امام حسین علیه السلام

خوشم همای سعادت نشسته بر دوشم
خوشم ز جام طهورای عشق مدهوشم

خوشم حواله عفو تورا به کف دارم
خوشم که حلقه الطاف توست در گوشم

من از دعای مناجاتیان سر پایم
به لطف ساقی میخانه جرعه مینوشم

وگرنه مثل کویرم خراب و متروکم
وگرنه مصحف دردم همیشه مخدوشم

اسیر پنجه غفلت دل ضعیفم شد
خدای عاطفه ها میکشی در آغوشم؟

منم همانکه خدا را همیشه یاد نکرد
تویی همانکه نکردی مرا فراموشم

برای اینکه شبی زایر حرم گردم
شبانه روز به شوق وصال میکوشم

حسین واسطه آشنایی من و توست
حسین فاطمه را بر بهشت نفروشم

حریر و سندس اگر آورند در محشر
به جز لباس سیاه تورا نمی پوشم

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در غم کرب و بلا سوزد دلم دیوانه ام
هم نفس با اشک و آهم با طرب بیگانه ام

زآن صباحی که حسین را عاشقم، دلداده ام
آتشم دودم سراپا نالۀ مستانه ام

در درون سینه ام صد پاره آتش جای دل
بحر غم را موج اشکم مادح جانانه ام

در سرای عاشقان مانند نی نالد دلم
شمع عشقم فیض ده بر هر در و هرخانه ام

گرمی دلها بود این ناله های سوز من
گه به محفل گه به مسجد ، هیئت و کاشانه ام

متن گفتارم به تأثیری شرر باشد به دل
من ندانم شور عشقم ساقیم پیمانه ام

روح من در ملک عشقش می پذیرد راحتی
در حقیقت باغ گل را سایۀ پروانه ام

گر چه رفته نوجوانی لیک در گلزار عشق
خادم پیرم هنوزم بو کنِ گلخانه ام

نوحه خوانی بر حسین منصب شاهانه

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 14:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیا در کربلا محشر ببین کین گستری بنگر
نظر کن در حریم کبریا غارتگری بنگر

فروشنده حسین و جنس هستی، مشتری یزدان
بیا کالا ببین بایع نگه کن مشتری بنگر

چنان مجنون شده لیلا که بگذشت از علی اکبر
نفوذ عشق بین تسلیم مهر مادری بنگر

به فکر خیر امت بود وقت مرگ فرزندش
ز همت کشته شد، امت ببین پیغمبری بنگر

ز بی آبی به وقت مرگ هم عباس نام آور
خجل بود از سکینه، یادگار حیدری بنگر

به جای آب، خون پاشیده شد در راه از غیرت
به دشت عشق فرمانده ببین، فرمانبری بنگر

پی انگشتری بُبْرید انگشتِ شه دین را
جفای ساربان بین و اصول چاکری بنگر

به جای شاه دین فرمانده خیل اسیران شد
مقام زینبی را بین، وفای خواهری بنگر

برای گ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تشنه ام آبِ حیاتی برسانید به من
لذّتِ صوم و صلاتی برسانید به من

رمضان آمد و گفتم: بِعَلیٍّ ألعفو...
گوشه-چشمی؛ نظَراتی برسانید به من

توبه کردم به خدا تا که محلّم بدهید
طبق عادت حسَناتی برسانید به من

غرق در معصیتم! شوقِ هدایت دارم
باز کشتیِ نجاتی برسانید به من

رزقِ چشمان ِ مرا بیشتر از پیش کنید
کنج هیئت برَکاتی برسانید به من

تا که جاری شوم از روضۂ جانسوزِ حسین(ع)
خبر از آب فراتی برسانید به من

نگذارید از این داغ شبی دق بکنم
لااقل یک عتباتی برسانید به من

کربلا، حرکتِ پرچم، من و بین الحرمین
باز هم برگ براتی برسانید به من!

• جمعه
• 20
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 18:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#امام_حسین
#شب_جمعه
#دلتنگ_کربلا

درمانده ام و جز تو هوایی به سرم نیست
دور از تو توان بر دل و بر بال و پرم نیست

دلتنگ توام باز طلب کن تو گدا را
درمان دل تنگ به جز صحن حرم نیست

#وحید_زحمت_کش_شهری

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

عمری به جز مرور عطش سر نکرده‌ایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکرده‌ایم

دریا! از آن غروب که سر داده‌ای به خاک
خاکی نمانده است که بر سر نکرده‌ایم

ای گل چه زود رفتی از این باغ، ما هنوز
خود را به زیر پای تو پرپر نکرده‌ایم...

غیر از حدیث پیرهنت هر که هر چه گفت
باور کن ای عزیز که باور نکرده‌ایم

• سه شنبه
• 31
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 23:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چقدر مانده به دریا، به آستان حسین
پر از طراوت عشق است آسمان حسین

بگو که نام مرا دل شکسته بنویسند
بگو! که می‌رسد از راه کاروان حسین

همیشه دل‌نگرانم مباد خط بخورد
شناسنامه‌ام از نام دوستان حسین

هنوز حسرت آن روز در دلم جاری‌ست
به کربلا نرسیدیم در زمان حسین

مرور کرده‌ام این قصه را هزاران بار
نمی‌شود به‌خدا کهنه، داستان حسین

به جستجوی چه هستی از آفتاب بپرس!
که هست در همه جای جهان، نشان حسین...

هنوز می‌وزد احساس شرم از هر رُود
قصیده‌ای نسرودند نذر جان حسین

نداشتم به جز این بیت‌ها ره‌آوردی
که پیش‌کش کنم آن را به آستان حسین

بهار بود، که یک شب به خواب می‌دیدم
به کربلا، شده‌ام باز میهمان حسین!

• جمعه
• 3
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عالم همه خاک کربلا بایدمان
پیوسته به لب، خدا خدا! بایدمان
تا پاک شود زمین ز ابناء یزید
همواره حسین مقتدا بایدمان

گر بر ستم قرون برآشفت حسین
بیداری ما خواست، به خون خفت حسین
آن‌جا که زبان محرم اسرار نبود
با لهجۀ خون سرّ مگو گفت حسین

دیروز اگر رو به قتال آوردیم
در پاسخ تو زبان لال آوردیم
امروز به خیمه‌گاه آن دعوت ناب
صد علقمه لبیک زلال آوردیم

• جمعه
• 3
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خدا میخره همین امشب، اشک چشمای تر ما رو
توی کربلا بگیره کاش، نفسای آخر ما رو

دوری عذابه واسه من حرم لازم
امضا کن آقا به قمر بنی هاشم
جون رقیه بیا حاجت روامون کن
خرجی راه تو بشه مالمون دائم

عطاکردی، نمک و نون سفره ی منو
حرم گردی، عطا بکن به این سینه زنو
تو که مردی، بنا نداری دل شکستنو

(یا مولا ثارالله ثارالله ثارالله)
◼️◽️▪️◽️◼️

تو میخوای که محترم باشم، خاک پای مادرم باشم
من میخوام با مادرم آقا، یه محرم تو محرم باشم

گفت مادرم که فقط امام حسین اصله
تو روضه ی تو همیشه سیم من وصله
من کل سالو واسه تو روضه میگیرم
گریه براتو یه میوه ی چهار فصله

شدم شاخص، میشناسنم توی سینه زنی
تو هر مجلس، میدونم

• سه شنبه
• 7
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

لطفت به دل شکسته هر گاه رسد
در ثانیه ای دلم به الله رسد

بعد از شب قدر رمضان منتظریم
تااینکه محرم تو از راه رسد

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:

دوباره بازشده شور و نوایم،
تموم ذکرم و همه دعایم،
طلب کن تو مرا حرم حسین جان،
خرابم و خمارکربلایم،

کربلاببرم سایه ی سرم،
کربلا ببرم یارو یاورم،
کربلا ببرم گدای این درم،
ای تو اربابم،

کربلا ببرم نازنین من،
کربلا ببرم مه جبین من،
کربلا ببرم بی قرین من،
درنایابم،

ابی عبدالله یابن فاطمه (س)

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
بند دوم:

نفس میزنم آقا ازدم تو،
کنم زندگی زیرپرچم تو،
به ولله گرفتم آبرو مو،
ز اشک ماتم محرم تو،

بی تو من میمیرم ای نگارمن،
بی تو من میمیرم ای قرار من،
بی تو من میمیرم اعتبار من،
تویی آقایم،

بی تو من میمیرم معنی کرم،
بی تو من میمیرم شاه محترم
بی تو من میمیرم رام بده حرم،
تویی

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به ‌عشق نینوا اونا که مبتلا شدن
اَنیس غربت و مشتریِ بلا شدن
شهیدا زائرِ حرم کربلا ‌شدن
حسین آقام آقا حسین آقام آقام آقا

ایشالا ما باشیم پیرو راهِ اون خوبا
صیاد و همت و حججی و جهان آرا
با یا حسین بشیم زائر شاه کربلا
حسین آقام آقا حسین آقام آقام آقا

با این خوبا بریم با پای دل به کربلا
آخه چه جور بگم از اون زمین پر بلا
همون جایی که شد سرِ آقای ما جدا
حسین آقام آقا حسین آقام آقام آقا

با نعل تازه و نیزه به گودال اومدن
به قصد قُربِ حق،خونِ خدارو میزدن
چیزی نمونده بود توو قتلگاه از اون بدن
حسین آقام آقا حسین آقام آقام آقا

همه به سمت اون بدن هجوم آوردن و
دل شکستهٔ مادرش و آزُردن و
عمامهٔ امام رو ه

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:18
• نوشته شده توسط
• sdcsd

یا حسین علیه السلام

ما را حلال کن

ما بی قرار سِرّ نی و نی نوا شدیم
از لحظه ای که با غم تو آشنا شدیم

مِهرت کجا و کی به دل و جانمان نشست ..!
کین گونه داغدار غم کربلا شدیم

ما را نیافرید خدا ، جز برای تو
ما از ازل به عشق شما مبتلا شدیم

تقسیم شد وظایف و صد شکر بعد از آن
آقای ما شدی و گدای شما شدیم

حتما دعای فاطمه در روضه ها گرفت
بخشوده ی عنایت خیرالنسا شدیم

با افتخار نوکریت قد کشیده ایم
شکر خدا که سینه زن روضه ها شدیم

ما را حلال کن که نمکدان شکسته ایم
ما را حلال کن کن که اسیر خطا شدیم

نعیمه امامی اشلق. ۱۷-۱۸ اردیبهشت ۹۸

• سه شنبه
• 28
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• نعیمه امامی اشلق

ای که به عشقت اسیر، خیلِ بنی‌آدم‌اند!
سوختگان غمت، با غم دل خُرّم‌اند

هر که غمت را خرید، عشرت عالَم فروخت
باخبرانِ غمت، بی‌خبر از عالَم‌اند

در شکن طُرّه‌ات، بسته دل عالمی‌ست
وآن همه دل‌بستگان، عقده‌گشای هم‌اند

یوسف مصرِ بقا، در همه عالم تویی
در طلبت مرد و زن، آمده با دِرهم‌اند

تاج سر بوالبشر، خاک شهیدان توست
کاین شهدا تا ابد، فخر بنی‌آدم‌اند...

چون به جهان خُرّمی، جز غم روی تو نیست
باده‌کشان غمت، مست شراب غم‌اند

عقد عزای تو بست، سنّت اسلام و بس
سلسلۀ کائنات، حلقۀ این ماتم‌اند

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند
خیل ملک در رکوع، پیش لوایت خم‌اند

خاک سر کوی تو، زنده کند مرده را
زان که شهیدان

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:17
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

خاک تو،که کمتر زعقیق یمنی نیست
این گوهرشهوارکه قیمت شدنی نیست

مستند اگرفوج ملائک به سماوات
ازعطرتو باشد ز اویس قرنی نیست

تا شعلهی داغ تو نیفتد به دل خلق
هرسینه به اندوه وغمت سوختنی نیست

گرحاتم طایی بشود باز فقیراست
آن کس که گدای تو نگردیدغنی نیست

یادآوری از سینۀ خونین تو کردیم
منظوراز این سینه زدن، سینه زنی نیست

پیغام تو این بود که ذلّت نپذیرید
قربان تن تو، سخن ازبی کفنی نیست

آیات وجودت همگی کرب وبلایی است
این سوره ی برنیزه که مکی، مدنی نیست

چشمش به ره منتقم خون تو مانده است
آن پرچم سرخی که به رنگ چمنی نیست

روزی که «وفایی»زنداو تکیه به کعبه
کارش به خداوند به جزبت شکنی نیست

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از کودکی که هیات تو کربلام بود
اسم تو لحظه لحظه به روی لبام بود

با پرچم سیاه تو چشمم انیس گشت
خاک در حسینیه ات توتیام بود

یک بند نوحه بود و دوخط شعر سوزناک
این ابتدای حزن و شروع عزام بود

قبل از طلوع ناله خورشید مادحان
سوز و گداز عشق درون صدام بود

میخواستم برای شما مشکی اش کنم
از پیرهن گرفته و تا کفش پام بود

حتی غڌای خانه دگر لڌتی نداشت
بر قیمه محرم تو اشتهام بود

شبهای دسته جات عزا یادشان به خیر
با شیشه گلاب که در دستهام بود

در صرف چای وقت تعارف زدن نبود
یک جرعه عشق بود و زمان شفام بود

حالا گڌشته آن لحظات سبک شدن
پرواز من نتیجه حال و هوام بود

این روزها شبیه همان کودکی شدم
که بیقرار دید

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل دریام توی مد و جزره
متلاطمم تو آرومم کن
ای خدا به حق زهرا نذر
روضه ی حسین مظلومم کن
شبای محرمه، ماه ماتمه،دل پر از غمه
بخون دل از این عزا، داغ جان فزا ، واسه فاطمه
بوی محرمه می پیچه بین ماها
با همه دنیا فرق داره حسین ماها
(حسین یا ثارالله)

خواستم از خدا که عمرم وقف
روضه ی حسین زهرا باشه
تو سفینه النجاتی آقا
پس سوار می کنی تا جا باشه
تویی دین و باورم، بانی کرم ، سایه ی سرم
دارم آه سینه سوز، کاش بشم یه روز راهی حرم
کرب و بلا قبله ی دلهای دیوونه ست
بی برو برگرد حرمت یکی یه دونه ست
(حسین یا ثارالله)

عمریه که با دعای مادر
حسرت نگاه به گنبد دارم
اگه قسمتم نشد پابوست
باز خدا رو شکر که مشهد دارم

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خوب و بد بودن ما ربط ندارد به کسی
هر چه هستیم سر ِ سفره حضرت هستیم
می خورد غبطه به ما زاهد سجاده نشین
تا که با نام تو مشغول عبادت هستیم
کوله بار گنه از شانه ما بردارند
در همان ثانیه که زیر علامت هستیم

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شبها که در حسینیه ها گریه می کنیم
با روضه های کرب و بلا گریه می کنیم
.
تطهیر می شود دلِ آلوده از گناه
تا در عزای خونِ خدا گریه می کنیم
.
خانه تکانیِ دلِ ما در مُحرَّم است
از غُصّه تا شَویم رَها، گریه می کنیم
.
گریه برای یوسُفِ زَهرا فَریضه است
مانندِ او به صُبح و مَسا گریه می کنیم
.
زهرا برای تَک تَکِ مان می کُند دعا
تا سینه می زنیم وَ یا گریه می کنیم
.
روزِ نُهُم که ذکرِ اَبَاالفَضل اَفضل است
در ماتمِ دو دستِ جُدا گریه می کنیم
.
روزِ دَهُم که واردِ گودال می شویم
همراهِ مادرِ شُهدا گریه می کنیم
.
روزی به سَیِّدُالشُّهَداء خَنده کرده اند
عُمری به سَیِّدُالشُّهَداء گریه می کنیم
.
وقتی که حرفِ غا

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 09:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بدونه عالم اینو
مسیر ما حسینه
تو راه عزتیم ما
امیر ما حسینه

نوکری براش سعادته
اصل دین ما ولایته
پای کار راه حق بودن
رمز عزت و شهادته

توی این مسیر تا زمانی که بشکنه قفس
رمزش اینه که پا بذاری روی دل و هوس

سیدی حسین

به صف شدن دوباره
جوونای حسینی
شبیه روزای جنگ
فدایی خمینی

جبهه راه قدس و کربلاس
عشق ما شهید سر جداس
توی این مسیر صعب و سخت
هیئت عرصه جهاد ماس

منبر حسین میشه سنگر جنگ نرم ما
روضه ی حسین هیئت حسین میشه کربلا

سیدی حسین

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حسین مظلوم یعنی
به طفلی داغ مادر دیدن
شکسته فرق حیدر دیدن
پاره جگر برادر دیدن

حسین مظلوم یعنی
جَوونتو ببینی در خون
طفلی دهد روی دستت جون
کشی تیر از گلویش بیرون
*
کوفیِ بی حیا یعنی
نان و نمک ز حیدر خوردن
حسینشو به گودال بردن
به طعنه زینبو آزردن

کوفیِ بی حیا یعنی
حمله به خیمه های سوزان
صله دادن به نیزه داران
سنگ جفا زدن بر طفلان
*
گودیِ قتلگه یعنی
غریبی که تشنه لب تنهاست
سرش روی دامن زهراست
بر سر عمّامه اش بلواست

گودیِ قتلگه یعنی
یه ناله ی غریب مادر
به روی تل رسیده خواهر
گرفتن انتقام حیدر

• یکشنبه
• 16
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حسین حسین ، تمام آبروی عالمین 3

نزار آقام ، چشام ز گریه بر تو سیر بشه
نزار آقام ، به درد و غم دلم اسیر بشه
نزار آقام ، زیارتم دوباره دیر بشه

حسین حسین ، تمام آبروی عالمین 3

حسین فدات ، تموم زندگیِ نوکرات
حسین فدات ، فدای اشک چشم بچه هات
حسین فدات ، فدای اشک و آه و گریه هات

حسین حسین ، تمام آبروی عالمین 3

به زینبو ، جان علی به حق مادرت
خودت آقام ، دعایی کن برای نوکرت
دلم میخواد شهید بشم شبیه اکبرت

حسین حسین ، تمام آبروی عالمین 3

• یکشنبه
• 16
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شاید تو خواستی غزلی را که نذر توست
اینگونه زخم خورده و بی‌سر بیاورم

یک قطعه خواندی از روی نی، شاعرت شدم
آن قطعه را نشد به غزل دربیاورم

یک پرده خواندی از روی نی، آتشم زدی
این شعله را چگونه به دفتر بیاورم

با حنجر تو کاری اگر خنجری نداشت
کاری نداشت واژۀ بهتر بیاورم

وقف تو اشک‌ها و غزل‌هام، تا اگر
گفتی گواه عشق بیاور، بیاورم

فصل عزا تمام شد اما چگونه من
پیراهن عزای تو را دربیاورم

تا می‌وزید نام تو پر می‌کشید دل
چیزی نمانده بود که پر دربیاورم

نزدیک بود در تب گودال قتلگاه
از عرش ربنای تو سر دربیاورم

با اشک آمدم به وداعت که لااقل
آبی برایت این دم آخر بیاورم

این واژه‌ها به کار رثایت نیامدند
ب

• دوشنبه
• 17
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چون لاله به ساحت چمن می‌سوزم
با یاد تو پاره پاره تن می‌سوزم
در حسرت بوسه‌ای که خنجر آن روز
بر حلق تو زد، هنوز من می‌سوزم

• دوشنبه
• 17
• تیر
• 1398
• ساعت
• 17:44
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

شوریده سری که شرح ایمان می‌کرد
هفتاد و دو فصلِ سرخ عنوان می‌کرد
با نای بریده نیز بر منبرِ نی
تفسیر خجسته‌ای ز قرآن می‌کرد

دریا به طلب از برهوت تو گذشت
یک قافله نعره در سکوت تو گذشت
آن روز اگرچه تشنه بودی، اما
صد رشته قنات در قنوت تو گذشت

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرد آزاده حسین‌ است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش

عوض آب زر، از خون سر این جمله نوشت
ای خوش آن کاو نکند بستر راحت، تلفش

امتحان کرد ز اصحاب، در آخر شبِ عمر
تا به جز مردم آزاده نماند، به صفش

درس غیرت ز وی آموز که تا در دم مرگ
دیده سوی حرم و حفظ زنان، بُد هدفش

برفشاندی به سوی چرخ که این هدیهٔ ماست
گشت از خون سر آن لحظه که لبریز کفش

سوخت کاخ ستمِ پور معاویه به شام
آتشین خطبهٔ زینب که ز دل بود تفش...

«خوشدل» این منزلتی نیست که هرکس باید
که جهان ناقد و ماییم چو دُرّ و خزفش

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود

لهیب تشنگی‌ات، روح دشت را می‌سوخت
فرات موج‌زنان گرچه در کنار تو بود

به رزم، قصد فنای جهان، گرت می‌بود
نه آسمان، نه زمین، مردِ کارزار تو بود

اگر شجاعت و ایثار، جاودانی شد
ز خون پاکِ دلیران جان‌نثار تو بود

به جای ماند اگر نامی از جوانمردی
ز پایمردی یاران نام‌دار تو بود

به پیشواز اجل آن چنان کمر بستی
که مرگ، مضطرب از طفل شیرخوار تو بود

شُکوه نام بلند تو، جاودان باقی‌ست
که سربلندی و آزادگی، شعار تو بود

به روی دست تو پرپر شد از خدنگ ستم
گلی که از چمن حُسن، یادگار تو بود

اگرچه گلشنت ای باغبان به غارت رفت
خزانِ باغِ تو، آغازِ نو

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خورشیدبرادرم! تو که می‌رفتی
انگار غروب عمر زینب شده بود

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

نمی‌دانم تو را در ابر دیدم یا كجا دیدم
به هر جایی كه رو كردم، فقط روی تو را دیدم...

تو مانند ترنم، مثل گل، عین غزل بودی
تو را شكل توسّل، مثل ندبه، چون دعا دیدم

دوباره «لیلة القدر» آمد و شوریدگی‌هایم
تب شعر و غزل گل كرد و شور نینوا دیدم

شب موییدنِ شب آمد و موییدن شاعر
شكستم در خودم، از بس كه باران بلا دیدم

صدایت كردم و آیینه‌ها تابید در چشمم
نگاهم را به دالان بهشتی تازه، وا دیدم

نگاهم كردی و باران یكریز غزل آمد
نگاهت كردم و رنگین كمانی از خدا دیدم

تو را در شمع‌ها، قندیل‌ها، در عود، در اسپند
دلم را پَر زنان در حلقهٔ پروانه‌ها دیدم

تو را پیچیده در خون، در حریر ظهر عاشورا
تو را در واژه‌های

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
ای تشنه‌لبی که اِذن باران با توست!
از شرم تو ابرها عرق ریخته‌اند

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی