شهادت امام جواد(ع)

یا جواد الائمه ع
راه تو را خصم بد نهاد نگیرد

کاش کسی با شما عناد نگیرد

قاتل ملعونه ات ایکاش بمیرد

تا که از این کشتنت مراد نگیرد

این زن گستاخ با زخم زبانش

در دم رفتن تو را به باد نگیرد

زهر به تو داده و جشن گرفته

تا کسی بر یاریت امداد نگیرد

هلهله های کنیزکان و کف و ضرب

هیچ کسی از دل تو داد نگیرد

ناله نزن با جگر سوخته آقا

حنجره ات زین همه فریاد نگیرد

این نفس آخری تشنه آب است

وای به من ،آب ،از جواد ع نگیرد

داغ جوانش ندید چشم رضا ع شکر

کاش کسی ماتم اولاد نگیرد

حجره در بسته قتلگاه تو اما

جان تو را خنجر بیداد نگیرد

پیکرتان را به روی بام نهادند

جسم تو ارث از تن اجداد نگیرد

بال پرند

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 06:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای جان رضا
شد عطش غالب و از تو جگری باقی نیست

بدنت آب شد از تو اثری باقی نیست

هی نفس می زدی و تشنه زمین می خوردی

از تو ای جان رضا، بال و پری باقی نیست

این همه هلهله را آه تو پاسخگو نیست

بس کنیز آمده جای گذری باقی نیست

همسرت هم به تو و العطشت می خندد

هیچکس نیست کنارت نفری باقی نیست

تا لب بام کشیدند تو را با صورت

با چنین حال، برای تو سری باقی نیست

شاعر : رضا رسول زاده

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کل عالم خون بگرید
دشمنانت یک طرف، آن آشنا از یک طرف

بی وفایی یک طرف، زهر جفا از یک طرف

کل عالم خون بگرید در عزای تو کم است

ارضیان از یک طرف، اهل سما از یک طرف

إرباً إرباً شد دلت از فتنه و نامردی اش

زهر کاری یک طرف، رقاصه ها از یک طرف

تشنه ای و طالبِ آبی و این ها یک طرف

بر زمین می ریزد آب، آن بی حیا از یک طرف

می کشد جسم تو را تا بام خانه، پیکرت...

می خورد بر کنج پله، بی هوا از یک طرف

خاطرات کوچه و گودال پیرت کرده اند

داغ مادر یک طرف، کرب و بلا از یک طرف

تشنگی تاب و توانش را ربود و ناگهان

بر زمین افتاد از زین شاه ما از یک طرف

پیر مردان آمدند و بهر قربت می زدند

با لگد از یک طرف، چو

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تنش وقـتی شعله ور می شد
نفـسهـاشـم مختصر می شد
چشاش از درد دیگه نمی دید
به فریـــادش کسـی نرسید
یه محرمم بود که هلهله می کشید
واویلاه روی خاک دست و پا زد
تو ناله ش مــادرش رو صدا زد
وا غریب
شنیدم که مـادری بودی
تو گریون معجری بودی
تا که می شد حرف مادری
روزات با اشک می شد سپری
تو کشته غربت و غم حیدری
یه عمری تو رو درد داده آزار
درد روضه های در و دیـوار
وا غریب

شاعر : محسن طالبی پور

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آذر
• 1396
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

شهادت حضرت جوادالائمه(ع)

دست و پا میزنم و در تعب افتاده تنم

همسرم قاتل من شد که غریب وطنم

پشت‌در‌خنده‌کنان کف‌زدومیگفت به‌من

بعد مرگت بدنت را به سر بام زنم

آتش افتاده به جانم چکنم تشنه لبم

که چنین از شرر زهر جفا در تعبم

در جوانی بخدا پیر شدم زین غصه

همچومادرشب‌وروزمرگ‌ز‌حق‌میطلبم

همسرم مزد همه مهرو وفارا هم داده

به سر بام تنم برده ز کین بنهاده

سایه‌بان بال کبوتر شده بر پیکر من

گشت تشیع من از بام به غربت ساده

یاد لب تشنه‌ی زهرا کنم و داد زنم

داد و بیداد ز بی رحمی صیاد زنم

بین گودال دعا بر همه عالم میکرد

دم من از لطف شه عالم‌ایجاد زنم

بالب‌خشک‌خداراچوصداکردحسین

زیرخنجربه‌همه‌خل

• چهارشنبه
• 17
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 01:25
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

نوحه شهادت امام جواد ع

از غریبی _ گوشه ء حجره فتادم
پیک مرگم _ کی رسد اخر به دادم

زد شرر بر دلم
اتش زهر جفا _ میزنم من دست و پا
گوشه ء حجره ای خدا

غریبم ، غریبم _ مانند مجتبی
منم تشنه لب چون _ مظلوم کربلا

واویلا غریب واویلا
________________________________
من غریبم _ من غریب کاظمینم
تشنه لب چون _ جد مظلومم حسینم

لحظه ء اخرم
یاد ان سر که جدا _ شد ز حنجر از غفا
پیکرش زیر دست و پا

مصیبت ، بخوانید _ جای شهادتین
که راحت , بمیرم _ با گریه بر حسین

واویلا حسین واویلا

لینک کانال امیر حسین الفت در تلگرام

https://t.me/amirhoseinolfat

• جمعه
• 19
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نوحه‌ی شهادت امام جواد(ع)
بنداول

حجره گشته قتلگاهم

بر در خانه نگاهم

تا بیاید پسر من

تشنه لب چشم براهم

خاک غم بر سرم میریزم

نمیتوانم ز جا برخیزم(۲)

سوزم و چو شمع شام تارم

هلهله‌و خنده دهد آزارم

آه و واویلتا واویلا(۳)
بنددوم

یاد دشت کربلایم

تشنه‌ی آب بقایم

من علی اکبر بابا

من جواد ابن‌الرضایم

ناله‌ها از جگر میزنم

من پدر را صدا میزنم(۲)

کشته‌ی زهر کین از جفایم

من جگر گوشه‌ی مرتضایم

آه و واویلتا واویلا(۳)

• شنبه
• 20
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

#نذر_شهادت_امام_جواد_ع

امشب دلِ تنگِ آسمان می گرید

پیوسته چو شمعِ نگران می گرید

بوی جگرِ سوخته ات می آید

از داغِ جوانی ات جهان می گرید!

#شهادت_جانگداز_امام_جوادع_تسلیت_باد

#هستی_محرابی

• شنبه
• 20
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

◼#نذر_شهادت_امام_جواد_ع◼

شاخه گلِ احمدی و عطرِ صلوات
چون هاله ی نور می درخشی به حیات

لبخند طلوعِ صبح از گنبد توست
آیینه ی اسلامی و خورشیدِ صراط!

#هستی_محرابی

• شنبه
• 20
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 21:11
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

دردا ز شرنگ سوخت آن بال و پرش

رباعی اول:

دردا ز شرنگ سوخت آن بال و پرش
وز رقص کنیزکان بسی دور و برش
در حجره ی بی کسی همانند حسن (ع)
از زهر جفا شرر فتاد در جگرش

رباعی دوم:

افسوس نبود به شهر بغداد حَشَمش
از زخم جگر نداشت جانی قَدَمش
آن زوجه ی پست ریخت آب روی زمین
چون امّ زبون نداشت شرم از کَرَمش

پ.ن:

وزن: مستفعل فاعلات مستفعل فع

حشم (فرهنگ فارسی معین): (حَ شَ) [ع.] (اِ.) خویشان و بستگان و خدمتگزاران شخص

• سه شنبه
• 23
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 10:51
• نوشته شده توسط
• مریم موسوی

روضه امام جواد الائمه عليه السلام
و گريز به كربلا
گریزهای مداحی به نقل از
منهاج البيان ١٨٢
در رواق چشم های اشکبار صفحه٢٠٨
( ترجمه لهوف )
امام جواد عليه السلام كه بيش از بيست و پنج سال از عمر شريفش نگذشته بود چون‌ام الفضل- عليها اللعنة- به او زهر خورانيد، حال اضطرابي به او دست داد كه دل از سنگ سخت تر‌ام الفضل به حال او سوخت و شروع كرد به گريه كردن. ولي ديگر چاره اي نداشت.
امام جواد عليه السلام ديد او گريه مي‌كند فرمود: مرا مي‌كشي و به حالم گريه مي‌كني؟
اميدوارم كه بعد از من در دنيا خيري نبيني،
آن ملعونه چون شنيد آن
حضرت نفرينش مي‌كند خشمناك شد و درب منزل را بر روي او بست و نه خود آب به او داد و

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:53
• نوشته شده توسط
• سجاد

روضه امام جواد عليه السلام
گريز به كربلا

?مسعودی می‌نویسد: وقتی ابوجعفر به دنیا آمد، ابوالحسن امام رضا علیه السلام به یارانش فرمود: فی تلک اللیلة قد ولد لی شبیه موسی بن عمران فالق البحار و شبیه عیسی بن مریم ام ولدته فلقد خلقت طاهرة مطهرة. ثم قال بابی و امی شهید یبکی علیه اهل السماء یقتل غیظا و یغضب الله علی قاتله فلا یلبث الا یسیرا حتی یعجل الله به الی عذابه الالیم و عقابه الشدید؛ در این شب برای من فرزندی شبیه موسی بن عمران به دنیا آمد که شکافنده دریاهاست، و شبیه عیسی بن مریم مادرش مقدس است و پاک و پاکیزه خلق شد. به جان پدر و مادرم شهیدی می‌شود که اهل آسمان بر او می‌گریند. از روی خشم کشته می‌

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• سجاد

داغ سنگین نگاهت دل ما را سوزاند
جگر سوخته ات عرش خدارا سوزاند

توجوان بودی و با دست شیاطین زهری....
به دلت نیش زد و ارض و سما را سوزاند

از غمت قلب رضا درد گرفت و رنجید
آه جان سوز پدر آل عبا را سوزاند

آسمان غم زده شد ماه به فریاد آمد
این چه دردی است زمین، بعد هوا را سوزاند

هر که حاجت به در خانه ی مولا برده
به جوادش قسمش داد رضا را سوزاند

چشم عالم شده خون در غم جانکاه نبی
داغ پرپر شدنت شاه و گدارا سوزاند

کاظمین ات شده در داغ شهادت سوزان
رفتنت حنجره ی هر چه صدا را سوزاند

• یکشنبه
• 2
• دی
• 1397
• ساعت
• 01:19
• نوشته شده توسط
• 09127033809

از عرش صدای عرشیان می آید
محبوب دل هر دو جهان می آید

آیینه ی جود است جواد ابن رضا
خورشید زمین و آسمان می آید

#وحید_زحمت_کش_شهری

???فرخنده میلاد با سعاوت امام جود و مهربانی حضرت جواد الائمه بر همه ی شیعیان مبارک باد.???

• شنبه
• 25
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

ای سراپا تو جود و کرامت
یا جواد الائمه عنایت
ما که جز تو کسی را نداریم
بر در لطفت امیدواریم
ای تقی جان تقی جان تقی جان(۲)

مظهر لطف و جودی جوادی
مهر و حبت به قلبم نهادی
از تو دارم تقی هرچه دارم
بهر طوف کویت بی قرارم
ای تقی جان تقی جان تقی جان

کاظمینت بهشتم تقی جان
مهر تو در سرشتم تقی جان
آرزویم تقی کاظمین است
از کنار تو قبر حسین است
ای تقی جان تقی جان تقی جان

آرزوی همه کاظمین است
دیدن و طوف قبر حسین است
ای خدا حاجتم را روا کن
قسمتم کاظمین، کربلا کن
ای تقی جان تقی جان تقی جان

کاظمین شد پر از درد و محنت
شد شهید اسوه ی جود و رحمت
شد شهیدستم نور سرمد
در جهان گشت گریان محمد
ای تقی جان تقی جان تق

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شیعیان را نورعینی شمع جمع عالمینی
ای گل باغ ولایت زیب شهر کاظمینی
ای تقی جان ای تقی جان

تو ز نسل مصطفایی شیعیان را مقتدایی
از تبار فاطمیون تو جواد ابن الرضایی
ای تقی جان ای تقی جان

نجل زهرا جان دینی شیعه را حبل المتینی
درسخا وجودورحمت در دو عالم بی قرینی
ای تقی جان ای تقی جان

تو امام مهربانی شیعه را آرام جانی
ای گل زهرای اطهر از درت مارامرانی
ای تقی جان ای تقی جان

همسر نامهربانت زدشر بر جسم و جانت
گوشه حجره ی بسته رفته از پیکر توانت
ای تقی جان ای تقی جان

همسرت از تو گسسته قلب پاک تو شکسته
زهر داده بر تو اما در بروی تو ببسته
ای تقی جان ای تقی جان

در ره اسلام و قرآن یا تقی جانت فدا شد
ازغم

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای حق جان آفرین
خالق عرش برین
گشته به غربت دلم
زاروملول وحزین
.
می پیچم به خود اززهرکین
می زنم نالۀ آتشین
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
همسر نامهربان
نارجفازد به جان
شد به جوانی قدم
ازغم وغصه کمان
.
جان ودل گشته غرق محن
دورم ازاولاد وازوطن
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
خون شده اکباد من
کس نرسد دادمن
گشته سرای محن
این دل ناشاد من
.
دردو غم دارد این سینه ام
ازظلم یار دیرینه ام
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
ای حق درد آشنا
خالق ارض وسما
خانه شده مقتلم
چون حسن مجتبی
.
مثل گل ای خدا پرپرم
ازجورو جفای همسرم
غریبم غریبم ای خدا(۲)
.
.
.
.
کینۀ اهل عذاب
کرده مرا دل کباب
گشته زنایم بلند
زمزمۀ آب وآب
.
می

• پنج شنبه
• 3
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

درون حجره بی کس و بیقرارم

به غیر غم همدم و یاری ندارم

تو این دم آخر من چشم انتظارم

که سر به روی پای بابا گذارم

بیا ببین که بابا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی ۲

ز دیده اشک غربت وغم بشویم

کبوده مثل زهرا روی نکویم

شکسته شد حرمت مادرم زهرا

زقصه غربت حیدر چه گویم

مث علی اعلا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی۲

دلم پراز ناله های بی صدا شد

خدای من کاظمین کرب وبلا شد

دوچشم من گریان داغ سقا شد

حسین زهرا بعد سقا تنها شد

مث حسین زهرا شدم غریب وتنها

امان از این غریبی ۲

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• صادقی

#نذر_شهادت_امام_جواد_ع

شیعیان محفل به محفل روضه را بر پا کنید
جامه ی غم بر تن از داغِ گلِ زهرا کنید

کامِ جانش را عدو زهرِ هلاهل ریختَ است
سینه ی غمگینِ او با اوجِ غم آمیختَ است

جز کرامت ما ندیدیم از دمِ معصومِ او
حال مسموم است و دلها می شود مغمومِ او

خصمِ بد فرجام را از چه به گفتارِ ملیح
چون کلامِ نور را، سخت است پندارِ قبیح

اوست خورشیدی جوان در آسمانِ دین ما
داغِ سنگینش نشسته بر دلِ غمگینِ ما

غرق شد اِبن الرضا در لجه ی خونِ جگر
خود غریب و یادش آید غربتِ روی پدر

پیکرِ بی جانِ او دور از وطن افتاده است
پشتِ بامِ خانه بی غسل و کفن افتاده است

سایبانِ او شده بالِ و پرِ افلاکیان
داغِ سنگینی

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 21:28
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

تشنگى از نگاهتان پيداست
جگرت بى شكيب میسوزد
جگر پاره پاره‌ات پيشِ
عده‌اى نانجيب میسوزد
-
دست و پا میزنى و می‌گويى
جرعه‌اى آب...تا كه جان گيرم
باز تكرار مى‌كنى آقا
جرعه‌اى آب...وَرنَه میميرم...
-
چقَدَر پير گشته‌اى آقا
گيسوانت همه سفيد شده
داغ كه به روى دل دارى؟
پدرى كه ز زهر شهيد شده؟
-
همه ى شهر با تو لج كردند
دلشكسته شدى و مايوسى
حس غربت به خانه ات دارى...
با غريب مدينه مانوسى.....
-
اى على اكبرِ امام رضا
كاش خواهرى كنارت بود
كاش تنها نبودى آقا جان
كاش همسرى كنارت بود
-
گرچه تنهايى‌ات مسلّم شد
سر پيراهنت كه دعوا نيست
بدنت زير آفتاب اما....
بدنت زير دست و پاها نيست
-
جاى شكرش هميشه باقى است
س

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهر شما در دل عاشق فتاد
خیر دو دنیا به من این فیض داد
باب کرم هستی و باب المراد
اسئَلُکَ بحودک یا جواد

تا که توسل به تو آغاز شد
هر گرهی داشت گدا باز شد

ای نمک سفرۀ سلطان طوس
محضر تو خیل ملک خاک بوس
آینۀ صورت شمس الشموس
دلخوشیِ عمر انیس النفوس

ای علی اکبر ملیح رضا
حلقۀ موی تو ضریح رضا

جود تو شد مظهر کُلِّ صفات
نام تو فتاح همه مشکلات
نازترین تک پسر کائنات
حق بده بابات بمیرد برات

بوسه زلبهای تو کار رضا
ای همۀ دار و ندارِ رضا

گوشۀ حجره شده جایت چرا ؟
مرگ شده ذکر و دعایت چرا ؟
بسته شده راه صدایت چرا ؟
آب نیاورده برایت چرا ؟

شعله به جان و دل زهرا مکش
جان رضا روی زمین پا مکش

ضربه به حیثیت افل

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم کاظمینه
تو باب المراده
رو گنبد طلایه
امام جواده

باید با دلت امشب زیارت بیای
اگه روزی و رزق محرم میخوای

مولا مولا مولا یا مولا
________________________________

چه گنبد طلایی
دلم شد هوایی
ایشالا که امشب
بشم کربلایی

ببر دست خالی تو ، تو باب المراد
یه باب الحسین امشب بگیر از جواد

مولا مولا مولا یا مولا
________________________________

امیرم حسینه
مسیرم حسینه
همونی که واسش
میمیرم حسینه

همه ارزومه کربلای حسین
الهی بمیرم زیر پای حسین

کربلا کربلا کربلا
________________________________

همین ارزومه
همینه مسیرم
حسینی بمونم
حسینی بمیرم

هوایی شدم اقا هوایی تو
الهی بشم روزی فدایی تو

کربلا کرب

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اتیشی افتاده به جونم
میبره تشنگی امونم
با لب تشنه توی حجره
روضه جدمو میخونم

رو خاک حجره سر میزارم
اخه من محرمی ندارم
که بشه بر سر مزارم
بعد مرگم فاتحه خونم

تو اتیش میسوزم
ببین حال و روزم

من عزیز فاطمه ام
من جواد الائمه ام

اقا یابن الزهرا
________________________________

شده عاشق این دل ساده
دلم امشب پی مراده
یه دلم توی کاظمین و
یه دلم تو باب الجواده

اگه میخوای سعی و صفا رو
دم مردن امام رضا رو
یا شب جمعه کربلا رو
همه این ها دست جواده

گرفتارم اقا
تو را دارم اقا

بده تو در راه خدا
شب جمعه کرببلا

اقا یابن الزهرا
________________________________

تو جوون امام رضایی
نفس تو حق خدایی
بده امشب

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

جوادی و جود تو خاصه،آیینه ی خدا نمایی
کعبه ای،زمزمی،صفایی،عشق علی موسی الرضایی
به کاظمین تو دخیلم،آخه برام عین بهشته
از تو همیشه من گرفتم،هر موقع اومدم گدایی

نوکرپدرت،پدرم آقا
میدی حاجتمو،حاجت دنیا
آرزومه که،اربعین امسال
کربلا باشم،تو بکن امضا

یاجوادالائمه،حاجتم رو روا کن
قسمتم کاظمین و،مشهد و کربلا کن

یاجوادالائمه...

بند دوم

دوای درد بی دوایی،جوون آل مرتضایی
به درد ما تو آشنایی،طبیب درگاهه رضایی
تا اسمتو رو لب میارم،تو حرم قشنگ بابات
محاله که جواب نگیرم،آخه تو اسم رمز مایی

قربون کرمت،تقی یا مولا
به فدای تو،پسر زهرا
آرزومه که،اربعین امسال
کربلا باشم،تو بکن امضا

یا جوادالائمه،حا

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زهری که پا فشرده روی بغض حنجرش.
شمری دگر شده به گلو برده خنجرش.

ترس از مرور روضه ی گودال در دلش.
مانع شده صدا بزند نام مادرش.

اکبر شده که لشکر بی ریش حرمله.
دورش نموده هلهله با امر همسرش.

تنها میان لشکری از رقص و هلهله.
تنها شد است آه جگرسوز یاورش.

هرچند دست و پا زد و شد تشنه لب شهید.
سیراب خاک حجره شد از دیده ی ترش.

بی بهره تا ز نیزه نماند به پشت بام.
خورده به تیزی لبه ی پله ها سرش.

جسمش در آفتاب رها شد ولی ندید.
جسم هزار پاره ی او چشم خواهرش.

نگذاشت بال چند کبوتر چو کربلا.
گرمای روز بوسه زند روی پیکرش.

صد شکر از کنار تنش کعب نی نکرد.
وقت وداع امر به حرکت به دخترش.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
زنی در کام شوهر زهرِ کین ریخت
غمِ عالم به قلبی نازنین ریخت
خدا لعنت کند آن دشمنی که
به پیشِ تشنه آبی را زمین ریخت

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

بغضش میان راه گلو با عذاب ماند.
از سینه آه رفت ولی التهاب ماند.

اشکش توان نداشت بغلتد به گونه اش.
پس در میان خنده ی همسر به قاب ماند.

یک جرعه آب خواست ولی درک خواهشش.
در بین رقص هلهله ها بی جواب ماند.

خواست کنیزی آب رساند به دست او.
افسوس خیر خواهی او بی ثواب ماند.

مثل شهید کرب و بلا آخرین نفس.
لبهای او به حسرت یک قطره آب ماند.

شد سایه بال چند کبوتر به پیکرش.
جسم عزیز فاطمه، در آفتاب ماند.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
چو مرغی در قفس، شوقِ چمن داشت
درون سینه اش بیت الحَزَن داشت
زمانی که ز لب هایش جگر ریخت
هزاران غربت از جنسِ حسن داشت

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مهربانا پدری مثل پیمبر داری.
که به نزد دل او حرمت کوثر داری.

از همان کودکی ات در دل زهرایی خود.
داغ یک کوچه و یک سیلی و مادر داری.

خانه ات عطر غریبی عمویت را داشت.
که دلی سوخته از کینه ی همسر داری.

دور حجره همه بر اشک تو می خندیدند.
غربت لحظه ی جان دادن اکبر داری.

آب در لحظه ی آخر به لبانت نرسید.
بر لبت روضه ای از تشنه ی بی سر داری.

آفتاب و تن صد چاک حسین اما تو.
بر سرت سایه ای از بال کبوتر داری.

چند جا گر که شده روضه ی تو مثل حسین.
شکر آقا که سری بر روی پیکر داری.

تا بیاید پسرت لحظه ی آخر به برت.
چشم بر حجره ی دربسته و یک در داری.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گشته یکپارچه جانم همه پا تا سر آه.
که شده لاله ی تسبیح جگر، پرپر آه.

کوثرم بر دل سلطان خراسان اما.
خشک گشت از عطش زهر لب کوثر آه.

پاسخ ناله ی یک مرد الهی نشود.
رقص و آواز خوش و قهقهه ی همسر آه.

ایستاده به در حجره ببیند که چطور.
دست و پا می زنم از فرط عطش با هر آه.

تا که بر گوش کسی ناله و آهم نرسد.
مست رقصند کنیزان همه بر این در آه.

چون همان کودکی ام وقت شهادت با اشک.
بر زمین مشت زنان ناله زدم مادر آه.

می کشم پا به زمین، می کشد از غصه ی من.
چه جگرسوز جگرگوشه ی پیغمبر آه.

پدری از نفس افتاده به دنیا می گفت.
در بر پیکر صدچاک علی اکبر آه.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور