حضرت علی علیه السلام

چون وجود مقدس ازلی
شاهد دلربای لم یزلی

وقت پیمان گرفتن از ذرات
با صدایی رسا و بانگ جلی

«اولست بربكم» فرمود
پاسخ آمد ز هر طرف كه: «بلی»

تا بسنجد عیارشان، افروخت
آتشی در كمال مشتعلی

داد رمان روند در آتش
تا جدا گردد اصلی از بدلی

فرقه‌ای ز امر حق تمرّد كرد
گشت مطرود حق ز پر حیلی

با شقاوت قرین و همدم شد
شد پریشان ز فرط منفعلی

فرقۀ دیگری در آتش رفت
ز امر یزدان قادر ازلی

نار شد بهرشان چو خلدبرین
كه بود این سزای خوش‌عملی

با سعادت قرین و همدم شد
گشت مقبول حق ز بی‌خللی

بهر این فرقه حق عیان فرمود
جلوات نبی و نور ولی

كه: منم نور احمد مختار
مهر من نیست غیر مهر علی

ناگهان شد عیان در آن وادی
نور

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 14:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای خوانده تو را به چشم تر، طفل یتیم
ای مهر تو دلگرمی هر طفل یتیم!
دلتنگ توییم یا علی! هر شب و روز
آن‌گونه که در روز پدر، طفل یتیم

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 23:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین
ای مرور تمام خاطره‌هات
چون دهین ابوعلی شیرین

سرخوشی‌های بی‌حدم می‌زد
پرسه در کوچه‌های بی‌هدفی
دعوتم کرد سمت طعم بهشت
ناگهان عطر قیمۀ نجفی

سیدی گم شدم، حرم... مولا...
از کجا می‌شود به او برگشت
عربی گفت و من نفهمیدم
باید از شارع الرسول گذشت

زخمی‌ام التیام می‌خواهم
التیام از امام می‌خواهم
السلام علیک یا ساقی
من علیک السلام می‌خواهم

صحن دُرّ می‌شود در این وادی
صاحبان جواهرند همه
واژه در واژه با امین الله
زائران تو شاعرند همه

در حرم گم شدم که می‌دیدم
بین دریای بی‌کران دریا
ریخت مضمون تازه در شعرم
صحن تو، صحن حضرت زهرا

فرصت با تو بودنم چون ابر
لحظ

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 23:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کشیده ابرو در هم گرفته در کف پرچم
چیزی نمونده تا که کن‌فیکون‌شه عالم

چه گرد و غباری کرده سپاه و فراری کرده
نگاه‌کن‌که‌از‌موج‌خون عجب‌رودی‌جاری‌کرده

میره به جانب میمنه میزنه تو دل میسره
شیره و میکنه یکتنه کاره یه لشگرو یکسره

عجب عزمی علی علی علی
عجب رزمی علی علی علی
به پا کردی عجب بزمی علی علی علی
عجب میری علی علی علی
عجب شیری علی علی علی
عجب شاه جهانگیری علی علی علی

ببین رجزخوانی شو شروع طوفانی شو
نشون دشمن میده هیبت ربّانی شو

علی قاتلُ الکفّاره علی قائِدُ الا‌َبراره
توسرتاسر این عالم یکی حیدره کرّاره

تا با یه حرکت ذوالفقار مرحبوکرده‌دونیم‌ علی
کرده برای یهودیا خیبرو مثل جحیم علی

عجب شا

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• sdcsd

ای روح من ای جان من
ای دین من ایمان من
ابالحسن یا ابالحسن
ابالحسن یا ابالحسن...

تو کشتهٔ عدالتی
آیینهٔ سعادتی
تو روح پاک سیادتی
معنای ناب عبادتی
شیدای شور شهادتی
بی حدّی و بی نهایتی
ابالحسن یا ابالحسن...

علی علی نوای من
علی علی دعای من
ای سید و مقتدای من
توحید من هل اتای من
محبوب من دلربای من
ای دلخوشیِ فردای من
ابالحسن یا ابالحسن...

تو یاور پیمبری
برادر پیمبری
یَلِ اُحُد شیرِ خِیبَری
مولای سلمان و قنبری
ساقیِ صَهْبای کوثری
خوانَم تو را با چشمِ تری
ابالحسن یا ابالحسن...

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• sdcsd

هستی تو روح ایمان
مولانا یا علی جان
نورِ آیات قرآن
مولانا یا علی جان
ای معظّم ای مکرّم
اولین مظلومِ عالَم
جلوهٔ اوصاف حیّ داور
هستی و جانِ زهرای اطهر
مولانا یا علی جان مولانا یا علی جان
مولانا مولانا یا علی جان...

باید از تو شنیدن
باید از تو سرودن
در این دو روز دنیا
باید یار تو بودن
هر که باشد یار حیدر
سربلند است روز محشر
مولا جان دل لبریز آه توست
عاقبت بخیری در راه توست
مولانا یا علی جان مولانا یا علی جان
مولانا مولانا یا علی جان...

ای معنای سیادت
ای خورشید سعادت
در محراب عبادت
رسیدی بر شهادت
با غمِ بَس بی کرانَت
فاطمه شد روضه خوانَت
میشوی مهمان آن دلخسته
غرق در خون با فرق شکسته
مولانا یا ع

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:00
• نوشته شده توسط
• sdcsd

ای ابر مرد تمامِ عصرها
ای لِوایت افتخار نصرها

ای بلند آوازه ی ، آوازها
نام مشکل گشای رازها

یاعلی ای پادشاه انس و جان
نام تو هفت آسمان را ترجمان

ای هزاران نکته اندر باب عشق
ای تو تنها راستین ارباب عشق

دردها در حکمت تقدیر تو
مردها در سایه ی شمشیر تو

نام تو چون التزامِ مردی است
بی توبودن پس همان نامردی است

در اذان عشق گویم یا علی
اَشهَد اَن لافتی الّا علی

شش جهت، در حلقه ی احرام تو
هفت شهر عشق زیر گام تو

هشت دوزخ التهابِ آهِ تو
نُه رواق عرش، منزلگاه تو

کیستی، ای ساقی مست خدا
ای شهنشاه تُهی دست خدا

مؤمنین و مؤمناتی را امیر
هو علی، ای مفخر خُمِّ غدیر

خود، خلافت آرزومند تو بود
زان گذشتن ک

• شنبه
• 1
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گوهر انگشتر خلقت علی
نیک خو ، یار ملک سیرت علی

طایر عرش آشیان شیر ژیان
عبد دادار حامل رایت علی

در سرای معرفت اعلا نشین
تاجدار کشور عزّت علی

پرچم السّابقون بر دوش او
اسوهء ایثار و عبدیّت علی

رهنمون عارفان ، پیر خرد
رهنورد راه حرّیّت علی

پاک سیرت ، نیک صورت ، پاکدل
عبد صالح ، شاه مه طلعت علی

مایۀ اکمال دین ، اولا به خلق
شهریار کشور وحدت علی

بذل انگشتر نمودش در رکوع
بر عطا دارد همی عادت علی

دستگیری از طریق مرتضاست
می ندارد بر کسی منّت علی

یوسف از بازار گرمش در عجب
وه که دارد حسن شخصیّت علی

شهریاران آستان بوس درش
شه غلامان بر در شوکت علی

خفتنش در بستر پیغمبری
جام مرگی ، خورد با رغبت علی

• دوشنبه
• 3
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
خاک از تشنگی لبش خشکید
چشمه در بین کوچه راه نرفت

دست طفل یتیم نان نرسید
جرعه‌ای طعم آسمان نرسید
دیگر امشب صدای نالۀ مرد
تا حوالی بی‌کران نرسید

نخل‌ها بی‌قرار و منتظرند
طعم خرمای بی‌علی تلخ است
روز خوش بی‌تو نیست در عالم
طعم دنیای بی‌علی تلخ است

این ابوجهل‌ها نفمیدند
که تو با خود عدالت آوردی
شهر از کوره‌راه پر شده بود
که تو راه سعادت آوردی

رفتنت هم حکایتی دارد
روی محراب ردّ خون مانده
پس از آن روز جاهلان گفتند
مگر او هم نماز می‌خوانده؟

خار در چشم خویش داری مرد
استخوان در گلوی تو مانده
درد تنهایی تو را حس کرد
هر که نهج‌البلاغه را خوانده

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:00
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

شوق وصل یار دارم یا علی
من به تو امیدوارم یا علی

خوار و زار و خسته و درمانده ام
مشکل افتاده به کارم یا علی

دست گیر ای دستگیر ماندگان
از تو یاری خواستارم یا علی

ای می تو جان جان ، جامم بده
تا قیامت کن خمارم یا علی

مست تو دنیا و عقبایش چکار
عشق تو هست اعتبارم یا علی

شوق دیدار رخت در سینه ام
رخ نما تا جان سپارم یا علی

کن تجلی تو ببینم جان دهم
بهر وصلت بی قرارم یا علی

سینه ام دارد مدال عشق تو
اعتبارم ، افتخارم ، یا علی

ای امید و ملجاء درماندگان
از تو باشد انتظارم یا علی

میر و مولا و حبیب و سیدی
تاجدارم ، شهریاران ، یا علی

سر بگیر از من و لیکن خود مگیر
از فراقت در شرارم یا علی

تیر عشقت ب

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 09:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

صاحب اسرار «سُبْحانَ الّذي أَسْرى‏» علی‌ست...
بین آیات الهی، آیت کبری علی‌ست

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أحَد» تفسیری از اخلاص اوست
در کمال بندگی یکتای بی‌همتا علی‌ست

حافظ جان علی «فَاللَّهُ خَيْرٌ حافِظا»
حافظ قرآن به «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا» علی‌ست

آیت الکرسی به اسم اعظمش مستمسک است
ای مسلمانان به قرآن «عُروةُ الوُثقی» علی‌ست...

سِیرْ در «ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْض» کُن
چشم دل وا کن ببین پیدا و ناپیدا علی‌ست...

«اُدْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ»
در مقام قاف قرآن جنت الاعلی علی‌ست

از «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَني‏ آدَمَ» بپرس
تا بدانی در وفای عهدِ حق «اَوْفی» علی‌

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

ماه رمضان دیده به ما دوخته است
ماهی که چراغ رحمت افروخته است
یک شب «شب قدر» است در این ماه، ولی
جبرانِ هزار فرصت سوخته است

آن روز که بر شیشۀ دل، سنگ زدند
بر دامن لاله، داغ‌ها چنگ زدند
تا قدرِ شبِ قدر بماند، آن را
با خونِ شهادت علی، رنگ زدند

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:09
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

به مسجد می‌رود یا سمت قربانگاه می‌آید؟
چرا از هر طرف امشب نسیم آه می‌آید؟

قدم‌هایش چقدر از خانه تا مسجد شتابان است
به سختی عرش دارد پا به پایش راه می‌آید

چه شوقی می‌چکد از صورتش وقت وضو امشب
برایش عاقبت آن لحظه دلخواه می‌آید

برای بار آخر کوچه کوچه کوفه می‌بیند
سراغ سایه‌های تیره، نور ماه می‌آید

هلا ای شهر! شام آخر است آماده‌ای آیا؟
چه بر روز تو در این فرصت کوتاه می‌آید؟

نمی‌بینند مردم حجم تنهایی مولا را
غریبی علی تنها به چشم چاه می‌آید

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:17
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

دارد از جایی بشارت‌های پنهان می‌دهد
بیشتر نهج البلاغه بوی قرآن می‌دهد

عروة الوتقی‌ست «بسم الله الرحمن الرحیم»
هرچه کم داری بخواه از او، به قرآن می‌دهد

این اگر «جناتُ تجری تحتها الانهار» نیست
پس چرا یک جرعه از آن مرده را جان می‌دهد

چشم می‌بندم میان بارش رحمانی‌اش
سطر سطر آیه‌هایش بوی باران می‌دهد

بعد قرآنش خدا با «هذهِ عَذبٌ فرات»
جامی از این می‌چشاند جامی از آن می‌دهد

این همان ذکر است یعنی «نحنُ نزّلنا علی»
تا کتاب الله ناطق را به انسان می‌دهد

گوش کن فریاد «اُوصیکِم بِتَقوَی الله» را
دردها را با همین یک نسخه درمان می‌دهد

آخرت جای خودش مردم، ولی هر حکمتش
کار دنیای شما را نیز سامان می‌دهد

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 09:41
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

سرچشمۀ فیض، روح ربانی تو
دریای فتوت، دل طوفانی تو
با دست نبی رقابتی داشت مگر
آن تیغ که بوسه زد به پیشانی تو

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

چو بر آیینۀ خورشید می‌شد بغض شب پیدا
به نبض سینۀ مهتاب دیدم تاب و تب پیدا

دریغا! صبح فردا از «غم بدورد» خواهد شد
غمی سنگین به دل‌های یتیمان عرب پیدا...

طلوع سجده‌اش را آیه‌ای از خون تلاوت کرد
کسی که شد به قلب کعبه در ماه رجب پیدا

پس از کوچ تو از پس‌کوچه‌های شهر، می‌گردد
چراغ اشک روی سفره چون، نان و رطب پیدا...

علی! بعد از حضور خطبه‌‎های گرم و شیوایت!
زمان هرگز نخواهد کرد سطری از ادب پیدا

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:21
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

دلم از شب‌نشینی‌های زلفش دیر می‌آید
مسیرش پیچ در پیچ است و با تأخیر می‌آید

غزل گل می‌کند در من اگر آیینه‌ام باشی
که طوطی در سخن از دیدن تصویر می‌آید

به بوی آن‌که جای من ز دامانت درآویزد
برون از تربت من خار دامنگیر می‌آید

ملول از عقل بی‌پیرم که سرمستی نمی‌داند
من و عشقی که از او کار صدها پیر می‌آید

به دور از نام و از ننگم، جدا از هر چه نیرنگم
مرید پیر یکرنگم که بی‌تزویر می‌آید

جنون هنگامه‌ای در این حوالی عشق می‌کارد
که از هر سو صدای شیون زنجیر می‌آید

سکوت تلخ نخلستان غریبی تازه می‌جوید
که امشب بر ملاقات علی شمشیر می‌آید

به هر ویرانه‌ای فانوس اشکی می‌کند روشن
که بزم باصفایی این‌چنین کم گی

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

امشب از محراب خون، شوق سفر دارد علی
خلوتی خوش با خدا، شب تا سحر دارد علی

با خدا نجوای او «فُزْتُ و رَبِّ الکعبه» است
در شب قدری که فرصت تا سحر دارد علی...

نخل‌های کوفه را یک عمر در ماتم نشاند
داغ‌هایی کز مدینه بر جگر دارد علی

بازتاب خاطرات آشیانی سوخته‌ست
گوشۀ چشمی که بر دیوار و در دارد علی...

لاله‌زار سینۀ او چون نسوزد از فراق
وقتی از داغ دل زهرا خبر دارد علی...

بی‌نوایان عرب، صد کاسه شیر آورده‌اند
تا به دست مرحمت یک جرعه بردارد علی

با نگاهی می‌نوازد عاشقان خسته را
با کدامین اهل دل امشب نظر دارد علی

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:25
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

شب تنهایی من بود...
چه بغضی بود پنهان در گلوی شب
که کافی بود لب از لب؛
گشاید ماه
تا آگاه
گردد چاه

گفتی چاه من دیدم که بر روی دو پا برخاسته چاهی و می‌آید به سمت شهر
وَ از این سو شبیه مادری که طفل را از شیر می‌گیرد
پس از یک روز می‌گیرد لب شمشیر را از زهر؛
ابن ملجم ملعون
به پیشانیش جای سجده، بر روی لبش وَالتّینِ و الزّیتون
و پای حافظ قرآن، کنار اصل قرآن
از گلیم خود زده بیرون

رسیده چاه تا پشت در دروازه می‌بینم
میان چشم‌هایش
از قرار دیشبش با حیدر کرّار بغضی تازه می‌بینم

خدایا چاهِ بی‌آبی لباس رود بر تن کرده و از دور می‌آید
خروشان است
اما نعره‌اش تنها به گوش پیرمری کور می‌آید

همان پیری که امشب ت

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

به مسجد می‌رود یا سمت قربانگاه می‌آید؟
چرا از هر طرف امشب نسیم آه می‌آید؟

قدم‌هایش چقدر از خانه تا مسجد شتابان است
به سختی عرش دارد پا به پایش راه می‌آید

چه شوقی می‌چکد از صورتش وقت وضو امشب
برایش عاقبت آن لحظه دلخواه می‌آید

برای بار آخر کوچه کوچه کوفه می‌بیند
سراغ سایه‌های تیره، نور ماه می‌آید

هلا ای شهر! شام آخر است آماده‌ای آیا؟
چه بر روز تو در این فرصت کوتاه می‌آید؟

نمی‌بینند مردم حجم تنهایی مولا را
غریبی علی تنها به چشم چاه می‌آید

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:42
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

هر لیل و هر نهار بگو یا علی مدد
پنهان و آشکار بگو یا علی مدد

اوقات خویش را به بطالت مکن تلف
بگذار پای بر سر افلاک از شرف
با نیّت خلوص بکن رو سوی نجف
با شوق بی شمار بگو یا علی مدد

ای طایر شکسته پر نیمه جان بیا
زندانی حصار زمین و زمان بیا
از شش جهت به تیر حوادث نشان بیا
در شدّت فشار بگو یا علی مدد

مشکل گشا به هر دو سرا مرتضی علیست
با چشم دل ببین همه جا مرتضی علیست
مالک رقاب ما بخدا مرتضی علیست
در رنج و اضطرار بگو یا علی مدد

گر آگهی ز قدرت حلّال مشکلات
باید که پشت پا بزنی بر تعلّقات
غیر از علی مسبّب اسباب بر نجات
کس نیست غمگسار بگو یا علی مدد

هرگز نیافریده بحق آفریدگار
مردی بمثل حیدر و تیغی

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرحوم حاج محمد حسنی اسکندانی
تخمیس از مرحوم نیر تبریزی

بی تومن ازجان گسستم یاعلی
بی تومن صدره به جستم یا علی
بی مدد از عشق رستم یا علی
(همتی کز پا نشستم یاعلی
مانده ام برگیردستم یاعلی)

ابتدای زندگی آغاز شد
صدهزاران دیو ودَد دمسازشد
مرغ عشقم عاشق پرواز شد
(تا به دیدار توچشمم باز شد
از جهان دل بر تو بستم یا علی)

آن کسان که عاشق کاشانه اند
عاشقی و عشق را بیگانه اند
پای بند عشق تو دیوانه اند
(مردم ار مست می میخانه اند
من زمینای تو مستم یا علی)

تار و پود عمر را تا ریستم
دیدم اندرعالم جان نیستم
گر نباشد عشق تو من چیستم
(من ندانم چیستم یا کیستم
هرچه هستم ازتو هستم یا علی)

عشق بازی غیر تو باشد هد

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گرچه با خال تو ضرب المثلی ساخته اند
باهر آهنگ نگاهت غزلی ساخته اند

از دو چشم تو دوتا آینه دراوردند
رنگ این آینه ها را عسلی ساخته اند

قدری از نور نبی مابقی اش نور خدا
از دو سرچشمه توحید . علی ساخته اند

آنقدر ماذنه ها نام تو را جار زدند
که ز ابروی تو خیرالعملی ساخته اند

تو ابرمرد زمانهای پر از آشوبی
بی سبب نیست ز تو شیر یلی ساخته اند

تو خدا نیستی اما چقدر بالایی
از تو در ذهن بشر رب جلی ساخته اند

هم در انجیل و صحف هستی و تورات و زبور
از تو یک قدرت بین المللی ساخته اند

روی پیراهن تو چند قمر کوک زدند
روی دست تو بهشت ازلی ساخته اند

دل ما هم که شده شیعه اثنی عشری
متوجه نشده اینکه خدا یا بشری

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی ای جان جانانم،

فدایت این دل و جانم

تویی رهبرتویی سرور

علی ای شاه مردانم

لسان الغیب اگرگفته کلام عشق را زیبا

که عشق آسان نموداول ولی افتادمشکلها

مگرخواجه نمیداندتویی مشکل گشامولا

شب و روز و مه وسالم

همه این نغمر را خوانم

علی ای جان جانانم

فدایت این دل و جانم

تو خورشید جهانتابی ویا ماه شبانگاهی

ویادر سینه عاشق سفیر عرشی و آهی

گدای آستانم من ،توشاهنشاه هرشاهی

نیم لایق اگر مولا

ولی ناخوانده مهمانم

علی ای جان جانانم

فدایت این دل و جانم

بهرکوی وبهر منزل ترا من جستجو کردم

زگهواره علی گفتم دهانم مشک بو کردم

وصالت درشب و روزم بهرجا آرزو کردم

تویی رکن عباداتم

تویی آئین ایمانم

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 09:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
در شهر علی یکی‌ست امّا انگار
هر كوچه هزار اِبن ملجم دارد

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

علیدور پیرو قرآن

علیدور رهبر اسلام

علیدور عزّت عالم

علیدور مفخر اسلام

علیدور شیر بی پروا

علیدور مرد بی همتا

علیدور حکمته دارا

علیدور صبریده دریا

علیدور هیکل تقوا

علیدور عالمه مولا

علیدور ساقی کوثر

علیدور رهبر اسلام

علیدور آیت خلّاق

علیدور آیته مصداق

علیدور مصحفه اوراق

علیدور منشا اخلاق

علیدور بخشش و ارفاق

علیدور چشمه ی میثاق

علیدور منظر طاها

علیدور مظهر اسلام

علیدور منبع ایمان

علیدور ناطق قرآن

علیدور علم بی پایان

علیدور خالقه برهان

علیدور دینه پشتیبان

علیدور شافع عصیان

علیدور کشتی عزّت

علیدور لنگر اسلام

علیدور بازوی قدرت

علیدور مخزن صولت

علیدور معدن غیرت

علیدور س

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دیدیم در آیینۀ سرخ محرم‌ها
پر می‌شوند از بی‌بصیرت‌ها، جهنم‌ها

ما کمتریم و بارها خواندیم در تاریخ
«بسیارها» خورده شکست سختی از «کم‌ها»

راه نجات این است که یار علی باشی
حالا که دنیا پر شده از ابن‌ملجم‌ها...

در سینۀ ما هیچ ترسی از شهادت نیست
وقتی که روی دار شد معراج میثم‌ها

::

یک روز اسراییل را نابود خواهد کرد
فرماندهی از نسل طهرانی‌مقدم‌ها

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب تا به سحر نماز می‌خواند علی
با دیدۀ تر، نماز می‌خواند علی
آن صبح که سجده‌گاه در خون غلتید،
گفتند: «مگر نماز می‌خواند علی؟»

• پنج شنبه
• 6
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

هرچند در پایان حج آخرین است
«من کنتُ مولا...» ابتدای قصه این است

دستی به دستی حلقه شد تا آسمان رفت
دستی که در اوج سخاوت بی‌نگین است

دستی به دستی حلقه شد، دستی که در جنگ
خیبرترین درها به پایش بر زمین است

دستی که نخلستانِ تا امروز باقی
از پینه‌های بی‌شمارش شرمگین است

تصویر بالا رفتن دست دو خورشید
عکس زلال برکۀ این سرزمین است

«الیوم اکملتُ لکم...» حتی خدا گفت:
«روزی که دین تکمیل خواهد شد همین است»

آینده روشن شد، همه دیدند، اما
امروز را تاریکیِ شب در کمین است

با دست بیعت آمدند و ماند پنهان
بغضی که با تبریک گفتن‌ها عجین است

نه! واقعیت را نمی‌بینند، هرچند
چشمانشان محو «امیرالمؤمنین» است

• دوشنبه
• 10
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

جبریل مکرر این صلا را سر داد
بلغ، بلغ... ندا به پیغمبر داد
فرمان خداست: بر سر دست بگیر
آن دست که در رکوع انگشتر داد

چون صبح الست، عهد دیرینه گرفت
قرآن مجسم، به روی سینه گرفت
فرمود: علی از من و، من از علی‌ام
آیینه به روی دست آیینه گرفت

آن روز که خم، به دست دو دریا رفت
فردوس به خاک‌بوسی صحرا رفت
فریاد فلک به «اِکفِیانی» برخواست
تا دست محمد و علی بالا رفت

خورشید طلوع کرده از لبخندش
نور است و هزار رشته در پیوندش
دیدند در آسمان دستان رسول
دست علی است و یازده فرزندش

در آینه مهر و مه، شکوفایی کرد
دستان علی، بلند بالایی کرد
آن روز خداوند، خودش از مردم
با سورۀ «مائده» پذیرایی کرد

بت‌خانۀ شرک را شک

• دوشنبه
• 10
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی