امام حسین علیه السلام

روضه شروع شد دل ما را بیاورید
سرمایه ام سلاح بکا را بیاورید
یک سال می شود که پرم وا نمی شود
دستم به آسمان تو بالا نمی شود
یک سال می شود که دلم خاک خورده است
این چشم خشک راه به جایی نبرده است
حالا شروع تازه برایم فراهم است
(تحویل سال سوخته گان از محرم است)
پرواز عشق با پر گریه میسر است
توبه به پای روضه اگر شد چه بهتر است
تعلیم درس عشق که در روضه می شود
بالاتر از مکاتب صد حوزه می شود
این عشق پر بهاست به عالم نمی دهم
من طعم چای روضه به زمزم نمی دهم
اینجا فرشته های خدا صف کشیده اند
هر قطره قطره اشک شما را خریده اند
این لحظه ها چقدر پر از نور می شویم
چه ساده از عذاب خدا دور می شویم
دلتنگ روضه هستم

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل مردان خدا راست ز نور تو حیات
یا قتیل العبرات
شده محکم ز مناجات تو ارکان صلات
یا قتیل العبرات
بابی انت و امی گل گلزار رسول
راحت جان بتول
مرتضی سیرت و صورت حسن و حمزه صفات
یا قتیل العبرات
ما ز نور تو رسیدیم به سر منزل عشق
ای قرار دل عشق
چون تو مصباح هدی هستی و کشتی نجات
یا قتیل العبرات
گوش دل قصه ی جانسوز تو روزی که شنید
خونم از دیده چکید
که لب تشنه شدی کشته لبِ آب فرات
یا قتیل العبرات
نوه ی احمد مختار یل بدر و حنین
سیدالعشق حسین
یافت از خون تو و اهل تو اسلام ثبات
یا قتیل العبرات

شاعر : عباس خوش عمل کاشانی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

سلام بر بدن تو سلام بر سر تو
سلام بر لب خشکیده و مطهر تو
به بوسه گاه گلویت و بوسه ی جدت
سپس سلام به رگ های پاک حنجر تو
به تار و پود سیاه لباس گریه کنان
تمام این دهه ی جانگداز آخر تو
فقط سلام که عرض ارادتی باشد
خدا کند برسد از دلم به محضر تو
سلام های مکرر نثار جسمت، بر
هزار و نهصد و پنجاه جای پیکر تو
سلام من به تو و اضطراب چشمانت
به خیمه های فروزان در برابر تو
سلام من به تو و " مادر " و به اجدادت
سپس سلام به " پیراهن " معطر تو
سلام من به تو و نیزه ای که خم گردید
ادب نمود به بانوی ما، به دختر تو
سلام من به علی اکبر و حبیب و زهیر
و صد سلام به سقای ماه منظر تو
اگر به محضر خواهر سلام من برسد
بگو: "

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را نوشته اند گدا دور خیمه ات
ما را رسانده است خدا دور خیمه ات
یکسال منتظر نشستم و اشکم روانه بود
در آرزوی ماه عزا دور خیمه ات
هر سال اجر حج تمتع به من رسید
گشتم هزار مرتبه تا دور خیمه ات
امسال هم بیا و دلم را مقیم کن
ارباب، سیدالشهدا دور خیمه ات
ای کعبۀ امید، ندارد خدا وکیل
حتی بهشت قدر و بها دور خیمه ات
بازار مصر هم چو تو یوسف ندیده است
عیسی نشسته بهر شفا دور خیمه ات
ای کاش جان من ز تنم پَر کشیده بود
در بین روضه های شما دور خیمه ات
ماه محرم است دلم سال ها نشست
در آروزی کرببلا دور خیمه ات

