ای شهریار کشور عشق و وفا حسین
جانهای عاشقان به مقامت فدا حسین
فرزند فاطمه پسر مرتضی علی
بند دل پیمبر و خون خدا حسین
شوری به جان عالم هستی فکنده ای
در دهر کرده ای تو قیامت بپا حسین
کو آن سری که دم همه سودایی ات نشد؟
کو آن دلی که عاشق تو نیست یا حسین؟
زیبایی جهان ز وجود لطیف توست
بی تو نداشت خلقت عالم صفا حسین
بوسه زنند بر قدم تو فرشتگان
غبطه خورند شأن تو را انبیا حسین
کعبه طواف کوی تو را آرزو کند
چون قبله گاه عشق بود کربلا حسین
بیمار توست هر که شود آشنای عشق
ای خاک پاک درگه تو کیمیا حسین
فطرس ز بی کران عطای تو پر گرفت
پرواز کرد مست به اوج سما حسین
ای نفس مطمئنّۀ ممدوح کردگار!
او از تو
- پنج شنبه
- 22
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 10:45
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
لطفت به دل شکسته هر گاه رسد
