حضرت علی اکبر (ع)

نونهال من بیا تا همچو گل بویت کنم
همچو نور از دیده­ام ای نور چشمانم
مرواین دم آخر بر روی گیسویت کنم
تا ز مژگان شانه­ای بر سنبل مویت کنم
سوی قربانگه روانی ای ذبیح من بیا
سرمه­ای از دود دل بر چشم جادویت کنم
پیش رویم یک زمان بخرام ای سرو روان
تا تسلای دل از آن قدّ دلجویت کنم
کعبه­ ام روی تو بود و قبله ­ام ابروی تو
باش یکدم سجده بر محراب ابرویت کنم
کنم ای دریغا شمر نگذارد دمی در قلگه
از دل خونین فغان اندر سر کویت کنم
رأس تو در روبرو باشد چهل منزل دریغ
خصم نگذارد دمی تا یک نظر رویت کنم
خلق عالم زنده از جانند در دوران من
همچو جودی زندگی در دهر از بویت کنم

شاعر : جودی تبریزی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

گلِ عمر مرا از ریشه کندید
خدا اینگونه اکبر را پسندید
شما که کار خود کردید ای قوم
دگر بر گریه های من نخندید
*****
خزان زندگی بر جانت افتاد
تو را پرپر نمود و دست من داد
عصای پیری ام بودی علی جان
شکستی و شکستم، داد بی داد

شاعر : داود رحیمی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

میزند نیش سکوتت به دل من پسرم
لب گشا کشت مرا خنده ی دشمن پسرم
چشم خود واکن و یک بار دگر حرف بزن
از لب تشنه و سنگینی اهن پسرم
بی تو از دیده من قوت بینایی رفت
در عوض دیده ی دشمن شده روشن ، پسرم!
داغ مرگ پسرش را به دلش بگذارند
ان که بگذاشته داغت به دل من پسرم
پاره های تنت افتاده به هر سو گوئی
برگ گل ریخته در دامن گلشن پسرم
کس ندیده است که از تیغ هزاران جلاد
این همه زخم رسد بر سر یک تن پسرم
تو ذبیح منی و من تن صد چاک تو را
هدیه دارم به ره خالق ذولمن پسرم
نتوان گفت که از داغ تو بر من چه گذشت
هیچ کس را نبود تاب شنیدن پسرم
بود حرف دل من بر لب میثم زآن رو
سیل خون ریخته از دیده به دامن پسرم

شاعر : است

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

بس که پاشیده ز هم مثل گل چیده تنت
می کند گریه به زخم بدنت پیرهنت
کثرت زخم تو مانع ز شمارش گشته
بس که زخم آمده پیوسته به زخم بدنت
آیه با تیغ نوشتند به سر تا پایت
نقطه با تیر نهادند به آیات تنت
حلقه های زرهت چشمه ی خونند همه
آب غسلت شده خون، خاک بیابان کفنت
آمدم از دو لب خشک تو خون پاک کنم
دیدم از خون گلو پر شده بابا دهنت
خجلم از تو علی جان که دم رفتن بود
العطش با من دل سوخته آخر سخنت
لاله ی نسترنم! یاس امیدم! سخت است
که ببینم چو گلِ ریخته نقش چمنت
همه امیّد من این است که یک بار دگر
چشم خود باز کنی یک نگه افتد به مَنَت
رو به روی تو نهادم همه دیدند علی
که رُخم لاله صفت سرخ شد از یاسمنت
شعله های د

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

دویده ام ز حرم تا که زنده ات نگرم
مبند دیده کمی دست و پا بزن پسرم
ز مصحف تنت این آیه های ریخته را
چگونه جمع کنم سوی خیمه ها ببرم
به فصل کودکی و در سنین پیری خود
دو بار داغ پیمبر نشست بر جگرم
میان دشمن از آن گریه می کنم که مگر
به کام خشک تو آبی رسد ز چشم ترم
من آن شکسته درختم که با هزار تبر
جدا ز شاخه شد افتاد بر زمین ثمرم
اگر چه خود ز عطش پای تا سرم می سوخت
زبان خشک تو زد بیشتر به دل شررم
مگر نه آب بُوَد مهر مادرم زهرا
روا نبود تو لب تشنه جان دهی به برم
جوان ز دل نرود گر چه از نظر برود
تو نِی برون ز دلم می روی نه از نظرم
به پیش دیده ی من پاره پاره ات کردند
دلی به رحم نیامد نگفت من پدرم
مصیبتی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

سوی میدان ای خدا آرام جانم می رود
سیل اشک از چشم و نور از دیدگانم می رود
خلقاً خلقاً به مواج شهادت از برم
اشبه الناس رسول انس و جانم می رود
چون نمی گنجد به دل یا رب مرا مهر دو دوست
تا تو باشی در دلم جان جهانم می رود
خلعت دامادیش را دوخت خیاط اجل
می رود دنبال او تاب و توانم می رود
کس ندیده جان چه سان از جسم می گردد جدا
من به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
در جنان چشم انتظارش مادر من فاطمه است
نزد زهرای جوان تازه جوانم می رود
تا بنوشد آب از دست علی بت شکن
تشنه ی آب روان روح وروانم می رود
فرق تا ابرو شکسته پاره پاره پیکرش
از علی دارد نشان زیبا نشانم می رود
آرزو دارم کنی از دشمنش قطع رحم
کز غمش آت

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
سوی میدان خاتم پیغمبرانم می رود
آنچنان محو تماشایم که گویی پیش من
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
من به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
کس ندیده جان چسان از جسم می گردد جدا
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
بهر حفظ جان من رعنا جانم می رود
حرمت پیران بود واجب که این سان از حرم
می رود آن سان که اشک از دیدگانم می رود
سوی میدان ای خدا روح و روانم می رود
از سر اینک سایه سرو روانم می رود
خواستم در سایه اش راحت نشینم لحظه ای
می رود آن سان که اشک

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

اذن بگرفت اکبر و دست پدر بوسید و رفت
عازم رزم سپاه اشقیا گردیدو رفت
آل عصمت را به تن شد جامه ی صبر چاک چاک
چونکه او بر قامت رعنا کفن پوشید و رفت
گفت لیلا ای خدا آرام جانم اکبرم
نور چشمان ترم ، چشم از جهان پوشید و رفت
هر کجا بگذاشت پا چون مرتضی در دشت کین
مشرکین را همچو طوماری بهم پیچید و رفت
آه از آن ساعت که از زین واژگون شد بر زمین
شد ببالین جوانش همچونی نالید و رفت
گر چه عطشان بود اما از شراب سلسبیل
ساغری از دست جدش مصطفی نوشید ور فت
در سپهر آرزوی شاه مظلومان حسین علیه السلام
اختری گردید طالع اندکی تابید و رفت

شاعر : صغیر اصفهانی

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای پسر من به فدای تو و شیدائی تو
که کند غارت دل این همه رعنایی تو
سرو باید به تماشا بنشیند لب جوی
تا تماشا کند این قد تماشائی تو
گفتمت مرگ ، تو گفتی ز عسل شیرین تر
آفرین بر تو و براین همه دانائی تو
گر که در خواب ببیند رخ ماهت یوسف
عرق شرم بریزد بر زیبایی تو
دل به دریا زده ای و شده ای غرقه خون
ای به قربان تو و آن دل دریائی تو
خیز از جا و تو یا بار دگرراه برو
تا که لذت برم از بادیه پیمایی تو

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

از نبردی که پسر در صف هیجا می کرد
پسر فاطمه را واله و شیدا می کرد
همچنان شیر خدا در صف پیکار علی
روز ، روبه صفتان را شب یلدا می کرد
با دو صد جلوه پسر شعر شهاد ت می خواند
پدر او را به دو صد دیده تماشا می کرد
خانه ظلم بسوزد که پی رفع عطش
تشنه از تشنه لبی آب تمنا می کرد
تا صدا کرد پدر را پسر از مسلخ عشق
عمه خود را پی ایثار مهیا می کرد س
تا سر نعش پسر آن پدر پیر نشست
گاه می بست علی دیده و گه وا می کرد
پدر از پرده دل نعره زد و گفت علی
کاش می بود تماشای تو لیلا می کرد
بکشد آنکه تو را کشت در ایام شباب
کاش جای تو مرا لاله صحرا می کرد
عمه گر ناله نمی کرد پدر جان می داد
مریمی بود که اعجاز مسیحا می کرد