شاعر : مهدی صفی یاری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

من همنشین دردم و مهمان هیئتم
من هم یکی ز خیل محبان عترتم
تو رحمت وسیع خدایی امام عشق
من ریزه خوار دائمی خوان رحمتم
یک آرزو میان دلم بی نتیجه ماند
آن هم زیارت است که گردیده حسرتم
روزی شبیه روز تو در روضه ها نبود
من داغدار این همه ذکر مصیبتم
خاک تمام عالم امکان برای غیر
مشتاق مشت کوچکی از خاک تربتم
بر روی قبر من بنگارید این سخن
من کشتۀ غریبی ارباب محنتم
شاعر:ناهید قبادی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن خدایی که شما را به دو عالم بخشید
از زیادی گلت نیز به مریم بخشید
طلب آب هر آن کس که از این درگه کرد
صاحب خانه به او چشمۀ زمزم بخشید
ای گران قدر! ندانست کسی قدر تو را
بس که دست تو به ما رزق فراهم بخشید
شب میلاد تو مادر به همه عیدی داد
و به ما سینه زنان خیمه و پرچم بخشید
کرمی را که به آن حاتم طایی شهره ست
شیرخوار تو کرم کرد و به حاتم بخشید
کربلایی نشده! راه گدایی این نیست
عیب از توست اگر دوست به تو کم بخشید
بالحسین رمضان کار خودش را کرد و
آخرش شاه مرا ماه محرم بخشید
پیرمردی وسط روضه مان گفت حسین-
-من نگفتم، ولی ارباب مرا هم بخشید!
شاعر:پیمان طالبی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون تیر عشق جا به کمان بلا کند
اول نشست، بر دلِ اهل ولا کند
در حیرتند خیره سران از چه عشق دوست
احباب را به بند بلا مبتلا کند
بیگانه را تحمل بار نیاز نیست
معشوق، ناز خود همه بر آشنا کند
تن پرور از کجا و تمنّای وصل دوست
دردی ندارد او که طبیبش دوا کند
آن را که نیست شور حسینی به سر ز عشق
با دوست کی معامله‌ی کربلا کند
یک باره پشت پا به سرِ ماسوا زند
تا زان میان از این همه خود را سوا کند
آری کسی که کشته‌ی او این بُوَد سزاست
خود را اگر به کشته‌ی خود خون بها کند
باللّه اگر نبود خدا خون بهای او
عالم نبود در خورِ نعلین پای او
شاعر:حجت الاسلام نیر تبریزی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که روی نیزه کمی سر گذاشتی
در چشم ما دو بغض شناور گذاشتی
آن قدر روی نیزه به معراج رفته ای
پا از حریم عرش فراتر گذاشتی
وقتی که خم شدی به روی نیزه، باد گفت:
بر روی شانه های خدا سر گذاشتی
در آسمان نیزه حرم ساختی و بعد
دورش هزار دسته کبوتر گذاشتی
یعنی که ما کبوتر اشک شما شدیم
در چشم ما دو بال مطهر گذاشتی
هر چه لبان تشنه ی تو تشنه تر شدند
در چشم ما دو چشمۀ کوثر گذاشتی
وقتی رسول گریه شدی روی نیزه ها
این کار را به عهدۀ خواهر گذاشتی
از هجمه های سنگ، سرت باز هم شکست
اما تو سر به دامن مادر گذاشتی
شاعر:رحمان نوازنی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

این روزها كه بوی محرم گرفته است
عالم برای داغ تو ماتم گرفته است
در روضه ی بهشت خدا روضه خوان توست
جبریل هم برای تو پرچم گرفته است
قرآن هم از مقاتل مشهور كربلاست
با روضه ای كه سوره ی مریم گرفته است
كعبه سیاه پوش غم توست یا حسین
از خشكی لبت دل زمزم گرفته است
گفتند مرده زنده شده با دم مسیح
بی شك مسیح ذكر تو را دم گرفته است

شاعر : مجید تال

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

باشم ای كاش كه در حال و هوایت امشب
بشوم ذره ی خاك كف پایت امشب
كاسه در دست گرفتم كه گدایت باشم
نظری كن به گدایت به گدایت امشب
بی پناهم و به امید پناه آمده ام
كه پناهم بدهی زیر عبایت امشب
روزها می گذرد،حسرت من پا بر جاست
كاش می شد بروم كرب و بلایت امشب
همگی اشك به چشمیم و همگی مشكی پوش
چون كه آغاز شده ماه عزایت امشب
توی میدان كه نشد جان به شما بسپارم
كاش در روضه بگردیم فدایت امشب
روضه خوان نیست نیازی... تو بیا تا این كه
خودمان روضه بخوانیم برایت امشب
قاریِ تشنه لب سوره كهفی... ای وای!
می رسد از افق نیزه صدایت امشب
شاعر:مجتبی حاذق

