یاحسین(ع)
یا حسین بن علی من ز غلامان توام
رمضان در همه احوال پریشان توام
آب می نوشم وبا گریه سلامت گویم
وقت افطار که یاد لب عطشان توام
شعر:اسماعیل تقوایی
مناجات با امام حسین علیه السلام
از پرچم و بیرق نگرداندم نگاهم را
آورده ام همیشه بر روضه پناهم را
تو خوبیه محضی ، گنه کارم ولی یکدم
حتی به رویم هم نیاوردی گناهم را
زشتم بدم آقا ولی تو رو سفیدم کن
مثل غلام ترک خود روی سیاهم را
یکبار بی لشگر شدی بس بود پس حالا
آورده ام بهرتو اشکم را سپاهم را
من راه خود گم کرده ام آقا محبت کن
هموار و روشن کن خودت اینبار راهم را
تو رحمت اللهی درستش کن به عباس ات
این زندگی ِ غرق عصیان و تباهم را
کم گریه کردم در غمت ارباب عفوم کن
تقصیر های غیر عمد ِ گاه گاهم را
دارو ندارم را بگیری ، نوکرت هستم
ردم مکن از من مگیر این جایگاهم را
نه نه غلط گفتم تویی دار و ندار من
اصلا غلط کردم ببخش این اشتباهم را
من “زائر “بی دست و پا و بی پناهم که
آورده ام همیشه بر روضه پناهم را
رامین برومند(زائر)
سالیانیست خوردم از شراب طهور
با حسین حسین گفتن گرفتم نور
گفته ام هردم ازشعر وشور وشعور
با من است این حواله تا لب گور
من عوض شدم چندسالیست
نگرانم این دلم زتو خالیست
همه عیب هام را کرده ای مستور
مستمع دیدم و شدم مغرور
حق بده نوکرت شود گستاخ
صاحب فتواست برایتان به وفور
چقد این حال کاذبم عالیست
لیک این صدای طبل توخالیست
دلم اما می زند هی شور
که عسل نیست شهد این زنبور
مدتیست کام نوکرت تلخ است
از ضریحت بده به من انگور
چقد این آرزوی من عالیست
ولی افسوس دست من خالیست
دلخوشم من به یک سلام از دور
یک سلام از ته دل یک مور
که گره واکنی و دست من گیری
پر کنی پیاله از شراب طهور
تونگاهم کنی عجب حالیست
این همان آخر خوش اقبالیست
کم ما را به شعر و شور وشعور
تو قبول کن ای حضرت نور
ناقصم من،تویی کمال محض
آدمم کن مرا به وقت ظهور
قصه ام قصه ی بی پروبالیست
خسته ام ازخودم این چه احوالیست
***********************
نخواندم مصرعی بهر رضای تو
حلالم کن تو را در روضه یادم رفت
مرا با نام تو آوردند در هیئت ولی آقا
ز بس درگیر خود گشتم تورایادم نمی آید
#امام_حسین_علیه_السلام
#شب_جمعه
در سرم جز هوای عشق تو نیست
من هوایی کربلای توام
از تو دورم به لطف دیده ی تر
کربلایی کربلای توام...
ای دلبرِ و نگارم
ای ماهِ عالم آرا
جانم فدایت آقا
ای شاهِ هر دو دنیا
من بی تو سرگردان
من بی تو حیرانم
عشقم تویی ارباب
ای بهتر از جانم
من بی تو غرقِ غم
من بی تو دلگیرم
نور دلِ زهرا
من بی تو میمیرم
ای سالارم
ای دلدارم
ای سردارم
حسین من دوست دارم
شاه دلها
ای بی همتا
باتو من
سربلندم در این دنیا
با تو به حق رسم من
زیباترین طریقم
تاجِ سر دو عالم
تنها تویی رفیقم
آوازِ شیرینم
ای مهرُ مهتابم
هردم به یاد تو
غرق تب و تابم
ای چشمِ امیدم
باب المرادمن
ای عشق نروی تو
هرگز ز یادِ من
شور دلها
جانِ جانها
دلتنگم
دعوتم کن کرببلا
حضرتِ شاه
یاثارالله
السلام
علیک اباعبدالله
هرگز نمیگویم که اینها نامسلمانند
یا اینکه چیزی از مسلمانی نمی دانند
اما کسانی که به اشکِ روضه خندیدند
روز قیامت از گناه خویش گریانند
لعنت به آنهایی که با تو دشمنی کردند
رحمت به آنها که پشیمان و پریشانند
یک روز حُر و طیّب و روزی رسول ترک
عالم همه مشغول ذکر یا حسین جانند
در خوابمان هم این مصیبت را نمی‌دیدیم
دلتنگی شبهای هیئت را نمی‌دیدیم
دسته روی ممنوع ، زنجیر و علم ممنوع
در کوچه های شهر ، شور و ذکر و دم ممنوع
شال عزا ، پیراهن ما را بغل میکرد
او همدم اشک است ، اما اشک و غم ممنوع
عمری سماورهای هیئت چارقل خواندند
دفع بلا دارند ، اما چای هم ممنوع
دلخوش به روز اربعین بودیم که گفتند
حتی پیاده رفتنِ سمت حرم ممنوع
در خوابمان هم این مصیبت را نمی‌دیدیم
دلتنگی شب های هیئت را نمی‌دیدیم
دلمرده ایم و اشک ما آب حیات ماست
این چشمه های اشک نه ، رود فرات ماست
ما بین طوفان مانده ایم و تازه فهمیدیم
آقای ما همواره کشتی نجات ماست
توبه شکستیم و دوباره راهمان دادند
این عشق ، راه بازگشت از سیئات ماست
آقا ، کریم و مهربان ، مولا ، صفات اوست
نوکر ، گدا ، بیچاره و تنها ، صفات ماست
در خوابمان هم این مصیبت را نمی‌دیدیم
دلتنگی شبهای هیئت را نمی‌دیدیم
خیلی وقته که دلم گرفته آقا
خیلی وقته که هوای گریه دارم
میریزم توی خودم همه غمامو
خیلی وقته گره افتاده به کارم
از تو که پنهون نیست
دیگه خوشی نداره دنیا
از تو که پنهون نیست
خیلی خرابه حالم آقا
دورم ازت خیلی
دلم گرفته
حالا دیگه فهمیدم
تموم خوبیا حسینه
حالا دیگه فهمیدم
بهشت تو بین الحرمینه
گناهم این عشقو
ازم گرفته
نور دلم ، تویی از تو دوره دلم
قاطیه با ، غمت آقا آب و گلم
ریشه زده ، دل من تو خاک حرم
جونم حسین دردی و درمونم حسین
بند دوم
تکیه گاه محکم همه حسینه
کسی که داره حسینو کم نداره
بهترین بهونه واسه عاشقایی
بیچاره اون که تب حرم نداره
شور حرم خیلی
به قلب عاشقا میسازه
هر شب جمعه یه
حرم برا همه نیازه
باب الحسینه که
همیشه بازه
شلوغه این دنیا
نزار که گم کنم خودم رو
خیلی گرفتارم
نشون بده راه حرم رو
نزار که این دنیا به
دلم بسازه
نوکرتم ، با تو خوبه عاقبتم
با تو خوشه ، هم دنیا هم اخرتم
تنگه دلم ، داره دائم شور حرم
بند سوم
همیشه وقتی که غرق مشکلاتم
میزنم رو به همین پنجره فولاد
هر دفعه زیارتش اومدم آقا
وقت برگشتن براتِ کربلا داد
کرببلای من
گوشه ی ایوون طلاته
آرامشم ارباب
میون سیل زائرانه
تا یا رضا میگم
میدی جوابم
مثه باب القبلست
برام آقا باب الجوادت
خجالتم داده
آقا همین لطف زیادت
همیشه با خوبا
کردی حسابم
عاشقتم ، فخرم اینه نوکرتم
هرجا باشم ، با دلم من زائرتم
هرچی میخوای ، بگیر از من غیر حرم
از حال دلم کی باخبره؟
حق دارم اگه خوابم نبره
رویای حرم توی سرمه
یک ساله دلم کنج حرمه
از کرب و بلا محرومم حسین
من با تو فقط آرومم حسین
اشکمو این جدایی باز درآورده
تموم زندگیم بهت گره خورده
اگه نباشه کربلات گدا مُرده
آقام آقام آقام آقام آقام حسین
.............
بی کرب و بلا دنیا قفسه
این دربدری والله ِ بَسه
دلتنگ توییم آقا همگی
هرچی تو بخای هرچی تو بگی
روزا رو دلم میشماره فقط
میخام یاحسین شش گوشه ازت
میدونی یاحسین چقد صدات زدم
اره درسته من یه نوکر بدم
رو تو ازم نگیر نکن آقا ردم
آقام آقام آقام آقام آقام حسین
............
بی کرب و بلا بی حوصله م
آقا پُرم از درد و گله ام
دوری نکنه تقدیر منه
این حال خراب تقصیر منه
طردم نکنی بیچاره میشم
میدونی حسین من با تو خوشم
منم همونکه خیلی وقته تشنشه
تو رو خدا نزار دل از تو دور بشه
منو بیار حرم که دیگه وقتشه
آقام آقام آقام آقام آقام حسین
صل الله علیک یا اباعبدالله بابی انت و امی یا ثارالله
میدونم نوکری بلد نیستم میدونی این قدا که بد نیستم
هرچی باشم گریه کنم هرچی باشم سینه زنم
هرجایی که روضه به پاست یه پای ثابتش منم
سفره داره کرمی سایه ی سرمی مهربون تر از مادرمی
کربلا کربلا عکس حرم سنگ صبوره کربلا کربلا سلامم از راه دوره
صل الله علیک یا اباعبدالله به ابی انت و امی یا ثارالله
دم مرگم برس به فریادم که جونیم و من بهت دادم
کاشکی آقا تابوتم رو از دم هیئت ببرن
یادم کنند اسم منو گاهی تو روزت ببرن
یاحسین هر نفسه دوری از تو بسه دستم به ضریت کی میرسه
سفره داره کرمی ، سایه ی سرمی ،مهربون تر از ، مادرمی
قبولم کن منو بخر آقا دم راس الحسین ببر آقا
از کران تا بی کران لطف تو عالم گیر شد
قطره ای از بحر لطفت هر که نوشید سیر شد
بی مهابا این دلم اندر تپش با ذوق و شوق
در کمند زلف تو وا مانده چون نخجیر شد
سیدی مولا حسین ای سرور افلاکیان
جان زهرا کن نظر بر این غلامت پیر شد
دَم به دَم آنی به آنی عمر من بگذشت و رفت
کاسه ی صبرم سر آمد وعده جانا دیر شد
می کشاند نفس سرکش از پی خود این دلم
حاصل عمرم سراپا تا کنون تقصیر شد
زا آتش شرم این وجودم گُر گرفت آخر بسوخت
شد بخار بی هدف وز مهر تو تقطیر شد
بارها اندر عزایت زین دو چشم عاصیم
قطره ی تقطیر بر این گونه ام تصویر شد
آخر از روی نیاز ای شافع یوم نشور
عرضه ای بر ساحت پاکت چنین تحریر شد
کن نظر این (ثاقب) الکن زبان را از کرم
تا سُراید دَم به دَم روئیای من تعبیر شد
بند اول
گناه کردم و بازم پشیمونم
نگو ک نمیخوایم نه نمیتونم
ببین حالم بده خیلی خرابم
بی تو نمیتونم زنده بمونم
دوبار اومدم هئیت نگام کن
صدات که میزتم توهم صدام کن
مثل رسول و گندابی ها بازم
بین این همه نوکر تو سوام کن
سوام کن و بذار
منم یه عمر زیر پرت باشم
سوام کن و بذار
همیشه پای منبرت باشم
سوام کن و بذار
تحت لوای دخترت باشم
حسین اقام
بند دوم
دلم گرفته و لب ریزه آهم
سراپا تغصیرم پر از گناهم
تو خلواتم همیشه میگم ارباب
میشه یبار دیگه کنی نگاهم
امید اخرم توو بی کسی هام
قسم میدم تورو به بی بی زهرا
بکشی دستت و روی سرمن
تاکه من نمونم بی کس و تنها
بی کسم ی نگاه
برام بسه پای غمت باشم
بی کسم ی نگاه
بذار منم یه مَحرمت باشم
بی کسم ی نگاه
میشه اقا که آدمت باشم
حسین اقام
بند اول
شبای جمعه تو حرم
صدای روضه خون میاد
چقدر این صدا به گوشم آشناست
شبای جمعه تو حرم
خبر از آسمون میاد
شب زیارت یه مادری تو خاک کربلاست
_
دلتنگم
برای اون خیابون بهشتی
از روزی که تو گلمو سرشتی
منو تو نوکر خودت نوشتی
گریونم
برای پایین پای اون ضریحت
واسه مزار شهدا ، حبیبت
بگو به زودی میکنم نصیبت
__
کرببلا رو ، پایین پارو
ازم قبول کن ، این روضه ها رو
____
(حسین زهرا)
بند دوم
پای پیاده اومدم
تا جلو گنبد شما
توی چشام حلقه زدش بارون لشک
تا چشم افتاد به حرم
یادم نمیره که آقا
افتادم رو زمین دم میدون مشک
_
از یادم
نرفته اولین بار که رسیدم
یادش بخیر تاکه حرم رو دیدم
خودم و تا جلو ضریح کشیدم
میبینی
که در خونتو زدم ابالفضل
باهزار حاجت اومدم ابالفضل
نکنی تو منو ردم ابالفضل
_
توی کرم شد ، حرف تو رایج
دخیلک یا ، باب الحوائج
_
(یاابوفاضل)
بند سوم (امام حسن علیه السلام)
نداره گنبد و رواق
نداره حتی یه حرم
نداره بالای سرش یه سینه زن
نداره سقا خونه و
نداره ایون طلا
چقد غریبه بخدا امام حسن
_
کاش آقام
شبیه کربلا پایین پا داشت
نوکر خادم و برو بیا داشت
بزم عزایی تو دوشنبه ها داشت
کاشکی بود
یه سایه بون بالا سر مزارش
یه سینه زن تو این شبا کنارش
دلی نداریم نشه بی قرارش
_
سایه روی، سرم حسن جان
داره تو سینم ، حرم حسن جان
_
(حسن غریبه)
___
شب جمعه ست الا یا ارباب
نوکر عاشق خود را دریاب
بین ما فاصله ها افتاده
بهر دیدار تو هستم بیتاب
تاکه شش گوشه به یادم آید
دل من سوزد وچشمم پرآب
روی بر کرببلا می گویم
السلام ای گهر عالمتاب
لطف کن تا که زیارت آیم
شوم از چشمه عشقت سیراب
سر به شش گوشه گذارم گریم
کنم هر گوشه ی آن را محراب
طی کنم شارع بین الحرمین
روبسوی حرم گوهر ناب
سرزنم مرقد عباس دلیر
گیرم حاجت ز حوائج را باب
شب جمعه ست دلم را خوش کن
به سلامم بده مولا تو جواب
شعر:اسماعیل تقوایی
شب جمعه است دلم باز حرم میخواهد
از در خانه ی ارباب ، کرم میخواهد
روز اول به من آموخته اند ، بیچاره
آن فقیریست که از دست تو کم میخواهد
سائل آن نیست که از سفره فقط نان خواهد
سائلی خوب که از دست تو غم میخواهد
دم افطار در این ماه دل پر آهم
روضه تشنگی و مشک و علم میخواهد
در کنار دوسه خط روضه برای عباس
روضه میخ و در سوخته هم میخواهد
ما شنیدیم که در روز قیامت زهرا
تا شفاعت بکند دست قلم میخواهد
ای برکت و سرچشمه ی این جوی چشمم
سوی تو می‌چرخد توهستی سوی چشمم
دارم دوتا عکس از رُخت را توی چشمم
هر چه بگویی چشم بسته روی چشمم
من تا ابد رعیت توهم آقا و سلطان.
از تو فقط دستور و از من چشم قربان
جان خودت از قلب من غم را نگیری
از سینه ام شور دمادم را نگیری
خالیست،دستانم تو پرچم را نگیری
از شام تارم ماه ماتم را نگیری
خورشید را نور رخت شرمنده کرده
اسلام را ماه محرم زنده کرده
شبنم اگر تازه کند پژمرده ها را
اشک غم تو زنده سازد مُرده ها را
میخانه مشتاق است تربت خورده ها را
در روضه درمان می کنی افسرده ها را
با عشقت اذن بندگی میگیرم آقا
بی روضه ات افسردگی میگیرم آقا
من شک ندارم خاک من از خاک روضه است
این سینه ام پر از هوای پاک روضه است
بانی اول فاطمه است هرجاکه روضه است
پس لعنتش پشت سر هتاک روضه است
این دشمنان در راه ما پوچند و هیچند
آقا بگو به پای نوکر هان نپیچند
جانم به این اشک و عزا که دلفریب است
بیچاره آنکس که از این غم بی نصیب است
این روضه ها از آرزوهای حبیب است
آقا غریب است و گدایش هم غریب است
این غربت و مظلومیت ارثیه ماست
تا روز محشر یا حسین مرثیه ماست
همراه زهرا مادرت شبهای جمعه
با گریه آیم محضرت شبهای جمعه
با یاد اشک خواهرت شبهای جمعه
این است داغ نوکرت شبهای جمعه
افتاده بودی بی پناه و تشنه ، میزد
تو زنده بودی حنجرت را دشنه میزد
زینب به گودال آمده اما سرت نیست
یک پیرهن حتی به جسم اطهرت نیست
آقا چرا انگشت با انگشترت نیست
اصلا خدا را شکر آقا مادرت نیست
چون پاره پاره پیکری سردار بی سر
آری غریب مادری سردار بی سر
آقا چه شد که گشته ای سرتا به پا زخم
خوردی ز دست این و آن تو بی هوا زخم
زد با زبانش یک نفر حتی تو را زخم
خوردی هزارو نهصد و پنجاه تا زخم
بعد از تو روز این حرم شب شد عزیزم
رخت اسارت سهم زینب شد عزیزم
زینب کجا با شمر و خولی هم کلامی
زینب کجا و این همه بی احترامی
این اسوه ی عفت کجا اشرار شامی
ای وای دخت حیدر و بزم حرامی
این خاندان که منصبش بوده عزیزی
اینان کجا و بزم مستی و کنیزی....
اومدم خودم رو با عشق تو رو برو کنم
اومدم گریه کنم دلمو زیر و رو کنم
اومدم توبه کنم از بدیای بی حدم
نمیخواد چیزی بگی خودم میدونم که بدم
اربابم نگو امیدی بم نداری
میشه بازم سر من منت بزاری
من جز تو کسی ندارم
اربابم نزار گدات بی ابرو شه
اونی که بتو رسیدن ارزوشه
بی تو من تمومه کارم
اربابم حسین ، محتاج توام
میترسم از اینکه رو بگیری تو ازم
من بی ارزشم ، بم ارزش بده
نوکر به امید لطفت اینجا اومده
اربابم حسین دریابم حسین
بند دوم
پشتمو خالی نکن ، که روبروم کوه غمه
تو بمون بامن حالا که منو ول کردن همه
بیا دستامو بگیر بزار باتو شروع کنم
من که بی کارو کسم ، نگو که خسته ای ازم
اربابم درسته بی نیازی از من
اما من دلم به عشقت شده روشن
من محتاج یک نگاهم
اربابم چشام داره برات میباره
کی جز تو هوای زندگیمو داره
من بیتو بی سرپناهم
جای امن من ، کنج هیئته
حیفه که یه ساله مجلس تو خلوته
هر وقت از همه ، میگیره دلم
روضه های تو میده بمن حس حرم
بند دوم
ماه رحمت اومده هوا هوای کربلاست
همیشه دم سحر لبای من غرق دعاست
تو رو به خدا خدا رو هم بتو قسم میدم
یکاری بکن آقا که دیگه سر براه بشم
اربابم پل زمین و آسمونی
کاری کن از حالا تو اوج جوونی
قلب من غرق خدا شه
دنیا توو دلای عاشق جا نداره
قلبی که برای مولا بیقراره
دل باید جای تو باشه
مجنونم کن و دیوونم کن و
آقا ول نکن یه لحظه دستای منو
عشقم یا حسین میگم یا حسین
زندم با حسین آخر میمیرم با حسین
از حاله دلم کی با خبره
حق دارم اگه خوابم نبره
رویایِ حرم تویِ سرمه
چند وقته دلم کنجِ حرمه ..
از کربُبَلا محرومم حسین
من با تو فقط آرومم حسین، آرومم حسین
میدونی یاحسین چقدر صدات زدم
آره درسته من یه نوکر بدم
روتو ازم نگیر آقام نکن ردم
آقام آقام آقام آقام حسین ...
بی کربُبَلا دنیا قفسه
این در به دری واللهِ بسه
دلتنگِ توییم آقا همگی
هرچی تو بخوای، هر چی تو بگی
روزا رو دلم میشمره فقط
میخوام آقاجون شش گوشه ازت ..
اشکمُ این جدایی باز در آورده
تموم زندگیم به تو گره خورده
اگه نباشه کربلات گدات مرده
میدونی یاحسین چقد صدات زدم
آره درسته من یه نوکر بدم
روتو ازم نگیر نکن آقام ردم
آقام آقام آقام ، آقام حسین ...
بی کربُبَلا بی حوصله ام
آقا پرم از درد و گله ام
دوری نکنه تقصیرِ منه"
این حاله خراب ، تقدیرِ منه
تردم نکنی بیچاره میشم
میدونی آقا من با تو خوشم
منم همون که خیلی وقته تشنه شِ
تو رو خدا نزار دل از تو دور بشه
منو بیار حرم که دیگه وقتشِ
حواست هست به موهایِ سفیدِ سرم
چقد آقا از گذشته شکسته ترم
حواست هست نوکرت داره پیر میشه
بخرم ببرم به حرم داره دیر میشه ..
یه رفیق دارم که نامش حسینِ
خوش آن دل که دل آرامش حسینِ
گنه کارانِ امت را بگویید
که بخشیدن فقط کارِ حسینِ
از آن علت تماشاییست محشر
علم دستِ علمدارِ حسینِ ..
شروع عاشقی‌مون از همین جا بود
قدیم ندیما زیر این پرچم
با مادرم راهی شدم روضه
زلفم گره خورد به همین پرچم
عاشق شدن تو بچگی لطفش همینه
عاشق میشی دل میدی تو اوج صداقت
اصلا محاله که جدا شی از رفیقت
از کودکی وقتی شروع میشه رفاقت
من واست سر میدم
جونمو آخر میدم
بابی انت و امی
پدر و مادر میدم
امیری حسین و نعم الامیر
جان مادرت دستمو بگیر
روزای سخت دنیا ساده میشه
تا وقتی که باشی کنار من
نداشتمت دستام خالی بود
ممنون شدی دار و ندار من
من دوست دارم غرق رویای تو باشم
دریای آرامش منو حالا بغل کن
من درد دارم درد دوری از حرم رو
آقا بیا یه جوری این مشکل و حل کن
عاشقی واگیره
دل عاشق گیره
فاصله‌مون زیاد بشه
عاشقت میمیره
امیری حسین و نعم الامیر
جان مادرت دستمو بگیر
تو حال و هوام ، میباره چشمام
تو گل میکنی به روی لبام
برای منی ، برای توام
همه میدونن ، گدای توام
گدای توام…
نگاهت رو نگیر نگاه تو دنیامه
نگاه لطف تو دلیل نفس‌هامه
نگاه به گنبدت بهونه‌ی چشمامه
به خوبی‌هات بدی کردم
نمیشه روم که برگردم
“حسین جانم ، حسین جانم”
تو تنهاییام صدات میکنم
جونم رو یه روز فدات میکنم
من آلوده‌ام ، تو خیر کثیر
امیری حسین ، و نعم الامیر
امیری حسین ، و نعم الامیر….
میدونم با گناه دل تورو لرزوندم
اگرچه با بدی تو رو از خودم روندم
بگیر دست منو حالا که تو راه موندم
نه حالی هست ، نه احوالی
ببین دستام شده خالی
“حسین جانم ، حسین جانم”
دوای منه زیارت تو
نیاز منه شفاعت تو
برام بنویس شبیه حبیب
بخر منو هم حسین غریب
حسین غریب…
یه کاری کن آقا که منم بشم خالص
یه کاری کن منم بشم شبیه عابس
شهیدم کن دیگه به جون گل نرگس
توی گریه دلم وا شد
دلم تنگ شهیدا شد
“دلم تنگ شهیدا شد
آخرِ هر دهه یک شامِ غریبان داریم
هر چه داریم از این ذکرِ حسین‌جان داریم
ما گرفتارِ حسینیم خدایا شکرت
منصبِ نوکریِ خسروِ خوبان داریم
به لبِ خشکِ حسینِ‌ابنِ‌علی حسّاسیم
دمِ افطار دو خط روضه‌یِ عطشان داریم
وای از پیکرِ صد پاره‌یِ بی‌سر مانده
بینِ صحراست تنش میلِ بیابان داریم
سرِ بر نیزه‌یِ او قاریِ آیاتِ خداست
روی نی قاریِ قرآن نَه... که قرآن داریم
به رگِ پاره‌یِ ارباب الهی العفو
روسیاهیم ولی قلبِ پشیمان داریم
به تنی که سمِ اسب از رویِ آن رد شد و رفت
قصدِ برگشت سوی خالقِ رحمان داریم
مضطرِ قصّه‌یِ انگشتر و انگشتِ توایم
بر سرِ سفره ولی نانِ کریمان داریم
شبِ جمعه به هوایِ حرمت بی‌تابیم
جمعه‌ها حسرتِ وصلِ روی جانان داریم
نشد که بال بگیرم به سوی باغ بهشت
و یا چراغ بگیرم من از چراغ بهشت
بهشت چیست در عالم مگر جمال حسین
خدا کند که نماند به سینه داغ بهشت
بهشت روی حسین است و کربلای حسین
عجیب زخم عمیقی بود فراق بهشت
اگر که سائل درمانده ای برو به کرببلا
رواست حاجت عالم به زیر طاق بهشت
حرم نرفته چه داند که آن که رفته حرم
به چشم دیده در آیینه ها رواق بهشت
و یا هر آنکه شبی در حرم سحر کرده
به روزگار نگیرد دگر سراغ بهشت
برای گریه کن او بهشت هم روضه ست
کند حسینیه برپا به هر اتاق بهشت
رسید شعله ی در تا به خیمه ها آنروز
و سوخت در دل آتش دوباره باغ بهشت
جان به پیکر داشت
وقتی مشک‌ها جان داشتند
کاش می شد ابرها
آن روز باران داشتند...!
از وقتی رفتی صدبار
دورِ گودالت گشتم
دیگه از پا اُفتادم
از بس دنبالت گشتم ..
از گودال میپرسم
باقی پیکرت کجاست!
میلرزم، میترسم،
نمیدونم سرت کجاست ..
پاشو که لشکر اشکِ زینبتُ نبینه
ببین دیگه بریدم پاشو بریم مدینه ..
حسین حسین واویلا واویلا ...
تا پیکرها رو دیدم
رفتم از حال اُفتادم
پیشِ جسم عریانت
بینِ گودال افتادم
اون کهنه پیراهن
تویِ تنت دریده شد
معلومه از رگ هات
سر از قفا بریده شد ..
هنوز زنده بودی وقتی سرُ بریدن
تو راه که می اومدم چادرمُ کشیدن
حسین حسین واویلا واویلا ...
تیری که خورده به سینه ات
بینِ قلب خواهر رفت
هرچی که بود غارت شد
انگشت و انگشتر رفت
بعضی ها با سنگُ و
یه عده با عصا زدن
قبلش نیت کردن
به خاطر خدا زدن
وقتی بانعل تازه از رو تنت گذشتن
کاشکی به جایِ این کار خواهرتُ میکشتن
حسین حسین واویلا واویلا ...
آشفته تر از بادم تو غربتِ دنیا
دلتنگ تر از غنچه بی رنگ تر از دریا
الآن یه سال و نیمه که حرم نیومدم
ولی فقط تو این یه سال تو رو صدا زدم
میشنوی صدامُ،
کی میشه ضریحتُ بغل کنه چشامُ
آرزومه آقا،
وا کنم با آبِ سقا خونه روزه هامُ
روبرویِ گنبد،
دم بگیره نوکرت نوحۀ سلامُ
سلام آقا، سلام ای عزیز دلم ..
ــــــــــــــــــ
دلگیر تر از هر روز تو حسرت فردا
جانسوز تر از آه و بارونی تر از ابرا
قرار نبود که بینِ ما بیافته فاصله
یه ذره تربتت برام شفایِ عاجله
حال و روزم اینه،
نوکرت شبانه روز تو فکر اربعینه
دم دمای افطار،
پخش مستقیم کربلا رو که میبینه
میگه یا اباالفضل،
کربلا میخوام میدونی حاجتم همینه
حرم میخواهم، خودت دعوتم کنم بیام ..
تو محرم میباره چشمامون
نم اشکا از دل ِ شیدامون
تا اسمت میشکفه رو لبهام ، ای آقا جون
دل ِ من شده کودک خونه ی تو
که میگیره همیشه بهونه ی تو
آخه از کی بپرسه نشونه ی تو
به فدای ِ سرت ، دل شعله ورت
شده عرش خدا ، پر بال و پرت
دل ِ دریاها ، کویر و هامون
همه لیلا ها به غمت مجنون
دل ِ سنگم آب میشه با غم هات ای آقاجون
دل قاصدکم همه جا پی تو
مثلِ برگ خزونه آقا آواره ی تو
توی ِ رویاها سمت ستاره ی تو
به فدای ِ تنت ، تن ِ بی کفنت
شده عرش خدا ، پر پر زدنت
به فدای ِ سرت ، دل شعله ورت
شده عرش خدا ، پر بال و پرت
تو که روضه ات درمون دردامه
تو که اسمت رو لب شیدامه
دل و جون زندگیمی آقا
من میخوامت
دل من شده خونه ی ماتم تو
به فدای ِ شبهای محرم تو
روی ِعالم سایه ی پرچم نو
ببرم به حرم ، غم تو بخرم
به فدای ِ غمت، پدر و مادرم
به فدای ِ سرت ، دل شعله ورت
شده عرش خدا ، پر بال و پرت
از سحرگاه تا حوالے شام
بر تو اے شاهِ شاهزاده سلام
بے تو عمرم همیشه حیف شده
تڪ تڪ لحظه‌هام بے تو حرام
فکر و ذکرت همیشه یاد من است
اشک‌هایم از اعتقاد من است
حرف‌هایم اگر که از تو نبود
سخنم عین ارتداد من است
من که اینگونه یاد تو هستم
دل به حا سین و یاء و نون بستم
مادرت گفته عاشقت بشوم
و بریزم به پاے تو هستم
مادرت گفته از تو دم بزنم
از به غیر تو حرف کم بزنم
و اگر خیر آخرت خواهم
دیگ نذرے برات هم بزنم
همه‌ے عمر در هواے توام
کفتر جلد کربلاے توام
حرف این چند سال و فردا نیست
از همان کودکے براے توام
یار دیرین و دلبرم هستی
مهربان‌تر ز مادرم هستی
گفته‌ام بارها و می‌گویم
بنده‌ام من تو سرورم هستی
تو نباشے چقدر تنهایم
از کنار تو بودن آقایم
اعتبارے ندارم الا این
که غلام حسین زهرایم
من اویسے رسیده از قرنم
نذر تو کرده مادرم بدنم
فاطمه انتخاب کرده مرا
که شدم مبتلا و سینه‌زنم
مادرم گفته لحظه‌ے افطار
دست خود را به سینه‌ات بگذار
«السلام علیڪ یا عطشان»
تشنه رفتے به عرصه‌ے پیکار
مادرت گفت که تو را نزنند
به سر و سینه‌ے تو پا نزنند
تشنگے زیر دست و پا سخت است
لااقل نیزه بی‌هوا نزنند
آسمان را غبار می‌دیدی
چه غریبانه تار می‌دیدی
تشنه بودے توان تو کم بود
سمت خیمه سوار می‌دیدی
غیر تو من با هر کسی کردم رفاقت
خنجرشو از پشت زد و خون به دلم کرد
غیر تو من با هر کسی شدم که هم پا
بعد یکی دوروز دیدم من و ولم کرد
فقط تو هستی که هوامو داری
خیلی هوای غصه هامو داری
تو بی کسی ها به دادم رسیدی
دست محبت به سرم کشیدی
ثارالله مولا. مولا. مولا. مولا
شکر خدا جیره خور خان تو هستم
روزیه من دست کریمانه ی تو هست
جز تو و عشق تو ندارم که پناهی
امید من تنها فقط خانه ی تو هست
رمز نجاتم. حضرت عشق حسین
اب حیاتم حضرت عشق حسین
به پای عشقت می دم اخر من سرم
قسمت من کن شب جمعه حرم
ثارالله مولا. مولا. مولا. مولا
هر کی داره یک هدفی و هدف من
اینه که درراه تو یک روزی بدم سر
یعنی میشه لحظه ی جون دادن ببینم
پاتو گذاشتی اقا روی چشمای تر
یه عمریه کردم گریه پای غمت
سینه می زنم به زیر پرچمت
ارزومه اینه لحظه ی جون دادن
پاتو بزاری روی چشمای من
بانوای کربلایی محمود قیم
الهی عظم البلا الهی برح الخفاء
الهی به دم الحسین و به کربلا
بیا و اشکمو ازم نگیر
نسیم پرچمو ازم نگیر
بگیر ازم نفس کشیدنو
ولی محرمو ازم نگیر
شهید کربلا یا حسین
یا دافع البلا یا حسین
الهی عظم البلا الهی برح الخفاء
الهی به دم الحسین و به کربلا
بنام اسم اعظمت
رسیدم به محرمت
الهی که فقط بیام زیر پرچمت
به قلب من غم تو اومده
چاووش ماتم تو اومده
نمردمو یه سال دیگه هم
دیدم محرم تو اومده
چه خوبه این حسین گفتنم
که زندمو صدات میزنم
شهید کربلا یا حسین
یا دافع البلا یا حسین
بیا حال منو ببین
یه عمره که دعام اینه
الهی برسم حرم شب اربعین
گریه برای تو عنایته
همین حسین حسین عبادته
دست منو بگیر ببر حرم
دلم تو حسرت زیارته
بهونه‌ی دلم کربلا
منو ببر حرم کربلا
شهید کربلا یا حسین
یا دافع البلا یا حسین
کی تموم میشه این روزا
این روزای پر اضطراب
این روزایی که میگذره
کاشکی باشه همش یه خواب
علاج درد و بلا میاد
تموم میشه، اون روزامیاد
به کعبه تکیه میده یه روز
غمت چیه اون آقا میاد
الّلهُمَّ
اَرِنی الطَّلعه الرَّشیده
پس کی میای
دیگه جونم به لب رسیده
آقا بیا
حق اون مادر شهیده
"الله الله العجل یا بقیه الله"
کی به جز شما میدونه
علّت چشای ترم
بیقراره و این دلم
لک زده برای حرم
از این دلم غصه ها ببر
برا رضای خدا ببر
مثه همیشه کرم و
بازم من و کربلا ببر
ارباب ارباب
همی دیشب خوابشو دیدم
باب القبله
روبروی حرم رسیدم
با چشم تر
به تو آقا سلامی میدم
"یا کربلا والرزقنی یا ثارالله"
دلی پرغم دارم
غصه وماتم دارم
این روزا انگاری یه
چیزی تو دلم کم دارم
زیر ابروهام من
چشمه ی زمزم دارم
شاه عالم دارم
شوق محرم دارم
همه دنیامو بگیر وتو یه کربلا بده
که آقااین روز وشبها دوای من حرمه
به خداامیدم آقامیدنی بسته شده
به پرایی که به روی چوبه های علمه
وبالاتراز همه افتخاراتم اینه که
بدونه عالم که مادرشمامادرمه
امشب مست باده ی غمتم یاحسین
من عمریه پشت این درتم یاحسین
هرکس میزنه مدالشو رو سینشو
روسینم نوشته نوکرتم یاحسین
ثارالله حسین اباعبدالله حسین...
شه ومولا دارم
خیردودنیادارم
نوکراربابم
پس دم عیسی دارم
نه غم امروز و
غصه ی فردادارم
توقیامت غم نیست
حضرت زهرادارم
چایی روضه ی توبهترار آب سلسبیل
خادم روضه های هفتگی تو جبرئیل
غبطه ی فطرسو میخورند همه ملائکه
گهواره گردونیه گهوارتون بامیکائیل
اصلاامکان نداره اصن که حتی یک نفر
رو بگیره جونشوکه بی اجازت عزرائیل
این بزم عزاتو این همه عشق وصفا
این گرماواین حرارت سینه زنا
این رنگ سیا واین رفقا هیاتو
نمیدم به هر صفای بهشت خدا
ثارالله حسین اباعبدالله حسین...
به توهستیم حساس
پرچمت آقا بالاس
به شمامدیونیم
تاوقتی دنیا دنیاس
یه برادر داری
به نام حضرت عباس
یه برادر دیگه ت
کریم وخیلی آقاس
اونیکه دلیل شور ومستی سینه زنه
عشق من امیرمن حضرت مولاحسنه
عمریه ریزه خورسفره ی بابرکتشم
قاسمش دلیل زندگی وامید منه
یعنی میشه ببینم اونروزی که صاحب زمون
پرچم سبزآقامونوروگنبدبزنه
ازگنبدخضراسبزمیزنیم تا بقیع
میشه زیباترین نقطه ی دنیابقیع
وقتی بازبشه بقیع کارمن این میشه
استخاره بین کرببلا یابقیع
یامولا حسن امیردودنیاحسن...
