حضرت علی اکبر (ع)

◾به بهانه‌ی شب هشتم محرم

گردش لیل و نهارم یا حسین
سر به پایت میگذارم یاحسین

رزق ما از سفره‌ی نان تو شد
هرچه شداز لطف و احسان تو شد

منکه مدیون عطای تو شدم
از دل و جان تا گدای تو شدم....

روزیم با نام تو وسعت گرفت
سیر من سوی خدا سرعت گرفتم

با خطی خوانا نوشتم یاحسین
کربلایت شد بهشتم یاحسین

عاقبت باید ملاقاتت کنم
بیکفن شاید ملاقاتت کنم

ای فدای لحن اکبر اکبرت
ای فدای ذکر مادر مادرت

بعد اکبر جان رود از پیکرت؟
صبر کن دارد میآید خواهرت

حافظ جان تو دست خواهر است
این سفارشها ز سوی مادر است

• شنبه
• 16
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 14:05
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

بند اول

بیارید آیینه و قرآن
شده اکبر عازم میدان
الهی برگرده پیش یعقوب
دوباره باز یوسف کنعان

خَلقا و خُلقا علی،خیلی شبیه به مصطفاست
جوون رعنا قدو،مُوَذن دشت کربلاست

میسوزونه عمه/توی مجمر اسفند/برای علی
میره قلب بابا/تو میدون همش پا/به پای علی

(ولدی علی جان)۲ ولدی علی

بند دوم

زخم تن تو شده کاری
اشک چشای بابات جاری
میزنه بوسه به رگهای تو
بده باباتو تو دلداری

میخنده دشمن پاشو،ای سرو صنوبرم علی
ای اربا اربا پاشو،شکستی تو کمرم علی

پاشو دست بابا/بگیرو ببر تا/ به خیمه گلم
شده پیکر تو/روی خاک صحرا/همه مشکلم

(ولدی علی جان)۲ ولدی علی

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 16:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برج وفا را اختر ای پسرم اکبر
ای گل پرپر پیش چشم ترم اکبر
ای پسرم اکبر
حافظ قرآن اکبر سرو روان اکبر
بهر پدر برخیز و بگو اذان اکبر
ای پسرم اکبر

بابا به فدای رخ خونین تو اکبر
بیچاره شود از غم جانسوزِ تو خواهر
ای سرو رشیدم دست از تو کشیدم

خورده به فرقت ضربت چون پدرم حیدر
سوی جنان بگشوده روحِ نجیبت پر
چون پدرم حیدر
از تن تو درآمد تشنه اگر جانت
چشمه ی کوثر جوشد از لب عطشانت
چون پدرم حیدر

گشتی دم پیری تو عجب همچو عصایم
باید که بپیچم بدنت را به عبایم
ای سرو رشیدم دست از تو کشیدم

ای گل باغ لیلا ای نوه ی زهرا
شد همه عالم غرق سوگ تو واویلا
ای نوه ی زهرا
تا دم مرگش نالد مادر محزونت
غرقِ به خون شد چشم

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میریزه گریه هام روی گونم
داری میری عزیزم جوونم
غمه ندیدنت داره میشه
بلای جونم

جلو چشم من، راه برو علی
بذار نگام به قامتت باشه
راه برو علی
که عقده های تو گلوم واشه
راه برو علی
دلم با رفتن تو میپاشه

میخوای که نصفه جون بشم،،برو
میخوای کی بی جوون بشم..برو
میخوای اسیرشون بشم...برو
میخوای بی پهلوون بشم..برو

بند دوم

باپای نیمه جون میدویدم
خودم رو رو زمین میکشیدم
تموم عمرو زندگیمو با
چه حالی دیدم

افتادی و روی پیکرت
داره میریزه لشکر گرگا
روی پیکرت
نمونده جای سالمی حتی
روی پیکرت
با گریه بوسه میزنم بابا

چیکار کنم نگام کنی ...بابا
چی میشه باز صدام کنی ...بابا
دلت میاد رهام کنی...بابا
میخوای که جون ف

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گلستان شد دشت و صحرا
با جوان پرپر من

تمام خاک بیابان
پر شده از اکبر من

ز رویت ای اربا اربا
مرا چه شرمنده کردند
برای جمع تن تو
به من جمعی خنده کردند

تا جسمت ( به خاک افتاد ) 3
دشمن دید (حسین جان داد ) 3

واویلا علی اکبر

عبای من گشته تابوت
دیده ی من گشته دریا

به زحمت از خاک و از خون
کرده ام جمع پیکرت را

خدا داند که دل من
چو جسم تو گشته پرپر
به هر عضوت که زدم دست
جدا شد از عضو دیگر

از کف رفت (توان من ) 3
برخیز ای (جوان من ) 3

واویلا علی اکبر

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

غرق تمنّا

گرچه برگریۀ من هلهله برپا شده است
دروجودم زغمت شورش وغوغا شده است

نه کلام وسخنی ازتو رسد نه نگهی
پدرت برسرتو غرق تمنا شده است

نفسم تنگ شده از اثر گریه و غم
چشم من برلب عطشان تو دریا شده است

جگرم تیر کشیده است زداغت که چسان
اینهمه تیغ وسنان درتن تو جا شده است

نغمۀ وا ابتای تو چه پژمرده رسید
مثل گلدان ترک خورده سرت وا شده است

وای برپهلوی تو اهل ستم نیزه زدند
میخ در در نظرم باز هویدا شده است

تو به حون خفتی و من جان بلبم آمده است
عمه ات هست خبردار چه برما شده است

چه کنم با تن پاشیده و ارباً اربا
بُردنت تا به درخیمه معمّا شده است

می روم تا به حرم با کمک عباسم
بس که تاریک به چشمم

• جمعه
• 22
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به قدش دوخته او چشم ترش را خيلي
جلب كرده نگه او نظرش را خيلي

زد به ميدان و كشيده است علي وار علي
به رخ لشگر كوفه هنرش را خيلي

تا رجز خواند و شنيدند كه هم نام علي ست
هدف سنگ گرفتند سرش را خيلي

بعد از آن ضربه كه منقذ به سر اكبر زد
هي گرفتند همه دور و برش را خيلي

اربأ اربا تر از او نيست ميان شهدا
داده آزار همين غم پدرش را خيلي

هر كجا دست كشيده است تن اكبر بود
آه،سوزانده مصيبت جگرش را خيلي

پيكرش را نتوانست خودش جمع كند
آخر اين داغ شكسته كمرش را خيلي

در عبا چيد به سختي بدن اكبر را
داشت تا خيمه هواي پسرش را خيلي...

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

داری میری حالا بابا قدم بزن تو پیش چشام
باچشم خیس میگم بابا من دنیا رو بی تو نمیخوام
داری میری منتظر می مونم
با گریه برات دعا می خونم
از دیدن تو چه نا امیدم
از غصه به لب رسیده جونم

جانم روحم پیغمبر من
نور چشمم علی اکبر من

می میرم وقتی می بینم اکبر من افتادی زمین
چشماتو وا کن و حالا اشک چشم باباتو ببین
جونم و به لب رسونده زخمات
نور چشم من خونی لبهات
مثل تن قطعه قطعه ی تو
پاره پاره شد این دل بابات

پاشو بابات کنار تو خمید
پاشو زینب از خیمه رسید ...

پی نوشت:

ان الله اصطفی آدم ونوحا وآل ابراهیم وآل عمران علی العالمین
ذریة بعضها من بعض والله سمیع علیم

«سوره ی آل عمران آیات ۳۳ و ۳۴»

اباعبدالله

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میره به نبرد/ شیر نره ارباب
آسمونی شد/ بال و پر ارباب
لیلای حرم/ پیغمبر ارباب

قرآن و/ میگیره رو سرش
بارونه/ تو چشای ترش
بی تاب و/ نگران خواهرش
واویلا گل لیلا علی

بالای سرش/ غوغا شده ای وای
افتاده زمین/ تنها شده ای وای
بدنش اربا/ اربا شده ای وای

روخاکا/ افتاده علی
پیچیده/ فریاده علی
واویلا/ جون داده علی
واویلا گل لیلا علی
واویلا اربااربا علی

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دیگر استاد شده دشمن‌مان در «کشتن»
آخرین شیوه‌ی قتل است، پیمبر کشتن

کوفیان درس گرفتند، از «ابن ملجم»
تا رسیدند، در این جنگ، به «حیدر کشتن»

مشقِ این قوم، سرِ کشتنت «ارباً ارباست»
با تو آموخته شد «چند برابر کشتن»

سرِ جان دادنِ من پای تنت؛ باور شد
پدری را تَهِ مقتل نه؛ جلوتر کشتن

قصدشان کشتنِ من بود، چه فرقی دارد ؟!
علی‌اصغر کشتن؛ یا علی‌اکبر کشتن

پهلوی زخم، به دستم چه گریزی داده
روضه‌ی «دستِ پدر بستن و مادر کشتن»

اولِ راهِ جدایی؛ پسرم را کشتند
با سرم می‌رسد این قوم، به «دختر کشتن»

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:41
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

ترک لبهاتو میبینم میسوزم
نگامو به سرو ، قد تو میدوزم

به لب میگیرم ، زبونتو بابا
بو میکشم من ،گونه هاتو بابا

برا گریه کردن خیلی دیره
خدایا جوونم داره میره

دود بکنید اسپند ماشاالله
داره میره اکبر یاس لیلا

۲

شدی اربن اربا ، پیش چشمای من
تا که افتادی تو ، هلهله کرد دشمن

پاشو یه حرفی بزن به بابا
خوابیدی آروم رو خار صحرا

بگو زنده هستی ماه لیلا
دوباره صدام کن ، بابا بابا

دود بکنید اسپند ماشاالله
داره میره اکبر یاس لیلا

۳

به زمین خوردم من ، وقتی گفتی بابا
خاک عالم بعد ، تو به سر دنیا

نمیدونم من چه جور رسیدم
گاهی نشستم ، گاهی دویدم

جوونا بیایید آروم آروم
علی رو بیارید آروم آروم

دود بکنید ا

• جمعه
• 29
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گهواره ای می جنبد و عالم اسیرش
بابا تصدق می کند هستی فقیرش

دلداده لیلا و علی هم گشته دلبر
اکبر به دنیا آمده الله اکبر

آیینه پیغمبر اکرم جمالش
تنها جمالش نه که هم خلق و خصالش

گفته حسین اکبر چو احمد, من چه گویم
گفته نبی از من حسین و من از اویم

پس جان بابا و علی با هم عجین است
اکبر دل و جان امیرالمؤمنین است

آمد به دنیا جد خود را اشبه الناس
دارد تلألؤ بر سر دستان عباس

ذخرالحسین است این قد سرو رسایش
میگفت زینب زیر لب: `جانم فدایش”

می خواند بابا : `ای بهار دلنشینم
بالنده باشی اکبرم داغت نبینم”

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:15
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

شعر حضرت علی اکبر

رفت وبا رفتنش از اهل حرم جان میرفت

گوییا حضرت طاها سوی میدان میرفت

ناله ی اهل حرم بود روان پشت سرش

آب میریخت ولی آب دو دیده پدرش

دیده را دوخته بابا به قد وبالایش

چون ابالفضل رشید است قد رعنایش

اشک میریخت ز چشمان پدر پیوسته

گفت بابا برو از پیش پدر آهسته

با خبر باش که با رفتن تو میمیرم

پسرم بعد تو از زندگی خود سیرم

تا صدای تو شنیدم نفسم بند آمد

روی لبهای عدو بعد تو لبخند آمد

وسط معرکه با دیدن تو پیر شدم

یاعلی گفتم واین بار زمینگیر شدم

در کنار تنت از پای فتادم بابا

سینه ات را بروی سینه نهادم بابا

خیز واز جا و بگو با پدر غم دیده

چه شده ای نور بصر که بدنت پاشیده

آمد از سوی حرم عمه به استمدادم

ورنه من در وسط معرکه جان میدادم

• شنبه
• 22
• آذر
• 1399
• ساعت
• 21:35
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

بند اول

طوفانه صَدره زین،علی اکبر
دلاوری هات بی قرین،علی اکبر
شیوه ی رزمه تو بُود مثله مولا
(علی امیر المومنین،علی اکبر۲)

با هیبتی،رزم آوری
سرداری و ،جنگآوری
نیزه بدست،شیرافکنی
یله قوی ، روئین تنی

(علی۴)اکبر،قاهر الحَربی
(علی۴)اکبر،جلوه ی ربی
(علی۴)اکبر،تو مِثه عباس
(علی۴)اکبر،کاشِفُ الکربی

شهزاده،علی اکبر

بند دوم

شبیه ختم الانبیا،علی اکبر
نوه ی شاهه لافتی،علی اکبر
نگارِ هاشمی نَصب،گل لیلا
مؤذن کرب و بلا،علی اکبر

ای فاتحِ،رزم و قِتال
فاطمی و حیدر خِصال
در مدح تو،گفته لُهوف
تیغت بُوَد،فوق صیوف

(علی۴)اکبر،گوهر والماس
(علی۴)اکبر،دشمنِ خناس
(علی۴)اکبر،جوون ارباب
(علی۴)اکبر،ثانیِ عباس

شهراده،علی اکبر

بند سوم

ای خُلْق و خُویَت نبوی،علی اکبر
شجاعتت مرتضوی، علی اکبر
پشت و پناهه نوکرانه حسینی
بخشش و بذلت علوی،علی اکبر

زیبا رُخِ لیلا تویی
شمعِ شبِ مولا تویی
طوبیٰ کجا اکبر کجا
اَللٰهُ لٰا حُولَ وَلٰا

(علی۴)اکبر،جلوه ی داور
(علی۴)اکبر،سرداره لشکر
(علی۴)اکبر،عشق حسین و
(علی۴)اکبر،تمثالِ حیدر

شهزاده،علی اکبر

• دوشنبه
• 9
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

برو ای پیر دیر امشب به زهرا میهمانی تو
اگر چه هیجده ساله جوان قهرمانی تو

تو سیر سالکان داری سرای عشق می جویی
برون از قالب خاکی دلا روح و روانی تو

کفن پوشیده ای شوق شهادت در سرت بینم
چنان شوریده ی عشقی که در معنا نهانی تو

علی ای حاصل عمر عزیز لیلی دلخون
کمی آهسته رو آخر مرا آرام جانی تو

شتاب از بهر جنّت می کنی یا سیری مادر
من این باور ندارم بس که دانم مهربانی تو

یقین از دیدنت باغ ارم مسرور خواهد شد
ولی خون می خورد مادر غم هجران ندانی تو

چگونه دل کنم من از تو ای فرزانه فرزندم
چگونه داغ تو بینم قمر طلعت جوانی تو

"صفا" در روز محشر از تو اجر بیکران خواهد
گناه آلوده را خواهی شفاعت گر توانی تو

• دوشنبه
• 4
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای رسول اللهِ دشتِ کربلا..آرام تر
می روی باشد برو ای دلربا آرام تر

دوست دارم تا تماشایت کنم از راهِ دور
ای علی اکبرم..ای مه لقا..آرام تر

عمّه هایت را ببین در احتضار افتاده اند
دلخوشیّ ِ عمّه هایت..باحیا ..آرام تر

عمرِ خود را صرف کردم تا رشادت یافتی
قد وبالایت را بنازم با وفا آرام تر..

از پدر چیزی نمانده..عنقریباً جان دهم
ای همه هستِ حسین آخر چرا؟آرام تر

ذرّه ذرّه آب می گردم ..تمامِ حاصلم
می دهم سوگند ای مردِ خدا آرام تر

می روم با دیدنت تا شهرِ پیغمبر..علی
ای رسول الله دشت کربلا..آرام تر

• پنج شنبه
• 14
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دارد از جام ولایت باده می‌ریزد زمین
ذره ذره داغِ فوق العاده می‌ریزد زمین

شبه پیغمبر(ع) ندارد جای سالم در تنش
عضو عضوِ این پیمبر-زاده می‌ریزد زمین

إرباً إربا یعنی آنجا که گلاب از برگ گل
قطره قطره میشود آماده می‌ریزد زمین

پاره کرده ضربهٔ نیزه نخ تسبیح را
دانه دانه از دلِ سجاده می‌ریزد زمین

از نفس افتاده و چشمش سیاهی رفته است
جویِ خون از پیکری افتاده می‌ریزد زمین

گل که پرپر شد همه گلبرگهایش بی رمق
با نسیمی، با تکانی ساده می‌ریزد زمین

می‌رساند با سرِ زانو خودش را یک پدر
اشک از چشمانِ یک دلداده می‌ریزد زمین

می‌رود با دست لرزان...دارد از بین عبا
تکه تکه پیکرِ شهزاده می‌ریزد زمین!

• دوشنبه
• 25
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

یا علی اکبر(ع)

روی نعش علی اکبر خود
پدری بیقرار می باشد

بدنی پاره پاره می بیند
حال او زار زار می باشد

لب به لب‌های خونی اش بنهد
گریه بی اختیار می باشد

گوید این پاره ی جگر بابا
پدرت بین چه خوار می باشد

برجهان بدون تو اف باد
بی تو دنیا حصار می باشد

لب گشا بهر من بگو بابا
پدرت در فشار می باشد

صورت همچو ماه توبابا
پس چرا در غبار می باشد

من چسازم بدون تو اکبر
سخت این روز گار می باشد

خیز بابا بسوی خیمه رویم
عمه در انتظار می باشد

زاری من کنار پیکر تو
بر عدو خنده دار می باشد

درکنا تو زانوانم به
ناتوانی دچار می باشد

نتوانم زجای برخیزم
عمه جان تو یار می باشد

ای اذان گوی من، اذانی گو
ظهر در این دیار می باشد

بی تو غم سوی ما هجوم آور
از یمین ویسار می باشد

شعر:اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 25
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 17:22
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

◾شب هشتم محرم
◾مربع ترکیب مرثیه ی
◾حضرت علی اکبر(ع)

قد و بالای دل آرای ترا سنگ زدن
گرگها در دل صحرا به رخت چنگ زدن
وسط معرکه ی جنگ در این دشت بلا
تا رجز خوانده ای آقا به تو نیرنگ زدند

پسرم حال مرا بین و لبت باز نما
به من از راه تفقد سخن آغاز نما
لب خشکیده تو غرق بخون گردیده
ای تو پیغمبر این مرثیه اعجاز نما

با عبا آمده ام تا بدنت را ببرم
تا که با بال و پرت از قفس تن بپرم
رابا اربا شده ای، آیینه ی روی نبی
مادرت نیست ببیند که چه آمد به سرم

ای تو تکبیر اذان سحرم ای پسرم
من ز زخم بدن لعل لبت با خبرم
اشک من مرهم زخم بدنت گردیده
اشک می ریزم و این اشک بود از جگرم

• دوشنبه
• 25
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 18:05
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه سینه زنی
◾شب هشتم محرم
◾سبک همه جا کربلا

◾بنداول
سرو نازم علی شبه پیغمبری
کربلا در سپاهم تو چون حیدری
ماه تابان من
نور چشمان من
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم

◾بنددوم
پیش چشمان من اربا اربا شدی
غرق در خون تنت پیش بابا شدی
خیز و از جا ببین
شده‌ام دل غمین
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم

◾بندسوم
در عزای تو من گر که دیده‌ترم
با عبا آمدم پیکرت را برم
از جفا تا شدی
همچو زهرا شدی
ای علی اکبرم
لاله‌ی پرپرم

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• جمعه
• 14
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 18:22
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

نزن پیشم عزیزم حرف رفتن
ببین سخته برام دل ازتو کندن
پاشو از جا ببین دور و بر من
یه عده بی حیا دارن میخندن

گفتن اسمت علیِ و/با تیر و نیزه اومدن
با بغض و کینه ی بابام/از هر سویی تورو زدن

تو رو زدن/با هرچی دستشون رسید
تو رو زدن/دیگه چشات منو ندید
تورو زدن/از سر و روت خون میچکید
......

میدونی که چقدر سنگینه این غم
چی آوردن سرت پاشیدی از هم
ببین موندم که حالا چی بگم من
نمیدونم زیادی یا شدی کم

چه جوری جا به جا کنم/تنهایی جسمتو علی
پاشو بازم قدم بزن/پیشم باشو نرو علی

قدم بزن/نگو که ناتوون شدی
قدم بزن/نگو که نیمه جون شدی
قدم بزن/چرا تو غرق خون شدی
....

بمیرم من برا خشکیِ لبهات
چه زخمی داره اون چشمای زیبات
دیگه کم کم اینو فهمیده ام که
نمیتونی عزیزم پاشی از جات

حالا که من کنارتم/داره میرسه خواهرم
میبینه پیکر تو رو/ ای وای علیِ اکبرم

میبینه که/اسیر نیزه ها شدی
میبینه که/ چطور جدا جدا شدی
میبینه که /زخمیِ با عصا شدی

• سه شنبه
• 29
• شهریور
• 1401
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• محمد حسین عزیزی

سبک:یا ابا صالح مددی مولا
................................................
یا علی اکبر،شبه پیغمبر(2)
..................................................
همه جا بنگرم،من جمال تو را
چشم من بر رخ،دلربای شما
اکبر
شبه پیغمبر،لالۂ پرپر
در فراق تو،خاکم شد بر سر
..............................................
در غمت ای پسر،خسته و بی کسم
کشته گشتی تو ای،ولدی اکبرم
بابا
سینه زن زینب،مادرت نالان
خاک عالم شد،بر سر دوران
.............................................
بدن اطهرت،شده اربأ اربا
کینه از حیدر و بغض از مصطفی
جانم
قطعه قطعه در،کربلا امروز
پیکرت گشته،ولدی اکبر
...........................................
بعد تو اکبرم،شبه پیغمبرم
از جمالت بود،پر ز نور لشگرم
اکبر
قد و بالایت،رخ زیبایت
اشبه الناسی،بر نبی اکبر
...........................................
جوانان بنی،هاشم آئید برم
پیکر اکبرم،را حرم می برم
اینک
طاقت دیدن،من ندارم من
زندگی مرگ است ،بعد تو بر من
.........................................
اولین کشتۂ،کربلایم تویی
جان فدایی دین،اکبر من تویی
بابا
زور و بازویت،همچو حیدر بود
صولت و سیرت،چون پیمبر بود
................................................
من حسینم که در،ماتمت در غمم
با همه یاوران،نوحه گر زینبم
اکبر
داغ این فرزند،کرده پیرم پیر
من از این دنیا،سیر سیرم سیر
...............................................
کن دعا خواهرم،زینب مضطرم
در غم اکبرم،نوحه گر هر دمم
خواهر
رفته و برده،طاقت و هوشم
کمرم بشکست،رفته از هوشم
.................................................
همه جا بروم،به بهانۂ تو
که مگر بنگرم،یک نشانه ز تو
اکبر
آن همه شوکت،ای اذان گویم
ظهر عاشورا،نوحه می گویم

• شنبه
• 24
• تیر
• 1402
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

کجا بشینم؟
میخوام بیام پیشت ولی ای نازنینم!
هر جا که چشم میچرخونم علی میبینم
کجا بشینم؟
خواستی بشی عصا برا این پدر پیر
ببین حالا کنار تو شدم زمین‌گیر
جوون برای پدرش خیلی عزیزه
میخوام نوازشت کنم (تنت میریزه) ۳

جوونِ بابا
با سرِ زانو اومدم ای ارباً اربا
چیزی برام نذاشتن از اون قد رعنا
جوونِ بابا
تو که با ناله‌ت منو تا اینجا کشیدی
خونو گرفتم از گلوت جواب نمیدی
پاشو ببین کی اومده، پاشو جَوون‌مرد
فکر بابات نباش فقط (با عمه برگرد) ۳

برو جَوونم
تو با جَوونا برو ای وصله‌ی جونم
عموت منو کمک نده من نمیتونم
برو جَوونم
هی بر میگردم چون بابا دل نگرونه ...
از جسم تو چیزی رو خاکا جا بمونه
چهل نفر اگه شدن قاتل مادر
چهل قبیله کشتنت (با تیغ و خنجر) ۳

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

جوونم و رو خاکا دیدم - تنت رو ارباً اربا دیدم
صدای گریه‌هام بلنده
قلبم و غصه از جا کنده
کدوم باباییه بتونه
چشم جوونشو ببنده، گریه‌م بلنده
تو رفتی و صدای من رفت / از دست من عصای من رفت
انگار دوباره از کنارم / بابای من رفت
امید من بعد تو ناامید شد
انگار دوباره مادرم شهید شد
ببین یهو محاسنم سپید شد
(علی ۳ علی اکبر) ۳

تو روی خاک خوابیدی راحت - حق بده من از این مصیبت
دیگه توو زانوم نا نمونه
چیزی از این بابا نمونه
خودت کمک کن از تن تو
رو خاکا چیزی جانمونه، چیزی نمونه
ای تن پخش توو بیابون / اگه بابات شده هراسون
داغت کشیده خواهرم رو / از خیمه بیرون
باید که اشک خدا رو بگیرم
یا گوشهٔ این عبا رو بگیرم
یا چشمای دشمنا رو بگیرم
(علی ۳ علی اکبر) ۳

• جمعه
• 10
• آذر
• 1402
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

نوحه شهادت علی اکبر
ای علیِ اکبر من... بیا دمی تو در بر من٢
یک کمی تو... به پیش چشمان ترم راه رو٢
سوی میدان.. کمی تو آهسته تر ای ماه رو٢
ای علی جان.... ای علی جان٢
________________________________
ثانی حیدر بابا... شبیه پیغمبر بابا٢
ای جوانم... ای گل شمشاد گلستان من٢
می روی تو، بری به همراه خودت، جان من٢
ای علی....
________________________________
صدای تو علی شنیدم.... به قتلگاه تو رسیدم٢
بمیرم من.... پیکر تو چه ارباب ارباب شده٢
در کنارت... نقش زمین غمزده بابا شده٢
ای علی جان...
______________________________
اشک من علی روان است... دشمن من خنده کنان است٢
تکه تکه.... روی عبا تنت گذارم، علی٢
با جوانها... پیکر تو به خیمه آرم علی٢
ای علی جان.....

شعر :اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 23
• تیر
• 1403
• ساعت
• 20:09
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

حضرت علی اکبر ( نوحه اول )
ماه پر از ستاره‌ام، مصحف پاره‌پاره‌ام
دیده گشا، به من که من، کشتۀ یک اشاره‌ام
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
همدم دلنواز من، کبوتر حجاز من
ظهر شده اذان بگو، مکبّر نماز من
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
زخم تو مانده بر دلم، داغ تو گشته قاتلم
آب ندادمت ولی، از لب خشکت خجلم
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
اشک دو دیده‌ام ببین، رنگ پریده‌ام ببین
سرو به خون نشسته‌ام، قد خمیده‌ام ببین
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
عمّه رسیده از حرم، مرا کمک کن پسرم
که دختر فاطمه را، به سوی خیمه ببرم
یا ولدی، علی علی یا ولدی، علی علی
بی‌تو غریب و بیکسم، چو طایری در قفسم
گریه شده

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

حضرت علی اکبر ( نوحه پنجم )
عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن
لیلا، در خیمه‌گه، محشر بپا کن
شد کام عطشان اکبر به میدان
واویلا واویلا آه و واویلا

ای میوۀ دلم بابا علی جان
داغ تو قاتلم بابا علی جان
ای بود و هستم رفتی زدستم
واویلا واویلا آه و واویلا
آخر جان مرا از من گرفتند
پیش چشمم، تو را، از من گرفتند
بین سوز و آهم بنما نگاهم
واویلا واویلا آه و واویلا
تو می‌روی و من رنگم پریده
آهسته‌تر برو ای نور دیده
گریم برایت گویم دعایت
واویلا واویلا آه و واویلا
گرید، دنبال تو چشم سکینه
باید بی تو رود سوی مدینه
تو در بیابان او شام ویران
واویلا واویلا آه و واویلا
ای تشنه‌لب ببین اشک روانم
علی علی شده ورد زبانم
ا

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

نوحه سخن دل
آتش گرفته حاصلم،جانی نمانده به تن
صورت گذارم بر گل رخساره پر خون او
اشک روان گشته به روی پیکر گلگون او
خاک زمین شد آشنای گریه ام
پیچیده در صحرا صدای گریه ام

اکبر من؛وای وای 6
خون می چکد از تیرها
از نیزه ها شمشیر ها
خون گل پرپرم
دارم کنار جسم او
روی لبانم اسم او
ای وای علی اکبرم
آخر چگونه این تن صد پاره را با خود برم
آه ای جوانان بنی هاشم بیائید از حرم
ای وای من،ای وای من،ای وای من
شد آیه آیه سوره طاهای من
علی اکبر من وای وای 4
به مژگان سیه گشتی رسول دوم دینم
محمد اکبر بابا،چه زیبا گشته تلقینم
لبت خشکیده واویلا
گل زردم گل لیلا
بیا با لب زلبهای تو خار تشنگی چینم
غلط وصف تو را گفتند،

• یکشنبه
• 6
• آذر
• 1390
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• سید حامد فیض

افتادی از پا ای جانم ای شمس تابانم
بنگر که از داغ تو روان خون زدیدگان ای قرار من قاری قرآنم
آید صدای مادرت ، غرق به خون پا تا سرت
شد اربا اربا پیکرت(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
غرق به خون رویت مویت بشکسته پهلویت بنشسته بر پیکرت صد تیر ، جای یک شمشیر
ای خدا دیدم (مانده به ابرویت)2
آوردم ام به خود عبا ، در آن نهم جسم تو را
با خود برم تا خیمه ها(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
ای برق شمشیرم ، تیرم ، از زندگی سیرم
بنگر کنارت زمین گیرم ، بی تو می میرم
جان من برخیز(من بی تو می میرم)2
شد سینه ام غرق محن ، بابا بگو با من سخن
می خندد این لشگر به من(پر پر گل لیلا واویلا واویلا)4
عطر تنت حالا بابا پیچیده

• یکشنبه
• 9
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 07:38
• نوشته شده توسط
• علی

دل ز قرص قمر خویش کشیدن سخت است
نازها از پسر خویش کشیدن سخت است

سر زانو کمکم کرد که پیدات کنم
ورنه کار از کمر خویش کشیدن سخت است

مشکل این است بغل کردن تو مشکل شد
تکه ها را به بر خویش کشیدن سخت است

خواستی این پدر پیر خضابی بکند
خون دل را به سر خویش کشیدن سخت است

نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم
خار را از جگر خویش کشیدن سخت است

گر چه چشمم به لب تست ولی لخته ی خون
از دهان پسر خویش کشیدن سخت است

تکه های جگرم هر طرفی ریخته است
همه را دور و بر خویش کشیدن سخت است

به – که از گردن من دفن تو برداشته شد
دست از بال و پر خویش کشیدن سخت است

شاعر:علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 29
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• علی