیر که بر هیچ کجایت نرسید

***************************
جای شکر است که پیراهن تو غصب نشد
پاره های بدنت فرش سم اسب نشد

شاعر : علی آمره

• شنبه
• 11
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نفس سوخته را مرهم و درمانی نیست
حال و روز تو یقین غیر پریشانی نیست

العطش العطش اینقدر مگو از جگرت
که ازین ظالمه امید به احسانی نیست

اثر زهر همین است بسوزاند و بس
آه در حجره ی در بسته که بارانی نیست

اصلا انگار بنا نیست که آبت بدهند
اصلا انگار دراین غمکده انسانی نیست

این کنیزان به زمین خوردن تو میخندند
غربتت آه دگر غربت پنهانی نیست

رسم اینست به مهمان همه تکریم کنند..
زهر دادن بخدا سنت مهمانی نیست

خواهری نیست بیاید به سر بالینت
خواهری نیست سر تو روی دامانی نیست

اینقدر سعی مکن تا که ز جا برخیزی
به تن سوخته ی تو رمق و جانی نیست

چشم تارت به در حجره چرا خشک شده؟
یار و یاور که دراین معرکه میدا

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1393
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هنوز پرده نيانداختيم امير شديم
هنوز جلوه نکرديم بى نظير شديم
فقير خانه مايند بندگان خدا
براى آنکه خداوند را فقير شديم
غذاى سفره ما از تجليات خداست
شبانه روز ازين سفره بود سير شديم
بلند شانه ما را بلا شکسته نکرد
از اشتياق خدا بود زود پير شديم
همين که ريخته شد خون ما به جوش آمد
پس از شهيد شدن چند تا غدير شديم
به جان خويش خريديم درد را اما
براى دوستمان جوشن کبير شديم
اگرچه بسته شود دست ما ولى باز است
به دست بسته مان باز دستگير شديم
قرار بود اگر حرف بد به ما بزنند
چرا شهيد شديم و چرا اسير شديم؟!!!
درست وقت زمانش به آسمان رفتيم
نه زود آمده بوديم ما نه دير شديم

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 1
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 08:32
• نوشته شده توسط
• محمد

ذیقعده به آخر شد وعمر تو به آخر
ای مظهر جود وکرم جمله امامان

همچون حسن بن علی(ع)آن اصل کرامت
سم داد به تو همسر مکاره ی شیطان

گشتی به جوانی تو شهید ره اسلام
همچون علی اکبر پسر شاه شهبدان

تو ابن رضایی وتقی یی وجوادی
سوگ تو بود سخت به مولای خراسان

می سوخت دلت از اثر زهر هلاهل
با یاد پدر چشم تو گردید در افشان

در کرببلا دربر اکبر پدر آمد
اما تو غریبانه گذشتی زسر وجان

در روز عزایت بکنم قصد زیارت
تقدیم کنم تسلیتم شاه خراسان

شاعر : اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 15
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 06:48
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پرپر نزن ، جلوی این کنیزا جوادم
ذکر لبات ، بیا برس تو بابا به دادم
مضطر شدی ، چرا نفس نفس می زنی
خون روی ، لباتُ داری پس می زنی
خدایا دلگیره ، لب تشنه می میره ، اول جوونی پیره پیره
مادرت داره عزا می گیره برات
گمونم دیگه در نمیاد آقا صدات
تو بگو چرا خون می ریزه از لبات
غریب ، آقام آقام آقام
******
تو شهر غم ، چرا غریب و تنها شدی
با زهر همسر ، خودت مداوا شدی
انگار داری ، روضه ی مادرُ می خونی
حالت بده ، بعیده که تو زنده بمونی
جوادم بی جونه ، دست من لرزونه ، پسرم زنده نمی مونه
جوون علی موسی الرضا مضطره
کنیزی آب آورده پشت دره
می دونم دیگه لحظه های آخره
غریب ، آقام آقام آقام
******
آه از دمی ، که سر

• شنبه
• 21
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 09:03
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه....
جان ِ هر دو عالم فدای روی تو
تو جوادی و من سائل کوی تو
قبله ی دلهای عاشقان سوی تو
هر گلشن خشبو از شمیم و بوی تو
جواد الائمه عزیز ِ فاطمه....
ای آیات ِ کوثر،ای نور و ای فُرقان
عادت تو جود و کرم است و احسان
ای نور دو چشم ِ خورشید ِ خراسان
ای دین و ای ایمان،ای جان و ای جانان
جواد الائمه عزیز ِ فاطمه....
دل ِ ارض و سما می سوزد برایت
تا به اوج فلک رسیده نوایت
زهرای مرضیه گریان ِ عزایت
جگرت پاره شد،بمیرم برایت
جواد الائمه عزیز ِ فاطمه....
در اوج غریبی ناله ها زدی تو
ناله در حریم کبریا زدی تو
کنیزان کف زنان،ولی بین حُجره
ز شرار ِ آن زهر،دست و پا زدی تو
جواد الائمه عزیز ِ

• یکشنبه
• 22
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 06:12
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

ترکیب بند مدح و شهادت امام جواد ع

دستش همیشه باز و خداوند جود ، بود
روی لب ملک ز ثنایش سرود ، بود

تنها دلیل خلقت هر آنچه بود ، بود
عرش خدای عزوجل را عمود ، بود

عالم ز درک مرتبتش کل روز را
نزد مقام و منزلتش در سجود بود

با اینکه از عوام فقط ناسزا شنید
روی لبش همیشه سلام و درود ،بود

مولا مدال و رتبه ای از شاه طوس داشت
از هر شعاع پرتوی شمسش، شموس داشت

در عصر خویش والی نور و امام شد
قائم مقام حضرت خیرالانام شد

فرقی نداشت ... با همه "طی اللسان" داشت
با نوح و کوه و روح و ملک همکلام شد

هر ذره از وجود خودش را فدا نمود
تا اینکه نزد شهر "هو الحق" بنام شد

آنقدر روح پاک و شریفش مبارک است
در کاظمین

• یکشنبه
• 22
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آشفتگی همیشه به دستان باد نیست
علم زیاد هیچ به سن زیاد نیست

باید چگونه از تو بگویند شاعران؟
بازار شعر – وصف تو باشد – كساد نیست

وقتی كه در هوای تو پرسه نمی زند
دیگر دل كبوتر این صحن شاد نیست

وقتی كه اهل خانه به تو زهر می دهند
دیگر به دستهای كسی اعتماد نیست

كم نیست در حریم تو چون " امّ فضل " ها
اما كسی میان كریمان " جواد " نیست

شاعر: مرضیه فرمانی

• یکشنبه
• 22
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پرپر نزن ، جلوی این کنیزا جوادم
ذکر لبات ، بیا برس تو بابا به دادم
مضطر شدی ، چرا نفس نفس می زنی
خون روی ، لباتُ داری پس می زنی
خدایا دلگیره ، لب تشنه می میره ، اول جوونی پیره پیره
مادرت داره عزا می گیره برات
گمونم دیگه در نمیاد آقا صدات
تو بگو چرا خون می ریزه از لبات
غریب ، آقام آقام آقام
******
تو شهر غم ، چرا غریب و تنها شدی
با زهر همسر ، خودت مداوا شدی
انگار داری ، روضه ی مادرُ می خونی
حالت بده ، بعیده که تو زنده بمونی
جوادم بی جونه ، دست من لرزونه ، پسرم زنده نمی مونه
جوون علی موسی الرضا مضطره
کنیزی آب آورده پشت دره
می دونم دیگه لحظه های آخره
غریب ، آقام آقام آقام
******
آه از دمی ، که سر

• یکشنبه
• 22
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

جود و لطف تو بی کران ، فرش راه تو آسمان
کاظمین زیبای تو ، آرزوی سینه زنان
ای عزیز قلب رضا ، دست ما و دامانِ تو
سائل حریم توایم ، چشم ما و احسان تو
ای فلک به تو متکی ، ایها الامام الزکی
ای امام هر متقی ، ایها الامام التقی
******
ای ولای تو تا ابد ، رکن دین و ایمان ما
آستان قدیمی تو ، قبله دل و جان ما
ای جواد سائل نواز ، کی شود ز لطفِ شما
ما پیاده عازم شویم ، کاظمین سوی کربلا
ای فلک به تو متکی ، ایها الامام الزکی
ای امام هر متقی ، ایها الامام التقی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 22
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 16:25
• نوشته شده توسط
• حمید

غریب و تنها امام ِ صادق
عزیز زهرا امام ِ صادق
ای شیخُ الائمه ، امید همه
گل ِ فاطمه
یا امام ِصادق
******
قرآن ز نطق تو گشته احیا
ای حجت حق فرزند زهرا
ای ، خورشید مکتب ، رئیس مذهب
گریان ِ زینب
یا امام ِصادق
******
شد در عزایت غم بی کرانه
آتش ز بیتت زده زبانه
آه ، زنده شد آخر ، با دیده ی تر
روضه ی مادر
یا امام ِصادق
******
عُمری روان شد اشک از دو عینت
غوغا نمودی با یا حسینت
آه ، بودی تو گریان ، بر جان ِ جانان
شهید عطشان
یا امام ِصادق

دانلود سبک

• دوشنبه
• 23
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 05:07
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

دارم آتیش میگیرم ، از غمُ و غُربتِ تو
چه غریبونه شکستند ، آقا جون حُرمتِ تو
جلوی من ، روی زمین ، میریزن آب و تا اینکه
بسوزه از ، اثرِ زهر ، دلِ شکسته و خونم
دیگه چشمام، نداره سو ، میونِ حجره ی تاریک
یکی کمک ، کنه به من ، داره میاد بالا جونم
کجایی بابا ، دارم میمیرم
دلم گرفته ، به غم اسیرم
یا جواد الائمه
******
چی بگم از غریبی ، چی بگم از جدایی
میونِ خونم حتی ، ندارم آشِنایی
اگه الان ، گُم شده تو ، هلهله ها صدایِ من
اگه دارن ، نا نجیبا ، به آه و ناله میخندن
جلو چشمام ، میره میاد ، خاطره ی غروبِ غم
لحظه ای که ، به روی نی ، سرِ حسینُ میبندن
تا دمِ مرگم ، نداره پایان
گریه برایِ ، شهیدِ عریان
غریبِ

• دوشنبه
• 23
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 05:11
• نوشته شده توسط
• حمید

بارم ای سبط طاها/افتاده در رَه ِ تو
هستم تا آخر عُمر/سائل درگه ِ تو
من مُرید مرامت/تو مقصود و مرادی
من مستحقّ لطف و/تو کریم و جوادی
یا جوادَ الاَئمه...
هر که خاک رَهَت شد/عزیز است و مُعَظّم
گدایی از تو باشد/سلطانی ِ دو عالَم
ای ولیعَهد ِ سُلطان/خورشید نور ِ عصمت
کاسه ی خالیم را/پر کُن از لطف و رحمت
یا جوادَ الاَئمه...
کسی از درگه ِ تو/دست ِ خالی نرفته
سائل همیشه از تو/یک تذکره گرفته
مِس ِ این قلب ِ ما را/از مَرحَمَت طلا کن
عرفه جمع ِ ما را/زائر ِ کربلا کن

یاجوادالائمه

دانلود سبک

• دوشنبه
• 23
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 05:22
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

ما همه عبدِ تو یا جوادیم ، نشسته پشتِ باب المرادیم
سائلیِ درِ تو به خدا عزّته
بهشت ما نوکرا روضه و هیئته
بی تو بودن برا ما بد تر از ذلّته
ذکر تو بر لب زمزمه ، دلبر و دلدار همه ، اَدرکنا یبن فاطمه
یا مولا یا اِبن الرّضا
******
شد آقا از غم دوباره بر پا ، بین حجره محشر کبری
شده همه دو سرا شیون زمزمه
به یاد تو شد خراب حال و روز همه
برای تو گریه کرد مادرت فاطمه
شنیدم ای شمسِ هُدی ، امّ الفضل از ظلم و جفا ، می خندید بر اشک شما
واویلا یا اِبن الرضا
******
وای از دردِ بدونِ حَدِّت ، زنده شده باز روضه ی جَدِّت
ای که زدی دست و پا بین حجره آقا
بیا کنیم گریه بر سبطِ خیر النسا
که غرق خون بود تنش بی کفن به

• دوشنبه
• 23
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 05:22
• نوشته شده توسط
• حمید

از فراقت روز و شب دائم غمینم یا جواد
تا که یادت میکنم ، آن دم حزینم یا جواد

سوختی، آتش گرفتی ، پر کشیدی تا خدا
از غمت ویرانه شد ارکانِ دینم یا جواد

حق به جز مدحت ندارد آیه ای در نزدِ خویش
تا به محشر این سخن باشد یقینم یا جواد

گر خدا را می پرستم چون تو باشی رهبرم
باشد آقا مِـهـــرتان ، مُـهـــرِ جبینم یا جواد

بارِگاهت جنت الاعلای ما باشد مدام
کی شود من بارگاهت را ببینم یا جواد؟

خود نظر کن تا نگردم از درت یک دم جدا
زانکه شیطان باشد اکنون در کمینم یا جواد

تا بیایی مرگ را آسان نمایی بهرِ ما
منتظر در وقت های واپسنیم یا جواد

شاعر : سیروس بداغی

• سه شنبه
• 24
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 17:39
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در آسمان جود، اختر می درخشد
بینِ صدف تا هست گوهر، می درخشد

در دست های مادرِ شب زنده داری
اولادی از موسی بن جعفر می درخشد

تا هست این نوزاد در دامان جبریل
هم آسمان، هم عرش، هم پر می درخشد

در باطن و ظاهر نه فرقی نیست اصلا
در چهره اش زهرای اطهر می درخشد

چون تاجِ زرّین بر سرِ فرزند زهرا
عماّمه ی سبز پیمبر می درخشد

این نازدانه کودک شمس الشموس است
کز هر نخِ قنداقه اش زَر می درخشد

معلوم شد از تیغِ ابرویی که دارد
در هر نگاهش مهرِ حیدر می درخشد

در کوچه ی شهر مدینه خانه ای هست
کز مطبخش عالم سراسر می درخشد

از کودکی بخشنده بودن راهِ او شد
این خانه در جود و سخا گر، می درخشد

بالاسرِ این خانه ذکرِ (ی

• یکشنبه
• 29
• فروردین
• 1395
• ساعت
• 09:02
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با دلی پرغم سیه پوش عزایت میشوم
آستان بوس حریم باصفایت میشوم
از دعای حضرت زهرا(س)و لطف بی حَدش
باز هم مهمان بَزم روضه هایت میشوم
تا که حرف از کاظمین و مرقد تو میشود
جان تو بَدجور دلتنگ هوایت میشوم
چشم را می بَندم و همراه کفترهای طوس
زائر بارانی صحن و سرایت میشوم
پشت سر باب الجَواد و روبرو باب المُراد
هر طرف رو میکنم غرق عطایت میشوم
پَرشکسته میکِشم خود را به سمت و سوی تو
مُعتکف در گوشه ی ایوان طلایت میشوم

شاعر : نوید طاهری

• چهارشنبه
• 10
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 13:10
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

گدا فقط گدای تو و آستان شما

گدا فقط گدای تو و خاندان شما

خوشست نغمه‌ی زوزه ز پاسبان شما

غلام حلقه به گوشت به شاه سرور بود

چه خوب میشد اگر تا سحر درون حرم

فقط سه واژه‌ی تنها من و ضریح و سرم

تو هم اگر که بیایی ز اوج لطف و کرم

کدام خاطره از یک خیال برتر بود؟

چنین غریب به چشمش ندیده جهان

چنین اسیر تا ابد هم ندیده زمان

صدای هلهله‌ها، وَ رقص دخترکان

میان آنهمه غوغا میان بستر بود

به دست و پا زدنت نانجیب میخندید

به «آب» گفتن تو ای غریب میخندید

شبیه قاتل «شیب‌الخضیب» میخندید

عدو غریبه اگر بود به ز همسر بود

عطوفت و دل سنگش اگر که نمیمرد

تو را کشان کشان اگر که نمیبرد

کمی ملاحظه میکرد و

• چهارشنبه
• 10
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کبودی از رخ او داد می زد
به سینه ناله از بیداد می زد
میان هجره ای تنهای تنها
ز سوز تشنگی فریاد می زد

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 17:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نوای رفتنش آوازه می شد
غمی در سینه بی اندازه می شد
همینکه روی نیلی گشته را دید
دوباره زخم کهنه تازه می شد

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 17:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

انگار بنا نیست که آبم بدهی
مرهم به سراپای کبابم بدهی
با این همه بغض مرتضی نیست بعید
جز خنده، به اشک من جوابم بدهی

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 17:36
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

گوشه هجره یکی بال و پرش می سوزد
نفس و حنجره و چشم ترش می سوزد
یک نفر نیست کمی آب بیارد؟ به خدا
پسر فاطمه دارد جگرش می سوزد

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 17:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زهر جفا اگرچه تو را کرد پرپرت
آتش گرفته بود تمامی پیکرت
گیرم تنت سه شب به روی بام مانده بود
پامال نعل اسب، نشد جسم اطهرت

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 17:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

این زهر سینه سوز، ز من پر گرفته است
دردی که بود در دلم از سر گرفته است
ای ام فضل کف مزن و هلهله مکن
این هجره بوی روضه مادر گرفته است

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 18:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مه ذیقعده بود وآخرین روز
امامی زخمی از زهری جگر سوز

غریبی دور از شهر مدینه
به او دادست همسر زهر کینه

چو بابایش رضا تنها بمیرد
به یاد مادرش زهرا بمیرد

به خود پیچد زدرد بی دوایش
بود امید او تنها خدایش

بیفتاده نفسها بر شماره
جگر همچون عمو گردیده پاره

دوباره زنده یاد مجتبا شد
گلی چیده زگلزار ولا شد

امام المتقین مولا جواد است
بمیرم در جوانی جان بدادست

جوان است وعلی اکبر نما شد
به غربت در ره دینش فدا شد

زمین وآسمان را غم گرفته
مدینه چهره ی ماتم گرفته

به جنت مجلس سوگی به پا شد
علی موسی الرضا(ع)صاحب عزا شد

تن پاکش بشد مدفون بغداد
ازاین بی آشنایی داد وبیداد

مه ذیقعده پایانش غمین است
دل هر شی

• دوشنبه
• 30
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 09:51
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اُفتاده است رویِ زمین و برابرش
لبخند می زند به تقلاش همسرش

اُفتاده است رویِ زمین دید مثلِ او
اُفتاده است در وسطِ کوچه مادرش

جُرعه به جُرعه آب زمین ریختند و او
از بس که آب گفت تَرَک خورد حنجرش

قسمت نبود آب بنوشد بجای آن
خاکی شده است حیف لبان مطهرش

باب الحوائج است ولی می توان شنید
از بینِ حُجره ناله یِ موسی بن جعفرش

این دفعه می زدند به دَف تا که جان دهد
کَف می زدند وقتِ نفسهای آخرش

از پا گرفته و بدنش می کشند...وای
تا پشتِ بام ریخته گُلهایِ پرپرش

خون گریه می کند لبه یِ تخته سنگ ها
از بَس که خورد بر لبه یِ پله ها سرش

این پشت بام گودی گودال نیست شُکر
با پا نیامده است کسی رویِ پیکرش
***
سخت

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

رو زدن خوب است وقتی دست رد درکار نیست
مرگ بر هر عاشقی که عاشق اصرار نیست

خواب خوش کردن حرامش میشود تا به ابد
هرکسی پشت درت تا به سحر بیدار نیست

تو نگفته میدهی و ما نگفته میرویم
مطلقا اینجا نیاز خواهش بسیار نیست

هر کریمی لطف خود را کرد بر سائل ولی
هیچکس لطفش به ما جز تو به این مقدار نیست

هرکسی دستش به دامانت نیامد خار هست
هرکسی دستش به دامان تو آمد خار نیست

هشت ساله هم اگر باشی بزرگ ما تویی
در مقام قرب سن و سال که معیار نیست

فرش زیر پای خود را هم به سائل داده ای
تا که دیدی چیز دیگر در ته انبار نیست

کاظمین الغیظ یعنی حضرت موسی و تو
محضر جد و نواده کارها دشوار نیست

مشت میکوبیدی از غم های

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:49
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هرچه جوان از دست و پا افتاده باشد
زشت است پیش چشمها افتاده باشد

ای کاش با افتادنش طشتی نکوبند
روی زمین بی سر صدا افتاده باشد

تلخ است همسر زهر همسر را بنوشد
مردی ز ظلم آشنا افتاده باشد

انصاف اصلا نیست در بیرون برقصند
در حجره اش آقای ما افتاده باشد

در راه پشت بام میبیند مصیبت
پیکر که بین پله ها افتاده باشد

هرجا بیوفتد روزگارش کربلاییست
فرقی ندارد که کجا افتاده باشد

ای وای اگر در ازدحام سخت گودال
روی تنی سرنیزه ها افتاده باشد

این آبرودار قبیله ست و روا نیست
عریان در این صحرا رها افتاده باشد

شاعر : سید پوریا هاشمی

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دارم از داغ غمت اشک دمادم بیشتر
چشم هایم می زند بارانِ نم نم بیشتر

تو جوادی و کرامت با تو معنا می شود
پس دخیل حاجت باب المرادم بیشتر

همسر نامهربان خیلی اذیت می کند
هرچه او نامهربان تر، شدت غم بیشتر

روی خاک حجره می پیچی به خود آقای من
ناله هایت میشود هر لحظه، کم کم بیشتر

مادرت زهراست آقا آمده بالا سرت
قامتش را کرده این حالات تو خم بیشتر

از به خود پیچیدنت اینگونه حاصل می شود:
زهر هر چه تلخ تر، سوز جگر هم بیشتر

این عطش ، این گریه ها، این خنده های زهر دار
شد بساط روضه ات حالا فراهم بیشتر

یک طرف این ناله ها، یک سو صدای هلهله
می کنم در روضه ات یاد مُحرّم بیشتر

شاعر : وحید محمدی

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در سینه دوباره ابتلا می آید
غم باز به اُردوی ولا می آید

دل های شکسته کاظمینی شده است
اینجاست که بوی کربلا می آید

شاعر : محمود ژولیده

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:43
• نوشته شده توسط
• ایدافیض