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

برایتان چه قدر روضه ها به پا شده است
غمت چگونه درین ظرف سینه جا شده است
به خاطر نظر لطف توست آقا جان!
که جمع هفتگی ما پر از صفا شده است
رسول ترک یکی از هزار مجنونی ست
که از مرام تو پایش به روضه وا شده است
صدای اکبر ناظم صدای نوکرها
که ماندگارترین صوت این عزا شده است
و بعد رفتن یک عمر تازه فهمیدم
که سرو قامت زینب چگونه تا شده است
به پای دل چه غریبانه زائرت گشتم
دلم شکسته و این سینه کربلا شده است
غریب مادری و بهر گریه کن هایت
به عرش مادر پهلو شکسته پا شده است
شاعر:ناهید قبادی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

من با نسیم بیرقتان خوب می شوم
از جذبه ی نگاه تو مجذوب می شوم
مانند یک کویر که مهمان ابرهاست
من در بهار اشک تو مرطوب می شوم
من بی خیال داغ شما نیستم ببین
در بین روضه های تو آشوب می شوم
یک روز اگر که جان بسپارم برای تو
در لوح کربلای تو مکتوب می شوم
این لطف مردم از سر خوبی من نبود
با رمز نام توست که محبوب می شوم
گرچه بدم به لطف شما ای همیشه خوب
از نوکران فاطمه محسوب می شوم
شاعر:ناهید قبادی
:

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

شاه راه عشق باشد پیچ و تابش بیشتر
هر که عاشق پیشه تر حال خرابش بیشتر
هرکه را اندازۀ ظرفیتش مِی می دهند
هر که شد پیر خراباتی شرابش بیشتر
محفل اشک و دعا ما را خدایی می کند
هر که اشکش بیشتر قطعاً ثوابش بیشتر
بهر رفتن سوی میخانه میان عاشقان
خوش به حال آن که می باشد شتابش بیشتر
حسرتی بر دل ندارد آن غلام پیر که
بین روضه طی شد ایام شبابش بیشتر
چشم اگر آلوده گردد اشک آن کم می شود
میوه هر چه دور از آفت باشد آبش بیشتر
پیش اربابش سرش بالاست آن که قبل مرگ
دائماً باشد حواسش به حسابش بیشتر
نهضتی که پرچمش در دست اولاد علی ست
شک ندارم طول عمر انقلابش بیشتر
شاعر:علی ذوالقدر

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای شجر طیبۀ کردگار
وی ثمر نور خداوندگار
سورۀ مستورۀ اردوی وحی
آیت مخزونۀ دارالقرار
خیر کثیر همۀ اولیاء
رحمت موصولۀ لیل و نهار
کون و مکان، مُلک و مَلک را امیر
آب حیات است تو را وامدار
هستی و مستی همه در دست تست
داده خدا در کف تو اختیار
زمرۀ مخلوق گرفتار تو
فطرت هر فرد تو را بی قرار
سَرو بلند علوی قامتت
شاخۀ طوبای جنان را وقار
چهرۀ زیبای تو مصباح نور
بندۀ گیسوی تو شب زنده دار
عطر خداوندی تو بوی سیب
میوۀ لبخند تو فصل بهار
معدن علم ازلی محضرت
برج عمل از تو شده استوار
بی تو شود غرق، بشر در تباه
با تو به ساحل برسد روزگار
مهد تو کشتی نجات بشر
مرکبِ قنداقۀ تو گاهوار
فطرس پر سوخته هر روز و شب
پیک سلام

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

چگونه گریه نریزم به پای عاشورا ؟
من و دو چشم غریبم فدای عاشورا
در آن زمان که دلم را بدست آوردم
هزار مرتبه مَردم برای عاشورا
اگر زمین و زمان تر شده است باران نیست
گرفته دیده ی خیسم عزای عاشورا
هزار مرتبه شکرت که اشکمان جاری است
خدای ماه محرم، خدای عاشورا
به زیر محمل تابوت ما چنین گویید
به عزت و شرف کربلای عاشورا

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

دست از دلم بکش که پُر از روضه های توست
داغی که آتشم زده از نینوای توست
داغی که کرده خم کمر آفتاب را
داغی که ظهر حادثه تنها برای توست
دیگر نمانده رشته ی امید در کفم
جز این دو قطره اشک، که وقف عزای توست
شکر خدا که پای من از روضه قطع نیست
می دانم این که از سر لطف و عطای توست
می دانم این که پیش تو از ذره کمترم
تازه، همین که این شده ام از دعای توست

شاعر : حسین آذری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

كم كم میان روضه تان پیر می شوم
از زندگی بدون شما سیر می شوم
وقتی دلم برای شما تنگ می شود
هر جا كه روضه هست سرازیر می شوم
من یا حسین زنده به اشكم خدا گواست
با گریه بر شماست كه تكثیر می شوم
وقتی كه اشك دادی و این جا نشسته ام
یعنی كه با نگاه تو تقدیر می شوم
یك روز پای عكس ضریح تو دق كنم
یك روز زیر پای تو تصویر می شوم

شاعر : حسن کردی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن کس که با نگاه دل ما شکار کرد
تنها خدا گواست که با ما چه کار کرد
بر ما چشاند لذت سوز جنون عشق
ما را اسیر آتش این انتظار کرد
توفیق داد رخت غلامی به تن کنیم
ما را به نزد خلق چه با اعتبار کرد
مست شراب ناب سحر کرد جان ما
ما را به کوی میکده شب زنده دار کرد
عمری ز دست موج ضلالت نجات داد
بر کشتی هدایت و رحمت سوار کرد
ما را ز داغ کرب وبلا پیرمان نمود
با عشق شاه دشت بلا بیقرار کرد

شاعر : مجید خضرائی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی‌ تو یك‌ لحظه‌ نخواهم‌ همۀ‌ دنیا را
با تو آسوده‌ كنم‌ طی‌، سفر عقبی‌ را
لحظاتی‌ كه‌ به‌ زیر علمت‌ سینه‌ زدم‌
حس‌ نمودم‌ به‌ خدا مرحمت‌ زهرا را
كاش‌ امروز بیاید گل‌ نرگس‌ ز سفر
تا كه‌ زیبا بكند با فرج‌ عاشورا را
همه‌ امید من‌ این‌ است‌ به نام‌ زینب‌
راضی‌ از خویش‌ كنم‌ قلب‌ تو ای‌ مولا را
شادی‌ هر دو جهانم‌ به‌ خدا از غم‌ توست‌
غم‌ تو می‌بَرد از دل‌ همۀ‌ غم ها را

شاعر : جواد حیدری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

لباسی باید از جنس تجلی بر تنت باشد
که عریانی گواه اشتیاق رفتنت باشد
نجیبی مثل اسرار خدا جای شگفتی نیست
اگر جسمت فدای حرمت پیراهنت باشد
اگر کوهی به این سرهای بی تن هم نظر داری
تو زانو می زنی تا کل صحرا دامنت باشد
ازین آتش که در سر داری ای وارسته از هستی
سری باقی نمی ماند که محتاج تنت باشد
تو حق بر گردن توحید داری باز سر دادی
مبادا حقی از حتی سرت بر گردنت باشد
اگر چه وسعت داغ تو در عالم نمی گنجد
خدا می خواست قلب شیعیانت مدفنت باشد

شاعر : هادی جانفدا

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

جام عشقت همیشه جام جم است
از شراب تو سینه پر ز غم است
باید اول ز خود عبور کنم
اختلاف من و تو یک قدم است
در عزای تو حضرت ارباب
هر چه ما گریه می کنیم کم است
گر چه در کار خویش حیرانیم
نقطه ی اتحادمان حرم است
ما مریدان غم کجا برویم؟!
تا که کار مراد ما کرم است

شاعر : مجتبی حاذق

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

تنها دلیل خلقت ما گریه كردن است
راه رسیدنِ به خدا گریه كردن است
آدمْ نبیِّ اشك و كتابش تباكی است
آیین و دین اهل بكاء «گریه كردن» است
باید نشست و منت این پلك را كشید
شرط قبول توبه ی ما گریه كردن است
از اشك چشم ریشه ی جان سبز می شود
سرچشمه ی حیات و بقا گریه كردن است
تا عرش كبریای خداوند می رسد
بال و پر عروج دعا، گریه كردن است
تیر گناه چشمت اگر كور كرده است؟
داروی زخم چشم شما گریه كردن است
اكسیر معجزه گرِ مس های قلب ما
آن كه بدل كند به طلا، گریه كردن است
می سوزم از شرار غم زینب و حسین
كارم شبیه آل عبا گریه كردن است
بار سفر ببند كه ما رفتنی شدیم
خرج سفر به كرببلا گریه كردن است
مرهم به زخم های دل ص

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

زیباترین‌ تبسم‌ ما بعد گریه‌ هاست‌
مشكل‌ترین‌ تكلم‌ ما حین‌ روضه‌ هاست‌
سنگین‌ترین‌ مصیبت‌ ما بی‌ وفایی‌ است‌
بالاترین‌ نشان‌ وفا درك‌ لحظه‌ هاست‌
آن‌ كشته‌ای‌ كه‌ كشتۀ اشك‌ است‌، تشنۀ
‌ آن‌ عاشقی‌ است‌ كز همه‌ رو یار كشته‌ هاست‌
هر روز و شب‌ چو نالۀ‌ هل‌ من‌ معین‌ رسد
لبیك‌ ما سرودن‌ دم‌ها و نوحه‌ هاست‌
ما را حرم‌ نبرد، حرم‌ را به‌ دل‌ رساند
حب‌ حسین‌ كرب‌ و بلائی‌ به‌ سینه‌ هاست‌
مویه‌ كنان‌ نوای‌ دل‌ ابراز می‌كنیم‌
این‌ دل‌ سرای‌ زمزمه‌ و سوز و ناله‌ هاست‌
ما بی‌ حسین‌ ره‌ به‌ قیامت‌ نمی‌بریم‌
جان های‌ ما همیشه‌ عزادار خیمه‌ هاست‌
زیباترین‌ پدیدۀ‌ این‌ شهر پرچم‌ است
‌ پرچم‌، نشان‌ بندگی‌ ما

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

بلبل در قفسیم و ز چمن می‌گوییم
یا اویسیم و مدیحت ز قرن می‌گوییم
یا که مانند مسافر ز وطن می‌گوییم
«گر چه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم
بعد منزل نبود در سفر روحانی»
در دلم بود شوم زائر بین الحرمین
مادرم بود مشوّق که ادا سازم دین
پدر آهسته مرا گفت که ای نور دو عین
«هر دری بسته بود جز در پرفیض حسین
این در خانه عشق است که بازاست هنوز»
کیست آن کس که به نام تو عسل‌نوش نگشت؟
قصّه‌ی تو که شنیده است که مدهوش نگشت؟
یادِ تو از دل تاریخ فراموش نگشت
«دشمنت کشت ولی نورتو خاموش نگشت
آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست»
دست اگر هست همانا ید بیضا باشد
لب اگر هست لب لعل مسیحا باشد
غم اگر هست غم یوسف زهرا باشد
«دل

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

مقیم‌ تربت‌ عشقم‌ به‌ نینوای‌ حسین‌
روم‌ به‌ ماه‌ محرم‌، به‌ كربلای‌ حسین‌
اگر چه‌ بال‌ شكسته‌ میان‌ مرغانم‌
به‌ نینوا بكشم‌ پر ز روضه‌های‌ حسین‌
گهی‌ كه‌ آب‌ بنوشم‌ به‌ یاد لب هایش‌
كه‌ بود تشنه‌، بگویم‌ شوم‌ فدای‌ حسین‌
زهیر وار بگویم‌ اگر اجازه‌ دهد
هزار بار سرم‌ را دهم‌ به‌ پای‌ حسین‌
در آن‌ سرای‌ نباشد بقای‌ جاویدش‌
هر آن‌ كسی‌ كه‌ نشد این‌ سرا فنای‌ حسین‌
تو ای‌ عزیز اگر خوب‌ بشنوی‌ آید
میان‌ روضه‌ به‌ گوش‌ دلت‌ صدای‌ حسین‌
غریبه‌ باش‌ ولیكن‌ نباش‌ بیگانه‌
كه‌ می‌شوی‌ به‌ غریبی‌ تو آشنای‌ حسین‌
شاعر:محمود ژولیده

شاعر : محمود ژولیده

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

از تو خدا بهشت مجسم درست کرد
داغ تو را بهانه آدم درست کرد
آمد تو را به سینه عالم نشاند و بعد
از آتش ضریح تو مرهم درست کرد
بعداً به پای فجر گلویت که سرخ بود
با اشک و آه سوره مریم درست کرد
از قطعه قطعه شعر تو آمد قصیده ساخت
آخر ردیف ناب تو را غم درست کرد
در کوچه های هیئت تو جبریل ماند
از گریه های گریه کنان دم درست کرد
معمار زخم های تو از ابتدای من
در عرش چشم، خانه ی شبنم درست کرد
رگ رگ رگ بریده شده، دست خنجری
از بوسه گاه حضرت خاتم درست کرد
سرشانه های فاطمه لرزید تا به حشر
وقتی خدا نسیم محرم درست کرد

شاعر : علیرضا لک

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

از بس حجاب آمده بر چشم تار ما
غافل شدیم زان که تو هستی کنار ما
غیر از مزاحمت که برایت نداشتیم
برداشتی ز مرحمت خویش بار ما
گیرم نشد به کرب و بلا دفنمان کنند
ای کاش در حسینیه باشد مزار ما
نام تو بغض هر سحر ماست یا حسین
خارج شده عنانِ غم از اختیار ما
ما قرص نان ز گندم شهر تو می خوریم
چرخد از آسیاب شما روزگار ما
از آن زمان که خون تو شد خرج ملک ری
شد خانه ی عزات دلِ بی قرار ما

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که خون در رگ است و جان به تنم
به عزیزت قسم که سینه زنم
آن که از گاهواره تا مردن
دیده اش از غمت تر است، منم
شیر مادر نخورده، بابایم
تربتت را نهاد در دهنم
عاقبت بین روضه می میرم
جامه ی نوکری شود کفنم
یاکریمِ کریم می باشم
من حسینی ز دولت حسنم
در جوانی ز ماتمت پیرم
گر بگویی بمیر می میرم
من که این گونه در هیاهویم
تا نفس هست از تو می گویم
جان زهرا همیشه وقت نماز
مُهری از تربت تو می جویم
کُنج هیئت دل کِدِر شده را
زود با اشک و آه می شویم
عطر سیب حضور سرخت را
دائماً بین روضه می بویم
روضه خوان قتلگاه رفته و من
زائر ناله های بانویم
مادرت بود بی قرارم کرد
درِ این خانه ماندگارم کرد
ای خدا در تلاوتت جاری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر دل که سوزِ عشق تکانش نمی دهد
حق در حریم قرب مکانش نمی دهد
کس تا شکسته دل نشود، التفات دوست
درد و بلای دوست به جانش نمی دهد
تا خون نمی کند دل مهتاب را فلک
یک آسمان ستاره نشانش نمی دهد
هر لاله ای که داغ ندیده است پرده وار
جا در صف شکسته دلانش نمی دهد
هر دل که نیست عاشق کرببلا، خدای
عشق حسین و سوز نهانش نمی دهد
تا آشنای عشق شود عاقبت بخیر
جز حرف نینوا به زبانش نمی دهد

شاعر : محمد جواد غفورزاده

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

کربلا آن قَدر کشش دارد که مرا جذب کرده گودالش
کاروانی که رفته می خواهد بکشاند مرا به دنبالش
هر سلامی که داده ام حالا زائر این حوالیم کرده
می برد با خودش مرا فطرس می نشاند مرا روی بالش
کربلا نه، همان بهشتی که می وزد بوی سیب از همه جاش
می کشد سمت خود هر آدم را میوه های رسیده و کالش
هر شب جمعه ای که می آید شب پُر رفت و آمدی دارد
زائرش قابل شناسایی است از غبار نشسته بر شالش
قبله شش گوشه می شود این جا، می شود هر طرف نمازی خواند
به مفاتیح احتیاجی نیست بس که آسان شده است اعمالش
گریه کردن دعای آسانی است پیش تو یا محوّل الاحوال
هر کسی بر تو اشک می ریزد با تو تحویل می شود سالش
"من اتاکم نجی" عجب ذکری اس

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• یحیی