امام حسین علیه السلام

روضه خوان آمده وباز نگاهم تر نیست
دوست دارم بپرم تا حرم ،اما پر نیست
سینه زنهای اهالی بهشتید شما
مطمئنا" زشما هیچ کسی برتر نیست
همه مستیم توکلت علی الله بگو
مستی واقعی از غیر می کوثر نیست
فکر ارباب خودت باش نه فکر دنیا
نوکر شاه که در وادی سیم و زر نیست
سالها قبل دلم شور ونواهایی داشت
ذره ای از تب عشقش به دلم دیگر نیست
دلم آلوده شده ، روضه ندارد تأثیر
ورنه این گوش همان طور که بوده ،کر نیست
هرکه ارباب خودش را به کسی بفروشد
به تن پاره ارباب قسم نوکر نیست
هرکه با روضه عجین نیست خدا می داند
لایق نوکری فاطمه وحیدر نیست
هرکه با نام رقیه جگرش می سوزد
دم مردن به بر فاطمه بی یاور نیست
من قسم می خورم آقا

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

خودم را ازاول ، دوباره کشیدم
نشستم برایت ستاره کشیدم
کمی گریه کردم و پایین چشمم
نشستم دو تا راه چاره کشیدم
نشستم در این روضه های پر از نور
بهشتی پر از استعاره کشیدم
و آن دست هایی که سینه زنت بود
شبیه هزاران مناره کشیدم
به دنبال تو انبیاء را پیاده
تو را روی نیزه سواره کشیدم
و چندین شب بعد، در یک خرابه
تو را روی دست ستاره کشیدم
نمی شد بخوانی ؛ ولی روضه اش را
فقط یک کمی با اشاره کشیدم
قدش کوچکش خم شده بود و او را
در آغوش یاس بهاره کشیدم
دل علقمه خون شد آن لحظه که
سرش معجری پاره پاره کشیدم

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

پیراهن عزای تو "جوشن کبیر" ماست
ذکر سلام بر تو" دعای مجیر" ماست
پیراهنی که پرچم سیّار کربلاست
بر شانه بلند ، ولی سر بزیر ماست
ما را دراین لباس بهشتی کفن کنید
زیرا پر از شمیم خوش و دلپذیر ماست
ما از غبار روضه ، شفاها گرفته ایم
فردا هم ، این لباس عزا، دستگیر ماست
هرکس بر این لباس عزا طعنه می زند
فردا برای یک نخ آن هم ،اسیر ماست
روضه شروع شد؛ روضه ی جانسوز پیرهن
آن پیرهن که سایه عرش حریر ماست
جانم فدای پیرهن مثله مثله اش
آن کشته فتاده به هامون امیر ماست

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

چقدر بر سر نیزه خدا خدا کردی
در آسمان که نشستی، مرا دعا کردی
به کربلا نرسیدم ؛ قضا شد ه بودم
در این "نمازِ محرم" مرا ادا کردی
چقدر نامه در خانه ام فرستادی
چقدر دعوت رسمی از این گدا کردی
اگر چه من نشنیدم ولی شما هر بار
به دیدن و به رسیدن مرا صدا کردی
برای اینکه بگیری دو دست دور مرا
به روی نیزه ، سر زُلف را رها کردی
برای اینکه منم جزو کربلا باشم
قنوت گریه گرفتی و ربّنا کردی
چه فرق می کند امروز یا همان دیروز
مرا به مقتل خود بردی و فدا کردی
چه مقتلی که پر از گریه های مادر بود
تو نیز گریه در آغوش نیزه ها کردی

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوباره روضه گرفتی و جانمان دادی
مسیر کرببلا را نشانمان دادی
شکسته بال ترین فطرس زمین بودیم
ولی تو بال و پر آسمانمان دادی
بدون آب و هوای بهشت می مردیم
هوای روضه؛ هوای بهشتمان دادی
اگر چه دیر رسیدیم روز عاشورا
ولی برای رسیدن زمانمان دادی
اگر چه دیر رسیدیم و سر به نیزه شدی
به روی نیزه ولی سایبانمان دادی
از آن همه عظمت عاجزانه لال شدیم
ولی به گریه دوباره زبانمان دادی
به دست گریه زینب اسیرمان کردی
برای این همه ماتم توانمان دادی

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که روی نیزه کمی سر گذاشتی
در چشم ما دو بغض شناور گذاشتی
آنقدر روی نیزه به معراج رفته ای
پا از حریم عرش فراتر گذاشتی
وقتی که خم شدی به روی نیزه ، باد گفت :
بر روی شانه های خدا سر گذاشتی
در آسمان نیزه حرم ساختی و بعد
دورش هزار دسته کبوتر گذاشتی
یعنی که ما کبوتر اشک شما شدیم
در چشم ما دو بال مطهر گذاشتی
هر چه لبان تشنه ی تو تشنه تر شدند
در چشم ما دو چشمه کوثر گذاشتی
وقتی رسول گریه شدی روی نیزه ها
این کار را به عهده خواهر گذاشتی
از هجمه های سنگ، سرت بازهم شکست
اما تو سر به دامن مادر گذاشتی

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

یک روز در عزای خودت میکشی مرا
در اوج روضه های خودت میکشی مرا
یک روز سرخ، مثل غروب محرمی
آقا خودت برای خودت میکشی مرا
گاهی فراز نیزه و گاهی نشیب طشت
در مروه، در صفای خودت میکشی مرا
آن لحظه ای که دخترکت را کنیز خواند
آن لحظه پا به پای خودت میکشی مرا
ای قاری کلام خدا، روی نیزه با
تفسیر آیه های خودت میکشی مرا
شیب الخضیب، زیر تکاپوی تیغ ها
با قطعه قطعه های خودت میکشی مرا

شاعر : سید حسین خدایار

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

جای گله زفاصله ها گریه می کنم
با نام سیدالشهدا گریه می کنم
من که تمام عمر ز داغت گریستم
در بین قبر هم چه بسا گریه می کنم
باید هزار سال برای تو گریه کرد
قدر هزار سال تو را گریه میکنم
من سمت روضه میروم و عابری به من
می گوید التماس دعا گریه می کنم
حالا تو بخش بخش شدی،"یا" شدی و "سین"
حالا تو را هجا به هجا گریه می کنم
تو در ازای اشک به من کربلا بده
من در ازای کرب و بلا گریه می کنم....

شاعر : مهدی پور باک

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

سرم از خاک غم بردار ارباب
به روی دامنت بگذار ارباب
در این دنیا تو هستی آشنایم
مرا دست کسی نسپار ارباب
نشسته پشت در؛ به انتظارم
مرا کی می کنی احضار ؟ ارباب
شبی در خواب میگفت با من
صدایت میکند انگار ارباب
اگر در خانه ات جایی ندارم...
مرا کن نوکر دربار ارباب

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که بی قرار غمت رب العالم است
عبدی چو من به روضه توجان دهدکم است
من نوکر يكي دوشب تو نيَم حسين
هــر لحظه لحظه ی همه عمرم محرم است
دارم نیازها به درخانه ات ولی
گــریه برای تو به نیــازم مقـدم است
اشکی که میتراود از عمق وجود من
ولله جــاودانه تر از چاه زمزم است
اشکی که خالصانه بریزد برای تو
احیا کننده ی دم عیسی بن مریم است
آنجا که روضه ی تو بود جنت من است
جنت برای من تو نباشی جهنم است

شاعر : مهدی ماهوش

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

هی خیس میشویم وعطشناک می رویم
مـا تـشنگان بـه چشمه ی افلاک میرویم
نا پاک و پاک هرچه که هستیم و بوده ایم
ایـنـجـا کــه آمـدیـم هـمـه پـاک مـی رویم
با گریه بر شــمـا مــتولد شــدیــم و بــاز
بـا روضـه ی وداع تـو در خاک می رویم
سیـنـه نمی زنـیـم پـروبـال مـی زنـیــم
تــا بـیـکران به سینه ی صدچاک میرویم
ایــاک نسـتـعـیـن مـن اسـم قشنگ توست
ما بـا تـو تا پـرسـتـش ایـاک مــی رویــم
**

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن باده ای خوش است که نذر سبو شود
آن غصه ای خوش است که آه گلو شود
اصلاً به یک دوقطره نباید بسنده کرد
آن چشمه،چشمه است،که یک روز"جو" شود
وقتی دلم شکست،گرو میگزارمش
خوب است، آبروی جگر "آب رو" شود
عشاق راه دربه در ناله ی هم اند
مستانه ناله کن که دلی زیرو رو شود
ما در حسینیه به خداوند می رسیم
ذکر حسین جلوه کند ذکر هو شود
روزی اگر بناست که قربا نی ام کنند
اینکار بهتر است به ابروی او شود
باید که سجده کرد خدا، یا حسین را ؟
فردا که باخدای خودش روبررو شود
آقایی کریم اجازه نمی دهد
تا اینکه دست ما به صف حشر رو شود
این گریه ی برای توعین طهارت است
عابد چرا معطل آب وضو شود
هرکس که سربه زیر تو شد سربلند شد
ب

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

من اشک بخون تپیده ام یا مولا
از چشم غمت چکیده ام یا مولا
دانی که چرا مرید راهت شده ام
از بسکه یزید دیده ام یا مولا
**
گویند تمام روز ها عاشوراست
گویند تمامی زمین کرببلاست
این حرف بجاست چون کسی مثل حسین
هر موقع و هر کجا که باشد تنهاست
**
هر همسفری که برده بودی مولا
بر دشنه ی خون سپرده بودی مولا
آن لحظه که رو بسوی میدان کردی
هفتاد و دو زخم خورده بودی مولا
**
هم دشت بزیر خونشان بود دریغ
هم خون شفق بر آسمان بود دریغ
آن روز غروب را مجسم بکنید
آن سرخترین روز جهان بود دریغ
**
همزاد دلیری و شجاعت بودی
همپایه آسمان مناعت بودی
در مسجد کربلا در آن ظهر غریب
هم پیشنماز و هم جماعت بودی

شاعر : علیرضا دهقانی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

این کاسه های اشک دو تا چشمه شفاست
این آب گرمِ چشمه تنزیهی خداست
کم حرف می زنیم و فقط گریه می کنیم
چون اشک صادقانه ترین گفتگوی ماست
سرگرم دیدن " من و ما " هم نمی شویم
در بین گریه ها سر ما گرم کربلاست
اینجا حسینه است ؛هوایش بهشتی است
اینجا نفس بکش که هوایش پر از خداست
اینجا به روی عرش الهی نشسته ایم
چون بال جبرییل خدا فرش این عزاست
آقا دو دست ما و سر زلف نیزه ات
زلفی که روی دست خدا سمت ما رهاست

شاعر : رحمان نوازنی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم همیشه گرفته به یاد کرب و بلا
مقــدس است برایم همیشه شال عزا
همیشه و همه جا دم زنینوا زده ام
مقــدس است برایـم همیشه راه شما
به یاحسین دلم را گره زدند آقا
به لوح سینه من حک شده است یا زهرا
خدا کند که بمیرم نیاید آن روزی
کــه صورتم نشود تر به یاد عاشورا
به عشق کرببلایت همیشه بیمارم
جــوانی ام همه دم وقف اکبر لیلا
رواست جان بدهم از غریبی ات آقا
که تشنه لب شده ای کشته بر لب دریا
کجا روم به که گویم که جسم اطهرتان
سه روز بی کفن افتاده روی خاک بلا
تویی که قاری قرآن آسمان هایی
به روی منـبر نیزه چه می کــنی حالا

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

در سینه ام ولای شما موج می زند
شوق حـــریم کرب و بــلا موج می زند
این جا نشسته ایم که شاید نظر کنی
این جا که ازدحام گدا موج می زند
وقتی زچشم های همه اشک می چکد
لطف و عطا و عفو خدا موج می زند
وقتی به یاد علقمه ات خیس می شویم
دریـا زدیده ی تر ما مــوج می زند
روضه نشین حضرت سالار زینبیم
تا ذکـــر سید الشهدا موج می زند
اصغر زفرط تشنگی از هوش رفته است
با من بگو فرات چرا موج می زند؟

شاعر : محمدحسن بیات لو

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما از ازل اسیر تو، بیمار زینبیم
دیوانه‌ی توأیم و گرفتار زینبیم
بی اذن او که اشک ز دیده نمی‌چکد
ما ریزه‌خوار چشم گوهربار زینبیم
ما را خدا برای عزای تو خلق کرد
ما در عزا، شیعه رفتار زینبیم
سوگند بر محبّتی که تو داری به اسم او
ما در محرّم تو، عزادار زینبیم
وقتی که هست حاجت تو یک دعای او
ما سائل همیشه‌ی دربار زینبیم
تنها خدا بخاطر او بگذرد ز ما
ما روسفید رحمت بسیار زینبیم
او صاحب اجازه‌ی رفتن به کربلاست
ما تا حرم دخیل و گرفتار زینبیم
او هر چه داشت پای امام غریب ریخت
ما شیعه تداوم ایثار زینبیم

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 11:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

در سینه ای که عشق شما موج می زند
سرچشمه های نور خدا موج می زند
با یادتان زلال ترین قطره های اشک
در چشم های عاشق ما موج می زند
دریای شور و شوق زیارت چه بی شکیب
در لحظه های خیس دعا موج می زند
وقتی که پرچم حرمت موج می خورد
در او هزار قبله نما موج می زند
آوای خشک «العطش» کودکان هنوز
در خیمه گاه مانده به جا موج می زند
رودی که گفته اند دلش سخت سنگی است
آرام مانده است و یا موج می زند؟
از او چقدر خاطره در ذهن کربلاست
تا جاری است خاطره ها موج می زند:
در خیمه آب نیست و گهواره تشنه است
آن رود رو سیاه کجا موج می زند
وقتی که ساقی حرم از دست رفته است
دیگر فراتِ آب چرا موج می زند
می خواهد اشک طفل تو را در بی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 11:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

ذره ذره دل من آب شده، بی تابم
من به یاد حرم کرببلا می خوابم
در همین خواب پر از داغ خودم ای آقا
من دلم را به ضریح حرمت می سابم
تا دم صبح به عشق حرمت بیدارم
فخرم این شد که تویی عشق من ای اربابم
در کف نیمه شب صحن ابالفضلم من
یک شبی از کرمت ای گل من دریابم
کربلا قتلگه عشق نبی جان ولی است
کربلا تاج سر پاک حسین بن علی است
تشنه ی یک نگه کرببلا می مانم
تا ابد از حرم کرببلا می خوانم
این سگ روسیه ات را به غلامی بپذیر
من غلام پسر فاطمه ام می دانم
خیمه ی مشکی تو هیئتمان است بیا
بر در درگه این خیمه ببین دربانم
جان و سر می دهم و لطمه زنم از غم تو
بخدا اذن دهی در ره تو سلمانم
تو حسینی و خدا مدح تو آغاز نمود

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

ســر را بـه پـاي تـو سپـردن افـتـخـار اسـت
هر كس كه اربابش تو باشي رستگار است
يـا لـيـتـنـا كـنـا مـعـك ورد زبـانـــــــــــــــــم
جـمــع فـدائـيـان راهـت بـيـشـمـار اســــت
شب هاي جمعه كــــربلا مي پاشد از هم
هر جا كـه ميـبيـني پر از گـرد و غـبـار است
فـريـاد،واويـلـا حـسـيـن مـظـلـوم عـالـــــــــم
معـلـوم كـرده فاطـمه هــم در جــــوار اسـت
پـيـچـيـده عـطـر سـيـب سـرخـي در حريمت
مـــولـا دوبـاره روضـــــه هـايـت بـرقـرار اسـت
آن زائـري كـه زيـر پـاهـايـت بــــــــميـــــــــرد
آقــا مـشـخـص مـيـشود او كهـنـه كـار است
مـهـر تـو را زهــــــــــرا مـــيــان دل نشانـــده
مـــهـــرت مـيـان سيـنـ

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 15:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را شهید اشک و محن آفریده اند
عاشق تر از اویس قرن آفریده اند
امر خدای عزوجل بوده در ازل
ما را برای سینه زدن آفریده اند
×××
ما را ز خاک کرببلا آفریده اند
با ذوق چشم های خدا آفریده اند
ما را ز خاک و یکصد و ده خمره ی شراب
تنها به عشق آل عبا آفریده اند

شاعر : وحید قاسمی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

منوغلامی کوی شماخداراشکر
منونشستن درروضه هاخداراشکر
تمام عالم امکان اسیرگریه ی تو
همین که من شدم اهل بکا خداراشکر
تمام آرزوی من بودزیارت تو
منورسیدن کرب وبلاخداراشکر
گره گشای دو عالم امیرعلقمه است
منوگدایی صاحب لواخداراشکر
من ازنشستن در روضه هایتان ارباب
گرفته ام دو سه باری شفاخداراشکر
عنایت ونظرخواهرت بود که شدم
غلام حضرت خیرالنساخداراشکر

شاعر : هاشم محمدی آرا

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل خوشم من چون گدای این درم
هم گدای فاطمه هم حیدرم
سوی این در هست دائم دست من
نیست حاجت بر سرای دیگرم
آبرویم از در این خانه است
زین سبب از خلق عالم برترم
تا که آید نام زیبای حسین
اشک آید از دو چشمان ترم
روضه‌هایش چون به گوشم می‌رسد
می‌زند بر سینه و دل آذرم
کاش می‌شد کربلا باشم شبی
تا به بر گیرم مزار دلبرم
یاد دارم کودکی بودم ولی
شور عشقی بود دائم در سرم
تا که ایام محرم می‌رسید
می‌نمودم رخت ماتم در برم
یاد دارم مانده در گوشم هنوز
گریه‌های بی‌صدای مادرم
این چنین می‌گفت با صد شور و شین
من فدای کام عطشان حسین

شاعر : رضا قربانی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

کوثر لبان پاک تو باشد، خمارتم
عمری درون هیئتتان در جوارتم
کاری نکرده ام که بنازم به آن ولی
فخرم بود ز گریه کنان تبارتم
پاییز گشته ام ز گناهان بی شمار
آقا چه می شود که بگویی بهارتم
قلبم اسیر نگاه کریم توست
من هم غلاممو ز نگاه تو یارتم
****************************
خواهش نکن که شوم مثل اکبرت
من هم غلامیم ز غلامان اصغرت
****************************************
خیلی به حال ما کرم و جود کرده ای
هر چه به چنته ی کرمت بود کرده ای
ای گریه کن که به سر می زنی ببین
در این معامله چقدر سود کرده ای

شاعر : جعفر ابوالفتحی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا حسین از کودکی بودم غلام هیئتت
قلب من خورده سند آقا به نام هیئتت
من درون روضه هایت پا گرفتم عشق من
با دلم مِی، می زنم آقا ز جام هیئتت
من ز تو می خوانم و از عشق تو دم می زنم
تا تو هم بر من بیاموزی مرام هیئتت
می نویسم مصراع بعدی به خط شور و عشق
طعنه بر تخت سلیمان زد مقام هیئتت
من نمک پرورده ی اشک تو هستم جان من
کام من تر شد عزیز من ز کام هیئتت
در مصاف عاشق و معشوق ای جانم شده
این دلم همچون اسیرانی به دام هیئتت
السلام ای کشته ی لب تشنه در بین دو نهر
می رسد بر گوش جان آقا سلام هیئتت
گر کنم تشبیه قلبم را به کفتر عیب نیست
کفتر قلبم زده پر روی بام هیئتت

شاعر : جعفر ابوالفتحی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 08:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

بوسه از خال لبت ای یار چیز دیگری است
غمزه ی چشم تو ای دلدار چیز دیگری است
ای تو لیلای همه عشاق ای معشوق ما
این سر مجنون به روی دار چیز دیگری است
دل برایت خانه ی غمهاست ای جانم ولی
از غم تو گریه ی بسیار چیز دیگری است
داستان کربلا مشهور بین مردم است
قصه رأس و تنور نار، چیز دیگری است
گرچه کل این بدن رفته به زیر سم ولی
پهلوی بشکسته ی مردار چیز دیگری است
گرچه سرها روی نی ها خفته بودند ای شهید
دیده ات بر روی نی بیدار، چیز دیگری است
گرچه راه شام و کوفه پر مصیبت بود لیک
آن تن تب کرده و بیمار چیز دیگری است
بین راه کربلا تا کوفه غم بسیار لیک
سیلی و کعب و سنان در کار، چیز دیگری است
چشم ها بسیار شد گریان

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

بگیر بال مرا باز در هوای خودت
مرا ببر به کنارت، به کربلای خودت
نفس بزن که مذابم کنی در این شب‌ها
نفس بده که بسوزم فقط برای خودت
دلم کتیبۀ اشعار محتشم شده است
بزن به سینه‌ام آتش، به روضه‌های خودت
از آن زمان که به پایم نوشته شد، این زخم
نشسته بر جگرم داغ بوریای خودت
وصیتم شده آقا! مرا کفن نکنند
مگر به پیرهن مشکی عزای خودت

شاعر : حسن لطفی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 08:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

کرده ام نذر که عمری ز غمت گریه کنم
آه از دل کشم و از المت گریه کنم
گر دل سوخته ای لطف به من کرده خدا
بهر آن ست که سوزم ز غمت گریه کنم
گاه در ماتم تو بر سر و بر سینه زنم
گاه بنشینم و زیر علمت گریه کنم
منم آن سائل درمانده که با دست تهی
در دل شب به امید کرمت گریه کنم
به غبار حرم کرببلایت سوگند
دوست دارم که شبی در حرمت گریه کنم
کاش آئی دم مردن به سر بالینم
تا نهم صورت خود بر قدمت گریه کنم
همه شب گفت "وفائی" سر سجاده اشک
کی شود در حرم محترمت گریه کنم

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 08:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

به پای بیرق روضه اگر که سینه زنم
غلام درگه ارباب و شاه بی کفنم
ز روضه روزی خود را همیشه می گیرم
به اشک و آه و به گریه همین نفس زدنم
هوای گوشه ی شش گوشه ات به سر دارم
درست می شود عمری که مرغ این چمنم
درون سینه ام آتش بگیرد از نامت
به جام آب طهورا چو بوسه ای بزنم
نظر نما به غلام سیاه خود ارباب
عنایتی بنمایی زغصّه می شکنم
به دشت پر زسپاهی و سی هزارنفر
به یاد قتله گه و یاد روضه ی حسنم
که هیچ روز نباشد کیومک العاشور
فدای اهل خیام تو پاره های تنم
چه فایده به گلابی که شستشویت داد
شراب و تشت طلا آه خاک بر دهنم
به وقت مرگ کنارم دو سه کفن دارم
مرا ببخش حسین بوریا نشد کفنم

شاعر : حمید قلی زاده

• جمعه
• 8
• آذر
• 1392
• ساعت
• 17:07
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بعد از شما حیات به دردی نمی خورد
صد دجله و فرات به دردی نمی خورد
قبل از بریدن سرتان روزه بوده اند
آن صوم و آن صلات به دردی نمی خورد
در اوج ترش رویی و تلخی صحبتند
شیرینی نبات به دردی نمی خورد
مهتاب من تویی! من و خاکی قمر کجا؟
شمس و قمر، کُرات به دردی نمی خورد
خواهم چه کار زندگی بی حسین را
زین پس دگر حیات به دردی نمی خورد

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• یحیی