حضرت علی اکبر (ع)

شد روان روح از پیکرم یا رب
می رود میدان اکبرم یا رب
روح و ریحانم، ای علی جانم
ای همه هستم، رفتی از دستم

دیده بر سروِ قامتت بستم
روح و ریحانم، ای علی جانم
جان به کف داری، ترک سر کردی
گوییا دیگر بر نمی گردی
روح و ریحانم، ای علی جانم
میوه ی قلب و جان شیرینم
لحظه ای برگرد تا رخت بینم
روح و ریحانم، ای علی جانم
می شود خاموش محفل لیلا
آه و واویلا از دل لیلا
روح و ریحانم، ای علی جانم
ای زخود رسته، دل به حق بسته
من پدر هستم، قدری آهسته
روح و ریحانم، ای علی جانم
گریه کن ای چشم، ناله کن ای دل
یک تن تنها، این همه قاتل
روح و ریحانم، ای علی جانم
تو رَوی میدان، من به همراهت
گریم از بهر عمر کوتاهت
روح و ریحا

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 03:50
• نوشته شده توسط
• جواد

میدان شده نورانی از رویِ علی اکبر (2)
لشگر همه می گفتن ظاهر شده پیغمبر(2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین

از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)
برخیز و ببین بابا این سینه ی سوزانم(2)
داغ تو علی اکبر آتش زده بر جانم (2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین
از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)
با آن جگر سوزان آن نور دل حیدر(2)
افتاده روی نعشِ خونین علی اکبر (2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین
از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• جواد

ای ضیــاء بصـرم پسـرم ای پســرم
بــا سکـوت تو شده، پاره پاره جگرم
من که با چشم ترم از لب خشکت خجلم
خندۀ قاتـل تـو می‌زنـد آتش بــه دلم

پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
تــا ببینم کــه هنــوز زنده‌ای در نظرم
چشم خود باز کن و دست و پا زن پسرم
می‌دهم جــان و بـه زخم بدنت می‌نگرم
زخم پیشـانی تـو مــانده به روی جگرم
پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
تنت از کثرت زخم چون گلِ چیده شده
عضـو عضـو بــدنت همـه پاشیده شده
نتــوان گفت چـه آورده عدو بر سر تو
پــاره چـون رشتة تسبیح شده پیکر تو
پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
عمّــه آمــد ز حـرم کمکم کـن پسرم
تــن صــد چاک تو را یا که او را ببرم
دیــده بگْشا

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:11
• نوشته شده توسط
• جواد

ای زاده ی زهرا جگرت میرود از دست
امروز که دارد پسرت می رود از دست
ای کاش که بالای سرش زود بیایی
گر دیر بیایی ثمرت می رود از دست
بد نیست بدانی ؛اگر از خیمه می آیی
با دیدن اکبر کمرت میرود از دست
افتادنت از زین پدرت را به زمین زد
برخیز و گرنه پدرت می رود از دست
برخیز که عمه نبرد دست به معجر
بر خیز به جان من و این عمه ات، اکبر

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 14
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 03:57
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رفتی و لرزه به جان پدرت افتاده

از نفس، خواهر من پشت سرت افتاده

همه ی دشت پر از عطر پیمبر شده است

هر طرف تکه ای از بال و پرت افتاده

این فزع کردن من دست خودم نیست علی

چشمم آخر به تن مختصرت افتاده

یک نفر بیش نبودی که به میدان رفتی

این همه نیزه چرا دور و برت افتاده

نفسی تازه کن و باز دلم را خوش کن

روی جسمت پدر مختصرت افتاده

کوچه ای باز نمودند که راحت بزنند

بین لشگر علم و هم سپرت افتاده

قدری آهسته بگویید به ام لیلا

خنجر و تیغ به جان پسرت افتاده

شاعر:احسان محسنی فر

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:34
• نوشته شده توسط
• علی

اکبر که رخش جلال سرمد دارد
این آینه زیبایی احمد دارد
چون اوست شبیه مصطفی دیدارش
پاداش زیارت محمد دارد

×××
ماهی که ز آفتاب روشن تر بود
لب تشنۀ آب و تشنۀ باور بود
می رفت و دل از حسین می برد که او
پیغمبر کربلا، علی اکبر بود
شاعر:غلامرضا سازگار

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

زمینه - علی اکبر علیه السلام)

این بیابان جای خواب ناز نیست

ایمن از صیاد تیرانداز نیست

خیز بابا تا از این صحرا رویم

نک به سوی خیمه ی لیلا رویم

----------

چه قیامت چه محشری چه دلاور چه دلبری

سری از هر سری سری الله اکبر چه اکبری

پس این پرده چه می بینی

که مشتاق بلایی تو

دل حرم محو رخت اما

محو ذات خدایی تو

راهی میدان شدی از خیمه

با این حالت شیدایی

همه به دنبال تو آواره

ای مجموعه ی زیبایی

--------

چه شکوه و صلابتی چه وقار و اصالتی

چه دل بی نهایتی الله اکبر چه قامتی

نام عمویت پدر فضل است

اما تو پدر عشقی

روبرویت معرکه اما تو

راهی سفر عشقی

گره ی ابروی تو امید

قلب خسته ی ثارالله

• دوشنبه
• 27
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:47
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

وقت وداع از حرم، نگاه پدرها
ملتمسانه تر است پشت پسرها
آه، پدرهای خسته، آه، کمرها
آه، پسرهای رفته، آه، جگرها
می رود و یکصدا به گریه می افتند
پشت سرش خیمه ها به گریه می افتند

کیست که خاکش بوی گلاب گرفته
اینکه برایش ملک رکاب گرفته
بهر شهادت چنان شتاب گرفته
زودتر از دیگران جواب گرفته
سرکشی عشق او مهار ندارد
بسکه به شوق آمده قرار ندارد
باز نمایان شده جلال پیمبر
باز تماشا شده جمال پیمبر
پرده برانداخته کمال پیمبر
اینکه وصالش بود و صال پیمبر
سمت عدو نه علیِّ اکبر خیمه
می رود از خیمه ها پیمبر خیمه
حیدر کرار شد، زمان خطر گشت
لشگر کوفه تمام مثل سپر گشت
ریخت بهم دشت را و موقع برگشت
ضرب عمودی که خورد، واق

• یکشنبه
• 12
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سلام آل یاسین - سلام آل طاها
به سالار زینب حسین جان ۲
یا ثارالله و ابن ثاره ۲ از عشق تو ما آواره
برای تو می گریم – برای تو می سوزم – برای تو می میرم
حسین عزیز زهرا

حرم شده پریشان- علی رود به میدان
خرامان خرامان خرامان ۲
آیینه رسول الله ۲ میوه قلب ثارالله
دل بابا همراهش- اسیر روی ماهش- شده خیره بر راهش
علی؛ علی اکبر ۳

__________________________________

@amirhoseinolfat

شاعر : امیر حسین الفت

دانلود سبک

• شنبه
• 25
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آمد برون از حرم یوسف لیلا
اهل حرم بسته صف بهر تماشا
دامن کشان می رود شبه پیمبر
دل از من می رباید علی اکبر
واویلا واویلا واویلا واویلا
***
موذن خیمه ها دیدنی باشد
یوسف کرببلا دیدنی باشد
شبه پیمبر بر روی زمین افتاد
علی اکبر بر روی زمین افتاد
واویلا واویلا واویلا واویلا
***
ای پسرم لب بگشا یک بار دیگر
ای اکبر من بگو الله اکبر
راضی مشو غم پر و بالم ببندد
راضی مشو قاتل بر اشگم بخندد
واویلا واویلا واویلا واویلا

شاعر : سید محسن حسینی

دانلود سبک

• شنبه
• 25
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 09:34
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پیچید دربین عبایش جسم اکبر را
"یا ایها المزّمّل" ی عین پیمبر را
صورت به صورت آیه هایش را تلاوت کرد
از بای بسم الله تا لبخند آخر را
دارد تمنا می کند از چشم خونینش
یک پلک، یک گوشه و یا یک ناز دیگر را
شان نزول لحظه ی "امن یجیب" این جاست
اینجا که می بوسد لبش، لب های مضطر را
مانده است برگرداند از میدان شهیدش را
یا نه! بگیرد زیر بازوهای خواهر را
زینب که روی نیزه هفتاد و دو سر دیده است
در کودکی تشییع مفقود الاثر دیده است

شاعر : زهرا بشری موحد

• یکشنبه
• 26
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای اذان گو اگر می توانی
بهر بابا بگو یک اذانی
تا کنار تن اربااربا
آخرین اشهدم را بخوانی
وای خون چکد از دیده- وای جسم خون غلطیده
وای شد زهم پاشیده
وای یااباعبدلله(ع)
*****
تا به زحمت کنارت رسیدم
دیگر از این جهان دل بریدم
تا صدایم کنی بار دیگر
لخته خون از گلویت کشیدم
وای زان لبان گلگون- وای می کشم من بیرون
وای لخته هایی از خون
وای یااباعبدلله(ع)
*****
می کنم جمع ز هر سو تنت را
قطعه قطعه همه جوشنت را
می برم با خودم سوی گودال
آرزوی پدر گفتنت را
وای خنده های اعداء – وای تو ببر از صحرا
وای پدر پیرت را

شاعر : امیر حسین الفت

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رباعی برای شهادت حضرت علی اکبر و مناسب برای خواندن با سبک دشتی

عدو خنجر به قلب پاره می‌زد
غمت آتش به سنگ خاره می‌زد
به چشم خویش دیدم جان بابا
كه از فرق تو خون فواره می‌زد

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 09:38
• نوشته شده توسط
• kavoshgar63

بهـار مـن، گل مـن، بـوستان پرپر من!
چه کرد با تو خزان پیشِ دیدة تر من؟
محاسنم به کفِ دست بود و اشک به رخ
نگـاه کـردم و دیـدم تـو رفتی از بر من
چه آمدت به سر ای مصحفِ ورق ورقم
کـه آیـه آیـه شدی بـاز در برابر مــن
خدا گواست که تنها شدم، غریب شـدم
ببین چه آمده با کشتن تو بـر سـر مـن
الا تمـام جوانـان کمک كنيد مــرا
کنیـد گریــه بــرایِ عــلیِّ‌‌اکبر مــن
کسی که گـریه کند در شهـادت پسرم
کند شفاعت از او روز حشر، مادر من
بلنــد شـو، بنشین و سـلام کن پسرم
کـه بهـر دیدنت آید زخیمه خواهر من
پسر کـه رفت، پدر هم غریب می‌گردد
بـه ایـن دلیل تو بودی تمامِ لشکر من
تمام هاشمیان جمع گشته، جمع کنید
که ریخته به

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• kavoshgar63

آسمان دل ارباب قمر می خواهد
شجر طیّبه ی عشق ثمر می خواهد
هرجه نیرو به دو بازوی حسین بن علیست
هرچه بوده ست دو بازوی پسر می خواهد
وقت بر لشکر دشمن زدنش فهمیدند
جگر شیر دوتا بال سفر می خواهد
بچه شیری ست که شیران همگی مبهوت اند
پسر این است، پس ای وای، پدر می خواهد...
الفرار از دم شمشیر بنی هاشمیان
الفرار از دم این صید که سر می خواهد
هیبت تیر نگاهش به عمویش رفته
دیدنش در صف پیکار جگر می خواهد
کار از نیزه و شمشیر و سنان بگذشته
که عدو روبرویش چند تبر می خواهد
هرکه آماده ی جنگ است ز پا افتاده
رزم با دلبر ارباب کمر می خواهد
هرکه دلتنگ پیمبر شده اینجا باشد
هرکسی حیدر کرّار اگر می خواهد...
شاهزاده ست ولی

• پنج شنبه
• 30
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

میری و بدرقه ی راهِ تو اِ دعای من
خودت و بذار یه لحظه پسرم به جای من
حق بده اگه کنار بدن تو جون بدم
دست و پا میزنی و میلرزه دست وپای من
آبرو داری کن علی
بابات و یاری کن علی
صدای هلهله میاد
پاشو یه کاری کن علی
نمیشه باورم این
جوون منه(2بار)
قلبم دیگه نمیزنه
ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی....
******
تو ازین دنیا علی توشه ی آخرم شدی
خَلقاً و خُلقاً و منطقاً پیمبرم شدی
وقتی که پهلوی نیزه خورده ی تورو دیدم
تازه فهمیدم چقدر ، شبیه مادرم شدی
با ناله های خواهرم
تورو به خیمه میبرم
وقت نماز داره میاد
پاشو مؤذن حرم
نمیشه باورم این
جوون منه(2بار)
قلبم دیگه نمیزنه
ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی..

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک تو غنچه و دستم)
ای شبـه پیغمبر
(تویی ماه لیلا (3))
كی بـاورم آمد
( شدی ارباً اربا (3))
چه شود بـر من دیده بگشایی
كن تماشایم ای (تماشایی (3))
خنده قاتل را ببین
( علی اكبرم (3))
كمتر بكش پا بر زمین (علی اكبرم (3))
******
پاشیــده‌ای از هم
(گل پرپر من (3))
هر جا كه می‌بینم (تویی اكبر من (3))
جگرم خون شد ای جگر گوشه
از چه افتـادی تو (به هر گوشه (3))
تو را به سوی خیمه‌ها (علی اكبرم (3))
می‌برمت من با عبا
(علی اكبرم (3))
******
هستم عـلــی جانم
( ترا در تماشا (3))
خون ریزد از مویی
(كه زد شانه لیلا (3))
دیده بگشا ای لاله خوشبو
آمــده بـابـا با ( سر زانو (3))
هم دست و پا گم كرده‌ام
( علی اكبرم

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک ای ماه من می‌ریزد از)
ماه تمام من به زیر ابر خون است
ذكر لبم انا الیه راجعون است
ای شبه ختم المرسلین علی اكبر
ای دلربا ای نـــازنین علی اكبر
كمتر بكش پا بر زمین علی اكبر
هستی تو دلخوشی مرا علی اكبر
هر سو تو می‌كشی مرا علی اكبر
آخــر تو می‌كُشی مرا علی اكبر
******
خیز و ببین من را ز پا افكنده‌ای تو
پلكی بزن تـا من بدانم زنده‌ای تو
ای قمـرم ای قمرم علی اكبر
ای پسرم ای پسرم علی اكبر
ای جگرم ای جگرم علی اكبر
ای نور چشمــان ترم علی اكبر
هستی اذان گوی حرم علی اكبر
اذان بگو ای اكبـــرم علی اكبر
******
ابرو كمان من بببین كردی كمانم
خواهم كه برخیزم ولی نمی‌توانم
خون می‌چكد از آه من ای وای ای وا

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک آه شب غمم سحر ندارد)
آه قرآن بروی دست زنها
حرم شده چشم تماشا
كه می‌رود یـوسـف لیلا وای وای
آه آیینه پیغمبرم رفت
لاله خوشبوی حـرم رفت
خـدا علی اكبـــرم رفت وای وای
زینب بیا تماشا ببین سراپای او
انا فتحنا بخوان بر قد و بالای او
شبه پیمبر من علی اكبر من
******
آه شد تیر باران پسر من
آتش گرفته جگر من
شد اربـاً اربـا اكبر من وای وای
آه ای ماه من در خون نشستی
ای دلربا دلم شكستی
هر جا كه می‌روم تـو هستی وای وای
از جسم پاشیده‌ات پر شده این بیابان
ماندم ترا چگونه جمعت كنم علی جان
شبه پیمبر من
علی اكبر من
******
آه ای بهتر از جانم علی جان ای ماه كنعانم علی جان
بی تو نمی‌مــانم علی جان وای وای
آه

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

نوحه (پنج شب)
(به سبک ای پیکر جز قد و بالا)
ای پیکر جز قد و بالا تو شباهتی به اکبرم نداری
ای کشته به غیر بویت اثر از سرو صنوبرم نداری
وای نشود باور من که تویی اکبر من
که تویی اکبر من
وای چیزی از تو نمانده ای گل پرپر من
ای گل پرپر من
بابا علی جان ، بابا علی جان
******
حیرانم این همه خنجر به روی تنت چگونه جا گرفته
گوئیا سپاه دشمن انتقام از همه انبیا گرفته
وای با خبر بوده دشمن یکی روحیم در دوتن
یکی روحیم در دوتن
وای آگهم این همه تیر هم تو را کشته هم من
هم تو را کشته هم من
بابا علی جان ، بابا علی جان
******
ای روح و هم نفس من نفسی بکش دوباره جان بگیرم
جان گیرم تا بتوانم بدنت بغل بگیرم و بمیرم
وای

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

نونهال من بیا تا همچو گل بویت کنم
همچو نور از دیده­ام ای نور چشمانم
مرواین دم آخر بر روی گیسویت کنم
تا ز مژگان شانه­ای بر سنبل مویت کنم
سوی قربانگه روانی ای ذبیح من بیا
سرمه­ای از دود دل بر چشم جادویت کنم
پیش رویم یک زمان بخرام ای سرو روان
تا تسلای دل از آن قدّ دلجویت کنم
کعبه­ ام روی تو بود و قبله ­ام ابروی تو
باش یکدم سجده بر محراب ابرویت کنم
کنم ای دریغا شمر نگذارد دمی در قلگه
از دل خونین فغان اندر سر کویت کنم
رأس تو در روبرو باشد چهل منزل دریغ
خصم نگذارد دمی تا یک نظر رویت کنم
خلق عالم زنده از جانند در دوران من
همچو جودی زندگی در دهر از بویت کنم

شاعر : جودی تبریزی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

گلِ عمر مرا از ریشه کندید
خدا اینگونه اکبر را پسندید
شما که کار خود کردید ای قوم
دگر بر گریه های من نخندید
*****
خزان زندگی بر جانت افتاد
تو را پرپر نمود و دست من داد
عصای پیری ام بودی علی جان
شکستی و شکستم، داد بی داد

شاعر : داود رحیمی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

میزند نیش سکوتت به دل من پسرم
لب گشا کشت مرا خنده ی دشمن پسرم
چشم خود واکن و یک بار دگر حرف بزن
از لب تشنه و سنگینی اهن پسرم
بی تو از دیده من قوت بینایی رفت
در عوض دیده ی دشمن شده روشن ، پسرم!
داغ مرگ پسرش را به دلش بگذارند
ان که بگذاشته داغت به دل من پسرم
پاره های تنت افتاده به هر سو گوئی
برگ گل ریخته در دامن گلشن پسرم
کس ندیده است که از تیغ هزاران جلاد
این همه زخم رسد بر سر یک تن پسرم
تو ذبیح منی و من تن صد چاک تو را
هدیه دارم به ره خالق ذولمن پسرم
نتوان گفت که از داغ تو بر من چه گذشت
هیچ کس را نبود تاب شنیدن پسرم
بود حرف دل من بر لب میثم زآن رو
سیل خون ریخته از دیده به دامن پسرم

شاعر : است

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

بس که پاشیده ز هم مثل گل چیده تنت
می کند گریه به زخم بدنت پیرهنت
کثرت زخم تو مانع ز شمارش گشته
بس که زخم آمده پیوسته به زخم بدنت
آیه با تیغ نوشتند به سر تا پایت
نقطه با تیر نهادند به آیات تنت
حلقه های زرهت چشمه ی خونند همه
آب غسلت شده خون، خاک بیابان کفنت
آمدم از دو لب خشک تو خون پاک کنم
دیدم از خون گلو پر شده بابا دهنت
خجلم از تو علی جان که دم رفتن بود
العطش با من دل سوخته آخر سخنت
لاله ی نسترنم! یاس امیدم! سخت است
که ببینم چو گلِ ریخته نقش چمنت
همه امیّد من این است که یک بار دگر
چشم خود باز کنی یک نگه افتد به مَنَت
رو به روی تو نهادم همه دیدند علی
که رُخم لاله صفت سرخ شد از یاسمنت
شعله های د

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

دویده ام ز حرم تا که زنده ات نگرم
مبند دیده کمی دست و پا بزن پسرم
ز مصحف تنت این آیه های ریخته را
چگونه جمع کنم سوی خیمه ها ببرم
به فصل کودکی و در سنین پیری خود
دو بار داغ پیمبر نشست بر جگرم
میان دشمن از آن گریه می کنم که مگر
به کام خشک تو آبی رسد ز چشم ترم
من آن شکسته درختم که با هزار تبر
جدا ز شاخه شد افتاد بر زمین ثمرم
اگر چه خود ز عطش پای تا سرم می سوخت
زبان خشک تو زد بیشتر به دل شررم
مگر نه آب بُوَد مهر مادرم زهرا
روا نبود تو لب تشنه جان دهی به برم
جوان ز دل نرود گر چه از نظر برود
تو نِی برون ز دلم می روی نه از نظرم
به پیش دیده ی من پاره پاره ات کردند
دلی به رحم نیامد نگفت من پدرم
مصیبتی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

سوی میدان ای خدا آرام جانم می رود
سیل اشک از چشم و نور از دیدگانم می رود
خلقاً خلقاً به مواج شهادت از برم
اشبه الناس رسول انس و جانم می رود
چون نمی گنجد به دل یا رب مرا مهر دو دوست
تا تو باشی در دلم جان جهانم می رود
خلعت دامادیش را دوخت خیاط اجل
می رود دنبال او تاب و توانم می رود
کس ندیده جان چه سان از جسم می گردد جدا
من به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
در جنان چشم انتظارش مادر من فاطمه است
نزد زهرای جوان تازه جوانم می رود
تا بنوشد آب از دست علی بت شکن
تشنه ی آب روان روح وروانم می رود
فرق تا ابرو شکسته پاره پاره پیکرش
از علی دارد نشان زیبا نشانم می رود
آرزو دارم کنی از دشمنش قطع رحم
کز غمش آت

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
سوی میدان خاتم پیغمبرانم می رود
آنچنان محو تماشایم که گویی پیش من
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
من به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
کس ندیده جان چسان از جسم می گردد جدا
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
بهر حفظ جان من رعنا جانم می رود
حرمت پیران بود واجب که این سان از حرم
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
از سر اینک سایه سرو روانم می رود
خواستم در سایه اش راحت نشینم لحظه ای
می رود آن سان که اشک

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

اذن بگرفت اکبر و دست پدر بوسید و رفت
عازم رزم سپاه اشقیا گردیدو رفت
آل عصمت را به تن شد جامه ی صبر چاک چاک
چونکه او بر قامت رعنا کفن پوشید و رفت
گفت لیلا ای خدا آرام جانم اکبرم
نور چشمان ترم ، چشم از جهان پوشید و رفت
هر کجا بگذاشت پا چون مرتضی در دشت کین
مشرکین را همچو طوماری بهم پیچید و رفت
آه از آن ساعت که از زین واژگون شد بر زمین
شد ببالین جوانش همچونی نالید و رفت
گر چه عطشان بود اما از شراب سلسبیل
ساغری از دست جدش مصطفی نوشید ور فت
در سپهر آرزوی شاه مظلومان حسین علیه السلام
اختری گردید طالع اندکی تابید و رفت

شاعر : صغیر اصفهانی

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای پسر من به فدای تو و شیدائی تو
که کند غارت دل این همه رعنایی تو
سرو باید به تماشا بنشیند لب جوی
تا تماشا کند این قد تماشائی تو
گفتمت مرگ ، تو گفتی ز عسل شیرین تر
آفرین بر تو و براین همه دانائی تو
گر که در خواب ببیند رخ ماهت یوسف
عرق شرم بریزد بر زیبایی تو
دل به دریا زده ای و شده ای غرقه خون
ای به قربان تو و آن دل دریائی تو
خیز از جا و تو یا بار دگرراه برو
تا که لذت برم از بادیه پیمایی تو

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

از نبردی که پسر در صف هیجا می کرد
پسر فاطمه را واله و شیدا می کرد
همچنان شیر خدا در صف پیکار علی
روز ، روبه صفتان را شب یلدا می کرد
با دو صد جلوه پسر شعر شهاد ت می خواند
پدر او را به دو صد دیده تماشا می کرد
خانه ظلم بسوزد که پی رفع عطش
تشنه از تشنه لبی آب تمنا می کرد
تا صدا کرد پدر را پسر از مسلخ عشق
عمه خود را پی ایثار مهیا می کرد س
تا سر نعش پسر آن پدر پیر نشست
گاه می بست علی دیده و گه وا می کرد
پدر از پرده دل نعره زد و گفت علی
کاش می بود تماشای تو لیلا می کرد
بکشد آنکه تو را کشت در ایام شباب
کاش جای تو مرا لاله صحرا می کرد
عمه گر ناله نمی کرد پدر جان می داد
مریمی بود که اعجاز مسیحا می کرد

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی