میره به نبرد/ شیر نره ارباب
آسمونی شد/ بال و پر ارباب
لیلای حرم/ پیغمبر ارباب
قرآن و/ میگیره رو سرش
بارونه/ تو چشای ترش
بی تاب و/ نگران خواهرش
واویلا گل لیلا علی
بالای سرش/ غوغا شده ای وای
افتاده زمین/ تنها شده ای وای
بدنش اربا/ اربا شده ای وای
روخاکا/ افتاده علی
پیچیده/ فریاده علی
واویلا/ جون داده علی
واویلا گل لیلا علی
واویلا اربااربا علی
دیگر استاد شده دشمن‌مان در «کشتن»
آخرین شیوه‌ی قتل است، پیمبر کشتن
کوفیان درس گرفتند، از «ابن ملجم»
تا رسیدند، در این جنگ، به «حیدر کشتن»
مشقِ این قوم، سرِ کشتنت «ارباً ارباست»
با تو آموخته شد «چند برابر کشتن»
سرِ جان دادنِ من پای تنت؛ باور شد
پدری را تَهِ مقتل نه؛ جلوتر کشتن
قصدشان کشتنِ من بود، چه فرقی دارد ؟!
علی‌اصغر کشتن؛ یا علی‌اکبر کشتن
پهلوی زخم، به دستم چه گریزی داده
روضه‌ی «دستِ پدر بستن و مادر کشتن»
اولِ راهِ جدایی؛ پسرم را کشتند
با سرم می‌رسد این قوم، به «دختر کشتن»
ترک لبهاتو میبینم میسوزم
نگامو به سرو ، قد تو میدوزم
به لب میگیرم ، زبونتو بابا
بو میکشم من ،گونه هاتو بابا
برا گریه کردن خیلی دیره
خدایا جوونم داره میره
دود بکنید اسپند ماشاالله
داره میره اکبر یاس لیلا
۲
شدی اربن اربا ، پیش چشمای من
تا که افتادی تو ، هلهله کرد دشمن
پاشو یه حرفی بزن به بابا
خوابیدی آروم رو خار صحرا
بگو زنده هستی ماه لیلا
دوباره صدام کن ، بابا بابا
دود بکنید اسپند ماشاالله
داره میره اکبر یاس لیلا
۳
به زمین خوردم من ، وقتی گفتی بابا
خاک عالم بعد ، تو به سر دنیا
نمیدونم من چه جور رسیدم
گاهی نشستم ، گاهی دویدم
جوونا بیایید آروم آروم
علی رو بیارید آروم آروم
دود بکنید ا
گهواره ای می جنبد و عالم اسیرش
بابا تصدق می کند هستی فقیرش
دلداده لیلا و علی هم گشته دلبر
اکبر به دنیا آمده الله اکبر
آیینه پیغمبر اکرم جمالش
تنها جمالش نه که هم خلق و خصالش
گفته حسین اکبر چو احمد, من چه گویم
گفته نبی از من حسین و من از اویم
پس جان بابا و علی با هم عجین است
اکبر دل و جان امیرالمؤمنین است
آمد به دنیا جد خود را اشبه الناس
دارد تلألؤ بر سر دستان عباس
ذخرالحسین است این قد سرو رسایش
میگفت زینب زیر لب: `جانم فدایش”
می خواند بابا : `ای بهار دلنشینم
بالنده باشی اکبرم داغت نبینم”
شعر حضرت علی اکبر
رفت وبا رفتنش از اهل حرم جان میرفت
گوییا حضرت طاها سوی میدان میرفت
ناله ی اهل حرم بود روان پشت سرش
آب میریخت ولی آب دو دیده پدرش
دیده را دوخته بابا به قد وبالایش
چون ابالفضل رشید است قد رعنایش
اشک میریخت ز چشمان پدر پیوسته
گفت بابا برو از پیش پدر آهسته
با خبر باش که با رفتن تو میمیرم
پسرم بعد تو از زندگی خود سیرم
تا صدای تو شنیدم نفسم بند آمد
روی لبهای عدو بعد تو لبخند آمد
وسط معرکه با دیدن تو پیر شدم
یاعلی گفتم واین بار زمینگیر شدم
در کنار تنت از پای فتادم بابا
سینه ات را بروی سینه نهادم بابا
خیز واز جا و بگو با پدر غم دیده
چه شده ای نور بصر که بدنت پاشیده
آمد از سوی حرم عمه به استمدادم
ورنه من در وسط معرکه جان میدادم
بند اول
طوفانه صَدره زین،علی اکبر
دلاوری هات بی قرین،علی اکبر
شیوه ی رزمه تو بُود مثله مولا
(علی امیر المومنین،علی اکبر۲)
با هیبتی،رزم آوری
سرداری و ،جنگآوری
نیزه بدست،شیرافکنی
یله قوی ، روئین تنی
(علی۴)اکبر،قاهر الحَربی
(علی۴)اکبر،جلوه ی ربی
(علی۴)اکبر،تو مِثه عباس
(علی۴)اکبر،کاشِفُ الکربی
شهزاده،علی اکبر
بند دوم
شبیه ختم الانبیا،علی اکبر
نوه ی شاهه لافتی،علی اکبر
نگارِ هاشمی نَصب،گل لیلا
مؤذن کرب و بلا،علی اکبر
ای فاتحِ،رزم و قِتال
فاطمی و حیدر خِصال
در مدح تو،گفته لُهوف
تیغت بُوَد،فوق صیوف
(علی۴)اکبر،گوهر والماس
(علی۴)اکبر،دشمنِ خناس
(علی۴)اکبر،جوون ارباب
(علی۴)اکبر،ثانیِ عباس
شهراده،علی اکبر
بند سوم
ای خُلْق و خُویَت نبوی،علی اکبر
شجاعتت مرتضوی، علی اکبر
پشت و پناهه نوکرانه حسینی
بخشش و بذلت علوی،علی اکبر
زیبا رُخِ لیلا تویی
شمعِ شبِ مولا تویی
طوبیٰ کجا اکبر کجا
اَللٰهُ لٰا حُولَ وَلٰا
(علی۴)اکبر،جلوه ی داور
(علی۴)اکبر،سرداره لشکر
(علی۴)اکبر،عشق حسین و
(علی۴)اکبر،تمثالِ حیدر
شهزاده،علی اکبر
برو ای پیر دیر امشب به زهرا میهمانی تو
اگر چه هیجده ساله جوان قهرمانی تو
تو سیر سالکان داری سرای عشق می جویی
برون از قالب خاکی دلا روح و روانی تو
کفن پوشیده ای شوق شهادت در سرت بینم
چنان شوریده ی عشقی که در معنا نهانی تو
علی ای حاصل عمر عزیز لیلی دلخون
کمی آهسته رو آخر مرا آرام جانی تو
شتاب از بهر جنّت می کنی یا سیری مادر
من این باور ندارم بس که دانم مهربانی تو
یقین از دیدنت باغ ارم مسرور خواهد شد
ولی خون می خورد مادر غم هجران ندانی تو
چگونه دل کنم من از تو ای فرزانه فرزندم
چگونه داغ تو بینم قمر طلعت جوانی تو
"صفا" در روز محشر از تو اجر بیکران خواهد
گناه آلوده را خواهی شفاعت گر توانی تو
ای رسول اللهِ دشتِ کربلا..آرام تر
می روی باشد برو ای دلربا آرام تر
دوست دارم تا تماشایت کنم از راهِ دور
ای علی اکبرم..ای مه لقا..آرام تر
عمّه هایت را ببین در احتضار افتاده اند
دلخوشیّ ِ عمّه هایت..باحیا ..آرام تر
عمرِ خود را صرف کردم تا رشادت یافتی
قد وبالایت را بنازم با وفا آرام تر..
از پدر چیزی نمانده..عنقریباً جان دهم
ای همه هستِ حسین آخر چرا؟آرام تر
ذرّه ذرّه آب می گردم ..تمامِ حاصلم
می دهم سوگند ای مردِ خدا آرام تر
می روم با دیدنت تا شهرِ پیغمبر..علی
ای رسول الله دشت کربلا..آرام تر
یا علی اکبر(ع)
روی نعش علی اکبر خود
پدری بیقرار می باشد
بدنی پاره پاره می بیند
حال او زار زار می باشد
لب به لبهای خونی اش بنهد
گریه بی اختیار می باشد
گوید این پاره ی جگر بابا
پدرت بین چه خوار می باشد
برجهان بدون تو اف باد
بی تو دنیا حصار می باشد
لب گشا بهر من بگو بابا
پدرت در فشار می باشد
صورت همچو ماه توبابا
پس چرا در غبار می باشد
من چسازم بدون تو اکبر
سخت این روز گار می باشد
خیز بابا بسوی خیمه رویم
عمه در انتظار می باشد
زاری من کنار پیکر تو
بر عدو خنده دار می باشد
درکنا تو زانوانم به
ناتوانی دچار می باشد
نتوانم زجای برخیزم
عمه جان تو یار می باشد
ای اذان گوی من، اذانی گو
ظهر در این دیار می باشد
بی تو غم سوی ما هجوم آور
از یمین ویسار می باشد
شعر:اسماعیل تقوایی
◾شب هشتم محرم
◾مربع ترکیب مرثیه ی
◾حضرت علی اکبر(ع)
قد و بالای دل آرای ترا سنگ زدن
گرگها در دل صحرا به رخت چنگ زدن
وسط معرکه ی جنگ در این دشت بلا
تا رجز خوانده ای آقا به تو نیرنگ زدند
پسرم حال مرا بین و لبت باز نما
به من از راه تفقد سخن آغاز نما
لب خشکیده تو غرق بخون گردیده
ای تو پیغمبر این مرثیه اعجاز نما
با عبا آمده ام تا بدنت را ببرم
تا که با بال و پرت از قفس تن بپرم
رابا اربا شده ای، آیینه ی روی نبی
مادرت نیست ببیند که چه آمد به سرم
ای تو تکبیر اذان سحرم ای پسرم
من ز زخم بدن لعل لبت با خبرم
اشک من مرهم زخم بدنت گردیده
اشک می ریزم و این اشک بود از جگرم
سوی میدانِ بلا ، شَه پسری آمده است
اَشهد اَنّ علیّا قَدَری ، آمده است
شده نامش چو علی کوریِ چشمان عدو
یا علی بهر پسر چون سپری آمده است
بس که از جِلوه شبیه است به رخسار رسول
شده شایع که رسول دگری آمده است
بین آن لشکر تاریک دلِ بی همه چیز
صحنه روشن شده ، قرص قمری آمده است
پیش چشمانِ پدر راه برو ، اکبر من
مادرت سوی تو با چشم تری آمده است
داغ عبّاس اگرچه کمرم را بشکست
رفته گیر از همه اعضا ، خبری آمده است
اِرباً اِربا شده اعضای تنت از دمِ تیغ
روی نِی بهر سفر ، همسفری آمده است
خامس آل عبا را برسانید عبا
نه تنی مانده نه پا و نه سری آمده است
این خبر را برسانید به لیلای حزین
با عبا سوی حرم یک پدری آمده است
◾نوحه سینه زنی
◾شب هشتم محرم
◾سبک همه جا کربلا
◾بنداول
سرو نازم علی شبه پیغمبری
کربلا در سپاهم تو چون حیدری
ماه تابان من
نور چشمان من
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم
◾بنددوم
پیش چشمان من اربا اربا شدی
غرق در خون تنت پیش بابا شدی
خیز و از جا ببین
شده‌ام دل غمین
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم
◾بندسوم
در عزای تو من گر که دیده‌ترم
با عبا آمدم پیکرت را برم
از جفا تا شدی
همچو زهرا شدی
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
نزن پیشم عزیزم حرف رفتن
ببین سخته برام دل ازتو کندن
پاشو از جا ببین دور و بر من
یه عده بی حیا دارن میخندن
گفتن اسمت علیِ و/با تیر و نیزه اومدن
با بغض و کینه ی بابام/از هر سویی تورو زدن
تو رو زدن/با هرچی دستشون رسید
تو رو زدن/دیگه چشات منو ندید
تورو زدن/از سر و روت خون میچکید
......
میدونی که چقدر سنگینه این غم
چی آوردن سرت پاشیدی از هم
ببین موندم که حالا چی بگم من
نمیدونم زیادی یا شدی کم
چه جوری جا به جا کنم/تنهایی جسمتو علی
پاشو بازم قدم بزن/پیشم باشو نرو علی
قدم بزن/نگو که ناتوون شدی
قدم بزن/نگو که نیمه جون شدی
قدم بزن/چرا تو غرق خون شدی
....
بمیرم من برا خشکیِ لبهات
چه زخمی داره اون چشمای زیبات
دیگه کم کم اینو فهمیده ام که
نمیتونی عزیزم پاشی از جات
حالا که من کنارتم/داره میرسه خواهرم
میبینه پیکر تو رو/ ای وای علیِ اکبرم
میبینه که/اسیر نیزه ها شدی
میبینه که/ چطور جدا جدا شدی
میبینه که /زخمیِ با عصا شدی
سبک:یا ابا صالح مددی مولا
................................................
یا علی اکبر،شبه پیغمبر(2)
..................................................
همه جا بنگرم،من جمال تو را
چشم من بر رخ،دلربای شما
اکبر
شبه پیغمبر،لالۂ پرپر
در فراق تو،خاکم شد بر سر
..............................................
در غمت ای پسر،خسته و بی کسم
کشته گشتی تو ای،ولدی اکبرم
بابا
سینه زن زینب،مادرت نالان
خاک عالم شد،بر سر دوران
.............................................
بدن اطهرت،شده اربأ اربا
کینه از حیدر و بغض از مصطفی
جانم
قطعه قطعه در،کربلا امروز
پیکرت گشته،ولدی اکبر
...........................................
بعد تو اکبرم،شبه پیغمبرم
از جمالت بود،پر ز نور لشگرم
اکبر
قد و بالایت،رخ زیبایت
اشبه الناسی،بر نبی اکبر
...........................................
جوانان بنی،هاشم آئید برم
پیکر اکبرم،را حرم می برم
اینک
طاقت دیدن،من ندارم من
زندگی مرگ است ،بعد تو بر من
.........................................
اولین کشتۂ،کربلایم تویی
جان فدایی دین،اکبر من تویی
بابا
زور و بازویت،همچو حیدر بود
صولت و سیرت،چون پیمبر بود
................................................
من حسینم که در،ماتمت در غمم
با همه یاوران،نوحه گر زینبم
اکبر
داغ این فرزند،کرده پیرم پیر
من از این دنیا،سیر سیرم سیر
...............................................
کن دعا خواهرم،زینب مضطرم
در غم اکبرم،نوحه گر هر دمم
خواهر
رفته و برده،طاقت و هوشم
کمرم بشکست،رفته از هوشم
.................................................
همه جا بروم،به بهانۂ تو
که مگر بنگرم،یک نشانه ز تو
اکبر
آن همه شوکت،ای اذان گویم
ظهر عاشورا،نوحه می گویم
حضرت علی اکبر ( نوحه اول )
ماه پر از ستاره‌ام، مصحف پاره‌پاره‌ام
دیده گشا، به من که من، کشتۀ یک اشاره‌ام
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
همدم دلنواز من، کبوتر حجاز من
ظهر شده اذان بگو، مکبّر نماز من
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
زخم تو مانده بر دلم، داغ تو گشته قاتلم
آب ندادمت ولی، از لب خشکت خجلم
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
اشک دو دیده‌ام ببین، رنگ پریده‌ام ببین
سرو به خون نشسته‌ام، قد خمیده‌ام ببین
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
عمّه رسیده از حرم، مرا کمک کن پسرم
که دختر فاطمه را، به سوی خیمه ببرم
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
بی‌تو غریب و بیکسم، چو طایری در قفسم
گریه شده
حضرت علی اکبر ( نوحه پنجم )
عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن
لیلا، در خیمه‌گه، محشر بپا کن
شد کام عطشان اکبر به میدان
واویلا واویلا آه و واویلا
ای میوۀ دلم بابا علی جان
داغ تو قاتلم بابا علی جان
ای بود و هستم رفتی زدستم
واویلا واویلا آه و واویلا
آخر جان مرا از من گرفتند
پیش چشمم، تو را، از من گرفتند
بین سوز و آهم بنما نگاهم
واویلا واویلا آه و واویلا
تو می‌روی و من رنگم پریده
آهسته‌تر برو ای نور دیده
گریم برایت گویم دعایت
واویلا واویلا آه و واویلا
گرید، دنبال تو چشم سکینه
باید بی تو رود سوی مدینه
تو در بیابان او شام ویران
واویلا واویلا آه و واویلا
ای تشنه‌لب ببین اشک روانم
علی علی شده ورد زبانم
ا
نوحه سخن دل
آتش گرفته حاصلم،جانی نمانده به تن
صورت گذارم بر گل رخساره پر خون او
اشک روان گشته به روی پیکر گلگون او
خاک زمین شد آشنای گریه ام
پیچیده در صحرا صدای گریه ام
اکبر من؛وای وای 6
خون می چکد از تیرها
از نیزه ها شمشیر ها
خون گل پرپرم
دارم کنار جسم او
روی لبانم اسم او
ای وای علی اکبرم
آخر چگونه این تن صد پاره را با خود برم
آه ای جوانان بنی هاشم بیائید از حرم
ای وای من،ای وای من،ای وای من
شد آیه آیه سوره طاهای من
علی اکبر من وای وای 4
به مژگان سیه گشتی رسول دوم دینم
محمد اکبر بابا،چه زیبا گشته تلقینم
لبت خشکیده واویلا
گل زردم گل لیلا
بیا با لب زلبهای تو خار تشنگی چینم
غلط وصف تو را گفتند،
افتادی از پا ای جانم ای شمس تابانم
بنگر که از داغ تو روان خون زدیدگان ای قرار من قاری قرآنم
آید صدای مادرت ، غرق به خون پا تا سرت
شد اربا اربا پیکرت(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
غرق به خون رویت مویت بشکسته پهلویت بنشسته بر پیکرت صد تیر ، جای یک شمشیر
ای خدا دیدم (مانده به ابرویت)2
آوردم ام به خود عبا ، در آن نهم جسم تو را
با خود برم تا خیمه ها(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
ای برق شمشیرم ، تیرم ، از زندگی سیرم
بنگر کنارت زمین گیرم ، بی تو می میرم
جان من برخیز(من بی تو می میرم)2
شد سینه ام غرق محن ، بابا بگو با من سخن
می خندد این لشگر به من(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
عطر تنت حالا بابا پیچیده
دل ز قرص قمر خویش کشیدن سخت است
نازها از پسر خویش کشیدن سخت است
سر زانو کمکم کرد که پیدات کنم
ورنه کار از کمر خویش کشیدن سخت است
مشکل این است بغل کردن تو مشکل شد
تکه ها را به بر خویش کشیدن سخت است
خواستی این پدر پیر خضابی بکند
خون دل را به سر خویش کشیدن سخت است
نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم
خار را از جگر خویش کشیدن سخت است
گر چه چشمم به لب تست ولی لخته ی خون
از دهان پسر خویش کشیدن سخت است
تکه های جگرم هر طرفی ریخته است
همه را دور و بر خویش کشیدن سخت است
به – که از گردن من دفن تو برداشته شد
دست از بال و پر خویش کشیدن سخت است
شاعر:علی اکبر لطیفیان
شد روان روح از پیکرم یا رب
می رود میدان اکبرم یا رب
روح و ریحانم، ای علی جانم
ای همه هستم، رفتی از دستم
دیده بر سروِ قامتت بستم
روح و ریحانم، ای علی جانم
جان به کف داری، ترک سر کردی
گوییا دیگر بر نمی گردی
روح و ریحانم، ای علی جانم
میوه ی قلب و جان شیرینم
لحظه ای برگرد تا رخت بینم
روح و ریحانم، ای علی جانم
می شود خاموش محفل لیلا
آه و واویلا از دل لیلا
روح و ریحانم، ای علی جانم
ای زخود رسته، دل به حق بسته
من پدر هستم، قدری آهسته
روح و ریحانم، ای علی جانم
گریه کن ای چشم، ناله کن ای دل
یک تن تنها، این همه قاتل
روح و ریحانم، ای علی جانم
تو رَوی میدان، من به همراهت
گریم از بهر عمر کوتاهت
روح و ریحا
میدان شده نورانی از رویِ علی اکبر (2)
لشگر همه می گفتن ظاهر شده پیغمبر(2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین
از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)
برخیز و ببین بابا این سینه ی سوزانم(2)
داغ تو علی اکبر آتش زده بر جانم (2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین
از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)
با آن جگر سوزان آن نور دل حیدر(2)
افتاده روی نعشِ خونین علی اکبر (2)
اَشبَهُ النّاسِ خاتم النبیین
از صدر زین شده نقشِ بر زمین
جانم علی، علی جانم علی جان (2)
حاج مهدی خرازی
دانلود سبک
منبع:سایت مدایح
ای ضیــاء بصـرم پسـرم ای پســرم
بــا سکـوت تو شده، پاره پاره جگرم
من که با چشم ترم از لب خشکت خجلم
خندۀ قاتـل تـو می‌زنـد آتش بــه دلم
پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
تــا ببینم کــه هنــوز زنده‌ای در نظرم
چشم خود باز کن و دست و پا زن پسرم
می‌دهم جــان و بـه زخم بدنت می‌نگرم
زخم پیشـانی تـو مــانده به روی جگرم
پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
تنت از کثرت زخم چون گلِ چیده شده
عضـو عضـو بــدنت همـه پاشیده شده
نتــوان گفت چـه آورده عدو بر سر تو
پــاره چـون رشتة تسبیح شده پیکر تو
پسرم ای پسرم لب گشا من پدرم
****
عمّــه آمــد ز حـرم کمکم کـن پسرم
تــن صــد چاک تو را یا که او را ببرم
دیــده بگْشا
ای زاده ی زهرا جگرت میرود از دست
امروز که دارد پسرت می رود از دست
ای کاش که بالای سرش زود بیایی
گر دیر بیایی ثمرت می رود از دست
بد نیست بدانی ؛اگر از خیمه می آیی
با دیدن اکبر کمرت میرود از دست
افتادنت از زین پدرت را به زمین زد
برخیز و گرنه پدرت می رود از دست
برخیز که عمه نبرد دست به معجر
بر خیز به جان من و این عمه ات، اکبر
شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان
رفتی و لرزه به جان پدرت افتاده
از نفس، خواهر من پشت سرت افتاده
همه ی دشت پر از عطر پیمبر شده است
هر طرف تکه ای از بال و پرت افتاده
این فزع کردن من دست خودم نیست علی
چشمم آخر به تن مختصرت افتاده
یک نفر بیش نبودی که به میدان رفتی
این همه نیزه چرا دور و برت افتاده
نفسی تازه کن و باز دلم را خوش کن
روی جسمت پدر مختصرت افتاده
کوچه ای باز نمودند که راحت بزنند
بین لشگر علم و هم سپرت افتاده
قدری آهسته بگویید به ام لیلا
خنجر و تیغ به جان پسرت افتاده
شاعر:احسان محسنی فر
اکبر که رخش جلال سرمد دارد
این آینه زیبایی احمد دارد
چون اوست شبیه مصطفی دیدارش
پاداش زیارت محمد دارد
×××
ماهی که ز آفتاب روشن تر بود
لب تشنۀ آب و تشنۀ باور بود
می رفت و دل از حسین می برد که او
پیغمبر کربلا، علی اکبر بود
شاعر:غلامرضا سازگار
زمینه - علی اکبر علیه السلام)
این بیابان جای خواب ناز نیست
ایمن از صیاد تیرانداز نیست
خیز بابا تا از این صحرا رویم
نک به سوی خیمه ی لیلا رویم
----------
چه قیامت چه محشری چه دلاور چه دلبری
سری از هر سری سری الله اکبر چه اکبری
پس این پرده چه می بینی
که مشتاق بلایی تو
دل حرم محو رخت اما
محو ذات خدایی تو
راهی میدان شدی از خیمه
با این حالت شیدایی
همه به دنبال تو آواره
ای مجموعه ی زیبایی
--------
چه شکوه و صلابتی چه وقار و اصالتی
چه دل بی نهایتی الله اکبر چه قامتی
نام عمویت پدر فضل است
اما تو پدر عشقی
روبرویت معرکه اما تو
راهی سفر عشقی
گره ی ابروی تو امید
قلب خسته ی ثارالله
وقت وداع از حرم، نگاه پدرها
ملتمسانه تر است پشت پسرها
آه، پدرهای خسته، آه، کمرها
آه، پسرهای رفته، آه، جگرها
می رود و یکصدا به گریه می افتند
پشت سرش خیمه ها به گریه می افتند
کیست که خاکش بوی گلاب گرفته
اینکه برایش ملک رکاب گرفته
بهر شهادت چنان شتاب گرفته
زودتر از دیگران جواب گرفته
سرکشی عشق او مهار ندارد
بسکه به شوق آمده قرار ندارد
باز نمایان شده جلال پیمبر
باز تماشا شده جمال پیمبر
پرده برانداخته کمال پیمبر
اینکه وصالش بود و صال پیمبر
سمت عدو نه علیِّ اکبر خیمه
می رود از خیمه ها پیمبر خیمه
حیدر کرار شد، زمان خطر گشت
لشگر کوفه تمام مثل سپر گشت
ریخت بهم دشت را و موقع برگشت
ضرب عمودی که خورد، واق
سلام آل یاسین - سلام آل طاها
به سالار زینب حسین جان ۲
یا ثارالله و ابن ثاره ۲ از عشق تو ما آواره
برای تو می گریم – برای تو می سوزم – برای تو می میرم
حسین عزیز زهرا
حرم شده پریشان- علی رود به میدان
خرامان خرامان خرامان ۲
آیینه رسول الله ۲ میوه قلب ثارالله
دل بابا همراهش- اسیر روی ماهش- شده خیره بر راهش
علی؛ علی اکبر ۳
__________________________________
@amirhoseinolfat
شاعر : امیر حسین الفت
دانلود سبک
آمد برون از حرم یوسف لیلا
اهل حرم بسته صف بهر تماشا
دامن کشان می رود شبه پیمبر
دل از من می رباید علی اکبر
واویلا واویلا واویلا واویلا
***
موذن خیمه ها دیدنی باشد
یوسف کرببلا دیدنی باشد
شبه پیمبر بر روی زمین افتاد
علی اکبر بر روی زمین افتاد
واویلا واویلا واویلا واویلا
***
ای پسرم لب بگشا یک بار دیگر
ای اکبر من بگو الله اکبر
راضی مشو غم پر و بالم ببندد
راضی مشو قاتل بر اشگم بخندد
واویلا واویلا واویلا واویلا
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
پیچید دربین عبایش جسم اکبر را
"یا ایها المزّمّل" ی عین پیمبر را
صورت به صورت آیه هایش را تلاوت کرد
از بای بسم الله تا لبخند آخر را
دارد تمنا می کند از چشم خونینش
یک پلک، یک گوشه و یا یک ناز دیگر را
شان نزول لحظه ی "امن یجیب" این جاست
اینجا که می بوسد لبش، لب های مضطر را
مانده است برگرداند از میدان شهیدش را
یا نه! بگیرد زیر بازوهای خواهر را
زینب که روی نیزه هفتاد و دو سر دیده است
در کودکی تشییع مفقود الاثر دیده است
شاعر : زهرا بشری موحد