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

این شنیدی در مسیر کربلا
خط سیر البلاء للولاء
سرور دین قبله ی اهل نیاز
رفت چشمش لحظه ای در خواب ناز
دیده ی حق بین خود بست و گشود
من ندانم خواب یا بیدار بود
خواند آن واقف ز اسرار درون
آیه «انا الیه الراجعون»
شبه پیغمبر علی فرزند او
گفت کی آئینه اسرار هو
گر چه ما را جز طریق دوست نیست
سرّ استرجاع در این حال چیست
گفت کای سرتا قدم محو خدا
داد در رؤیا مرا پیکی ندا
کای دل صد کاروان دنبالتان
مرگ می آید به استقبالتان
آن ز نسل فاطمه اوّل ذبیح
با لب خندان و با لحنی فصیح
گفت ما تیغ از پی حق می زنیم
با تو هرگز عهد خود را نشکنیم
ماکه خود حقیم از باطل چه باک
طالب مرگیم از قاتل چه باک
خوش بود روی به خون آراسته

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای یاس چیده، ای گل نقش چمن، علی!
قرآن آیه آیه ی پامال من، علی
مانند قلب من دهنت پر زخون شده
خون گلوت گشته روان از دهن، علی
چسبانده خون به هم، دو لبت را ز گفتگو
با چشم خویش حرف برایم بزن، علی
لب تشنه، چشم بسته، نفس مانده در گلو
زخم تو گشته با دل من هم سخن، علی
تو مثل لاله ای که همه گشته برگ برگ
من مثل شمع سوخته در انجمن، علی
جایی برای بوسه نمانده به قامتت
از بس که زخمت آمده بر زخم تن، علی
ممکن نشد زروی زمینت کنم بلند
از بس که پاره پاره شده این بدن، علی
لیلا در انتظار تو چشمش بُوَد به راه
زینب چگونه بی تو رود در وطن، علی
در حیرتم چگونه زخونت خضاب شد
ماه جمال و زلف شکن در شکن، علی
فریاد من بلند ز

• شنبه
• 4
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای مرا آشفته کرده حال تو
دیده و جان و دلم دنبال تو
عزم وصل حق تعالی کرده ای
ترک جان یا ترک بابا کرده ای
روح من با این شتاب از تن مرو
ای تمام عمر من بی من مرو
کم زهجر خویش قلبم چاک کن
باز گرد از دیده اشکم پاک کن
راه غم بر قلب تنگم باز شد
غربتم با رفتنت آغاز شد
ای دل صد پاره ام پیراهنت
اشک ثار الله وقف دامنت
می روی این قوم سنگت می زنند
گرگ های کوفه چنگت می زنند
صبر کن بابا تماشایت کنم
سِیر حسن و قدّ و بالایت کنم
بعدِ عمری حاصل من داغ توست
جان بابا قاتل من داغ توست
عهد من با دوست عهدی محکم است
هر چه بینم داغ در این ره کم است
عهد بستم تا که قربانت کنم
غرق خون تقدیم جانانت کنم
عهد بستم تا که درراه

• شنبه
• 4
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

نازنین حالا که دیدی حرف حرف ناز شد
جان به لب کردی مرا تا که لبانت باز شد
دست بردم زیر جسمت تا در آغوشت کشم
ناگهان دادم درآمد برملا این راز شد
بس که جسمت ارباً اربا گشته زیر ضربه ها
تا کمی دادم تکانت پیکر از هم باز شد
حالت ترکیب جسمت شد علی در فاطمه
در شکاف فرق و پهلو بغضشان ابراز شد
زیر دست و پای دشمن دنده های تو شکست
هرچه آمد بر سرت از کوچه ها آغاز شد
یک فزع کردی تمام صورتم را خون گرفت
هر چه آمد بر سرم با یک نفس احراز شد
می شود از زخم هایت لشکر دشمن شمرد
باز کن بال و پرت را لحظۀ پرواز شد
ای مسیحا مرده بودم پای جسم پاره ات
حرمت گیسوی زینب بود تا اعجاز شد

شاعر : قاسم نعمتی

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

نبی را اشبه الناس و یگانه روح و ریحانم
الهی می روی میدان عزیز بهتر از جانم
علی جانم ، علی جانم 2
نبی صورت علی فطرت جوانی را فرستادم
به مسلخ بهر جانبازی پی تشریع ارشادم
علی جانم ، علی جانم 2
که میدان رفتنش باشد در این صحرا تماشایی
چنانه از شوق دیدارت بود سر مست شیدایی
علی جانم ، علی جانم 2
جوانیش باید آرد مرا پهلوی بشکسته
به میدان می روی اکبر لبش تشنه تنش خسته
علی جانم ، علی جانم

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای علی جانم، جان جـــــــــــــانانم کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم
تو بخون غلــــــــطان، ای گل احمر از غمت لیــــلا، می زند بر سر
دمبدم گـــــــوید کجائی نور چشمانم کشته راه خــدا، ای نور چشمانم
بعد قتل تو، من ز جــــــــــان سیرم بر سرنـــعشت، من زمین گیرم
می چکد بر روی ماهت، اشک سوزانم کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم
تشنه لب بــــــــــــودی، ای گل پرپر خورده ای آب از، دست پیغمبر
منتظر در خـیمه گه، اطفال عطشانم کُشتۀ راه خـدا، ای نور چشمانم
روز روشــن شد، در برم چون شب جـــــــــــان بابایت، آمده بر لب
آتش غم شعله زد بر جسم و بر جانم کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم
تــــــــــــــــو به دین حق، آب

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

قدم بر میداری خرامان ، بدنبال تو دیده گریان
محاسن بر دستم علی جان ، عزیزم
نگاهی بابا پشت سر کن ، بیا و رحمی بر پدر کن
نظر بر این چشمان تر کن ، عزیزم
علی جان ، برو سوی میدان ولی آهسته
دل اهل خیمه به سویت بسته ، شدم دل شکسته
بروی مرکب ثانیِ حیدری
آینه دار روی پیمبری
شبیه سقا یک رکن لشگری
یابن لیلا جانم علی علی
******
ترک افتاده بر لبانت ، بیاور بیرون این زبانت
فدای خشکی دهانت ، علی جان
دلم تنگ بوسیدن تو ، نگاهم غرق دیدن تو
نبینم من پاشیدن تو ، علی جان
ولدی ، خمیده شدم تا که قد کشیدی
پریشانیَم را پی خود دیدی ، زمن دل بریدی
خدانگهدار پیغمبر حرم
نما مدارا با قلب خواهرم
چه آید آخر بعد تو بر سرم
یابن

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

یوسف کرببلا ، نور چشم بابـا
پاره پاره دل من ، تنت اربـاً اربـا
پیش دشمن مپسند دیده‌ی گریان مرا
پسرم یک ابتا گو و بخر جان مرا
ولدی یا ولدی
******
شد خزان گلشن تو ، دیدنی شد تن تو
می‌کشد بابا را ، خنده‌ی دشمن تو
دشمن آتش زده بر خرمن من، خوشه‌ی من
جگرم سوخته از داغ جگرگوشه‌ی من
ولدی یا ولدی
******
غرق خون اعضایت ، قامت رعنایت
از غم تو چه گذشت ، بر دل بابایت
اثر داغ تو را بر جگرم فهمیدم
هم‌چنان لاله‌ی جسم تو ز هم پاشیدم
ولدی یا ولدی

شاعر : میثم مومنی نژاد

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

زبانحال حضرت علي اكبر (ع)
جوان ليلايي – ماه دل آرايي
من از تماشايت – شدم تماشايي
كردي كمانم اي ماه كمان ابرو
سوي تو مي آيم من با سر زانو
اي لاله پرپر – علي علي اكبر
/./././
اي شمع در سوسو – اي سلسله گيسو
افتاده اي ياسم – هر برگ تو هر سو
باور نمي كردم شق القمر كردي
ترسم ترا بوسم پاشيده تر گردي
اي لاله پرپر – علي علي اكبر
/./././
اي بهتر از جانم – اي ماه كنعانم
چسان سرت گيرم – بروي دامانم
كمان شده قدم دلم شده پرخون
از بسكه آوردم تير از تنت بيرون
اي لاله پرپر – علي علي اكبر
آينه طاها – اي يوسف ليلا
عصاي دست من – افتاده اي از پا
كشتي تو بابا را ای مه حبین اكبر
از بس كشيدي پا روي زمين اكبر
اي لاله

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

برخیز از جای خود ، ای گل پرپرم
ای اذان گوی من ، ای علی اکبرم
بعد تو دنیا جهنّم شده ، (قامتم از داغ تو خم شده (2))
غرق آتش بابا شد ، جسمت ارباً اربا شد
علی اکبر پسرم
******
شبه پیغمبرم ، می بوسم روی تو
حک شده یا علی ، روی بازوی تو
برخیز و گو که رود از میدان ، (عمه ات از پیش نامحرمان(2))
تو و اشک چشم من ، من و این سیل دشمن
علی اکبر پسرم
******
ای همه حاصلم ، ای همه دلخوشی
با چشم خونی ات ، بابا را می کشی
نمانده آهی درون سینه ، (یادگار بانوی مدینه (2))
زده بر دل شراره ، بدن پاره پاره
علی اکبر پسرم

شاعر : محمد مهدی روحی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

پسر: پدر جان من نگویم زخم های تن مرا کُشته
شرار تشنه گی سنگینی آهن مرا کشته
پدر: علی ای داده در راه خدا صد بار جانت را
بیا بگذار یکدم در دهان من زبانت را
پسر: زبانم خشک گردیده نیاید از دهن بیرون
لبت را بر لبم بگذار و بنگر تر شده از خون
پدر: نبی بگذاشت در کامم زبان و کرد آرامم
تو هم آئینه ی اویی زبان بگذار در کامم
پسر: زبان خشک من بابا دلت را بیشتر سوزد
نمی خواهم تو بر کام خشک من جگر سوزد
پدر: چو قرآن بوسه بر لب های خشکت می نهم بابا
زبان بگذار در کامم و گر نه جان دهم بابا
پسر: الهی جان رود از جسم مجروح جوان تو
که باشد خشک تر از کام خشک من زبان تو
پدر: عزیز دل نه تنها از عطش سوزم اگر سوزم
تو از

• دوشنبه
• 20
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که پامال خزان شد لالۀ لیلای من
دشت غم آمد بهار، از اشک خون پالای من
در منای کربلا خون ذبیحم تا که ریخت
عید قربان شد یکی با روز عاشورای من
از هجوم خارها مانند گل شد برگ برگ
لالۀ من یاس من تنها، گل رعنای من
کاش فرق من به جای فرق اکبر می شکافت
کاش می پاشید پیش از او زهم اعضای من
من تماشا کردم او در خون خود زد دست و پا
زین تماشا پای تا سر سوخت سر تا پای من
بی تو دیگر شد بهشت آرزوهایم خراب
از چه اَفتادی به خاک ای شاخۀ طوبای من
احتیاجی نیست تا رَخ شویم از آب فرات
شسته شد با خون سیمای علی سیمای من
دوستانم یک به یک رفتند و در این سرزمین
گوش دشمن پر شده از بانگ واویلای من
گرگ ها کردند جسم یوسفم را چ

• دوشنبه
• 20
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای پیکر تو چون جگر پاره پاره ام
تا کی زنی به دل ز سکوتت شراره ام
با آن که سینه ام شده مجروح داغ تو
لبخند قاتلت زده زخم دوباره ام
یک آسمان ستاره زچشمم به خاک ریخت
دیدم چو پاره پاره شده ماه پاره ام
من چاره ساز درد همه عالمم ولی
با اوفتادن تو زکف رفته چاره ام
ای تشنه لب برآر سر از خاک و آب ریز
از اشک دیده بر گلوی شیر خواره ام
چون قرص ماه آفتاب وجودم تمام سوخت
دیدم به چشم خویش غروب ستاره ام
بعد از تو ای ستارۀ صبح امید، نیست
غیر از سکوت دائم و اشک هماره ام
از چشم نیم باز تو خون پاک می کنم
شاید کنی به گوشه چشمی نظاره ام
"میثم" زسوز سینه چو شرح غمت دهد
آتش زند به عالم دل با اشاره ام

شاعر : استاد حاج

• دوشنبه
• 20
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

عجب لاله‌گون خاک صحرا شده
ز اشک من و عمه غوغا شده
جگر گوشه‌ام ارباً اربا شده
علی اکبرم ، ای علی اکبرم
******
چه شد یوسفم با تن اطهرت
ببوسم لب و روی پیغمبرت
چه گرگی تو را پاره پاره نمود
نه پیراهنی مانده نه پیکرت
علی اکبرم ، ای علی اکبرم
******
بخندد عدو بر دو چشم ترم
چگونه تنت را به خیمه برم
بمیرم کنار تنت ای جوان
نمی‌آمد از خیمه گر خواهرم
علی اکبرم ، ای علی اکبرم

شاعر : میثم مومنی نژاد

دانلود سبک

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

خوش قد و قامتم بروي خاكها چرا؟
خوردي زمين قبول ولي دست و پا چرا؟
حالا كه آمدم دو لبت وا نميكني؟
ساكت شدي نگاه به بابا نميكني؟
ساكت شدي كه من ز غمت پيرتر شوم؟
از ديدن سر تو زمينگيرتر شوم؟
خس خس نكن ببين چقدر زجر ميكشم
از عمق زخم روي زجگر زجر ميكشم
در پهلويت مدينه و مسمار ديده ام
در سينه تو هيزم و ديوار ديده ام
ديدند شكل حيدري و بي خبر زدند
جراحه ها به زخم تنت زخم تر زدند
اي واي لشگري كه به جنگ تو آمدند
دندان شكسته اي تو بگو سنگ هم زدند؟
حيف اين بدن كه روزي مردم شده علي
اي واي قطعه اي ز تنت گم شده علي
برخيز عمه ات ز حرم آمده علي
انگار باز دست به گيسو زده علي

شاعر : سید پوریا هاشمی

• یکشنبه
• 10
• آذر
• 1392
• ساعت
• 16:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

سلام احمد سلام داور
سلام زهرا سلام حیدر
سلام یاسین سلام کوثر
سلام عبّاس و عون و جعفر
سلام نسل جوان سراسر
به جان پاک علیِّ اکبر
سپهر مجد و جلال احمد
محیط فضل و کمال احمد
تمام حسن و جمال احمد
کتاب خلق و خصال احمد
به جز ائمّه زآل احمد
به قدر، اولی به فضل، برتر
بهشت عترت بهار رویش
خصال احمد خصال و خویش
وجود را جان در آرزویش
حسین را دل به تار مویش
به چشم امّ و اب و عمویش
علّی ثانی رسول دیگر
ریاض خُلقش کمال ایمان
بیاض حُسنش تمام قرآن
رخش برد دل زماه کنعان
دمش دهد جان به پور عمران
به هر پیامش هزار طوفان
به هر قیامش هزار محشر
زهی جلالت زهی کرامت
یم نبوّت دُرِ امامت
چو کبریایش به دل اقامت
به چهره غوغا

• چهارشنبه
• 21
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

برو میدان ولی آهسته اکبر
ببینم قامتت یک بار دیگر
بود سختم علی دل کندنم از تو
علی ای آیه نگار پیمبر
نگاهی گوشه چشمی بر پدر کن
چه فانی گشته ای در ذات دلبر
برو ای من فدای قامت تو
خدا همراهت ای سرو صنوبر
عطش می ریزد از لب های خشکت
عطش داری ولی از آب کوثر
خدا صبری دهد بر مادر تو
ندارد طاقت داغ تو مادر
تمام آرزوی من همین است
ببینم روی تو یک بار دیگر
به والله عطر زهراییت ای گل
زند طعنه علی بر مشک و عنبر
خداوندا تو شاهد باش بهرت
گذشتم از علی شبه پیمبر
تماماً مصطفی در اوست پیدا
فرستادم به میدان وجه حیدر
امیدم بوده تا در روز پیری
عصایم گردی ای محبوب داور
مرا داغ تو از پا خواهد انداخت
چه حاجت بر سنان و ت

• شنبه
• 18
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 05:15
• نوشته شده توسط
• علی

يه بار ديگه برام اذون بگو بابا بلند شو پسرم بريم تا خيمه ها
من زمين گير شدم كنار جسم تو/ پاشو تو آبروي بابا رو بخر
اي عصاي روزاي پيريم اكبرم/ پاشو باباي پير و تا خيمه ببر
از غصه ي تو بابا قدم شده خميده
نقش زمینی پیشم از تو علی بعیده
واويلا علي اكبر 4

با زانو اومدم كنار بدنت پيچيده همه جا علي عطر تنت
بخدا مقتلت گريز روضه هاست/ شده پهلوت شبيه زهرا مادرم
شده فرق سرت مث بابام علي/ كربلا مقتلي چو كوفه ست اكبرم
شد نيزه هاي دشمن مثل ميخ در اكبر
پهلوت شبيه زهرا فرقت شبيه حيدر
واويلا علي اكبر 4

گرفته نفسم کنار پسرم پاهام دیگه توون نداره پسرم
پيش من اينقده رو خاكا پا نكش/ منو كشته عزيز بابا ديدنت
بدنت

• پنج شنبه
• 8
• آبان
• 1393
• ساعت
• 14:52
• نوشته شده توسط
• علی

ناخورده لبم جام ولای تو زدم
ناگفته سخن دم به ثنای تو زدم
دستی زکَرَم به روی قلبم بگذار
کز کودکیم سینه برای تو زدم
از کثرت عصیان زدرت دور شدم
نزدیک به آشیانه ی گور شدم
مگذار به حشر آبرویم برود
زیرا به غلامی تو مشهور شدم
عطش آتش تب کرب و بلایت
فقط یک گوشه ای از ماجرایت
خدا قسمت کند آتش بگیرد
دل من هم شبیه خیمه هایت
آنگاه که در بستر خون خُفت حسین
لبیک زد و جواب نشنید حسین
بانوی خمیده قامتی را دیدم
میزد به سرو سینه و میگفت حسین
هرچند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هرگه نظر به سوی تو کردم جوان شدم
طاووس خیمه پیش پدر راه میروی
گفتی اذان و مست من از این اذان شدم
ای عصای پیری من میروی برو
اما به روی نعش ت

• یکشنبه
• 11
• آبان
• 1393
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• علی

درنگاه نافذت دریا مجسم میشود
بهترین اوقات این دنیا مجسم میشود..

پیچش عمامه ات عینا شبیه حیدر است
چون که بر سر مینهی مولا مجسم میشود

جای مهرت فاطمه طرز نگاهت فاطمه
لحظه ی خندیدنت زهرا مجسم میشود..

جبرئیل از عرش می آید پی انزال وحی
در تو انوار محمد تا مجسم میشود..

یک نخ از پیراهنت وقتی که تا کنعان رسید
بی گمان یعقوب هم بینا مجسم میشود

آیه ی تطهیر را بر هرکه خواند آقای ما
عصمتش چون عصمت آقا مجسم میشود

آلت قتاله خوبیست ابروی کجت
سرسپردن لذتش اینجا مجسم میشود

از اذان ظهرتو صد مرده احیا گشت پس
برفراز مادنه عیسی مجسم میشود

صحبت آمد از اذان و گریه ام بالا گرفت
در دل آشفته ام غمها مجسم میشود

ل

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1393
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار