حضرت علی علیه السلام

ایل و اجداد من گدای علیست
پدر و مادرم فدای علیست

بهترین خاطرات زندگی ام
زیر ایوان با صفای علیست

خوش به حالم شده هزاران شکر
رزق من دست بچه های علیست

نه فقط ما که انبیای خدا
چشمشان جمله بر عطای علیست

هم رضای علی رضای خدا
هم رضای خدا رضای علیست

مورد لطف فاطمه شده است
بر لب هر کسی نوای علیست

در دلم جا برای هر کس نیست
در دلم جا فقط برای علیست

من اگر گشته ام غلام حسن
شک ندارم که از دعای علیست

شاعر : ابراهیم لالی

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 16:22
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آنکه کند فخر به هر حاکم و هرشاه
شیعه اثنی عشری پیرو آگاه
کوری چشم همه دشمنان مولا
اشهد ان علیا ولی الله

آنکه بود نور به هر جاهل گمراه
آنکه بود نوکر این درگه و درگاه
زیر لبش زمزمه دارد بدانید
اشهد ان علیا ولی الله

میشنود گوش دلم وقت شبانگاه
مینگرد چشم دلم وقت سحرگاه
ولوله دارند همه عالم هستی
اشهد ان علیا ولی الله

بشنو حدیث دل یک عاشق آگاه
عیسی اگرگشت بدین منزلت وجاه
وقت تولد به دهان بود نوایش
اشهد ان علیا ولی الله

حاصل مطلب بود این جمله کوتاه
ای که بری نام علی را تو به اکراه
روز قیامت خود الله بگوید
اشهد ان علیا ولی الله

سیدحسین میرعمادی

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 16:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یارب مرا زمین زده ی بوتراب کن
یا مرتضی بیا “منِ” من را خراب کن
در ملک قلب منقلبم انقلاب کن
این ذره را به لطف خودت آفتاب کن
با یک نگاه خاک مرا زرّ ناب کن

قنبر بگو تمام غلامان به صف شوند
مشغول چنگ و داریه و ساز و کف شوند
پیر و جوان تمام پیاله به کف شوند
خَم تا کمر به سوی امیر نجف شوند
ساقی بیا و جام مرا پر شراب کن

خورشید! زیر نور علی نامشخصی
مهتاب! بعد ازین برو دیگر مرخصی
ای گل تو پیش نوگل ما کمتر خسی
هرکار هم کنی که به گردش نمی رسی
حالا هزار بار رخت را خضاب کن

از روز اولی که شما را شناختم
اسلام خویش را به اصول تو ساختم
یک عمر در حرارت عشقت گداختم
عشق تو را به هرچه فروشم که باختم
مولا خودت به

• یکشنبه
• 19
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 09:56
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

تو آب حیات و ما کویریم علی جان
در پیش تو ذره ای حقیریم علی جان

مَن ماتَ علی حُبّ تو انگار شهید است
بی حب تو ای کاش نمیریم علی جان

شاعر : محمود مربوبی

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

توی کشور دل ما همه بنده و تو شاهی
هرکی دل برده ستاره ولی تو یه پارچه ماهی

پشت پات تموم کوه ها دس به سینه سربزیرن
با یه چشمه از نگاهت کهکشونا جون می گیرن

سر کوچه ی کریمت پر از حاتم فقیره
جبرئیل از خاک پاهات روزیه عرش و می گیره

توی بندگی و تقوا نمی شه کسی حریفت
انبیا شدن مرید پینه ی دست شریفت

پناهنده به قنوتت هرکی شد تخته خیالش
اجابت می افته زیر پای گرد و خاک بالش

کوفه آبیاری شده تو سیل جاری از نگاهت
نخلای سبز کمیلت می کشن آب از تو چاهت

مسجد پلکاتو وا کن حال سجده ها خرابه
چی میشه یه ذره آفتاب به نماز ما بتابه

قد نمی ده عقل دستم برسه به دامن تو
کاش می شد که سر بزارم رو ضریح پیرهن تو

تن آس

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بهتر از این حرم پناهی نیست

از نجف تا بهشت راهی نیست

به بلندای آسمان سوگند

مثلِ این قرصِ ماه، ماهی نیست

در تمامِ سطورِ این دفتر

شک نکن نقطه‌ی سیاهی نیست

برو در راهِ مستقیمی که

هیچ‌کس بر سرِ دوراهی نیست

آی مردم! برای پیغمبر

مثلِ او هیچ تکیه‌گاهی نیست

این که خوابیده جای پیغمبر

خودِ طاهاست، اشتباهی نیست

فاطمه اولین مدافعِ اوست

پس دگر در پیِ سپاهی نیست

عادل حسین قربان

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امیرُالحق، امیرُالعشق، امیرُالمومنینی تو
خدایی یا بشر؟ حیدر! نه آنی تو، نه اینی تو

تو را خواندند بی‌همتا و رقصیدند در آتش
علی! تقصیر اینان چیست؟ وقتی این‌چنینی تو

زبان شاعرانت می‌شوم، می‌پرسم از خالق:
چگونه آفریدت؟ کاین‌چنین شورآفرینی تو

گواهی می‌دهد خاتم، که خاتم‌بخشِ عشّاقی
الا یا ایها السّاقی! سخاوت را نگینی تو

من از میلاد تو در کعبه، از معراج، دانستم:
علیِ آسمان‌‌ها اوست، اعلای زمینی تو

تو را نفسِ نبی خواندند و حیرانم، غدیر خم
امیر است او؟ امیری تو؟ امین است او؟ امینی تو؟

من از گمراهی بعضی به حیرت آمدم، آخر
گواهی داد حتی دشمنت، که بهترینی تو

فقط بر «لافتی الا علی» باید پناه آورد
چو

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:33
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از شعرهام، شعرترین را نوشته ام
من مدحِ شاهِ خاک نشین را نوشته ام
مدحِ یگانه شاهِ زمین را نوشته ام
من هم به نوبه ی خودم این را نوشته ام
آزاده کیست؟ هرکه گرفتار مرتضی
اما خوشا به شاعرِ دربارِ مرتضی

درخواب دید، محضرِ حیدر نشسته بود
حضرت خودش ک بر سرِ منبر نشسته بود
پایینِ پای شاه که قنبر نشسته بود
یک شاعرِ جوان جلوی در نشسته بود
عالیجناب شاعرِ تازه رسیده است...
شاعر برای کسب اجازه رسیده است:

شاها، امیرِ من، همه عالم فدای تو...
عالم گدای تو شده افتاده پای تو...
عالم شبانه منتظر سفره های تو...
ناقابل است اینکه نوشتم برای تو....
دستم بروی سینه و تعظیم میکنم
شعری نوشته ام به تو تقدیم میکنم...:

"می

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو را تا دیده‌ام محو جمال کبریا دیدم
تو را غرق مناجات خدا، از خود رها دیدم

تو را در سجدهٔ باران و بر سجّادهٔ صحرا
به هنگام قنوت برگ‌ها، در «ربّنا» دیدم

تو در هفت آسمان سیر و سفر می‌کردی امّا من
تو را در سرزمین وحی، سرگرم دعا دیدم

کنار «حجر اسماعیل» در سرچشمهٔ زمزم
صفا و مروه را گرد تو در سعی و صفا دیدم

«تو را دیدم که می‌چرخید گرد خانه‌ات کعبه
خدا را در حرم گم کرده بودم در شما دیدم»

تو را در دامن مادر، تو را در دست پیغمبر
تو را مولود کعبه، قبلهٔ اهل ولا دیدم

تو را فرمان بر «یا ایها المدثر» از اول
تو را «السابقون السابقون» از ابتدا دیدم

تو را پابند پیمان الست از مطلع هستی
تو را عاشق‌ترین

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دارم دلي از شوق تو لبريز علي جان
آه اي تو بهار دل پائيز علي جان
عالم همه سرمست تو من نيز علي جان
جان همه عشاق سحر خيز علي جان
امشب به دل بي سر و پايم نظري كن
از حاشيه ي قلب سياهم گذري كن

رخصت بده از قدر تو يك قدر بخوانم
رخصت بده در حلقه ي عشاق بمانم
من طوطيم و جز دم استاد ندانم
من مشتعل عشق علي ورد زبانم
اي جان جهان در دل چشمان سياهت
اي شمس و قمر مشتري گاه به گاهت

اي سر زده از مشرق چشم تو اذانها
بر قله ي توحيد تو، توحيد نشانها
اي گمشده ی زلف سياه تو شبانها
اي قدر تو مستور در اوج رمضانها
كي مي شود از رفعت قدر تو قلم زد
بايد فقط از وصله ي نعلين تو دم زد

كي مي شود از قدر تو بي پرده بگويم
از كن

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:39
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

علی کیست ، ذوالفَضلِ وَالاِمتنان
علی کیست ، ذوالحِکمةِ وَالبَیان

علی کیست ،آیینة ذوالجلال
علی کیست ،ذوالرَأفةِ و اَلامان

علی کیست ،گو : اَحسنُ الخالقین
به او نام داده چنین ، مستعان

علی کیست ، معنای توحیدِ محض
علی کیست ،مسجودِ روح و روان

علی کیست ،اَسماءِ حُسنای حق
علی کیست ،الله را ترجمان

علی کیست ،از « وَجهُ رَبِک » بپرس
همه فانی اَند و علی جاودان

علی کیست ،دانای لوح و قلم
علی کیست ،اَسرارِ گَنجِ نهان

علی کیست ،فرماندهِ اَنبیاء
علی کیست ،با اَنبیا همزبان

علی کیست ،عبد خدای کریم
علی کیست ،سلطان جان و جهان

علی کیست ،کعبه ،علی کیست ،رُکن
علی کیست ،زمزم ،صفا، سَعی ،هان...

علی کیست،صوت ر

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:02
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هم دلبر و دلاور و دلدار مرتضی
هم سرور و سر آمد و سردار مرتضی

هم دیده ایست در و گهر بار مرتضی
هم سینه ایست مخزن الاسرار مرتضی

جان ِ گرو گذاشته در لیلت المبیت
دلواپسیِ امنیت ِ غار مرتضی

در سجده هاش گفته انا عبدک الذلیل
در جنگهاش صفدر و قهار مرتضی

هر جا که ایستاده چه سجاده و چه جنگ
دارد به بندگی تو اصرار مرتضی

انگار کار کرده ترازو تراز تر
وقتی گذشته از سر بازار مرتضی

هر جا گره به کار می افتاد ، جبرییل
میگفت یا محمد ، بگذار مرتضی...

دیوار ِدینِ حق و در ِ شهر ِ علم بود
اما چه دید از در و دیوار مرتضی؟

در کربلا به هر طرفی میکنم نگاه
جعفر علیست ،عون و علمدار مرتضی

زیبایی خدا به هر طرفی جلوه م

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:14
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا علی (ع)

اسیر بند عشق حیدرم من
فدایی علی پاتا سرم من

مراد عالم وبر او مریدم
غلام کوی گرد خیبرم من

مرا ذکر علی باشد عبادت
دل آسوده به روز محشرم من

در سلطانی اش همواره باز است
شب وروزم گدای این درم من

گلم با مهر مولایم سرشتند
بود فخرم که حیدر باورم من

بود حب علی سرمایه من
غنی ام تا که با آن گوهرم من

عدوی مرتضی را من عدویم
به جان او مثال آذرم من

دلم را برده ایوان طلایش
به فکر دیدن آن منظرم من

خدایا زائرم کن، خواستار
تنفس در هوای حیدرم من

شاعر:اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 24
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 10:40
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

با يك نظاره ات
‎بر آن درم که غبطه خورم کوى یار را

‎یا خاک پای خالق دلدل سوار را

‎گرشمّه ای غضب به جنان در جنان کنی

‎آتش زنی بر او بهار تا بهار را

‎با یک نظاره ات ز عنایت به سافلین

‎جنت کنی به غمزه ی چشمت شراررا

‎جبریل تا که وحی به پیغمبران برد

‎بوییده گرد راه تو آموزگار را

‎دارد شرف به تاج سلیمان غبارتان

‎هرگز مگیر از سر ما این غباررا

‎معنی ز قطره ای وجناتت نوشته است

‎ سجده کنید حضرت پروردگاررا*

‎نازی بکش ز گردن من با دمت ،دمى

‎صیقل بده به خون رگم ذوالفقاررا

‎سررا اگر به شرط قمارت دهم علی ع

هستم برنده گر به تو بازم قماررا

‎صیدم که مست دام تو صیاد گشته ام

‎کمتر بکش تو بر سر راه

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شور
نجف و حال و هوای زائرا دم سحر
نجف و حرم آقایی که بِش میگن پدر
نجفه جایی که بَستَست ضربانم به هواش
گدایی تو این حرم هست یه مقام معتبر
گریون تر از اَبرام
خاکی تر از صحرام
من غلام همسر زهرام
ای دعای صاحب الزمان
ای قبله ی اهل آسمان
یا علی علی علی علی جان
مولا علی مولا، مولا علی مولا ... مولا علی مولا، مولا علی مولا
نجف و نماز و گریه زیر ایوون طلا
نجفی که هرکی دیده شده بدجور مبتلا
نجفه جایی که چیزی کم نداره از بهشت
اربعین میام نجف پیاده میرم کربلا
تو خیلی آقایی عشق دل مایی
تو یا مَنِ اسمُهُ دَوایی
گریون تر از اَبرام
خاکی تر از صحرام
من غلام همسر زهرام
ای دعای صاحب الزمان
ای قبله ی اهل آسمان
یا

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 02:56
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

نوحه
حیدر شاه ولایت حیدر روح کرامت
حیدر برج امامت حیدر اوج عبادت
در زیر سایه شما زندگی کردم
با ذکر یا حیدر مدد بندگی کردم
ما را با لطفت دیوانه کردی
بر شمع رویت پروانه کردی
حیدر یا حیدر
حیدر روح شجاعت حیدر اوج سعادت
حیدر مرد عدالت حیدر شوق شهادت
اول امام شیعیان حیدر یا حیدر
ای جان صاحب الزمان حیدر یا حیدر
نامت نگین انگشتر عشق
هو الاول و والاخر عشق
حیدر یا حیدر
حیدر راز و نیازم حیدر رکن نمازم
حیدر پر پروازم حیدر ذکر نمازم
از تو خدا راضی و تو از خدا راضی
با شمشرت در معرکه طوفان می سازی
کل ملائک خراب حیدر
همگی مست از شراب حیدر
حیدر یا حیدر

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 03:17
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

شور
علیست، مرغ حق و کعبه آشیانه اوست
حریم عشق، پر از دلنشین ترانه اوست
پس از گذشت زمانها، هنوز گوش بشر
به نغمه های دلانگیز عاشقانه اوست
زلال چشمه زمزم کجا و اشک علی
صفای این حرم از گریه شبانه اوست
از اوست خرمن دانش، از اوست آب حیات
که مرغ روح غذایش ز آب و دانه اوست
علیست محرم اسرار ربّ بی همتا
کلیددار و عطابخش هر خزانه اوست
بهشت ماحضر سفره عطای علیست
جهیم، سوزش یک ضرب تازیانه اوست
وسیله کرم ذات حق «یداللّه» است
خدای هرچه ببخشد، علی بهانه اوست
علی به پلّه آخر رسید در ایمان
نبی سر است و علی پای تا به شانه اوست
علیست خانه یکی با خدای بی همتا
درون بیت خدا، زادگاه و خانه اوست
علیست فرد نمودار خلقت

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 03:23
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

آغاز کنم کلام خود با حیدر
در هر دم و بازدم مدد یا حیدر
خلقی به جهان نبود الا حیدر
مردی به جهان نباشد الا حیدر
چشمان خدابین علی عین الله
لا حول ولاقوة الا بالله
از مبدا و مقصود جهان آگاهی
تو نقطه ی زیر باء بسم اللهی
هر چند که تو علی ولی اللهی
تو محور لا اله الا اللهی
در چهره ی تو عیان شده وجه الله
لا حول ولاقوة الا بالله
در زیر ید قدرت تو جن و ملک
گردیده به روی شصت تو چرخ فلک
میکال ملک خورده ز دست تو نمک
از هیمنه ی تو کعبه برداشت ترک
ای صاحب سرّ و سرور و سرّالله
لا حول ولاقوة الا بالله
کعبه صدف و تو گوهر دردانه
جان دو جهان به دستت ای جانانه
‌کعبه که نبود غیر یک بتخانه
تو گام زدی درون آن مردانه

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:32
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

به مقام قرب سلمان به صداقت ابوذر
به کلام حق فضه به رخ سفید قنبر
به اشاره های مصحف به دم شبیر و شبر
به هر آیه ای ز قرآن و به هل اتی و کوثر

که گرانتر است از زر نخی از عبای حیدر

همه روز گرم کاری همه شب پی یتیمان
وسط نبرد شیری وسط نماز گریان
پی بوسه ای به پایت لب تیر می دهد جان
به تمام کارهایت متجلی است قرآن

تو به لیله المبیتی زره ی تن پیمبر

ره آفتاب کج شد به اشاره ی نگاهت
متغیر است ساعت به زمان دل بخواهت
تو به آسمان پناهی شده فاطمه پناهت
شده اهل خیر هر کس زده کوه خود به کاهت

که تو دستگیر مایی که تو محشری به محشر

ضربان ذوالفقارت به تن خطر نشسته
و کشانده لشگری را روی خاک دسته دسته
به مصاف چشم

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

قلم دست و ملک مست و فلک منشور می گردد
خدا وقتی به وصف شأن تو مأمور می گردد

شبی در محفلی حرف علی شد چشم دل می دید
که آنجا نور دور نور دور نور می گردد

علی اسم خداوند است چون هر بار با ذکرش
دهان شیرین و دل سرمست و سر پر شور می گردد

اگر مقصود مستی نیست پس در شهر خرماها
چرا نقش ضریح پاک تو انگور می گردد ؟!

به طوف کعبه رفتم تازه فهمیدم خودش دارد
به دور گنبد زرد تو دورادور می گردد

زبان دشمنانت هم به وصفت باز شد حالا
اگر شاعر نگوید از تو ، طبعش کور می گردد

علی حبه جُنّه قسیم النار و الجنّه
محبّ تو به به این نزدیک و از آن دور می گردد

کسی که قطره ی اشکی برایت ریخت در دنیا
یقیناً روز محشر با خودت

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:14
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بیشترین ضربه‌هارابهترین‌آدمهامیخورند.برای خوبیهایتان حد تعیین کنید وهر کس را به اندازه‌ی لیاقتشان بهاء دهید نه به اندازه‌ی مرامتان، زندگی کردن با مردم این دنیا همچو دویدن در میان گله‌ی اسب میماند تا بتازی همراه تو میتازند به محض اینکه زمین بخوردی آنها که جلو افتادند هرگز برای بلند کردنت به عقب باز نمیگردند و انهایی که عقب بودند به خاطر روزیهایی که میتاختی از رویت رد شده ترا لگد مال میکنند.
در عجبم از مردمی که به دنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دورتر میشوند و غافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیکتر میشوند

شاعر : مرتضی محمودپور

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

خورشید عبایِ تو٬ أمّامهٔ تو از شب
افلاک برای تو٬ آماده ترین مرکب

شمشیر زمین بگذار٬ تا زلزله برخیزد
در کاخِ یزیدِ پست٬ حینِ غضبِ زینب(س)

تا حضرتِ حق برداشت خاک از کفِ نعلیْنت
دل خلق شد از عشقت٬ افتاد به تاب و تب

بینِ نجف و کعبه٬ شد قبله بلاتکلیف
هنگام ِ اذان آمد٬ تا ذکر علی(ع) بر لب

چون هست بدونِ شک٬ حبّت سند جنّت
از روز غدیرِ خم٬ هستم علوی مذهب

تنها خلَفِ صالح٬ ألحق که «مع ٱلحقّی»
شد هر ورق از قران٬ توضیحِ همین مطلب

آورد خدا طبقِ خاصیت خُلق تو؛
از جاذبه سلمان و از دافعه ات مرحب!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

رفته پای دل من پایِ شکافِ کعبه

بیش از پیش شده حجب و عفافِ کعبه

با خبر هست خدا از دلِ صافِ کعبه

هفت بار آمده با قصد طوافِ کعبه

عرش را گفته بیا! لحظهٔ میلاد شده

با قدم های علی(ع) خانه ام آباد شده

آسمان ساخته با ابر٬ هزاران لبخند

خورده با دستِ زمین٬ برکتِ دستش پیوند

هست معشوقِ خداوند به قران سوگند

حضرت عالی اعلاست! ندارد مانند

آیهٔ یأس که نه! آیهٔ امّید بخوان

«لَم یلِد» مثل علی(ع)! سورهٔ توحید بخوان

شور و شوقی همگانی به جهان داد خدا

عطر باران به زمین و به زمان داد خدا

در رجب وعدهٔ ماه رمضان داد خدا

نغمهٔ کوثر و انسان و دخان داد خدا

وحی نازل شد و عالم به تبسم آمد

صورتِ کتبی قران ب

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:25
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

با نگاهِ تو محال است که مشکل باشد
عشق٬ آسان شده تا لذت کامل باشد

هدف از آیهٔ «ألیوم لَکم» یعنی دین؛
مصلحت نیست که با غیر تو کامل باشد

کعبه گهوارهٔ تو بوده و فرموده خدا؛
تا برای تو فقط خانه و منزل باشد

سخت٬ طوفان زده ام! شب شده! نگذار دلم
مثل یک ماهیِ افتاده به ساحل باشد

محوِ ایوان طلایت شدم ای درّ نجف
غزل آوردم و ایکاش که قابل باشد

شیعه میخواستی و در صددم! کاری کن؛
ذهن درگیرِ ازین دست-مسائل باشد

حاکم ِ شرع زیاد آمده و رفته٬ ولی
نتوانسته کسی مثل تو عادل باشد

وصفت آنقدر زیاد است که قطعا باید
شاعرت محتشم و مقبل و دعبل باشد

عین حقّی و محال است به ناحق بروی
قبله محکم تر از آن است که مایل با

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

صحرا دچار شوق؛ پر از پیچ و تاب شد
خورشید٬ در دست نبی آفتاب شد

در پیش چشم عالمیان٬ چشم عرشیان
دل عاشق علی(ع) شد و پا در رکاب شد

بالا بلندْ یار به روی جهاز رفت
ماه تمام بود و دل شیعه آب شد

دریا کنار برکه تلاطم گرفته بود
تنها خدای کشتی ِ حق انتخاب شد

«ألیوم أکملتُ لکُم» را خدا نوشت
بعدش علی(ع) حقایق أمُّ ٱلکتاب شد

شیر خدا٬ امیر عرب٬ حق ِ حق ِ حق
تنها کسی که عالی أعلیٰ خطاب شد

اصل ِ مقام او چقدر بینهایت است
نادعلی(ع) و حضرت عالیجناب شد

انکار کرد هر که مقام ولایتش
عمری به خود ضرر زد و خانه خراب شد

هر کس به جانشین نبی احترام کرد
بخشیده شد قیامت و پس بی حساب شد!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

خطبه ها و نامه ها نه! ذوالفقارت مال ما
مستمندان مال تو؛ کسب و‌ تجارت مال ما

مسجد و سجاده و‌ نهج البلاغه مال تو
باغ نخلستان و بیت ٱلمال و غارت مال ما

خشتی ِ دارٱلاماره حجره هایش مال تو
خانه ای ناچیز؛ در حدّ عمارت مال ما

تا همیشه مال تو «حیّ علیٰ خیرٱلعمل»
أشهد أنّ سیاحت با زیارت مال ما

سختی «فزتُ و ربّ ٱلکعبه» باشد مال تو
لذّت ایوان طلایی مزارت مال ما

لطف تو بسیار و هرگز قابل توصیف نیست
دوستت داریم و‌ انبوه بشارت مال ما

حتم دارم روزمحشر ازخودت خواهم شنید
حوض کوثر نوش جانت! کوله بارت مال ما!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 18:02
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

خورشید پیش نور شما روسیاه شد
هر کس ندید صحن تو عمرش تباه شد
میثم به دار عشق علی سر به راه شد
با ذکر او بساط طرب رو به راه شد

حالا شروع می شود این شعر با شعف
هرچند در قمم دل من هست در نجف

مولا نگاه حیدری ات شیر پروراست
تمثیل ابروان تو صحرای محشر است
مدیون دست های شما درب خیبر است
عاجز به شرح گیسوی تو هر سخن ور است

بایک تبسم تو خدا خلق نور کرد
موسی ز نیل با مدد تو عبور کرد

روز الست نام تو بر ما ظهور کرد
ذکرت خرابه ی دل ما غرق نور کرد
دل را نمی توان ز ولای تو دور کرد
خالق بساط مستی ما را که جور کرد

انگور درضریح تو مارا خراب کرد
مهر تو غوره های نجف را شراب کرد

دستان پینه دار تو نقاش کهکشان
ر

• شنبه
• 22
• مهر
• 1396
• ساعت
• 14:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نور خورشید برق چشمانت
جبرئیل است مست ایوانت
درس اسلام داده سلمانت
از ازل ما شدیم حیرانت
تا هوایم هوای کوی علیست
در دل زارم ارزوی علیست

ابروانت برای حق معیار
از شراب تو خورده ام بسیار
عشق تو می کشد مرا بر دار
لحظه ی مرگ لحظه ی دیدار
سر گذارم به زیر نعلینت
عالمان مانده اند در عینت

گیسویت وصف کرده دلبر را
کرده بر پا نگات محشر را
ما همه نوکریم قنبر را
خاطرت هست درب خیبر را
همه رفتند ولی شما ماندی
جنگ انروز را تو گرداندی

روشنی از رخ تو ماه گرفت
زیر ایوان دلم پناه گرفت
همسرت را خدا گواه گرفت
روضه ی تو درون چاه ، گرفت
بادلم هرچه کرد چشم تو کرد
لشکری تار و مار خشم تو کرد

روبهان حق شیر را خوردند
حق

• یکشنبه
• 23
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:54
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

خورشید روشن می شود بانور ایوانت
در هر سحر سر می گذارد روی دامانت

باشد دلیل نظم افلاک خدا روشن
محور شده بر عالم ما تار مژگانت

ما را حواله کن به تیغ ابروانت تا
جان را نگیرد از تن ما شوق چشمانت

فخریست برخرمافروش کوفه چون اخر
دار محبت کرد جانش را به قربانت

هرکس گدایت شد میان جنت اعلی ست
این را شنیدم از لب حق گوی مستانت

ما کمتر از موریم ،در پیش بزرگیت
باشدجفاهرکس که گوید چون سلیمانت

صحرای بی آب وعلف بودیم وخالق کرد
لطفی که آمد سمت صحرا ابر بارانت

ذکر شما کار خلیل الله آسان کرد
وقتی میان شعله ها دید او گلستانت

اول تو رفتی سمت اسلام خدا یا که ؟
اسلام آمد پیش و شد اول مسلمانت

هرکس که در اوصاف

• یکشنبه
• 23
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:04
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

کاش می شد که مرد نخلستان خاک پایش مرا حساب کند

یاکه من را به جرعه ای می ناب از شراب رخش خراب کند

این سئوالیست کهنه در ذهنم به کدامین گناه رب جلیل

با غم دوری از نجف مارا در زمین این چنین عذاب کند

از کرامت بعید نیست اگر روز تقسیم شر و نیکی خلق

هر که یک بار نام او را برد صد و ده بار او ثواب کند

با خبر باشد آن که منکر شد حق مولایمان ،به روز حساب

آتش دوزخ است هم سخنش تا که جان و تنش مجاب کند

هر پیمبر زمان سختی خود مدد از شاه لافتی می جست

شاه عالم دعای سائل را مطمعا باش مستجاب کند

عالمی ریزه خوار دست تو اند ،از کرامات تو چنین گفتند :

شرح یک پلک روی هم زدنت هر ملک سیزده کتاب کند

آنقدر جای

• یکشنبه
• 23
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:06
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه