شهادت امام جواد(ع)

ای سراپا تو جود و کرامت
یا جواد الائمه عنایت
ما که جز تو کسی را نداریم
بر در لطفت امیدواریم
ای تقی جان تقی جان تقی جان(۲)

مظهر لطف و جودی جوادی
مهر و حبت به قلبم نهادی
از تو دارم تقی هرچه دارم
بهر طوف کویت بی قرارم
ای تقی جان تقی جان تقی جان

کاظمینت بهشتم تقی جان
مهر تو در سرشتم تقی جان
آرزویم تقی کاظمین است
از کنار تو قبر حسین است
ای تقی جان تقی جان تقی جان

آرزوی همه کاظمین است
دیدن و طوف قبر حسین است
ای خدا حاجتم را روا کن
قسمتم کاظمین، کربلا کن
ای تقی جان تقی جان تقی جان

کاظمین شد پر از درد و محنت
شد شهید اسوه ی جود و رحمت
شد شهیدستم نور سرمد
در جهان گشت گریان محمد
ای تقی جان تقی جان تق

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شیعیان را نورعینی شمع جمع عالمینی
ای گل باغ ولایت زیب شهر کاظمینی
ای تقی جان ای تقی جان

تو ز نسل مصطفایی شیعیان را مقتدایی
از تبار فاطمیون تو جواد ابن الرضایی
ای تقی جان ای تقی جان

نجل زهرا جان دینی شیعه را حبل المتینی
درسخا وجودورحمت در دو عالم بی قرینی
ای تقی جان ای تقی جان

تو امام مهربانی شیعه را آرام جانی
ای گل زهرای اطهر از درت مارامرانی
ای تقی جان ای تقی جان

همسر نامهربانت زدشر بر جسم و جانت
گوشه حجره ی بسته رفته از پیکر توانت
ای تقی جان ای تقی جان

همسرت از تو گسسته قلب پاک تو شکسته
زهر داده بر تو اما در بروی تو ببسته
ای تقی جان ای تقی جان

در ره اسلام و قرآن یا تقی جانت فدا شد
ازغم

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای حق جان آفرین
خالق عرش برین
گشته به غربت دلم
زاروملول وحزین
.
می پیچم به خود اززهرکین
می زنم نالۀ آتشین
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
همسر نامهربان
نارجفازد به جان
شد به جوانی قدم
ازغم وغصه کمان
.
جان ودل گشته غرق محن
دورم ازاولاد وازوطن
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
خون شده اکباد من
کس نرسد دادمن
گشته سرای محن
این دل ناشاد من
.
دردو غم دارد این سینه ام
ازظلم یار دیرینه ام
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
ای حق درد آشنا
خالق ارض وسما
خانه شده مقتلم
چون حسن مجتبی
.
مثل گل ای خدا پرپرم
ازجورو جفای همسرم
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
کینۀ اهل عذاب
کرده مرا دل کباب
گشته زنایم بلند
زمزمۀ آب وآب
.
می

• پنج شنبه
• 3
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

درون حجره بی کس و بیقرارم

به غیر غم همدم و یاری ندارم

تو این دم آخر من چشم انتظارم

که سر به روی پای بابا گذارم

بیا ببین که بابا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی ۲

ز دیده اشک غربت وغم بشویم

کبوده مثل زهرا روی نکویم

شکسته شد حرمت مادرم زهرا

زقصه غربت حیدر چه گویم

مث علی اعلا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی۲

دلم پراز ناله های بی صدا شد

خدای من کاظمین کرب وبلا شد

دوچشم من گریان داغ سقا شد

حسین زهرا بعد سقا تنها شد

مث حسین زهرا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی ۲

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• صادقی

#نذر_شهادت_امام_جواد_ع

شیعیان محفل به محفل روضه را بر پا کنید
جامه ی غم بر تن از داغِ گلِ زهرا کنید

کامِ جانش را عدو زهرِ هلاهل ریختَ است
سینه ی غمگینِ او با اوجِ غم آمیختَ است

جز کرامت ما ندیدیم از دمِ معصومِ او
حال مسموم است و دلها می شود مغمومِ او

خصمِ بد فرجام را از چه به گفتارِ ملیح
چون کلامِ نور را، سخت است پندارِ قبیح

اوست خورشیدی جوان در آسمانِ دین ما
داغِ سنگینش نشسته بر دلِ غمگینِ ما

غرق شد اِبن الرضا در لجه ی خونِ جگر
خود غریب و یادش آید غربتِ روی پدر

پیکرِ بی جانِ او دور از وطن افتاده است
پشتِ بامِ خانه بی غسل و کفن افتاده است

سایبانِ او شده بالِ و پرِ افلاکیان
داغِ سنگینی

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 21:28
• نوشته شده توسط
• 09113526529

تشنگى از نگاهتان پيداست
جگرت بى شكيب میسوزد
جگر پاره پاره‌ات پيشِ
عده‌اى نانجيب میسوزد
-
دست و پا میزنى و می‌گويى
جرعه‌اى آب...تا كه جان گيرم
باز تكرار مى‌كنى آقا
جرعه‌اى آب...وَرنَه میميرم...
-
چقَدَر پير گشته‌اى آقا
گيسوانت همه سفيد شده
داغ كه به روى دل دارى؟
پدرى كه ز زهر شهيد شده؟
-
همه ى شهر با تو لج كردند
دلشكسته شدى و مايوسى
حس غربت به خانه ات دارى...
با غريب مدينه مانوسى.....
-
اى على اكبرِ امام رضا
كاش خواهرى كنارت بود
كاش تنها نبودى آقا جان
كاش همسرى كنارت بود
-
گرچه تنهايى‌ات مسلّم شد
سر پيراهنت كه دعوا نيست
بدنت زير آفتاب اما....
بدنت زير دست و پاها نيست
-
جاى شكرش هميشه باقى است
س

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهر شما در دل عاشق فتاد
خیر دو دنیا به من این فیض داد
باب کرم هستی و باب المراد
اسئَلُکَ بحودک یا جواد

تا که توسل به تو آغاز شد
هر گرهی داشت گدا باز شد

ای نمک سفرۀ سلطان طوس
محضر تو خیل ملک خاک بوس
آینۀ صورت شمس الشموس
دلخوشیِ عمر انیس النفوس

ای علی اکبر ملیح رضا
حلقۀ موی تو ضریح رضا

جود تو شد مظهر کُلِّ صفات
نام تو فتاح همه مشکلات
نازترین تک پسر کائنات
حق بده بابات بمیرد برات

بوسه زلبهای تو کار رضا
ای همۀ دار و ندارِ رضا

گوشۀ حجره شده جایت چرا ؟
مرگ شده ذکر و دعایت چرا ؟
بسته شده راه صدایت چرا ؟
آب نیاورده برایت چرا ؟

شعله به جان و دل زهرا مکش
جان رضا روی زمین پا مکش

ضربه به حیثیت افل

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم کاظمینه
تو باب المراده
رو گنبد طلایه
امام جواده

باید با دلت امشب زیارت بیای
اگه روزی و رزق محرم میخوای

مولا مولا مولا یا مولا
________________________________

چه گنبد طلایی
دلم شد هوایی
ایشالا که امشب
بشم کربلایی

ببر دست خالی تو ، تو باب المراد
یه باب الحسین امشب بگیر از جواد

مولا مولا مولا یا مولا
________________________________

امیرم حسینه
مسیرم حسینه
همونی که واسش
میمیرم حسینه

همه ارزومه کربلای حسین
الهی بمیرم زیر پای حسین

کربلا کربلا کربلا
________________________________

همین ارزومه
همینه مسیرم
حسینی بمونم
حسینی بمیرم

هوایی شدم اقا هوایی تو
الهی بشم روزی فدایی تو

کربلا کرب

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اتیشی افتاده به جونم
میبره تشنگی امونم
با لب تشنه توی حجره
روضه جدمو میخونم

رو خاک حجره سر میزارم
اخه من محرمی ندارم
که بشه بر سر مزارم
بعد مرگم فاتحه خونم

تو اتیش میسوزم
ببین حال و روزم

من عزیز فاطمه ام
من جواد الائمه ام

اقا یابن الزهرا
________________________________

شده عاشق این دل ساده
دلم امشب پی مراده
یه دلم توی کاظمین و
یه دلم تو باب الجواده

اگه میخوای سعی و صفا رو
دم مردن امام رضا رو
یا شب جمعه کربلا رو
همه این ها دست جواده

گرفتارم اقا
تو را دارم اقا

بده تو در راه خدا
شب جمعه کرببلا

اقا یابن الزهرا
________________________________

تو جوون امام رضایی
نفس تو حق خدایی
بده امشب

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

جوادی و جود تو خاصه،آیینه ی خدا نمایی
کعبه ای،زمزمی،صفایی،عشق علی موسی الرضایی
به کاظمین تو دخیلم،آخه برام عین بهشته
از تو همیشه من گرفتم،هر موقع اومدم گدایی

نوکرپدرت،پدرم آقا
میدی حاجتمو،حاجت دنیا
آرزومه که،اربعین امسال
کربلا باشم،تو بکن امضا

یاجوادالائمه،حاجتم رو روا کن
قسمتم کاظمین و،مشهد و کربلا کن

یاجوادالائمه...

بند دوم

دوای درد بی دوایی،جوون آل مرتضایی
به درد ما تو آشنایی،طبیب درگاهه رضایی
تا اسمتو رو لب میارم،تو حرم قشنگ بابات
محاله که جواب نگیرم،آخه تو اسم رمز مایی

قربون کرمت،تقی یا مولا
به فدای تو،پسر زهرا
آرزومه که،اربعین امسال
کربلا باشم،تو بکن امضا

یا جوادالائمه،حا

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زهری که پا فشرده روی بغض حنجرش.
شمری دگر شده به گلو برده خنجرش.

ترس از مرور روضه ی گودال در دلش.
مانع شده صدا بزند نام مادرش.

اکبر شده که لشکر بی ریش حرمله.
دورش نموده هلهله با امر همسرش.

تنها میان لشکری از رقص و هلهله.
تنها شد است آه جگرسوز یاورش.

هرچند دست و پا زد و شد تشنه لب شهید.
سیراب خاک حجره شد از دیده ی ترش.

بی بهره تا ز نیزه نماند به پشت بام.
خورده به تیزی لبه ی پله ها سرش.

جسمش در آفتاب رها شد ولی ندید.
جسم هزار پاره ی او چشم خواهرش.

نگذاشت بال چند کبوتر چو کربلا.
گرمای روز بوسه زند روی پیکرش.

صد شکر از کنار تنش کعب نی نکرد.
وقت وداع امر به حرکت به دخترش.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
زنی در کام شوهر زهرِ کین ریخت
غمِ عالم به قلبی نازنین ریخت
خدا لعنت کند آن دشمنی که
به پیشِ تشنه آبی را زمین ریخت

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

بغضش میان راه گلو با عذاب ماند.
از سینه آه رفت ولی التهاب ماند.

اشکش توان نداشت بغلتد به گونه اش.
پس در میان خنده ی همسر به قاب ماند.

یک جرعه آب خواست ولی درک خواهشش.
در بین رقص هلهله ها بی جواب ماند.

خواست کنیزی آب رساند به دست او.
افسوس خیر خواهی او بی ثواب ماند.

مثل شهید کرب و بلا آخرین نفس.
لبهای او به حسرت یک قطره آب ماند.

شد سایه بال چند کبوتر به پیکرش.
جسم عزیز فاطمه، در آفتاب ماند.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
چو مرغی در قفس، شوقِ چمن داشت
درون سینه اش بیت الحَزَن داشت
زمانی که ز لب هایش جگر ریخت
هزاران غربت از جنسِ حسن داشت

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مهربانا پدری مثل پیمبر داری.
که به نزد دل او حرمت کوثر داری.

از همان کودکی ات در دل زهرایی خود.
داغ یک کوچه و یک سیلی و مادر داری.

خانه ات عطر غریبی عمویت را داشت.
که دلی سوخته از کینه ی همسر داری.

دور حجره همه بر اشک تو می خندیدند.
غربت لحظه ی جان دادن اکبر داری.

آب در لحظه ی آخر به لبانت نرسید.
بر لبت روضه ای از تشنه ی بی سر داری.

آفتاب و تن صد چاک حسین اما تو.
بر سرت سایه ای از بال کبوتر داری.

چند جا گر که شده روضه ی تو مثل حسین.
شکر آقا که سری بر روی پیکر داری.

تا بیاید پسرت لحظه ی آخر به برت.
چشم بر حجره ی دربسته و یک در داری.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گشته یکپارچه جانم همه پا تا سر آه.
که شده لاله ی تسبیح جگر، پرپر آه.

کوثرم بر دل سلطان خراسان اما.
خشک گشت از عطش زهر لب کوثر آه.

پاسخ ناله ی یک مرد الهی نشود.
رقص و آواز خوش و قهقهه ی همسر آه.

ایستاده به در حجره ببیند که چطور.
دست و پا می زنم از فرط عطش با هر آه.

تا که بر گوش کسی ناله و آهم نرسد.
مست رقصند کنیزان همه بر این در آه.

چون همان کودکی ام وقت شهادت با اشک.
بر زمین مشت زنان ناله زدم مادر آه.

می کشم پا به زمین، می کشد از غصه ی من.
چه جگرسوز جگرگوشه ی پیغمبر آه.

پدری از نفس افتاده به دنیا می گفت.
در بر پیکر صدچاک علی اکبر آه.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
دوایی، مرهمِ تاب و تبی نیست
به سینه غیرِ ناله مطلبی نیست
شده بغداد امشب چون مدینه
حسن هست و کنارش زینبی نیست

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:54
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
دوباره فصلِ غم فصلِ عزا شد
شبِ جان دادن ابن الرضا شد
عطش آمد سراغِ کام عطشان
حریم حجره اش کرب و بلا شد

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
نشسته خاک حجره بر عذارش
نباشد یار و دلداری کنارش
تک و تنهاست فرزندت رضا جان
بیا امشب به سر کن انتظارش

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:57
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
چون کنیزان دف زنان بر حجره اش رو می کنند
خون به قلب زاده ی اربابِ آهو می کنند
کربلا تکرار شد داغ علی اکبر ببین
لشگری پشت درِ حجره هیاهو می کنند

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:59
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

◾شهادت امام جواد علیه‌السلام

دست و پا میزنی از درد چه بیتاب شدی
بین حجره ز شرر سوخته تا آب شدی
هلهله میکند آن شمر صفت از شادی
دید از زهر جفا تا که تو سیراب شدی

بر زمین پای مکش ناله مزن میمیرم
توجوانمرگ شدی من ز غمت دلگیرم
غربتت سوخت مرا واعطشا میگوئی
بعدازاین‌غصه‌جانسوز ز جانم سیرم

برروی‌بام تنت رفت ولی سنگ نخورد
هیچکس از تن پاک تو ردای تو نبرد
پسرت آمده با حال حزین در پیشت
با کفن عاقبت الامر به خاکت بسپرد

یاد کردم ز سفیری که تنش آزردند
دست بسته به روی بام تنش را بردند
پیش چشمان همه لطمه زدند بر رویش
خاطر دسته‌گلانش ز جفا پژمردند

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دوبیتی شهادت حضرت جوادالائمه(ع)
کاش مي شد تا جواد ابن الرضا تاب آورد
بهرِ درمانش کسي داروي ناياب آورد
تشنگي دردي ست درماني ندارد غير از اين
مادرش از حوض کوثر جرعه اي آب آورد

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:41
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

#نذر_شهادت_امام_جواد_علیه_السلام

شرارِ زهر از جانت جدا نیست
کسی با ناله ی تو هم نوا نیست
دلِ حجره به خود می پیچی از درد
چنین ظلمی تو را اصلاً روا نیست!

#شهادت_جوانترين_شمع_هدايت
#و_نهمين_بحر_کرامت_تسليت_باد
#هستی_محرابی

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• 09113526529

سیاهی رفت چشمانت، زبانم از سخن افتاد
شنیدم مقتلت شد خانه، اشک از چشم من افتاد

نگاهش فتنه در سر داشت یارِ خانه ات تا گفت...
برایت آب آوردم، بنوشش از دهن افتاد

چه مکّارانه «أمّ الفضل» میشد «جعده» ای دیگر
همین که زهر نوشیدی دلت یادِ حسن(ع) افتاد

تداعی شد برای من سر بازارِ شهر شام
صدایِ هلهله تا بر لبِ یک عدّه زن افتاد

تنت در سایۂ بالِ کبوتر ها و عاشورا؛
به دستان یزیدی ها عبا و پیرهن افتاد

تو کنجِ حجره جان دادی و امّا گوشۂ گودال
حسینِ(ع) تشنه لب بر خاک ها دور از وطن افتاد

تنت می سوخت روی بام زیرِ آفتاب آقا
دلم آتش گرفت و یاد شاهِ بی کفن افتاد!

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾شهادت حضرت
◾جوادالائمه(ع)

حجره بود و یک زن بی‌عاطفه
منع شد آب گورا بر لبی
دست و پایش گم شد آن کانون درد
بود عالم محو در تاب و تبی

آسمانت تیره شده از زهر کین
باز افتاده به جانت دشمنی
برده‌اند بر بام جسم نازکت
پایمال کین شد از جور زنی

آی مردم بیقرار دردیم
عاطفه گم شد دوباره بین شهر
سوخت از زهر و شرار کینه‌ها
ساحل و کشتی و لنگر آب بحر

باز تکرار عطش بالا گرفت
از نفش افتاد مردی از عطش
باز ظهری و سپهر و آفتاب
بر لبم افتاده دردی از عطش

هر کنیزی ناله از دل میکشید
تا که برگوشش رسیده بانگ آه
ناله میزد بین حجره از عطش
شاه خوبان شاه بی یار و سپاه

یادم آمد کربلا و قتلگاه
خنجری کند و گلوی تشنه‌ای
شمر

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 23:35
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

به حجره یار جانی شده قاتلت آقا
ز زهر کینه او زد شرر بر دلت آقا
ترک خورده لبانت زند زخم زبانت
واویلا واویلا
کنیزان در حجره به روی او مبندید
به پیش چشم زهرا به اشک او مخندید
اگر چه رفته از حال بود به یاد گودال
واویلا واویلا
شنیدم دور جدت همه صف زده بودند
به غلتیدن او هم همه کف زده بودند
به سویش می دویدند تنش را می کشیدند
واویلا واویلا
شنیده ام به حجره تو را آب ندادند
بدن را ز روی بام روی خاک فتادند
دگر نخورده اینجا تنت نیزه ی اعدا
واویلا واویلا
******
شائق

• جمعه
• 11
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:15
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

جواد اهل بیتم و هستی رضایم
به حجره ی در بسته من،غرق در نوایم
با که بگویم شده قاتل من
همسر بی وفا و بی دل من
واویلتا واویلتا واویلا
می سوزد از زهر جفا ای خدا تن من
شادی کند قاتل بی،دین به دیدن من
حجره ی خانه شده قتلگاهم
کف می زند به اشک و سوز و آهم
واویلتا واویلتا واویلا
منم که مانند حسین تشنه جان سپردم
ولی دگر مانند او،نیزه ای نخوردم
جانم ز غصه اش رسیده بر لب
او دست و پا میزد به پیش زینب
واویلتا واویلتا واویلا
*******

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بنگر جفای این فلکِ کج نهاد را
مظلوم عصر کرد امام جواد را
.
کردش نصیب یک زن بی مهر و عاطفت
بود ام فضل نام به نسل فساد را
.
مسموم کرد شوهر خود را زراه کین
پرورده بود بس بدل خود عناد را
.
آتش گرفت رآتش زهر ستم دلش
ببرید از حیات بنفس اعتماد را
.
پیچید هم چو مار گزیده به خویشتن
آهسته می کشید زدل آه و داد را
.
میدید در يسار و يمين بانگاه خود
همرنگ تیره شامگه و بامداد را
.
از پای تابسر بدنش تب گرفته بود
میداد زجر تشنگی آن مرد راد را
.
باالتماس جرعه آبی طلب نمود
کمتر کند حرارت سوز زیاد را
.
آماده کرد آب یکی از کنیزکان
آسایش از عطش دهد آن نامراد را
.
شد باخبر دوید بسرعت گرفت جام
زد بر زمین و طعنه زد آن

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پیچیده در دو عالم_صدای مردی خسته
سوزد همه وجودش_در حجره ای در بسته

جوادالائمه... شبیه فاطمه

در این سن جوانی
شد قامتش کمانی

واویلتا واویلا2

از سوز زهر دشمن_ می لرزد دست و پایم
یا رب ببین چه کرده_ همسر بی وفایم

درها را می بندد... به اشکم می خندد

دارم به لب نوایی
بابا رضا کجایی

واویلتا واویلا2

آقا تو که جوادی_ فکری به حال ما کن
با دست مهربانت_خیری به ما عطا کن

برات کاظمین... کربلای حسین

یک عمرِ در این صفم
دلتنگِ یک نجفم

یا مرتضی یا حیدر2

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آتش گرفته خانه ی دل ، آه مادر
می سوزم از زهر هلاهل ، آه مادر

عمر مرا چون تو به برگ گل نوشتند
با دست خونین مقاتل ، آه مادر

دلهای سنگ دشمنان هم سوخت بر من
من دشمنی دارم به منزل ، آه مادر

بازا که سر بگذارد این دریای غربت
با گریه بر دامان ساحل ، آه مادر

لب تشنه هستم ، قتلگاهم کربلا شد
قاتل نشسته در مقابل ، آه مادر

مشکل ندارد، تشنه مردن ، لیک عطشان
در زیر خنجر هست مشکل آه مادر

مادر رضایت را خبر کن تا ببیند
آتش فتاد او را به حاصل آه مادر

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور